장음표시 사용
461쪽
Et vos, Sile, Alinati, Arquitique, Varro lite, Scholastico mini iratio madens Pitagui, Ite itinc, inanis cymbalon iuventutis. 5
legi uin et Latina sunt omnia, et, mutata paululum interpunctione, egregie inter Ae Convenientia.
2 rios Achaicus, ut Cecropitis ros, de eloquentia ; Seu rorem, quo Cicadae Pascunti seu, quod malim, mel Atticum respici dixeris. Achaicus omnino pro Graeco, et Graecanica eloquentia. Irufa in sine dudum emendatum Pro Mecta a viris doctis et recte receptum est a Bur- manno; turba I lictorum infam Ure, Nequiter, ut alias, repleta, satiata, turgens, ubi de cibo vel potu agitur; turba rhetorum salso eloquentiam Atticam iactantium. vid. Noti ad Vs. 1. II .ὶ
3. Versus varie tentatus. Vid. Burmania. I. c. VOAsiaIIa emendatio: D Mos, Aelique Tanguiatique Varroque, scriptura Tevocata adnota nomina se commendans, metro repugnat in Aeli, ut bene monuit Io. Schrader. Praes. Emendat. p. XXXIV. Si de priore syllaba in Sido constaret, haberet hoc Iocum. Nec Vero hi quoque versus de rhetoribus accipi possunt: quis enim Varronem inter rhetores relatum audivit 7 nec Scholastici h. l. de-
Clamatores esse Possunt: sed Grammaticos memoPare nunc Vi
detur , homines in Sermonis Patione et antiquitate illustranda o Cupatos. Ex eo genore Varrosuit, eiusque Praeceptor L. Aelius Stilo v. Gell. Ι, 18. XVI, 8), Vario autem senex Virgilii
iuventam attigit: mortuus enim est a. U. C. 726, quo Virgilius a. XLIII agebat. L. Tarquitius libro de disciplina Etrusca et Ostentario claruit. Videtur idem vorhaeius disciplinae explicuisse aut alias Grammaticae partes attigisse. suti nunc editur hic versus, legitur in Ald. 1534. LVrJ4. Si Virgilii esset hoc vere
poemation: antiquissima sorte haec esset Vocis, SMoliasticon , auctoritas. madens pingui. Dictum το Pique, Pro adipe, Omento, adeoque de stupore ingenii, mauere nutem pro obductum Ps-Se, adeoque, Perfusum, imbulum. Ut sit: et Vos O gramma lici acumen salso iactantes. Parismaia. antiquiores editiones; natio primum Ald. 1534. IVr. 5. Notum est nomen Apioni Grammatico a Tiberio Caesare
462쪽
Tuque, O mearum cura, Sexte, curarum,
Vale, Sabine; iam valete formosi. Nos ad beatos vela mittimus portUS,
inditum, cum eum Ombati mundi appellaret, quod ad i Venum avi es loquaciter et inaniter streperet. Itaque inanis ει- Mentialia vix bene legitur; sed aut inane cymbalon, aut CinnBurmanno, Re hirac, inaneS, COT- rigendum. Ait igitur omnino, se rhetores et D amna aticos Vale re i ubere. sis Vulga tum est Proverbium in eos, qui Vana loquacitate improbe, importune inaniterque loquuntur, cymbalum Dodonaeum, ut tintinnabulum, ut iobes, ut aes Dodonaeum, ut Pelvis aerea, ut tympanUm mundi, ex Aristotele, Menandro, Xenophonte, Zenodoro, Caeci
lio, Plinio, Suda Τ) et aliis 2
f. 8. pag. 429. ed. Mai. ; eis. quos laudat ad h. l. Osann. p. 33. Ceterum inanis ferri potest; signiscatur iuventus, quae inani institutione utitur. 0 .)
der. Mariarum. Quis Isic Sext. Sabinus suerit, nunc ignoratur. Sivo Mimarum scripseris, SiVe, quod eodem redit, chartarum,
offendor, quod paullo post ipsas
Camenas valere iubet poeta. Sextus Sabinus videtur suisse puersormosissimus, quod probatur subiectis verbis: iam MaleIe,fOmmosi ; nominat unum, qui Ceteros lacie vincebat. Hinc
inrum minime repudiandum. Cura curarum est Circumlocu
lio superlativi , i. e. maxima cura. Satis frequentatum hoc loquendi genus GI accis; nec Latinis ignotum. Cicero Epist. ad Fam. IX, 14.: hQuod ipsi Agamemnoni, regi regum, fuit honestum. vid. Fischer. Aniin- adverss. ad Weller. Gr. p. 152. et Stavereia. ad Nepol. Agesil. II, 4. Ceterum eum quodam aCumine Iiaec dicta putabit fortasso aliquis, respiciens Vs. 10. Wr. 7. formosi. Si Verum esset,
in pueromini amorem proniorem fuisse Maronem: lectio non abhorrens laret Bux mari . COni. famosi, tu Si. 8. Iris ad beatos Mela milliamua Portus. Non ut Athenas
naviget: sed ut ad philosophiam
se consene dicat, quae sapienti pro portu est et securitatem tranquillitatemque affert. Audivit autem Maro Syronem Romae. Vid. Phocae Carmen V. 63
463쪽
Μanii petentes docta dicta Syronis,
Vitamque ab omni vindicabimus cura. 10 Ite hinc, Camenae; vos quoque limite SaeVae, Dulces Camenae; nam fatebimur Verum, Dulces suistis. Et tamen meas chartas Revisitote; sed pudenter, et raro.
Sabinus ille, quem videtis, hospites,
inter Carmina in Virgiliunt. Est autem Mela mittere Ii. l. quod sollennius tendere, pandere. Mνῆα στέλλειν, πέμπειν, dictum
putabimus Sane et Ovid. ex P. IV, 14,9 In medias Sinnies, med am mea Mela Cha bdin uia iur
praesenti dum careamus humo.9. Scironis. Immo vero
mnia. vid. ε . Tom. I Vita Virg. s. 79. tecta vel scisa scriptum malit Helns. I r.)11. Corruptus Versus. V rias tentatas medelas vide apud
satis facit. Antiqua sctiptura: De Mnc Camoenae Mos limita sene vel limi e se , Vel δαε me, et expletum nam nos quoque, vel Mos quoque. Latet, Suspi-eor, exquisitius Musarum epitheton , et in seMe, d ae. Ita ad ductum litterarum foret: Rehinc Camenae, Doce metitita ἀλε ae; Dulces Camenae. Ossendit in hac coniectura longa nna
crusis antispasti , quae non elegans habetur, nec praeterea in hoc carmine invenitur. Legerim: Mos quoque ite, ε a Mes , Dulces C. Wr.
130 De Sabino. Ιinnio vero in P. Venilinum Bassum , hominem vel ex Cicerone notum, infimo loco natum, et ad Summum dignitatis et fortunae fastigium evectum: nam Picens, genere humili, puer cum matre Captiva ante Pompeii Strabonis triumphantis currum ductua erat: Cum adolevisset, quaestum sibi aegre paravit, ac sordido invenit comparandis mugis ac Vehicussis,
464쪽
Ait suisse mulio celerrimuS, Neque ullius votivitis impetum cisi
quae magis ratibus, qui Aortiti pro 'incisa brent , praebenda publice conduxisset; in isto quae-κfu notus esse coepit C. Caesari et cum eo profrius est in Ga Las: Iiuic curia Coinua eatus alia-Γuirique necessitatum bellicarum curam egisset et pro eo, quem nos bellicae rei commissaritim novimus Ilog laonaitium gelius
provinciis exitiosum) appellare
solemus, suisset, moX in amicitiam Caesaris, inde in amplissimum ordinem pervenit, Tribunus I l ., Praetor, tandem Pontifex , Consul quoque a. U. C. 711 creatus est. Idem SΠiam regendam accepit et do Parthis primus omnium triumphavit. Narrat haec et alia Gel L XV, 4. ad de Plin. VII, secl. 44. Bellis civilibus cum ad Antonii partes transiisset, multorum sale
fuit perfrictus. Celebratum in
eum est epigramma: cincumrisa Omnes augures, aruvicea :POrientum in italiam consa um
ι recens: Nam intilos qui iri cabat , Conaia factua est. Virulentum hoc alterum ineuita hominem epigramma an a Marone prosectum εit, gravi rem auctorem, Dam eum, qui
Catalecta collegit, noti habemus. Milii quidem res est prorsus improbabilis, hominem ad generosos sensus et opicam gravitatem assurgentem, ingenio tam liberali, moribus candidis et ingenua indole a natura instructum, tantam infamiam aliis inurere, et, Conspurcando alios probris, sui ipsius vitae hilegritatem et humanitatem suspectam sacere: qua si quis vel I viter imbutam habet mentem, abhorret ab ista truculentia et atrocitate. Improbos odit optimus quisque i non exercet in eos camisicinam. Epigramma Catulli in Phaselum sepigr. IV),
quod comparent studiosi necesse est, Parodia expressum esse, obvia res est. Interpretes, acumen horum Iamborum in singulis versibus illustrare contenti, de summa Carminis nil monuerunt. Scilicet solebant Consules pro aede Castoris sedere: ita sedens Pm aede C loria Antonius Phil. III, 11; nec mirum,
cum in eadem aede saepe Senatus haberetur: Vere. I, 49 exu. At ante eandem aedem multae erant statuae: Vide V. C. Cic.
Phil. VI, 5. Fingit igitur apud
animum poeta, Ventidium, et quidem Consulem, ut ex Vss.
465쪽
Nequisse praeterire, Si Ve Μantuam opus foret volare, sive Brixiam . . 5
Et hoc negat Tryphonis aemuli domum Negare nobilem, insulamve Caeruli; Ubi iste, post Sabinus, ante Quinctio
6. NEQUE HOC DOMUS. T. CAERULI 23. 24. 25. iiitelligas, in sella
curuli pro Castoris aede sedentem , tamquam statuam esse do- dicatam titulo hoc apposito. Quod Sabinum appellat, potest ciun aliis de caussis iactum esse, tum quod Picentes Sabinis vicini
2. fuisse: tamquam Pro titulo statuae haec sunt perscripta. De Graecismo ait stiisse celerrimus vid. quae scripsi ad Eleg. ad Messes. p. 42. et quos praeterea laudat Sillig. ad Catuli.
3. Neque uiatus Molan is -- peltim cisi Nequiaεe Praeterior nullius, licet celerrimi cisii, cursum potuisse Praeterire vel superare cisium mulionis huius. Cisitim genus vehiculi levioris binis rotis instructi: vid. Bum. ad h. l. neque neguisse Pro non Potuisse, ut interdum sit: Graeco more. Sed nihil impedit, quominus hoc Latino more dictum accipiamus: neque tali nequisse, i. e. Potuisse cuiusvis cisii impetum praeterire; ut -- Pestim non sit subiectum, sed obiectum, ut loquuntur' Grammatici; et haec oratio sortior.
6. T. Legendum cum Is. Vos-sio: EZ hoc nec aut Tryphonia aemuli domum Negare scit. ait)nobium , insuliam Me inertiti. Sed quam vim habet illud nescatit 8 Rectius Ρithoeus et Scaliger Et hoc negat, ut est apud Catullum. Neque aberranti ad superiora librario debetur. Nec domus retinendum erat. --ruli maiora litera initiali exarandum curavi. Wr.) Tryphon et Caerulus muliones: alter hie custos insularius, h. insulae, συνοικίας in aliqua urbe et aedificiorum locandorum curam ha
8 sqq. Submulionem eum ante fuisse ait Quinctii alicuius. Hei . Coni. equilio e quod alienum ab b. I. Est: non de equorum Br- meritis, sed do mulis rhedariis hic agitin . sCatullus: is i iste, post Phas opus, antea fuit Comata silva Sabinus,
466쪽
Bidente dicit adtoloiise forfice Comata colla, nequa sordidum, iugo 10 Premente, dura Volnus ederet iuba. Cremona frigida, et lutosa Gallia, Tibi haec suisse, et esse, cognitiSSima Ait Sabinus; ultima ex Origine Tua stetisse dicit in voragine, 15 Tua in palude deposisSe SarcinaS,
i. e. qui, eae quo ipse Inulas alere coepit, Sabini nomine notus
mali , fors e est repositum: quamularum iuba in cervice attondetur, ne iugi attritu illa exulceretur; at forcipe prehenditur semun. In istonin e mediametro repugnat: igitur legendum auodisse. Sic Scaligeremendat, et sic edidit Stephanus. Sed iure Livineti coniectora, adlotonεe, illi praesertur a Vossio de Analog. III, 19., P -
cessis, apud Virgilium; vid. Hein dors. ad Horat. Sat. I, 5, 79. Itaque hoc exprimendum curavi; idem coniecit Pithoeus et margini adscripserat Heliasius.
ri metro, Vid. notata ad Aen. I, 8. Wr.) Mox v. 11 pro dura, adusta IIeins. coni. ; nec Itoc magis accommodate; non enim iuba, sed collum aduritur attritu iubae. 13. 14. Tibi haec fuisse et esse cognitisaima, Au Sabinus, Huma ex Origine. Ita distinguimi alii. Altera ratio firmatur exemplo Catulli, quod sequutus est v. 14. 15. ut sit, indoa natalibus, a puero h. l. Sunt autem illa appellandi casu dicta: Tibi, o Cremona etc. sin MO-ragine, ἐν τεναγει, ait Scaliger, comparans Catuli. XVII. extri: isSi pote supinum animum
gravi derelinquere coeno, Ferream ut soleam tenaci in vora gine mula. Stetisse proprie de arbore, translatum e Catullo.
16. Ueposuisse , aut Contrahenda est media, aut leg. GPO- aisse ex deposmi e. Haec Verior ratio, probata etiam Struvio Ueber die Lal. Declination
467쪽
Et in te tot per orbilosa millia Iunim tuli Me, laeVa, Sive dextera,
18. TULISSE:u. Conjugalion pag. 282. Sic apud Catuli. XXXIV, 8. in omnibus libris pro taepostola exstat deposuit; vid. ibi not. Sillig. Wr.) Tum tua in palude, Pa-Iudosis locis.17 seqq. Vulgo: Iugum Iu
Perrat. Quomodo alii, etiam qui emendarunt, intellexerint Iocum, dicere non habco. Sei tentia videtur esse haec: quoties altera vel utraque mula defecerat, demtum iis iugum permulta millia mulionem poYtasse ex humeris suis. Acerbitas igitur et in hoc, quod mulas male
curatas eum egisse naraeat. Scri- re Pro Stringere, quod oditur,
Iegendum, manifestum est, idque Scaliger docuit, et dudum in veti. edd., ut veri. 1486., ex- Pressum ridimus. Accipiendum tamen lito non tam pro interquiescea e, sed omnino Prae macie vel inedia deficere viribus, ut rhedae ducendae impares
bigae sint. Νunc autem nec minus manifestum est, eliam reliqua sic constituenda esse: lae a, Me dextera Stri re - ἰώ, si 'e utrapte o Perat. Quod media in ureaque producitur, aliis, etsi seriorum Poetarum, exemplis idem edoctos non male
habebit. Si cui lamen intolerabile hoc videatur, Iegel timλ-que, vel cum viro docto apud
Comparatio carminis Catulliani
facile in eam te opinionem adducet, Post Vs. 19. excidisse Versiculum in nostro carmine. Id que sensisse videtur Naiusius, qui in notis ad Nonni Ρaraphras. Joann. Pag. 38. Versum exuitum putat huius sententiae: ,, Strigare mula sive utrumque Coeperat, D haec et tua conquiescere in lasus. Sed dissicillima haec est totius Carminis pars. Primum si Picens fuitVentidius, num recte dici poterit ultima ex origine stetisse in Galliae voraginei Nam ad maiores si sorte hoc pertinere putas, non satis convenit ea res cum VS. 13., quo haec omnia non ad remotiora tempora, sed ad recentia, spectare significatur. Tum quas ille deposuit sarcinas i Et si iam male, ut opinatur He mius, mulas suas habuit , qui idem esse Potuit mu- Iio celerrimus 3 Denique qui est
468쪽
Sisigare mula, sive uirumque coeperat
Neque ulla vota semitatibus deis 20 Sibi esse facta, praeter hoc novi SSimum, Paterna lora, proximumque pectinem. Sed haec prius suere; nunc eburnea
huius orationis nexus: isEt inde iugum tulit Sabinus, sive laeva, sive dextera strigare mula coepelat Τ - Nempe persuasum habeo , haec omnia non ad ipsum Sabinum, sed, repetito eN Vs. 19. subiecto, ad mulas eius reserenda esse. Quae quod dicuntur deposuisse sarcinas, id mihi ita intelligendunt videtur: mulas has, in
Gallia emtas, antea suissct sarcinarias. Si rigare autem alterutram mulam arbitror, quum flexo itinero sinistrum Vel de uum lorum adducendum eoque cursus alterius retardandus esset; rectum quum esset iter, utriusque cursum pariter citatum fuisse. Quare versum talissere sententiae excidisse suspi-Cor . ,, Sive utrimque coeperat pari cisala currere impetu Miram.
Colon post minεe in comma mutavi, puncto Post coeperat deleto signa lacunae addidi, et,
COEPERAT. Signa lacunae sunL 21. PROPTER
quum manca sit sententia, viri m-que, quod in libris legitur, restitui. Poterunt, qui me sunt acutiores, Catulli vestigiis insistentes selici coniectura fortasse
suerit. 20. 21. 22. Tam feliciter omnia mulioni cessisse ait, ut ne vota
quidem diis vialibus, ἐνοδίοις,
unquam suscipere ne esse haberet , nec ullum susciperet, praeter hoc novissimum, quo, arte mulionica deposita, eius artis instrumenta, habenas et pectinem, ex more dedicavit. Sole clarius, Ieg. Praeter ricto n. , bd-que, auctoribus Salmasio et Pithoeo, recepi. II r. tum arridet Helusii coni. buxeumque Pectinem: inprimis cum ebiamea sequantur. Νunc Proximum int. iuxta Iora suspenSum, eodem pariete. 23. bumea sedes curuli.
469쪽
Scilicet hoc sine fraude, Vari dulcissime, dicam: Dispeream, nisi me perdidit iste putus. Sin autem praecepta vetant me dicere: Sane, Non dicam. Sed me perdidit iste Puer. XAD VII. LAM SYRONIS
Villula, quae SΠonis eras, et pauper agelle, Verum illi domino tu quoque divitiae:
25. Igitur Dioscuris fingitur dedicata statua: Consul Ventidius sedens pro aede Castoris. IX. Vid. Anthol. I.at. lib. III CCXLVIII. Edidit primus Sca- Iiger. 2. Rufus vel PuStia, Pro Pue To, in de puris; prima syllaba longa; qua o re, quod Putua in metri rationem peccat, tota carminis in pusionem argutia pendet: sic quoque Burmanu. iudicabat. Negat se offendi correpta syllaba Wei heri. Comniant. de C. Licinio GI o p. 22.
3. Sin auum. Miror neminem maluisse: Sin artis Prae-
1. Scironis. Immo vero Syronis, Epic ei philosophi, de quo modo Epigr. VII vidimus. Itaque etiam titulum carminis mutavi, in quo Scironis ab Ueynio relictum suerat. Πλ) Inter belli civilis calamitates et metus, Co sanguineos Ruos, inquo his patrem, in Syronis villa, tamquam in tuto loco, aut Persu-gio, collocasse videtur. Suspicari utique licet, quod Scaliger facit, scriptum Carmen, Cum eta
470쪽
Me tibi, et hos una mecum, quo S Semper B maVi, Si quid de patria tristius audiero, Commendo, in primisque Patrem. Tu nunc eris
Mantua quod fuerat, quodque Cremona Prius.
Pauca mihi, niveo sed non incognita Phoebo. Pauca mihi doctae dicite Pegasides.
agro Mantuano assignato militibus Romam discederet. Εxlat quoque in Antilol. Burmann. lib. III, epigr. CCXLIX. In v. 2tum quoque bene emend. Io. Schrader. Emendat. P. 32. 3. et quoa; otiosam copulam, quam neque in Vett. Edd. , neque apud Scaligerum, nec apud Burmania. invenio, delevi; at est eadem a cod. Relid. XI. Vid. Anthol. Lat. lib. II, epigr. CXXII. cf. Ηartes brev. Notit. p. 254. Messalam poeta carmine celebrat, tamquam victorem; 1- 6. et poetam summum - l2. recitat carminum eius argumenta : suere ea bucolica - 20. in amicam - 40. Celebrat laudes bellicas Messalarum - 54. Sed iis laudibus non parem effie Secanendis latetur. Virgilio attributum est a Pithoeo, Itinc a Scaligero et aliis. Virgilio tamen non temere adscribendiam esse, censebat Burmanti. Sec.
Dubilavi aliquando ad lib. IV, 1. Tibull. p. 177 ed. teri. p. 192.
Obss. , an omnino a Vetere aliquo poeta hoe carmen prosectum esset. Sed ad seriora tempora vix retrahi potest tantus orationis cultus. Nunc toto carmine diligentius excusso Augustet saeculi latum agnoscere milii videor etiam in toto eius colore
et habitu. Deprehenditur enim in plerisque liis poemasin istius
aetatis sermo Romanus ad dignitatem et ornatum verborum Numerosque poeticos egregie comparatus : at in tota carminis