De consolatione edita sub nomine Ciceronis, Antonii Riccoboni defensor, seu pro primo eius iudicio, aduersus secundam Caroli Sigonii accusationem, ..

발행: 1584년

분량: 191페이지

출처: archive.org

분류: 연설

131쪽

Ha Dialosus inter

merito alias existimavi, δε-id mihi ustis uerte- uoluerit etiam,si i iis placet,nugatoriis quia busdam captionib, contumeliam occvstare , a'. iura instreo a persistere, eo l. item 'perbos nominabo, qui uel praeter caussam, ut aliquid pulchri, σingeniose dicere uideantur, optimos scriptorer c minantur: ut tu i efecisti, cum errorem Lisui norasti, quod lib.ε . L. Valerium Tribunum pl. sic

contra Catonem Consulem loquentem introduxerit,ut se Origines eius aduersus eum reuoluturum esse denunciaris,quos tamen confiat Catonem to

ge post Consulatum conscripsisse aeccine es ben

noletis,quam in Liuium illum, illhni inquam tuu exerces, a cuius fonte ad magnam bominum fama profluxisti e suem ego,ne in eum ingra νε μH rer, quisuis lucubrationib. tantum mihi amplitudinis,ais ornamentorum attulisset, potius defenderem , diceremq. M. quidem Catonem in extrema aetate sua libros Originum confecisse,std ante consulatum inchoasse, rei famam, ut de clarissimorum scriptorum Diet operiri ad omnes permanasint potuerit illas L .Valerius in consulatu eius nominare, etiamsi nondum ipsas uidisset, quWi dixerit,uo revolvam non maniboed animo,o oratione a Mersus te Originei tuas, quas te scribere Dina est. Commemorahit quoque Propertius Aeneiadem Virgili,priusquam illa edita esset, cum lib. a. scripsit; Cedite Romani scriptores, cedite Grais, Nescis quid maius nascitur Iliad. .

132쪽

quo ex loquendi modo intelligi r Aeneidem a hue inchoatam in honore, in exiritimation uisese; oe poemata, alq. historias nobiles, etiam nou. editas fama, ct sermonis. hominum celabrari consueuisse. cuiusmodi etiam uidetur illud Horat j de Pollione, qui innituerat mandare litteris bella ci

Milia,neq. tamen adhuc absoluerat,aut ediderat, in a. minum; Motum ex Metello conside civicum,

Belli . caussas, ct uitia, ct modos, Oc. o paullo post ; Paullum seuerae Musa Tragoedia Desit themis: mox , ubi phblicas

Res ordinaris, grande munus Cecropio repeto cothurno.

quae uerba indicant historiam inchoaram,nec As latam. Iam sic defenderem Liuium: uel si non possem defendere saltem temere,o pinerrem non accusarem. igitur ea in re ualde Liuium conte isei. Ego uero nec Liuium, nec Suetonium, ut tu criminaris , contempsi; sed ut illum a uerbositate

defendi, sic quae illi, huic ab aliis obiecta sunt,

ad meam defensionem traduxi. Euare non ebi, cur tua superbia me in hominum odia trabas.S i G.Accipe in bonam parte qua dico: nam egos age narius te quadragenarium, ut liu prope ἰ iure meo noneo.RICC. In eam partem accipio,in quam debeo: sed pergamus.S i c. Addidinti etiam illud esse. minus Latinum; Isse hominem esse meminerit; ni

133쪽

13ό Dialogus inter

diuelli, arq. auferriposset, diu propior habendus esset, quam hominib. nec omni ex parte hominis nomen ipse congrueret, quia communi , ct praecipua hominis conditione non uteretur. In hac re leuis- ma obmutueram. Nunc dico re te ina omnia se habere,atq. ita exponenda esseo hominem esse memineris,nihil autem humanitis esse morte,id es, niuil magis proprium hominum esse morte,ut, id est, U-que adeo ut se mors ab ipsio diuelli posset , diu propior taberi posse quam hominiλRic. Obseruaui in quarta disceptatione mea Humanum, cum fit co paratruum,aut superlatiuum, uideri benignum δε-gnificare,praecipue apud Ciceronem, non quod hominis e fi proprium, Illum autem loquendi modu ,

qui conamis sic; Itaque, si mors ab ipsio diuelli,at que auferriposset, diis propior habendus esses, uel siquae si ab ipso diuelli, si minus probarepossum,

s referatur ad uocem D. Si c. Verum fac aliquas in hoc libro labeculas residere iniuria librariorum contra Ias,cur non eas docti adhibito sudio delet 'R I C. Labeculas appellas maximas macula, , in grauissma non librariorum, sed ipsius auctoris e rata ' At haec plura sunt, quam quae ari facite possint. Sic. Num plura, quam quae in epistolis quondam ad M. aliorumq. librorum uolumini. reperta sunt λ R i cc. Certe plura, se debita inea-iur proportio, nonsolamne borum, Ied etiam re

rum errata connumerentur. SI G. uarto loco re

prehendisti illud: De quo est apud Herodotum, il-

134쪽

Ium Xerxi respondisse. quincto illud; De quo traditum est,nihil eum putauisse, Cum autem hortaris,ut ab eo dicendi genere, tamquam impuro,abstineamus, quid aliud hortaris, quam ut Ciceronem in Bruto impcire locutum esse arbitremur ρ qui sic dixit; De quo sit memoriae proditum, eloouentem fui .RICC. Non id hortor: india ne enim ex instituto tuo me crimina ris. Num locus uidetur dissim, tis,si integer feratur in hunc modum; IJuem uero extet, de quo sit me oria proditum,eloquentem

fuisse, ita esse habitum, imus est M. Cornelias Cethegustaliud enim Eloquentem fuisse et ita esse habitum e ferri debet ad illud , Euem uero extet. pratcrea hic locus,non habet Ilium,uel Eum, Et, s darem esse smilem locum, quod tamen noo do, negari tamen non posset, tale loqueri genus esse minus, rius a Latinis usurpatum. Iam tu astute illa uerba omisisti, uem uero extet, succenses, quod astutus nuncuperis ζ'Si G. βιod inuicisse to loco, te Latinitatis sudiosis illud iudicandum relinquere, Lacaenas matronas traditum en occiasis fili' uulnera ilicere consueuisse. contra ueτο quos auersis uulnerib. concisos agnoscebant, ab 's refugientes, clam sepeliendos curabant, nec saluebant,pro curasse , nec Hatuis: quid aliud admones,riis ut iudicemus, an Cicero in primo de Oraro. re Latine dixerisὰDici memini L. asium in Tusculanum se contulisse. Venisse eodem Matius dicebatur . exierant autem cum Craso Cotta, σ

135쪽

ra a Dialogus inter

Sulpitius. terant autem, id est,Exiisse autem,et in tertio; Namq; latus tu ei condoluisse,sudoremq; multum consecutum esse audiebamus.Ex quo cum cohorruisset,cumfebri domum rediit, id es,redii Ρ.Demetrij autem Phalerei praeceptum est, erre amplitudinem in figuris, si non in eodem caseu maneatur.id . probat exemplo Thucydidis. R 1 cc. At ne hi quidem loci uidentur similes. m in priamo illa varietas est maxime elegans;Dici memini L. Crassum:Q.Marius dicebatur: ierant autem cum ipso Crasso. Nec poterat optari Exiisse , ni ii subintelligeretur vox pluratis Dicebantur. Ius cundo autem interrupta es series uerborumper ita Iud ; Ex quo:nec porerat congruere uox Rediisse, nisi adderetur vox Eum. At in loco Consolationis me ulla alterius uocis subintellectione, siue ubia additione optime quadrassent illa uerba, Curasse,necfatuisse; ut minus congerentes mihi uidetur dictu, rabant,ne latuebant;quod deberet pendere ab illo; Lacaenas matronas traditu est. I uod attinet ad Demetrii praeceptum, amplitudine qui- dem habet non in eodem manere casu,sed congruenter,ut apud Thucydidem, cuius uerba congrue rissime probata, quam similia sint uerbis Consolationis, tibi deformis fieri casuam mutatio uidetur, sudiosorum iudicio reliqui. S i G. 'uae,malum,es ista ratio, ut omnia ferme argumenta una, atque

eadem responsone refellas c ut semper similitudia Um abnua quod lumen ex eiusmodi re stonsone

elacere

136쪽

elucere putas ingenθὰ quid enim expeditius,ne diacam obtusius,ese po: si quam aut uocem aliquam tinam esse negare, aut exemplum esse dissimile respouος i c c. Facilentior, me maledictis sperari,dummoου . Qionib. non uincar. obtusio tamen potius uidetur esse elui, O non intelligat,nibit admitti posse tamquam Latinum, quod haud optimorum scriptorum auctoritate, non adumbra- captionib. dissona,sed clara,Wrefla comprobetur quiq. non uideat, optimam esse rationem refellendorum exemplorum ,se nou semilia osten

εχ . S I G. bis ut Do finem . Ext. emum nitidei quod tu temere obiecissi , Adeo quod . Ego ve- ,ro boc crimen temere simulatum esse dico, id est, fortuito,ac sine longa,ut sepe fit, animi meditatione conflatum, ata. ut dixit Cicero, temere essutii cc. Ille locus duplicem sensum haberepo' tes,quorum primus est is,qtiem ego dώbitddi caussa attuleram . uandoq; animhs medicinam refugit , i . euenit maxime , cum dolore asstigimur propter nostrorum mortem . Sed qua de caussa id . euenit λ Respondet auctor; Ex eo sit, quod erepti. uel amici, vel Unis, uel Ilij cogitatio adeo uobis grata es, quod illam pene ante oculos construerei uideatur,id est,adeo nobis grata est,ut, quia ea ualde deIedlatur consituere nobis illos ante oculus uid tur. Nam, ut tradit Arist. ἐν τοῖ Hνθεσι, , I a

137쪽

ra Dialogus inter

γαοιο. Sequitur conclino; Vt, id est. i-- u tiamsi 'dolorem refricet,elacrem in caciat , tamen eam deponere nolim Ursoc modo medicinam refigiam I Alsiensius adeo accommodatus fuit addubitandum,ut etiam quosdam amicos tuos,alioquin

uiros doctissimos, maximo ingenio praeditos,ad id adduxerit, ut probare conati sint Adeo quod e se Latinum, auctoritate Ciceronis pro Archia ab idisis non intelliscia. Alter sensus est is,quem ego quoque uideram, ante quam tua legissem scripta,

quo tu tam saepe contra me gloriaris, ut loquatur auctor inbune modum, Medicinam refugimus, mobitu nostrorum, quia cum cogitatio eorum nobis grata sit,ponens eos nobis ante oculas, medicinam

refugimus,ut si quis diceret, Homo est substantia, quia,eum animal sit,s substantia. Euem locum, quoniam noluisopbisice agere, ingenue confessussu melius 2 te, quam ab illis amicis tuis explic

rum esse. Cum autem omnia dubitandi caussa u lere debeant , pro uno errore satis tua responsione

purgato eposui duos, quod in propositioneuideatur aliquid desiderari , ct quod in probatione propositionis adhibita sit uox, Affinis , pro quolibet propinquo, ut etiam multis altis in locis. Atque, silanus essem, non nullis in reb. caecutio existia marer, quis enim,inquit Cicero, es tam lynceuri

138쪽

ui In tantis tenebris nihil ostendat, nusquam m- currathis eo saltem probari deberem, quod nulla pertinacia utor . non enim parum cognosse,sed in parum cognito stulte, O diu preseueram turpe est illudq. communi hominum infirmitati bocus D mgulari uniuscuiusq. uitio attribuendum est. Auid tuῖ putas te in omnibus Oculatumfuisse, σomnia sapieterprotulissee Eelinquo id oneris asib, ut enumeret,quae a te in hac caussa existimari pose sunt temere est utita, quaesortasse suntplura, quam qua mihi objcis.

VT peraremus, monstrauissen

tentiam illam in principio positam, si ueprobabilis, siue improbabilis, siue

certasiue controuersa seu ueraseusatisa esset, rationem ullam non postulasse, acsapientum, quos ille nominauit , auctoritate contentam fuisse. R i CC. Osredi ab surdam esse ei modi ratione,ut dicatur aliquid non indigere ratione, quia probabile sit, illamq. sententiam probaui non m do probabilem non esse,sedfalsam esse , ct nullorum sapientum auctoritate firmatam. SI G. D . monstraui,qua tu maxime contraria nam minime pro motae temere te uideo est disse in Catone

139쪽

136 Dialogus inter

dixisthea nequaquam eiusmodi esse.R r ce. osse di uituperationem senectutis in Conselatisne factam, mire temere enim, prauis senectutis tuae

conspiciliis legini Minime, pro Mire pag. 6 7. lis.

Iq.quemadmodum etiam temere in me allatrando

Scipionem maiore pro Catone maiore nominasti repugnare iis, qus in Catone maiore scripta sunt. SI G. Demons traui, quae ex alijs Ciceronis libris translata notasti,omnia ex consuetudine Ciceronis ullata,pro arbitrio immutata, ct sine deprauatione adhibita sci Ciceronem autem non a Mureto, sed Muretum a Cicerone, uel te concodente, sumpsisse. R icc. Ostendi ea non solum aliunde Iure pia , o paullis per immutata sed etiam ualde de prauata,nec Ciceronem ,sed simulatorem Ciceronis a Mureto accepi', Mureti autem nec primum locum, qui longissimus est rec secundum fuisse ex. Cicerone expressum ,sed Drtasse tertium, se enim: Dium dedi in quem tamen Ie simulator mutaturyt.S I s. Demonnraui ueterem Sigonianum fragmentorum ordinem certiore esse,quam eum, quem

tu modo a te ipso recedens ostentariad tempus ingenii gratia confinxia quaeq. Sigonius paullo an-

: re conieci quoniam ratione, non uaticinatIone con

tinerentur, fieri posse, xt olim a Cicerone perscriaptaset,quemadmodum tu in aliis tuis commenta--riis alias approbasti,quaesunt addita,ea huius m di ximi libri ueritatem confirmare ac recte c onsola-:tionem es modo patefacta Lactantly Antentia pero

140쪽

ratam esse. RI . Oblandi ordinem quidem Seonianum ingeniosum esse , sed chrtiorem esse eum, qui ex ipso Cicerone colligitur; θ Sigonium quodammodo profiteri se uatem ese, cum tam acriter foveat ordinem a se excogitatum; feri' non potuisse,ut Sigonius omnia prorsus fragme nia suo os dine digesserit; ac me alias ordinem Sigonianum approbalse,quia Seonio nimium credidi; turpissimumq. esse,ut locus Milonianae ct locus Petrarcta pro fragme.is Consolationis uen ditentur;atq- ex Lactatio satis a parere, aliter loratum esse Ciaeeronem in Cons de Fortuna, quam iste cicero expresserit simulatus.S i G. Demonnraui exempla omnia idoneum ordinem obtinere, neque ex ijs lia

brum simulatum esse-Quiposse. R i Cc. Ostendi

exempla quadam ordine iriuebo narrata ese; idq. argumetum si non solumini certe coniunctum cum alijs multis probare libri falsitatem . S I s. D monstraui uocabula, ct iuncturas illas, quas tutamquam a Ciceronis praeceptis alienas norasti, non irem esse. R i CC. Odiendi,ut notaueram, ita esse. S i G. Demonstraui,quae tu parum propria diaxisti, defendi no posse. R i cc. Osredi defendi non

posse.S i c.Demon fraui denique,quae tu tamquam parum Latina reprehendi Drationib.atq. auctoriatatib.confirmari. R i cc. Qiendi denique illas ramtiones,atq. auctoritates nihil valere. Si c. Mirum

est , quod isto ingenio, ac prudentia praeditus noupersticias, aut aliter banc causam tibi agendam

fuisse,

SEARCH

MENU NAVIGATION