장음표시 사용
111쪽
viitatem, cum utrumque uerbum sit usitatum , nec iungendi ratio sit noua, aut Latinis, aut Graecis ,
κααν,πολεμον πολεμειν. similiter. Agere ora
tionem non uidetur dixisse,aiam se scripserit; Appi, extat oratio hoc ille egit, c. Egit des, illa dixit,quae uersibus persecutus es Ennius, ct Romasios libere reprehendit. In quibusda etiam si ris legitur Gest,pro,uit.Sed hoc partim ad ye.Accedit, quod Agere orationem pro eo,quod est pronunciare, uidetur dictum ex Latine loquendi consu tudine cum aliud nihil sit, quam oratione ipsam, quas quandam in scenam, aspectumq. deducere, ut Agere fabulam, Agere, tractare locos dicem do, Agere caussam. Studiorum agitatio,cur Cic roniane non dicitur, ut Mentis agitatis Funale proprium est, ct cum ipsa re natum uerbu, quod
Qcero,si usu uenisset,non semel d sepe, μ-φius usurpasset, ut etiam Florus usurpauit, quem uer mile est ἡ Liuio huiusmodihocabulum sumpsisse,chm scripsi in Epitoma i 7.C.Duillio perpetuus honos habitus es , ut reuertenti a carria tibicines canerent, funale praeferretur. Mentio, nem fecit de poculis minuti atque rorantib. D ctans Tenophontis, quem citauit, uerba , μι απψεκαμσιν. Si conuertendi uerba Mno-ρbontis in Symposio alibi occasionem habui et, idem sine dubio fecisset. Quod se qua uexba nouasse uideretur magno quide arti cis nouase, quoia arti si-
112쪽
αrtificium in Consolatione minime requirebatur. obseruari enim potest, ct in rcbus tristibus prisca adhiberi, ut in Philippicis, Ego mortem actutum.
futuram puto :oe in latis noua usurpari. Itaque mirum non essct,isi Cicero, cum ageret de uolupta tibus senectutis, nonnullas ex his uocibus nou se Funal Rorantia, Refrigeratio, Desideratio , Herbescentem,seniculate, Acino uinaceo, Erratico, luescat. Quamquam baecpinrema uideas tur esse propria Agriculturae,ut etiam alia . diuis enim non uidet,cum uocabula artium non sint immutanda,O ccationes, Repastinationes, Consilii nes,rasitiones,esse uocabula artis rusticae; quarum usus non iccirco in Ciceronis scriptis rarus en,
quia ipse ab eis abhorruerit , sed quia de huiusmodi rebus raro locutus st.Succidia uero,uox maxime usitata, quippe quae etiam in prouerbio esset,cuhortum ipsi agricola succidiam alteram appella rent semel a Cicerone usurpata est,quia utendi huiusmodi prouerbio nunquam alias ei occasio oblata en. Id quod restonderi debet de certo, uero Cicerone,non de isto tuo incerto, ficto,qui,propter incertam ct simulatam auctoritatem suam , quacunque ipse ex arbitrio usurpauit, non facile
potent omnibus tamquam Ciceronis uenditare Magiserium autem morum legitur de prouincis cons. Similes u corrupte legitur.Negat Langius, ut testatur Dionysius Lambinus, reperiri baec uestba,Similesq.sunt, in libro uetere, censet dele
113쪽
ia. idem Lambinus .mat,in membrana a
liqui ma P. Danielis Aureliani primo scriptum fuisse, Similesq. sunt iis,qui gubernesionem, oeci deinde alia manu post suprascriptum, Ut siqui,
c. Salua tamen in terra priore,ct antiquiore scriptura . Itaque haec lectio controuersa non a iuuat nouitatem tuam.Cruditate, Insomniis,s Ciceroniane dictum. De cruditate non in dubiarandum,cuius multa ab Hirs asseruntur exempla. Ad Att.Haec metu'ne insomnia sint. Si legis Insomnia singulariter,praue legis. Diritas, ritas sunt uoces Ciceronianae. In Vat. 'bamquamys omni diritate,atque immanitatereterrimus. IuTusc.Siqua inuecta diritas casu foret In Oratore rDuritar, seueritas,oe quo maestitia orationis. Vbi letis, Occatum, nius legit occaecatum,cum scribit ; Occationem ab oc catis seminib. qua id esscitur,dici M.Tullius uoluit de senectute. Sparsum semen primum id occaecatum cohibet, ex quo
occatis,quae hoc efficit,nominata es quam lectionem Mnquit quoque Mannuccius Vox autem O caecare, o occaecatus Cicerroniana est. Appeti apud Ciceronem sepe passive dictum es. Deced re es uox Ciceroniana,unde Decedi impersonale; O Assur, impersonaliter de Inuen. Vt maioribus nata assurgaturin Ciceroniane dicitur Fabulam aetatis peragere et se posse dici uidetur, Aetatis p ractio. Iam uides,quanta tui numeri diminutio facta sit. Numeremus modo, qua in ista notari
114쪽
ons ct uideamus non Dium, an horum num rus illorum numero aeqgari posit , uerum etiam ,
quanta sit disserentia inter haec, ubi nonnunquam ςtiam Discisimus adhibetur,s illa, in quibus tale uitrum reprehendi non potes. Ea igitur siunt;
Nage; immerentes; infeliciter. Vagitus, tuo bus in locis usurpatus: Despondeat animum: Indecentrus: Indecens; ODr: Detractore Laetabundas: Lacedaemones: Absurditas; imperitia: Cum nullo dolore: Cum nominis ἔloria: Cum nontrouulnere: Cum nullo stnsu: Com neminem; Cum nec: Cum natura: Cum nihil nisi rectum: Cum
nihil nisi quod rectum: Ad futuram uitam, tam quam ad patriam euolare: Praefinitum esse uitae terminum,quem p terire nemini liceat: Animum simul cum homine interire: Filio Do,prosilio eius: Poenitendum satum: Isst hominem esse memineri u si mors ab eo abesset,Diu propior haberetur: De quo est apud Herodotum illum merxi respo disse: De quo traditum est, nihil eum phtause a
Lac as matronas traditum est conDeuisse,ac D-litas esse, contra vero curabant, nec natuebant . His accesserunt tam multa, quae in secundo meo iudicio collegi. uae omnia coniundia cum tot rebus
abs rdis ,μtis deςlarant intim librum Ciceronis
non e .SIG. Dixeras etiam Captisitatem esse a uocem minuν Ciceroni am:σtamen ea Gmata est in oratione pro C.Cornelio. R i cc. Eam bis
in isto libella si palam intellexeram se minus
115쪽
Ciceronianam,id est,minus, ct rarius 2 Cicerone urpatam, quidem minus,si cum uocib. a Cicerone frequentatis comparetur,cum inueniatur semel in fragmento orationis pro Cornelio apud conium; quam a Mario Ni olio inter eas, quae Ciceronianae non sunt, notatam, uideo quidem te .
unico probam exemplo esse Ciceronis ,sed de ea sola, ut alias dixi, gloriari fortasse non debes. S i c. auid est alias quoque eiusdem esse demonstrauero R i c C. Expecto, dum hoc facias. S 1 c. Sunt Plauti, reniij,Lucreti,Virgilῆ,Sa-IUῆ, Liui,Suetoni, Taciti, aliorum illius m
moriae ferme aequalium . ergo sunt Ciceronis . R i cc. Primum huiusmodi consecutionem negant,nego, ct in perpetuum negabo. Non enim se quitur,quibuscunque uocibus illi usi sunt, omnib. Ciceronem quoque usum esse. Deinde,cum praeter illos citaueris Martialem, ct Vegetium, uideris .
illos ipsis significasse, cum dixisti, aliorum illius memoriae fermὸ aequalium: ct tamen tu ipsiescis, quam longe hi saepe disceserint a linguae Latinae candore.De Martiali sic scripsit Raphael Volaterranus ς Reliquit epigrammatum librum omnino rei ciendum, quippe qui neque elegantia Latinae , neque moribus prosit . Vegetius similiter in multis parum Latinus es: ut mirum sit,ie uelle etiam hosti Dijs placet,ipse Ciceroni aequare. Praeterea, cum metaphoram , ct analogiam maxime probe, non tamen adbibitam esse arbitror a Cicerone. iu
116쪽
illis uocib.ns id alicuius loci auctoritate probetur . Nec θ ro, utrum ipsis Cicero usi potuerit, nectie, qua de re possunt esse uariae hominum intemse,discrepantesq. sententia,quae sibi suo arbitratu Ciceronem conforment, sed an usquam usus sit.
uod quia ego infitior, is tu,quiprobare debes, no
robas, nisi per inanes quasdam tuas consecust aes,uter nesmm melius sentiat,alii iudicabunt . Sed pergamus ulterius . S i s. De iungenda diactione Cum, uocib. incipientib. a littera N. ita,ut ante respondebo, Locus oratoris intelligodus essis p positione Cum uncta cum tiocis . incipie lib. a No, ne obscaene dici uideatur, Cunno. id
quod ipsa exempla ab eo, et Euinctiliano, ct ceteris allata demonstranti mare neq. cum hic scria GCum natura,aut Cum nullo, nes cum Hrgialius dixit, mnauib. obscaene locuti sunt.RICC. Si , quod tu ipse interpretaris, uerum es,sequitur nihilominus nec auctorem Consolationis reste scripsisse, m nominis tui gloria, nec ne recte dixisse in sec da oratione tua, Cum no Iris necessariis. quia praepositio Cum iuncta est cum uoce inchoante a M. Euamquam tibi concedere non possum, praeceptum illud tam strictim intelligendum esse , cum obscomitas repraesentetur,non solum si dica- ωΥ, Cum no , sed etiam Cum ni, Cum ne, ct mmiliter. Auctoritas enim diuinctiliani generatim probat inter dictionem Cum, oe vocemi
.choantem a littera N Dest ollaba Nd, sive Ne,
117쪽
siue Ni, siue No, siue Nu, aliquid interliciendum esse , quia in dictione Cum littera M, quae expriminis labijs coeuntib. non potest, aut intersnere nor indecentissme cogit,aut continuata cum insequente in natura eius corrtimpitur, quae ratio valet de qualibet uoce incipiente a littera N. ct dictioni Cum adhaerente,ac notat deformitatem, aut intem uendi, aut corrumpendi litteram M, dum mut tur in N. Si G. Si uinctilianus uerba illa sua tibi uidetur ad alia retulisse: aut exemplum certe ad Cum no tantum accommodauit. R I CC. Egregis. Exemplum est,ut ita dicam peciale.ergo quod exemplo probatur,non poten esegeneraleZNonne
Aristoteles declarauit id, quod per se subsistit in
ίον θρωπος, ιαροπος. diuemadmodum igitur substantia est, ut homo , equus, non tamen omnis sub stantia es homo, equus: sic iunctio prohibita uocis Cum, uocum incipientium a lιttera N, en, ut Cum no: at non omnis iunctio prohibita es Cumno , potes enim esse Cum na ,C um ni, Cum ne, Cum nu. Itaque apparet generale esse praeceptum,
etiam si exemplum hi syeciale, cum ratio allata at uinetiliano sit generalis. Et auctoritas Priscia-ni,quauis agat tantum de uitato cacephalo,cum dictum est biscam pro cum nobis: non tamen iccirco alia admittit caceptata.Nec excusatur Cum natura,quia Hrgilius dixerit, Cum nauibus.namo ibi cacephatum esse notauit Seruius. Et non
118쪽
filum Cum natura non excusatur,sied ne Cum nullo quidem, quia obscoenitas est in conchrsu litterarum uocem obscoenam quodammodo repraesentantium. S i G. Ergo tu Serui, magis, quam Virgilii auribus,ac iudiciostabis praesertim uero cum ille etiam Dorica castra apud eundem animaduert rit,s alia omnia eiusdem generis,piab.tamen via
demus Virgiliu esse plurimis delectatum e R i c C. Tune maxime Seruit iudicio sabo,cum expraeceptis ipse iudicauerit, quemadmodum de hoc loco fecisse mihi uidetur. S i c. diuid de caeteris, ut Cum nostro uulneri medeamur, similibus ero etiam de illis Cicero locutus es 3 Non puto.
Laq. ipse, O reliqui Latini sic aliqua scripserunt. R i CC. Non negaui Ciceronem, aliosq. sic interdum esse locutos :sed dixi, nonsaepe . S I G.
Ratio, cur de illis Cicero locutus non fit, mihi uidetur esse , quod in ijs non es Cum praepositio, sed adserbium uum. R i cc. At siue praepositio
Tunc, siue aduerbium Quum iungatur cum voce inchoante a littera V obscoenum facit. Nam si dicatur, suum nos te uolumus conuenire , Euum adverbium est,qtamen este Cicerone ad Papyrium Paetum,obscoenitatem babet.S i G. Vide, so,ne secus sit. Cicero enim ibi nullam, nec in re, nec in uerbo haerere obscoenitatem contendit. Si
quidem ita scripsit; diuid , quod uulgo dicitur
diuum nos te volumus conuenire, num obscoenum
esuade addita Memini in senatu dijeuum conju-u i larem,
119쪽
larem,ita eloqui, Hanc culpam maiorem,an illam dicam*otuit obscoenius ἰ non,inquis: non enim ita sensit. non ergo in uerbo est obscoenitas. Auippe declarauit, e nec diuum nos,neque An illam, obscoene edita reputasse, quia,qui id dixerunt, non id uoluerunt . diuare,si in sermone nulla erat sta deformitas,multo minui inscripto. Ricc. O miram subtilitatem, rauis non uidet ibi Cicerronem paradoxum Stoicorum defendere , quibus placebat suo quamprem nomine appellare Supponit igitur Cicero,cum uμlgo dicitur, diuum nos te uolumus conuenire,obscamum esse ex linguae Latinae consuetudine,quam obscoenitatem etiam prohibuit in Oratore suo: sed tamen ex opinione Stoicorum per iocum tota enim illa epistola iocosa es non esse obscoenum disputauit . In fine tamen epistola contra
scholam Stoicam ait , ο σοφος ευθυρρημών εση,quas dicat, ut explicat Paullus Manuttus,magnum I
men Latinitatis ; Stoici superiora illa distulant:
mibi autem hoc uidetur,sapientem ita loqui debe-Wint obscoenitatem uitet: quod ego facio, Platonis uerecundiam seruans. Vides igitur ex communi consuetudine Latinae loquendi, expraeceptis oratorijs,nihil interesse,quod attinet ad obscoenitatem, utrum dicatur, Cum nos,an diuum nos:utrumque enim obscaenum est, etiam si Stoici tu i co disserant,nihil esse obicornum , nihil tuape dictueuius rei rationem Arist. lib. 3.Rhet. appellat σο- εισι , - γήν, tesatur,primam a Magonefuifi
120쪽
se prolatam , quam tamen ipse soluit . eius verba
Dicebat igitur Boson, Neminem turpe loqui. Nas duo sunt,-ulam significent, aut ambo pariter
obscoena esse, aut neutrum.Non ambo, qu)d alterueorum non esse obscaenum, omnes fatentur . ergo
neutrum. Reyondet Osiri. id esse falsum, primu quod aliud alio ma is proprium, oe similius est ,σ ad rem ante oculos constituendam accommodarius: deinde quia saepe eadem res aliquo modo e thonesta aliquo modo turpis. Itaque uocabula,qua primunt rem, quatenur es bonesta, debent honem exissimari: qua exprimunt rem, quatenus es turpis,turpia. diuamobrem mittamus sopbinticas rationes, a communi lingua Latinae con suetudine, atq. a praceptis Rhetoricae artis non dijce mus . Obiter autem, cum interpretatus sis in hunc modum; Num obscoenum esρ quasi dicat,minime; opinionem meam uideo tua interpretatione con*mari, ut dictio Nam praeponendast interrogationi j ty negati em, contra quam factum es is