De consolatione edita sub nomine Ciceronis, Antonii Riccoboni defensor, seu pro primo eius iudicio, aduersus secundam Caroli Sigonii accusationem, ..

발행: 1584년

분량: 191페이지

출처: archive.org

분류: 연설

101쪽

s 3 Dialogus inter,

de ista Consolatione suspicionem,scripsi id mihi

certum non esse. Si ipse aliunde exploratum habes,profer testimonia: sin minus, non debes profecto tantum considere istius Consolationis auctoriatate,ns prius eam esse Ciceronis omnibaspersuadeas , s i 0. Neque bac exempla Ciceronis esse, probare necesse habeo: nam etiam Ciceronis esse,sne eiusmodi probatione hic liber potest: oes forte laborem probanda omnibus Consolationis fuse cepero istora suscepero. Etenim tu re compe ia, statim, sicut de Socrate inquit apud Platonem Clitipho, tamquam aliquis e macbina Tragica D eus exclamabis, Euo ruitis uete,ne hanc Ciceronis em credatis hoc es inepti opus imitatoris, ad chnnum nati. RICC. Si permittis, diacam te rursus nVari . profecto si Ciceronis esse

me hμii modi probatione bie liber potest,tibi po. rest, ct paucis quibusidam, quos tua auctoritate corrupisti,non inibi, alijs tam multis. Eua his autem existimem istud opus non se Cicer nis,sed parum apti imitatorii, atq eius,qui propter ignorationem grais incurrat sim in sermonis obscaenitatem , non tamen me existimo, ut dicis, tamquam aliquem ὸ machina Tragica deum, quo paru indigent tuae satis infirmae accusationes o quem modufabula Tragicae ad extremkm Deo, O machina egent διοι τοτα, u τανυποθελαμβδων,ut sicribit Polybius lib.3 u soriara Tragιcι enim poeta,mquis Cicero

102쪽

Cicero lib. i. de nasura Deorum, cum explicare argumenti exissi non possunt, confugiunt ad Deu scisi uolueris omnes res perplexas,s inuolutas, quae contra inum librum a runtur, non meas , quas appellare soles, vos,s crepundia sed aliarum multorum,qui mecum sentiunt, uideo te uere

tamquam aliquem ὸ machina Tragica deum esse oportere. SIG. Meminit,inquis, pionis, Lepidi, C.Cotta.de quibus se dubitare Cicerro signi cauit, cum Atticμm consuluit. Esto, quid mirum cdubitauitore incognita,a auit,perspecta;consuluit, cum haerebat,scripsit,cum exploratum habebat , R i c c. An uero id tibi declarauit aliquis , quasi E machin. Tragica deus e tantum ne credisini imitatori,ut omnia,qua ipse narrauit,pro cesti imis habeas e Sic. Aperuit id mihi ipsemet Cicero, qui eodem tempore , cum scriberet libros de δ.L.Tubulum,de quo pariter basitans ad Art. retulit , in secundo reposuit. MCc. Non rat parratio de L. bulo.nam libri de finis,nemini justerii sunt,in quibus exemplum ipsus TYbul capto prius consilio ab Att. positum est: hic uero eam apud plerosq. Uicionem babetint,nisi appareat aliis auctoritato. ea exempla fuisse 4 Cicerone celebrata, non tam facile ob unam illius imitationis auctoritatem id credi debeat. Fieri enim potent,

ut uersutus imitator ea uolue ris recensere ,ut ob rerum, quae alibi non inuenirentur , nouitatem

facilius lectores Ialleret. Sic. Si incertus es hisis i liber,

103쪽

ioo Dialogus inter liber u essecim. R i cc. Hoc nimirum est, de quo

tantopere conquereris, etiam se naeuos, ct crepundia nomines.S I G. Ac ab eo quidem sic abhorres,ut ne legere quidem studio paullo intentiore uolu ris . Nequenta ,si animum attendisses, C.Cottam filium, pro Rutilia matre exemplum fortitudinis inuerso plane totius rei ordine protulisses. RI cc. Hoc ipsum etiam in tuis orationib. mihi obiecini.sed non respondi,quia dignum responsi ne no arbitratariNunc, quoniam me rursus lactes ys,respondeo, cum enumeraui illa exempla,non dixisse me exempla fortitudinis,ut tu plus nimio in

terpretaris , sed simpliciter exempla, in quibfuit

mors C.Cottae, quam Rutilia mater aequo animo tulitinec me valde errasse existimo, eum mater, flius ita inter se referantur, ut una persona nominata, etiam altera intelligi possi . Hoscine tu n nos, haeccine crepundia intueris, ct totum corpus negligis e S i c. Exemplum Rutilia Seneca ab hoc libro in suum transulis iisdem prope ue bis.ex quo apparet hnnc libram esse Ciceronis. RI c. Nunc dicis uisdem prope uerbis In orationiabus tuis simpliciter dixi , iisdem uerbis.Reuoco enim tibi in memoriam hic tuum dictum,Repet re volo,ne disientienti: aures fortasse prsteruolet, Senecam in sua Consistatione Rutiliaefactum ijsidem uerbis, quibBic, prodidisse. Cum autem

ostenderim non esse eadem uerba,nunc tu te emenoni dicis, prope iisdem. Si c. Tu ese similia ne

104쪽

gus t quid potent magis e Ric. Non nego se similia, sed eadem.Addo, eri posse, ter Seneca d. Cicerone, hoc exemplum acceperit, etiam si id ex Merbis Senecae non appareat, ct bic imitator 2 Seneca sumpseris,quemadmodum etiam alia eris mile enim est,pliusquam istam conficerest imitatiouem, eum inter ceteros Senecam legi sie, qhi eandem rem tractat. Si G. Ego autem dico Senecam non aliunde, quam 2 Cicerone sumere potuisse. . R i C. go hoc. ατον.S I G.Satis conria neminem ante Ciceronem de Rhlilia litteris prodia

disse, quia ipse consulto Artico eum primus inuestigauit.R i C.Hoc fateor. S I s. q. post eum. R I c. Hoc nego. S i G. uia, ut inquit Pedianus uolo res rerum non perinde in domib. familiis raminarum, nisi illust m, ac uirortim nomina tradiderunt. haec autem illustris non fuit, ut qua Cia ceroni incognita fuerit. R i C. uas Hro tot commemorationem eius habitam a Cicerone in Con-- solatione factum ipsius redditum non sit ita illustre, clarum,ut ab aliis scriptorib.ante Senecam celebrari non potuerit.Sed acceperit Seneca a solo Cicerone.ergo iste imitatarisi exi uere imitator,ut probaui, non potuit accipere a Seneca e SIG.Dicis, te uerisimilia sequi, ulterius,quo progrediaris,non babere. ego idem dico. R I C C. Immo a liud significas, cum me reprehendis,quasi titubanter, ac timide agentem; quas ta censeas,asseuerantius agendum quemadmodum tu facis. Sed uide,

105쪽

xo a Dialogus inter

an de ista Consolatione merito id facere possc S i G.Dubitare te dicis: s tamen uictoriam te sperare adiungis. R i c. Haec inter se non repugnant. Si c.Nihil asmare te adris: θ tamen asseueran ter omnibMuersaris. R I C.Hoc nempe solebant facere illi, qui nihil virmabant, ut probabiliter aduersarentur illis, qui omnia asseuerabant. S I G. Neque unquam uehementius resistis, quam cum te cedere fingis. R iccbVere cedo: sed tortasse cum meis tantum naeuis, ct crepundiis uideor resistere. S I G. Verum, quoniam de rebotis diritum est, ad verba distulationem iam cono ramus.

PRO SEXTA CONIECTURA,

quod quaedam sint minus

Ciceroniana.

AxyIRMA vi , elocutionem 'Conflationis tibi uehementer esse sustina aeamq. magnifaciendam esse docuisti Socratis dicto, qui cum homine queudam decorum,o eleganti forma colicuum,om- nibu'. corporis ornamentis praestum diutius ta-- centem intueretuFe Loquere, inquit,ut te uideam: pigni cans ex ipsa potissmum locutione hominesese considerandos. conquestus praeterea es, quod Miris Tragoediis excitatis contendexim,nec te, nec alio s

106쪽

alios,qui elocutionem huius libri minime Cicer nianam esse putarunt, uerum putasse i ac gratui tus sim huic maxime saeculo superbum Ulud aurium ne, an animi tui iudicium, qui pauca quaedaverba fastidias,teq. temeritatis accusauerim, qui falsum crimen temere simulaueris. Equidem de Iuaerenda, atque obseruanda dignitate, atque eleantia dictionis tibi uehementer assentior. dictum uero illud Socratis quorsum pertineat,haud facile animo assequor. ille enim ex sermone adolescentis certum prudentia specimen elicere studuit: tu de Oratorio ornatu , atque adeo de ipsius orationis disais,munditia disseris. Ricc. Non est dubium, quin elocutio prudens indicet animum prudente,

o elegans elegantem.omnino elocutio indicat hominem, ,qualis is sit,ostendit,qui apparet quidepotissimum ex ratione, sed ratio apparere non potest nisi ex oratione. Si G. Duas in primis, ut uideo,res tibi a me obiectas esse expostulas,superbia

aurium, simulationis temeritatem. RI CC. Immo uero etiam superbiam animi. Si G. Cum Ciacem in oratore Aurium iudicium superbissimum,

ad Herennium, Aurium sensum fastidiosi umesse tradiderit, tu id propriae lignominiae loco acciapies; σ,quod omnibus a natura hominis. est tributum,ipse praecipue recusabis,ac communem humana natura condicionem tu poti mum sernab ris ρ Vide, ne,dum te uerecundum esse defendis, omnem illam,quam aucuparis, modesta commen

107쪽

dationem hac una expostulati ne corrumpas. lR1CC. Si Cicero in Oratore Aurium iudicium superbissimum, ct tuus ille Cicero ad Herennium faues enim istis simulatisscriptoribus) Aurium sensum Ditidiose imum esse tradiderunt,cum communiter sensum notauerint,nemini iniuriam fece

runt e tu vero, crim communem notam minime ro

s exeris sed me spectans superbientes huius saecuti homines irriseris, ac non solum aurium, uerum

etiam animi superbum iudicium reprehenderis ;cui putas te persuadere posse, abs te nullam mihi iniuriam factam esseρ nonne significasti, arrogas, insolens, impetrihum, non ferendum iudicium λ. Non igitur humana naturae conditionem , Uop

ii inum quasi bestia sim spernor: sed humanam

iniuriam animaduerto: nec aliud magis doleo , quam quod dissimulare manis iam iniuriam ustis. Vide igitur tu,ne, dum superbiam sam defen 'dis,eam tibi uindicar Obumana modentiae fines praetergredi uidearis. Si G. Illud uero alterum te prorsus sine ratione moles le tulisse uideriqu)d diaxi, oblatum huic scriptori neglectae Latinitatis , atque elegantiae crimen graue esse, si uerum esset, multo grauius, si temere simulatum, quia respondens,temerarium te semulatorem esse negasti.Ego enim crimen temere simulatum uocaui fortuito , ac me longa,ut e sit, animi meditatione conflatum , atque,ut dixis Cicero, temere effutitum .R1CC. Ego uero probus cum ratione , d mole ne

108쪽

tuli; eoque maiorem habeo causam tecum expostulandi,qubd me adeo temerarium esse arbitraris, ut mihi persuadere poss, qui temere simulat,t merarium simulatorem non esse. Sed, qui ment ut poetae loquuntur,calor incidit nolo nunc sequi,quocunque posset ducere. S i s. Tantum abest,u quod alienum erat, Tragoedias, quas objcis, excitau rim,ut ne honestum quidem, quem mihi interdum

res concedebat,risum captauerim. R s CC. Et latratum , ct Tragoediarum excitationem tu prior

mihi obiecini his tuis uerbis; Euae cum ita sinit,

quid est,quod huic commentario tam acritea cblatrent,ac tatas propterea Tragoedias excitentὰ uomodo autem tu Tragoedias excitaueris, facile ea cognoscere, cum ex aliis locis, ubi Ciceronem loquentem induxti,tum ex eo; Desinite mihi maledicere, quae mea sunt, mihi detrabere, oec. 'uod uero risum commemoras, desine quaeso eum commemorare,ne in animum reuoces, qnam res sit ridicula, res tam ridiculas defendere. SIG. Veruhaec,ut ex animis nostris, sic ex sermone nostro remoueamus . R I C C. Vt facies, faciam , ct tuis

prorsus uestigiis insistam . SIG. Perge igitur,

quae habes de uitijs huius elocutionis, profer ωRICC. Num tu librum illum Ciceronis esse tiabi persuadere poteris,in quo uerba multa non Cia ceroniana legantur ἰ S i c. Euae tu tandem verba non Ciceroniana uocas ἰ RICC. Euae in aliis lubris Cicero non adhibuit. Sic. At nullus tam pu

109쪽

ros . Dialogus inter

yllus liber est Ciceronis, qui non aliquot uocibus textus sit alibi ab ipso non usurpatis. RICC. Haudquaquam haec mihi incognita sunt. illo uno osse do quod in ceteris libris pauca uerba, in hoc non dico omnium breuissimo, ut tu me loquentem facis,sed paruulo opere, tantulo libello multa legantur. S I G. Age uero , nonne breuior es multo Cato, quum Consolatio λ certe: es enim dimidio minor: at multo plura sunt in eo noua , quam in hac. RICC. Hoc aperte nego. m se Dectentur non illa sola,ad quae meam obiectionem restrinxisti,sed ct illa, quae simpliciter appellaui minus

Ciceroniana, quorum etiam quaedam in Catalogo tuo omisisti, dixi enim non solum Indecens non esse Ciceronianum,sed etiam Indecentius, ct illum obscoenum litterarum concursum tam saepe, id est novies usurpatum) ct minus propria, oe minus Latina, quae multo minus Ciceroniana cesenda sunt, O non solum, quae in primo iudicio meo enumeraui,sed etiam,quae in becundo, ad quae muιta quoque alia addi possunt: profecto eorum longe maior numerus compotem quam eorum, qua

alibi non usurpata in Catone obseruasti. Sed conferamus, si placet , numerrum. S I G. In Catone ea sunt; Suspicor me commoueris accusant adeptam: deplorare querelas: agere orationem: studiorum agitatio: funale: magisteria: rorantia poculae r frigeratio: des ratio: similes ut insomnia,et crudisas: diritas: occatum occatio:berbescens: genia

110쪽

pastinationest constiones: insitiones: succidia: peti: decedi: assurgo: coacescere: recoquere: pe actio aetatis. Nonne haec segularia in multo bretitori libro multo plura conspiciuntur, quam qua tu in ampliori notasti ἰ ct tamen nemo eis umquase ostensius est,ut eum propterea tamquam parum Ciceronianum abiecerit . R 1 C c. Nemo osse sus est,quia nunquam fuit is liber ita occultatus , utpostea sit in lucem productus sine ullo testimonio,unde ex tenebris emostri quis inuenerit, ubi tamdiu occultatus fuerit, ct aliarum huiusmodi rerum,quae libri nuper inuenti fidem faciunt: qu admodum se productus es,non sine magna mul-rorum suspicione. Illa uera tam multa, quae tu affers,possunt aliquantisper diminui. Nam cur non est Ciceroniane dictum in prooemio ζ Suspicor iisdem rebus te, quibus me ipsum, interdum grauius

commoueri. Puod uerbum no redolet Cicerroneis

nonne ubi legitur, Euibus me ipsum,subintelligi potes aliud uerbum,quam Suspicor,ut uideo, seniis, semilia λ Vbi uero legini, senectutem ut adipiscantur,omnes optant:eandem accusant adepta;

legendum est adepti. βιοd etiam uir in litteris praestantissmus, ct antiquae lectionis obseruantissimus Aldus Mannuccius his uerbis a rmat; Sic

legendum ex duodecim meis libris . In Graeco κτησα λενοι. Deplorare qucretis en cum ploratu exprimeme, ubi non magnam admodum uideo no-

SEARCH

MENU NAVIGATION