장음표시 사용
121쪽
tu Cololatione, Lbi legitur; Num credamus filii mortem honestam,ac pro patria susceptam tali patri futuram fuisse iucundissimam' Num ei mult, melius euenisset ζ diu'd uero ais, se in sermone
nulla erat sita deformitas, multo minus inscripto ,
uideris fouet e opinionem illorum amicorum tuorum,qui putant elocutionem scriptionis minus exactam esse posse, quam dictionis . quod tamen ex doctrina Aristotelis 1atis refutaui.Verum,cum adhucontenderim obscoenitatem repraestentari,non solum, se dicatur,Cum noded etiam Cum ni, Cum ne, σsmiliter: ne me quidem negare ice nem interdum sic locutum esse, sed uim argumentationis in eo ponere,quod Cicero non spe,iste uero auctor
sepe huiusmodi obscoenitate sermonis usus st:praemtereasue praepositio Cum, sue adverbium Guum iungatur cum uoce inchoante a littera re, semper obscoenitatem ese,quae ad refellenda tria prima ar' gumenta tua pertinuerunt: quid aliud aspersi S i G. Non de re nihil aliud.Racc.Rectefacis: quoniam duomstrema argumenta tua satis a me alias sunt refutara . SIG. Obiter notasi in eo loco; Credamus Ianὸ Apollini Delphico, qui exoratus a Trophonio, Agamede,a quib. templum magni Aee Apollini exaeascatum Delphis erat , ut, quod esset optimum homini ribueret,post diem tertium exanimes sunt inuenti;dictum fuse, Apollini exaedificat uni,pro Ipse exaedificatum.proh Dii immortales haec crimina eiusmodi saxi,ut ahitu inferen-
122쪽
do, aut ego depellendo fatiger j Nonne Cicero alibi idem,ut docui,fecit e Gq. ea loca eiusmodi sunt, ut in iis sidii pariter praenomen secundo loco liberius audirent. RI CC. taui iis,quia,quamuis noudamnarem earundem vocum repetitiones, quae uenusile fierent; tamen ibi uox Apollini non satis pulchre mihi repetita uideretur. Sed addidi το- των μεγι ν, in eodem loco soloecismum commisu esse, si' i exoratus, exanines sunt inuentia S I G. Sed iam ueniamus ad ea,quae tu parum propria nominasti. Ricc. Veniamus.
quod quaedam sint minus propria.
Italuini, Animum ad futuram uitam, tamquam ad patriam, evolare: b dissite non laborare de sententia,quae potuit e sese eadem Ciceronis, Platonis, s nostrorum Theologorum, ut animi, cum e corporib. excels rivisi fuerint casi,puri, integri, incorrupti, bonis etiam studijs,atq.artib.expoliti, in coelum, qacmadmodum etiam in priori iudicio scrinisi, tamquam in domicilium siutimperuenirent. Sed quaesiui ui de elocutione , ubi nam Cicero eam uitam,
123쪽
quae post mortem habetur, appellarent patriam. Ego uocem ipsam non propriam, sed translatam esse confiteor. Translationis autem auctor fuit Platio, qui dixit praesentem uitam esse peregrinationemex quo sequitur,ut Cicero futuram,tamquam patriam appellare potuerit. Constat enim omnia licere per similitudinem essene , maxime adiecta particula Euasi, aut TamquM. Ricco In ore tionib. testatus es , non Platonem dixisse , praesese rem uitam esse peregrinationem,sed Aeschinem in Axiocho. Emare uide, quam tibi constes . Sed ut Plato,uel Aeschines mihil enim hoc adrem dis rit praesentem uitam esse peregrinationem ,sequia r ne continuo , tuisse Ciceronem futuram uiatam, tamquam patriam appellare si praesens uita es tamquam peregrinatio, ispotuisset fortasse diacere satis congruenter, Ad futuram uitam, tamquam ad patriae usum euolare si quidem ut pra- senti uita futura opponitur, sic peregrinationi patriae usus;uel in coelum,taquam inpatriam,quemadmodum dixit Cicero in prima Tusculana, In coelum,quasi in domicilia uumrsed ad futuram
uitam, tamquam ad patriam, quam congruenter dicerepotueris,non uideo. Longe enim aliter se
ris,quam tu scribis , Omnia licere per similitudianem efferre: sed similitudinis conuenientiam re-
iro et ramessolertis, acutiq. ingentis esse inte ligo,cet nere,quid in reb.multum interse distantib.
similest,ac in dissimilitenere inuenire similitud ia
124쪽
nem: tamen translationes non facile admitterem, quae parum tavrumtem habere similitudinem ui derentur; qualis ista potes apparere, ut uita , auae, At tradunt Philosophi, est Aio animi, appelletur patria , qua non est actio, sed laus, ubi ipsa actio exercetur. Ac potest quidem sita appellari per grinatis,qua est quoque actio quaedam, Mortasse etiam patriae usus, quia tunc maxime homines uiauere existimantur, cum patria perstuuntur, quo stum qui propter exilium carent, ciuiliter momisi apud iurisconsultos dicuntur: se anpossit n Uinari patria,quo magis cogito, eo maiorem antimo concipio dubitationem. Neque uero hac mibi eximitur, quod dicatur Tamquam, uel puasi, quod genus loquendi apud AK sese dicituro, ut tradit Cicero, valet plurimum ad molliendam translationem,qua esse paullo durior uidetur: quia in transeatione quantumuis mollita debet, ut dixi, parere aliqua conueniens similitudo stud
fortasse significauit Aristoteles,cum scripsit,
uis tu explicaueris, ut multi quoque alis, placere Uioteli,Translationes ex se excogitari,no aliunde assumi , ita ut illud Ab alis intelligendust Abalio auctore:tamen non desunt, qui explicent, in alto,id est, longe diuerso et pam similli.quod efficit - ἐν ταὼ μεταφοραῖσδι mi ασα is, propterea quod petita sint, ut ait Arist. misyωθεν. cuiusmodi ista metaphora erisimgripo νι, qua μtria
125쪽
tria alipitur piro uita futura. Vtcumque tamen mmon debemus quaerere,quidpotuerit, aut non potue
rit Cicero dicere, qua in re falli possumus , sed, quid dixerit, ct an alias ita locutus si . quod eum fecisse quia non probat, non facile tibi assentie
dum ese arbitror , hanc metaphoram esse Cicer ditianum d est, Ciceroni congruentem , Cicer nis propiamsc enim intellexi, non patriam eo 4n loco esse uocem propriam,ut meum sensum pra-vie interpretatus es. S i G. Alterum minus proprie
dictum illud notastis Praefinitum esse terminum dDeo,quem praeterire,aut ex quo egredi nemini luaerat . R I Cc. Minus proprie, id est, Christianis, quam Ciceroni congruentius, cum ex dicto Absumptum esse uidetur . S i c. Habeo: sed quis no hanc etiam sententiam esse Platonis, aliorum gentilium nouitLR1C C. Ne hoc quidem in loco la-υoro de sententia, cum ego quoque legerim in T maeo, Animal unumquodque ab ortu fatale uiuendi statium in se ipso continere: sed quaero elocutione,ubι 'nam Cicero dixerit, praesinitum esse uitaeterminum d De qui praeteriri non possit. quae elocutio ex capite i q. prophetae Iob sumpta est. id se ostenderis, de eo amplius non controuersabimur.5 a.o. Non est, quod planum faciam, haec uerba esse Ciceronis , quia ad rem non pertinet. RICC. Scite ergo ad rem non pretinet ostendere huiusmodi elocutionem fuisse alias a Cicerone u furpatam,
boc modo esse propriam eius, it in ista Conjola
126쪽
Gne non reprehendatur tamquam ea,quae sit magis Christianoru, quam Ciceronisὰ Si G. Satis est, ut ostendam,non ebe Iob Ri Cc. Magnum erito hoc ostenderis. S i c. Sic Iob de homiAe loquitur; Con ituini terminos eius, Pipraeteriri non pol rut:at hic,praefinitum se terminum a Deo, quem praeterire nemini liceat. R i Cc.Es uoba non stina prorsus eadem, tamen ct sententia, ct eloquendi ratio eadem es; Constituisti terminos Desis,Prae nitus es imminus 2 Deo. ui praeteriri non possunt, uem praeterire nemini liceat . Euis merito negabit hoc ex illo sumptum esse j Sia. Cur potius dicemus Ciceronem ab in&rprete Iob, quam interpretem a Cicerone illud,Pr erire termintim, accepissιν fertim uero eam sensi t, ipsum Cic ranianum fuisse. R i cc. Non est dicendtim 'ic ronem ab interprete Ab huiusmodi dictum accepisse , siquidem Cicero ante Christum natum floruit , at S. Heronymus interpres BibliorAm machristi natalem diem circiter annum qhadringentesimumsed es putandum istum recentem bcriptorem Consolationis, istum personatum C iceram mab ipso S.Hieronymo muttiatum est e. Et,ut inte pres Iob modum dicendi a Cicerone acceperit , quem tamen huiusmodi umquam sententiam protis lisse non constat,etiam se imitator potuit ab inter prete accipere. S i c. Si quia aliquis liber habet aliqua uerbasacrorum Bibliorum, ccirco Cicer
nis non est pie liber quidem primus de natura de
127쪽
xum erit Cicerreis,quia ibi scriptum sit,ubsis per insuo natu manet: at uero apud Iob eodem in i
loco , Homo numquam in eodem statu permanet. Ricc. Non dico ualere hoc argumentum, Aliquis liber habet aliqua uerba sacrorum Bibliorum, e
go Ciceronis non e II: fieri enimpotes, ut aliquod dictum sit commune Bibliis sacris, ct Cicer ni, quemadmodum illa quod protulistised existiamo hoc ualere; Liber tabet dictum sacrae scripturae, quod est in ore Christianorum, quo . non apparet a Cicerone umquam usurpatum esse, -- lbet alia multa, qua minime redolent Ciceronem, ergo suspectus esepotest, tamquam non Ciceronis. Si G. Tertium reprehendini tamquam minus proprium Ciceronis; Animum simul cum homine i orire. Nam cum obstruaueris apud Ciceronem hominem esse animum, interpretatus es, animum simul cum animo interire, i . absurdum esse affirmasti. Ego autem puto hominem non solum pro animo usurpari fled etiam pro corpore,ut Animum ismul cum bomine interire sit animum simul cum
corpore interisse. Cumq. multa alia disputaueriamus . totam di tationem nostram redigo ad pe pendendum locum Platonis in Phaedone, ubi accipitur bomo pro corpore, cum legitur, Nam eodem die animus deletur,quo homo moritur RI C C. Diaxini,hominem mori nihil aliud esse, vis mori pa rem eius mortalem,nempe corpus d ego refutaui, quia latu 'Gorgia des ut mortem esse id lutionem
128쪽
lutionem animi, corporis, unde intelligitur,b minem mori non esse simpliciter corpus interire, sed animum a corpore dissolatan loco autem Phaedonis accipi hominem non profio corpore, ed pro roto composito,quasi dicatur, Num eodem die e tinguitur animus, quo totum compositum dissoluiatur,rest animi d corpore dissolutio λS i c. Nego ita esse. Ri cc. suomodo merito negare potes , si nunquam apud Platonem homo accipi tur pro θω corpore , M semper aut pro M. hominis, aut pro Dio animo , aut pro composito
ut necesse sit, cum legitur homo apud Platonem , uno de his trib. modis eum interpretari. Primum enim homo est idea hominis in mente Dei collocata,in qua Platonici considerarunt ideas, ut constat
ex lib. 7. de Rep. ex Timaeo. Deinde en Dius animus, ut probatur in Alcibiade primo, quia in- frumentum non es pars opificis: homo es opifex ,
corpus instrumentum eius; ergo corpus no est pars
hominis . ct homo es, qui imperat, o dominatur: Dius ne is animus imperat , oe dominatur: at corpus paret, oe seruit .postremo homo es compse sutum quoddam ex animo, corpore, o hoc modo
intelligitur in Phaedone a te citato. S I G. Iam ne sui.R I c C. Ne amplius neges,considerabacuera Platonis in ipso Phaedones Aliud ne quid nos ipsi sumus, quam partim corus, partim animus
Nihil aliud. 'uas tres hominis acceptiones explicauit quoque Plotinus Enneade 6 A.7.cap. s. No
129쪽
pose autem accipi bominem in quarta significati 'e, quam tu attulisti, apparet ex eo, quia opinio iliorum, qui putarunt hominem esse solam materia, solum coipus, primum a Pymagora, deinde a Platone, denique ab Arinotele reiecta est. Quoniam uero in secunda significatione bomo a Cicerone acceptus eri,ut probaui ex lib 6. de Rep. exi. staccirco scripsi, s rectescripsi, ex opinione Ciceronis interire animum cum boralae,esse inter, re animum cum animo, o hoc modo absurde, improprie dictums personam ipsus Ciceronis gaectemus Sic. Aliter egosentio, ut aliis omnibus. sed, ut video, restantiqua tu minus Latina uocasti.
quod quaedam sint minus Latina.
ui, me minus Latina dupliciter intellexisse, uel comparate, minus, O rarius a Latinis usurpata, etiam si fortasse apud non nullum scriptorem inueniantur: nes simρlii iter non usurpata;PH.duob. modis accipi minus Grammatici docuerunt. Ac primo sensu scripsi, Filio suo, pro filio eius,ese minus Latinu. SI G.Vnum aduersia te reuolui exemplum. RICC. medite nihilprofecim. Sic. ij uiderint. RICC. αρ primo sensu notaui Paenitendum sitatum mi
130쪽
nus Latine dictu esse.S i c. At Poenitendus uox essa Liuio, ut docui, Suetonio optimis in primis. Latinitatis auctorib.usurpata. RI CC. EII minur Latina,id est,minus, ctrarius in Latinorum scriptis adbibita. Accedit,quo ut alii quoque uiro δε-cti mo respondi, Liuio obiecta es d Pollione Ap nio Patauinitas d os, ut interpretatur a uinctilianus, peregrinitas sermonis, in nonnullis uerbis minus Latinum loquendi genus. tiamquam dixi per Patauinitatem aliud intelligi posite, ut significauerit Pollio eam , quam Caius princeps, parum amicus Livii , appellauit uerbositatem, artificiose
nominans uicinum uitium pro uicina uirtute . nouenim in Patauinis est uerbositas, sed eloquentia . . quae enim inimicis uerbositas potest uideri,amicis es eloquentia. uam Patauinitatem, oe nobiliss-mae patria sua proprietatem mire Liuium in hiasoria sua secutum esse virmaui, etiam si, ut nota uis aeuinctilianus, aliquot potarinas uoces in Latinitatem inuehere uisus sit. Atque haec in nonnullis nerbis peregrinitas objcitur quoque Suetonis, ut etiams)lus tenuis, o qui Grammaticum magis, quam Historicum sonet. S i c. Ita ne uero ἐ tu posthac poteris superbas te aures habere negare, aut siquisfortasse id dixerit, insignis contumeliae loco accipere,cum Liuium, Suetoniumq. contemnas,quo
ipsa in primis est admirata antiquitasζR I CC. gabo, uere negabo,me ulla umqua superbia et tum esse, insegnemq. contumeliam existimabo, ut