장음표시 사용
561쪽
exclusit. Corruptum τετραχηD oritur ex πτρ. yr. Lex. Miam νωκους περιὀέραια, περιτραχηλ α Steph. et Th. Mηνίσκους περιτραχήλ ἡ μανιαπια. s. V. DD. o Unita secrevit glosas transpositas esse suspicor. Diuitiam: Corale
562쪽
Io In risia litteram delevit. ai) Haec ii editis bene distributa sunt. Vitivi Aldinae α δίκα oritur ex litura, quam typotheta male capiebat; librarius enim κίκα exaraverat, cui postea correctionem negligentius illevit, ut, voci praefixum videretur. Mala ergo ab Alberti καὶ inseritur cum Heinso potius ita distinguendum esset: ου οἶσα Gκα , μὴ - . f. VRDD. xa Foeda interpolandi inpetigine titillatus litteram expunxit scriptum erat: πάγχυ antiqua archetypi scriptione, quam et series requirit. Typotheta deinde pro o habuit, unde Ald παρχυ. 13 Cyr Lex. s. 3 παραρρυης sit παραπέπινο, μὴ ἐπιπμμ, Ἀκμης is V v. DD. 34 Idem: υ-λοe σπαρτοe. Infra: πιρυνθος σπινω. as Litteram delevit scripturam ηρικίω series o. stulatia. Adjectum μησω μὲν glossae emendatio est ex maris
Ke Particula ιιι correctionibus vulgo adnectitur.
563쪽
α 99, set Lorum bene ordinavit myri Lex. s. in τεκταινα μὴ ποσκέπταθ. Forte ἀποσκευαζε. 8 ax Homero scribendum: ητιέτα Ζευe. Is Litteram delevit scriptum videtur σολίων Vir sum νητέρα, oriturix compendio ρα, quod et M τέ- et M τρα describi potest. A librariis ubique sere 'με pro πιτρα scribitur, sic Steph et I h. Lex. s. ητρα ἀναμαα. νη. Alterius scriptura rarum exemplum exhibet Cyrilli Marinus: τρα &αὀημα O ai Articulum ex D A. 224 sint vocis adhaesisse suspicor: Mητροπατωρ, οὐτικτε Θεανω καλλααρφον. I Formam solenniorc adjecit. Cf. V V. D.
564쪽
a Inis. πο-ουραν litteram expunxit. AELIU DD.s Ultimum δυο, quod in editis additur, in codice abest. Cf. VV DD. LGlossa ad B. B. 47s spectat:
'Pεια διακρινεωσιν, μει κε νεμῶ γέωσιν. Videmus, quanta cum subtilitate et diligentia critica an liqua Glossaria tractari debeant, cum loca sint, in quibus absque veritatis detrimento ne litterula quidem, quam paragogicum vocamus abjici queati
565쪽
Ms Mιλιον. πτα ημm στοίδα ex quibus postrema c. ρ sit c quae ob compendia male descripta sunt, coris rigi debent. Ruunkenius apud UU DD. mecum con . .
et Glossa interposita Latinorum Minae videtur.
566쪽
s Litteram delevit scriptum videtur: πέχετο.
io Sunt haec variae unius ejusdemque vocis scripturae, quas exicographus aut ex antiquis glossariis, aut ex ipsis veterum libris, docte et diligenter enotavit, qua uue adeo ad ustatiorem scripturam mutare juxta bonas critices regulas nemini licitum eritiri In οικαταχρῆται unitim sic exarato mendae origo, quam Heinlius egregie detexit, facile perspicitur. LVV DD. Postrema: ευπώνω λέγει in margine ad praecedens Μινυρετα adjuncta suisse videntur suspicionem movet Cyri Lex Μs. Μινυρετω κλωει, θρηνει ευφώνως λεγει. Interpretationes ex margine scribae interidum per particulam 3 gloilis adnectere solentia a socem male divisuri scite et eleganter composuit.
567쪽
34 Λακωνες quod in ta Albertina priori glosae adfigutur, in codice abest. is Scriptura κακοπινου in editis reposita est. s. o. DD. 16 Glossa ita scribenda est Mι He M ηοτ. Musurus indocte Mas in μία mutavit, unde postea a typotheta μho reddituin sui νίσης est dea Orphica hymno in. pnico celebris c o DD.
568쪽
c. 6 Ia. I et Litterae superscriptae, quas Musurus delevit, voces transponendas esse indicant. a 8 Ut a librariis, sic et a typotheta nexus litterarim emcum αχ permutatus suit, unde Aldinae Iί is, quod VU DD. correxerunt. 9 Pleniorem vocis sormam blito more interseruit. avi in Ald voces male divisae sunt. Cf. V. DD.
a seiunxit Glosias eum Vollio pro spuriis habeo.
569쪽
M Iam nullum sere dubium erit, quin, duce codicis scriptura glossa ita legenda sit: Mολον ἀντ μοιτου. . - Mοῖτος Mοῖτον χαριν Ultimum: ολον. scholion ex margine videtur, fini glossae adsutum. LVU. . compendia, quae errori,ansam dederunt, erant proeul dubio haec: Μοιρ ἀντὶ μοι. In ultima voce compendium neglectum stat, in prima accentus acutus conis
servabatur.3 Loci vexati scripturam repraesentavi cum misso leagerem M. παραφρονησις παρα λωσφ compendium: . lectioni lavet cf. . DD. 4 Ex eodire scribendum παραβλάσω, i. e. παρα λ μ ut v emendarunt. Mais in Ald περ σοι.