Lexicon ex codice Ms. bibliothecae D. Marci restitutum

571쪽

ries quoque lectionem codicis exigit. Cf. V V DD. s serum distinxit. GL UROD. qui optime φο ι κενοὶ

restituerunt.

573쪽

g. 628. as Separationis nota v. suis o praefixer typothetam latuit. Multa hic e margine sunt, ubi obscure et compendiose exarata suisse videntur. In ulti. mis ompendiosam cod is scriptῖonem, quatenus id typi permitterent, exprimendam curavi. s. ivv. DD. - 16 Exituim vocis delevit..et omissam a librario litteram praefixit. a 8 V. 7-1μένοις praecedentis correctio est ex margine. ii Minime hic cum Ruhnheni Μαμμακυθοι legendum. Quicunque esychium contra seriem corrigunt, irrita moliantur ipsorum enim emendationes, quantumvis doctae et ingeniosae, usa et utilitate carenu

574쪽

amilvia conrunxit, et docto emendavit cf. V. I mundosum αλαβοντα natum est ex ἐπιλάβωντα, quod hic reponendum est res. V. DD.

a Milossa deleta ex marine intrusa est Compendium per μγάλα explicaverat.

575쪽

αγριον δενδρον.

3 Litteram delevit scriptum videtur: μίμ. 4 Voce γονατι lacunam codicis explevit. 3 Unita distribuit. CL U. DD. O Servata est antiqua archetypi scriptura, pro qua serie permittente, reponendum: παμ uti et ousius divinavit.. In editis αλιμυρηέντων, una voce. .

ne videtur. Diuiliasum Cooste

576쪽

ω V. μυρίνη bene seiunxit, Hale ver scripturam mutaviti sedem glossae bolt. Μυρίνη. - λον τιλμυρου. 1 μυρσινη ut apud V v. DO . Ultima vocis exitu derlevit seriptum suspicor: μυμ . . A , v xo NutMione accentus primae scriptioni vestigia obte

ii Bene emendavit. AEL VU . DD. Id in i rivi litorain erasit Aldina πυκmκοὶ culpa typ. io Solenniorem scriptionem interposui Cyr Lex. s. eodem sere modo, vir' Hesychius supra Moρμυνέ ν. ταράσσων κυριας th λέγεται - ποταμο ρευματα I3 Ald ελαγον operarum vitio. 34 radiae παρασκευαζόμενον παρα μυαζομένων mutauit. Cf. V. D. qui lectionem codicis e chio redd

577쪽

rs Scripturam eodicis series postussat ad Alberiina:

Moesia1 errore typographim. 36 Musuri ι-- calami error est, pro μαγδ. Iubente serie reponendum: in σάσω. IN Lectio codicis Ile chio reddenda est in Ald erra- tum typ r8 Legebatur procul dubio in archetypo Mu τας ιι e M e quod ob seriem hi repuaendum est.

578쪽

μεγαλου.

as Ultima egrπle e rexit. . sao Glolia eum praecedisti ex margine irrepsit. naid ἀσηγητὴν culpi typ D Male in Ald. Μυοεία. CL UR . M In Μ. λει litteram erastis rarbitraria Bieli emendatio, inres mala ab Alberti in textum recepta fuit primum nun a serie aberrat; deindo, multa aliae scripturae praeter ωτ-ει sub mendos Mevτα et fingi et cogitari possunt; scriptura N--α deniquo vitiosa est pro Μοτωσει cujus radix est μογος linamentum ea tum, quod vumerabus eurandis immittitur. Hoc sensu oecurrit apud Q. Smyrnaeum lib. IV aia ubi haecde medicis Teucri vulnera curam tibus:

. ....

579쪽

Glossa itaque, quam U. DD. ex Cyrillo prosem

correctiorem scripturam exbibent Glossae M. codicis Marini ex rophcta Zacharia L MOHurix. αδη credλοιο τιαοτοια Legendum. ιασετα όθονιοιc ητο μοτοῖς. Rugula quam his p Donam mentibus criticorum numquam satis inculcari potest: Omnis emendatio, is quo-eunque fuerit scriptore, eontra quam ει minima iac ιa- . duis auisuspicio in mente suboriri potuerit, minime,ημα- tu ponenda es, sed in notus ableganda, servata initiarum eodieum e editionum lectione Vi huius regulae vi ψ- summωτάπει, donec veriora proseraritur, retinendum esse judico, reiecto M. Alberiinae Mωτα es. cf. o. vi Scribendum procul dubio voluit MVαῶτα ut VUOD.

580쪽

Nexum sithetarum delevit legebatur Ναειδες. In in limia voee male divisit dii inguendum est: ἴδατι α σηΣ . . Cum iu sta τι porro compendium negles in undeatur, totam interpretationem ita exarandam de arbitror νυμφοκ ὀατιναμ αλ γοή. cf. V. Di D. 8 3dnexa: mei των . ad superius μαει olim adstri pia videntur, ita quidem, ut των ν duplicem sorte respiciat signiscatum qui voci ibidem tribuitum s Glossa instilla est. Scribendum: αβαυ monente cois dicis accentu res V DD. . o Pessime voeem αρνησιν delevit docet Lexicographus particulam Ναυας negando non minus quam adfirmando adhiberi. Diuinguendum est: οώμας ομολόγησις σηλοῖ δὲ αρνησιν. i. Ii In ed. Albertina vocaliter divisa est VU DD. Ia Bene disjunxit, compendium vero male descripsit; legendum asta. 33 Litteram expunxit indivis exaratum suspicor: Ναπη. σώα---. In Ald erratum typ. cf. v v DD.