Iusta defensio pro sermonibus S. P. Augustini ad fratres suos in eremo constitutos, edita à reu. P. Mag. F. Angelo Vancio Ariminensi Augustiniano ad perillustrem, et reuerendiss. D.D. Georgium Polaccum

발행: 1627년

분량: 180페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

81쪽

dicamenta acriora, Mamariora dulcibus succis co- miscent. Obiurgationum seueritatem Aug.accipe re, cogebant inprimis, quae passim comittebantur non ferenda delicta, etiam a suis, qui nullo se iudi lio clarius morum correptionem ostenderent, quacum quissumo animo patiebantur sua sibi peccata demostrari, ubi castigationem vitae corrigendae gratia lusceptam animaduertebant pastorem suis. Quibus cssent pene omnes, crura inibus contaminat Aphri, D. Augustini temporibus, at prosequitur Salvianus Marsiliensis grauissimus Auctor lib., cap. de Diu in prouid quibus criminibus inquit , compulsus Deus, hostiles Agas deue iubcum , de orbe in orbem purgeret , , excitatus ab illimis terrae semibus gentes , etiam transmare mitteret, quae albrorum scelera punirentri quid elisiarius prct creari initio Augustini 'piscopatus, suorum clericorum habenas ad corripiendos mores, laxatas vidisse Augustinum, cre dc bile sit prauorii temporum culpa, sphrica postmodum a Barbaris ob id de uastata Vandalos Aphricam uniuersana deuastasse, rapinis,cςde, inccndijs; nulli sexui, nulli parcentes aetati v c ordini , narrat in sua Cronica Ioannes aseus, anno Domini II, ad insuper conqueritur oppositor, Totui illesermo aliud nihil, si,nistisatyra,conuitisset probr/Jonusta, iratia iri celo verum est; ibi maior pars circa obedientiam ver a tur,qnam,ic a clericis Augustinus requirit, quam in suis Eremitis facilem promptamque experime-H to

82쪽

to didicerat, ad quos more oratorio, Vt Conciona tor optimus,clericos suos destinabat, Vtrorumquec Mam gerendo , ne illud sancti vatis sibi vere aliquando ob ij ceretur, et e mihi quia tacui, fisaiae s. Neque modestum decet Religiosum Auctor em nuncupare , Nibulouem , ρα lentem, qui sic hilaris fuerit; certe vir probus, δ. Religio ius, cum que dicit, ex diuinis hauriat fontibas coquod de pel'libus cuniculorum , c. Quasi Augustini tunc temporis, cuniculos, ac vestes pelliceas Apiaric non haberet Vult insuper Pater Penotus doceri an Augus ini tempore, es erat in usu cappa Canonicales apud clericos Hipponenses quasi dicat non Infero,ergo clerici Augustiniani, Canonici

non erant ca sta a uicalis, quam euersndi fanonia Reguiares cum Rochetto defertant , non ad clericos omn s Dentat. Virum apropria see:us usus antiquissimus: cuiusporroforma, uo cavonici Regulares a prioribus D minicanis, non ac arthusianis ut runt i uinpotius fratres Sancti Dominici, secarib fui, a Canonicis desumpserunt , a vibus ortum etiam habuerunt , sic loquitur ipse Pater Peno tu S lib. I. C. 22. punt. I.

Qui si ita sint, mea in presentia rum non metere itvltro, falcem in alienam cssem ponere viderint

ipsi illustriis Patres, Quod ipse addo illud est,n5

fuisse Canonico Regii res Augustini aetate ueri ua ego consequentiam optime video deduci ex Penoti dictori)s, negat hoc loco iste in usu Cappas Canonicales apud Clericos Hypponenses, superiori

83쪽

loco assirmat sed oportet mendacem es memorem. Tetersa est optimus modus conuincendi aliquem c. in Omni de Testi S cs ex. in cap. qui sincera 1. d. ibi Abbas, Imola. Non tacet in eodem . Sermone Pater Penotus Homo rudis, 2 ignarus, videlicet Auchor sermonu

Simplicianum rcsbiterum Romanumsuisse, Romae educatum, ad Ambrosium transmissum, eum vocat Ligu- mensem Auctor Respondetur ergo quaerendum a Patre Penoto, cuias sit is p Iici anu, 'Romanus a ii. M in ina et oc

verum, SacerdC Romanus, rgo Romanus non va

let Simpliciani Historia cum appellat sic, inplicianus sim mediocinensis sic Marti rologium,

ad diem 13. Augusti habet , I sedioiam, natalis S. Simpliciam, qui Romana Ecclesiae qu'ndum alumnus Q c. aluinnus inquit, non ibi ortus, ergo noti

Romanus dunt ergo Augustinus cum facit Liguriensem , sorte, ct Ianus Ortum suum habuit, vel aliquo loci in Liguriens Prouincia, unde postea Liguriensis dictus. Sed adesi alius modus euadendi Penoti manus . Liguraliquando, si proprium nomen viri alicuius,& generis masculini secudum Priscianum, referente Calcpi:w potuit ergo Simplicianus, luplici nomine gaudere, ut Marcus Antonius, Iulius Cesar, Tullius Cicero c. Addamus aliud perfugium ex qlexandro ab Olexandro Geni. dier. lib. .c. ' Ligur, Ligurum de his dici tur, qui cum loge ab laominum come icio, ex cultu

84쪽

distent, i in arido solo habitent, fici lc dicuntur agrestes, Ligurus, duri, c. negabit modo Pater

Te notus, Eremum potius quam turbarum, multitudinem Civitatis Mediolanensis, gratum fuin D. Simpliciano, eruditionis, si e at probitatis viros cuicum D. Ambrosius compenset solitudio m sumopere Simocianum colere, deditsibi locum a tumultu turbarum semotum; hi a bet in stia historia. Ibide. Auctori quiuiisermonis rotundis verbis, aliud obtrudit mictu, quid sonne P.Penotus, inquit, noris reudum,quo metatiportent ipse auctore aequo ermone concludit, pugit impactor, Augustivum Uumsuis clericii pen sum,illo tempore Paschae cum Ecclesia, 'popuis deserui se, ω ad Eremum colend se, cum suis fremitis asace lebraturus, abo ue dies cum iis transegisse eo nimirum tempore, cum probi Vuru Discopi adflua Ecclesias ex re

motissimis regio/x bis conteudunt imposito tiam contra negligentes decreto.

Resp. Nescio quopacto aequis animis perferri possit haec audire quae supra credulitatem solent postea, S uciis, probabilib. si de detrahere An quia casus fuerit impossibilis 3 fremitae viri alioquin probi,&vere Catholici, nonne Christiani erant ξ qui eos fecerat Augustini praesentia indignos quin experientia nos docet, eadem via, compertum habere, quod probatissimi viri, imo Pr sules, se aliquandocum, remitis, minoribus de obseruantia a pucinis, Cartus anensibus tunc temporis recipere, quo a mundi curis facilius abstracti

85쪽

SER. D. γ. A. domino Deo in solitudine famulentur, quid hoc, semel ad minus, Augustinum ni pedit praestitisse,

Offensum praesertim ex suorum quorundam clericorum inobedienti, Deinde, festa pascalia, non uno tantum die celebrari lent, imo tribus ii bse quentibus diebus demus igitur Augustini praesentiam remitis secundo C tertio pascatis di : quid tum postea cum D. Paulo, debitor erat Augustinus sapientibus,&insipientibus, ad Rom. I. 1olicitudo cum omnium suarum ecclesiarum cura perurgebat, suos fratres, filios, quos in Christo genti crat ut Prina agenitos, ut amicos unice diligebat L remitas, quos ante inllituerat, quam sacerdos clericorum curam assumpserito potiori titulo tunc temporis gaudebant Monachi, videlicet diceban tu servi Dei , ut serui propria voluntate priuati, Dei obsequio dicati, temporalium rerum subsidio deliit uti,d qui non magis quam clerici, Antistitis fui piςlentia indigere videbantur hinc ipse Pater Augustinus pili, 33. Ex quo Teoseruire capi, Eio: expc u Iam meliores quam qui in monasteriis profecerunt: libri 2 di Ciu. D. de Monachis o cluens, eos ci seruos vocat sic in Regula , famulo De dicenti, e c. Doctor Nauarrus etiam te flatur, tempore D. Augustini Ercinitas fuisse qui eiusdemi isti tutoris sui Regula vitam attemperarciat. trach. a. de Regul. Com. q. n. 9. Videat nihilominus ipse Venerandus Paterne timposior singat, que in scrmone quinto, in calce, nequaquam de se refert Augusti-

86쪽

etustinus auctor Nullia ibi mentio de Pascatis dies est de Augustini inclisse scptantandignatione

contra clericos , si usque ad festum Sanctae scensionis Dona Agustinus videri possit decreuisse cunarusticauis Eremitis in caritate habitare,statim mutato consilio ex occasione aduentus Fortunati heretici, quocum erat disputaturus, ait Deo comput' se rencsussum ad vos, cupiens illum,idere: non ergo cum Eremitis Pasca cclebrauit tunc temporis; Verba illius expendamus , decreueram inquit ad clericos cum eisdem russicanis meis,ωe. Sed Fortunati ad ciuitatem aduentus iter interrupit, viam precludit, I actum imperfecti temporis facit velut ipse P. Penotus discurendo super illo verbo Augustini , disponeniam esse cum fratribus dicit. In claris

non somni o opus coniecturis. l. continuis 3 cum

ita V. de verb. Oblig. Abeamus ergo nos Eremitae, maiorum nostrorum vestigia secuti, a Patre Peno- g. IV. PVncto 3 transitum facit P. Penotus ad sermo sermonem 11 multa falsa continentem, quia agit de triplici genere monachorum x D. Hieronymo in Egypto. Rest laudetur Deus, iam primum,ac secundum demde sextum usque ad vigesimum incluse, diligens iste indagator oculis inaceis, nec ut drgus er

rorem

tani

a ai

87쪽

SER. Q. P. A. 63rorem damnandum videns, intactos reliquit ex thio tacito silentio, confiteri tenetur omnino eos esse a D. Augustino ad Eremitas nostros, velit nolit irofectos, ut est in re g. iuris in , . c. qui tacet Regua, qui tacet consentire videtur, eo ipso cum res=onsio exigitur, jus ex personis circunstantisi rerum varietate. Aguis iudicauda videtur, ut recte docent Abbas, set nus ab Arorio relati ib. i.c. . prout in casu nostro; cus toto conatu opposito parauerat funditus hos sermones euertere decem de octo illes, manus eius effugiunt, gratijs, ipsa Minerua inultis;quam ergo diis milis casus ab eo, quem Bartholomeus Bertarolus de clausulis, narrat claus 27. Alciatus vero, seu quisquis ille fuerit, qui praxim illam virtus que iuris lub nomine Ictat edidit; quam ipse sua

eis negabat in V. actionis cessiori dubitarunt certe aliqui circa sermones nostros de illorum pr. mo Auctorem unquam tamen Augustinus,ac nul- tibi negauit ut Alciatus, partum suum cupiebat sine oppositor, Augustinum capere in sermone; sed parati sumus, non perturbati, respondere exprobantibas sibi, de nobis, sermones suos, cognito negationis argumento de prim qua remitarum

ab Augustino facta origine quod est praecipuum

aduersariorum institutum huius tollendae memoriae, quo sue actus Religionis nostrae iamdium comedit Athenienses, Platonicis legibus, vale, dixe runt. Sed enim cum Filone dicendum, fac lumnia. quam, ut sermonibus illis valedicatur aduersan-

88쪽

tia,utique valeant Patrem Penotum audiamus V quo animo, dum opponit hunc in modum. Ait auctorsea v. Hieronimo litteras accepise, is quibus de triplici genere monacorum Megipti, certiorem illam reddit . Et in episti inter epistolas I . Augustini D Hieronim criptas, nuntenus habetur,ergo 'rmρο di Augustinum non fuit. Resp. Ita ne Zob id ergo sermo non est Augii stino dandus, quia periit epistola Hieronimi ad Augustinum Z Actus agentium iudicantur exuatura rei,

patiusquam ex accidenti. qui habet . de tuteti si casu est amissa epistola, quid refert hoc ad rem Qui simul Ciceronis familiares uno codice inserta in

lucem emisit, dolet multarum deperditionem. Attenebatur forte Augustinus quascunque aqua plurimis acceptas litteras, non consci9 is reserua

re,ut postmodum P. Penoto in testimonium ostcnderet' Multos ex sacris scripturis libros, Me libris integra capita non habent Hebrei, cipsa hoc liquet agnoscit nihilo secius ecclesia cum veneratione. An vero putamus esse ullam causam,cur in tanto assiduo labore , pagina aliqua Augustino

non aduertenti e manibus petatura excederet

Nullus enim plane animus est adeo a natura, amoribus recte informatus,vi hoc quicquid est accid iis non excusitum velit', ut potius tam seuere acci piat, ut omnino exulare cupiat , non utilem modo, sed etiam necessarium nobis Augiastini sermo

nem Satis nobis nolens facit oppositor Reperi

89쪽

tur inquit hec narratio de triplici genere Mon chorum in epistola ad Eustachium, unde illa auctor sine dubio accepit . Fatetur ergo Ore suo Pater Ῥenotus ex D. Hieronimo icstimonium est Omni exceptione maius dari triplex Monachora genus Hieronimus Monacus erat, Augustuat a-imicissimus, ut eorum ad alierum epistolae testantur quam ergo non dissicile fuit, ut Augustinus ex eo didicerit hanc historicam narrationem, qui Aestur tum sua peregrinatione perlustrauit, nota Augustinus, qui verba faciens de congre iis tuis

fraci bus in Cilicta communione viventibus , In psal. 32 scriptum reliquit,qMaree θω nos uap- Leiat: mo chos, ct c dicet silmus ecce quam bonu, qua: iucundana habitari fratres in inum Hieronimus epist. ad Paulinum Monachum Eremitam scribens, cum auertere conatur a longa pere rinatione, hortaturque ut in Monasterium

se riapiat dicens consideropropositum tuum ardoremnuoso A eu crasti; tuas esse .arbitror, ut in Memba tibi , chri sum queras insolitudine, nepropositum Monachi amiti s deinde paulo post subii et enim eti-

nunquo . propositumseum, duces nos autem Eremitae,stu eligio habeam spropositi notari duces Paulos, Amtomos acbarior; c. ex quo facile perspicitur Monachismus S. Hieronimi, ad quam reuocabat Paulinum Eremitam , non Canonicum Regularem Duodegenere Monachorum , rectissime poterat August. instruere, ut Monachus Monachii in for-

90쪽

maret, qui eget aus Moinachorti, optime callebat. Secundo ait Auctor, yimplicianum Augustino in M. pbrica redeunti, duodeci cios Eremitare uomons inris de sese: Heruis in tabulis Mediotinensis sequitur

oppositor in Simplicianus nunquam intereremitas num ratur,ne'. a Barouir,aut quouis probato Auctore.

Resp. Audiuinius P. Penotum nostris linguis magnalia loquentem Adverbium, da negandi ex Guarino, optime puer didicit, quo nequentissime utitur . Imprimis ergo sermonis Auc o Augustinus,socios sibi a D. Simpliciano coeptos, seruos Dei nominat non Eremitas; ne l. ex stio monasterio, Vt Oppositor miniscitur textus est rite inspiciendus, icta fideli relatione in medium adducendus, non addendo, e quippiam detrahendo;quod cum Si pliciano D Augustinus post apti sinum,. in cilicii line extri , Iediolani Ciuitatem fuerit aliquandia comoratus,perspi Cui est, perexit ad Simplicianum,quia ei apparebat seruus Dei, vere sic erat. Ac deinde amplaricam rede Mati, non urbanitatis causa socios dederit Simplicianus Se itine ris faciendi imo deuotionis ergo, suscepti amo ris in Augustinum P alia, a quo excellentior modo ab ipso Viro docti si motisci, ipsi in sti uereo tui:

Penotodia Cumbebat onus negativa probationis solus ne August inus in Aphricam reuertitur' non Inquit Postidius, Reuersus in Apbricam cum amicis, GHujs is orationibus Vocabat Ana ici ergo cuni aliquot sunt sequii imitatj,ubi videre est, quam bene

SEARCH

MENU NAVIGATION