Joannis cardinalis Soglia ... Institutionum juris publici ecclesiastici. Ed. 3., ab ipso auctore recognita et aucta

191쪽

Ordinis capite P Si quis dixerit non esse in novo

Testamento Sacerdotium visibile et aeternum, vel non esse potestatem aliquam consecrandi, et offerendi verum Corpiis, et unguinem Domini, et peccata remittendi et retinendi . anathema sit. Potestas ordinis per sacram ordinationem consertur, neque amitti p0test, nec auferri, quia character, unde

profluit, deleri nequit, sed perpetu inhaeret ita, ut qui sacerdos semel suit, laicus rursus fieri non p0ssit. Hinc S. Augustinus libro II adversus Parmenianum cap. 13 de Clericis in schismate D0natistarum charactere ordinis insignitis ait: Non sunt iterum ordinandi, sed sicut in eis aptisma, ita ordinatio mansit integra. Vocatur autem p0testas ordinis , pr0pterea qu0d per divers0 Ministrorum i dines sive gradus distributa est, inter qu0s pisc0pi principem l0cum tenent. Qua de re C0ncilium riden linum ess 23 can. 6 desinivit: Si quis dixerit, in Ecclesia catholica non esse Hierarchiam divina ordinatione institutam, qua constat in Episcopis, Presbyteris, et Ministris, anathema sit.

Quicumque ad te rarchiam ordinis pertinent, communi vocabulo appellantur Clerici; ceteri vero qui in Ecclesia sunt, Laici dicuntur: quae quidem pers0narum divisio divino ex jure pr0ficiscitur. In primis enim post0li distinguunt Fideles in Uregem, et Episcopuin aliquando etiam in Ministros, et Fide les. Non utuntur quidem nominibus Clericorum, et Laicorum; at res ipsa diserte prop0nitur, eaque nomina usurpari deinde coepta sunt ad rem melius significandam praeterea cum p0testas consciendae Eucharistiae et aerificii nerendi, sive al-

192쪽

18 LIB. I. AP. I. DE STΑΤ ECCLESIAE terius sacri muneris obeundi n0 aliis a Christo concessa suerit, nisi iis, qui in Sacerd0tium consecrarentur, dubitare non licet, quin ii, qui ad sacra facienda divino jure selecti sunt, eodem qu0que jure a ceteris omnibus potestate et ordine distinguantur.

S. 4.

D POTEST D IURISDICTIONIS De 0testate ordinis nihil attinet plura dicere. Sed uberius ac iusius de potestate Jurisdicti0nis disputandum est durisdicti desinitur p0testas uris dicendi. Verum in ure Can0nico n0men jurisdictionis alius accipitur, eoque intelligitur omnis ea imperii potestas, qua Ecclesia regitur et gubematur. Protestantes, ut diximuS, 0ntendunt totam cclesiae potestatem in docend et m0nendo, nequaquam in imperanti sitam esse quo posito inserunt a Societatibus inaequalibus Ecclesiam l0nge abesse, eo qu0d imperium n0n habeat, sine quo S0cietas inaequalis nec esSe, nec c0ncipi 0test. Sed quaerimus quid est imperare ' Prosecto est leges imp0nere, scilicet jubere, vetare, jus dicere, 0enisque coercere. Erg Ecclesia imperat, sive imperium habet; etenim jure divino p0lest leges ferre, judicare, et punire id qu0d distincte accurateque probandum sumimus. Jurisdictionis potestas consertur per legitimam missi0nem, quae definiri solet: Legitima assignoti subditorum; Sive ut aliis placet: Deputatio legitima ad exercendum munus spirituale, sine qua quivis actus jurisdicti0nis nullus et irritus est. N0nnulli interpretes uris Cau0nici rati sunt, ad assequen'

193쪽

S. IV DE POTESTATE ILRIsDIcTIOM 19dam utramque potestatem ordinis et jurisdicti0nis, in antiqua Ecclesiae disciplina solam ordinationem satis suisse, et recentiori tantum aevo duplicem et distinctum modum utriusque

p0testatis c0nserendae adhibitum esse, ut nimirum praeter ordinationem singularis etiam Issio, seu assignati gregi requireretur. Quae quidem opinio, Si e sensu explicetur, ut videlicet veteri Ecclesiae more et instituto potestas urisdictionis in certam plebem simul sere cum ordinati0Be traderetur, redarguenda non erit. Sed satendum est duos semper fuissedistinct0s actus ORDINATiONEM et IsSIONEM, quatenu i ordinabatur, qui secundum canones ad aliquam Ecclesiam regendam electus suerat. Qua de re habemus gravissimum judicium Tridentinae Syn0di, quae ad legitimos Ecclesiae Ministros constituendos ordinationem, et missionem necessariam definivit can. 7 ess 23 Si quis dioeerit eos, qui ab celesiastica, et canonica potestate rite ORDINATU, nec Iss sunt, legitimos esse Verbi, et Sacramentorum Ministros, anathema sit. Hanc autem legitimam missionem requiri etiam in laro intern0, seu poenitentiali, idem Concilium declaravit cap. 6 ess. 14 Ouoniam igitur natura et ratio judicii illud exposcit, ut sententia in subditos dumtaxat feratur, PERAUAS LM EMPER in Ecclesia Dei fuit, et verissimum esse Synodus haec confirmat, nullius momenti absolutionem eam esse debere, quam Sacerdos in eum profert, in quem ordinarium, aut subde lego tam non habet jurisdictionem.

DE POTESTAT LEGUM FERENDARUM

Plura sunt argumenta, quibus apertissime demonstratur, esse in Ecclesia c0ndendarum legum P0lestalem. Primum argumentum ducitur ex jure ligandi, et solvendi,

qu0d Christus p0st0lis tribuit illis verbis: uecumq e

194쪽

20 LIB. I. CAP. I. DE STAΤυ ECCLESIAE

ligaveritis super terram, erunt ligata et in coelis; et quaecumque soli eritis super terram, erunt soluta et in coelis Enimvero LIGARE et SOLVERE 0n physice accipiendum est, sed moraliter , et significat 0rale vinci

tum , seu obligati0nem, quae alicui imp0nitur, agendi quidpiam vel n0n agendi qu0d vere et proprie est legem c0nstituere. Igitur in jure ligandi et s0lvendi p0lesias legum serendarum c0ntinetur. Praeterea potestas clavium, et ea Christi verba Mailli. 1 v. 17. - Hesiam non audierit, sit tibi sicut ethnicus et publicanus,p0testatem serendarum legum satis iudicant. Accedit factum Apostolorum. Hi sanctissimi Viri divinitus instituli, et ab inni cupiditate dominandi pr0rsus rem0li, dum etiam Imperatores et magistratus civiles insensi erant christiani nomini, hanc sibi p0les talem vindicarunt, quotiescumque id Ecclesiae necessitas vel utilitas p0stulabant. Ad vitandam osseusi0nem Judae0rum Act. 15 tulerunt legem de abstinentia a sanguine et sub Rcul0,

eam ille ONL appellarunt Scribentes per manus eorum etc.

De qua epist ita synodica praeclare Chrys0stomus h0m. 33 in acta : Potuissent certe, inquit, multo plura praecipereo et absque litteris, sed epificiam mittunt ita ut sit te scriptu vide brevem epistolam nihil bundans habere, neque epichere mala, neque syllogismos, sed imperium. Eadem p0lesias elucet in diversis S. Pauli pistolis Laudo vos, qu0d praecepta mea teneatis I 0rinth. cap. 1 . Scitis quae praecepta dederim vobis

1 ad Thess. 4 . Et passim in Apostol0rum epist0lis legimus saucii a leges de d0libus Episc0p0rum, de biga-

195쪽

mis n0n ordinandis, de ne0phylis n0u evehendis, de modo judicandi Presbyter0s, de c0nnubiis, deque aliis id genu mullis, quae ad externam Ecclesiae disciplinam

Successores etiam Apostolorum ubique et semper ea p0tes tale usi sunt Nimis longum esset can0Bes,40 est, leges ac decreta, sive a Conciliis generalibus et particularibus, sive a Summi P0ntificibus condita et promulgata recensere, ex quibus C0rpus uris Can0nici c0nsla

tum St.

Ipsi summi Principes hanc nativam pr0priamque cclesiae potestatem agnoverunt. Si civiles leges, inquit Justinianus in praes. 0v. 127, quarum potestatem n0bis Deus pro sua in homines benignitato credidit, fr-mas ob hominibus custodiri ad obedientium securitatem studemus; quanto plus studii adhibere debemus circa Sacrorum canonum, et divinarum legum custodiam, quae Super salute animarum nostrarum desinitae sunt Et cap. 1 Si enim illa, quae a uicis peccantur generales leges non concedunt eaetra inquisitionem et vindictam manere, quomodo a S apostolis et Patribus super omnium hominum salute canonica statuta despici patiemur ZEa pr0 inde est vis et p0lestas legum ecclesiasticartim, ut iis, qu0s respiciunt, blemperandi necessitalem impo

nant. Iam illic Christi verbis Lucae 6 ui vos

di , me audit; qui vos spernit, me spernit - apertissimae signiscatur, me cl0ribus Ecclesiae perinde ac ipsi De 0blemperandum esse ΑΓ Dist enim est obedire, blem-

196쪽

22 LIB. I. AP. I. DE STATU ECCLESIAE

perare. Paulus qu0que m0net in epist0la ad Hebraeos 1 v. 17 Obedite Praepositis vestris, et subjacete eis: ipsi enim pervigilant, quasi rationem pro animabus vestris reddituri. Itaque in Apostolorum actis V v.

legimus: Perambulabat Paulus Syriam et Cilleiam

confirmans Ecclesias, praecipiens custodire praecepta ho- stolorum, et Seniorum. Quibus Verbis sicut praecipiendi potestas inop0st0lis, sic obtemperandi obligati in fidelibus evidentissime dem0nstratur. Quapropter ridentina Synodus obligationem parendi Ecclesiae legibus, veluti dogma dei definivit sess. 7 can. 8, sess. 13 can. 9,sess. 14 an . . Vide man. 0ngale in C0mmentariis Decretalium ad cap. tit. 2 de Constituti0nibus, Mart. Gerberi de legitima ecclesiastica potestate circa Sacra lib. 1 cap. II S. 2, et Ansel. Molitor in dissertati0ne de potestate celesiae legislativa.

DE POTESTATE JUDICANDI Dubitari non potest, ait C0ncilium Cameracens anno 1565, quin inistat ecclesiasticum forum duplex, CLIVIUM nomine a Christo Domino designatum, unum Sacramenti Poenitentiae, quod proprie conscientiam spectat, in quo reus eae sua ipsius confessione ligatur, aut soli itur alterum jurisdicti0nis, externaeque p0litiae , in quo reus convincitur per testes, judicatur, dumnatur,

puniturque N0im est hujus l0ci ea persequi, quae ind

197쪽

serum internum pertinent. Nobis agendum est de olestate judicandi in sero extern0, quae p0testa in cognoscendis, et definiendis causis ecclesiasticis etiam criminalibus versalUr. Minime sane dubitandum est, quin causae ecclesiasticae, quae nimirum ad fidem, m0res, et disciplinam spectant, sero ecclesiastico addictae sint; etenim negotia

ecclesiastica, ex Vigili P. p. 15 Episcoporum judicio

reservata sunt, idque juxta ecclesiasticum morem, uinta paternas traditiones, juxta omnem auctoritatem ei an ste-licae, ap0stolicaeque doctrinae. De quaesti0ne illi 0chiae orta, an circumcisio aeternae saluti conse Illendae necessaria esset, post0li in concilium congregali sententiam pr0nunciarunt his verbis : Visum est Spiritu Sancto, et nobis; quibus quidem verbis praesentiam Sancti Spiritus, divinamque judicandi p0lestalem, qua praedili erant, declararunt. Erant illi dii initus reali judices ejusmodi controversiarum de religione, neque liberum idcirco Intiochenis erat, utrum ad eos litem suam deferre vellent nec ne verum jus ipsum divinum jubebat eos ad postolorum tribunal accedere, ut ipse Moshemius verissime tradidit de rebus christ ante Constantinum M. saec. f. 56. p0st0li se0rsum etiam in causis ecclesiasticis judicarunt, et Paulus exercendi judicii normam im0theum d0cuit. Eadem potestate Ecclesiae Antistites perpelli usi sunt, qu0rum judiciis religiosi Principes , qui imperi Um tenuerunt, obsequentes maxime fuerunt tant limablati, ut ullam majestali suae injuriam seri arbitrarentur. in Basilius Imperat0r ad Syn0dum Oecumenicam

198쪽

24 LIB. I. ΛΡ. I. DE STATU ECCLESIAE

VII inquit Non est datum lateis, aut iis, qui civili

bus olliciis mancipantur, secundum canonem dicendi quidpiam penitui de ecclesiaSlicis causis a quantaecumque enim religionis et sapientiae laicus existus, vel etiamsi universa virtute interius polleat, donec laicus est, ovis est. Materia ver judiciorum ecclesiasticorum sunt 1. causae spirituales de fide, de m0ribus, de Sacramentis, de sacris ritibus, aliisque ad religionem pertinentibus : . causae ecclesiasticae, quae ad Ecclesiae gubernati0nem, Sive p0- liliam spectant, veluti de electionibus, de institutionibus, de juribus et iliciis cleric0rum, et hujusm0di 3. cau-Sae spiritualibus adnexae, et mixtae . causae Cleri-c0rum ratione immunitatis a sero laic0 5. denique causae criminales, sive de criminibus ecclesiasticis. Veruntamen hujlism0di causae omnes Ur, et quale nil ad

ecclesiasticum larum pertinent, singillatim videbimus libro

Sed hic silenti praeterire non debemus opini0nem e0rum, qui distincli0nem seri ecclesiastici criminalis anr0 0enitentiali 0n semper in Ecclesia extitisse aulu-mani, Sed demum undecim0, et du0decim saecul inductam esse. Licet enim piscopi, ait au-Εspen Jur Eccl. par. 3 capra , in peccata inquirerent , testes audirent ,

censuris aliisque canonicis poenis contra peccatores procederent, tamen haec omnia unice ad ipsius peccatoris reconciliationem tendebunt imo omnia, quae Episc0picirca crimina exercebant, cum Poenitentiae Sacramentocsti nectebantur, alque ad ipsum sorum internum Poenitetitiae, is uulecedenter, ire c0n Sequenter reduceburitur.

199쪽

At ver quantum haec pinio a verilate abh0rreat co-gu0sci acile p0terit, si animadvertantus a primis saeculis in Ecclesia suisse externum serum, in quo accusati0neS recipi 0u 0terani, nisi sub certo numero testium S. Pal

lus ep. I cap. 5 v. 19, ad im0theum piscopum scribens, hanc legem judicialem c0nstituit Adversus presbyterum accusationem noli recipere, nisi sub ductus, aut tribus testibus quae quidem lex ad serum internum non refertur. S. Cyprianus in epist. 55 n. 10 ad Cornelium P0ntiscem data apud Constant col. 172 narrat, Carthaginent venisse Privatum haereticum in Lumbesilana

ante mullos fere annos ob multa et gra Dia delicta nonaginta Episcoporum sententia condemnatum eumdem ille,

dum ibidem in C0ncilio vellet iterum causam agere, admissum non fuisse. Deinde refert de pseud0episc0p0F0rtunat0, et sociis Carthagine condemnatis. Haec ad annum 5 gesta sunt. x Canonibus post0l0rum, quitertio aut serte quari Ecclesiae saecul edili sunt, pi-Sc0pus accusatus semel et iterum a Syn id vocandus est, ante Illam adversus eum sententia proferatur. Ita utychen , Di 0sc0rum, atque ali0s semel iterum , ac tertio

Vocat0s suisse c0nslat ex actis C0ncilii C0nstantiu ip0lbiani, Chalced0nensis , ali 0rumque C0ucili irum; et qu0d Ecclesiasticae lenitalis propriuili est, est irius Harta etiam vice a C0ncili Ephesin citatus est. Pro dignitate

personartim certus numerus judicum postulabatur, qu0dC0uciliora Carthaginiensi c. 11 cautum est. Λ sententia judicis inseri 0ris ad superiore ni judicem appellare licebat, qu0d ex vulgalis can0uibus de ipset ti0ue ita uises lum

200쪽

26 LIB. I. CAP. I. DE STATU ECCLESIAE

est. Denique n0n 0d praesentes rei, sed etiam absentes et contumace p0enis mulctabantur. S. Cyrillus in ep. ad Clerum et p0pulum Alexandrinum asstrinat, est0rium, qui v0catus ad Syn0dum n0n venerat, dep0siti0nis p0ena mulctatum fuisse. Similiter Di0sc0rus a C0ncilio Chalce-d0nensi absens damnatus est, p0stquam terti inutiliter

vocatus suerat.

Cum itaque jam a prima Ecclesiae aetate habeamus accusatores, testes, itali0nes judices designatos, sententiam, executionem sententiae, et appellationem, Satis superque apparet, haec exterioris lari acta cum sero poenitentiali nihil omnino commune habuisse. Igitur Ecclesia pro causis criminalibus diiudicandis jugiter habuit externum serum criminale a sero p0enitentiali distinctum pror-SUS ac Separatum, et si quid a saeculo undecim inn0Valum est, id omne ad formam et s0lemnitales judicii

tantummodo Spectat. Vide attinger in Instit. Iuris ecclesiastic ad lib. I Decretalium tit. 1 S. 22 et seqq. ubi argumenta omnia, quae con ira opp0ni 0lent, diluuntur. Multa quoque Baronius in annal ad an. 57 num. 24 et seqq. de judiciali Ecclesiae p0 testate disputat.

S. 7.

DE POTESTATE PUNIENDI Potestas coercitiva in plectendis delictis, pravisque moribus c0rrigendis versatur. Jam vero sine jure coercendi, nihil ussica est potestas condendi leges , et judi-