Joannis cardinalis Soglia ... Institutionum juris publici ecclesiastici. Ed. 3., ab ipso auctore recognita et aucta

221쪽

ram, si talus veluti in Statu i0nstituatur et duabus tuler se dissilis potestatibus iidem cives subjiciantur.

At ver respondemus, in uno e0demque genere duas Summa potestates esse n0n posse, in ali atque alio

genere plane p0sse. Igitur non repugnat, du0s latus sive duo Imperia summa in eadem civitate esse, si traque p0lesias diversi ordinis sit, neque ad unum eumdemque sinem c0ntendat, et bjecto, et mediis plane diversis distinclisque c0ncludatur. Jam ver Ecclesia, et civilis Respublica me objecto, et mediis distinctae sunt; altera enim vitae hujus tranquillitatem spectat, altera felicitatemh0minum sempiternam altera civilibus rebus praeest altera religiosis utraque pr0inde p0les late Ua propria, suoque in genere summa p0titur. Quam0brem Respublica civilis, et ecclesiastica n0 Status in Statu, sed latus in civitate una dii sunt, et diversi omnino generis atque

naturae, ade0que omnis pugna t0llitur atque rerum c0nsusio ex sinis biectique diversilale. in vero mirifica

inter utramque potestalem c0n00rdia SSe 0test, et praesertim ab ecclesiastica p0testate maximum praesidium

potestati civili 0mparatur, cum nihil Religione Artiussit ad cives in offici continend08.

Wolfius, quem Protestantes Philos0phiae naturalis principem p 0st Leibnitium n0 minant et existimant, haec ingenue sale turpari. 8 jur natur. S. 55 Qui absurdum putant jus circa sucra separatum ab imperio cirili, quasi respublica in republica sinstatur, judicium omnino pro ec il)ilant, nec absurditatem de monstrare valent. Sune in Lepublica Hebraeorum jus circa sacrae ut penes Pontificem uaeimum imperium civile penes I egem.

222쪽

48 LIB. I. CAP. I. DE STATU CCLESIAE et uterque jus suum habebat ueno jure ac independenter ab alio: ecquis vero dixerit hoc institutum fuisse absurdum, etiamsi Seponas, quod fuerit itinum' Vide allwein tona. 3 quaest. 11 cap. 5 S. 10.

223쪽

LIBER IL

Alierum Instituti0num Juris publici ecclesiastici librum scribendum sumimus, ubi de B0mali Pontifice, qui iula Petri p0st0lorum Principis l0cum, atque de pisc0pis, qui in l0cum Apostol0rum succedunt, deque e0rum juribus et giciis disseremus. Sed ante e0rum opini refellenda est, qui tradunt ecclesiasticam potestatem omnem n0n Petro et p0st0lis, tamquam certis designatisque personis, sed toti Ecclesiae suisse traditam.

D ERRORIBUS RICHERII Edmundus Richerius in lib. de ecci et p0lit. 0leStale sic tradit Deum et naturam risis atque immediatius ad 0tum suppositum, quam ad aliquam partem sup siti, quamnis nobilissimam, intendere, eamque ob causam facultatem videndi . . utam esse iamini, ut per Oft -

224쪽

50 LIB. II. C. I. DE . PONTIFICE EJUSQ. ADIUTORIBUS

Ium, tamquum organum et ministrum hominis Xerceretur. Nam culus per et propter hominem existit. Inde concludit, . Christum fundando Ecclesiam prius et immediatius elaves, seu urisdietionem toti dedisse Ecelesiae, quam Petro: 2. Papam et Episcopos nonnisi ministros esse, ut jurisdictionem illam Xerceant nomine et consensu totius corporis Richerii errorem amplexati sunt Jansen istae; sic inter damnata Quesnellii pr0p0giti0nes

nonagesima haec est Ecclesia potestatem incommunicandi habet, ut eam Xerceat per primo Pastores de consensu saltem praesumpto ipsius corporis. Hi omnes antesignanum habent ullierum lib. de Capti v. Babyl. in qu assirmavit neque Pontifici, neque pisc0pis ullam

nisi ex fidelium c0nsensu, 0 testatem esse. Itaque Ecclesiae regimen democraticum effingunt, ubi tota p0lestas est penes multitudinem, a qua Pastoribus ceu ministris c0mmunicatur, ut ipsius n0mine et consensu exerceatur. N0nnulli script0res cath ilici 0 querunt, claves ecclesiasticae p0testatis a Christo immediate traditas Ecclesiae suisse. Sed 0rum sententia a Richerii erroribus omnin0 discrepat Richerius Ecclesiae n0mine t0lam multitudinem fidelium intelligit, illi Pontificem tantum et pisc0p0S. Potestas clavium, inquit Haber de Hierarch. ccl. cap. S. 5 . , data est Ecclesiae, hoc est, Pontifici et Episcopis, et his quidem eum subordinatione ad Pontificem Petri Successorem. Doeti in Edmundi te herii 0 solum ecclesiasticae, sed etiam civili potestati insensissima est, ita ut post editum ejus libellηm, sere omnes utriusque p0 testatis h0stes Richerium du-

225쪽

S. XIII. DE ERRORIBLMRICHERII 51cem sequuti sint; quod observat Ioan Baptista aure initio dissertationis adversus Richeristas in t0m. 12 Thesauri Theol.

F. A. Zachariae.

Si Richerius assii masset, p0lestalem ecclesiasticam Αp0- stolis e0rumque Successoribus, n0n ips0rum gratia, Sed prim et principaliter l, 0lius Ecclesiae utilitatem etc0mm0dum a Christo c0llatam fuisse, quemadm0dum n0ncorpiis pr0pler capiti, Sed caput in b0num corp0ris c0nstituitur, ne in omnium Calliolicorum c0ntradixisset. Sed vehementer erravit, dum d0cuit, polesialem ecclesiasticam n0n modo in b0num Ecclesiae, sed etiam eidem c0rp0ri Ecclesiae datam esse, in eaque uti primo et immediato

Subjeci residere, a quo Pontifici et piscopis, veluti

christianae plebis ministris et instrumentis, c0mmunicetur.

Itaque ejus libellum de ecclesiastica et p0litica p0lesiale Synodus pr0vincialis Sen0nensis jure meritoque damnavit, qu0d multas contineret propositiones, inpositiones, et allegationes falsas, erroneas, scandalosas, schismaticas, et, ut sonant, haereticas. Simili censura a C0ncilio pr0- vincialioquens n0latus est, ut scilicet 0ntinens pro-p0sitiones, allegationes, et doctrinas salsas, scandalosas, schismaticas, haereticas, et impietatem gravemque errorem

sapientes. Facultas ipsa Sorbonica Richerium ob eam causam de gradu Syndici the0logicae Faculta lis dejecit, qu0d narrat Spondanus ad ann. 16 12 his verbis Idemque Richerius auctoritate regia, et decreto Facultatis depositus est a Syndieatu ejusdem Facultatis, quem erebat. Fuerunt etiam multi, qui contra eumdem libellum scripserunt; plenissime confutavit landreas uval-

226쪽

52 LIB. II. C. I. DE . PONTIFICE EJUSQ. ADJUTORIBUS

lius insignis Doctor orbonicus, et Regius Theologiae Professor in Universitate Parisiensi rimarius. Idem praestitit etiam Veilli in opere, quod inscribitur, Richerii systema confutatum . His c0ndemnali0nibus Concilium Constantiens jam praeiverat, hanc Wiclessi pr0p0silionem ordine 7 condemnando Nec Papa est proximus et immediatus Vicarius Christi. Haec siquidem est ipsissima Richeristarum sententia. Sed demum Richerius ipse declarati0nibus editis err0rem cogn0vit et repr0bavit, seque doctrinam suam, seu potius haeresim, ex uiridis ullieri et Calvini sentibus hausisse professus est quam Illam an in sua retractali 0ne c0nstans, an varius fuerit, nihil facit ad rem praesentem, in qua n0 de sincera et c0nstanti emendatione Richerii, sed de ipsius d0ctrina dis

Sed jam doctrina cath0lica exp0nenda est. Igitur a firmamus, omnem p0lesialem ecclesiasticam S. Petro et Ap0stolis, iisque solis divinitus tribulam suisse, ideoque duos hujus p0les talis gradus divin jure constitutos agno-ScimuS, qu0rum primum tenet Summus P0ntifex, et alterum pisc0pi: Summus quidem Ponti sex tamquam S. Petri Success0r, Episc0pi vero tamquam Successores p0sl0l0rum. De quibus seorsim distincteque tractandum est.

Quidam opinantur Parochos a Christo institutos fuisse, 0rumque divinam originem repetunt a septuaginta duobus Discipulis, quos ipse Christus elegit, et idcirco praeter Pontificem et Episcopos tertium constituunt in ierarchia jurisdicti0nis gradum, in quo Paroeli0s 0cand0s esse jure divino existimant. Verum haec pinis de divina Paroch0rum instituti0 ne a cele-

227쪽

S. XIII. D ERRORIBUS RIcHERI 53berrimis I heologis et Can0nistis jamdiu pr0ssigata est. Parochi quidem instituti0nis divinae sunt, quod ad characterem ordinis attinet, pr0pterea qu0 in i dinis ierarchia divinitus e0nstituta, praeter pisc0p0s, Sacerdotes etiam et Ministri positi sunt. At nullum in Scriptura aut in Traditi0ne testim0nium reperitur, qu dem0nstrari p0ssit, Parochus a Christ institutos suisse. Hinc S. Τh0mas 2 2 q. 18Mart. 4 ad 5 ait: Dieendum, quod formam septuaginta duorum Discipulorum non solum tenent Presbyteri Curati, sed quicumquo alii minoris ordinis, qui Episcopis in eorum o ei subserviunt. Non enim legitur, quod septuaginta duobus Discipulis Dominus liquas determinatas Parochias assignaret, sed quod mittebat eos binos ante faciem suam in omnem civitatem et locum, quo erat ip8 venturu8. De 0c argumento late disserit t. Joannes Devoti Institui. Canonic. lib. I lit 3 seci. 10 S. 87, itemque Petrus Paludanus

D ROMANO PONTIFICE S. PETRI SUCCESSOREPrimatus est ad pascendam regendamque Ecclesiam institutus. Qu0d autem totius c0mmunitatis b0num et regimen spectat, id sane p0rtet tu eadem c0mmunitate fixum et perpetuum esse. Ergo moriente Petro, Primatus extingui 0 debuit, sed inniti manere atque perSeVγrare , Ulp0le qui n0n in c0mm0dum ipsius Petri, sed pr0pler unam atque perpetu mansuram EccleSiam c0nstitutus est. Ex quo sit , ut perpetuitas PrimaluS, 0uSecus atque ipsius institutio, ab ure divin pr0ficiscatur. Sed rimatus perpetuitas Successorem, in Uem traΠSeat,

0mnin p0Stulat; alque de ex ips0 jure dixin et Christi

228쪽

54 LIB. II. C. I. DE B PONTIFICE EJUSQ. ADJLTORIBUS

institutione aliquis sit p0rtet, qui m0rtu Petro in Ecclesiae Primalum succedat. Succedit aulem Romanus P0ntifex qu0d multis argumentis compr0batur. 1. Quidem ratione successi0uis. Successor enim et heres spiritualis p0lestalis semper in Ecclesia habitus est, qui in eam Sedem conscendit, quam alter Ut 0rte, aut abdicati in sp0ntanea vel coacta aquam reliquerit. At Petrus Auli icheuam Sedem deserens, secumque rimatum gerens , ad Romanam Sedem se transtulit, in eaque supremum diem obiit, et Ecclesiae rimatum deposuit. Unus ergi Romanus Pontifex, qui in Calhedram S. Petri succedit, legitimus heres est a Petri Success0r, atque ades in Romanum P0ulisi em jus omne rimatus transmigravit Petrum autem advenisse Romam, ibique et Sedem collocasse, et ad bitum usque tenuisse, testis est ipse Petrus, qui epist. 1 cap. ult. v. 13 ita scribit Salatui vos Ecclesia, quae est in Babylone collectu Neque enim

Babylonis nomine Babylonem Chaldae0rum intelligere voluit, quae ante eam epistulam exaratam Versa suerat

neque Babyl0nem Aegypti, quae bscurus plane l0cus

tunc erat, nec urbis nomine dignus, sed Romam significare v0luit, quae etiam inop0cal. cap. XVI v. 5 Babylon appellatur. Id sane d0 et Papias p0stolorum Discipulus id S. Hier0nymus de Viris illustribus cap. 8 Petrus, inquiens, in epistola prima sub nomine abylonis figuraliter Romam significat id Beda in eamdem epist0lam cap. 5 dum ait Babylonem typice Romani dicit, vide icet propter confusionem multiplicis idolatriae: id denique Interpretes thrique omnes qua de re conser

229쪽

Calmetum in dissertali0ne De itinere Romano S. Petri, et 0minium in opere De Romano in Petri itinere,

einere. 10. Ouae quidem veritas l0 tantisque luculentis veterum Patrum ac script0rum m0numentis evincitur, ut 0b 0nsensum scriptorum ne ipsi quidem Protestantes, saltem docti0res, eam rem in dubium revocaverint. Atque adeo Pears inius inter juniores eter0d0x0s clarissimus diss. I de successione primorum Romae Episc0p0rum cap. 6 et 7 dem0nstrat, nunquam non habitum pro certo, Ilo manam Sedem a Petro institutam, et Romanos Pontifices Petri Successores esse, ita ut de Petri in Urbem adventu et obitu ambigi non possit, quin omnia humanae dei et auctoritatis fundamenta convellantur. 2. Ex 0nsensu t0lius Ecclesiae: mnes enim pisc0pi per orbem dispersi, et universa Christi Ecclesia omni temp0re pr0sessa est, B0man0s pisc0p0s legitime elect0s, Success0re S. Petri habendos esse ipsique R0mani P0ntisces p0testate rimatus, ejusque juribus et praer0gativis, cum supra deles, tum supra piscop0sipsosque ali iarchas, c0ntradicente nemine, si lint.

Nic0laus I in epistola ad Michaelem Orientis Imperat0-

rem et Patriarchas 0nstantin0p0litan0s recenset, qui a Romanis Pontificibus Patriarchatu exauctorati fuerunt. Mittimus testimonia Patrum, quos magno numer itim

graec0s , tum aliu0s in medium profert Bellai minus de Rom. P0ni cap. XV et XVI. 3. Denique ex C0nciliorum auct0ritale C incilium Oecumenicum VII epistolam Adriani ad arasium appr0bat, in qua haec habentur de Ecclesia Romana: Cujus edes

230쪽

per totum terrarum orbem Primatum obtinens lucet, omniumque Ecclesiarum usu existit. 0ncilia Latera-nense III et Lugdunense Sedem Petri matrem et magistram universalis Ecclesiae Romanum Pontificem Christi Vicarium, Successorem Petri, et Rectorem universae cclesiae appellarunt. Verum ad rem n0stram Salis superque sit d0gmatica C0ncilii Fl0renlini desinitio, quam graecie lalini Patres his verbis pr0p0suerunt: Desinimus S.Ipostolicam Sedem, et Romanum Pontificem in universum orbem tenere rimatum, et ipsum Successorem esse B. Petri Principis apostolorum, et verum Christi Vicarium, totiusque Ecclesiae Caput, et Christianorum patrem et doctorem eaeistere; et ipsi in B. Petro pascendi, regendi, et gubernandi universalem celesiam a D. N. I. Christo plenam potestatem traditam esse, quemadmodum etiam in gestis oeeumenicorum Conciliorum, et in

sacris canonibus continetur. Conse Petrum alterinium De vi et ratione Primatus Romanorum Pontificum, unodium Faventinum De Romani Pontificis rimatu et Auct0rem peris, quod inscribitur tuis est Petrus Sire qualis Petri Primatus , Balisb0nae 1791.

DE IN PRIMATUS Cum de sine rimatus quaeritur, n0n ea quaestio instituitur, cur Petro p0tius, quam alteri cuidam posi0l0rum rimatus c0ncessus sit' jus quidem c0ncessionis causam S. Patres adscribunt vel ordini 0cati0uis, quia