장음표시 사용
301쪽
actum i 3 suerit, siue in rem siue in personam, siue ea sormula, quae in falcium concepxa est, siue ea, quae in ius habet inten- 225. tionem, postea nihilominus ipso iure de eadem re agi potest: et ideo necessaria est exceptio rei iudicatae uel in iudicium deductae. 107. 'At si h legitimo iudicio in personam actum sit ea formula, quae iuris ciuilis habet intentionem, postea ipso iure de eadem re agi non potest, et ob id exceptio superuacua est: si uero uel in rem uel in factum actum fuerit, ipso iure nihilominus p0stea agi potest, et ob id exceptio necessaria est rei iudicatae uel in iudicium deductae. 108. Alia causa fuit olim legis actionum: nam qua de re actum semel erat, de ea postea ipso iure agi non poterat: nec omnino ita, ut nunc, usus erat illis temp0ribus exceptionum. 109. Ceterum potest ex lege quidem esse iudicium, sed legitimum non esse; et contra ex lege n0n esse, sed legitimum esse: nam si uerbi gratia ex lege Aquilia ' uel Publilia' vel Furia in prouinciis agatur, imperio continebitur iudicium: idemque iuris est et si Romae apud recuperatores agamus, uel apud unum iudicem interueniente peregrini persona: et ex diuerso si ex ea causa, ex qua nobis edicto praetoris datur actio , Romae
ly ) Sic α; nec mutare ausim, licet dubii aliquid moveat, quod subiectum deest; nanὶ si actor non peragebat, Sed carisam relin quebat, ut iudicium flnito imperio eius, qui id praeceperat, plane solveretur, neque rei iudicatae neque rei in iudicium deductae exceptio iterum agenti obstabat. Cic. pro Flacco 21. 50. Unde quaerebatur, an iudex recte et ordine faceret, si quemadmodum iudicaturus e83et, ante ostenderet. Gell. 14, 2. actum edd. δ) Ex Goesch. ed. At uero si) ed. Bo. q) u 0llinia Sched. uel ouinia edd. Sed certe non incognitam aliquam sed fatem lessemet hic Gaius commemoravit, cuius ipse ante mentionem fecerat. Ex Atinia lege sex Dis s. o. nec actio ulla erat. Itaque Scriptum fuisse videtur u 0blilia vel ii 0 utilia , littera p post u)evanida vel ab ipsa u absumpta. Antiquior erat lex Publilia 4, 121. 123. L. 1. C. si a . rem iudic. 2, 27). Cic. de orat. 1, 37. g. 168. g. l08. Cf. 33. 11. 30. Or. pro domo 29. - Terent. Phorm. 2, 3, 56 Seq. Donat. ad Adelph. 2, 2, 24. An . 3, 1, 7. Eunuch. 1, 1, 9. Phorm. 1, 4, 31. Serv. ad Aen. 2, 424. 9uintil.
I. O. 7, 6. S. I. g. 109. ex l. AquiliaJ cf. 4, 37. 3, 210 seq. PubliliaJ cf. 3, 127. FuriaJ cf. 3, 121. in prouinciisJ sed em Ita-
302쪽
sub un0 iudice inter omnes ciues Romanos accipiatur iudicium, legitimum est.
quae ex lege senatusve consultis proficiscuntur, perpetuo 226. solere praetorem accomm0dare , t eas uero, quae ex propria ipsius iurisdictione pendent, plerumque intra annum dare.
bus yy imitatur ius legitimum: quales sunt eae, quas ' bonorum possessoribus ceterisque, heredis loco Sunt, aceommodat. furti quoque manifesti actio, quamuis ex ipsius praetoris iurisdictione prosciscatur, perpetuo datur; et merito, 'cum tantum' pro capitali poena pecuniaria constituta sit.
competunt aut a praetore dantur, etiam in heredem aeque competunt aut dari solent: est enim certissima iuris regula, ex maleficiis poenales actiones in heredem nec conpetere 'nec a praetore dari δ' uelut furti, ut bonorum raptorum, iniuriarum, damni iniuriae: sed ' heredi defunctii actoris huiusmodi acti0nes competunt nec denegantur, excepta iniuriarum actione et si qua alia similis inueniatur actio. 113. Aliquando lamen setiam) ex contractu actio neque heredi neque in heredem conpetit: nam adstipulatoris heres non habet actionem,' contra spons0ris et si depromissoris heres non tenetur. 114. Superest, ut dispiciamus, si ante rem iudicatam is,
quam Furia. m) Ex mea G. restitui. β) praetor' addited. M., quod nec in Inst. legitur. ') cum C. edd. Sed hoc factum puto ex cit. i q) Ad sententiam restitui. nec dari solere' Goes h. s. nec praetorem dare' Rud f. s. i) Incognitam sibi stolam, qua in Fr. Vat. Doc. destincti saepissime notatur, librarius post ii 'di heredi) bis scripsisse videtur. heredi' ed. M. χ) Eius v. solam C. habere videtur. 'et' edd. lico contractu; cf. 3, 121. De actione ex leste Furia V. Gaius'
303쪽
cum quo agitur, p0St acceptum iudicium satisfaciat actori, quid ossicio iudicis c0nueniat, utrum absoluere, an ideo potius damnare, quia iudicii accipiendi tempore in ea causa ' fuerit,i δῖut damnari debeat: nostri praeceptores absoluere eum debere existimant: nec interesSe, cuius generis sit iudicium: et i hoc 227. est, quod uolgo dicitur, Sabino et Cassio placere, omnia iudicia esse absolutoria. ' diuersae autem Scholae auctiores de
bonae fidei quidem iudiciis 3 idem sentiunt, quia in ' his sci-llices β iudiciis liberum est officium iudicis tantumdem l' etiam de in ' rem actionibus putant, ' quia ibi quoque inflict0iudiscis id ipsum continetur, reum, Si arbitratu eiuS r Sti tuat , y l absolui debere.' eiusdemque naturae sunt et in per Sonam actioneS, i quibus quisque ita conuenitur, ut in intentione res ipsae, i de quibus agitur, petantur, et adiiciantur deinde uerba: NISI RESTITUI AP; interdum enim ita comparata HSt actio, ut per eam massis Sas i res, quas in intentione petimus, reddi nobis nostra interlsit, quam ut reuScondemnetur: quod ut efflictat praetor, i uerba illa formulae ad eondemnationem inserit. l Sed et de eo sic agere nobis permittitur, qu0d alio loco i petimus, quam quo dari promissum HSt, quae actio tam l act0ri quam reo utilis est; nam actor ea facultatem alio i loco, quam quo dari promissum St, agendi nanciscitur, reus uero, i qui uerbi gratia Ephesi se frumentum daturum promisit, si l paratus sit actori soluere, quanti id Ephesi sit, i uel ex causa caueat, se EpheSi
daturum eSSe, abSoluitur. l Praeter has uero actiones diuer-iδ suit Sehed. edd. Ad sententiam restitui. Puta in C. fuisse: de bs quid iudiis. β) Fuerit: his sciti. his quidem' Goesch. o. q) Ex Goesch. s. restitui. 7 Restitui. Notatum puta oss0 - ipsu γtinet' reu - e'. β) Restitui; ad Sol. . . C. edd. - 9uae deinceps v. 7 - 22 perierunt, adhibitis singulis vocibus et litterarum vestigiis adhuc conspicula, ad Sententiam refeci. Edd. singulas tantum qu dam voces exhibent. De re cf. 4, 47.
141. 163. 33. 27. 31. I. de aes. 4, 6). Gaius L. 10. S. 1. D. quod met. c. 4, 2 , et quod ad actionem de eo, quod certo loco dari promissum eSt, 3. 33. med. I. de aes. 4, 6 . L. 1. sati)L. 2 pr. L. 3. L. 4. 3. 1. D. de eo q. c. loco 13, 4). Arbi
trariae actionis nomen consulto Gaius h. l. videtur vitavisse.
304쪽
sae scholae auctoribuS non uidetur reus abSolui posse, si
Satisfaciat, postquam l actum suit. i δ' 115. Sequitur, ut de exceptionibus dispiciamus. 116. 228. Conparatae sunt autem excepti0nes defendendorum eorum gratia, cum quibus agitur: saepe enim accidit, ut quis iure ciuili teneatur, sed iniquum sit, eum iudicio condemnari. uelut si) stipulatus sim 'absi 3' te pecuniam tamquam credendi causa numeraturus, nec numerauerim; nam eam pecuniam a te peti posse certum eSt: dare enim te oportet, cum ex stipulatu 'tenearis: t sed quia iniquum est, te eo nomine condemnari, placet, per exceptionem doli mali te defendi debere. item si pactus fuero tecum, ne id, quod mihi debeas, a te petam, nihilominus id 'ipso iure te petere possum dare mihi oportere, quia obligatio pacto conuento non tollitur: sed placet, debere me petentem per exceptionem pacti conuenti
repelli. i 117. In his quoque acti0nibus, quae non) in personam sunt, exceptiones locum habent: uelut si metu me coegeris aut dolo induxeris, ut tibi rem aliquam 'mancipi mancipio darem , eam que) rem a me petas, datur mihi exceptio, per
quam, si metus causa te secisse uel dolo malo arguero, repelleris. item si landum litigiosum sciens a non possidente emeris eumque a p0ssidente petas, opponitur tibi exceptio, per quam omnimodo gummoueris. 118. Exceptiones autem alias in edicto praet0r habet propositas, alias causa cognita accommodat. quae omnes uel ex legibus uel ex his, quae legis uicem optinent, substantiam capiunt, uel ex iurisdictione praei β' Sequitur linea vacua. i q) apa Goesch. Sched. a Bl. Sched. edd. i) teneris C. ed. M. δ) Scripsi Zeitschr. XIII. p. 314. collata S. 54. ipSum a te C. ipSo iure a te em M. δ) mancipio 1 deminansin Sched. Non dubito, hoc Disse: mancipiodem pro darem) mancipi. postremamque vocem, aliquando ante
mancipio omissam, ubi desideratur, huc aberrasse, quod essecit, ut que poSt eam omitteretur. Cf. verborum in altero exemplo constructis. mancipio it Si ed. M. m. dem; nam si ed.
305쪽
toris proditae sunt. l 119. 0mnes autem exceptiones in con- 229. trarium concipiuntur, quam adfirmat is, cum quo agitur: nam si uerbi gratia reus dolo malo aliquid actorem sacere dicat, qui s0rte pecuniam petit, quam non numerauit, Sic exceptio
concipitur: SI IN EA RE NIHIL DOLO MALO AVLI AGERII FACTUM SIT NEQUE FIAT; item si dicatur contra pactionem pecunia peti, ita concipitur exceptio: SI INTER AVLVM AGE
NIA PETERΕΤVR ; et denique in ceteris causis similiter concipi solet: ideo scilicet, quia omnis exceptio obicitur quidem are0, sed ita Di mulae inseritur, ut c0ndicionalem faciat condemnationem , id est, ne aliter iudear eum, cum quo agitur, COH-demnet, quam si nihil in ea re, qua de agitur, dolo actoris factum sit: item ne aliter iudex eum c0ndemnet, quam Sinullum pactum conuentum de non petenda pecunia factum' fuerit. 144 120. Dicuntur autem exceptiones aut peremptoriae aut dilatoriae. 121. Peremptoriae sunt, quae perpetuo Ualent, nec euitari possunt, uelut quod metus causa aut dolo malo, aut quod contra legem senatusve consultum factum eSt, aut quod res iudicata est, uel in iudicium deducta est, item pacti conuenti, 'quod factum β est, ne omnino pecunia peteretur. 122. Dilatoriae sunt exceptiones, quae ad tempUS nocent, ueluti illius pacti conuenti, quod sactum est uerbi gratia, ne
sineist. 333) erit C. edd. δ) Eae Gesch. s. cf. S. 122. qu0d pactum C. quod notatum) quo pactum ed. Ig. Sed pactum est pro conuenit apud Ictos non legi. g. li 0. Cf. L. 22 pr. D. de emcept. 44, 1). Cic. de inu. 2, 20 BriSSOn. de form. 5, 75 seq. Zeitschr. f. qes h. RIV. XIII. p. 316. g. 120. Cf. g. 8. I. de ex . 4, 13). g. 121. Cf. L. 3. D. de excepi. 44, 1). S. S. I. cit. quod reS iud. etc.J V. S. 106. 3, 180. ne omnino etc. J V. 33. 119. 126. g. 122. Cf. L. 3. D. de exc. 44, 1). S. 10. I. eod. 4, 13). litis diuiduari
. g. 56. -- g. 131. Ninc maxime multum intererat, quod plinc it, Si quis una Stipulatione complures res sίipulatus erat, tot StipulationeS esse quot res. L. 32. D. de evici. 21, 2). L. 29 pr. L. 83. 3. 4. L. 86. D. de verb. obl. 45, 1). rei residuaeJ cf.
306쪽
230. intra quinquennium peteretur; finito enim eo tempore i non habet locum exceptio. cui similis exceptio est litis diuiduae et rei residuae: nam si quis partem rei petierit et intra eius dem praeturam reliquam partem petat, hac exceptione summouetur, quae appellatur litis diuiduae: item si is, qui cum eodem plures lites habebat, de quibusdam egerit, de quibusdam distulerit, ut ad alios iudices 'agantur,i ' si intra eiusdem praeturam de his, quae ita distulerit, agat, per hanc exceptionem, quae appellatur rei residuae, Summouetur. 123. 0bseruandum est autem ei, cui dilatoria obicitur exceptio, ut disserat actionem: alioquin si obiecta exceptione egerit, rem perdit:
nec enim post illud tempus, quo integra re ' seam) y euitare
poterat, adhuc ei potestas agendi superest re in iudicium deducta et per exceptionem perempta. 124. Non solum autem ex tempore, sed etiam ex persona dilatoriae exceptiones intelleguntur, quales sunt cognitoriae, uelut si is, qui per edictum cognitorem dare non potest, per cognitorem agat, uel ' si is, qui ' dandi quidem cognitoris ius habeat, eum det, cui non licet c0gnituram suscipere: nam si obiciatur exceptio cognitoria, si ipse talis erit, ut ei non liceat cognitorem dare, ipse agere p0test: si uero c0gnitori non liceat cognituram suscipere, per alium cognitorem aut per semet ipsi a liberam habet agendi potestatem, et tam hoc quam illo modo euitare
23 l .' potes ' excepti0nem: quodsi dissi mulauerit eam et per cognitorem egerit, rem perdit. 125. Sed perempt0ria quidem exceptione cum reus per errorem non fuit usus, in ini β) egant C. eant de Blum. s. ed. By. 7) Addidi. ') Haec
C. et edd. non habent; quod vero paulo post ante eum det habent Sed videtur em SiSq corruptum et nostro loco restituendum.') H. l. pe post euita-re excidisse probabile est; ante iam habet g. 123. Cf. ad Nerenn. 1, 12. S. 22. Cic. de inu. 2, 19. 83. 57. 58. 3. 10. I. cit. cum Theoph. g. 124. Cf. S. ult. I. de exo. 4, 13).L. 2. 3. 4. L. 3 fn. D. eod. 44, 1). Fr. Vat. 322 seq. Paul. l. 2. 33. 1-3. L. 19. S. 2. D. de prob. 22, 3). ad Nerenn. 2, 13. S. 20. 9uintil. I. O. 3, 6. S. 70. 4, 4. S. 6. 7, 1. 33. 19 Seq. g. 125. Cf. . 33. 53. 57. 123. L. 2. C. Sent. reSc. n. p. 7, 50).L. S. 12. 13. C. de einc. 8, 36 .
307쪽
1egrum restituitur Seruanulae exceptionis gratia: dilat0ri uero si non fuit usuS, an in integrum restitilatur, quaeritur. 126. Interdum euenit, ut exceptio, quae prima lacie iusta uideatur, inique noceat actori: quod cum accidit, alia adiectione opus est adiuuandi actoris gratia: quae adiectio replicatio uocatur, quia per eam replicatur atque resoluitur uis exceptionis: nam Si uerbi gratia pactus Sim tecum, ne pecuniam , quam mihi debes, a te peterem, deinde postea in contrarium pacti simus, id est, ut petere mihi liceat, et, si agam tecum, excipias tu, ut ita demum mihi condemneris, si non conuenerit, ne eam pecuniam peterem, nocet mihi exceptio pacti conuenti: namque nihilominus hoc uerum manet, etiamsi postea in c0ntrarium pacti simus: Sed quia iniquum est, me excludi exceptione, replicatio mihi datur ex posteriore pacto
hoc modo: SI NON POSTEA CONVENERIT, UT EAM PECUNIAM
PETERE LICERΕΤ. 126 Item si argentarius pretium rei, quae in auctione uemerit, persequatur, 'et obiciaturi δ' ei exceptio, ut ita demum emptor damnetur, Si ei res, quam emerit, tradita 'sit, est ea ' iusta exceptio: sed si in auctione praedictum est, ne ante emptori traderetur res, quam si pretium soluerit, replicatione i tali argentarius adiuuatur: AVΤ 232.
ΝΙ PRAEDICIUM EST, NE ALITER EMPTORI RES TRADERETUR,
QUAM SI PRETIVM EMPTOR SOLVERIΤ. 127. Interdum autem
euenit, ut rursus replicatio, quae prima facie iusta sit, inique reo noceat; quod eum accidit, adiectione opus est adiuuandi rei gratia, quae duplicatio uocatur. 128. Et si rursus ea prima facie iusta uideatur, sed propter aliquam causam inique
actori noceat, rursus 'contra adiectione opus est, qua act0red. Bo. i δ') obicitur C. edd. At non necessario obicitur haec exceptio, sed potest obici. Itaque duas litteras, quae ante v. emptor testi non potuerunt, puto et fuisse et nostro loco ubi deperditae effecerunt, ut obicitur scriberetur restituendas. i) esset; quae est' ex Lachm. s. ed. M. ') ea ed. M. ex C. factum, ut
308쪽
adiuuetur, quae dicitur triplicatio. 129. Quarum 0mnium
adiecti0num usum, interdum etiam ulterius quam diximus uarietas negotiorum introduxit. 130. Videamus etiam ste praescripti0nibus, quae receptae sunt pro actore. 131. Saepe enim eX una eademque 0bligatione aliquid iam praestari op0rtet, aliquid in sutura praestatione est, uelut cum in singulos annos uel menses certam pecuniam stipulati fuerimus: nam sinitis quibusdam annis aut mensibus, huius quidem temporis pecuniam praestari oportet, suturorum autem ann0rum sane quidem obligatio contracta intellegitur, praestatio uero adhuc nulla est: si ergo uelimus
id quidem, quod praestari 0p0rtet, petere et 'in iudicium deducere, suturam uero obligati0nis praestationem in incerto relinquere, necesse est, ut cum hac praescripti0ne agamus: EA RES AGATUR, CUIUS REI DIES FUIT : alioquin si siue hae praescripti0ne egerimus, ea scilicet s0rmula, qua incertum
3. petimus, i cuius intentio his uerbis concepta est: QUID J VIDδ' PARET NUMERIVM NEGIDIVM AVLO AGERLO DARE FACERE
OPORTERE, totam obligationem, id est etiam futuram in hoc iudicium deducimus, et ' quia per litis i contestalionem con Su-mIlur, nulla nobis actio Striperest, Si poStea de reliqua praestatione agere uelimus. 3βὴ 131'. Illem si uerbi gratia ex
puto, ex Sigia v. contra: quam Suspicor etiam excidisse S. 127 ante adiectione, citius loco Inst. et illic habent alia allegati0ne.
EA RES AG.J V. Paul. Diacon. not. ς E. R. A. ea reS acti a)tur'. Cic. de orat. 1, 37. S. 168. Arnob. 7, 31. Non huc permtinent nerba De Eadem ne Alio Modo' Cic. de fit. 5, 29. S. SS. ad sum. 33, 27.), quae in libris actionum praescribebant, cum de eadem re etiam alia formula mi poSSet v. sir. 4, 47). ea Sc.s0rm. q. in c.J V. L. 75. S. 9. D. de verb. Obl. 45, 1 . Supra 41. 54. g. 131 R. Cf. L. 4S. S. 7. D. de aedil. ed. 2l, i , ubi, quia in factum actio erat et iterum menti doli replicatio prosiciebat cf. ad 3. 13l.), sola praedictio su ciebat, ne de omnibus vitiis actum esse Dideretur. Similis est in rem actio vel
309쪽
empto agamus, ut nobis sundus mancipi0 detur, debemus ita
praeScribere: EA RES AGATUR DE FUNDO MANCIPANDO , ut p0stea, si uel rus uacuam possessi0nem nobis tradi, de tradenda ea uel ex stipulatu uel eae empto ager H p0SSimuS: nam si non praescribimus, totius illius iuris obligatio illa
incerta actione: QUIDQUID OB EAM REM NUMERIVM NEGI-DIVΜ AULO AGERIO DARE FACERE OPORTET', per liuis con-t Stationem consumitur, ut postea n0bis agere u ilentibus de uacua possessione tradenda nulla supersit actio. 132. Praescriptiones autem appellatas esse ab eo, quod ante formulas praeScribuntur, plus quam manifestum est. 133. Sed his quidem temp0ribus, sicut supra qu0que in licauimus, OmneS praescriptiones ab act0re pr01sciscuntur: olim autem quaedam et pro re0 opponebantur; qualis illa erat praescripti0: ΕΑ
RES AGATUR, SI IN EA RE PRAEIUDICIUM HEREDITATI NON
FIAT, quae nunc in Speciem exceptionis deducta est, et locum habet, cum petitor hereditatis ali0 genere iudicii praeiudicium hereditati laciat, uelut cum res singulas petat; eSSet enim iniquum, ' praemineium siem 'h3 l
id ) sim Sched. restitui; notatum erat piuilium. Puta fere Secu tum esse: quaeStioni maiori, quae ad centumvirOS defertur, per minorem, de qua ad unum iudicem agitur. Cf. L. 12 pr. C. de her. pel. 3, 31.) sit olim quidem, quamdiu ex hac causa praescribebatur, iudex principaliter de hoc cognoscebat, an hereditati praeiudicium fleret, quod si pronunciaverat, iudicium de singulis rebus petitis millum erat, ideoque actor flnita de hereditate quae Stione, denuo eas petere poterat. Nunc vero cum in speciem exceptionis haec praescriptio deducta sit, nisi actor obieeta ea erit condictio J ex speciali cauSa. L. 11. S. 2. D. de exc. rei iud. 44, η. Item si quid extra ordinem petitur. L. 78 pr. D. de te'. 2. ut p08tea eic cum forte comenit, ut postea traderetur, vel cum inmerim intererat actoris, ne pignori obligaret venditor, vel ne creditores eius immitterentur et venderent. Nec in
eiusmodi casibus nocebat exceptis litis dividuae. Cf. S. 123. . 133. Cf. L. 1. S. 1. D. fam. ero. 10, 2). L. 13. 10. 18. D. de eine. 44, 1). L. 25. S. 17. D. de her. pet. 5, 3). L. 12 pr. C. eod. 3,31 . - Cic. de inu. 2, 20. 33. 59. 60. L. T. S. I. D. de iniur. 47, 10). L. 2. S. 1. D. vi bon. rapi. 47, 8 . Supr3J S. 130.
310쪽
235.134 intentii0ne Drmulae determinatur is, cui dari' oportet: et sane domino 'dariiββ oportet, quod seruus stipulatur: at in praescriptione de 'facto' quaeritur, quod secundum naturalem significationem uerum esse debet. 135. 0uaecumque autem diximus de seruis, eadem de ceteris quoque personis, quae nostro iuri subiectae sunt, dicta intellegemus. 136. Item admonendi sumus, si cum ipso agamus, qui incertum promiserit, ita n0bis sormulam esse pr0p0Sitam, ut praescriptio inserta sit Iormulae loco dem0nstrationis, hoc modo
DARE FACERE OPORΤΕΤ et 'reliqua. 137. 9uod si ' cum
actionem differat, rem perdit, quia reus si praeiudicium fieri
probauerit, absoluitur et iterum petenti actori nocet exceptio rei iudicatae. 134. Interdum uero etiam noStris temporibus praescriptio tam pro actore quam pro reo dari uidetur: quod accidit, cum de eo agimuS, quod seruus dari Stipulatus est. Licet enim eo nomine perinde nobis actio competat, atque si ipsi stipulatieSSemu tamen quia ea, quae facti Sunt, ein persona stipulatoris prendent, uelut si Stichus seruus meus ita stipulatus sit: X MILII
AUT FUNDUM, UTRUM VOLIM, DIRE SPONDES' SPONDEO,' utriusque
litissatoris interest, ut Sciatur, quis stipulatus sit. itaque formida datur cum praeScriptione uelut hoc modo: EI RES AGITUR, QUOD
STICHVS IVLI AGERII SERVVS DE NUMERIO NEGIDIO STIPULITUS EST. SI PIRET, NUMERIVM NEGIDIVM IVLO IGERIO DECEM MILII DIRE OPORTERE
et reliqua: hoc est, in intentii0ne formulae' etc. Cf. Zeitschr. f. oesch. RIV. XIII. n. 326. Exemplum sumsi ex sati L. 76 pr. D. de verb. obl. 45, l . ikβ) dare C. edd., quod saepius tacite correximus. ' Ex Savinii G. paclo C. edd. y) reliqa C. pro reliqq, ut puto. reliqua. Si edd.') P . 235 et 236 folium sunt non rescriptum, extra C. VeronenSem Servatum, et iam iante eum detectum a nossem, deinde ob Nauboldo Zeitschr. f. oesch. RIV. III. p. 140-140 publici iuris factum, citius imago delineata extat ad calcem ed. Goesch. k . 134. I 3b. Cf. S. 2. I. de stip. serv. 3, 17). L. 76 pr. L. 141 pr. D. de verb. obl. 45, 1 . L. 44 pr. D. de cond. et dem.
errorem in exemplo formulae certam intentionem pro incerta po sui. MODO CVIVS etc.J ut hoc modo id, cuius rei dies erat, qu i Separata res, ad praeceptum illud redigeretur, tot stipulationes