Ivrisprvdentiae anteivstinianae qvae svpersvnt : in vsvm maxime academicvm / composvit, recensvit, adnotavit Ph. Edvardvs Hvschke.

발행: 1861년

분량: 778페이지

출처: archive.org

분류: 로마

271쪽

GAII INSTIT. IV. 16.

aduersarius quotque dicebat: OVANDO AIS EGOOVE ABS TE

ad iudicem accipiundum i uenirent. p0stea 193.

uero reuersis dabatur 'non ante diem β XXX. iudex: idque per legem Pinariam laetum est: ante eam autem legem 'nondum ' dabatur iudex. illuci ex superioribus intellegimus, si de re minoris quam M) aeris agebatur, quinquagenari0 Sacramento, non quingenario e0S c intendere sqlitos fuisse. Postea tamen quam iudex datUS esset, comperendinum diem, ut ad iudicem uenirent, denuntiabant: deinde cum ad iudicem uenerant, antequam apud eum cauSum perorarent, solebant breuiter ei et quasi per indicem rem exp0nere: quae dicebatur causae ' coniectio, ' quasi causae suae in breue coactio. 16. S in rem agebatur, mobilia quidem et mouentia, quae m0d0bus Sacramento agebatur, aut in rem aut in per Sonam e88ent, Si

in per Onam agebatur, cum uterque in ius uenisset, actor id, quod sibi dari fleriue oporteret, intendebat, uelut hoc modo: IIO TE

MIHI HS. X MILII DIRE OPORTERE. aduersarius negabat. deinde

actor dicebat' cf. supra S. 1. Valer. Prob. 4. Ab in per Sonam, actione etiam Valer. Probus initium facit, itaque hic ordo ex ipso iure Flaviano fluxisse videtur. Cf. S. 41 . Signum S. ab , quod edd. habent initio p. 193. , huc transtuli. i ) Haec quia ex vestigiis C. in quo v. RE, stola significatum erat) et ein sententia satis certa videbantur, in textu posui sed. Bo. tantum habet v. captus . Deinde in v. 20 4 med. haec fere fuisse suSpicor: Itaque actor si iniuste contendisset, aduersarius, si iniu8te negaSSet, iureiurando Se Sacrabant. Deinde litem confestabantur, id est, uterque alterum iniustum esse et iudicio se rem ex8ecuturos eSse teStabantur, iudicemque poscebant, et diem sibi denuntiabant, quo in ius ad iudicem' etc. Cf. Liv. 1, 32. S. 9. Fest. v. Litem contestari. Gell. 5, 10. L. 7. S. 1. D. de her. pet. 5, 3). Schol. Cic. Verr. 2, 1, 9. p. 164 Bait.). β) In C. fuisse videtur n. a. d. Inde Schol. Cic. incautius fecit post diem. Idem dedit ed. Bo. Alii alia G. β Ne teri s. scripsi. Intellisse vero: Omnino nondum, quia ipse praetor etiam iudicabat. Cf. libr. meum Serviu8 Puli. p. 583. not. 1. 7) collectio C. edd. Vide g. 16. Cf. Gell. 20, 10. Cic. pro Mur. 12. S. 26. pro Mil. 27.

g. 74. de orat. 1, 10. S. 41. Plaut. Rud. 4, 3. v. 85. Mil. 9l. 4, 1. v. 15. Boeth. in Cic. Pop. 2, 10. p. 288 Bait. SEC. SVAM

272쪽

GAII INSTIT. IV. 17.

in ius adferri adduciue possent, in iure uindicabantur ad hunc modum: qui uindicabat, sestucam tenebat: deinde ipsam rem adprehendebat, uelut hominem, et ita dicebat: HUNC EGO HΟΜΙΝΕΜ ΕX IURE QUIRITIVM ΜΕVM ESSE AIO SECUNDUM SUAM CAUSAM, SICUT DIXI: ECCE TIBI, , VINDICTAM INPOSUI,

et simul homini sestucam inponebat. aduersarius eadem similiter dicebat et saciebat. cum uterque uindicasset, praetor dicebat: ΜΙΤΤΙΤΕ ΑΜΒΟ ΗΟΜΙΝΕ M. illi mittebant. qui prior uindica uerat, ita alterum interroga bat: POSTULO, ANNE

DICAS, QUA EX CAUSA VINDICAvΕRIS J ille respondebat: IUS PEREGI, SICUT VINDICTAM INPOSVI. deinde qui prior uindicauerat, dicebat: QUANDO TU INIURIA VINDICAVISTI . l194. D ΑΕRIS SACRAΜΕΝΤΟ TE PROVOCO : aduersarius qu0que dicebat: SIΜΙLITER EGO TE: Seu L asses sacramenti nominabant. deinde eadem sequebantur, quae cum in personam ageretur. ΡOStea praet0r secundum alterum eorum uindicias

dicebat, id est interim aliquem possessorem constituebat, eumque iubebat praedes aduersario dare litis et uindiciarum. id est rei et fructuum: alios autem praedes ipse praetor ab utroque accipiebat sacramenti, qu0d id in publicum cedebat. sestuca autem utebantur quasi hastae loco, signo quodam iusti dominii, quod maxime sua esse credebant, quae ex hostibus cepissent: unde in centumuiralibus iudiciis hasta praeponitur. 17. Si qua res talis erat . ut non) sine incommodo posset iii ius adferri uel adduci, uelut si columna aut grex alicuius pecoris esset, pars aliqua inde sumebatur, deinde in eam partem quasi in totam rem praesentem fiebat uindicatio: itaque ex

grege uel una ouis aut capra in ius adducebatur, uel etiam infra citi. ') Cf. Gottiing Rom. Siaatavers. p. 137.

CAUSAM etc. J cf. Valer. Prob. 4. Liv. 40, 17. eadem Sequeb .lcf. g. 15. uindiciasJ V. Fest. v. Vindiciae. Gloss. Philox. v. Vindiciae. L. 2. S. 24. D. de orig. iur. 1, 2). Liv. 3, 44. 47. 56 seq. Cic. pro Mil. 27. Arnob. 4, 16. praedes aduers. f. S. 94. quod maximeJ cf. Dionys. 6, 32. 36. 8, 10. in centumuiral. iud.Jcf. Suet. Oct. 36. Ouintil. I. O. 5, 2. S. 1. Martial. 7. 63. v. 7. Stat. vlv. 4. 4. v. 43. g. 17. Cf. Fest. v. Vindiciae. Gell. 20, 10. Cic. pro Mur. 12. - Fest. v. Membrum abscidi sibiq. interpr. .

273쪽

GAII INSTIT. IV. 1 TR. 18.

pilus inde sumebatur et in ius adserebatur: ex naue uero et columna aliqua pars defringebatur: similiter si de fundo uel de aedibus siue de hereditate controuersia erat, pars aliqua inde sumebatur et in ius adserebatur et in eam partem perinde atque in totam rem praesentem fiebat uindicatio, uelut ex fundo gleba sumebatur et ex aedibus tegula, et si de hereditate controuersia erat, aeque t ' res uel rei pars aliqua inde Sumebatur. 39fFol. deperditum. J λ' 17'. . . 'ObSeruabant lenim omnino similem uel aequalem modum capiendi iudicis i condicendique, quando ad iudicem capiundum uenire deiberent. condictio etiam adpellata iam est a lege Pinaria. 3 l 18. Et haec quidem actio proprie condictio uocabatur: 195. nam actor aduersario denuntiabat, ut ad iudicem capiendum die XXX. adeSSet; nunc uero non proprie condictionem dicimus' in personam actionem, qua η intendimus, duri nobis opori') ententiae perficiendae causa supplevi. 'q) In his duabus

paginis Gaius primum videtur solennes ritus ac verba, quae ad rerum absentium vindicationem pertinebant Seli. 20. 10. Cic. pro Mur. 12) addidisse: deinde ad legis actionem, quae per iudiciS postulationem flebat, transiisse, in qua et forma agendi demonstranda

Caler. Prob. 4 sin.) et quod item generalis S. 20) sed etiam incertis causis lege praescripta erat, notandum erat; itaque Sine dubio etiam exposuit, in rem actiones hoc modo per Spon sionem explicatas esse s cf. Gaius' p. 188), et fortasse addidit, toties huic actioni locum fuisse, quoties damnato reo vel confe8Solis tantum aestumanda esset Valer. Prob. l. c. Fest. v. Vindiciae). Denique in extrema altera pagina ad condictionem trans itum fecit. Τ) Restitui, sed non de unoquoque verbo SpondenS. In C. fuerit: in omno similem Uequalem mod. capiendiudicis i Idicendiq quo ad iudicem capiundum uenire det berent Idictio e t. adpellata iam e u leg. pinaria. etc. Edd. tantum habent qualem.) Praecesserint vero fere haec: Per condictionem tantum astebatur de his rebus, quas nobis dari oportet, quam actionem etiam nunc condictionem uoeamus. Et perinde hoc modo agebant, defraefo tamen ipso Sacramento, ac si sacramento ageretur. ' η) actionem

in personam esse, qua' ex C. et Iust. InSt. ed. Bg. g. 17 R. Cf. S. 15. et not. 14. β. 18. Cf. 4, 5. 33. 3. 15. I. de act. 4, 6). Fest. v. Condictio. Condicere. Cic. pro seuint. 8.30. Donat. ad Terent. Phorm. 1, 2. v. 77. Serv. ad Aen.

274쪽

tere: nulla enim hoc tempore eo n0mine denuntiatio sit. 19. Haec autem legis actio constituta est per legem Siliam et Calpurniam, lege quidem Silia certae pecuniae, lege uero Calpurnia de omni certa re. 20. 0uare autem haec actio desiderata sit, eum de eo, quod nobis dari oportet, potuerimus sacramento aut per iudiciS p08tulati0nem agere, valde quaeritur. 21. Per manus iniectionem aeque his rebus agebatur, de quibus ut ita ageretur, lege 'aliqua δ cautum est, uelut iudicati lege XII tabularum: quae actio talis erat . qui agebat,

INICIO, et simul aliquam partem corporis eius prendebat: nec licebat iudicato manum sibi depellere et pro se lege agere, sed uindicem dabat, qui pro se causam agere solebat: ' ahq qui uindicem non dabat, d0mum ducebatur ab actore et uinciebatur. 22. Postea quaedam leges ex aliis quibusdam causis j pro iudicato manus iniecti0nem in quosdam dederunt. sicut lex Publilia in eum, pro quo sponsor dependisset, Si in

sex mensibus pr0Ximis, quam pro eo depenSum esset, non soluisset sponsori pecuniam: item lex Furia de sponsu aduersus eum, qui a SponS0re plus quam uirilem partem exegisset, et denique conplures aliae leges in multis causis talem acti0nem dederunt. 23. Sed et aliae leges in multis causis, ex

potest f. 'Gaius' p. 114), tamen quod dedi, nunc mihi totius loci ratio videtur desiderare. ε) Ex Momsent s. privatim

mecum communicata. Refer ad XXX rustos dies praeteri Sos. doc C., unde scripsi AD HOC: cf. Serv. ad Aen. S. 423. DOLO

MALO edd. δ) Hem . ed. manus C. edd. plerueque. β) seminando addidi. 7) Scripsi Zeitschr. XIV. p. 286. Set 3, 1l7. k. 2 l. Cf. Serv. ad Aen. 10, 419. Fr. Vnt. 6. iudicali V. Gell. 20, 1. uindicem S. 46 flv. Fest. v. Vindex. Boeth. ad Cic. I p. 2. S. 10. p. 29l Buit. Geli. 10. 10. Cic. ad div. 6, 6. S. 3. Liv. 3, 44. g. 22. lex Publ. J V. 3, 127. lex Fur.J cf. 3. 32l seq. g. 23. lex Furiai cf. 2, 225. lex MarciaJ a. u. 402. . lib. meum fit. Nechi des Neaeum' p. 122 seq. 1ie.

275쪽

GAII INSTIT. IV. 24-26.

quasdam actiones per manus iniectionem, sed puram, id est non pro iudicato, uelut lea: Furia) testamentaria aduersus eum, qui legatorum nomine mortisue causa plus Μ assibus cepisset, cum ea lege non esset exceptus, ut ei plus capere liceret: item lex Marcia aduersus saeneratores, Ut SL usuras exegissent, de his reddendis per manus iniectionem cum eis ageretur. 24. Ex quibus legibus et si quae aliae similes essent, cum agebatur, manum sibi depellere et pro se lege agere ' reo licebat nam et actor in ipsa legis actione non

adiciebat hoc uerbum PRO IUDICATO , sed nominata eaUsa, eX qua agebat, ita dicebat: OB EAM REM EGO TIBI MANUM INICIO : cum hi, quibus pro iudicato actio data erat, nominata causa, ex qua agebant, ita inserebant: OB EAM REM EGO TIBI PRO IVDICATO MANUM INICIO: nec me praeterit, in Drma legis Furiae testamentariae PRO IUDICAΤΟ uerbum inseri,

cum in ipsa lege non sit; quod uidetur j nulla ratione factum. I97. 25. Sed postea lego 'Valeria,' excepto iudicato et e0, pro qu0

depensum est, ceteris Omnibus, cum quibus per manus iniectionem agebatur, permissum est sibi manum depellere et pro se agere: itaque iudicatus et is, pro quo depensum eSt, etiam post hanc legem uindicem dare debebant, et nisi darent, domum ducebantur. istaque quamdiu legis actiones in usu erant, Semper ita obseruabantur; unde nostris temporibus is, cum quo iudicati depensiue agitur, iudicatum solui satis- dare cogitur.

26. Per pignoris capionem lege agebatur de quibusdam

aliae l. i. m. c. ex qbdam Si C. Set et aliae l. i. m. c. ex quibus data sit in quos)dam actio ed. Bo. Set aliae leges ex quibusdam cauSi S ed. Goesch. ex Sav. s. δ') Supplevi. licebat) edd.

Sed etiam reo' excidisse, argumento eSi tum SequenS et 3ctor, tum quod ita ratio apparet, cur etiam ex o licebat' factum dicebat' excideret, sensu carens, postquam re ut geminatum Omis' sum erat. ') Restitui d. Rechi d. Nexum' p. 141. Nec dubito, quin littera r. quam C. habet in versu antecedente pOSt υOc. clam, per erVOTem eo migraverit, cum corrector eam super uallia sic

fere C.) supplevisSel. g. 2b. lege Valeriu) a. u. 413. Cf. d. Rechi d. Nemum' p. 145. iudicatum s0lui cf. S. 102. g. 26. Cf. Gell. 7, 10. DionyS.

276쪽

rebus moribus, ' sile quibusdam rebus δ' lege. 27. Introducta est moribus rei militaris: nam ' et propteri stipendium

licebat ' militibus ' ab eo, qui ' id iis tribu ere deb)ebat. nisi

daret, pignus capere dicebatur autem ea pecunia, quae stipendit nomine dabatur, aes militare): 'et 3 propter eam pecuniam licebat pignus capere, ex qua 'equus iis β emendus erat: quae pecunia dicebatur aes equestre: item pr0pter eam pecuniam, ex qua hordeum equis erat conparandum; quae pecunia dicebatur aes hordiarium. 28. Lege autem introducta est pignoris capio uelut lege XII tabularum aduersus eum, qui hostiam emisset, nec pretium redderet: item aduersus eum, qui mercedem 110n redderet pro eo iumento, qu0d quis ideo locasset, ut inde pecuniam acceptam in dapem, id est in sacri-198. sicium inpenderet: l item lege 'Plaetoria' data est pignoris capti0 publicanis uectigali publicorum populi Romani ad-Hei Sus eos, qui aliqua lege uectigalia deberent. 29. Ex omnibus autem istis causis certis uerbis pignus capiebatur, 'q) Ex M. G. suppl. quibusdam ' edd. i) C. propter

est..M. δ) militi C. edd. Cf. sequentia et S. 28. publicanis.') Ex Lach . s. distruebat C. distribuebul ed. Bq. ε) it C. item edd. δ) equus edd. In C. ficisse videtur: ecus is. q) Ex

GoeSch. G. Certe non erat praediatoria sic ed. Bg.) vel cen- Ssria, utraque hinc plane aliena. Itaque inter Plaetoria et Numitori a optio relinquitur, cum aliud huiusmodi nomen oentilitium nousit. At cum Numitorii post decemviros ante seculum Septimum medium massistratus habitisse non perhibeantur et hanc legemmullo vetustiorem fuisse ex re ipsa efflictatur, scribendum fuit Plaetoria. Fuerit eiusdem M. Plaetorii, tr. pl. , ut putant a. u. 388), qui et aliam iudiciariam legem tulit. Censorin. 24. Varros, 29. g. 27. Cf. Geli. l. c. Fest. v. Vectioni. Aerarii tribuni. Equestre aes. Pararium aes. Hordiarium aes. Varro de L. L. 5, 30. S. 181. Cic. de rep. 2, 20. Lit'. 1, 43. DionyS.

9, 25. g. 28. in dapemJ quae pro bubus fiebat a rusticis aut

hiberna Semente aut verna Cato 131. 132. Fest. v. Dreps), in quare videtur iure Sacro praescriptum fuisse, ut sumtus dapis ex iumentis cuperetur, pro quibus ut pro tota familia boves ultores operaturi erant. publicani cf. Cic. Veri'. 3, 11. 3. 27. CaeS. bell. cis. 3, 32 sin. L. 2. S. 20. D. de vi bon. rupi. 47, 8). Lex

Varro de L. L. 6, 4. 7. 30. 53. Oh id. Fast. 1, 47. Macrob. Sat.

277쪽

et 0b id plerisque placebat, hanc quoque actionem legis actionem esse: quibusdam autem placebat, ' legis actionem non esse,)yy primum quod pignoris capti , extra ius peragebatur, id

est non apud praetorem, plerumque etiam ab Sente aduersario, cum ali0quin ceteris actionibus non aliter uti p0ssent quam

3pUd praet0rem praesente aduersario; praeterea ' quod 'nesa Sto quoque die, id est, quo 110n licebat lege agere, pignus capi p0terat. 30. Sed istae omnes legis actiones paulatim in odium

uenerunt: namque ex nimia subtilitate ueterum, qui tunc iura condiderunt, eo res perducta est, ut uel qui minimum errasset,

litem perderet: itaque per legem Aebutiam et duas Iulias sublatae sunt istae legis actiones essectumque est, Ut per concepta uerba, id est per sormulas litigaremus. 31. Tansum ex duabus causis permissum est' lege agere, damni insecti et si centumuirale iudicium sit. 'pr0mde h0dieque ' cum ad centumuiros itur, ante lege agitur sacramento apud praet0rem urbanum uel peregrinum pro re; damni uero insecti nemo uult aege agere, sed potius stipulatume, quae in edicto proposita est, obligat aduersarium 'per magistratum, x qu0d et

comm0dius ius et plenius est. 'per pignoris I99.

de L. L. 6, 1. 3. 5. yy) Goeschenum fere Secutus supplevi; fortasse addendum erat: ideoque hoc placebat'. non) placebat edd. β) Addidi. ') C. inserit: id legiS aclionem sacere, manifestum glossema id ς id est), quod quis Superscripserat, qui verba lege agere de iure iudicio persequendo omnino intelligi posse verebatur. 3') Ex mea G. restitui. i) Ex Hest l. G. Cf. L. 1. D. de damn. in . 39, 2). Gaius' p. 216. η) Gaius di inlaSe videtur, per pignoris quoque capionem squae an legis actio esset, dubitabatur S. 29) in his causis, quae ad iuS Sacrum pertinerent Δ. 28), actionem sublatam quidem plerisque non videri sine quod in lege Aebutia et duabus Iuliis exceptum erat S. 9.

S. S. E. O. V.) J. N. S. H. E. H. L. N. I. Valer. Prob. 3)sive quod eae legis actiones generaliter sustulerant, et haec an legis actio esset, quaerebatur); sed et in his causis solere homine8 tantum praetoria formula uti, quae ad legis actionem expressae8set. Eiusmodi vero formulas etiam neceSSario praetorem pOSt sublatas legis actiones in his causis dedisse, in quibus antiquiorest, 16. g. 30. Cf. 1, 184. 4, 11. 6ell. 16, 10. g. 31. Cf. S. 95.17

278쪽

200. apparet. l 32. 'Item ' in ea ' flaranula, 3 quae publicano pr0-

β ponitur, talis sictio est, ut quanta pecunia olim, si pignus captum esset, id pignus is, a quo captum erat, luere deberet, tantam pecuniam condemnetur. 33. Nulla autem Drmula ad condictionis sictionem exprimitur: siue enim pecuniam siue rem aliquam certam debitam nobis petamus, eam ipsam dari nobis oportere intendimus: nec ullam adiungimus condictionissetionem: itaque simul intellegimus, eas Drmulas, quibus pecuniam aut rem aliquam nobis ' dari β oportere intendimus,

sua ui ac potestate ualere; eiusdem naturae sunt actiones comm0dati, si duciae, negoti0rum gestorum et aliae innumerabileS.

34. Habemus ad c alterius etiam generis fictiones in quibusdam sormulis, uelut cum is, qui ex edicto bonorum possessionem petii , sicio Se herede agit: cum enim praetorio iure, ' non' legitim0, succedat in locum defuncti, non habet 'eius y directas actiones, et neque id, quod defuncti fuit, potest intendere suum esse, neque id, quod defuncto flebebatur , potest intendere 'dari β sibi 0portere: itaque ficto se

herede intendit, ueluti hoc modo: IUDEX ESTO. SI AVLVS AGERIVS, id est ipse actor, LUCIO TITIO HERES ESSER TUM SI 'PARET FUNDUM, DE QUO AGITUR, EX IURE QUIRITIUM EIUS

ESSE OPORTERE: Uel si In personam agatur, praep0sita simililmes non obligationem velut his verbis: dare debeto, damnas esto) sed imis tantum actionem constituerant sex. gr. 33. 22. 24. Fest. Vindiciae. fortasse etiam leg. rep. v. 23. p. 40 Al.). itaque eam rem hic exposuit, cuius causa ad explicandum legis actionum

ius 8. 10. digressus erat. 3') Intellige: ut in causis Si 27. ) forma C. edd. Vid. Zeits h . f. oesch. Num XIV. p. 288. βὶ dare ed. M. q) os non C. et non edd. 7) Huc revocavi

v. es inro el), quod aberravit in C. in superiorem ver Sum. Geli. 16, 10. Cic. pro meo. 33. S. 97. g. 32. Cf. 10. 28. Nec quae in L. 2. S. 20. D. vi bon. rapi. 47, S) commemoratur pecoris abductio, putanda eSt per veterem pignoris captionem facta esse. g. 33. Cf. supra 33. 18. 19. et not. 21. g. 34. Cf. 3, 32. 81. 4, 111. IUDEX ESTO J V. 33. 30. 3 . 47. 136. 46. Cic. Verr. II. 2, 12. S. 3l. Lex Rubr. c. 20.

279쪽

fictione ' intentio 3 ita subicitur: ΤVΜ SI PARET NVΜERIVMNE GIDIVM AVI Ο AG Io) SESTERTIUM X MILIA DARE OPORTERE. 35. Similiter et bonorum emptor siclo se herede agit: sed interdum et alio m0do agere solet: l nam ex per80na eius, 201. cuius bona emerit, sumpta intenti ine, conuertit condemnationem in Suam personam, id est, ut quod illius esset uel illidam 0p0rteret, eo nomine aduersarius huic condemnetur quae species actionis appellatur Rutiliana, quia a praetore Publio Rutilio, qui et b0norum uenditionem introduxisse dicitur, conparata eSt. Superior autem species actionis, qua sci0se herede bonorum emptor agit, Serviana uocatur. 36. EiuSdem generis est, quae Publiciana uocatur): datur autem haec actio ei, qui ex iusta causa traditam sibi rem nondum Usucepit eamque amissa possessione petit; nam quia n0Πpotest eam ex iure Quiritium suam esse intendere, singiturrem USucepisse, et ita quasi ex iure Quiritium dominus laetus

esset, intendit hoc modo: IUDEX ESTO. SI QUEM HOMINEM AVLVS AGERIVS EMIT ET IM EI TRADITUS EST, ANNO POS SEDISSET, TUM SI EVM ΗΟΜINEM, DE QUO AGITUR, ' EX IURE QUIRITIUM EIUS ' ESSE OPORΤERΕΤ et reliqua. 37. Item ciuitas Romana peregrino fingitur, si eo nomine agat aut cum eo agatUr, quo nomine nostris legibus acti0 constituta est, si modo iustum sit, eam actionem etiam ad peregrinum

extendi, uelut si sui tum ' dicatur factum ope consilio β'

' H Iterum secutus, restitui. In C. puta fuisse illo vel iteZ. . S. 137 ηn. ') Eae mea G. Inverso ordine eius eX i. Q. C. edd. βρ) Restitui. agat C. . Scilicet notae s. o. c. cum iusine ver8us, ubi id saepissime factum, excidissent, agat pro dicat' librarius scripsit, quod effecit, ut postea etiam aut poneret pro ei. Einemplum vero non furti a peregrino facti, sed furti ope con8λlio peregrini facti Gaius posuit, quia ipsius furti crimen quasi iuris stentium eSt, ut vero etiam adversus eum, cuius ope consilio fur- g. 35. Cf. 3, 80. L. 4. 3. 21. D. de β ic. hered. 40, 5 . Rutiliana et Q cf. das Rechi d. Nemum' p. 158. Zeitschr. f. Civij. u. Proc. N. F. XIV. p. 1 seq. g. 36. Cf. 33. 3. 4. I. de act. 4, 6). L. 1 pr. D. de Publi . in rem 6, 2 , ubi legendum: Si quis id, quod traditum non a domino est, nondum uSu- captum petet etc. g. 37. Cf. Cic. Verr. II. 2, 12. S. 31 ηn.

280쪽

262.

Inoo FVRTVΜ FACTUM ESSE PATERAE AUREAE , QUAM OB REM EUM, SI CIVIS ROMANUS ESSET , PRO FURE DAMNUM

DECIDERE OPORΤΕRΕΤ et reliqua: item si peregrinus furtidgat, ciuitas ei Romana singitur. similiter si ex lege Aquilia 202. peregrinus damni j iniuriae agat aut cum eo agatur, sciaciuuate Romana iudicium datur. 38. Praeterea aliquando

singimus, aduersarium nostrum capite deminutum n0n esse: nam si ex contractu nobis obligatus obligataue sit et capite deminutus deminutaue suerit, uelut mulier per coemptionem, maseulus per adrogationem, desinit iure ciuili debere nobis, nec directo intendere licet, dare eum eamue oportere: Sed ne in potestate eius sit ius nostrum corrumpere, introducta est contra eum eamue actio utilis, rescissa capitis deminutione, id est, in qua sugitur capite deminutus deminutaue non esse. 39. Partes autem formularum 'praecipuae 3 hae sunt: demonstratio, intentio, adiudicatio, condemnatio. g0. Demonstratio est ea pars sormulae, quae ideo inseritur, ut de-m06Stretur res, de qua agitur, uelut haec pars formulae:

tum factum est, furti agi possit 3, 202), legibus Romanis constitutum erat. Itaque et in fine Si maxime intellistendum furtum

Ope consilio civis Rom. factum, quo nomine peregrinus furti agat. sti) pereg. C. peregrinus ed. Bo. δ) consilioue C., ut appareat, inverso ordine librarium haec posuisse, mutato p in ii: nam 0pe consilio non consilioue vel consili0que) legitima verba fuisse, pro batur L. 53. S. 2. D. de verb. sion. 50, 16). Cf. 3, 202. OPE)CONSILIOVE edd. δ) cr. mei Sched. Hermaei ed. M. Nota, aptissime Gaium non Α. 1. et N. N. quae actoris tantum et rei partes Sonificabant, sed talia nomina, quae Onusque civitatem indicarent, finxisse; at Diones tum multi iam etiam cives Romani erant, unde addendum erat Graeci. De Dione et L. Titio V. Plui. qu. Nom. 27. ε) praecipue C. Sed haec vox ex sequentiv., ubi in C. et edd. eodem fere loco ante ideo limitur et admodum molesta est, Dic loco, ubi desideratur, restituenda erat. Non loquitur Gaius v. gr. de designatione si, 60) neque de exceptione, compensatione et quae praeterea non ipsius actionis

SEARCH

MENU NAVIGATION