장음표시 사용
331쪽
3o De Angelorum distines.ssee ea.
Rbstantialiter illabitur animabus, per easque hominibus, angelis in beatis.
Talis communicabilitas in Deo reperiri potest in nulloque prlterea, propter omnimodam simpliciter in entitatis latitudine persectionem, quae ad hane sui coicationem unica ratio est Communicabilitas passiua est , qua unica numero natura potest assumi a pluribus personis, uti climi Thoma Theologi asserunt unam eandemque humanitatem, vel Angelicam naturam potuisse, ac posse secundum potentiam absoIutam Dei assumi a duabus. tribus personis sanctissimae Trinitatis Haec autem comunicabilitas nihil positiuum addit supra naturam communicabilem cum dicat solam non repugnantiam terminorum et ideoque non dicit aliquam persectionem , vel imperfectionem. De neutra harum communicationum agit argumentum cuius intentio est tantum concludere naturam quamlibet multiplicaria aplura supposita sua Et tunc Pramoto secundo communicabilitatem naturae ad supposita propria aliquando fundari super unitate numeralinaturae extra in te i lectum considerantem existentis, quae hac seruata unitate numerali sua communis est pluribus suppositis. Et tunc constat non intercedere naturae diuisionem iuxta suppositorum numerum, cum unica numero existere dicatur extra intellectum considerantem. Et haec
communicabilitas infinitatem perfectionis exigit in natura tali. Nulla enim finita natura unica numero potest esse in distinctis numero suppositis tali natura participantibus . Vnde, Deo conuenit. de solo Deo non ratio creata , vel intelligentia eam ad inueniret vel etiam amr- mare potest ex seipsa, sed tantum ex dono fidei, quae Deo reuelanti id credit Aliquando autem ista naturae communicabilitas ad plura supρosita propria standatur super unitate rationis concipientis . Quae ratio videns plura supposita non distingui inter se penes quaedam piaedicata, larmat coneeptum huiusmodi praedicatorum , in qu: bus supposita illa non differunt, Mea de suppositis illis a Prismat. Non est tamea extra intellectum res aliqua illis iup
332쪽
positis communis sed alia in uno, alia numero in alio est, atque plures in pluribus . unitas veto communis, secu
diim quam dicitur esse unum in multis quae alias dicitur
uniuersalitas in solo remanet intellectu concipiente. Ex quo conuincitur apertissime hanc naturae comunicabilitate importare cum diuisione communis naturae unitatem rationis conceptae, ut concepta est, & consequenter, ut
est in intellectu, imperseetione Et haec communicabilitas imperfectionem importat, cum diuisio in Aliostogia malorum fies .mul plicentur indiuidua propter speciei
conseruationem , ouae in uno non potest pernerub conseruari, vel in uno abere totam suae speciei latitudinem, ac perfectionem .Et de ista oportet argumentum tractare: Ad quod sormaliter respondendo dicitur Antecedens assumere falsum omne in scilicet naturam,
seu quid ditatem esse communicabilem cum diuisioi sui . Ad probationem eius dicitur, satis aperte monstratum esse assumi salsum; cum vero prohatur non dicere imperfectionem , quia non reperiretur in Deo, nihil potest falsius dici sine diuisione sui, non cum diuisione communis est in Sanctissima Trinitate personarum Diuinitas . Quam ver,friuola argumentatio in scoli ingenio indigna, quae aequiuatione luderet ex duplici illa acceptione communicabilitatis Ad confirmationem respondetur Soncinas in Meta.
physic quaest. si negare videtur hane esse speciei dissinitio nem, praedicari inquam de multis differentibus numero solo. Sed de hac opinione disputare exti a propositum esset. Itaque hoc, quod assumitur, concesso speciem dissiniri per praedicari de pluribus. Respondetur. Hanc diffinitionem intelligendam esse eo modo, quo in primis de rat: onali philosophia elementis a nobis dictumiit. Videlicet, qub species secundum quod obiicitur intellectui abstrahenti a singularibum pre uicabilis eis dei limbus numero differentibus. Sed nunc nullo modo potest in serri quod sit extra anima de facto in pluribus. Nam non absolute dicitur species praedica ri de pluribus, sed cum conditione diminuente, secundu
333쪽
scilicet, qu5d intellectui cibi jcitur 3 quae conditio eneris
uat vim argumenti, ut ex tertio libro Elementorum Rationalis Philosophiae nostro, ac secundb perihermenias haberi potest Secundum argumentum, quod responsum ad praee dens impugnare videtur. Quod non est de se hoc unumn mero, potest pluribus suppositis proprijs communicari. Sed natura , etiam Gabrielis verbi gratia , non est de se unica numero Dergo Propositio est manifestissima, ex opposito. Nam si non potest suppositis pluribus communicari , num numero est.
Assumptio probatur . Quod est de se unicum numero, implicat intelligi sub ratione uniuersalis. At Gabrielem non implicat intelligi subratione uniuersaliis. igitur non est de se unicus numero. Probatur maior prΟ-iyllogismi. Nam rationes uniuersalis,4 singularis repugnant ad inuicem cum uniuersale sit, quod aptum est esse in muliis. Singulari vero esse in multis repugnat. Minor probatur. Sa de his Angelicis speciebus Minos disputamus, modiores scientiam tradunt, ut de uniuersalibus quibusdam risum scientiae de uniuersalibus snt. Respondetur Data maiore,minor negatur Dico enim Angelicam speciem quamlibet, verbi gratia. Gabrielem, esse de se unicam numero secundum supposita, tamen speciemaesi ut praedictum est ex D Thoma,eodem in specie,& in indiuiduo costituatur. Ad probatione distinguo maiorem Quod est unum numero,implicat intelligi sub ratione uniue salis intellectione perlatia, adaequata scili-eet: at erit falsa si aliter, idest in adaequate, imperfecte , ac non secundum merita ipsius rei intelligatur. Et hoc secundo modo has Angelorum species nos intelligimus, ideoque sub ratione uniuersalis. Nam tunc uniu2rsalis ratio in comoossibilis est rationi rei ex sua natura sngulari, nando illa uniuersalitas conuenit rei ex ipsius rei merito. Pro cuius Intelligentia euidentissima. Nota ex duobus capitibus contingere posse, qu5d res sub uniuersali ratione intelligatur. Primum
334쪽
Primum est ex parte rei extra animam existentis .Quia scilicet, primo aut de facto actualiter est in multis suppositis, ut homo; vel successive, ut de phoenice dicitur, vescam quidem semper vivere, tamen aliam post mortem renasci, aut saltem in potentia , ut domus octangula , uae licet forte numquam aedificata sit potest tamen edicari etiam multotiens r Aut tertio habet in se unde oncipi possit siue singularitate eo, quod allo principi ha het ynde sit singularis , alio unde fit esentia talis; a.
concipiendam perfecte naturam illam, non est necesse concipi principium sua singularitatis . Virio concipitur quoad esse nitam suam absque coimideratione huius singularis materiar, quae est Principium indiuiduationisci quia non ex specifica sua ratione habet, ut sit hoc in ciuiduur quod est idem, ac dicere non ex se est hoc.
Secundum caput est ex ratione nostra, quae scilicet noconcipit rem eo modo , qui conueniret ex merito re Sunt enim quaedam, quorum essentialis ratio contineti P.
sum principium indiuiduationis silando scilicet talo principium idem est , cum principio constituente. tu ram quod de omnibus formis ab on a materia separatista nobis asseritur; ob omnibus simpliciter. acceptaturae Deo ipso Attameu quia meus nostra ob suam imbe-xillitateni naturalem, is obiecti maiestatem huiusmodi formas non concipit eo modo , qui illis ex suis meritis conueniret, sed consermiter ad alia composta naturalia, de quibus dictum est 3 ideo concipit ea , ut uniuersartias quomodo etiam Deo pluralem numerum tribuimus,&quasi . su0dam uniuersali tractamus quamuis ex seipso sit omnimodo unus, c. Τertium argumentum sequitiar ex hac asserta Conclu.sione Gabrielem non esse primam subtantiam, consequenter non posse existere, aut certe non omniexistens esse singulare . Conlequentia prima probatur. Nam prinui substantia distinguitur a specie, quae secunda substantia est Consequentia secunda probatur. Quia si Gabriel existit,s non est quoddat fingulare igituraron om n
335쪽
existens est fiIrgulare . Quod vero non sit singularis probatur. Nam pura forma est 3 at forma pura non potest esse principium singularitatis. Respondetur. NeFat . consequentia utrame Ad probationem primae respondetur: Assumptam illam propo-stionem substantia prima distinguitur a specie accipi intur de drstinctione reali veram esse in materialibus substantiis , in quibus docet Aristor. . elaphvsicor quod
quid est ab eo, cuius est quod quid est, re distingui in imrnaterialibus esse fallam; quia idem est in eis constituintiuirm rei in esse specifico indiuiduali Si vero acci inpiatur de distinctione formali vera est in omnibus, etiam in immaterialibus sed non potest ex negativa se aliis ferri negatiua identica lai optime verificatur rem illam, quae, ut obijcitur intellectui abstrahenti a singula- ῆι secunda substantia, ac species sormaliter est ut sienon est substantia prima esse talem, ut correspondeat etiam conceptari primae substantristis consequente esse illam eandemnem, quae et , quod quid est in id cu
t dii cibationem secundae eonsequεtiae negatur secunda pars assuinptae conditionali, Ouae vel 5 aflertur ad eam probandam propositio, forma pura non potest esse primcipium in Fui uarion' incorporalibu iubstantilo, in diquibus torma reciprum in riateria, transeatis in immateis
rialibus autem subitata ijs falsa est cum ex Diuo homa dictum supta sit indiuiduari ex eo, quod non recipiuntur, quod profecto et conuenit ex ipsa natura sua. Ac propterea eodem constituuntur in esse, eo si.gultui, & spe.
Q artum argumentum. Contra responsionem. Principium dividua iuumlpeciei est eius limitatiuum ergb orma, quotmiis itisceptibilis in materia non potest esse principium diuiduationis . Consequentia est euidentissima neque enim irreceptibilis forma limitat semetipsam. Antecedens videtur ad demonstrari, quia species est
communis; principiuiri vero indiuiduatiuum eam deter-
336쪽
ο Respondetur distinguendo antecedens. Principiun indiuiduatiuum, quo natura diuiditur, limitatiuum esse concedo At si natura non diuiditur quomodo immateriales substantiae indiuiduantur 'ego esse limitativum. Ad antecedentis probationem . Species, idest res, quae denominatur species sub ratione huiusmodi specie con cepta communis est. Sed hoe potest aliquando esse ex meritis rei.Lquando natura diuiditur in si posita aliuando potest esse tantum ex nostro modo intelligendit primo modo fiat, principium huiusmodi rem commuis nem efficit singularem , s secundo modo non est id necesse imo nec possibile a quia illa communitas non con uenit rei secundum se, sed ex lolo modo, quo intellectui nostro obiecta est de ex hoc argumento nihil aliud cocluditurinis quod formaliter loquendo non sub eade ratione cocipitur substatia Angeli,quado concipitur, ut species, quado cocipitur,ut indiuidus Attame si secundumerita sua concipiaturi non ut cois,sed ut indiuiduu concipietur: Et nihilominus sicuti Deus correspondet pluribus conceptibus nostris , qui sermaliter in nobis distinis guuntur, non distinguuntur autem sermaliter in Deo,sediolum virtualiter , pro quanto scilicet unica res illa coria respondet pluribus nostris conceptibus ita substantiae separatae essentia uniea numero,& singularis correspondet formalibus conceptibus nostris in intellactu nostrcidistinetis, quibus consideratur, Λ species, consis quenter communis, id indiuidui, consequenter,ue limitata, singularis. Quintum Argumentum. Humanitas separata non est individuum nequ8 constitutiva indiuidui ergo necive Gabriel. Probatur consequenti s Quia par ratio esse viridetur de virisque Antecedens autem probatur. Flumaqnitas enim est quo aliquid est consequenter non est individuum. Sed neque principium indiuidui esse probatur hoc modo . id, quod totum quippiam est, non est principium indiuiduationis , at humaniras celsi separata esset est tamen quoddam totum,inateria, di thrma siquidem constat ergo, &c. V a Reis
337쪽
Respondetur primo Hoc a 'gumrintum olim lifine Conclusionem non magis militat, quam contra Contra riam sententiam: cum in Angelica narura oestruat ratio
nem suppositi vet ne unum quiuem quanto magis' ut nec multa ' existere possit. Quata illam potius .
stionem exigit, an Angeli sineu quam istam , utrum αδε, unica specie Angelorum athom plures numero existavi. Secundo tamen respondeitur,48 videamur dπfficulta
tem In eos letorquent's 'fugem S ex o clare a Metile sponsionem; Nestamulaue conque tama miramurcsse tam facile arguentem per M sisse illud astum prum' pa
rem scilicet rationeinavi sericipessentia Gabrielis. Suni manitatis nobi lioe-lio m fit plurima d aritaς Huumanitas enim et fi de facto separara eslat possit, vel nisu possit id fieri non tu ramus: sed sub hvpothesi etiam impossibili ad instar Aristotes . . inivsic de vacuo philoso phantis loquimur esset rintuta receptibilis in indiuiduo,
Gabrielis autumaessenti nonaest receptilinis mi Torrio ire ovidetur reando antecedens. Ad cuias probationem soluenda pranoto Aliter tractandurmis esse de humaritate simpliciter in absolute lumpta, ali terque de eadem seria immerita illi conuenientia ex eo, quod supponitur ex stere separatac Pruno modo sum pta eli tantum,ut qua individuum existit δε conseque ninter individuum esse non potest, cui existere corruenire tamquam quod existit. At secundo modo non solum est, ut qua quid existit, sed etiam ut quo Erim ex separatione a materia singulari excludatur ab ea princi
pium indiuiduationis limitdtivum , etiam seipsa diuiduaretur ut de albedine ab omni rabiecto separata di-xtraliquando D. Thom. quia uniuerialiter in omni flat ma ab omni subiecto separata princ linx indiuiduatio nis ipfamet foram est. Ad probationem agitur distinguo
maiorem Quod est totum quoddam, non est principium indi uiduationis secundum merita suae naturae secundum 1e iumptari transeat non est principium, facta quacum. que i .lppositi ne puta separationis ab Omn: materia i ,
338쪽
inis humanitas esset totum ex materiae stans, forma. quod esset forma uuaedam totalis, seu totum , quod soram Sicut namque modo, quando Labstraeta concrusrru , intelligitur quasi sorma quaedam totalic ita si in tali abstractione subsisteret forma totalis esset . Ex
quo facile vir ingeniosus intelliger, an hypothesis e
possibilis Sextum argumentum. Angeli ultimi ordinis habent e dem minitteria, ergo habent eandem naturam ita argumentatus est Diuus Bonaventura . Antecedens conuinciatur ex dicto Dan. . cap. Millia millium ministrabant ei Et certum est, quod non omnes diuersa ministrant; cum plures ministrent hominibus viam ad salutem suam
Et confirmatur primo Nam idem Daniel habet.Deciescenties centena millia assistebant ei ergo omnia huius. modi indiuidua conueniunt in unico isto ossicio, atque ministerio, assissendi Deo. Inferturqud potius ex his, nullos Angelos inter se spe-ala. disserre. Nam ut ali arguunt. Angeli differunt inter se solum secundum ministeria, ad quae Mittuntnr, Or.dinantur. Sed talis differentia non potest esse specificae Imo est accidentalisci quia sumitur secundum supernatu
Respondetur facillime. De Angelis agi posse dupliciter. Primo secundiim naturalia Secundo autem, habita comparatione ad supernaturalia, Inem beatitudinis supra naturam obtinendae Ministeria, quae Angelis conueniunt secundum Scripturas, earum Expositores sauctos Patres non pertinent ad eos primo modo consideratos, sed siecundo modo; quod notatilissime considerandum est ac propterea effcaciter ex sacra Scriptura probatur. Primis , videlicet admebr. Omnes Cinquito sunt acministratori Spiritus in ruinisterium missi propter eos , oui haereditatem capiunt falutis . Hoc autem modo considerati Angeli omnes in uniuersum unius natura appes lari possunt quia in tali conlparatione consis tu utitur crvnicam, uniusque speciei alnomae gratiam, non nutem a
339쪽
yro De An Arum distina. Ister ea.
gra' u intellectuali genetico, vel specifico . Si autem considerentur primo modo , diuersarum sunt specierum, nulla habent ministeria respectu hominum nisi Dite illud unicum mouendi Coos ad gener tionem icoituptibilium praecipue vero hominum, in cuius gratiam reliqua sunt producti, ut alibi dictum est . Quod
ministerium etiam rheologis videtur esse accidentarius cum generatio hominum non instituta sit, ut in aeternum duratura, sed usque ad ultimi lecti productionem, de qua re non est hoc Ioco tractandum. Quamobrem in menta, & confirmationes tractantes ab identitate miniasteriorum ad identitatem specificam naturae inutilia prorsus sunt, nullam habent consequentiam Corollarium autem, quod ali deducunt, non est minus inutile, eiuriae probatio falsum assumit. Quamuis autem occasio offeratur hoc loco declarandi, unde suis mantur species Angelorum; attamen , in gratiam breuitatis quod a nobis id forte ut nouo modo , ita non contemnendo declaratum fuit in prima relectione nostra, quae est de causa specierum intellectus Angeli ab hae disputatione supersedebimus.
Septimum argumentum ex eodem Diuo Bonaventura. Angeli sunt Deo proximiores, consequenter ei similiores;ergh debent habere distinctione inter se conforme Deo,ac distinctioni, quae t eperitur in diuinis nersonis magis, quam homines ergo queadmodum hominὲes in eadem
natura distinguuntur numero ad similitudinem persona. rum diuinarum, ita etiam numer in eadem athomata. tura Angeli distinguentur. Antecedens est manifestissimum quia actu puro magis assimilatur natura , quae est
astus tantum, quam illa quae ex actu, potentiaque comis ponitur. .oniequentiae etiam apertissimae videntur esse.
Ptima quidem, nam alias non esset, quam nomo, magis smilis eo. Secunda vero . Nam uistinctio personarum in eadem specie athom similior est cistinctioni diuina rum personarum, quam duin .etio personarum in eadem specie subaltern o.
Adde quia tunc nulla athoma species Angelorum erit
340쪽
i hoe similis Deo , cum nulla parum plura habeat indiuidua, siue perinnas. Respondetur . AEdnotando distinctionem personarum in Deitate unica numero fundari super infinita perfectione , ut supra dictum est distinctionem vero personarum in natura creata specifica fundari super imperfectione . Illa siquidem fit communicatione eiusdem naturae numero acceptae ab alio, unde consurgit relatio pio ducentis actione sua, troclum, quae relationes subsistentes peria sonae sunt ista vero fit diuisione natui ae in plura indiuidua& in hoc est prima dissimilitudo necessario interceis
densu quia plures personae verbi gratia hu anae non possunt esse unus numero homo, cum tamenarinitas Beatissima sit unus numero DeuS. Et propterea cum similitudine in argumento adducta
respectu diuisionis personarum diuinatum habet adiunctam magnam dissimilitudinem, quoad unitatem naturae, dum una est numeralis, altera specifica. Quod si Angeli carent hac similitudine pluralitatis personarum i habent tamen fimilitudinem cum Deo in unitate indiuiduali illius naturae. Neque propterea sunt imperfectioies, aut priuationem ullam habent; cum priuatio dicat negationem in natura apta habere assirmationem oppositam quae aptitudo non est in Angelis, imo potius est repugnantia ad pluralitatem indiuiduorum , consequenter per sonarum in eadem natura. Quin potius imperfectiores essent,si haberent hanc distinctionem personaru quae non reperitur nisi in formis receptibilibus in materia,& con sequenter aliquo modo dependentibus a materia, si non in esse simpliciter, anima enim rationalis existere potest extra omnem materiamo saltem in seri quia stilicet nopossunt fieri nisi in male Lia sic dispositi unde in quod resultat compositum, non potest non esse imperfectius
Angelo, qui est ab omni corpore abstractus in seipis
subsistens. Ad argumentum iii forma igitur Respondetur , Concesso antecedente, irima consequentia simpliciter, idest, quoad pei sectioiem smilitudianem simpliciter , negatur secunda consequentia. Adhuc