Relectiones theologicae, opus varium eruditione, pietate, vtilitate insigne. Authore A.R.P.M.F. PetroPaulo Philippio ordinis Praedicatorum, ..

발행: 1614년

분량: 358페이지

출처: archive.org

분류: 철학

311쪽

aga De Anguorum distin 1. dee ea.

nullum habeat essentialem ordinem, sed ver aetidens omnino est, ut aliero existente alterum existae, vel non exi stat; Dmnisque talis comparatio inter ea est aeeiden tali si

i Angelis, sed est inter eos distinctio specifica, distinctio per se, eaque impermixta diuisioni, plura in diuidua eiusdem naturae, quae est per accidens. Vide D.

Thom de spi ere articulo nono . . . - ,era

septima Conclusi, sententia dicens Angelos posse solo numero in eadem specie multipliori videtur implu

. Hanc Conclusionem probo primo in schola, absententia D. Τhom tanquam de mente ipsius a Primo, in de spirit creat art. g. in corpissicit nousolum esse impossibi intelligere plures albedines, si se paratae essent ab omni materia, qu Metiam articulo priis mo quaestionis eiusdem dixerat sed etiam effeci culi te intelligere duas numero albedines abstractas a mate. ria. Et ibidem ad quartum docet; Quod sicut albedinem esse in hoe subiecto excludie ab ea racionem uniuersalitatis; ita substantiam subsistere separatam ab omni materia excludit ab ea uniuersalitatem. Ex quibus sic arguoamnplicat contradictionem albedinem existentem inicie 1ubiecto numero plurificari virgo conradictionem etiam im ilicat substantiam siue omni materia existentem in ea dem aruoma speei numero mussciplicari . Antecedens videt esse per se notum ex terminis. Nam albedo ex eis, qn' hoc subiectis, singularis est Domnino auatem molleat id, quod est ita gularet esse plura numero Consequentia vero patet ex auctoritatibus adductis pret.

nem non est impossit te intelligi saltem ubi fastum ifuerit , saltem si reuelatum esse plures alidines separatas ab omni subiecto non potest intelligi i

312쪽

radictionem est duas albedines ab omni materia separatas. Est autem apud Diuum Thomam eadem ratio de substantia omnin&lpirituali extra omnem materiam existentemserg,esse plures numero in eadem specie omni

no implicat contradictionem 3.

Nec potest responderi ut quidam autumant danctum Doctore loqui secundum ea, quae ex Aristotelis philosophia cognoscere possumus 3 nam ratio, quam deduxi. reus ex ipsis rerum terminis , nulla ullius Auctoris , aut sectae consideratione procedit, si intime penetretur seeundb Angeli eodem sunt hic. illi numero, quo sunt in hac, Lilla specie ergo implicat contradictionem esse duos Angelos in eadem unica specie . . Consequentia prodatnr. Quia implicat omninb contradictionem illud , quo res est haec unica numero , esse commune pluribus numero Antecedens passim habetur in doctrina suis meti Vide p. 3. 3. Et propter hoc Caietanus 3 capide ente, essentia, quaest videlieet nona, ad tertium. Dixit necessarium esse

a Deo reparari eunden numero Gabrielem , si Gabrie Iem anni hi latum reparare vellet, quem ut creare potuit, conseruare, ita potest Manni hilare, reparare . Tertio . Si forma extra omnem materiam naturaliter existens cognoscatur ex meritis rei est incommunicabi

lis re, ratione eo modo, quo Achilles non potest alteri humanae naturae indiuiduo communicari ergo omni

no implicat contradictionem esse plures numero distinctas huiusmodi formas in eadem athoma specie . Consequentia est euidentissima. Nam apertissime repugnat rationi eundem unum numero Achillem esse plures numero Antecedens autem est D. Thom expressis ver bis, prima par. 3. s. Vera igitur nostra sententia ae demente s. Doctoris.

Quarto probatur Abstractum in sua abstractione subsistens continet totam latitudinem, ad quam ullo modo potest eius ratio extendi . Ergo implicat tale abstractum tali modo subsistens multiplicari numero in tali ratione iubsistente. At Angeli sunt entia specifica abstracta ab

313쪽

m8 De Angelorum distina. spee ea.

omni materia in talpabstractione subsistentia. Et eonseis quenter continent singuli totam latitudinem suae rationis sergo non possunt numero esse plures intra, ni eam 4peciem Antecedens primum probatur. Quia nihil est , quod possit illud limitare sermaliter quia tunc non subsisteret in illa abs Tacione suta . Consequentia utriusque enthimematis probatur. Nam si fingantur duo, necessarium omnino erit unum non nunere id, quo alius ab eo distinguitur , ne sint duo, quia distincti, & no duo,quia non habent, quod eos posis sit distinguere Antecedens secundum patet ex I. art. 6 o. q. in P, p. Aa hanc rationem nonnulli respondent negando eo sequentiam. ia&sol etiam continet totam eciei suae latitudinem, nec tamen implicat soles esse plures.sed haec responsio valde fallitur . Non enim dicitur sol continere totam latitudinem speciei, sed constare tota materia sua: Quia scilicet nulla alia in rerum nat xa inuenitur materia, quae sit potentia ad formam Solist quocum optime affirmari potest a Deo posse fieri aliam.&materiam Tormam Solis inde consequeretur plures numero Soles esse: quorum neuter totam latitudinem speciei contineret, ut patet, cum in unoquoque propria

materia, Iorma, quantitas reperiretur. Nec est de ratione Solis , ut quicquid ad huiusmodi naturae perfectionem substantialem pectat, in ea contineatur: Quod tamen conuenit cuilibet Angelicie speciei, ex eo I quod , quaecumque ad substantialem etiam indiuidualem peris sectionem pertinent, consequuntur ad ipsam se ae specificae extra omnem materiam naturaliter subsistentis

Praeterea. Non est par ratio de sole, Forma subsistenteabstracta, qualis est Angelus Dirit enim Sanctus Thomas p. q. o. a. ad quartum Formas extra materiam existentes esse infinitas intra latitudinem suae speciei. Atinqui continens totam latitudinem infinitam speciei nullaxatione potest plurificari Sol vero non habet latitudine infini.am specieis ci m sit natura ex materia compositi

. . , atque Dissiligo b G γ

314쪽

atque forma sideoque ipsum multiplicari numero no

implicat. Ex quo sormetur ratio, qua Quinto Conclusio probatur. Quae sunt infinita simpliciter in aliqua species, non possunt in illa specie multi liis cari numero. Quaelibet Angelica species est infinita simpliciter in specie sua, erg non potest numeroἀmultiplicari. Propositio probatur. Nam alioquin unum individuum aliquid haberet quod non esset in altero spectans ad il- Iam speciem , consequenter neutrum esset in illa spe acie infinitum , consequentn duo contradictoria vera

essent.

Asssumptio probatur. Nam apud Sanctum Thomanias Ioco citato , Substantia separata ab omni natura est sim- Iliciter in sua speciei latitudine id finita,ex eo, quδd exiit ita ab omni materia separata . Vide pro his duabus rationibus.Dominum Caiet prima parte, quaest. I. sexto declaratione quartae rati nis Diui Thomae. sextbprobatur . Angelus essentiali erest completa forma ieu essentia intellectitatis ab omni materia sepa rata:ergo est serma essentialiter irreceptibilis in materia. At ex hac irreceptibilitate consequitur essentialiter ipsi esse singularem namque numerora ergo ex ipsa essentia sua habet serma huiusmodi separata ipsum esse singui Te, numque numero. Sed quod est singulare, inum numero implicat contradictionem multiplicari numero. Ergo ex ipsemet sua essentia implicat Angelum in sua athoma specie multiplicari numero. Et primum quidem antecedens habetur ex Diuo Thoma, pluribus in locis, sed sufficit p. p. q. o. art. a. 4. Consequentia ad ipsum probatur. Nam formam in materia receptibilem necessarium est esse partem completae substantiae, non substantiam completam , adeo ut oppositum apertam inuoluat contradictionem . Sumptum antecedens habetur expresise ex Diuo Thoma p. p. quaest. 3. arti ai ad tertium. Ad

quod sequela secundi consequentis est apertissima pom

315쪽

stremis autem assumptum antecedens , tum ex ipsis patet terminis, tum etiam expresse asseritur a Diuo Thoma Pi p. q. q. art. 9. his verbis. Nomen impositum ad significandum aliquod fingulare est incommunicabile in re, ratione quod etiam demonstrat subdens . Non enim potest in appraehensione cadere pluralitas huiusmodi. Igitur in Divici bomae sententia contradictionem implicat Angelos in unica specie in diuisibili esse plures numero quod proposueramus primo loco probandum

Iam vero secundo loco probemus hanc eandem Conis

elusionem abistula, ac simpliciter,in non ad hominem, ad scholamque particularem . Sit igitur. Prima Ratio talis Principium indiuiduationis implicat esse quid extrinsecum ergo in Angelis nasci noluispotest, nisi a sola forma ergo implicat omnino contradictionem multiplicari in Angelis principium indiuiduationis, ergo impossibile est Angelos in eadem specie esse plures. Antecedens prohatur. Principium indiuiduationis inis diuiduum constituit essentialiter,deque indiuiduo sic coinstituto species praedicatur essentialiter. At si principium esset extrinsecum quippiam species de eo essentialiter praedicari non posset ergo huiusmodi principium nor potest esse quid extrinsecum speciei di cynsequenter necessario est intrinsecu - .QuMI hane minorem prosyllogismi quis neget, eam se probamus . Nam species, quae essentialiter de indiuiduo praedicatur, totum id dicit, quod in indiuidui su stantia est; alioquin non esset praedicatio vera. Consequentia prima probatur. Quia principium indiuiduationis intrinsecum substantiae non potest esse, nisi serma, vel materia: haec autem non est in Angelis. Consequentia secunda probatur . Quod formam consequitur, aequaliter commune est, atque ipsa sermas quod est idem , ac dioere, in omnibus est in quibus est ipsa forma ergo vel oportet principium indiuiduationis unicum tantum esse, omnino non multiplicabile mmero, vel oportet principium indiuiduatiuum unius

esse

316쪽

e se in omnibus aliis indiuiduis , in quibus est serma. econsequenter nee erit principium indiuiduatiuum , cum in pluribus indiuiduis sit nec erunt indiuidua plura, cum eodem principio omnia constituantur indiuiduata, .

. Respondebitur forte a quibusdam , Principium indiuiduatiuum non consequuturum formam ratione fisrmae,

sed ratione tantae perfectioni, in forma repertae, quanta non erit in alio. Sed hanc responsionem excludit, quae sequitur ad Conclusionem

secunda ratio . Ad sermam abstractam subsistentem pertinet tamquam essentiale quippiam infinitas entitatis. limitatae tamen ad talem speciem ergis per nullam Omonino potentiam talis infinitas ab ea separari potest ergo non potest in uno indiuiduo esse tantae persectionis,in altero maioris, vel minoris ergo principium indiuidu tionis non potest ea ratione, quam responsio affert, formam consequi, scilicet ratione tantae persectionis et

uno, quae non in altero

Antecedens probatur . Praenotando finitatem esse dum plicem quandam infra terminos essentiales alicuius speciei, qualis est inter duas species substantiae ex propriis earum disseremij per se vel etiam inter duo eiusden sspeciei indiuidua, ut inter duos aequos, quorum alter altero est generosior etiam substantialiteris Alteram vero accidentalem per extrinsecum accidens,verbi gratia, per quantitatem, ut aliquando equus secundum substantiam nobilior exceditur secundum quantitatem ab alio longe imperfectiori . Eodem modo distingui posset infinitas te

cundum scilicet latitudinem speciei suae, quae de facto singulis speciebus substantiae immaterialis conuenit, ter accidens extrinsecum, quod tamen actu non datur ut fingebant antiqui infinitum spatium, vel corpus, si fing tur infinitum secundiim Magnitudinem. Prima finita4,vel infinitas inentialis est rei, nivi conuenit,quicquid sit de secunda; quod ratione probabitur . . Tunc arguitur Formae abiicis subsisse conuenit uafinitas prima, intra scilicet latitudinem speciei suR: e

go talis infinitas omnino essecuisis censeti deIet

317쪽

Naee consequentia probatur. Quia conuenit per dis aren tam constitutivam rei, ut in exemplis patuit, eex his Prima consequentia enthimematis propositi probatur. Quia per nullam potentiam possunt a re separari ea, quae illi sunt essentialiae . Secunda consequentia probatur. Tum quia si est essentiali, necessario est in omnibus festim quia si in uno maior, in alio minor persectio sit, aut erit aliquid maius infinito in eis secundu quod est infinitum , aut separabitur

ab aliquo essentialis infinitas, contra praecedentem con sequentiam, & consequens.

Si quis huic rationi velit obviare distinguendo hane infinitatem primo modo dictam conuenire posse formae separarae dupliciteri primo simpliciter in absolute , hoc modo assumi latium, secundo modo, ut eidem conuenire dicatur dimita suae naturae, hoe modo esse verum; posse tamen a Deo impediri θε consequatur ramam talis infinitas, quod non posset fieri, si primo modo conueniret. Contra itque

Tertia ratio ad Conclusionem. Quod formae abstracti subsistenti conuenit ex eo, quod est irreceptibilis in m a teria, conuenit ei simpliciter in ablolute, quod probatur Nam talis irreceptibilitas quae est ratio huiusmodi infinitatis hei conuenit secundum ipsam essentiae suae substantiam simpliciter,ae absolute, ita ut nulla omnino Misone per aliquam potentiam impediri possit , cum aper tissime contradictionem implicet formam in materia irreeeptibilem esse in eadem materia receptibilem. At infimistas dicta primo modo conuenit larmae abstractae subsistenti ratione, qua est irreceptibilis in materia, ut ex lo in eo citato sancti Doctoris, apertissime habetur igitur heet infinitas, primo modo.dicta conuenit ei simpliciter, absolute, nec potest ullo prorsus modo impediri. Non arbitror fore quempiam adeo protervientem Gqui dicat, quamuis hoc individuum in 1 ua specie , verbi gratia , Gabrielis sit infinitum 3 non implicare tamen is

Deum de absoluta potentia posse fac ore aliud in eadem specie

318쪽

specie indiuidnum perfectis ticut potest sisere lucent splendidiorem luce Solis. Sed tamen ad hanc proterviam ex bugnandam sit. Quarta ratio ad conclusionem principaliter intcntam. Infinitum est cuius quantitavem accipientibus semper restat aliud acciperes quae diffinitio licet Physicor aff-gnetur infinito secundum quantitatem molis, eaden stamen necessario proportionali modo affignanda omnino est etiam in Dito secundum quantitatem virtutis eris

phillud, quo aliquid perfectius fingitur in aliqua specie,

implicat contradietionem esse infinitum in illa specie . Et consequentia est euidens s nam praeter id , quod in eo esse sngrur, accipitur ahquid aliud , quo dicitur esse persectius, .consequenter non conuenit ei ratio infiniti. Et certe sicut contradictionem implicat dari aliquod ens manis ente in ratione entis simpliciter infinito ma aperte implicat dari aliquid in certa ulla specie cntis maius eo , quod in illa eadem specie est insnitum . Fundament absque ratio eius est a quia infinito, secundum iis, quod est infinitum, non potest aliquid esse maius si

uae propositio ex assignata diffinitione infiniti demonis

ratiue probatur

Quinta ratio . Quod non est aptum natum eonvenire rei secundit suam naturam, sed solum ab extrinseco, non potest esse causa naturalis indiuiduationis ergo non potest ullo modo esse principium indiuiduationis . Sed quicquid fingetur principium duorum Gabrielium , ut sic loqui liceat, erit ab extrinseco. non conueniet eis ratione suae naturae ergo nullo modo fingi potest ta- Ie principium duorum Gabrielium Primi enthim ematis consequentia probatur, decIaratur simul. Nam individuum dicit rem singularem completam intra latitudinerti coordinationis substantialis, naturalis ergo oportet principium indiuiduatiuum esse naturale. At si solum ab exti inseco sit, non potest esse naturales ergo nullo modo erat indiuiduatiuum principium. Et hac deelaratione pio batum cst etia Anim

319쪽

Antecedens Lusus cmhimematis primi. Secundi vero enthimemat s antecedens paret sere exterminis . Nam si principia ista Gabrielium horum, quos fingimus,conuenirent eis ex natura rei, am rei ipsius natura determinatam perfectionem sibi vindicaret in uno, ceterminatamque in alios ergo non competeret Gabrie-ι ex rei natura infinitas perfectionis intra latitudine aspecie tuae. Sexta ratio sit, argumentum,quod formauit Bagnes. In secunda sua dubitatione ad quartum articulum, quaestso. p. p sancti Doctoris . in natura Angelica athoma non possunt eila plures proprietates intrinsecae, sun- stantiales naturam specificam determinantes ergo i stati natura Angelica non possunt esse plura indiuidua Antecedens probatur. Quia principium intrinsecum

Consequentia vero notissima est. Septima ratio sit argumentum secundum, quod ibidem formauit Bagnes Gabriel hic unus numero continet minnem persectionem naturae Gabrielis debitam , ac possibilem. Ergo non potest alius numero Gabriel esse. Quae

tamen ratio in superioribus virtualiter saltem contineri

Conatus est Bagnes loco eitato his dirabus rationibus respondere Leo qu5d de natura aliqua etiam rhoma sub duabus comparationibus possumus habere sermone. Primo Comparando eam ad seipsam simpliciter labsolute sumpta, alio modo comparando eam ad seipsam, ut substat actioni diurnae speciali. Contingit enim aliquid naturae secundo modo comparatae conuenire, quod ei de comparatae primo modo non conuenit. xemplumes species intelligibiles in intellectu hominis simpliciter,

absolute consis elatae futura contingentia, ac liberas hominum actiones repraesentare non possunt Attamen eaedem species in intellectu Prophetae, ut stant sub actione diuina lumine prophetico diu trante, multo magis in intellectu supremi uniuersorum Iudicis esu Chri iti subactione divina ine.Lbiliter corroborante, inura contingentia

320쪽

Relectio Quarta. I sa

gentia, omnesque hominum uniuersorum actiones reis presentant apud Diuum Thomam, veritatem. simile igitur modo licet non possint esse in athomet Decie Angelica plures proprietates intrinsecae, ac su stantiales eam determinantes ob unitatem principi t talis, si talis natura absolute ad seipsam compareturipos sunt nihilominus esse ex tali principio totali, ut substae actioni omnipotentiae diuinae absolutae . Eodemque modo Gabriel iste numero omnem continetiea sectionem suae naturae debitam, ac possibilem, si absolute, diminpliciter Gabrielis natura ad seipsam comparetur non continet illam tamen perfectionem possibilem , ac debitam naturae consideratae, ut subest actioni omnipotentiae absolutae Dei. god est idem , ac si dicatur maiorem hanc persectionem, multiplicationem ciue proprietatis naturam Angelicam determinantis in tali natura posita in diuersis indiuiduis couenire non ex natura secundum se sumpta, sed ex natura sub actione diuina formaliter constituta Atque subtilis equidem, sed ultima videtur esse aut fuga, aut euasio horum argumentorum, Sed

nisi mea me fallit opinio hoc responuim expugnat ratiosequens ad principalem conclusionem. Sit itaque Octaua ratio . Non potest etiam per absolutam Dei omnipotentiam fieri, ut illud, quod non conuenit rei ratione naturae ipsius rei in sua natura simpliciter,& absolute relictae, conueniat eidem rei ex actione Dei superaddita, tamquam naturale quippiam illi rei comparatum. Haec propontio est nota ex terminis, si penetrentur repugnat enim aliquid ex superaddita actione conueniens esse naturale rei, cui conuenit quia naturale est, quod ex ipsis intrinsecis principij conuenit,preter quae supe additam actionem esse manifestissime constat. t supra demonstratum est principium indiuiduatiuum cuiuslibet rei non posse esse nisi id , quod rei conuenit tamquam naturale. Ergo tale principium indiuiduatiuum ex addita Dei actione conueniens fictio pura erit, isni, eidemque Angelicae specie conuenire prorsus nullo modo potest. x Confir-

SEARCH

MENU NAVIGATION