장음표시 사용
111쪽
sint, et iis, quae in Τοurnesortiano et in Lucasiano exemplo supersunt, diligentissime
servatis et Graeca interpretatione, quantum linguae leges patiebantur, expressa hunc Iocum ita conStitui, ut supra in contextu positum est. Dissert autem Chishullus a Luca, cuius varians lectio a nobis enotata eSt, modo Vs. 19, ubi habet sic VS.
24. Tertium decimum consulatum mct gercute sqq. Totum hunc locum servavi, ut Fran Zius in diurn. archae Olog. I. I. constituerat, nisi quod ab initio propter interpretem Graecum, qui habet VS. 24 Iρια κωδεκάτην υπατείαν αγοντος μου negleXi
exempla Latina, in quibus superesse traduntur . . RTl Um . DE .. Vm . CONSULA
TUS. Ex his Frangius ingeniose esse cerat consulatu SuscePlo, in quo tamen et Latinitas minus bene constat nec rerum ratio recta eSt. Nam Augustus non cum SuScepisset consulatum, appellatus eSt Pater Patriae i. e. Vel Kalend. Ianuar. vel Omnino ineunte anno, sed cum gereret eum, Nonis Februar., tribuniciae potestatis XXI, consul XIII, ut scriptum est in kalendario Praenestino i. e. anno 2 a. Chr. , 752 iu h. Cf. Ovid. Fast. II, 42 l. Separatim autem ei nomen illud delatum esse a populo Romano et a senatu narrat Sueton. in Aug. c. 58; equester ordo nusquam nominatur. Denique in extremo hoc indice animadverte interpretem Graecum paululum discederea Latinis, sed ita tamen, ut Sententiam totam exprimat. VS. 28 utrum agerem cum Chishullo, an agebam cum FranZio Scribatur, perinde QSt. 29. Summa Pecuniac - fuit. RectiSSime FranZius, cum in diurn. archaeol. scripsisset sestertium miciens quatUr milliens, iam restituit donarium sexiens milliens,
motus maxime exemplo Luca8iano, in quo ita prorsus est DENARl Um . S ;vel Chishullus vel TOui ne rius plane aberrans habet NECESSARiUM ;nec insolitum esse etiam in hoc indice denariorum usum, qui in maioribus imprimis pecuniae summis aptus est, docet III, l6 et 20. Nec dissicile est dicere, quomodo haec summa sexiens milliens denarium vel viciens et quater milliens HS essecta sit. Hos equidem numeros in tabula tertia huius indicis tradi video. In aerarium Augustus detulit HS milliens et quingentiens, in aerarium militare milliens et septingentiens, quae efficiunt ter milliens et ducentiens. Populo Romano dedit i. e. nunquam minus ducentis quinquaginta millibus hominum, ut dicit ipse ΙΙΙ, 14, semel trecenos nummos, quae Summa sit Septingentiens quinquagiens, tum ter quadringenos nummosi. e. ter milliens; tum semel trecentis et viginti millibus hominum ducenos quadra
genos nummos, i. e. Septingentiens SexagienS OctienS, rurSuS ducenos quadragenos
Dummos ducentis circiter hominum millibus i. e. quadringentiens octagiens. Ex his conficitur summa quater milliens nongentiens nonagiens Octiens, quam populo Romano dedit. Denique militibus semel centum et viginti millibus singula millia nummum divisit, quae summa est milliens ducentiens, tum pro agris Italicis emptis solvit sex milliens, pro provincialibus bis milliens sescentiens, ut Summa pecuniae, quam in milites impendit, suerit noviens milliens Octingentiens. Haec tria capita cum CODSummantur, summa fit septiens deciens milliens nongentiens nonagiens Ocliens, vel, ut ple-
112쪽
niore numero dicamus, duodeViciens millienS. Relicta est in liis ea pecunia, quam Augustus militibus emeritis inde ab anno I a. Chr., 747 urb., usque ad annum 2 a. Clir., 752 urb., solvit, cuius Summa in exemplaribus Latinis tab. III, 32 periit. Eam
summam nunc invenimus sui SSe circiter sexiens milliens US, itaque illo loco lacunam explevimus; tantum enim desideratur, ut cum ii S Summis, quas modo recensuimus, ossiciatur haec, quam AugustuS in aerarium Vel populo Romano vel militibus veteranis dedisse dicitur. Atque illud sexiens millienS cave credaS nimium esse; eadem vis pecuniae Antonio victo opus fuerat ad milites veteranos in agris collocandos. 3l. Opera fecit no a sqq. Constituerat hunc locum Secundum interpretationem Graecam primus Frangius in diurn. archaeolog. l. I., ita quidem, ut us. 33 extremo scriberet Porticum ad Circum et VS. 35 cum pro naumachia nominasset porticus in Palatio, Vs. 36 in Voce Caesarum versum concluderet. Ea de causa partim recte, partim non recte Vituperatus eSt a V . A. Beckero in Enchirid. antiq. Rom.
Vol. I p. 721. Nam recte ille Observavit, opera Augusti in hoc epilogo generatim enumerari l. e. primum templa, deinde loca ad usum publicum, denique loca ad voluptatem populi Romani sacta nominari; itemque recte circum Flaminium nunquam simpliciter dici circum, non addito nomine: quare nec locum, quo porticus illa ad
circum commemoretur, aptum eSSe, nec ipSum eius nomen rectum. Ita cum recteus. 33 scribendum esse intellexerit PulMinar ad circum, de quo supra IV, 4 Augustus
dixerat, minus recte Vs. 35 et 36 Sic conStituit: Porticus in Palati, nemus Caesarum, po ticum ad circum Flaminium. Peccat enim ipse in eam normam, quam constituerat: Doc enim decet duas illas porticus ad circum Flaminium et in Palatio disiungi nec disiunxit interpres Graecus. Tum us. 36 lacunam relinquit novamque quasi paragraphum incipit a VS. 37, quorum neutrum Statuendum esse item interpretatio Graeca docet, quae et noVa et resecta opera Augusti conlinenti Oratione recenset. Quare, cum dubitationem, quam initio moverat exemplum Lucasianum, abiiciendam esse mihi perSuaSiSSem, primum ut Vs. 36 explerem, iuxta Porticum ad circum Flaminium ponendas esse putavi Porticus in Palatio, et vf. 35 addendum aliquid, quod a Graeco exemplo abesset, nimirum naumachiam circa vel trans Tiberim, iucuius loco postea factum esse nemus Caesarum Augustus IV, 43 narraVit, nec eam naumachiam, quod etiam per insequentes imperatores Spectaculum proeliorum nava lium suturum erat, minus recte inter opera Augusti receusebitur quam theatra. Quam quidem naumachiam cur GraecuS interpres Omi Serit, hanc video eSSe causam, quod infra us. 40 iterum Graece dicendum erat, ubi Latine erat proelium nai L. Atque omnino in hac clausula interpretatio Graeca nescio qua de cauSa minus accurata videtur suisse; omittit enim prorsus Pulvinar ad Circum et Lityercal atque basilicam Iuliam aliis locis ponit ac Latine videntur collocata fuisse. Haec autem opera Augusti nova quo quodque loco supra in tabula quarta ipse commemorarit, facile est ad iuveniendum.
113쪽
37. Roscit Capitolium aeciesque sacras cet. Frangius quod aliquando scripserat ten laque deorum octoginta duo, talia propter litteras in exemplis Latinis superstites rectius aedesque Sacras octogirata duas Scribi existimat, quae mutatio, ut est nulla sententiae, ita propter fidem tutior Videtur eSSe. Verum muto etiam aliud. Nimirum us. 38 quod habebat idem FrangiuS aquam Marciam, et iam Flaminiam, parum Videtur cum exemplo LucaSiano conVenire. In quo cum sit: AQV A . . LA.... hoc Chisti ullus, quo faciliuS Viam Marciam es siceret, de ingenio suo, non ex Tournesorti apographo ita Videtur mutasse, ut esset AQV. . . NA . . . LA. Quare cum etiam Graecus interpreS habeat ἀγωγοὶ υδατων, scribendum existimavi aquarum iri os vel aquarum ductus. CL IV, 10. Atque omnino rectius sit, ut aquae Marciae amplificatio communi aquarum resectarum commemoratione comprehendatur,
38. Inge is est magnitudo imPonSarum. In hac extrema huius monumenti parte rursus inSigne cognoscaS documentum, aut Τοurne rium parum diligenter in lapide describendo versatum esse, aut Chishullum cum incredibili negligentia ea, quae apud Tournes Ortum invenisset, retulisse. Nimirum cum ex interpretatione Graeca satis certum sit, quae in exemplo Latino fuerint, sieri non potest, ut haec intra tres ver sus et dimidium prope quartum, qui apud Chisbullum relinquuntur, coerceantur. Quam rem cum nihilo minuS FranZius tentaret, accidit ei, ut prorsus a Graecis re cederet. Sic enim scripsit in diurn. archaeolog. l. l. inde a vs. 38 Liuios edidit coinPlures suis impensis beStisI-νι Ueriationes naumachiam murtera gladiatorum. limnauit colo Hs Italias et Prouinciarum ῬPidis terirae motu incendioque consumptis et et allirricis singulis Senatoribusque, quorum censuS E L it, ingeritem mim Pἱ-curitae, quibu8 quantopere ne ea quidem, quae Aligustus ipse Supra narravit, conti neantur, non opus cSt demonstrare. Spreto igitur Chishullo contuli me ad P. Lucam, quem SaepiuS certiorem ducem expertuS Sum, apud quem Vs. 39, in quo Chi
situllus, ut sententiam commodam efficeret, scripserat ita PENSi S., sic legitur: l M-PENS . . R CLADtATORUM . A , tum lacuna unius VerSus notata Sequuntur eadem, quae Chistitillus habet, quae nos VS. 41 et 42 accurate omnia ita Servavimus, ut v S. 42 in voce e le it auctore utroque apographo Latino totum monumentum siniremus. Iam quattuor versus et paulo amplius lucrati commode Omnia, quae Graeca interpretatio habet, Latine reddere potuimus, quae quomodo distribuerimus, ex contextu nostro intelligitur. Bies autem, quae in hac extrema monumenti huius clausula commemorantur, non omnes antea ipse Augustus in indice rerum suarum narrat. De ludis quidem, quos fecerit, vide IV, 3l-49, ibidemqueus. 26 de coloniis municipiisque Italiae sublevatis, quibus aurum coronarium remisit. At de provinciarum Oppidis, quae terrae motu incendioque conSumpta essent, do natis nulla mentio est in iis, quae supersunt, neC Scio, quo loco de ea re scriptum esse potuerit. Suetonius quidem in Aug. c. 47 commemorat: alias provinciarum urbes aut aere alieno laborantes kWakit aut terrae motu Sub ersas denuo condidit.
114쪽
Νequo magis Augustus in hoc indice aut Scripsit aut honeste scribere potuit de amicis senatoribusque, quorum CCHSus Ca serit, donatis. At narrat Sueton. in Aug. c. 4l Senator tu censum amPlia it ac Pro ocimgentorum millium summa duodeciens sestertio laxas it SUPPle liquo non haberitibus , Saepiusque Dio Cassius, ut Itbr. LIII, 2: βουλευταμοῦ τε τι τι ἐχαρίσατο. οπιω γαρ πολλοὶ σφων ποητες εγε- γονεσαν, ωστε μηδ' ἀγορανομ ησαί τινα - το μιεγεθος των ἀναλωμάτων et libr. LIV, 17, anno l8 a. Chr. , 736 urb., quo Senatorum Ceu Sum ampliaVit: καί τισι των εἶ βιουν-
ρίσατο ἶσον ενεδει. Eandemque rem Tiberius in laudatione funebri Augusti praedicat apud Dion. Cass. Ithr. LVI, 4 l. Addoro placet hoc loco nonnulla de scribendi ratione, quae in hoc monumento nobilissimo invenitur, ita quidem, ut breviSSi me ea, quae a vulgari usu nunc recepto recedant, Commemoremus; nam longiorem disputationem, quae facile de iis rebus institui potest, consulto destigimuS. Ac primum quidem reiicienda est ea Opinio, si quis in his eam scribendi rationem, qua Augustus ipse usus sit, invenire sibi videatur, qua in Sententia cum Chisbullum quidem non versari intelligam, Boxhornium Olim fuisse video, qui eo usque progressus est, ut cum Sueton. Aug. c. 87 in litteris Augusti autographis haec a se notata esse dicat: non dioidit et Hrba nec ab extrema Paris Ner Suum abundarit S litteras in alterum transfert, sed ibidem subiicit circumducitque, eadem sibi visus sit in hoc indice rerum Augusti animadvortisse. Qua in opinione ille certe versalus non esset, Si melioribus apographis monumenti Ancyrani USus esset, in quo equidem nunc nihil invenio, quod a reliquis titulis Latinis, diligenter quidem scriptis, disserat. Versuum spatia in Latinis titulis nunquam prorsus aequalia sunt, ut idem in quoque Versu sit litterarum numerus, nec sunt in hoc monumento, in quo tamen Singularem aliquam eiusmodi inaequalitatem nequaquam animadverti. Atque ita fieri oportebat; nam etiamsi haec Augustus sua ipse manu scripserat, tamen qui in tabulis aheneis ante Mausoleum eius collocandis insculpsit, stultus fuisset, si illud Augusti vilium imitatus esset. Hac sola re hic titulus dissertat, iis, qui minus diligenter scripti sunt, quod ubi versus spatium non sufficit ad totum verbum capiendum, non in quavis littera desinitur, a quavis incipitur, sed syllabarum ratio utique servatur. Idemque in titulis illis Pisanis, C. et L. Caesari positis, quae cenotaphia Pisana appellantur, Observatur. Interpunctio autem in hoc monumento nulla est, nisi quod, ubi caput aliquod absolutum est, huius generis pun
noctius Orthographiam Augusti aliquis ex hoc monumento cognOSci POSSe existimet, quod nolim equidem credi. Primum enim dubium est, utrum Augustus ipse sua manu haec scripserit an liberto dictarit; nam Sueton. in Aug. c. 10l narrat
115쪽
testamentum et duos codices, quos reliquit, in quibus lito rerum gestarum index suit, scriptum fuisse partim ipsius, partim Polybii et Hilarionis, libertorum eius, manu. Doinde si totum hunc indicem Augustus ipse Scripsit, Sculptor Romanus ea, quae in orthographia a vulgari usu recederent, non magis Videtur recepisse, quam apud nos errores Orthographici, quos Optimi saepe ScriptoreS Parum curare solent, ab iis, qui libros typis describunt, recipiuntur. Quare Sic mihi Persuadeo, eam in hoc monu- mento inveniri orthographiam, quae vulgaris fuerit Romae Augusti temporibus: nam Ancyranum exemplar diligenter de Romano descriptum Videri potest. De qua Orthographia certius paulo iudicari posset, Si et recentiorum exempla diligentius consecta et lapis ipse ita conservatus esset, ut quid ubique Scriptum esset, dignosci posset: Sic necessario in mullis rebus aliquantum dubii relinquitur. Quamquam in nonnullis rebuS perpetua iuvenilur constantia. Primum enim genitivum singularem Vocabulorum in ius et tum desinentium, nunquam per duplex iscribi invenimus, sed ubique per simplex, ut Iuli IV, 2 et 24; VI, 32), Feretri IV, 15),pi oeli IV, 43), auri coronari ΙV, 26). Deinde magna est in numeralibus Scribendis constantia. Nam ubique scribitur non modo mille IV, 44 , sed etiam pluralis millia, contra ac plerumque praecipitur, et milliens I, l7 et l8; II, 4 et 5, 7, 8, li).
Tum adverbia numeralia Semper deSinunt in eris, nunquam in os, ut viciens I, 22),
tiens IV, 28), Ordinalia nunquam in eSimus, Sed in CriSimus, ut quadragensimus II, 3, ubi solus Busbequius quadragesimus habet , S tuagenSimum VI, 28), duo δε- Micinsimum vel duodeuicensimum: III, 15). Tum constanter scribitur sescenti et sescentiens I, 20 et III, 25), ita ut praecipiunt grammatici, quattuor II, l6) et quater IV, 35); sed et giens an et)iciens legendum sit, dubium est IV, 36 et 44, quo loco nos
Lucam, qui et iciens exhibet, sequendum esse PutaVim IS. Ut in his salis constantia sunt ipsa illa, mendosa alioquin, Chishulli et Lucae exempla, ita, ubi magna in iis est inconstantia, significalio ea erit, usum vulgarem temporibus Augusti incertum modo hoc modo illud praetulisse. Atque in assimila tione quidem, quae dicitur, praepositionum cum Verbis vel aliis vocabulis compositarum ea est inconstantia, ut ipsae praepositioneS modo mutentur, modo non mulentur, at nulla eiusmodi, ut idem verbum compositum alio loco aliter legatur. Ita semper est
a Pellare I, 22; III, 5; IV, 3 et 11 et 28), quamquam est adsignaui ΙΙΙ, 23); semper est impensa I, 2 et 4: IV, 9), quamquam est inlato V, 14) et inmisso IV, l2,
quod ex P. Luca praeserendum esse puto, cum Chishullus habeat iminisso). Tum est con arraui I, 5) et con iures IV, 10 et V, 39) et commercium VI, 8) et collationibus III, 24) et denique collegium IV, 37), at constantissime Scribitur conlega
Vere autem inconstans et in hoc monumento et, ut existimo, temporibus Augusti, usus est in his. Accusativus et nominativus tertiae declinationis modo es,
modo is est. Nam cum in omnibus exemplis sit I, 12 inferentis accus.) et III, 2
116쪽
agentis accus. , contra IV, 1l eSt labentes et I, 16 videtur esse degentes utroque loco accus.); cum IV, 46 sit Pluris nom. et I, 23 Pluris accus.), contra V, 6 est plures nominat.); cum II, 27 Sit aedis accus.), IV, 5 et 6 est aedes, item accusat. Tum V, 32 est omnis accus.) et I, ll, ut Videtur, Omneis; Ι, 22 curulis. Contra certa sunt naues I, 20 accus. et IV, 46 nominat.) et triremes I, 2l nom. et gentes IV, 10 et VI, 6 et 9 nominat., IV, 44 et 49 accusat.) et sines IV, 10 et 46 accusat.)et postes VI, 17 nominat.), itemque Ι, 2l malui Scribere minores, quod apud Bus-bequium est, quam minoris, ut P. Lucas et Chishullus habent. In quibus 1ieri non posse puto, ut regula aliqua certa et norma detegatur. Eademque sere inconstantia
est in cenotaphiis Pisanis, in quibus cum sit II, 7 Apriles accus.) et equestres II,3 9 nom.), tamen legitur sinis II, 9 accus. Similis prope ratio invenitur in dativis et ablativis pluralibus vocabulorum inium et is desinentium. Nam cum ΙΙΙ, 3 Lucas et Chish. habeant consilis Busbeq. consiliis), et III, 23 municipis, et III, 31 stipendis, et IV, 27 colonis, idemque fuisse videatur III, 17 et l9, denique I, 27 dis in cenotaphiis autem Pisanis est Ι, 19 diis); Chishuli. I, 26 habet auspiciis, II, 35 Prouinciis, quo utroque loco Lucas Simplex iexhibet; at certum est III, 27 pro inciis et IV, 27 municipiis et, ut videtur, IV, 29, et ubique in omnibus exemplis est manibias III, 8 et 17 et IV, 24). Affine autem est, quod III, 31 omnia exempla habent emeritois et V, 40 Dalmateis; nam IV, 52, ubi Chish. habet quadrigo is, apud Lucam est quadrigis. At rursus constans est simplex i in perfecto adit V, 16 et 45), constanterque in plurali alii duplex i servatur.
In singulorum Vocabulorum Scriptione haec, quae notabilia essent, inveni: be
commercium, at Patritius II, l est apud Lucam et Chishuli., cum Busi, eq. patricius habeat; neque ΙΙΙ, l utrum Causa, quod Chi Sli., an caussa, quod Lucas habet, rectius sit, discerni potest, neque ΙV, 33, utrum Lucas rectius undeque, an Chish. undique exhibeat; sed mendose apud illum V, 3 videtur esse sui' licium, cum certum sit supplex V, 41 et 54. De nominibus propriis haec, quae in OmnibuS exemplis eadem ratione scripta inveniuntur, observo: Irtio p. Hirtio I, 9, sussalinus ΙΙΙ, 29; Aruntius III, 36; Semnones V, 17; Phrates VI, 1 et 4: Marcomani VI, 3. Denique VI, 40 scribendum esse Dalmateis, non Delmateis, et V, 28 Gaium, non Caium, neque III, 28 serendos esse ablativos Neroni et
Pisoni, suis quidque locis demonstratum est. Extremo loco Commemoro, eam quae una
in hoc monumento invenitur nota, COS. III, 29 et IV, 37) pro consulibus, ut V, 7 et alibi est, conSentire cum iis, quae dudum eo in genere viri docti praeceperunt.
118쪽
119쪽
IN TERPRETATIONIS GRAECAE RELIQUIAE.
Det usu titulorum bilinguium in provinciis imperii Romani non est cur verba faciamus. Vide Elem. epigr. Graec. p. 7 sq. Indici rerum Augusti Ancyrae interpretationem Graecam additam fuisse ut consentaneum est, ita pridem fragmentis duobus patuit a Pocochio Inscr. antiq. C. 11. s. l. p. 6. 7.) ibi repertis, quae etiam postea vidisse Rosianus Massiliensis Videtur, qui epistola a. 1806 ad Ste-Croix data haec habet: ,, Ilai Gare les fragmens de l'inscrption Grecque que facοD cπλεῖ nais fen ai Peu de regret, ii 'abord Parcequiis eloierat tres- incorrecis et ensuite Parceque celle mScriPlion a ele de risus eau degradee d uis . Det vage de Pococke Hist. de l'Acad. des Inscr. cet. T. XLVII. p. 93.). Sed Pocochiana partem constituunt eorum fragmentorum, 'IUae nUper G. Ι. Hamiltonus deiecto muro aedium, quae muro exteriori cellae templi adstructae erant, luci reddidit Research. in Asia min. 1843. T. II. n. 102. cf. T. I. p. 420 sq.). Continentur his si agmentis exemplaris Latini tabulae IV. V. VI. Haec igitur fragmenta Ancyrana vocavimus. Reliqua quae Supersunt, Arundello Discov. in As . minor. 1834. Vol. ΙΙ. p. 426. cf. Vol. I. p. 241.
242. in debemus, qui repperit Apolloniae hodie Oluburiu) in Pisidia; sed
etiam horum fragmentorum particulam a se transcriptam edidit G. I. Hamil- totius i. c. n. 455. Haec fragmenta Apolloniensia quum ad priorem partem exemplaris Latini tab. I. II. III. IV. reserantur, visum est priore lOCO, Ancyrana Secundo exponere. Interpretatio Graeca an eadem fuerit Ancyrae et Apolloniae, incertiam.
120쪽
Sunt fragmenta tria data ab Arundello forma et consecutione, quam stare non posse iam Leahius sad Arundell. T. I. p. 241) vidit, Pii monuit col. III. Vs. 1. continuari col. II. VS. 2 Unde rectissime essecit γεγονέναι Ποπλίω Σουλπικάω καὶ Γαιω ουαλγίχ υπάτοις. Itaqiae nos quum a. 18 39. similiter composuissemus col. IV. et V . ubi Mαρ κJω Κρασίσ)ω καὶ fΓJναιωΛεὼτ λ ω Αυνουρι, et restituissemus etiam cetera, quae possunt restitui, animadvertimus his fragmentis indicem rerum Augusti contineri. Rem partim comprobavit fragmentum ab Hamiltono reportatum. Ut paucis defungar, fuerunt columnae Septem, quibus uniVersus index Graece redditus continebatur. Prima columna cum dimidia parte secundae interiit; item sexta et Septima. Ceterarum Silperest principium, eX eoque sere versus seni. Hoc quo planius seret, addidimus tabulam quantiam superest inscriptionis una cum supplementis Continentem. vid. Tabula VII. C. Praescripta maioribus litteris exarata duobus Versibus constant supra columnas scripturae superstitis porrectis. Brevior tamen est priore versus posterior. Ex quibus colligas Apolloniatas statuis honorasse domum Augustam, quumque universa inscriptio eX episulio esse videatur, templum, in quo repositae erant statuae illae, Tiberio tum imperanti consecrasse, addito in memoriam divi patris indice rerum ab eo gestarum. Quod tamen qua occasione apud Apolloniatas factum sit, non liquet. Itaque videndum ne scriptum fuerit: Tον ναον - - - -J και ἰδίους θ εους Σεβαστους και τους f τ αῖ ηας αυτ se V ο δῆμιος ο 'Απολλωνιατχν- - - Τιβερὸ Καισαρι, ΓΘ εοὐ Σεβαστοῖ υἱω, J Σεβαστῶ.
s. 2. ante TlBEΡlΩl ap. Arundell. legitur ANHKΩl, quibus litteris quid subsit, non perspicio. Non improbabile, quod nuper coniecit Keilius Annal. crit. Berol. 18 45. n. 19. p. 147.) subesse fΘEAlΡΩΜ Hl KAl, nisi quod desideratur h. l. AYTO KPATOPl. Ceterum Tiberium ante obitum
in provinciis Θεον dici notum est ex inscriptionibus. Vide Corp. inscr. Graec. Vol. II. n. 2442. coli. Add. p. 1081. Col. ΙΙ. ----- υπα Jοις και τριτο VJ ΠίαJ1, Jλω Φ HEiω Mu uω