Commentarius grammaticus criticus in Vetus Testamentum in usum maxime ...

263쪽

Foramin eat, nee .eum sole lunat eo reus oesesus, sed ipse M., Sensus Atque hae qui testatus, proloeutu eis, pr*misit in eoolo deus est fidus Quod de e ipsa dicit Eva, et v a. 3D. Qui sensua latera interpretes non potuisaei, ait reputassent, in fine orationis quandoque suffuere paraueliamum quem dieunt fomitialem. -- Verum enim vero non servasti, quod pollieitus es, as.

xegem lio Ioeo vinoae, mox urbi munitas 'mpari ri putant. Intelligenda unt moenis et munimenta urbium Israelitiearum, qua motissimo diuuntur esse reso. Praedantur sum, qua M. avitatem omisa tris praοι-Mentissa, mastum a probrum --

264쪽

o Maaars fariam sos, rest ison paserunt W-- , aderitia loe normam h reddondum e Mainars favis, ae mon a lius sit plando Maea; ibi, quod malim, at eouatmeas praegnata pro daasns, aeris et detrahi d. visndor es. Ceteram quum nomina Remaeo trita ris motoritatis ala ridis aitne potius traleeto Sesina legendum 'ri ut a vulgari ver sesen. Mihi, fateor, faelisma ire simplieissima Ioel expaviendi ratio - ridotur, is qua in partitivum habetur convenit etiam, qui ex illa sensu nascitur, in temporum rationes, quae nomini ante expugnatam a chaldaeis urbem, utpote tristisalmas quidem, needum tamen proratia de perat . Sed ne p-lli quidem a fas diis. Veram anim a quaeris, vis quidquam inreat, virum deus reo spis--, an do optindor dinaxime dieatur ad 'ridi formam quod a tinet, ea non sollieitanda videtur, eg R,

operuisti eum pudors. Quae priore hemisuehis eontinentur, T serensta sunt eo, quod ultimi Iudaeor- Tegea paveo tantum p 47- annos imperium tenuerunt 2Reg. 23, 31 sqq. - Moresquo, δονα,ο-umina o offenso animo a verte a nobis os p. γοα--δi isata ignis ἐν eva verbis rix' vid. 48. quae observavimus ad Dr. 8, 5. - onsorias, quaaeo, quid ait viro, quam breve ali vitae tempus, tua Aia saeua ---voris omnis Eo--μ ε pote ad Immaturam vietem a te oud eos A laltis vorsus scriptum a Morathis epavimus ' - 'MI, quam enaua prioris hemiat esti hi esset in nares mai quiduae vita quamquam vero Pronomen avaratum haud M. Hems austinis Pronominia auflixi, amen id nunquam ste, nisi prae mis.

pro ' πὶ areat exemplo. Itaque rosa loeum aliquis, ad naaequentis trahina memento, ego quis εο asm . . quam M. ii aevi Non mala hoo quidem. Habet tamen, uin populas - 'quatur, aliquid neommovi, quomodo mus latinootum suam,

266쪽

quae Maaio arminia aententiarum sub imitata et ubertate i sigma diu nequit. Ex a I3 4 seqq. tamen onso posse Ddetur, post: exsilium Babylonisum' aisum esse armen. Strophae, res va I--6 sempiternum deua eat, hominum ita eadue

7 - 12 eadue et misera ipsorum ulpa: I3 II invitor Mae, an orum miserta perdito grMisa revi , o deus, atque a nostra iterum fortunal Domino, ofugium tu fuisti nobis a. Per omne ostaιει - Priusquam manιω, antiquisaim illi 'at empiterni Deut 33 IO. ab. 3, 6. - renικ' E priusquam gare torram si Orbom, Et ab atomitata ad aει italam tu a, o ausi, ,hnn nonnulli pro tertia sem habent a duntque illud et quae proximo aequuntur aio: priusquam rara rare ει νιι am quidquam, animalia et plantas. Sin quem nos euimus sensus a primum membrum manifeste est aptiori Quemadmodum enim in primo priusquam monisa quoa terra fundamenta esse fingebant Hebraei a careatur istum est, si sa est diei in mundo priusquam terra naacaretur,

vel quod eodem redit, priusquam Fngsrsa torram. Orra proprior orsus opp. oelo uretur Asa avariora ; b in orbis

Aobuolua copula praemias membro tertio non est otios quandoquidem novum et majus quid sub ieitur. bi non dixerim s. eaae Praedieatum rii et Asmissm ad pia ram, adigia hominem in pulve- Et: dissa: σενενι-- , intolligo: in pulverem, omissa I ' eo tritus, Bubat sontritum, sati pro 'ex uisis M. I04 29. Gon 3 Is ria et nonnulli rassi as lueem, vitam alii L ut doua adio in pulmem redigere, alisa in vitam voeare dieatur Sod ola de brevitate visae et Marisi interitu Me verba sunt. - amisius anni in ovia tuis unem dis Materna ubi Fraoιsriit, ut dia Matemus praetoriis

Et viguia in nosis noetuma. Quorum verbor im enaum n xumque eum iis, Ra. yraeeesserunt, Roaenmissio a via alium eam posse opinatur, nisi uno se tempore omnino brevissim hominum vitam eoncludis, quantamnque etiam sit aetas eo rinam etiamsi mimo annos viven4 auperet aliquis, mille anni inlibi ex aeternitatis tuas a timatione uni instar diei Maa praeteritae. Verum quia tandem Movem Me vitam

267쪽

. si rata eum aeterivitiis' dei instar illisui habenda sit sith--m, in dei sun mille asti anni, ne vitae humanao hinitima, sed aeternit a te dea initur dei, .usu quem in viis, .salpae vivat anni risit instar unius quem vos .ivaama diei. Nem quo hie vermam miseri superiure ohaeret hic videtur Me noctu pulverem evigimur, -- tu avius ea aetetanu' i 'diu non putast non diaber vim Praetor iti- - Qui aequuntur duo versus aret O. Inter o oohaerent. ab M eoa, homines, asinaesum sunt,

Ponsa desieta nostra ante te, ante oeulos, uos, os uua : st Maerunt, omita nostra deuota ad Meam faeis tuas, non latere iniis, est in eo peetum prodaei oeulorum tuorum euneta per-'

268쪽

Iat am intelligil Alii dire 'radi esse volunt ut i pustulis,

is, qui se tonim ima Mitria M'. eradit austodiendum in munis monis generi ym uva, et aa uastae Omnia di committit et

269쪽

m-bris variant. I. D. Miehaelia duo per omnem Psalmum stipi respondere horos existimat, alterum deo eonfidentium in adver- ais, alterum hos ad stem eri gentiunt, eorum bis ad eualem Prior horus Iog ei vide uros. I. e 2. eo indus respondere a 3 - 8. denuo loqui prinius in primo versus noni hemistiehio, amo inde linqvo ad fineην Vera I 3 seeundus, midem autem deus intorIoquutor venire. M. In quain emineat aententiam, simulatquo Psalmum perlegeram, inuidi et ego. rum quidem est aepius salinurum seriptores subito a prima ad aeeundam personam transire diloquentes seripaqa, velut 27, 44. Ias 3 sqq. Singulare tamen et maxime proprium hujus Psalmihoe eat quod is et non sus otion 'utatur lyrima eraοo, in eo. Miam, insunto, inquain, et minio sero Psalmo va. a. ets, his, quod retrogus, quo prima porεοna utitur vates, os deus appellatur refugium hus 2 et , . , deniqui quod primum auseeundam personam ais finem, ub deus Io 'ens inducitur eipit tortia, ita ut re sano Videantur esse ebori unita sidueiam in eo repositam testantium, alter ad eam fidueiam excitantium, tertim dei spem is a collo tam non ad irritum et auram esse Micentis agentium per unam. Leve mihi videtur, quod negant divelli posse versum nonum. utum uim abest, usii'liae