장음표시 사용
181쪽
principale bonum hominis esse miti nem Dei , ad diu is ordinariu homo per
d. Haec igitur sunt quae in Instriamone
de statibus orationis ex S. Thoma protu-- vestis Ni haec sunt quae D. Cameracensis in me ita Cp g a 'prehiencut i quanisi nihil aliud quam
et angeli cum doctorem exscripserim Cta in ta cautione, ut ne qui in simpliciter de
absolute dixerim, caritatis objectum esse
nis. mples e Deum, communicatorem beatitudinis, sed
'et eam esse vitam ex formauis nitionis, diu- omin De- tv ptimariana sive secutam. t. H. amia qua quaestion etiam ut abstinere me profitebat . - . ARTICu Lus II aeua si mihi impo trem. s. Ea de re D. Cameracensis haec ver--ο ha iunt: M. Meldensis hae de Deo diceretui habemo Matitudo inire ab armitata
commuDicat Deus: Deumque respicit tantum
, ui est usi, primipium obvectum beatitudinis, suae vexi a non mea situ, sed ex in san, seu honue, ut vidimus: in. F. 3', i,
182쪽
ait S. Thomas, secundum quod nobis commu - - nica suam beatitudinem et sup n. 38. q. ii ergo haec gravia nolestique sunt , horum
statibus orationis multo S. Thomae locos consus esse allatos nec mirum, cum non iram ipsam ti actandam, sed rei summam delibandam suscepissem ut deinde, pomare ei udeat ad tot persectio sinai doctoris to theri . cos, copiosissime expolii doctrinam cujus haec summa est. S. S. Thomam raris Dionysi dc Au - si
ex eodem S. Thoma diversificari amor Cina .rectet in varias species, non solium per fines, motiva se etiam secundum varia genera,
'. Ex his s. Thomae S. Dionysii, s. - , Augustini locis facile intelligi hir, duo em re sideranda esse in amore caritatisti primum, divinam bonitamii simile amor pra
183쪽
, , alterum, in cadem ritate esse consid a randanaiam rem, quam omnis amor respi-
citu si quam essentialiter 'ndit: nempe 'amdam unionem cum amato ad quam , omnis amor aspirat, cream rem s. Th m mae re ipsam communicatiossem aeternae , beatitudinis. - do. Caeterum illam communicationem beatitudinis quatenus est uni cum Deo, non esse finent, motivum, d rationem se , malam diligetidi sed tantum respici beam titudinem , ut rem in qu consistat illud unionis genus aiqini aspirat caritas. m. si Erreunonem illam ade non esse moti, -- malos, ut ipsa caratis ex perfectianis ditana motio issam requirat unionem. f. t. a . h. Haec fictus Lovaniensis quae in pauca contrahuntur in dissertatione de oppositionibus Func autem quam haec Iloque vani sint, sequentes quaestiunculae oste
.e amo de desidem unianis in m
Quaero primum, utrum caritas sepa- rari possit a desiderio unionis E Negat au-
m vitor ex sanctorum Augustini, Dionysii M
184쪽
Thome secretas, quibus constat ipsum morem ex naturasti vimesse unitioni:(m )adeo ut ad ' union omnis amor respiciat, sis sint liter tendat: n. quod autem ess ntiale est omni am xi, ab amore caritatis separari test. s . Quae cum ita sint, quaero secundo, quomodo ista conciliet cum illa caritate quae nullum omnino habeat respectum ad nos L an desiderium unionis absque illo respectu constare uossit. Is Qv o terito, quomodo jam stare possit illo praesoli perfectissunus caritatis actus quo quis a Cluilio separari inibit, cum amori essentiast sit quaerere unionem. Is risiicuum igitur est haec stare non posse, eo sensu quem tueor auctor, eaque tetractari, aliam omnino viam iniit vo
Quaero quarto, quo nominem ellet illam unionem quam essentialiter tam expetitoritas si neque finis, neque mori iudvum, neque ratio ulla sermalis diligendi est, rogo, quid est' vel quae voce appellanda s8. Quod ais, nedum habeat motivita
Honem, ipsam Dei persectionem AEquoris
tivum cur lio unio requiratur id quidem . . demonstrat non esse motivum pra ipuum
185쪽
nec proinde primarium : si autem dixerit nullum esse motivum, id quod adeo mo- veat ut essentitillis appetatur, aperta contradictio est de motivo sane secundarios Fam ciuem auctor nec tacet nec capit, alibi di seremus inomnia ista ex scholae decretis facile componemus.
ARTicut ii, enc suo iensis aperte sancti Thama' i'. Nunc ut perspicuum sit quantum S. Thomae doctrina aberretur , id unum
profero.Ostendit S.Thomas amicitiam quae est caritas fundari incommunicatione beatitudinis, non ea praecise causa quod amor sit unitivus, quamquam etiam ea, sed eo quod caritas sit amicitia mutuam communicationem postulans Oex annotatis supra ' et seq., ex x. t. q. 23. art. I. 3 c.)Un s. p. oo At M auctor Hecesudando ne aequentia: pars locorum sancti Thome
quos Meldensisadducit, respicitant tanti im amorem singularis amicitiae, non vero,
turam caritatis hominum fidem non er- sanctus doctor de natura caritatis
o orae M in qua expresse de caritate cta pro ut est opposita fidei, speia non
--- Ut de natura caritatis, cum eam ex nat
186쪽
et sua se dentonstrat veram amicitiam murui commimicatione constantem, quos
autem ego alios sancti Thomae allegavi locos, nisi inde depromtos Sperat tamen auctor, haec a se traduci posse ad amicitiam singularem quae sit a caritate distincta cadeo omnia a se dici de approbari posse confidit. 6i Pergit vult quidem sanctus Thomas Ibiri
eam est amicitiam quae communicationem mutuam bonorum postuletu non au- ,
tem id esse motivi loco in amicitia. Quid ergo illud est apud sanctum Thomam, .
Deum diligi , , , rasa principium, ob
L m beatitudinis 3 alia quae supra annotata sunt n. 3y seq. an haec quoque a se
obliterari posse sperat, publicae fidei tam
aperte illudi g1. Nec minus inane est illud : hos locis . t. arcos indicare tantum, caritatemharii e pro . objecto Deum ut beatificum, non aut micheatitudinem ludicrum A supra conserta . Vim: n. s. 6. quid est enim beatificum sine beatitudine, aut quid est beatitudo, sine fruitione boni, benevoli , benefici, beatificio quod addit Thomae locos . eo pertinere, ut ostendat a caritate spe rectari Deum non secundum natura leniri mdinem, sed quatenus nos elevat ad vide Met, dum intuitive Deum: obtrudit quidem ea i
187쪽
quae sanctus doctor tacet, premit ver ea quae totis pestionibus aniculisque docet de mutua amicitiae: de communicatione super qua illa undatur de objecto, de fine, de principio, de causa quibus diligatur Deus de respectu finis vicinii idest Deiluendi ipsiusque beatitudinis, proprio
caritati, aliaque a nobis supta memorata r n. 38.3'. Vs q. quorum cohaerentiam aptamque connexionem cum reliquis scho
lae ac ipsius S Thomae decretis ostendemus i nunc sumit sanctum doctorem a piaestile fidoque Lovai lana quem nendio cognoscit, nec esse intellectum ae sub meo nomine vapulasse. An et levius L
si icto sanctium jungimus Bonavenaturam Thomae et ejus autem doctrina haec Ira ea ere. rit quod caritas quidem ex beato Bernando
dum quod illi inredigitur de Remi creato edepram o autem increato non habet veritat , quia maxima caritas maxime desideris amnis suo obsiere Demis: en quae optet honi
niti Mens caritatem, sea ipsa caritas, ne rem aritate persea haec separari pos
189쪽
gratiae nec est amoris naturalis aut amita siti, sed grandi gratia proficiscentis. ipse autem ii curiat suam parrem quae is ix, quod insum caritatis possit esse me in cenarius, secundopa quod consti- mem
cedem suam circa bonum increatum ad quod tendit sicut ad finale praemium vides iterum atque iterum, non hominem qui caritatem habeat, sed ipsum caritatis motum intentum este Deo ut praemio aere
' I. Ex quo principia, sic respondet adni ....is quartum quod obiicitur de timore, quod . ille qui princ*aliter habet ocul in adic, nam non dotest Deo esse acceptus dicem dum voci non est situle: nam cuprena nec sit Deus nec aliquid I re, qui princi-- paliter aspicit poenam tamquam finem uia
tiae motion recte ordinatus, cum prim , ei pallorem habeat intuitum ad aliud quam ud Deum' sed merces de beatitudo suma pse Deus rideo ipsam princi p. li-- ter potes quis aspicere S tamen in finem
recte ordinarus est, en caritatis, non modo habitus, sed iterum etiam motus in merce-
dem aeternam intentus, idque principaliter ex S. Bonaventura quem ideo,ut S.Thoaab academiis mecum proscribendum proponi oportesiam