De nova quaestione tractatus tres. 1. Mystici in tuto. 2. Schola in tuto. 3. Quietismus redivivus. Auctore Jacobo Benigno Bossuet episcopo Meldensi, ..

발행: 1698년

분량: 472페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

na Schola in tuto .

cessarium,licet secundarium motivum ju dem caritatis hanc est certissimam totius scholae, hanc omnium sententia. qui eam infiMatus sit, neminem reperiries gravi error teneri Cameracensem qui solus inficiari velit quod utarius suo loco declarabitUr.

A. Hae igitur sunt, quae Meldensis

Episcopus non ut sua , sed ut omnium theologorum Certa SD firma decreta tuon da suscevit. Negat idem Episcopus a Domino meracensi appellatum esse, aut appellari potuide quemquam, qui secus sentiatri addit 'iunc esse errorum quietismi fontem, quod haec dogmata, sive aliqua eorum, vel obscuraverint vel negaverint.

m A s Cis II. De amor naturali beatitudinis ad prop. I seq. usque ad T. ARTI cu Lus Unde depromantur doctorum testimonias im primis . Thomae. p. o Ec autem, quamquam per sese clat utra sunt, stant robore, tam ramag inagisque confirmari oportet Incipimus autem ab amore beatitudinis, qui fons

est moralis philosophia ac theologiae on

162쪽

nis, avo etiam omnes theologi incipiunt, iindicamus autem locos, unde theologo frum hac de re decreta sumantur . s. Legyndus imprimis Magister, in pri Main. innmum dist. i. ubi ex Augustino haec funda H tamenti loco ponit Res alia fiunt quibus M.AE. Mendum est, aliae quibus utendunt est,aliae quae fruuntur, utuntur: illae quibus fruen bum, nos beatos faCiunt illis quibus uten malum est, tondentes ad beatitudinem ad Mjuvantur, ut ad illas res quae nos beatos ciunt, pervenire, eisque inhaeresi fossimus. In ea praecipue verba legendi ut exce-- Pto nullo antiqui recentos edi ii in eam

distinctionem scribserint Legendus S.I ho S. Th. r. a. q. inas, i. a. q. I. 5 sequentibus, ta ejus com manentatores ad unum parites omnes post ipitan conchidentes, nominis esse agere propter ultimum finem (qI. a. I. humanae vita aliquem esse ncm ultimum, nempe heatitudinem, quem finem omnes velint , propici quem omnia velint: art. q. 6.

. s. quae usque iam certa sunt, ut his

tamquam communibus principiis, uti praediximus, philosophia, theologia innitatur hac ergo de caussi a citandis auctoribus instinemus, ne nos irrideant, certa incla ra, nec quoquam negata, superfluos di asserentes.

163쪽

o Schola in tuto.

De natura intenctaal in genere idem statuitur i p. Atque ut constet, illud esse de omni intellectuali creatura commune decretum, audiamus sanctum doctorem ita de angelis, in is disterentem primum si angelis est volun- osas, hoc est inclinatio ad bonum, ex cognitione qua cognoscant ipsam boni ra- - tionem, ira od cst proprium intellectui, re baeca qua es nodi sunt perfectissime in clinantur in bonum, non quidem quasi ab

alio solummodo directa in bonum, sicutis ea quae cognitione carent neque in bo-- num particulariter tantum, sicut ea in qui vi bus est sola sensitiva cognitiori sed incli-- nata in ipsum universale bonum inhaec inclinatio dicitur voluntas. Non ergo est in angelis tantum inclinatio ad bonum, naturalis illa sine cognitione, sed ex ipsa cognitione boni elicita.Iι . q. co, -io Secundo i in ea voluntate est dilectio naturalis secundum voluntatem ex cogni-- tione scilicet unde sequitur quod sit insidia irria is eo etiam dilectio Clectiva, quia voluntas, naturaliter tendit in suum sincia ultimum. , omnis enim homo naturaliter vult beati is tudinem, S ex M. naturali voluntate cau-

164쪽

santur omnes aliae voluntates, hii quid . quid homo vult,velit propter finem: quod ..etiam competit angelo inmitiantUm natu rera intellectualis in angelo per tecta est

ii Terri'. illa dilatato naturali, ' an

sui eo quod in rebus cognitione eventia, bus unumquodque naturaliter appetitionem sequi id quod ea sibi bonum, sicut ignis locum sursum uim angelus & homo naturaliter appetuast suum Donum S suam, persectionem de ho es amare seipsum: Leo amore quem supra posuit ac miti ne re voluntate scilicet. 'ARTicu Lus III.

De natara voluntans humanae

ix. Ex eodem universali principio ori nid Fetur in hominesquoque amor beatitud isti sunt enim quaedam particularia bona quae' non habent necessariam connexionem ad

beatituduiem, quia sne his potest aliquis

esse beatus , hujusmodi voluntas non de necessitate inhaeret sunt autem Ua dam habentia necessariam connexionem di

ad beatitudinem, quibus stilicet homo , Deo inhaeret in quo solo mera beatitudo

consistiti sed tamen antequam per certi mredinem divinae visionis necessitas hujus . . modi connexionis demonstretur, voluntas,

165쪽

uc Schola in tuto.

non ex necessitate Dco inhaeret, nec his, quae Dei sunt, sed voluntas videntis Deum, per clisentiam necessario inhaeret Uco, si et nunc ex necessitate volumus est obcati. s. Ex his constituitur quae sitiatura voluntatis humanae quae nempe est, velle universim suam Matitudinem, atque ex hac ne- costari voluntate prosilire in omnes parti-IN. q. a. bulare actus liberosti oportet enim quod illud quod naturalirer alicui convenit Ac immobiliter, fit principium, fundamena tum omnium aliorum sequia omnis motus

procedit ab aliquo immobili illud autem immobile et ipse beatitudinis appetitus, qui ita se habet in voluntatis actibus, sicut se habent in intellecti v s prima pr,ncipia

I ut an a atque omnino necesse est quod sicut intera natur iteractaretprimis principiis, ita volimeas ex neces rate inhaereatri timo sini

qui finis ibidem est ipsa beatitudo.

ARTI cu Lus IV. Dictoriem radix insons. a. q. a. d. d. thas autem rci radix est, quod beatus Deus S habens seipsum creatUra cuilibo ad imaginem suam factae concedat, ut sit beata per assimilationem sua. a. ad Deum. Unde beatitudo ere molimetatis ob-

jr fitque homo beatus, vel vere, hare

166쪽

hens Dexim vel umbratice, habens speciem Dei in particularibus bonis 1 Deo creatis. Beato autem Deo pro an ab latea minibus revelata sit gloria dicam

is Etsi in re clara abstinendum judicata viri congere lis doctorum testimonii Bebgarum tamen clarissimorum theologorum gratia commonoratos volui latium, Sit Utis Lilybi nutum omnium antesignanos Certe Estius de fruendo, utendo post Magistrum ex Augustino disserens, statim promtrit ut i extum, pium frui ad amorem cius rei per . tinere, in qui quis delaetatur propter seipsam sic nimirum, ut in ea voliuatas con is quiescat tamquam in iummo bono A fine . suo ultimo uti autem esse rem propter . . aliud quo fruendum sit in operationem assumere, dummodo noti in bolimrasut . in ultimo fine conquiescat quo loco apti , te cui, Magistro, imo cum Augustino , - - supponit omnes fruentes de utentes, hoc est omnes homines ratione usos in beati

tendere tamquam in ultimum se nem in i dist. i. in pus initiis s. i. g. vero nies docet ex Augustino propter solam bea .

167쪽

Misitudinem tamquam finem ultimum A sun imum, amandas esse virtutes, tametsi a beant in se unde amentur in s. quoque dist. In s. i. S. . supponit timorem , ut remnesa eius, procedcre ex amote, quo natu-- alite sibi quisque vult bene, dein genere, selicitatem appetir. Silo. a. a. s. Is Hunc sectari solitus Silvius ejusquear. art. s. sere vel bis usus, posteaquam in parte q. t. secutus cst ad singulos articulos omnes conclusiones Si Ihomae, in dei , de parte supponit dilectionem omnia bona opera exercinda esse propter beati-- tudinem: quia)inordinatum est non ordi-- nare media in sinum proprium ac legiti-- mum finem, scilicet in aeternam beatitudi- nem in E. E. q. T. art. 3. quo loco supponit, cum omnibus theologis ipsoque . Thoma, omnes omnino homines in quocum-quc actu serio agi ad beatitudinem, de quo dubitare portenti loco esset. I . idos, lector candide, propter se mleatitudinem, tamquam nem ultimum virtu-

mandat, e rue ad hunc Aem pro 'prium ac legitimum non ordinare esse inordinatum quo quid est clariosa, tamen falsum cssct nisi beatitaido foret omni creaturae intelligenti finis naturalis ultimus. Denique rogamus D. C. an possit vestunum aut philosophum aut thcologum

168쪽

pellare qui securientiat, Video conjemi i

ras, onsecutiones, ratiocinia, alia est Lino

di disertissime copiosiissimeqtae congesta, quae hi ad elucidandam, sed ad vendam rem omnino pertineant, istum in me abstrahant a vero quaestionissam. Deus sit loco dicam nunc quaero, an possic afferre pro sua lententia vel unius auctoris conclusionem, a stertionem, propositio 'memps habet; pro rat: si rumero non habet qui nullam protulit' cesse inceps coinminutiem omnium illeologiam. ARTI cu Lus L

18. Mirum in sanctum Augustinum, in S. Thomam inaestium in Silvium Belgii decora, personatum ovaniensem adductum, cuius haec verba sunt a sanctis Au gere deam haud infrequenter , des derium beatitudinis a taeeo hominis pectori insimn atque insepara-ιise, ut quodammodo interveniat minibus: a femui motibus actibus quibus verbis, potest, certissuriam' videntissimam, ibetatem extenuat quid enim malus tantum,

di non omnes omnino commemora Uin

appellas vel unum qui a S. Augustini t

ousque adeo perii humani auctoritate

169쪽

I o Scholi in imo

discesserita quin, aegre autem verum cor, fretis, qui haec dixeris haud infreque mer

astrita, quaeritu lain non oppleant paginam imi il libi viil tuum illud danimodo is huc ne est intervenirnquoa im usu ma ana, quod interveniat ausisti ultum. pro-θM, Armorerqueis fiant omnia , quod interveniat ut objectum proprium ac naturale ob eum, ..ex Sm enim voluntatis es beatitudo e nec proinde magis separari ab actu voluntatis beatitudo potest, quam a Milone lumen auis Is Porro Lovaniensis sium illud dammodo interpretatur lai verbis ut amor' beatitudinis iniemeniat semper acribus nostris statem virtualiter, directie, implicite, confu-

quo quidem veris falsa permiscet quid sit illud confusi suo loco memorabimus et

certe non indirecte intei venit, quod habet obiecti proprii ac finis ultimi rationem: quod intervenit, ut illud immobile quo morias omnes sulciuntur, ut dicebat S. Thomasi quod intervenit more primam'p fi liurum in conchasione omnis arguinem

tationis vero ac necessario influxu quareum abest ab interventu indirecto, influ-

mi ille isticitus riualis , quo emciatur ut quemadmodum intcsscebis prim rum rationum sivo principiorum vi , it voluntas beatitudinis tamquam o reb

170쪽

ptoprii ac sinis ultimi virtute moveatur.

Non ita verus Lovaniensis fini Sillimitia . tionem ac vim, sanctorumque Augum Thomae auctoritatem eluderet

Axi i cu Lus VII. Ex his em gruum rem circa beniti a mxo. Hinc D. Cameracensis error V vissimus: nempe Meldensi errori imput tu hominem sibi numquam avellere pos , si,s.se motivum beatitudinis in ullo acturia is Suni cli tu tione praedit, hominem cui actitant in tu, esse facultatem agendi me beatitudinis elisis ori motivo non se amplius nosse, ibi illa Ap di credere, dum amorem sine beatitudinis; proposito praedicant Verba mea recognos eo haud infelicito ex gallico versari nec pudet, et centies toto illo libello id ni hi errori imputatur: quos locos falsiis quo Dre. - . que Lovaniensis D. meracens fidus e scribit. xi Adversus illam non meam sed totius theologiae sententiam plenis velis in , umvehitur in ea di m 'e cui titulus, vera t. . onos ines inter doctia rani Disopi et idensis es meam et in qua dissertatione, antedicta profert re super. L haec mea ' addit Meldensis pollicetur se demonstra re

turum ex scriptura, pauibus vocem esse,

SEARCH

MENU NAVIGATION