De nova quaestione tractatus tres. 1. Mystici in tuto. 2. Schola in tuto. 3. Quietismus redivivus. Auctore Jacobo Benigno Bossuet episcopo Meldensi, ..

241쪽

in ea a Qxxx xxi tantos viros , tantiamque

245쪽

,t, Scholi in tuto

theologos sancto etiam Francisco Saleso, quo ves maxin, adversarii gloriantiari

Iso Mit m autem post allatum ab ill strissimo archiepiscopo Parisiensi ejusdem fancti viri luculantistimam metantarem , Cameracelitem nihil aliud quam et dere voluisse nempe sic interpretatur,ut ibi convenientia, sine qua deum pluris aestiumareturium, non etiam amare possemus,

beato Salesio nihil aliud esse iam im memi- inter ob tam sucullaim, quod est aperia salsum primum enim nec ipsa existimatio potest esse sine convenientia ister objectum, facultatem, quippe quae

cognitionem tanta excellcntiae, adeoque aliquam proportionem intellectualem requirat deinde in eo vel maxime reponit Salesius proportionem illam, quod amor caritatis sit mutuus quae ratio aliquid exigit maius quam proportionem convenientiam obice ire facultatis.

isI. Ouod autem ex Francisco Salesio affert, a Deo communicatam beatitudinem non esse motivum diligendi ut Deus nec minus malui nec mira, eine a b rem

246쪽

s paradiso, tanta peripicuitate a nobis ex Inst. Artis Apositum est, ut nullus supersit dubitandi locus id tamen addentur quaedam noce

saria, ubi de suppolitionibus impossibilibus asendum crit

ni. At, quod idem praesul in eadem epistola ad Dominum paristhiassem me quo que suae sententiae testem adducit, pace praesulis discrini, o cctionem pro respo*s accipit toto enim illo libri mei, III Liti Cn. Hloco, nihil aliud a me agitur quam ut ob p /N-μ γ

jecta proponam, quae dei inde equentibus paginis dissolvantur sic enim incipio:

S c quod est obiicientis, nondum de Cernentis aut concludentis quod addo rvidetur sinissa cirritate excludere des derium Plataicni Dei. non magis est meum qu ai illud sancti Thomae toties repetitumhis,

de iure m. Itaciti illud, quod mihi D. Cameracensi tribuitur, nihil aliud est quam ipsissum objectio, quam totis decem eoque amplius para inis eonfutandam Medior quae consul tio sic incipit, veri mn - -

in Ami sunt ergo dissicultates, iiii

247쪽

,, Schola in tuto.

quas mala fide tactas conquerores sunt obis' 'si, D, d jectione, Ud avetitor et hi verbis, sportenti Mimimi p-aFo loco esset, diceret efferami videndi

Dei oria et inde si iiis, non e e puri a ris . m. D. amm quare 'od praesul addit concessiste Meldenscis o m. nihil, F contra isti- culentius obiecti ea pro coni ' --

cssimo animi advocismariti que cogi latis exemplo. is3 locirca abstrahendo his, quaesctione d nain vis alibi pertractata, pro certo relinquitiar, amorem Dei ut amici, esse caesitatis, de eum noctitii fio, manifesto. que respectu ad nos csta coimunctum. quod erat demonstrandum ARTicu LUSIV. . campi esst e regasim ,

as . Nobilissimum ac pulcherrimum amb citiae scitus cst illud sponsae quae etiam ambi, castissima dicitur, ad sponsum candidi j rem liliis, omni puritate puriorem quo loco, si ero certo est amorem caritatis esse prorsus line ullo respectu ad nos; nec amor sponsi ut sponsiis est, erit caritatis nec erit illud caritatis ego dilicto meo cive meus. mihi nec illud est,aiusium, nec dimittam Vac

nequidem illud tam caste quam confidem

248쪽

tet editum Posculitur me, culo oris uir quae si ab amore caritatis arcentUr, tota sacri canistici languescit ac frigesci corallo, nec am rem scd spem sponsus S sponsi cancrent. quod in absurdillimum uteruditissimum

occasime amarusorum erga Falsum, de ato

III. x Eatus Bernardus is est, qui ponsaeo rationem in i plo amor vel maXI-m collocavit si inquit, perfecte diligit, cas' sit perfecte autem diligit, quae Sesse diu ligi sensit diligens, inquit, Put disecta ere. I d. n. -- illi quidona uspectuna quodammodo est filii ad hereditatem spcctantis normen chrerum nec sponsi apphissatio minus relatia va est quaein parentis sed sponsi ratio de signat clarius totam fonsae possessioneni in ipso sponso positani quo respectu amor sponsi potior es e videtur quam parentis, licet ambo idem sint e quod in sponsi nomine ipsa amata personae lautio sit

clarior.

im Sane auctor Bemata multum utib

249쪽

ajg Scholi in tuto.

tur nec tamen unquam advertit illud: duas causas diligendi Dei a sancio esse positas: mmenta rura inhil honesius ait

rum , quia diu fructuosius et quas quidem duas esse iit it causas, cur Deus prorui se diligatur u ipsum, rapterse diligi, in illo

fructis, in illo commodo nostio clare comprehendatur noc mirum cum illud a Deo requisitum, nihil aliud quam Deus ipset: praemirem, inquit, ipsi qui diligitur quaeos n. q. m prop. nostrarum qua perspicuitat potuimus, executi sumus. is . Quin etiam Bernardus quaerens quo mendi suo Deus diligatur, nudo loco memorat excellentiam illam ab omni respectu ad nos absolutam sed quo merito nose reo sic intelligit multum meruit de nobis ui summeritis dedit seipsim nobis ac paulo post, s Dei meritum quaeritur cum ipsum diligendi crus quaeritur, istud es praecipuum, quia ipse prior dilexit nos perspicua relatione ad cos quos dilcxit. is8. Iam de commodo nostro dicturus haec sit bdit habet praemium , sed id quod

amatur: ut etiam Deus in ipsa commodi

nostri ratione ideo in se dilectus intelligatur, quia nullum aliud praemium nos frum quam ipse est. isy Unde etiam ilhidri non enim e pr-mio diligitur Deus, os a que praemii intui-

250쪽

iaci intus perspicue intelligitur de illo

praemio, quo extra Deum quaereretur. lubdit: va, quippe caritas e non potes , nec ramen merce miri es, quippe non quaerit quae sua sunt. Cur autem non quaerit quia In m. is. habet, quia ipso altiore liuni Illidet, . . . P erit qua l. clunt, vi .et nou deiunt. ' i6o. Caetera iam claIa ulIri r amor me In caim. 8;

su fructas sibi prae mmmus it ut mete quippe qui in amore suo ipsim vina tulis, . compleo itur torum, nec aspe vine tum s omno, ut saepe diximus nullas haereti- cum si concilio Tridentino: palam com

ici. Quod ergo Bemardus addi adsil lud Davidisti caesumis Domino quomam DF et Staianus cmmum quidem emasna sonate sibi, non quia bonus est in se concilian

dum est cum eo quod vidimus Deum diligi propter te ipsim etiam ex nostro commo do, quia nihi fructuosius nec immerit tamen vimperatur ille qui Deum si bonum tantum cogitat, quique nihil diligit nisi fumo itaque Deus bonus nobis de bonore malo sensu sumi potest. qui vult Deum sibi bonum ut det tantum extranea meo, malus est amor autem ex Bernardo semper est Mnusta cum ipso ut praemium dialigitur Deus.161. Unde illud existit praeclaro ab