장음표시 사용
41쪽
Tragoediu, ut rensuit Io. Valent. Franckius; ntque apud Lydum pro simplici εἰς idem supplendum esse putavit εἰς δυο, εἰς, quod tum propter SequenS εἰς ἐπιά, tum propterea, quod ita verba illa eo facilius praetermitti potuerunt, praeferendum videtur. Id quidem inlinifestum est, tam Donatum quam Lydum praetextulam pro iragoedia habuisse. Porro etiam Aero νη) scribit, praetextatam quosdam trAgoediam dicere; et commentator Cruquiti δ) narrat, praetextatum fuisse
biles pueri. Putet igitur ex eo, quod ulli praetextatum tragoediae similem dicunt, alii adeo tragoediam, formam et structurum illius ab huius forma et 8tructurn diversam non fuisse; idque haud ambigue testatur etiam Diomedes quum
111 Collectan. liti. p. 35 sq. - 1123 ad Ilorat. Epist. ad Pis. 288. - 113) ibidem. - 1143 III. p. 487 ap. Putaeh. Ex Dioviede Ritubani Mauri, qui illum exscripsit, locus depravatus de Art. grumin. li., opp. T. I. p. 47 ed. Culon.: OTOguta a praetextaui tragoedia differt, quod in tragoediu heroea
42쪽
togatam praetextatum n tragoedia differre dicit, quod in tragoedia heroos inducnntur, in prne-
textilia nutem scribatur Brutus vel Decius vel Mnrcellus. Ac tum certo pronunt inre ΡOSsumus, quae sola eX hoc genere Superni, Senecne Octaviam, opus illud imperfectissimum, praetextum eSSe, eique, quod ἔid formiam nitinet, omnes fabulas praetextilius similes fuisse. Erat nutem natura praetexturum itu compitratis, ut eae interdum person nrum gravitnte proxime nil tragoedii A Recederent. Quod tum lactum est, quum aut homines excellentes, ex untiquitiate desumpti, aut quiprimns partes in republicii vel recentioribus tem. poribus egernnt, in senenam introducebantur. Quis est enim, qui iure neget, in Attii Bruto maiorem necesSnrio fuisse gruvii Riem, quum in ea prRetexin, quae facta erui de Ηnibi quaestoris itinere ad Lentulum φ Itaque adducti sunt nonnulli, ut,
esSe propria, imprimis ad graviores punetextatarum fortunitaque earum spectanteS, ir; goedias ensnominare nou dubitarent; quae nppellatio aurea quidem litterarum Romanarum uetate fuisse videtur illiena. Quae autem hodie est tragoediae notio dilutatior, quum de tragoediis universe loquimur, iure in eatrum numerum referre poterimus et Phrynichi Aeschylique ac Lycophronis
fabulas memoratus et RomBnorum praetexintns, quarum exitus praeterea plerumque tristes fuisse videntur, ut non solum Senecae Oetavia, sed
introducuntur, ut Pacuvius tragoedias nominibus lieroicis scripsit, Orestein, Chri seu, et liis similia. In praetextata autem qua inscribuntur nomina Latinii, ut Brutus vel Decius, sic sere emendundus est: si Togata praetextata a trugoedia differt Orestem, Chrysen, et his similia; in pruetextatu autem, qua inseribuntur 11ominu Latinu, Brutus vel Decius. ε
43쪽
etiain Decii, Paulli, quem Paullum ad Cannas occisum fuisse probi bile est, Marcelli, Catonis Uticensis) nominii, quibus huiusniodi fabulae inscriptae eXSinbnnt, liniad ObScure produnt. Inter comoediiis Acro solus, quod scinna, ex antiquis scriptoribus prnetexintus recenset. Verum praeterqui in quod omnia illa, quae DXposuimus, istam opinionem refellunt, etiam scitoliasta ipse tam dubitanter loquitur, ut rem ei prorsus ignotum fuisse nppurent. Unec enim npud eum leguntur se Praetexintam quidam dicunt tragoediam, comoedia in autem togatam. Alii autem dicunt, praetextati m et togatRm comoedins esse, sed togatas, in quibus Sunt Graecu nrgumenta,
praPtexintas, in quibus Latinii. Et togatas Aelius Lumia, Antonius Rufus, Cn. C. , Melissus, Afranius, Pomponius scripserunt. Comoediarum genera sunt SeX: Stataria, motori R, pr ne te Ain tu, tubernaria, togata, pallini R. Verba Comoediarum genern etc., quibus dissimilia inter Se miSin sunt, prueteren ne eiusdem quidem videntur, qui cnetern Ecripsit. Parum enim haec cum nutecedentibus colinerent. Niebulirius scribit, quum prneteXtnta regum et imperatorum fuctu repraefientnret, per Se intelligi, eum continuo tempore Grnocnrum tru-goediarum caruisse. uuntis alutem fuit illa temporis perpetuitust Nonne in Graecorum quoque tragoediis, velut praecipue in Agnmemnone Aeschyli atque in Andromacha et Supplicibus Euri-
44쪽
pidis res, quae necessurio longiore temporis intervallo nee sine interenpedine lactne esse putan-dne Sunt, reprReSeninins videmus i Sed etsi concedimus, triagoediarum urgumentu propterea, quod historia mythica illa suppeditabat, simpliciora fuisse laciliusque ad serviandum tempus continuum apta reddi potuisse et plerumque reddita eSSE, tumen potuisse otium res historicas, modo id vellent poetne, ita tracturi, ut temporis porpetuitas non negligeretur, non minus rSt concedendum. Certo
mihi non liquet, quidni Carthaginis vel Corinthi
oppugnatio simili ratione in scaena repraesentnri potuerit, nc Thebnrum Antiquurum. Et, ut exemplum afferam, nonne in Persis Aeschyli temporis perpetui ins ningis etiam seruntur, quam in nonnullis tragoediist Elium in fabula, de Balbi itiner nd Lentulum composita, probabiliter nihil aliud actum est, nisi negotia, quae unibus cum Lentulo habuit; eiique, ut videtur, Optime uno tenore ne sine temporis intermissione describi potuerunt. Itaque per se quidem minime intelligitur, quum praetextarum nrgumentu.essent historica, temporis perpetuitatem in iis neglectum esse; quamquam lacile mihi persuadeo, non magnopere poetas illum curaturos fuisSe. Nec magis placet ultera eiusdem viri opinio,
quum loco commemornio profert, non unum locum tabulue praetextatae Senenam fuisse, profecta ex
eo, quod ex Hruto Attii versus nonnulli servati sunt iri, quibus Tarquinius Superbus cum somnii coniectoribus colloquitur, utque ex eadem fabula haec verbii laudiita reperiuntur Πη): se Qui recte Consulat, consul clunt. Nam Tarquinium Nie-buhrius ad Ardeam de somnio suo cum eius con-117ὶ ap. Cic. de Divin. XXII. L. L. V. 14. p. 85 ed. Spengel. 18) ap. Varr. de
45쪽
iectoribus collocutum esse nrbitratur, et ex Terbis nilniis colligit, in hac praetextuin consuleserent os esse, quod metum sit ROmne. uuiae etiamsi recte statui concederemus, tamen indonihil illiud soqueretur, quam in Attii Bruto scite-nnm mutui a m PSSe, minime, in omnibus prnetex
tatis; quemndmodum in Eumenidibus Aeschyli et
Aiaco Sophocli scaena mutatur, licet in caeteris eorum tragoediis non sint idem. At ne illud quidem recte contendus, in Attii Bruto scaenum modo ad Ardenm modo Romae fuisse. Nam verba Qui recte consulat, consul cluat adeo melius quadriant in deliberationem de futura reipublicae admini trntione, quae profecto in cnstris haberi potuit, quam in consulum creationem. Cneterum de huc re sentio, ut de temporis pertietuitale. III. Fabula trii beata dieiu est ii irnben, togae Specie quam geSinbnnt reges Ronannorum consules diebus sollemnibus i ii, uugures salii festo suo prnecipue Vero equites in trnnA-1193 Isidoriis orig. XIX. 24: is Trabea erat togae sp eies eX purpura et cocco. idd. praetersta Ald. Maiiutius de Togu imed.; octav. Ferrurius de Re vest. II. 5, item Analeci. de Re vest. V.; Denipsierus Paralip. ad Rosinii Ar liquiit. Roni. V. 32. - 1203 Livius I. 41; Ovidius Fust. I. 3T, II. 503 sq.; Plinius Η. N. VIII. 74, IX. 63; Isidorus Orig. XIX. 24. - 121J Virgilius Aen. VII. 611 sq. Trabea pro eonsulatu ponitur apud Claudianum in Rusin. l. 249, in Eutrop. ll. Prol. 1O, de Laudib. Stille. II. 3; apud Syniinn-clium Epist. IX. 112. - 122) Νuetonius ap. Nerv. ad Virg. Aen. Vll. 611. Cf. de uugurum trabea, quile diximus Supruann. 83. - 123) Dionysius Halte. Antiquiti. Rotii. II. TO:
46쪽
vectione nitisque pompis 3ὸ ). Videtur nutem tra. ben, quum ea SollemnibuS mRXime diebus uterentur, nisi in pace, non esse geStutu. Num quem Iocum, quo etiam nlii decepti sunt, Ger. Jo. Vossius 3 4), probaturus, duces in bello traben usos esse, ex Livio ponit: se Consul, cum Corcyrae hybernasset, Vere primo in continente trubeatus ad hostem pergit, is hodie vulgo ita correctus legitur: se Consul - quum Corcyrne hibernasset, vere primo in continentem trniectus, ad hostem ducere pergit. Imperii torum quidem temporibus eam in urbe innium usurpatum esse, ex Claudiano lipparet, qui eum nb ornatu militari aperto
uuin igitur, ut in fabula praetextata praetextati, sic in trabenta trubenti Iocum linbuerint,
honoratiores tantum de popuIο gestaverint, in hac re probabilitatem sequi liceret, quae de fabula prii textiatu diximus, eudem de triabentu unlerenti Scribit otium Ger. Jo. Vossius dubium non ess , quin enedem vel Saltem Vicinne praetextatis
sus - cum togis trubentis in scenam introduxis-
χώριος αυτ ni P os ιαίοις ἐσθὴς ἐν τοῖς πανυ τιμιοις, et luetio sequuntur. - 124 idd. Dionysius Halte. Antiquiti. Rom. VI. 13; Livius I X. 46; Valerius Max. ll. 2. 9; Tacitus Ania. II l. 2; Suetonius Domit. XIV.; alii. - 1253 Instituit. poet. II. I. 5. - 1263 XXXII. 6. Cf. Atinoit. in ed. Druken-borest. - 12 3 de III. consul. Honor. 5, de I, . consul. Honor. 12, de Consul. Muli. Theod. 14. - 128 Instituit. poet. II. I. 5. - 129) ad Marmor. Oxon. p. 206. 3.
47쪽
set, endem deinde labula praetextata) trabeata
etini coepit tappellari. Similiter sentit Io. Aug. Ernestius Cuperus nutem, licet praeteX- tutum pro comoedia linbent, trahentas tragoedias fuisse pronuntiavit Sed vidennius tantiquos. Anii-
quorum scriptorum Suetonius solus trubenturum no ininatim facit mentionem, ex quo haec
Pontimus: ,, C. Melissus Maecenatis libertus et bibliothecae in Octiivine porticu praefectus) - ut
Iibellos Ineptiarum, qui nunc Io eorum inscribuntur, componere instituit, nbsolvitque centum et quinquaginta, quibus et mimos diversi operis postea nudidit. Fecit et novum genus togu-tnrum, ii scripsitque trabeatus. Togatne Suetonii tempore vulgo dicebuntur eo moediae Romani urgumenti. Trubentne igitur, si fuerunt togatarum genus, probabiliter et ipsiae comoediue fuerunt. Munni sententiam confirmat Ovidius, qui Melissum, quem quidem, quite usitate comoedine dicebantur, eiusmodi fabulas composuisse nescimus, hae ratione ulloquitur id)3: MuSnque Turrani tragicis innixa cothurnis; Et tu a cum socco Musa, Melisse, levis. Quin nutem, licet plures Melissi a scriptoribus commemorentur, Ovidius hunc, ut qui ipsius nequalis esset, significax erit, dubitandum non videtur. Nec quisqvum eneterorum Melissorum eο-moedias scripsisse truditur. Aero quidem et vetus Cruquii commentator Cn. Melissum inter togntnrum Scriptores enumerant; sed procul dubio uterque idem est habendus, et Cn. mutandum est
130 ud Sueton. de Illustr. granim. XXI. - 1313 obse vati. I. 10. - 132ὶ de Illustr. gramm. XXI. - 1333 Episti ex Ponto IV. 16. 30. - 134) ad Horat. Epist. ad Pis. 288.
48쪽
in C., quippe qui a Maecenate hero praenomen ucceperit Relatus autem in togatarum scriptores putundus est propter trabentas suas; eisi vix credibile est, his scholiastis ipsis ensinnotuiSS . uuaeritur iam, quos potiSSimum eorum, quit ruben uterentur, Melissus in his fabulis introduxerit. Osannus ex notione trisbene, erip sitn a Lydo δη): ,, ι ἔναβαία /ιονου του sitiro, ετυγχανε ΠαναTOυρα, οἱονεὶ στολὴ Auspicatur, iginrum fabularum nrgumenta intra regum historias fere constitisse. Sed Lydi quidem Opinionem, reges Solos trubeam gestu isse, ex iis, quae de huius vestis usu diximus, falsam esse pii tet. Neque omnino liquet, quare seriptor regeS potissimum trabentos introducturus fuerit. Probabilius sumi queat ex Dionysii Huliciarnas- Sensis, quncum nitorum scriptorum testimonia consentiunt, descriptione saliorum, hos trubentis argumentu suppeditavisse. Est Rutem, quod Ino movent, ut potius cum Forcellinio , A. G. Lnn-gio ullisque, quorum trimen nemo suspicionis Sune enusam prodit, praecipue equites Romanos in fabulis trabeatis repraesentatos QSSe DXistim m. Tres erant enim post Sullae tempora populi Ro-mnni ordines: senatorius, equester, plebeius. Senni orius ordo in pretietextatis inducebatur, ut Sul ruvidimus, plebs in inberniariis, quod infra monstrn-bitur. Tertio ordini, equestri, ut qui non ita multo nnte pinne constitutus esset, nondum PX- stabant fabulae. uuiare Melissus, ut Suns quisque haberet ordo sabulas, ad novum, in quo
49쪽
equites introducerentur, sabulurum genus scribendum facile invituri potuit. Et quemadmodum ordo eques er medius erat inter sen rium et plebeiuin, ita, quod nil personurum dignitatem attinet, trubeatns mediiis fuisse inter pruetextatas et tubernurins eredere Pur ESt. IV Fabulam taber nuriam a taberna dictum esse, manifestum est; minus, qui factum sit, ut inde lippellaretur. Quae Antiquiores viri docti
vel probabiliter vel absque probiihilitnte de hocmbularum genere pronuntii runt, eorum praecipua in continuntii hinc dispututione indicabimus. Recentissimus rem evincero studuit Osannus. Isi i n tabernis, ubi huiusmodi vilia 1irgumenti comoedine, ut vit, primum Dgerentur, inbernarium nomen duxisse suspicntur. Puint enim, hoc fabularum genus initio ii scuena publica sive theutro alienum vel cohibitum fuisse, postea vero etinna ud publicos ludos, non mutato tabernarinrum nomine,
quam quod haec opinio mera nititur coniecturn, eaque vel ideo non optima, quod in loco, Sic reStituto, saltem τυ πρωτον vel simile quid de-
Rom. I. 40. - Affert osannus ud probandam suam sententium etiam Festi loeum, quem sic exhibet: is rogaturum duplex genus: praetexturum, hominum sustigio, quae sic appelluntur, quod togis praetextis reinpublicam administrent: tabernariarum, quia homillibus excelleutibus etiam humiles permixti, ut sunt plagiarii, servi denique et cauponae et tubernis honeste prodeunt persaepe. tuae verba quomodo ostendant, tabe narias initio a theatro alienas fuisse, equidem non intelligo. Diuitiaso by Corale
50쪽
sideratur, etiam per se improbnbilo est, Romanos, qui versibus Fescenninis, saturis, mimis delectarentur, iuventuti suae fabulas Atellanus agendas
concederent, unquam fabularum genus ullum theutro indignum linbuisse. Nec magis neu vensiuΗuudiendi S PSt, verba γὶ θεατρικὴ spurin iudicitias, Sed, Si quid Anni hic Lydum protulisso cre-ilere fas est, legendum: ,, Tαβερναρία δε η σκη-
νωτη γεαερικοῦ nὶ κυροι ρδία. ri νουν eest tabernas eXStruere, et μηνωτη ΘεαT Nini χω/ι φδία PSt comoediit, quae, dum spectatur in theatro, in Scaenutabernas habet exstructiis, id est, per cuius re-prnesentationem scaena tubernis est deformatu,
sive in qua homines humiliores, qui in tabernis, id est, domibus privatis ue parvis, habitant, introducuntur. Num niterum ex nitero sequitur, quo- nium Senenn personia nctitnntibus respondere debet. Ut autem Lydum sic corrigamus et interpret mur, non deSunt nobis nuctores. Diomedes cuius verba repetit Rhiibunus Maurus : Secunda species togatiarum, inquit, ,,qune inberniivine dicuntur, humilitate perSonnrum et urgumentorum similitudine comoediis pares, in quibus non uingistratus regesque, sed humiles homines et privatae domus inducuntur; quae quod olim
tabulis tegerentur, communiter tabernarine Vocabantur. Osannus hunc locum admodum corruptum dicit, Bothius Os annum reprehendens, sanissimum. Qualis hodie est locus, tabernariarum nomen, licet grammaticus id manifesto voluerit, eo noII eXplicatur. Nam qui inde tabernarine vocari potuerint, quod privatae domus, qui o