Diatribe in Platonis politicum [microform]

발행: 1840년

분량: 75페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

me ad sapientiae disciplina iii peropportuno neci lii, iii ei, si niti

antea dictum est, ui rate magistro intei secto Megara ou mi Ira dii in videretur. Qua in urbe per sua in est verisiit ille tantii in ei ob- Iiuim 'se de iis relius, quas nil exa inen vocare animum induxeriti, quaerendi disputandii iii Opportunitalem, ut fieri non potuerit, quin ratio ac doctrina, quant selluebatur, brevi telii liore nil uini Orcinqualidam persectionem absolutionemque perduceretur. Nam ut aream

de ali 0rum Socratic0rum, qui uirum se coiitulerant, familiari inie, inprimis Euclides celerique Megarici sermonibus suis id videntur

essecisse, ut ni iuum nil rerum gravissima ruin pervestigationem

si pelleret j. Euclide tu enim odiisia a Socratis, attagistri sui, ratione ita deflexisse, ui sententiam Eleaticorum , inpriinisque Parmenidis, quam de m qu id esset quodque unum veri co ini-ii0nein praeberet, susceperani, cum illa copulare et quasi miscere c0ndiu Sit. Huc vero quum in se satis grave esset ne dili iuniinnimadversione di nissinuim videretur, tum aliud quid necessit, qui dotem Singularem quandam noxiuitis gratiam inberet. Megar ei enim, quo a Pilius vel sua ipsorum decreta dfenderent vel Aliorum sententia refusarent, etiam hac in parte Elealas militii, plurimum tribuerunt i ii in lecticae, unia non inodo nil certas quasdam te' es adstrinxerunt, verum etiam arguit atque captiosisn uitientationibus adhibuerunt, ut inui a scholae primoi diis Eri Silemum ni inen nec 'perint. Sive agitur doctrina in Deorum respicimus, si vo consideramus disserendi viam et rationem, quans Sunt, certe lilia re est verisimillimum Platonem, tunc ipsuin sangulari quodam iudio exquirenda Veritatis incensunt, quo iem P0 re pud eos e0ium iratus est, nil pervesti' andos gravissimos philosophiae locos vehementer excitatum utque impulSum Sse. Aique hic n0s videmus nil id pervenisse, cuius causSn totam hanc narrationem exorsi sumus. Videmur ni in non emere

hariolari Philonem existimantes inde ab hoc ipso tempore eorum librorum , qui cum olitico retiore quodam vinculo connexi Stini, li0 est Theneieli, Sophisiue Parinenidis, ipsiusque olitici seri pii0nem insiliuisse. Quam quidem sent0ntium nostram ita illu- Sirare et confirmare conabim*r, ut hi omnia videamus, ecqline

reperiantur eniporum vesti in his semionibus impressa, litide ad tuto concludere liceat. Ea vero in Theaeteto extant, ut nos qua-dem urbitramur, satis ianis in Nain primum quidem quid

an deni esse dicamus, cur sermo in hoc libro enarratus, quum

non ita multo ante Soerniis mortein Allienis habitus fingatur ), tamen Me raris in aedibus uelidis Megarensis Terpsioni item Megarens utque Socratis quondani discipulo sidelissimo a se 'vulo iis dii in recitetur Enimvero ego si quid video, pertinet hoc unire eo, ut liqua necessitudo significetur, uno ipsi Ia-ioni cum Me ruricis intercesserit. Quod si ita est, sponte conSequitur, ii librum post Olymp. 95. G. Scriptum putari oporteat, lunniloqui deii Platonem ante id tempus liquid commeret cum

Megaricis habuisse nus ii iam testatum egimus. Atque ita praeter lios sensit ei Inm R. Asrivs De vita et scriptis Platonis p. I M. in eo taliten salsus magnopere, quod Theaetetum prolenus Megaris a philosopho scriptum absolutumque SSe intuit. Nimirum etiamsi philosophus inni tum, quunt Megniri Verearetur, talis scriptionis v itiiverit consilium, quod Sane perquam est verisimile, tamen absolutum tunc esse libi uni et in lucein publica iii missum nullo pacto concedimus. Quod cur ita existimenius, Sponte ex iis lipparebit, ita de his rebus porro exponenda sunt. Itaque ex ipso libri exordio nunc qui dein hoc claruin et perSpicuum me putamus, Scriptuni eum esse poStilyin p. m. v. 2. Sed longius etiam progredimur. Nam quae in eo p. 142. A. inelitorntur pugna ad Corinthum, ea certe non potestante Socratis obitum esse commissa, quandoquidem dialogus paullo ante Socratis morieti habitus singitur. Itaque prorsu necesse est intelligatur illa, quam eonfiat bello Corinthineo Irmp.

. n. 2 siciam esse' ). Idque ianio est verisimilius, quod ea ratione admissa colloquium non in uilio ante Socratis mortem Athenis habitum quattuor serme annis post Megaris refertur, quum ille praeclari ingenii adolescens, Theaetetus ad Corinthum pugnavisset atque gravi inorbo esset correptus. Atque hinc consequens Si, ut dialogus non potuerit ille Olymp. m. n. 2. ala solvi et ad exitu in perduei.

V. Theaet. p. 142. C.

22쪽

Quibus cisa taxi ni lite stabis sis viiletitur ratas':inia snti sidotienti reperisse, qui iii 0lii iii etiam dioiihi Sinna, Politi cuili, et inueni cui RiΕΗΜAcMκ nil alitro iudicii irrore pro mi ore paene rudi atque iuvenili clinbuit Parmenidem inde ni illo tempore Seriptos isse in senius Etenim uania aest horum qibrorum cum Theaeteto coniunctio, uanta mei: Si iudo ut nullo pacto uemporibus anuliuin diversis aut longo intervallo disiunctis scripti id ilique videri debeant. Nam phissa qui dein postridie eius diei quo senes eius, peroratii esse sit tur' ); Politicus porro eodem quo Sophista die habetur huius itentoria disputantibus adhuc econ sit ut iii illibata' Pariu nides denique non inodo in Theaetetos, signiscatur, verum etiam in Politie et Sophistali satis aperie indicatur; nam plane ni bis et SuaSum St, Philo Solihi illa; inent identidem in liis ser-nionibus 4romissa in in eo liliri, exhiberi. in quo scena inli, irepente muta in ipse armenides suininus familiae Eleaiiene a gister cum Socrate Sapiente, Sed eo adhuc iiivene, tollo silens inducitur fil) iue accedit, ito in his libris omnibus en cer

nitur arguitienti, de quo disseritur, continuatio et tua Ni pro tres Eio, ut propein0dum pro uno eoque grandiore opere habendi Hilii:

de qua re P0Siea dieetur explicatius, ubi quo artis io Politicii eum ceteris rit,ii Semnonilnis iunctus copulatusque ii, taui exo

Politicus tam arcio vilicii tu cuin Sopli ista copulatus est, ut uter tuu Iiber unum fere dialogia in coiiseere videntur. et Theaet. 9 160. ul, Sucrates . Παρε νίδης δε εο ς αἰνεται nτου ' ιήρου αἰδοῖός et M tu cyεινος τε. Di π9οςεm: η υρ δὴ Tω νδυῖπανυ εος πανυπυεο ῖυτη. Quod Plati si in Pariueni de seri ne in inimus. Et iam in Sophisia p. 217. C. Socrates narrat senena Parmeitidein a se puero audii uni esse disputanteiit, quod qui deni pertinet isodem. Politie. P 257. A. o φειλ οεις τυυιν ς ιι ιπλασίαν χαριν), Πειδαμ ει τε Πολιτικὸν πει serias uiruί σοι, καὶ 4ον εφιλόσοφον Ibid. p. 257. H.

in V. Proleg;ς. ad Ophist. P. 45 sqq. ubi de hae re coPiose e posuimus.

eonabiniur. nec vero quiani ita sint, ecquis est quin ultro lateatur, si non rersuiu, at certe longe verisimilli inuin esse, o phissani, Politi cuni et vero ita ut ni ineuidem non ita multo pos Thenelei uni vel litteris consignari vel in publicam lucem iiiiiii coepisse Nobis quidein id tarn Si verisinii te, ut cintui non pro explorato habenduin dueninus. Quanquam hic magnoper traivendunt PSi, ne protenus innes hos libros continuo tanquatun inine bras prodiisse existimemus; in item errorein incidit ASTi Us, qui in libro egregio De vita et scriptis Platonis P. M. q. eos nine editos esse statuit quo tenipore Plato habi- inverti Megaris. Quod tantuni best ut credibile ii, ut blio reat ab omni verisimilitudine, siquidem ipsorum ratio et inu ruentum luculenter evincit, lilii losophuni rei uiu in iis iracultarum disputationem non uno velut iciu Sed nullati in et post diutumniorem laboretii perfecisse, quanquaui id continua quadam temporis serie faciuin esSe utique Verisimile est. Nani primum qui- deni Sophistae argumentum uicisti Statuamus vehementer Suadet; in quo libro et ars disserendi Megaricoruin leniter ridetur siminitique uodo atque in Politico si cuni Socratica disputandi me thodo componitur ), et Eleniat uiu ac Megaricorum ratio et disciplina ita exiliuinatur, ut phil080phus Sunin ipsi u Senientiain pri 'denter correctani et einendatam nil illiina accomui odasse videntur. Nam inpugnatur sententia Parmenidis, qui untini statuebat 'ii stres utatur doctrina Megaricorum, quandoquidein deis, quas illi in se absoluta volebant esse neque ulliu conlinunioni Pn paces,

etiani notus sive relatio vindicatur denique ipsius Platonis

doctrina consulat matur c perscitur, quandoquidem docetur insidens in se constantes quidelia, Sed easdem viva Vegensesque scientiam innein cognitionenique veritatis efficere iisque deo non alias esse quam humanae nientis notitia tanquam SSentiae omnis caussas nique effectrices f). Quae omnia ecquis est qui sinu diuturnior harum rei uni continenlatione sic disputari potuisse

sibi persmident, praesertim quum Plato ipse lenticis in mulsis

V. Prolegg. nostra ad Sophist. p. 36.

stata

ibid. p. 39 sqq.: V. ibid. p. 39 8qq.

23쪽

explieantiar, et quum primo dSilectu Et staticae in Origiliis, tamen ad ipsius Platonis sententiam exposita cum Pythn ςoreoruine. Iluit et infinito opinionibus ita copulantur et in unum contui iuntur, , hinc demum plena ni liicem Suam mutuentur uo Hrea vere dixeris in hoc opere doctrinam de deis, in Sophisiae uri Megari eorum antione ines disciplina consociniam, denique etiam clim Pythia reorum rati0ne in unum contuli et nil eamquere beari ) atque simile quiddam etiam V Politico nudemus p biit hilare, in quo libro et vir ille civilis sapientiae tenax, qui

instituitur, plane es Pythagoricus, et lin non pauca reperiuntur, 'lune ex eodein manarunt sonte; de qua re infra suo loco dicetur.' Ex his igitur recte videmur colligere h08 libros nullo paelopiiiiiisse a Platone ante iter in Italiam insertorein suscepium liti si is consignari, nedum in publicam lucem emisti Etenim con stans est sane et multorum scriptorum testimoniis confirmata an ii iiiiiiiiii 'sania, alnionem, aliquo tempores Megari tranSncio, aligenti quodam phili sophiae studio incensum quum ni ius serras Iu ii asso, unde se liliuid nil veritatis' discili linam prosecturum sporaret, tum ei initi in Isalinia inferiorem se contulisse, ut pei discere sapientiam Pythatrui eorum ') uod quis est quin fatentii magno esse ni uniento, ipsum tuns ei Si 88e, quam luti vae exilis esset, 'li iam in patrii sitia hausisset, illius notitia Plo-

ni brem nutem ipsum tunc dein iam crepi Sse eius notionem, nisi omnem illiquitatis inuetori sal in evertere velim iis, ' nullo nodo

dubitare poterimus Nam inde ab illo tempore Sese tolum nar ratur dedisse Pytha roreorum studiis ); iunc emporis diei iuriis ros PhiloIa studiose conquisitus multo aere Sibi comparavis-

si,' inde etiam in eripia sua noη ip ea x nari. Ira tuliSS lsertur, quae 1ihil se olei deberentur' uast omnia nonne istist; uitur clarissime tum a veteribus, ne dicavit l, ipsius yequalint, is, sagaciter suiSSe inimadverSum, quid quantumque esset quod Prilingui eis neceptuni retulisset Nei Vero Fnnam aut inanehi, esse hunc veteruiu Scriptorum inrrnsonem ipsi eius clibri J quuntur, ex quibuS, Si ni0d n enm rem nisenil's, passii'.quii rhi si cognoscere lices Ae fit qui in conieci iido audaci strosse i velit. haud sane inepte suspicetur eos cipsos lituo, de

niae, qua tulia furtini Sua seci SS arguebatur, quae propria e seni Pythagoreorum. Insunt inim: profecto in iis non pauca, quae quum in Pythagorica, innien Sine ulla eius rei signi sit ilone callidissime cuin reliqui conieXuntur Quocirca nos qui dein minime dubitamus Sic Statuere ut SophiSiam di tuo intem. vallo post heneleium eripium exiStimentiis, Politici vero Rust Pariuenidis Origine ad ea tempora Ieseramus, quibus Plato, Sapientiae Pythase oriene aeris tandem liquando initiatus, quanium lucri inde nil suam ipsius rationem ne disciplinatu locupletandatu consummandamque percipi po8Set initi plane intelligerunt ipsoque usu comperi uiti habebat Quamquam in aheneleium quidetunique Sophisiatin prius ut absoluto nutriora eniiSS0S SSe cre-.dimus quavi reliquos duos dialogos. Cuius sententiae nosti 'caussa et rationes paucis exposuisse iuvabii. Repetitii vero eae sunt ex uno niaxini Theaeteto Quem clibi uin eis facile in .giniur inin inde ab hostin pore coepium SM Scribi quod Plato

Megari iransegit, propterea quod ni gumentuli eius quasi nati rati undati cognatione coniunctum S cum quaeStionibu Superiore empore ni eo institutis, clamen postea demuni ad finent perdueiuin esse duobus ni gumentis evincitur Nam primum quidem Sophistae et Politici arctior est cuin eo copulatio, quam ut vel absolutionis vel editionis tempus multuin diversuin esse potuerii deinde prius exordium Theaeteti, ut iam antea signisca vimus iusin i est, ut 0Stero demum einpore adiectum

24쪽

sui oporient, ii iei ii pore Plato eos libros, qui Megarimini inriti ioneii ac disciplina iii icturnii iis iraiciant, vel absolvisse vel suras enititere consiliuiSset. Certe lutilem illud sic innium videtur idoneam habere caussam iitque rationeni, Si innituum indi Huni lacere putetur eius coniunctionis, qua Theaetetus cum iis eontinetur libris, in quibus ratio ei doctrina eguri orum sui, ex umen centur, lini in Theaetet p. I 83. E. urbane detrectatur, sitque simul quasi montani enium quoddam temporis liquando Me- turis cum veteribus amicis familiariter ii nnsacti Sin minus, quo niam euin ipso libri argumento nullam omnino coniunctioneni

habet a necessii iidinem, molimi re tundare ac praeier artis leges annexunt esse putandum erit; quod amen elii temere sic intuet, qui quanta etiam his in rebus adornandis latonici ingonii solertia sit, peniliis intellexerit'). Quodsi autein de Theaetetore se ita statuitur, quid de Sophista inde consequii iur, Sponte inienigas. Apparet enim ne hunc quidem puluisse in lucem

prodire Solitarium.

Iam vero his ita exploratis facile liceret desinire, quo iein pore hi libri itines et literis ei scripti et editioni destinati sustri ut, si quo riline lato Aegyptum C renen, Italiam ei iiiiiiiii Iussi averit, salis certo testatum haberemus. Manifestum est ni in eos a Platone tuin ρmuin potuisse persci nique editioni parari, quum nudivisset Pythagoreos. Sed tanta est vele runt Scriptorum de ea re dissensio, ut alii eum prinium Italiam,

deinde Aegyptum ac serenen, alii pri ilium Aegyptum et Cyreneniἰe deinde villiini, alii inprimisque A pui Eius prinium inliam, ileinde Cyrenen et Aegyptum, ac tuin ieritin Italiam ei Sicilia iii adire iubeant' Quamobrem hic illud unuin tenendum putamus,

Exposmnius de bis rebus uberius in Programmate: De argumenIs et artiseio Aeaeut ex temporum αι Ambus iudieando Lipsiae 1837. ubi v. in primis P. 15 sqq. Exposuerunt de hae narrationum discrepantia TENNEM ANNUA System Phil. Iat T. I. p. 30 sqq. STti s De Vita et Scriptis lat. p. 23 sqq. ERΜΑΝΝ. istor Philos Plat. V. . p. 5 sqq. Νobis quid videatur, in Praesat ad Opp. lat. Vol. I. P. Vil sqq. professi sunt iis. APULEIUM enim sequi consultum ducimus, quippe qui sua hausit exemtimentariis Speusippi de vita Platoliis, hoe est, ex fontibus limpidissimis.

sempitonem horum perum, oeepto Theaeteto quem lsilosophus in m antea videtur commentatim Sse, in illud incidere tempus, quo Plato reli lis Megalis exiera terra. in primisque magna ui Graecinui invisere coepit. Sed lineu quia in occuratius Osiniri vix possint, . tamen tempuS, quo pern Sin omnia in publiea

Iule in pro liei uni non innii tenebri ObVoluium censemus, ut certius indicari nequeat. magnum ni in momentum ad huius rei

quaestionem diei ius prosti sandam illud facit, quod quotquot seri piores de primis cisiis Platonis itineribus liquid enim in prodideriini, ii omnes de eo conSeniiunt, fui SSe ea sentinuo ordine miscepta neque ulla in uirium reditione interrupta. Num quod Dion ΕΝhil LAERT ivs III 8 AriSioxenum refert memoriae x0didisse Platonem ter militasse, priuium in Tanagram, Serundo ini

καὶ εἰς Κορινθον ea narratio profecto in comparata St, ut e rore naia atque de prorsus indigni iudicari debent. Nam proeliu in ad anagram sive intelligus illud, de quo HLcYD. I. r. 108. Siri narrat, sive id, de quo idem eripior libro II. c. 9I. reseri; neutri lato interesse potuit, quoniam lyinp. 80. n. 4., an quein annuiu ei e illud incidit, nondum in dias luminis auras tu odierat Olymp. 88. n. 3. viein, quo tempore commiSSum est alterum , paene adhuc sui quadrimus Quocirca hic error alia quis latent prorsus iecesse est Neque liter Senitendunt est de

eo, quod pud Delium Stipendia fecisse narratur in pugna ad Delium incidi in Olyinp. 89. a. I. Reliqua isti iur una pur na ad

Corinthum est Quae certe non poteSi SSe eadem, quam ille avidi ilius Olymp. m. n. 2. commissam SSe Nain re Si Sic haberet,

vix silentio id tinnsmissuri suissent, qui de Platonis itineribus per illi id leni pus laciis copiosius exposuerunt. . Quod miramur Sane praeteriisse CLINTONEM Plutonis in illi iam in Tabulis Hir nologicis p. 100. d. liniger sine ulla dubitatione ad hunc annuin resereniem Quocirca aliud soriasse ignobilius proelium ad Corinthum savium intelligi liueat, quod in Platonis inciderit iuveni uiem. at primum quidem quodnam illud sit, vix reperinS: deinde tui commento quodammodo officit ipse AELIANU Varr. nisi l. III. e. 24. qui narrat Platonem iuvenem, quuin aliquando

25쪽

arma nil laetendam militiani filii emisset, a Socrate ite ferri iunia iiiiii iiivinio sese tot uii nil plii losophiae studia conversisse. Quae si vera sunt, facile suspiceri Pinionein secisse ilia idem liquando stipendia id ni in etiam ex DiocΕΝ. LAERT III. 24 perspicuum est; sed secisse te inpore nobi ignoto planeque incorio narra tione tu auten illam ni iam esse ex iis, quae de Socrate Xenophonie, aliisque phil080phis militia claris ne inori ne prodita essent. Nisi sorte suspicari uulueris illium quendam talonem cum philosopho n0Siro fluere eSSe perinusnium. Nam

ex illisse non paucos eius num ni homines claros nique adeo philosophos, planissi in evincent quae exposuerunt IOAsi s De

Scriptoribus His tui Philos libr. I. c. II. g. 3. ei FABRI cI Us Biblioth. r. libr. III. r. I. Sed quidquid rei est, illud quidem

pro certo et explorato habemus, quod item iudicavit ΡΕni et Oxius ad Aelian Varr. His i. VII. 14. totam istam narrationem plendido niti mendacio aut lenieraria fraude et errore nin in eSSe. Mane igitur ceri uin e indubiuin, quod supra dixinius Platonem, ubi sente peregrinationes illas, de quibus loquimur, SuScepiSSet, per lon ius ieni poris spatium ita patria ab suisse, ut nunquam in eam vel nil breve iein pus reveri erit. Ex quo consequenS SS Pu iamus, ut nec libros istos, de quorum originibus quaerimus, mite reditum in patriam foras dederit. Etenim rur tandem eaederet, quum patria paene exul abesset aut quomodo publicaret, cuin nini sere cum civibus suis commercio esset interclusus aut quam ob caussam, dum quaerebat unde ad Sapientiae disciplina ni proficeret, eorum editionem festinaret dii iiii-trum res nostro quidem iudicio sic se habet. Elaboravit pli ilο- sophus haec eripia innia quo tempore peregre liberat, foraseinissurus quum pri inum ita ferret occasio, ideoque redux in pniria in eade in secum ni tulit iani prope persecta et ab solitia, ut

en sinit in os nil vetitum suum posset eum civibus suis coininu

nicare. Aique hinc verisi in iliter sane coniicere licet, quo tem pore tandem in lucem publicain sint emissa. Sed hoc lo eo aliud quid nobis exponenduin videntus, prius- quain ad istud ipsum accuratius indagandum progredia inur. Dubitare eniti aliquis possit, num Plato revera haec opera nitie reditum in patria in ex primo itinere conlacerii et nullo post,

sicuti nostra seri opinio, in lucem miselli utrumque enim item

bis alio quo ruino ventur, id agenduin est, ui ita in il him temp6ristemii inum veritu constituamus, quo Scriptio pariter nique editio euium veluti ex hera pars circuinscribatur Ei hic qui dein phirituum iii uiuens illud facit, quod ni gumentia in horuin librorum nil illa tempora, quoruin indicia in iis reperiuntur, mi ire profecto congruit, nil lia tempora non iem Nam ut pauen an lutit

Inemo reniti', nii in lande in VeriSimile putabimus, Platonem exor

diu in illud Thenelei inutio dein uni eiu pure post oliuiu illud suuin

Megarens conscripsisse nulli euin Elenii corii iii et Mogaricorum doctrina iii pariter iisque disserendi ronsuetudinem censebimus tum deitium saxa visse, explorasse, ni Suri in denique rationem corre XiSSe, quilii in tu plurimorum annoruin pnitu in siluxisset, ex quo ea in cognovissu ni ruratius nulla quae a Pythagoreis nece

perni, diuturno silentio premere voluisse videri debebit, quum eo polissi iniim consilio nil illos prosecius esse dicatur, ut eoru in invenia pernoscere nique inde suam rationem ac disciplinam quantum seri posse loeupletaret Et nonne quuΡstiones illae de scientiae caussis et sontibus. de dearum vi et natura, dein ledici lectica, de re ruin publicarum gubernatione, de veri philos Iphi

di sit in te, in lista hieto, Sophis in iolitico tarmenide insit

ivlne,' uin vel in axime decent, qui miSeram patriae conditi. ne iis perinuSus Sese solii in philosophiae studiis Hudere constitueriit trionii opsi in conveniunt in uin qui, relicia disciplina Sol ra-iten, In in suo Marte id agere decreverat, ut et veritalis sontes sublilius induguret ei philosophiae dignitatem vimque salutarem

maximam esse demonstrat et nonne propriae quasi eius videri debelli, quem iunc novi ilius cum Me inricis ei Pythagoreis suini lini iter Versalum esse eoque ad haruiu in axime rerum commen ' ,

tutionem deduei debuisse Enimvero sunt haec innia rei se eiuSin odi, ut Si non cursuiu, ni iniit en Ionge verisi in illiinum redis dani, quod nobis probari antea sis nisi avinius da in vero quidian dein de editione illoruit libroruiu censebiiuus putabitnuS ne eam n philosopho, possen qua in in intriam rediisset, diu esse procrassina iam ut in multos annos dilatam Nimiruin id o Sira qui dein Sententia sic tantum licerei suspicari, si eius nimis

intersui8Se constaret, uiritui studio ritu suoru in fructu non in uultu P0S reditum Suum an tempore liquanto posteriore divus '

26쪽

garentur. Nunc serus sui S Se res itis: indieat. Nam inagno licte pro serio ideli uti optare, ut linam pri inuin civibus suis palam saceret, quantuni per l0ngum illud emp0ris patium ' luo patria ali fuerat, in sapientiae iudiis profecisset. Quamobrem

nos qui deni riti irn inur, eum temporum opportuni in te non pri elui

missa, quit in prinium in patriam redii 88ot foras de lisse tuae per itii ierunt te inpora de relius nil, lillosopli iam pertinentibus commensa lusiunt. aliive id ipsum etiam de Politico sic finiuimus suom quod Filii EiERMACH κ Rus' et CAR FR HERMA' 'U. hloiigro pos Sophi sinu inieruntio scriptum edi iunxilii voluerunt, videntur illi nec salis reputavisse, ito vinculo hic dial0gia cuin re is, quus saepe diximus, dialogis cohaereat, ne iii diligenter nitendisse illud, quod ii ne observatione dignissinium fuit, scriptum esse libruuiquo tempore Plato iam pleniorem accuratiore iiiiiii Pythagoricae sapientiae nosti initi necerissei. Nam iis animadversis pios emoria illi iust intelligitur, qui sini, ut in eo ni ulla vel iiii in rantur Vel exponantur asilui illus irentur, quae in Philebo,

Titutioi, Hopublica, hoc est libit aliquanto post mi piis, copiosius expliciis a Suni, neque ulla no coget necesSilas, ut euiuini societate illorum libroruin se res einus ac divellamus, quibus ipse Plato uni adiunctum esse voluii' '). Huc necedit aliud quid, quod nostram de iis rubiis pinione ni non Multi criter constrinet. Nati ni Suhitione iii ditionemque horum ope-iuin omnium non potuisse natat in diu disserri ei promasi inari, etiani ex eo non inepte concludere videlitur, luod non ita iii ullo post reditum in patriam, iiscepto in Acadeiu in docendi in uni re,

iii si ulli coniectura, dialogum illum, Phaedri nomine inseri pium , tanquam disciplinae Suae nique insillusionis praenuni iuinquendam in publicum in isti i), id quod factu in est circiter Olx in p. 98. n. 4. il); qui iique inde ab lio iein poris palio, ni issa

Opp. lat. Germ. v. i. P. H. p. 251. Nisior Phil. lat. V. I. p. 50 et 502.

PF thagoricae rationis vestigia iii Politico ac Parmenide expressa 1lERMAΝM M oniti in viilentia praeseriisηe alioquin certe p. bi Iet p. 50 5 sqq. de his libris aliter erat iudicaturus.' Assentitia nobis ile his rebus C. Fit IIER MAN L s l. e. p. 12 a ann ri 6. et p. 5 4 il liud non sine inagna laetitia intellex inius. h V. Pro legi; ii astra ait Phaedruin, et ad Nyinpos iuni P. 39. ed. a.

iam Eleastea ista disserendi methodo, nil cuius exemplum se monem gravibus de caussis in Suphi Sin, Politi vi ne Parinenidens temperii verat, rursus reverit ad Sucraticam illa tu dicendi seribendi qui elos antinui et uberia letii, quam in Phaedro Syinposio, Republica, aliis libris praestantissimis, Summi cuin voluptate ad

Atque hic inndein eoruin quae hactenu disputaVinius, quasi summaui lacere licebit. Videmur enim disputatione nostra certe esse 'isse hoc, ut libri illi omnes, de quibus agitur, inde ab Olyin p. 96. n. 2. usque ad Platonis in pnii iam reditum litterisi ei Seripit, ni Olymp. 98. a. 3. Vel 4. autem posteaquam redux an patriam facius erat, in publicam lucem emi essi esse existimandisini. Quod si igitur accuratius desiniri poterit, quo tinno philosophus Athenas redierit, his rebus facile apparet lueetu assus umiri etiam mulio latiorem. Quocirca age expetiamur an de his aliquid extricare possinius. Fiet usuin id commodissilia sic, ut colligninus in unum quae de Platonis ieni poribus Sparsi uinio moriae prodisii sunt. Constat igitur estimoniis eripiorum vo-terum gravissimis Platonem Ol nip. 95. n. 2. Sive unii 399 )nute ner Chr. discessisse Megara quo temp0re Secundum Herni odorum pud Dios ΕΝΕΜ LAERT III 6 28. Viginti nnnos, Secunduli alios sere triginia annos natu fuit. Posteriorem Reniensium velisimiliorem esse, non insiliabuntur qui locupletissi uos auctore ni eminerin philosophum narrare Olymp. 7. n. 3. sive anno 29 ante et . Christ. ni uni esse '). Ini vero Epistol. Plat. VI l. p. 324 A circiter quadraginta annos natu Syracusas dicitur pervenisse. Quod si ita est, factum Sit prorSus necesse

es olyin p. 7. n. 4. Sive anno 389 nnie neri Chii si Atque id unice verum videtur Consi Ν1 in Gonii Synibulis Liter Vol. VI p. 97 sqq. Unde vir doctus locum Ciceronis in Laelio c. XII emendandum censes. ψuod enim ibi legitur quem Platonem)Tarentum venisse L. Camillo, Appio Claudio coss. reperio, id sic refingi iubet quem Tarentum venisse L. Aemilio et -

In temporuin notatione Iacuit CLINTONI rationes sequi, quod hic nonuisse non erit inutiIe. ' V. EX AG ad Diog. Laert. III. a. p. 136. ΜΕΙΝΕ R Histor. Artium ac Doctrinar Graec Vol. H. p. 684. ERMAΝΝ uiator Philos. Plui. V. I. P. 6.

27쪽

pio Cornelio tribunis b. e. M. Fitrio Camillo dies a id re et o

sese L. Cum illo et Appi Claudio coss. resterio. ri is eis sud L. Ainvii io minii codiculi iluorunda inclesii ilioniis cons ruin- iur. Sed de rellii ut vix euii viro docto conSeni in S, quandoquide in Plato non lino L. C. 404. Sive 350 ante ner Chri t. h. e. Ol, mi, is T. n. 3. Obii SSe dicitur, suo Iano Serundunt i a iiii in

Atiniit Itoni T. l. ip. 249. Lucius Cain illus et Appius Claudius

consilinium gesserunt, Sed potius anno Piniis Orios restino priino, hoc est lx in p. is . n. 2. Si o nno 347 nni ner Chr. vita defunctus esse. uninolire in locus sorsiisse leniore inulatione relin gendus eiii. Sed hoc in inedio relinquilinus. Venis io itur litto, si filii ceteris ii sitim fides est, ' i 'cu'ns lxiii p. 97. n. 4. sive 3 4 Chr. Llu Iunii diu comitioralia Sit, nemo rei iiii iesin ius est. Verisimillim uni tamen putamus, euin haud in diu ibi pei in an si ΝSe iturinduit uidem Dion Sius inii in ut nil veneriit serrunon posui enni, Iuri iebnitur, oris niterini fui ). Quocirca pleri iliae saluuii ii Sum ei dein anno, quo Venervi Syrn rustis, rursus

sophus ognoscitur, nisi id probabilius nil eius in Stellia ad

veniunt resura sui . Quamobrem alia via ingredienda es ad in veniundum id , quod ii unerimus Optimum sari uni nute in qui dilieniori ne prodii uni i Si qua in fortunam philosophus Syracusis reverten expertu Sti. LLTAncia L eni in ii. Dion rh p. 265.

spolius ea dein sere narran DIODOR. Sic PLΠTΛncii De exit. e. 4. Ex Rc Epist. 7. MAcRou. Saturn I, II. quibus testibus Anni eris, hospes Cyrenaeus, Ialonein xi inii vel iriginta uinis redemit et in liberia se in vindicavit. De Aegineiarunt psephisin ni Dio G ΕΝ. LAERT III. I9. Scribit: TDν πρ υτον ἐzrιβύνra gyi ναί 0ν τῆν νῆσον ακριτον Iroya si σκειν. Inii Verode illis Aeginosiirum euiu Atheniensibus d sensionibus atque sellis copios exposuit XENOPuo Histor Gia eo libr. V. c. I. indea . l. usque nil g. 2 l. Ubi quae narrantur, ea prudenter DOD-WΕLLus ad lyni p. 98. I. retulit. Proxime enim ante pacem Anialciden in evenerunt, quam lymp. 98. nno 2 cona positam

esse optimo ruin nucio ruin Sententia Si ). Ex quo quid consequntur, sponte apparet. Rediit ni in luso in pnii iam sua in Olymp. 9, anno 1. Si vera, ante aer Christ. Atque hoc si ila evenit, tu id de ieiupore, quo quattuor i Sti libri, quos saepe di xiinus, vel scripti vel editi sint, existimari debent, ain tandem certius videtur desiniri posse. Nain Scripti sunt nique litteris exarati iniri Olyin p. 95. ann. 2 au 96. nn 2 nique Olymp. S.

ann. I. sive in ira annuin 399 atque 3S n. ner Clii . foras auieiii sinit in post Olyiu p. 98 nn n. l. prodierunt. Ex quo tempore quonia in Plato de scholis in Academia habendis cogitavit, Phaedruvie Sum postum commen inius est, quo libro anten significavimus

piis Ol3mp. 9, 2 vel 3. in publicam luce in prodiisse, quo tem puro philosophii publice docendi in unu in Se Suscepisse videtur. Com. I . Continuatur quaestio de temporibus, atque Politici ar memtum et cum aliis Platonis dialogis coniunctionem docetur in iis de finiendis aliquantum ponderis Hibere. Atque haec qui dein generatim et communiter de illis librisOmnibus, qu0 eo te inporis patio a Platone scriptos ac forasilatos esse suspicari liceas. Sequitur ut seorsu in de Politico di-eeuduni sit, ueni ido in tempori assignavinius. Duae autem res hic discutiendae veniunt da in primuin ex istin porum ratio-

V. CORSIM Fast. Att. III p. 293. ΜΑΝs Spart. III. . p. 204. CLINTO X. Tabul. Chronol. p. 110. d. rug. Fallitur igitur magnopere 'ΜiIELLERU Aeginet. p. 190. qui a Diodoro in errorein inductus bellum Aeginetarum cum Atheniensibus ad Olymp. 98. Dii retulit.

28쪽

nilius de laranduiu videtur, ob quamnain caussam philosoplius is iudi , iissilii inu ni Fumentum Sit, ira cinnitum sumserit; deinde idendum, cur hunc Sermonem, qui in longe alia re illustranda versatur quam quae in Theneleio, Sophista ei Parmenide tractatur, eum his ipsis operibus rei ius coniungendum existimaverit. Quibus expliculis suturum esse periimus, ut quae lintea de empori hus, quibus hi libri litteris mundati sint, dispulavimus, cer

ii utilius etiam ni spimeniis confirmentur.

Ei de argumento quidem Politici si quaeri iur, nos certe in

ea Sumus opinione. ut eadem illa tempora, quae philosopho deveritatis et cognitionis mi iuratique caussis disserendi occasionem dedissent . ipsi etiam eum opportunitatem et paene necessi intemnitulisso existim mus, ut de verae artis civilis di Dii late ac prae- Sinni in exponi et ei, et vero etiam si onderet, quantum Pani, Vul giui ista ei publicae gerendae ratione discrepares, quae Solo Sanulla ratione collecto contineretur Reliquerat enim, siculi nniea dictum est, post obitum Socratis patriam suam eo con Silio, ut sese usum philosophiae studiis de dei et neque unquam iiinge re rempublicam iam satis diu pud exieros erat versalia rerum patriarum, ut quidem videbatur, prorsus incuriosus denique nec unqua in futurum esse sperari poterat, ut reipublicae consilio t-que opera Sua rursus prodeSSe vellet, quandoquidem pud See onstituerat etiam postero tempore eum vitae cui Sum tenere, ut discendo potius atque docendo quam publica munera administrando triuiis inliquam laudem quaereret Hoc vero consilium suum animo praevidebat opinor, non esse delaturo qui maligne tarperent ei calumniarentur ut ceri' non ne-

quo iudicareni Quid igitur eum iunc secisse existimabimus 'Nimirum decit id, quod iam excelsi lani in vir longe uitdi nissimum, hoc est, faciorum suorum Tilque conSiliorum rationem ita reddere constituis, ut non iam suam ipsius quam Sapientiae et virtutis caussam egisse videretur Atque hoc ut aiasiiceret, etiam illud putamus effecisse, quod posteaquam in Italiam perventi quid Pythagorei de istiusmodi rebus sentirent, ne curatius cognovisse videtur. suorum senientiam quum videret esese iam praeclaram atque magnificam, ut ad eas, quas pSedudum de civili prudentia et civi inium gubernatione suscepiSSς , opiniones vel stabiliendiis atque eonfirmandas vel etiam me

dandas plui imum conduceret, considentius etiam atque alacrius opus istud aggressus est, ad quod suscipiendum ipsa tempora gravissime cohortari videbantur ). Ostendit igitur civibus suis, quos iam illi tempore tu Menone Gorgia, Protagora, liis libris,nditioni ierat, quanti nesii manda esset quae Vulgo incini eiur virius civilis, his imitur nunc tandem ostendit persecti illius civi inium rectori speciem et imaginem, qualetu ipse niente et animo informasset; descripsit item eos, qui quum temerario riun a Stuprudentiae civilis in iidem praeter celeros assectarent, tamen optimo illi et pei Dei rei publicae gubernatori, hoc est, philosopho in vitae communis action constituto, innio intervallo Ssent poSt- ponendi, ut nihil nisi vani quidam hi inepti eius imitatores iudicari deberent exposuit porro ei in illusiri luce collocavit earunt rerum publicarum , quibus Graecia utebatur, soritinam et condisionem, ei quibus eae malis premerentur quamque longe ab optimae civitatis laude abessent, summa orationis libertate de-nionSiravit denique veram reciamque civi in iis administrandae rationem docuit esse unam illam, quae ex ingenio atque nimo regis nut principis vera Sapientia reserio anquetian ex seni nuprincipio proficisceretur neque ex inceriis suspenderetur opinio nibus. Haec igitur usque alia id genus, de quibus in Politico eXplicii iur, nonne perium est peropportune n philosopho uini emporis SSe excogita in atque litteris ei scripta, tuam vitatis negotiorum publicorum tempesinit biis Sese tanquam in p0rium philosophiae contulisse atque porro in vivere constitui SSet, ut etiam aliquando redux in patriam suctus unice philosophiae su- diis vacaret eoque ipso usui civi inii esset Enimvero no quidem totius vitae cursum ab eo mensum ordine deincep menti Sianquam oculis lusitantes satemur nullam eius inveni SSe partem, quae ad harum rerum explicationem nique columentationem m. gis fuerit opportuna. Quocirca plane nobis persuasimia etiniureruni in Politico ruciatarum delectum eum esse, qui optime in illa tempora conveniat, quibus hunc librum pariter atque S0pb 'simn ei Parmenidem litteris consignatum esse suspicati Sumus.

' Platonem per Pythagoreos rursum ad rerum cIvilium considerationem Permotum esse verissime disputat mEnnΑΝΝυς istor Philus. Plat. I. i. 60 sqq.

29쪽

Atilii lii progredi si iiiiii licet, it nil alierum illud, de quo

nos exposituro esse antea professi sumus. Quaerendum est enitit, uritulo Pol istium suum cum lienetelo S ipli ista et Parmenideiti coiigmen invenit, ut ii liliri onines innium non unu ni corpus conficiunt. Cuius rei caussa si item in temporum illorum nitonibus positas invenerimus, noxiam sane habebimu nrgumentum, iii Sententiae an ista propositae fides et auctori in sint, iliatur. uodsi α itur quaerimus, quonam vinculo Pollii rus cum iribus reliquis illis Sermonibus colligatus sit, certe manifestum esse oportet omnibus, non tam necessariam quam sortuitam esse eius eum ti s operibus copulationem. Nam si veruin saleri voluinus, externa lanium forma nc Specie cum illi continetur, quandoquidem in eo idem ille hospes lenticus, qui in Suphissa

loquen inductus est, elinii deo 'bus nil civitatem pertinentibus dispului usque eadein in disserendo ratione ulli ur, quam nil Ilibuerat nil indagandum sophisiam; sed primaria quaestio iueo in sillula cum ni umento liene ii li, Sophissae et Parmenidis adeo nulla in habet necessitudine tu et coniunctionum, ut plane beo seiuncta et diversa identur. Nam rex ille, qui perseria re fiam civilium scientia ornatur, etsi non est alius nisi philos0phus

in media republica constitulus, tamen quatenus in eius Sapientiae Societatem et ommunione in perveniat, de qua in reliquis tribus sermonibus explicatur, ne per ii iiii Sennam quidem Stenditur. Quod quo facilius intelligatur revera ita esse, ge paucis videamus, quo ni ii siclo philosophus haec opera illi inter se iunxerit et copulaverit, ut una eritionis perpetuitate cohaerere Vi

deantur.

Itaque in listae isti conssui eorum sententiam examinari et redargui, qui vel in iis scientiam ei cognitionem in visis nique rectis opinionibus volebant inesse. ψuod quidem sit ab ipso Socrate, qui cora in Theodoro 1 rennico liisque familiaribus euin heaeleio , praecinii in enti adulescente, de his rebus sic disputat, ui simul Soeratione illius obstetricandi ni iis anquam

sphirimen quoddam exhibentur, unde eius virtus ac praestani iali in cognoscatur. Id quod non temere negligi oportuisse mox intelligetur. Verum serino ille quum oli in Athenis habitus sit, amen

Megaris in aedibus Euclidis Terpsit, ni Megarensi recitatur; quo

elegantissime Significatur ea ruiu rerum dispulationem, quae iam

suscipitatur, pertinere utique ad philosophos Megaricos, adeoque inde ni eo tempore esse insiti uiam, quo philos0phus apud illos olim sustii commoratus Inui vel in Suphisin qui postridie

habitus in plur, uransitur ad lenii cos. Examinatur entiu et refellitur eo tum de Uno sive de Eni Senientia, ridique prudenter instituitur sic, ut Simul doceatur, qua nec 'SSi iudine et coniunctione id quod sit cum eo continentur, quod non Sse iudicari oporteat. Sed de hoc argumenio non in in Socrate dispulai, Ieru in hospes illi quis Eleaticus a Theodoro in hesternorum amiliarium societatem adductus Nimirum is, o eri reperiendi studio mirifice inflammaius et quaerendi subtilitati scholae more et ansiliuio egregie adsuefactus, denique paene inviiu eo desertur, ut Megaricorum sententiam nil Plutonis rationem dellecini et repudius a Parmenidis id quod non esset plane tollensis opinione eius quod sit quodque non sit necessitudinem elicissime patefac iit. Sed hoc quunt sit principale libri ni gumentum, ininen disputationis exordium ab alia quadam re ducitur, irimo quidem adspeciunt ullum diversa, sed revera cuni illo coniunctissima. Etenim hospes Elon licus ubi per Theodorum praesentibus micis salis est cuin mendatus eosque humaniter Saluiuvii, proienus ab his interrogatur, quomodo Elentici Sophi Siam, virum ei vilem, hoc est rei uiri civilium scientia instructum , atque philosophuni distinguantis Secernani. vulgo enim eo omne peSSimo errore inter

ipsos confundi, siquidem ita accidat, mi philosophi modo prosophis iis, modo pro iii ierum publicarum gnaris et peritis, inodo etiam pro insanis habeantur diaque ille primum sophistam investi ,randum si uiuit Hoc vero riaciens in eum pedetentim

devenit Sententiam , ut propriam eius anquam sedem ac domicilium in eo quaeri oportere existimet, quod non SSe dicatur. Quo facio progreditur nil exquirendam naturam rationemque eiuS, quodeSSe et non esse dicimus: quani dum explorat sic, si id ipsum Innxiine perlaSse videntur, ea dein peia etiam sophisiae indolem ei naturam reperit, eoque modo id, de quo antea era dubita sum,

felici denique successu in clarissima luce collocat. Ita igitur in

hoc dialogo i sophista investigatur, ei non entis cum ente cognatio sic ostenditur, ut veritatis cognitionem ex utroque SSeSuSpenSam nrto prorsus divina docensur Sed quum in haruma erum explicatione nil vitiabilis cerna lur Platonis solertia, 'um

30쪽

non initior ars Hucti in disserendi oratia ei ratione, in in illi nil liii, iiit. Nani luemnilitio tu in iii rhenuleio Sociuilicae dialecticae iamluani speciem iunii in in deliinxisse videtur, ita in optii sui Eleniani induxi eum, qui ncum in dialectico tilinant plurini uin ac scholae suae inori et cui uel udini in disserendo ita lite inperet, ut eius tanquam iiiiago quaeda in biseulos ponatur. Qua in qua iuidens inode intione, ut moris alieni mi inito arguinenti explientioni nihil olliciat. Sed de liis infra dicemus explieni ius nunc rein paucis signiscnsse Satis erii. Pergimus ad eum inlo sum, qui Sophissam ordine deinceps exeipii, hoc est, ni Politicum. Ei enim sophisin invenio Eleales protenus neredi nil informandum viruin veri rern in rixilium Scientia pollentem. Nec tamen iam

in eo uno describendo subsistit, verum ei inui illos depingii, quin i iis civilis laudem emere aucupabantur. Quocii ea hoc libro pei laeti ei consummai viri civilis species ei imago proponitur, Sed ei dein linin illi, qui temerario vulgi iudicio reruin civilium prudentia

excellere putabantur, tanquam ex ad Vel Sa pnrie opponuntur.

uod qua ratione sal infra declarabitur. Hoc loco id nuntndmonuisse iuvabii, persectum illum optimumque civitatis gubernatorstin, Si reni ni rurate es limes, non esse liuin nisi ipsunt

philosophum sive sapientem in vitae publicae nctione consiliuiuntei eivitatis factum gubernatorein, ut Pinio iam in Politico philosophuiu ex parte depinxisse existimandus siti Verum finxit eunt in hoc libro in lem, lini non in in eius, quod est vel non Si,

vivi naturauique perscrutetur, Sed qui inente sua nitive rationeianium valeat, ut ipse Solus pro communi quadam totius rei publicae lege habendus sis. Quare sit ite uiriligitur in iis exponendis nullam habita in osse rationeui eorunt, quae in lieneteione sophista de hii uianae mentis cognitione eiusque principiis ac sensibus dispulata sunt. Sed haec Sicuti penitiis videntur negleria, ui per tutum Politicum nusquam respiciantur ita disserendi ratio in Sophista usurpata hic veluti consummatur ac perscitur. Nain ea dein prorsus hic methodus dialectica usque illic dominatur; sed ita dominatur, ut subinde sinu corri nitar bilenianique emendetur. Vunni obrem aperium est philosophia iii id egisse, ut uiruiuque dialoguin etia in communis dialecticae vinculo rcitus coniungeret ne veluti constringeret. Atque nec qui deni de Sophisiae et Politici nexu ei coniunctione. Reliquum sui denique,

ui etiam philosophi species ei imago perseienda esset, cuius spes in Suphisia ei Politico identidem saeta erat. Et recte sane. Enim vero quemadmodum in Politico nasi eorum, qui laudem seiensiae civilis temere appetere iudicantur, e regi0nepoStineSi vero germanoque sapienti, qui unus merito Suo censetur politici nomine dignus esse ita oliam sophisiae illi, qui in eo quod non esi habitare iudiea iur, verus philosophus opponendus si iii, hoc est is, qui idem esset gel- manicus dinlecticus, quique unice in eo, quod vere est, contemplando summo studio occuparetur. atque hoc nos ira quidem Seniensiasticium est in Parmenide ). Nam in Iloc libro qui repraesentatur

philosophus, is sophistae illi, in cognomini sermone prae culis posito, prorsus ex altera parte respondei uippe ille nihil

aliud nisi fraudem ei sallacias consectatur ideoque in eo potissia Inum, quod non Si versari dicitur hic vero perpetuo id agit, ni eius, quod vere est, vim rationemque omnem indaget et exquirat, nihilque intentatum relinquit, quo ad veri intelligentia in perveni uiui Quod ut non perviderent homines doctissimi esseclum maxime eo est, quod in hoc libro non hospes iste Eleatieus loquens inducitur, quem in Sophista et Politico disputantem nudimus. sed ipse Parmenides, sunt mus ille scholae Eleaticae imi-gister', qui cum Socrate sapiente, sed tunc nil huc dolescense, de rebus longe gravissimis colloquitur . at enim vero id ipsum,

Si rem accurate perpendas, proi Sus regie d rem praeSeniem

neeommodulum esse iudicari oportet Nam ii primum quidem qui gravissimus habebatur doctrinae Elenii cae vetor atque pri

cep xim rationemque Oυσίας omnem exponit, et quidem Sic exponit, ut denique Eliuuarum et Pythagoreorum opiniones ad Pi ioni. sententiam reserantur: deinde iuvenis Socratis exemplo docetur, quisnam ille sit, qui indole et natura vere philosopha

praeditus esse existimari debent, quandoquidem Senex Parmenides Socratis iuvenis ingenium vehementer admiratur deoque auguratur . eum liquando, Sicubi in vero quaerendo nullius rei investigationem reformidet Sed sui omnia ponderet momentis, ad

η Diximus de hae re explicatius Protegg. ad Sophist. P. 5 sqq. In eatidem sententiam eodem fere tempore, quo ista seripsimus, ZELLE-nLA devenit Studior Platome p. 19 sqq. in eo tamen alaus, quod Parmenidi medium inter Sophisiam et Politicum locum ussignavit.

SEARCH

MENU NAVIGATION