Jacobi Cujacij J.C. praestantissimi Opera omnia in decem tomos distributa, quibus continentur tam priora, ... quam posteriora, ... jam a Carolo Annibale Fabroto J.C. disposita .. Tomus sextus vel tertius Operum postumorum quae de jure reliquit contin

발행: 1722년

분량: 608페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

41쪽

bar, vi seniam contemplatione tui negotia gessi peculia- Aria, tu mihi tenearis e litisis si amicitia pili itii. vel serat,

raram comemplarione , adversus patrem, vel doministilla pectilio dum axat dandam actionem . Idem e ei. er si id iuris esse eos DiaM . riam . idi s servum non necessarium emero scio itis, di iti ratum Miseriae r nihil arii rraiihahitione, in eodem loco Tomponius scribit, hoc adiectem

quod ptisar. O F nihil se in peetitio . quoniam pius paIri.

domi nove debetur . in pireni dandam actionem , in quantum locutilior ex mea administrauioae sativis A. N quaestione hujus finem . quatenus patet , vel dominus mihi tencatur actione negotiorum gestorum , si ne-

in quantum locupletior sectus est ex mea administratione. hoc est. de in rem verso, ne quid lueretur cum detiimento meo . Et ita hic Ioeus explicandus.

Ad I. Sed si hominis liberi. qtii illi bona fide feriuebat, negotia refers : s quidem puram . ivtim esse Ieratim , gestu.

mponitis scribit, rartim restim pectiliaritim causa , qua re seqvi debent, tecum mala fore negotiorum geliorum actionem. eartim vero rerum quae issum sequvm r. non ieram, Ad ctim

ipse : sed si libertim scivi . eartim quidem rerum . qua eum

equuntur, habeo adriistis eum actionem, rartim vero . quare sequvinetur , adversus te . vel usus est.

de quo sine distinctione ulla definit . ut sue putavit, eum eae servum honae fidei possieslotis, sive liberum esse tavit, in id peculium . quod honae sides possessorem sequitur . quod ab honae fidei pollissorem pertinet , puta , quod is

homo paravit ex suis operis , vel ex re bonae fidei possita ris . habeat in honae fidei possessorem acti em negoti rum gestorum . quasi mus negotio gestor in id vero Heusium . quod sequitur liberum hominem. puta, quod is paravit extra illas duas causas, extra rim honae fidei possessoris, & extra suas operas, ut habeat in ipsum liherum hominem actionem nerotiorum gestorum . I ther homo b na fide posessus duplicis sutis peculium habet, L hi eqviaeritur. I. I. de peta. unum , quod ad eum pertinet di al-gotia peculiaria servi, vel sis ii sui gessero, auctor noster di- v, Ixit de eo. qui gessit negotium peculiare fui, si inguit recter aut contemplatione patris, vel domini ea ne- setvi alieni, in quo distinctione quadam usus potia gessi, & tenetur mihi pater , vel dominus in solidum quam exposui r nune dicit de eo, qui gessit negotium libra actione negotii gesti, vel negotiorum gestorum . quia es ti hominis. qui alteri serviebat hona fide tanquam servus .

negotium peculiare, negotium patris oes domini est, peia a Ioram. r-

cuisum filii vel servi,peculium patris , vel domini est, live pars sui patrimonii, honorum itiorum, L i5. g. xli. ins detisti . o Dabit .l erfer m. g. I.de a tiirrer dom. s. i. Inctii. qtith. non es permis fac icti. aut ea negotia gessi amicitia, vel contemplatione filii, vel scivi , de hoc casu pater. vel dominus negotiorum gestorum actione mihi tencturi non in solidum sed ad finem Ae modum peculii duntaxat, id est. actione negotiorum gestorum de peculior quia eis Meetiam casu re ipsa negotium peculiare sit negotium patris, vel domini tamen & re ipsa negotium id est filii, vel servi, cujus quasi patrimonium peculium ell. V c quod Theot re, summe notandum est ) ubi contemplatione tua con juncta est etiam res tua, tu spectandus es potius, quam , c terum , quod pertinet ad bonae fidei possessorem et ait, H -- sias issertim stidit c ut hie in Ilotintino scrinium est ovulgo apertius, sed di fi libertim seivi,quibus verbis tollitur omnis distinctio . verum nihil restri , utro modo legas .

sed si, an sed , F: Nam hoe eu frequentissimim in iis libris . Quod qui ignorat . plane ostendat, se non accurate iis libris dedisse operam, ut haee particula Ied, vel sed di

sit conjunctiva , vel discretiva . vi in L in quartam, ad LFa id. illo loco , sed in me omissaria . pro , sed o . de

contra . haec sed in s , ut sit discretiva, non comunctiva . quod & Grammatici docent. Ad s. Si Tatii feratim Drans. Di erat Sempronii. dedero

pectiniam , ne occidereThr: tit Tomponitit aui habeo negotio-ram Iesorum adversus Sempronitim actionem .

HI S addam pro fine breviter . quod est iis s. s misi. Si

dedi pecuniam . ne occideretur servus Sempronii . quem putatiam esse servum Titii, in Titium non habeo negotiorum gestorum actionem . ad quem ea res non peristinet . nee si ratum habuerit: quia quid attinet eum . eam rem ratam habere 3 In Titium, inquam, non habeo acti rem negotiorum gestorum . I iret contemplatione Titii, cum existimatem servum esse Titii. eam pecuniam erogavero . sed habeo actionem negotiorum gestorum in Sempronium, cui servavi serviam, & cujus igitur re ipsa nego

tium gessi et quia, ut iam saepius dictum eli. gestum potius

spectatur , quam gerentis existimatio . vel opinio. Ad s. Item quaeritur apud Tedium lih. A si Titi m Dasi de- litorem tuum extra rudicium admonti ro. o is mihi oberit, eum et, sor non esset, imaee postea cognouereis, O radum haberi e an negoriorum gestorum actione me test eomenire Fi ait .dtibitari poser quia nullum ne oti m i vim gestam mdebitor tum non fuerit, sed ra habhio . inquit setii iti m n gotium: ct saevi ei, a quo exarum est, adversis rem datvr repetitio. Di ratum habuit: ita di ira debebit, pos Gilhahitionem abersum me competere actio . se ruribasitio eois sitiei ratim negotium . quod ab initia ititim non eras. sed tua eorumpiatione gest m.

IN l. s. g. irem quaeritur . e P s. re agitur de rati habitione. de qua etiam nonnihil dictum est in s. sed F ero , Ap.de

quaeritur, an ratthabitio negotii ad nos non pertinentis

alter, cuius tantum res est. Afiectio, contemplatio , di pi videntia in gestore, quae illum respiciat. rusia . Quod autem in hune locum is ui s.qviod se amicitia filii itii, vel servi,

obiicit Accurs ex I. Ins quae negat , competere actionem

regotiorum gestorum adversus pupillum ei, qui ductusam citia paterna negotium pupilli gessit. id nihil osticit. quia ea I. M. de eo intelligitur , qui non habuit animum repetendi sumsitus. quos fecit in petendis tutoribus pupil- Io . ves in pollulandis tutoribus suspectis , qui utique anuhum repetendi sumptus, quos secit, non habuit, qui id socii affectu.& pietate paterna, Iuxta ac si pater ipse esset quisuit intimus . ut i. i. i. s. L is. c. eod. iii. L d. c. de suspect.t r. l. ex Gotas . s. I. ins Me iv. facit , & I.ram ii, Di, pen. ins de conditi. in deh. Et in da M. per constitutionem D. Severi puto significari d. l. i. c. eod. iii. quae est Severi.

At persequamur reliqua, quae sunt in hoc s ias ego. Nihil

referre ait , contemplatione quis filii, vel iei vi alieni negotium peculiare gerat, non ignarus conditionis eorum , ad vero existimans eos esse sui suris e Nam & qui existimat eos esse sui juris, proculduhio eorum tantum contempla tione ad eorum negotium accedit. & ideo hoc quoque casu adversus patrem, vel dominum de peculio duntaxat ha- hct actionem . Sequitur : Nam eis serutim non necessaritim emero filio itio . est ia rasum habueris . nihil artitiae radihabutione . tii eodem loco Tomponitis seri et . Sie eli legendum . Linus est obi trus , sed ad suasitatem redigi potest hoc modo et Emi servum non necessarium filio tuo . ideoque ron contemplatione tui. sed filii. Si necessarium emi, contemplatione tui id fecisse videor . quia feci, quod facturus eras . At si non necessarium emi. non contemplatione tui nid iste ii de ideo . etiamsi tu id ratum habueris, non teneris umihi, nisi de peculio, quia eatenus duntaxat videris ratum habuisse, ut de peculio teneatis, non ut in solidum oble ris: quia nec quicquam ultra peculii vires attinebat ratum haberi a te , quod non contemplatione tui gestum erat e Uticax est ratiuabitio patris , ae proinde pater in solidum obligatur . si ratum habuerit, quod filius ecssit, & jusso comparatur, ae proinde pater in solidum ou ligatur. . i. ins

Od jusu. Sed a ratum habuerit,quod alius gessit pro filio, re contemplatione filii . nihil agit ratiliabitio, id est , ratia habitio hujusmodi patrem non obligat in solidum, sed in peculium duntaxat . vel si nihil sit in peetilio . ui si quod debetur patri, omne peculium absumi, patrem obligat,

42쪽

1 In Lib. III. Digestorum Salvij Iuliani. et

constituat . I iaciat negotium nostrum , quod ab initio Anostrum non erat. Et in specie quidem d. s. sed F ero . ra-tthabitio patris nihil agit ad obligandum cum ultra peculii .

quantitatem , quia contemplatione patris negotium non gessit. qui non necessarium servum illio esus comparavit,

ut ibi exposui. At in specie Mius scitem Paruum cum emet

contemplatione Gasi gellum negotium . quod Casi non erat. ratthabitio Gaji facit , ut quod ejus negotium non erat, esus suisse intelligatur, utque ex causa ratiliabitionis teneatur in solidum actione negotiorum gestorum . Species haee est. Titium quas debitorem tuum , qui debitor tuus Non erat ammo gerendi tui negotii, sine mandatu tuo extra audicium conveni. ut ponit, id est . extra iudicium interis

pellavi, & admonui, ut tibi, aut mihi nomine tuo solveret debitam pecunim et extra sudicium , inquam ( nam in tuis dicio. nee si debitor suisset, ulla extraneo mihi in illum paelio, aut e ventio sine mandato erat ) Titius vero, ita ut dixi, a me inrevellatus extra sudicium, paruit interpellationi, & solvit mihi, falso existiman se debitorem tuuit

esse, quod de ipse salso mihi persuaseram . Denique solvit

mihi indebitum per et rorem . de hoc tu eum cognovisses.snox raium habuisti. Sane hoc casu, sicut Titio in tecon petit condictio indebiti proptet ratitabitionem . ac si sol visset tibi, l.6. spem de eradict. indes. l. findaeiarum , rem M. ML L s procviraiori . de coad. ca a L. eaa. non seq. l.

Ii vendidero . s. p Titius . de suri. ita diquum est tibi in me dari actionem negotiorum gestorum , qua pecuniam mihi solutam repetas, ut L 13. ins e fit. quia de tui contemplatione hoe negotium gessi . & ratthabitio negotium . quod ab initio tuum non erat, ex post facto tuum fecit. Iisdem ratio valet in specie seq. CAd I. Idem ait si Diu debitorem, eui te heredem Drabam

cum esset sertis heres, convenero Militer,ct exegero mox iis ratum habueris, es mihi adisti a te, ct tibi mutuam negotiorum gestortim actionem . . quin alientim negotium test mes .sea rasthasitio Me eoncilia . quae res e uit, vi tuum nego iam gessisn videatur . er a te hereditas peti pomu . CUM salso existimatem. te esse heredem Titii, eun

esset Seius heres Titii, non tu, debitorem hereditarium animo gerendi negotii tui extra judicium admonui . de appellavi, ut solveret, de solvit, mox tu id ratum iam huisu . ratam fecisti solutionem mihi factam . Ratthahitio

negotium, quod tuum non erat, tuum tacit , paritque inter me. de te mutuam actionem negotiorum geliorum,. DUt L r. cda contrahesii l. Ratiliabitio inquit. noc conciliat,

hoc efficit, ut tu . quas pecuniae hereditariae p'Ist in pro

herede, vero heredi tenearis petitione hereditatis, perinde atque si ipsemet eam pecuniam exegisset. Non omittam, quod in hae specie objicit Accursus, esse potius actionem mandati, quam negotiorum gestorum inter nos . ex l. 6o. de retia. itim quae aperte ait, eum, qui ratum habet, quod genum est, obstringi mandati actione . quia scilicet ratiM-hitici retrotrahitur. I mandato comenatur. l. I t. in M. de solvi. Verum , ut breve saeiam, nee diu morer in re facilli mal ubi is, qui ratum habet . non constituendi. de contrahendi mandati animum habuit, sed negotii gesti faciendi

sol, quod ab initio suum non erat, vel quod suum erat,sed Resum male, ut Ly. i . Me tu. sane dici non potest ex ra- et hahitione nasci mandati actionem . Non semper rati ha- nhitio mandato comparatur , spectandus est animus ejus ,

moi ratum habet. Est etiam alia species in finisu ius LAd s. id ergo si viii Taedim) fl tam te heredem putabam, instilam sumero hereditariam. iviqvie rasum habueris e an sit mihi adversetis te assio e Sed non stre ait. exm Me facto

meo acter si locuple vitii , est alterius re dc te ivm nep

aium siet i nee posit, quod alii a iussum es ipso gesta , vocrum negotiam videri .

SPecies tertia longe diversa est a ducus superio bus

quia in ea ratshalatio nihil agit. id est neque mandati, ncque negotiorum gestorum actionem patit . Finge, eum Ton III. TU. te heredemtisse Titii existimarem . de esset Gaius heres,

non tu , fulci vi domum hereditariam ruinosam i di male materiatam e Tu . quamvis re vera ad te hoe negotium

nihil pertineret, id tamen ratum habuisti, an mihi in te ad

recuperandam fulturae impensam competit negotiorum

estorum actio e Minime, quia hoc facto meo Gajus veruseres est locupletatus, non tu . de Gaji re ipsa negotium gestiam est et nee potest quod re ipsa Gam a uilitum est . r. ra.ro ut est in Basilic. adi iose qu id a Ud sit. nimirum superficie cedente solo , id tuum negotium oti videri. In duabus superioribus speciebus , si exegisti pecuniam meo nomine ab eo , qui non mihi eam debebat. sed alius, non est ea pecunia alii quaesita . non est ea pecunia alter locupletatus: in specie hac lenia, impensa, quam se is cisti in domo fulcienda, alter eli locupletatus. Et ideo non

est . quod ratihahitici hac in specie tibi noceat. Ad g.videamus in persona ejus, qui negotia aduinistrat,

quadam gessi, quaedam non , contemplasione tamen esus

aliis ad hae non attes O s vir diligens quod ab eo exigimus, etiam ea usuras fuit: an dici debeat negotiorem gestuorum eum teneri . in propterea , qaeod non gesta. quod pinoveritit. Certe s Did a se exirere desiit, noctii Ahio hae ei impinabitum. quanquam enim hoe ei imptitari non possiet, raralios debitores non conveneris. Doniam esuveniendi eos judicio saevigarem non habuit, qui milam actionem ingredere poeuit,ramen a semetipseo. rar non exegerit ei impurabitur icth sorte non fuerit x virarium, in divvii Titis Flavio Longina rescripsis: nis forte , inquit , usureas ei remiserat. Hssus s. alia est quaestio e Si procurator voluntarius quaedam gessit in bonis alienis, quaedam non gessit. si non omnia gessit. de administravit, qitae initio prae se ferebat se velle gerere , quaeritur , an propterea , quae non gessit, quasi culpae nomine teneatur actione negotiorum

gestoruma An vitio ei verti, de imputari possitiquod quaedam omiserit 3 Et videtur, jure id ei imputari non posse, quia ut e ganter Papin. ait in Liviores , sesui . de iam . ivt. farii, abundeque Iussidui vel in una specie per amici laborem domino confuse Quae verba etiam Im . usurpant in Liviori. c. de ne i. geri. Attamen in Me I iat. definitur , etiam eorum, quae non gessit, quae non curavit, teneri eum actione negotiorum g ulorum . Quod tamen non est hanetaliter verum, sed, ut declarat, ita demum . si ideo alius ad negotia, quae omitat, vel deseruit, eius contemplatione non accessit, quod ipse initio omnium administrationem

suscepisset, & si vir diligens etiam ea gesturus fuerit: Nam di a procuratore voluntario. qui sine mandato ultro se tulit gerendis negotiis alienis exactissimam diligentiam

exigimus, non minus, quam a mandatario. nee sufficit talis

diligentia. qualem suis rebus adhibere solet. si modo alius

diligentior commodius negotia administraturus suerit si,ut ait vir diligens quod ab eo exigimus,nempe ut fit diligens,& diligentissimus, etiam ea gesturus suerit, in s. g. Instinde obligag a eae quasi conir. La roraratore . c. maia. Quod& ille loeus Martialis demonstrat et sane certus, ct asser homo, procvraetorem vultu, qvi praeservi ipso. In utroque '

curatore . vel ex mandatu . ves sine mandatu asperitas exiisl itur , & vigilantia summa . Quapropter non tantum d um praestat, & culpam latam . sed etiam levem, de levissimam , cui adversa eri diligentia exactissima. Illud est extra omnem dubitationem . , controversiam , eum, qui ultro accessit ad administrationem negotiorum meorum , sorte me absente, aut non prolithente. si debitor meus fuerit . culpari posse , quod a semetipso pecuniam . quam mihi debuit, non exegerit, de rationibus meis intulerit: licet cuia pari non possit . quod a caeteris etiam debitoribus meis pecuniam non exegit, quia nec potuit a caeteris sine mamdam exigere. I. . s. pem de praeserat. ver, L 3. g. I. litiseq. . si vendo , inL. Me iii. Marcus Tullius pro Rose. C meedo et Aueri . inquit, nemo potest peteme , ius qui cotnitor est factas, cognitor, id est. procurator ex mandatu . At sano qui negotia mca gerebat potuit, & vero debuit a semetipso pecuniam , quam mihi debuit exigere : quod si non leti .

43쪽

Comment. Jacobi Cujacij

atque ita evenerit, ut tempore , vel morte obligatio exis A in integrum , veluti de actione de dolo

tingueretur, nihilomanus tenetur ipse, vel heres esus acti, metus causa. de actione M. . UCI morte Claugatio exis

cingueretur, nihilonianus tenetur ipse, vel heres eius acti ne negotiorum geuorum, I 8. in primans. Dehuit enim sibi verum , S aequum denuntiare . debuit se interpellare, nee monitorem operiri, & expectare , tauo iras, s lim s temporari . O p. sisti de admin. ivi. ubi elegantistime . tinumquemque fili debere verum denuntiarer verum id est, honum. aequum et unumquemque debere esse sui monitorem . ut Dominus noster, Lue. ia. siti id atirem , in a vobis iras non ita casas. quod stisium V Debuit ergo adversus semetipsum experiri, quod potuit sine actione. Adversus alium debitorem melim non potuit experiri aliter . quam a me sibi mandata actione . nisi erat ex numero coniunctarum perinsonarum . quibus sine mandatu licet agere nomine alieno.ohlata cautione de rato, LR in princ ha Ls s. D. de pro-

metus causa, de actione resciuesta, quae datur Iansis,& cir cumscriptis maioribus Iulia ex causa , de de persecutione: quae datur minoribus viginti quinque amisi lapsis similite aut circumscriptis, de actione, quod metus causa, hoc tam tim ex eo labro refertur,quod est in My ex ,κ edacto. oti

Ad LIX. Quod metus causa . s. Ex hoc retini restimis latir facienda est, id est, in integrum ossicio judicis e vi s Perum res tractu a est. Naradartiri di de dola sitai victum est repromisartiri ne forte deterior res fiet facta, in se aecepti a. tione liberagio intervenit. r. iuuenda erit in triginum m-rum Gigatio, visique adeo, in Jtitiantis Arisai lib. . Dipsoris pecvnia debita bali quae arteria per vim facta est. nisi vel Iolvaris . vel reputisa ob iratione didicium accipiatur. caesis titio eum condemnandine sed di s per vim iis ami tromusero, stipulasio are eo faetenda erit. sed o s u sfractus. vel servitutes mulsa stim, restituenda erant.

e rat. Unde A si pecuniam . quam mihi debuit. debuetit Bline u luris i s debitum fuerit viris . ex eo tempore, quia motatus fuerit in ea pecunia a semetipso exigenda , etiam lavarae veniunt ossicio sudicis in actionem negotiorum g tiorum: quia es bonae fidei. & cetiissimum est illud Um, c de aerion. em . Un Misae fidei, rae Uti . hi. edorum debit rems qui vim ivendunt, Inquam, usurae. nisi . ut ait in sine limus legis. remissae a domino negotiorum fuerint: pacto convento remitti possunt, quia & ipsa actio omnis negotiorum rest rum ultro citroque remitti potest. Lio. in prium ins Mein. Hae est finis L I

Danere actionem quod metus causa a cissus exitus hic est. quia arbitraria actio est , ut nisi ereditori debitor, qui vim lecit ut liberaretur, arbitrici sudicis pecuniam debitam solvat, vel reponat se in pristinam ligationem. in quadruplum condemnetur. Potest etiam in debitore si hin: maliti creditor ager a stina actione, quam sustulit acceptilatio, videlicet restilia acceptilationein actione igitur renitutoria. vel utili ut I volemi in hae l. Caeterum una actione electa.

is non probitati, has am ne S , et g starum acti oram et moretur eo, ouod si data sumt

non prohibuit. si ara a uia rethi ' P . senatum

em oritori .et' ori tun a tabeant, in unus procurat,

nes, ret:M J Shibuerit , alter non 'hibuerit, exiententia Iulsant, in eum, qui non prohibuit, superest actiomem gestorum. Is vero, qui prahibuit,otii ex par

et Iimperum ' , nec in C rauci pertingi , vel

omendi ullo modo potest, nee a socio suo, nee a gestore

auitan. intellexisse arbitror in I. v. c. de nepot o B A rima

-certe, ac rem . qui pecuniam mutuam accepit. E

JACOBI CUJAC IJ J C.

In Lib. Iv. Digestorum SALUII IULIANI RECITATIONES SOLEMNES . 8 3 MUS i diem omnia, quae ex lib. Dia

credentem pecuniam sustum odium non esse visum es. ouia filius lam. minor fuit, non est minori adversus minorem le

irmae Vm Primethsaba esse non potes . Nec videt tir tale sententia adversari, quod Iutandis feribite si minor anui r

2 em mmvmisu, dandam in manumis

amm, re eam se accipimas, emere dolo em plorem, ut ex empto tenera non posseu 3 avit nullam esse ven.

cumscriptus eum--

44쪽

tit rei teri

dii In Lib. IV. Digestorum Salvii Juliani. ar

ti . si emptor eum manumisserit, in manumissum non aliam Ahabere actionem . vel persecutionem . quam actionem de dolo. quae est actio subsidiaria, quae non competit,nisi aliis omnibus deficientibus actionibus. Et hie sane descit restitutio in integrum . id est minori. qui e fidio servi cis eumscriptus eum vendidit . si is servus maniimissus fuerit ab emptore , nulla competit restitutio in integrum adversus manumissum et quia per restitutionem in integrum liis herias revocari non potest . quae semei competiit. IS. F. v. D minor Favor libertatis hoe conciliat, qui multo major est, quam favor aetatis. duntaxat ipsortim dieram facienda es inon totivi temporises ira Iuliantis libro vi rapeluseribvr ait enim . resipionem murationis . ita faciendum , tit hi dies resistiavistir, qvitas actor agere via it. o intemensti feriarum impediitis est. Ex eodem libro in eod. titi resertur inhrs. Distriae, si quis ideo non potuerit coeluam ab alio rei suae usucapionem interrumpete . quod indictae essent seriae a praetorti extraordinariae, I repentinae, testina usucapione renituitur

in integrum , ita ut tantum duntaxat temporis ad rem suam vindicandam habeat, quantum ei feriae exemerunt

Ad L. VII. Ex quibus causis mas. Italanus sis stralis, non soliun adversus possessorem hereditatis succurrendum milui. verum adversias eos quoque, qui a possessore emerant,ut vin

Heari re, so insi si miles herediιatem agnoverit quod F noa Barnoririt, ex post fam usucapiorem processisse nianis asuri DL actione res issoria, quae datur majoribus justa ex

causa, duo proponuntur ex eodem lib. in i in ex tith. e f. mal. unum est de milite masore 2 s. annis . qui eum esset in expeditione , de absens igitur reip. cauta . hereditatem sibi delatam amisit, usucaptis rebus heredita. Hisi quem ex luliani lih . Digest. ibi traditur, si reversu eam hereditatem agnoverit , rescissa usucapione in inte Ad L. XLVII. de Reeeptis . Si eo promissum ita factum est. vi prasenae viro et avi hereditas eartim, a her sententiam ditat, O alter ex litigatoribui decesperii Dp illa herede retiam: non aliter visi aesente M divi esse, hia tutorii atim-rita, Seriet interposia . Item s aeter ex comprum iremibus serere coeperii. , Ad L. XLIX. eod. tit. Sed ct inserpellasvr quo minus sententiam dican quia nihild coram stirioso fieri intelligitur. cuias furios a raraetorem habet , vel Miserit adhue litigia penis dente, potest curatore prome sententia dici. Tractavit etiam hoe lib. Iulianus de arbitris compro amissariis, ut constat ex L .er Dese recept Pi arii tr. receiaee quibus etiam statim post restitutiones in integrum in D. dat ut ilicia retepud est, de aria Isia arbit. recep. cu adiri essent ex compromisso. Illae autem duae leges hoc docent compromisso ita facto . ut non nisi praesente utroque litigatore. praesente ambobus tui veteres loquebantur) vel eum, qui res hereditarias usu cepit pro emptore. Unde val- C praesentibus hereditas eorum arbiter sententiam dicat quod de notandum est , pro herede usi capere etiam eum . qui pleronq;fit exemplo judiciorum. de unoquoq; e re PAMn- heres non est, si hona fide, di iusto titulo hereditatem pos re domum grum restitui. non tantum adversus possessorem heredita tis, sed etiam adversus eos, qui a posiesiore res hereditarias emerunt, es usuceperant, id est, non tantum adversus eum qui bona heteditaria usucepit pro herede, cum existimaret se heredem esse iusto errore ductus, sed etiam adversustentia inter praesentes tantum tenet. Et praesentes dicimus puberes, vel pupillos adsuncta tutoris praesentia & auctoritate' homines sanae mentia.Nam furiosi sine curatoris vel pupilli sine tutoris auctoritate pro praesentibus non habentur. Itaque coram eis arbiter sententiam dicere non emitur. I. p. ha. imo vero admonetur ne coram eis sententiam

dieat, quod est, ne stuctra sententiam dieat. l . in princEt hune Iuliani locum citat etiam Ulp. in LE . Dev.eodali. Ad A. Albiter adesse saeviores, o per nuntium, vel per epiis Bolam iubere potes. ditur in I. s. s. i. arbitium per nuntium, vel per epistolam. per iraeea . ut Basilica habent rem voce etiam Rilyhius utitur sepe) per aetri , inquam . subcreposse, ut adsint partes per nuncium viva voem vel per epitiolam . Quod di forte exemplo iudiciorum comparatti maesta sic enim in L E . in n. eod. tit. dicitur arbitrum . cui permissum est. compromissi diem proferre posse per nunttium, vel per epistolam .vit. Si ab altera dum at parte heressis mentis compreis heca fuerit . compromissum solvetur morte cujusque ex iiii tatoritas, se I Io vererer altero mortuo , se neutrias heredispersona comprehendereris.

S Equitur in sali. d. l. s. quod etiam ex at in L l. 23.

s. r. si in compto ad heredum Iacta mentio non stipula . ut etiam heredes litigatorum ex compromisso obli- restituitur in integrum,ut actio tempore emissa ei rellitu a- n tentur: vel si heredis mentio facta sit ex una parte tantum,

Q.: Q - non ex altera . morte alterius litigatoris compromisium

sideat, quod confirmat Lnon solum, s. Me amplius de Cura.di Utie . Et male tamen id Aecursius negat frustra. nixus his verbia I ragro hero heres sum; quae tamen verba hane adjectionem non respuunt. vcl si heredem me esse putem, sicut in Li. pro ter. verba haec , usu pionem pro legato nulli alii eompetere, quam ei. cui legatum est. Et hanc ad jectionem recipiant. vel ei, qui susta ex causi non vana opinione existimavit sibi legatum esse, i. . eod.sit. Ad s. Eum qitoque viii sic legaι- su vel in annos singulos, quibus in Italia esiet: rectituendum tis capiat . atque si in

Italia fuisset, O Labeo sentat, ct Iustanso libro quarto, O

Pomponilus lib. i. probant, ma enim dies actionis exat. tibi praesoris avxistim necessarium eras, sed conditio in eis a et Laeterum . quod proponitur in E L I . ex Pis. ea gmajor. est huiusmodi. Lucio Titio legata est ceria summa in annos singulos e plura sunt legata quot anni, tot legata . verum hoc adsectum est . in annos sutilos, qvitas in vasta erit, quae postrema verba conditionem faciunt, aesi dixissetis in Italia erit. vel quamdiu in Italia erit.Is miliariae nomen dedit . de relicta Italia, in hostes rosectus est amisit multorum annorum legata propter aesectum conis ditionis. quam tua verba faciunt. Dibat in milia erit. Wrum militia solutus, ubi redierit in Italiam, restituendus est in integram, ut perinde, ac si conditio non defecisset legata capiat praeteritorum annorum,non etiam cut subtiliter ait restituitur in integrum,ut actio tempore emissa ei rellitua cur, quia interim, quamdiu abfuit Italia . nullam actionem habuit . quae ei restitui possit. Amisit igitur legata singulorum annorum . non actionem ullam . N ad legatuiti iei cur restituendus est, non ad actionem . Ad L. Sed etsi XXVI. eod tit. s. siseria extra ordinem hi indivi , ob res para prospeve geras . vel in honorem priveipis . o proprerea magistraitis ivs non dixerit, Gajuscussiti, nominas ira iascebat, res ivrtim se . Dia per Praeet rem videbasur factum . Solemnium enim seriarum racionem haberi non debere t quia prospicere eas mitierit. di debuerit actor, ne in eas incidas, quod verius est, o va celsis lib. r.

extinguit, ubi non est facta mentio heredum. Omne coan promisiam intelligitur esse persenale . Io eompromissis fit putatio strictius accipitur . di claudere ea quoque non potest. ita ut ex una parie tantum heredem teneat, non etiam ex altera, quod valde notandum est . Ad L. VII. e m tit. Item F unus ex litigaetoribus bonit sas redat Iuliantii lii Ditestscribit mi esse euentam inbifremfensentiam dicere. etim neque agere, neque eonveniri possit.

II, addi potest. quod ex eod. lib. resertur in L i . in princeod. iii. de recep/. non cogi arbitriam sententiam dicere . - B a D

45쪽

a 3 Comment. Jacobi Cujach et

si unus edi litigatori hus bonis cesserit heneficio l.Juliae equia Ihuju smodi beneficio cum desierit agere, di conveniti polleis. qui suis honis cessit . sane nec in eum . nec propo diei

sententia poteste non cogi arbitrum si ustra sententiam dicere . Cessione igitur bonorum solvi compromi ilum , licui de foetetatem. finis.Desu.de societ. Ad LXIVMaetit.Omilam autem sentem iam dicas arbiter dyratorem non pertinere Ialea aut et Ammodo ditas, quod ira vides r. Et ideo se is isti in arbitrem compromistim, tig ceriam sententiam dieat . mutim esse arbitrium . nec cogensim

sententiam dieret, Itiliantis scri vis tib Digestis m .

IT X eodem etiam tesertur in Lis. eo h. non cogi a L . bitrum sententiam dicere, li ei litigatores in compromisso prascripserint quam sententiam . aut qualem diceret: nquia de hie non intelligitur esse arbiter, sive sudex compromissarius. Ad L. XXI. LM.tit. I.Si quis ex litigatoribus ideo non adis fuerit . quod valet diae, vel rem .eatio alvemia impedis visis. I manstras mi alia caca i pernam eo itii Proeulas.

cy ilicinas astini: sed si paras ut si in eundem compromitis iere, actionem denegari, et excepti e instim fore ed Me ita demtim vertim e i. si arbiter ipse recipere in se arburitim fuerit paratus: nam invitum non esse togensim .ltilianus lib. .

bitrum commissa poena compromissi , sorte quod ad diem, quo adesse iussus est litigator. non adsuerit non cogi Crursus arbitrium recipere . si denuo litigator ille in eum compromittere paratus sit. Invitus nemo fit arbiter, fiet a ri antis in eadu. Finitur arbitrium poena commissa . nec rursus recipitur ab eodem athitro aliter,quam si sua sponte

id recipere velit:& in eadem os arbiter jusu ex eodem li-hm etiam ostenditur Maenam compromissi non committi,si

arbiter alio loco susserit litigatorem, vel litigatores adesse . quam quo actum est, ut sententiam diceret: quia egressus en fines compromissi, sive arbitiii. quod est notissimum. Ad L. Sed etsi lege XXU. de Petit. heredit. s. Certa sminori pretio res venieris , O pretium quodcunque iuvid lar fit constetistis. Ttitia magis poderii dici exceptione rem

summoveri. Nam in s id, quod a delisoritas exegit possessori testiori hereditatis silvit. Gerari debitorea Miantis D

ii, rare i. seritia. De hona Dei possessor. De trado stili.

vii debitum ab his exegerat, di ipso jure eos liberari . AD extremum notandum est . tradisse etiam hoc libro Iulianum de petit hered. unde de illud in Las. g. ig. versarete. de petit dieres. liberari ipso jure debitores here ditarios , si id, quod possessor hereditatis, qui non erat v rus heres.ah eis exegerat. id restituerit petitori vero hereis di. sive bonae, sive malae fidei possesshr ille suerit . ut I. 3 s. i praedo , de folia. l. st . satii. eia v. densit. heres. ubi iamen his tribuitur libro g.Iuliani, non εe in dict. L3 .h, sq. Potuit idem pluribus libris Iulianus scripsisse. es huic tractatui de petitia hered. de huic libro A. palam ad scripta LI s. de reler are quae iis lam vestis ex eod. lib. r sertur ab Usp.in La. de edice .rei j dic. nAd L. xv. de Obligat.& action, cum herede egit, exta Diones ortis est. At se non in ea ratio lata a testamenti Fni. in ranstra eas emanciparo bonorem possessio dari possidemancipara omittente bonpossessonem, non imis post abuereditor restitia fili actionem adversus scriptum heredem .

Nam quamdiu bonorum possesso contra labulas filio dari s te dieres quodammodo duiuor non est. SPecies hujus legis haee est i Quidam in testamento suo

ex itaneo herede insi ituto filium suum emami patum flentio praeteriit: potest filius oh vitium praeteritionis, quo

laborat testamentum , id rescindere , pctita honorum posti se contra tabulas. hoc est editum Quam tamen priusquam petat. si ereditor hereditarius agat cum herede seripto sibi dati oportere,, submoveatur hac exceptione euius sor-Iam apponitore si non in ea ratio stat Ialtila te iam . hi conara eas tabulas honorum possessio dari possu a submovetur hac exoceptione, si modo, de secundum eam res sudicetur id est, ii judicetur secundum heredem scriptum qui hane excepti nem opposuit. Atque ita si fuerit sudicatum secundum h redem tariptum quaeriturian postea filio emancipato omittente honorum posscssionem contra eatala est. eam novi ad mittente intra constituta tempora. creditor, qui re pulsus est semel, an eandem iterare possit sublato impedimento adversus heredem scriptum sine metu exceptionis tei 3 .pla respondet Iulianus creditori restatuendam eue actonem nee ab ea repelli eum debere exceptione res judicatae resti

tuitur creditor quia inquit, Damdiu bonoram possesso e irataratio emancipato dari poes t Dari autem potest intra a num. . i.F. laetius de Accesta.) heres scriptus quodammodo debitor non est. id est, obligatus novi videtur , qui se exceptione tueri potest ut l. ao .f. edaram in libera f. L r. i. A di in. Liolae ve .. . Caetenim ubi heres scriptus exceptione illa se amplius tueri non potest , ut puta filio

emancipato excluso a bonon sesLeontra lata salie heres ligatus videtur. Ae aequum est creditori in heredem restia tui actionem. Et evenit hoc casu. quod & alio casu evenita dicitur in I. s. s.sen. de lues diomatibi, ut qui iterum agit eadem actione eadem de re . non repellatur exceptione rei judicateia autem exceptio illa , vi si non in ea eama. de ea.

de qua hie agitur, Ae in .isaerceptio praesudietatis. 3uia id

agitur per eam,ut ne praejudicium fiat petitioni hereditatis sive filio petitum hereditatem admissi tam possessio contra tabo Li hac sane exceptione hoe sare creditor exiscluditur qui agit eum herede scripto, excedo uno casui si metus sit ne dies actionis exeat . quae foric temporalis est. Ad Trebia. Hodie ex constitutione Iustiniam nullo e si creditor qui cum possessore,vel petitore hereditatis agit. hae except. submovetur . l. 2. Cese prius ereae ad quam varidetur detorta M. F. idi cui plus quam per LMIAE

JACOBI CUJAC IJ J. C.

Ad Lib. V. Digestorem sALvII IULIANI

alienam iurisdiuionem exsaevitiis , noti tamen pro suo , ria vati sed peto eo. cvivs mandara sus dicit, quodiens partiis his estis fungis r.

AB MLvi ex Dip.Sas ii Iuliani libros quatuor . v

nio ad s. quem facile erit etiam hodie una opera absolvere , cum in eo supersint tantum L 3. de P.

et faeis maia. est stir D. Let is ivdis L seselet. i.ol. do ere ' d. At primum quidem . quod proponitur in L . Sintis vi m Eest itiri L eum, rei mandata est surisdi reo a magistratu.non posse eam alii mandare. id didiuimus ex Lsaee juris. veruinque esse son tantum si privato manis data suetit it ItalIMe tig.sed de si magistratui, ut si a Consule Pintosi Eis Trator nquit in hac lege dit is Hai adienam jumissaece it r. id est, qui mandatum alitati sutistimonia

exsequitur,non tamen prostio imperio id agis, tanquam pre tor .non vi sui imperi sed vi madati pro eo usus mand tu jus dicit tanquam vicarius esus:qua ratione comparatum est ut etsi suam iurisdict.prarior alii mandare possi,n nta men mandate possit alaenam . quam exsequendam suscepit

Credo autem quia hie liber . ut & para quaedam superioris, fuit totus de iudiciis , hae de re traeice in h. lib. Iulianum. cum ageret de iis, qui judices dare possunt, ut de Paulus in .ctim prator . inrae , c. cumque doceret iudicem datum alium iudicem dare non posse. t i. rae jussit. Tum tamen.cui mandata es iurisdictimveluti letatum proconsulis. judicem dare posse, duarum prasor , Ias qasque quia iudicis

dandi

46쪽

In Lib. V. Digestorum Salvij Juliani.

dandi licentia pars est iurisdict. sive imperii mixti, quod ei Amandatum est, L 3 de iurisdi'Iudici dato in litem certa non datur iurisdictio sed cognitio tantum live notio l. s. de

re d. vlt. sibi, di apud quem restit. in iviet. Si iudici dato non datur Iurisdictioaereo quod pars est iurisdietionis iudiaeem ipse dare non potet ,co nitio tantum, sive notio ei datur, datur de pmnuntiatio. Nam ut hoc ipso libro luL stria

r qua re cognoverit judex datus, scilicet, de eademi etiam pronuntiare potest , di debet, quod confirmat

E c de pedan. ivdie. & quod Paulus ait saenient. ut s. idi orincipio, etiam res iudicatas victri ab iis, qui ex auctori- ntate magii ratuum inter partes dati sunt. Ait initis lacua reco et veni Nex. principaliter, solacet, ut Bulgatus

lubintelligendum putat . nec enim de iracidenti quantione Pronuntiare iudex solet . quam trahit ad se princitatiscuaestio, etiamsi de incidenti cognoverit, sed de principali Pronuntiare satis est . cae mi. ivisci quia definitio

orincipalis quaestionis secum tacita quadam vi, de via trahit definitionem esus , quae incidit. At Ioannes differentiam facit inter quaestionem incidentem , di quaellionem emergentem , ut gl.notant in b. LI o D d. i. i. c. d. i- tr m e. s. exi a deo . maii. De emerhente quaeitio pronuntiandum esse, non de incidente, lic Ioannes liatuit,houidem eam differentiam certo assequi , de approbare non possum Nam de auctoribus nostris incognita est, tavraeterea . quae emergit quae ilia s nonne etiam incidit de clinita quae incidit, nonne etiam emergit Ac plane verius

es , ut de incidenti . vel emergenti quaellione iudex pro nuntiare necesse non habeat. si satis per se de re principali dicta sententia facile tacito intellectu comprehendat 'umstionem, quae incidit. Quin de magii tratu ui de incidcnte Quaestione cognovit . de qua principaliter cognostere non poterat, ut in specie LLi. de oriata. de ea quoque nominatim, & specialiter pronuntiare noti tabet . vlulta tacitia fiunt utiliter . quae nominatim facta non valent, Lutat . de rep. ivr. verum ad haec notabis , dc sic pones, sudicem datum , quamvis cognitioncm habeat , de pronuntiatio nem . ut uictum est, pronuntiatum tamen . & sententiae hae exsecutionem non habere . hoc esse iurisdictionis . Quam iudex datus nullam habet , de competit haec tantum

pistratui, qui iudicem dedit si si Pio . de re stid. M. Dexili sero e-ret. Exsecutionem iurisdictionas esse constat ex l. t. ins si quis sus die. Et haec vero est altera dinerentia

inter judicem datum . & eum, cui mandata est surisdictio. Hic enim, qui alienam iurisdictionem exsequitur, & suae sententiae exsecutionem habet, quasi exsecutor xlienaei risdictionis quae universa sibi mandata est. Ad Judex qui usque ad terram summam iudieare iussus ect, etiam dae re majori itidicare potest, s inter tis adore, eonve

S Equitur in f, L M. q. etiam hoc de judice dat, Iudia

cem datum speci iter ad certam quantitatem , etiam de majori quantitate cognoscere . & iudicare posse intea convenientes. id est,consentientibus litigatoribus , non alia neert recte, quia & magistratus municipalis . quem constatvisque ad certam quantitatem duntadiat ius dicere-.-ctore Paula saevire . iit s. ex consensu litigatorum de maiori summa ius dicere potest, Linter convenientes ad mi em. Privatorum quidem eonsensus iudicem non facit, ut ait i. 3. cde Frisae omnis ita. Et verum quidem hoc est, trivatorum consensum ex privato judicem non facere . a illum facere compromissarium, si ultro in se recipiat a hitrium i Nam invitus nemo fit arbiter compromissarius .

Caeterum ex privato privati iudicem sacere non possunt ivertim eum, qui judex datus est, si non sit forte aliqua in

causa competens . ptivatorum consensus competenton

sacere potest se subiiciendo esus surisduciam, L. Me ita

de itidie. Llos p. de surisdict. vel subiiciendo se notionimus, ut in h. t. id est, prorogando iurassietionem, vel nitionem esus. N prorogando quo3uc tempus, quo surisdicti vel notio estis circumscripta her ivdex, hoe ih. Ad c.Cum absentem defendere Pectem et iudicitim moratio iam eo Mevirandaemn Mi vivi. D HI an es. .herea I.Ω-

rareetur hem quae actis nia, Maera tis eum competereii

spondi dicram. quod sam morius de uore. per dejemo em estis arripit r. n ii m esse. ct ideo heredem non liberam de se vorem avi md ex cama iudicati siverit repetere quidem non posset nervi tortim tamen Idiorlim ei actionem competera

HIs subjicitur his spretes in hoc s. o absentis amici.

qui pluribus eradito ibus erat obstrictus . ne in pocsessionem honorum esus tanquam indefensi creditores venirent. desensioni me obtuli . di pias ita cautione suo dicatum solvi, nomine esus iudicium accepi: quam ad rem

etiam abscise compelli polle defensorem post praestitam cautionem iudicatum solvi sam didicimus lib. s. ex i. 3s.spraeter, de prae rator. hoc esse verum . Ego vero,qui ut

initio posui, desentioni me absentis amici tuli. eci tempore , quod defensionem esua suscepi . exili abam eum vivere , qui jam mortuus erat e si condemnatus suero, de convenius sudicati actione , quae proculdubio in me con petiti quia me defensioni ultro obtuli, L . in piari de re sud. St. inquam , conventus actione iudieatum solvi , solvero . iudicatum fecero, quaeritur an iudicium accipiendo promotivo i de solvendo, heredem eius a creditoribus hereditariis liberavero .& qua actione id, quod solvi ab herede esus recipere piissima Et resto et Iulianus eleganterequia nullum est iudicium, quod accepi nomine esus. qin iam hominem vivere deserat , heredem non liberari: non esse etiam mihi in creditorem . cui solvi, condictionem inde hiti r quia ris judicatum sit perperam , tamen ex causa iudieati solvi, ex causa iudieati silai tum nunquam repeti tur, Astides sor. s.in omnibus, manae Cia. de condire indes. caedi pinarem fam recisi. Lr. c. da compensar. At in here dem mihi eta actionem negoti gest. pecuniae solutae ex causa sudicati reciperandae gratia ut idi praeledaeni in pretis. man quia revera ejus negotium gessi. eumque liberavi . de si non ipso iure. quia sudicium nullum est ut dictum est. tamen eum liberavi heneficio exceptionis doli mili, qua

se tueti potest . si a creditoribus hereditariis conveniatur, qui jam suum . me receperunt semel. Ad Laxxi Tin legatis is, eius testamenta tis mea dis

a dena dixi e videar r, i decem dixit. Porro ad judicia pertinet etiam l. p. de lent. Si Titius.

de Gasus una sententia damnati sint in decem , non dena singuli debenti sed quina tantum, ut L Patisis sale rei Lita scilicet debent Im virilita portionibus . sicut proponitur in c. p.,i Titioin Gaio Iepata sint Io.non dena, sed quina tantum singulis debebuntur et quod esse extra omnem ambiguitatem ibi Iulianus ait quia non sunt idem decem S denacderam esse singulatia, dena multiplicia r stacut victorinus vetiis Grammaticus ait, tria esse singularia. trina multiplicia Ad Laex. De te iudicata. stia vvm m. cum alter ex Isista aio tui febrietiam iustasisset dea absente eo pro nite ser an iure videretvir pronvinitasseerespondii Mortas Somichnetiam invitis sauigau omissise stidire diem iusseri. Sonlictis autem ex Amansis es, qui e usque rei agenda impedimenio est lui panti porro quid maris impedine eo est . quam mo agetis contra nai ram quem febrem appellanii igitur F reisdae tempore alter ex nu agoritas febrem Mitiit , res non videtur sudaraeta Potest tamen dici esse aliqvam ct f hritim differentiamum s qtii sanaes allat, ria ius empore

itidieandi levissima febre eorrepitis saerii latis F quis iam

47쪽

Comment. Jacobi Cujacii

esse sinari poterii dici, morbum sonticum non tabere. m Tlut ex hoe libare do. in qua quaestio etiam haec 'DIx tinet ad judicia. Si antequam sudicium finem acciperet , unus ex litigatoribus stare correptus judicio abesse ereperit . atque ita absente, de febricitante eo . iudex prinnuntiaverit, an iure pronuntiasse videatur3 Respondet, non iure eum pronuntiaste, pronuntiationem . sve rem sudica-etam non valere, primum , quia citra contumaciam absente alterutro ex litigatoribus dicta sententia non tenet, tae noquoque, M. I. . Momod T quando flud. Quod quidem est ex ir.tabulis illo loco, adite meridiem . praesente ambobus

ea fam eonjicito. id est , cognoscito e Doti meridiem, praesentilitem addititor Nam quod apud Gellium institum , de im netersectum est . rara perorans ambo praesente, , de c= ambo npraesentes o proculdubio glossemata sunt explicantia hunc pri eum morem loquendi cyraesente ambrevi o quem elle vetulitae. Donatus peritissimus Grammaticorum scribit in

Tunuchum: praesente ambobus, Draesente amicis, praesente legatis , praesente, vel absente nobis . Est de alia ratio, cur non sute iudex pronuntiaverit in specie proposita i quia ex eadem I. ir. tabul. morbus sonti f. qui pendente sudicio eonti eit alterutri ex litigatoribus, diem iudieii differt.

atque ditiindit. l. r. s. qius sudicis, sudi quis cavi. diem, inquam . iudieii differet , etiam invito iudice. vel altero liti-ratore . de diem . causamque judicii etiam centumviralis adiam quod ait Plinius I.Epis . iudieium centumvirale diliferri nullo modo pom. hoe est, non anteferri ei ulla alia judicia posse . differri tamen id ob causam sonticam procul dubio posse . Omnis igitur dies iudieii differtur morbo C sontico . Est autem febris morbus fovitieusi ergo libris judicium distere . di labricitante altero. res judicata rei sudicatae auctoritatem non habet. Febrem esse morbum sonticum, probat a definitione morbi sontici. Mothus sontietis est quasi maius morbus (sontes enim noxios dicimus)qui cuique rei agradae impedimento est, id est. quamcumque rem gerendam susceperis, quo serius eam geras , qui eo morbo laboranti tibi impedimento est, vel, ut est althi, qui cuique rei asendae nocet. cuiusmodi est febris, quae

in hae Lgo. definitur motus corporis contra naturam, ut a Ctaecis, h. , Asbra Maiae t m, vel hesma aes r. - e. iv,id est MNus caloris, vel motus sanguinis contra nais

in equae re quin cuique rei agendae obst, nemo est, qui non videat. Ergo febris est morbus sontieus . Quod tamen intelligendum est de febri qualibet vehementiore , sive . De tinua, sive intervallata. veluti tertiana . aut quartana, non de levissima febre . Non omnium febrium vis gravior

est: non de veteri quanana . quae jam sperni possit , ut ait ei. s.fed sciendum , de adi adie. quae nec impediat, quominus quis negotiis omnibus superesse possit. Sunt enim

non valde infirmi . Pos tempore tanta torret Parta dies. olimque domestica febris, ut Iuvenalis ait. Dices, at febris quartana quantumvis acris & mordax . ut Medici loquuntur . tempore finitur. Ergo non in morbus sontietis . si cassio credimus , qui morbum sonticum eum esse censet. qui Perpetuo nocet. Iaia. s. r. de a Ledie. Et Festus quoque in verbo insons . At certe in ista lege I 2.tabul.de qua

agimus, quae jubet diem distindi ob morbum sentirem,

morbum sonticum latius accipere oportet . ut de temporarium morhum comprehendat, qui litibus , & negotiis D quibusque agendis impedimento sit. Ad extremum valde observandum censeo, quod ait initio hujus leg. cum alter

ex silvaioribus febricitavis discessisset . quod est eum litem inchoatam deseritissete quoniam ex eo antelligi potest . non valere edictum peremptorium contra eum propositum, qui est in morho sontico, nee ullum ab eo eremodicium squod vocant) contreeium videri. omne denique iudicium per ea uiam morbi sontici , in quem prolapsus in alteruter ex litigatoribus, vel sudex ipse, omne, inquam , judicium nul

IACOBI CUI AC IJ J C.

Ad Lib. VI. Digestorum SALVII IULIANI VcITATIONES SOLEMNES.

Ad L.LXII. de Repus.juris . Hereditas nihil aliud est . quam Detelso in univer um jus, quod defunctus habuerit .

IN tractatu de iudieiis, 'ui ecepit jam a fine lib. . pria

mum locum obtinet iudicium centumvirale, quod p titio hereditatis dicitur, de tantae auctoritatis esse in I. s. s. I. de petit Aeris. O l,li. Ceeda I ut in prete-judicium eius nihil fieri positi. de a Plinio I. Di amut nullo ni o disserti possiti de qui coepetat sam de eo agere in fine libri quarti . non dubito quin etiam id exsta uutus fuerit in quinto, sciit de hoe libro g. in quo etiam definitionem hereditatis expositis,quae exuat in Lea. de re vl.jur. non quidem hujus tractatus ab ea desinitione sumpto primordio, sed eum doceret, etiam ab eo , qui jus aliquod hereditarium possideret, pro herede, vel pro possin re, etiam a dehitore destincti. de 3 debitore hei editatio peti hereditatem posse. quod est certissimum et ac praeterea in hereditatis petitionem. ipsius iudicii potestate, non ea tantum venire quae mortis tempore in bonis defuncti fuerint, sed de si quae postea augmenta hereditati accesserint, quod hereditatis nomen in se augmentum recipiat, de denuntiationem. hereditas petat ut his verbis: si sarei heredigatem meam eger eum Met omnia . inquam. doceret, ea prohavit allata veteri desinitione hereditatis . nihil adiud esse herediga tem , quam siccessionem in universm sus, quod detur h Merit . Iuccessionem id est, jus successionis,& I. rogese vers. Di . Nee enim quidquam refert, sus universum successionis dixeris . an successionem universi iuris . vel omnis iuris, ut LIq. O set de arq r. Est igitur hereditas nomen

juris, non corporis. Nam de sine ullo corpore hereditas esse intelligitur, urereditas. de tris erid. Qua ratione etiam dicimus hereditatem non usucapi, ut Accursus notat recte in I. I pro her quia jura non usurapiuntur et itemque hereditatem pro divisis non possideri. quia jura sunt individua,h8. de rei vindie. Denaque hereditatem rem incorporalem esse, quae intellectu abstahitur, non sensu percipitur,ut l. I. de re r.divis. Iis addantur . qtiae ex hoc libro proponuntur in I. s . de pestiuiam d. & quae reseruntur in Li6. fit. I. Eo.

Prine. oe Luti. eod.rii. in I. 1. fiso et, de hered. Hi QEri Li . de rei vindie. Ad Uavde Petit.het . Ei,qui pariti hereditarias, vel to in iam dDco mercastis brevi noti est in i titim dari actionem, per quam tiniversa bona perse a vir i quemadmodum ei, cui ex Trebelliano Semet scheredita, refluuia est elisia heredi iasis datur.

F T quidem lax svi in prine. docet, a praetore heredia talis petitionem utilem dari ei, qui hereditatem sorte caducam , vel vacantem ex asse, vel ex parte emit, a fisco videlicet, etiamsi res hereditariae nondum emptori traditae sint,si sola venditio a filaci facta fuerit, non traditio rerum hereditariarum . sicut s. eicommillatio Trebest cui com- erat eum.qui hereditatem emit a fisco, datur utilis petitio reditatis: etiamsi verbo tenus tantum . non re ipsa ei renitura hereditas fuerit. Restitutio hereditatis fit exeania fidei commissi non re tantum sed etiam verbo , nempe hoc, restittio illi hereditatem . taestituta. ad Senat scri I. Eriquod maxime notandum est , statim atque verbo sacta est restitutio ex Senatustonsulto Trebelliano, etiamsi nondum fideicommissarius nactus sit possessionere . res omnes fiunt in bonis ejus, reacta , in re et eod. Quo exemplo etiam dicendum est, i latim atque fiseus heleditatem vendidit. Omnes res in honis emptoris seri . licet traditio nondum ulla intervenerit, de hoe distare fistum a privato venditorehcreditatis, qui utique res hereditarias tradere debet emptos,

48쪽

ptori, ut Livi de hereaevenAL ut in honis sant emptolis alioquin ex venditione sola non fiunt in bonis emptoris . Tt sie etiam in eo quoque distat lacus a privato quod privatus, si hereditatem vendiderit, tenetur respondere creditoribus hereditariis , non is , qui emit, quia non desinit esse heres , qui extitit semel. licet vendiderit bona. At si meus vendiuerit hereditatem , emptor tenetur reijUndere creditoriuus hereditariis, non fictus, Li. O r. c. de here vend. l. t. de jurdis Sequitur alia differentia:in fiscum,qui vendidit hereditatem, non est petitio hereditatis , quamvis stetium hereditatis habeat, sed est in emptorem. Lis. scirem se ovis, vire ii .In privatum vero venditorem agere praeuid tibio licet petitione hereditatis , quia hereditatem

possidere videtur, qui pretium habet, I . I . s quis omissa

eatis restim de omnino , qui pretium hereditatis habet . t netur petitione hereditatis LM .sLI Ase iit. Ubi ex hoe Iu- Bliani lilaro refertur, eum, qui petiit hereditatem tanquam heres, cum non esset heres, S a possessore, a quo petiit he

reditatem . litis aestimationem consecutus est, teneri petitione hereditatis, quia illa litis aestimatio venditio est,sive

pretium venditionis, . t. ct ei. pro empl. Lit.s ende surciae. t. prorier, rer motar. Haec sunt certissim . Neque iis

obstat constitutio Zenonis LE. C. de quadri praescript quae plenistiniam securitatem dat ei, qui emit a fitio . ut a ne mine conveniti possit. 'uia hane securitatem dat Zeno

emptoribus rerum fingiuarium . non emptoribus univertatatis, ut Graeci tradunt in d. item s quis . Sed verius est. quod subjiciunt, id. quod sciti tum eii in d. s. olim obtianuisse ex Decreto Divi Marei intra quanquennium, ne, di , ut possit, qui emit a lisco conveniri intra quinquenis nium . pon quinquennium, ut plena securitate seueretur. CD t. Institutde due . l. tili. O adversus fucum . L neque, de restitu milit. r. c. Theod. de qu inquem prascriptis verum hodie ex eonstitutione Zenonis statim is, qui quid emit a sisto, plena securitate fluitur, de abrogata est sententia d. scirem ij. Et ita etiam Fulgosius censet. Non omittam . & hanc quoque differentiam esse inter fiscum. privatum , quod ad fiscales venditiones edictum aediliatium non pertinet. puta , siseus non tenetur emptori rhdhibitoria actione. Quod tamen edictum constat pertinere

ad venditiones factas a privatis: imo de ad venditiones sectas a Republiea.& ad venditiones pupillares, Li. saliud. de aedilii HieHaee sunt privilegia fisei. Ad CHeles debitoris id quod destinctas pignori dederit. Din reditatem perendo eon equi possis, Ab am non est. S Equitur in sy. i. in hereditatis petitionem venire etiam res a defuncto ereditori suo pignori obligatas, quia

hereditariae esse non desierunt: pignus non mutat domianium . His ita, si creditor heredi liciat contra enam hereditatis,& cum eo verus heres experiatur hereditatis petitione e Nam de in eam veniunt res creditori pignori datae: sed neeesse est etiam . ut heres solverit creditori omne de bitume alioquin in petitione hereditatis actio piPneralitia de reciperando pignore non continetur , quandoquidem non aliter ea actio competit, quam si omnis pecunia sol ea sat vel eo nomine satisfactun 'rege, agram se paen.

Ad I.ult. Cum praedia tiriana, ct rasi a vettonita popes, ram penra sint facta velusi. quia vineae pomaria borti extra Econ et inem patrisfamili .is destineri ealtastitit: hiis aestima tionem earum rerum , quanto priores Frii factae , possessores

idi i debent.

di I. v. huius i. docet, etiam in petitionem heriditatis venire, quanto per negligentiam possessoris praedia hereditaria deteriora,& pejora acta sint ut si inviti excolu rit ea extra consuetudinem patrisfam defuncta, id est, contra consuetudinem , ut clis Crinis aliquando, id est irais, ut pura,si severit linum in agro contra consuetudinem patrissam. quae satio defrugat agrum vel si restibilem agrum fecerit,quod ne fiat.solent qui praedia loeant, excipere, ut

scribit Festus. Et hoc etiam in honae fidei possesioribus I cum hahetis post cpntroversiam motam praedia negligere

cceperit . quia post motam controversiam hereditatis omnes possessores pares sunt, Las. fis anteit 3I. Mens .hoeiit Iraedia dicit urbanain tussica & exemplum ponit in vianeis pomariis. hortis. Nam de horti, de pomaria in aedificii constituta urbana praedia sunt . Lhrbana praedia. de versor. Hi FVEt haec sunt,quae habentur in I. si venio ad ea, quae alii, locis ab aliis auctoribus ex hoc ipso lih. reseruntur.

Ad L. XX. Item veniunt,de petit. hereditatis. I. Denique

steibit Julianus sae6. Di mori s possessor ex pecunia hereditaria hom nem emerit, ct ab eo petatur hereditat. ira venire in hereditagis petitionem , si hereditasis insequii, eum

emites s sui e fa emii presum venire. AC erimum quidem refertur ex hoe Al. in I. ro. s. t.

eodiati In lutitionem hereditatis venire mancipia, vel pecora, quae possessor emit ex pecunia hereditaria: vel eo imia ipsa,scilicet mancipiorum mi pecorum, si hereditatis interfuit ea emi, vel pretium eorum . quod sumpsit ex hereditate, si posscssor ea sui cauta emit, vel si hereditati ne-eesaria non fuerint. Et in s.cmn praedismus, daero. in hereditatis petitionem. etiam venire omnes actiones, de obligationes hereditarias, quibus possessor defuncto , vel heteditati tenebatur obstrictus . veluti actionem l . Aquitaliae , ii vivo testatore, vel ante aditam hereditatem eorruperit res hereditatias. At quia actio legis Aquiliae ab initio est in simplum tantum , ex inficiatione autem acrescit in dullum et quaeri potest . ut tum veniat in peti

tionem hereditatis cum sua natura, an cum inclemento

illo dupli e utrum veniat in laetitionem hereditatis, ut rei persecutoria, non ut poenalis; quia inficiati quodammodo videtur possessor se teneri lege Aquilia, qui te heredem esse contendit, qui hereditatis controversiam facit heredi vero, de justo. Et ait ictionem legis Aquiliae in laetitionem heteditatis venire cum sua natura , hoe est . in stinplum Ontum, si ea actione possessor hereditatis deiuncto, vethereditati obnoxius erat, ut Li3. Is possessor, resau.Actio sulti,uel servi corrupti veniret in petitionem hereditatis indullum quia ex actiones statim ab initio ut loquitur s. r. In it. de poena tem. Illig. sunt poenales in duplum ab origia ne ipsi , non ex accidenti. I. I . in princ deseri tori. Acticit. Aquiliae perealis est ex casu. ex accidenti tantum . nodi

oricine sua, de in petitionem hereditatis quod honae fidei

iudieium est hona fides non patitur, ut poena veniat, in quam ex casu crevit actio, quae ab initio simplaria tantum

D erat. Venit igitur simplum tantum , id est, res ipsa, sive nil actoria inrerest. quod est idem rerum actori asest . omnis actio bonae fidei. est ei,is,latiae , ut Graeci scribunt

nominatim in aegaeum praediximus Nec restat, quod ex e dem libra Iuliani ut opinor, subiicitur in Icto. actionem a iudicati possessore tellatori condemnato noxali iudicio,venire in solidum d est,in omnem aestimat sinem damni, in petitionem hereditatis, detracta noxae deditione, qui aliaee est natura actionis noxalis .ut posteaquam actum est iudicati ad litis aestinutionem,quae in condemnationem deducta est. non sit integrum reo servum noxae dedendo evitare litis aestimationem in condemnationem deductam. Ad s.Sed de si senatus rertim ex hereditare disracta,re,nota heredietariarum fecit mensionem e restitui tamen non debet. Dia nihil qua eum remanet. Nam S Julianus lilro sexto Diosorum scribit od indeliram exegitirmittiere eum nor debererneci titaturum,quod non debitam fodius.

REstat adhue eae lib.c Digest. Iuliani, quod resertur in D.ro. Ised , s senatus . de petit. heres. Lum , quihona fide possidet hereditatem . si conveniatur petitione hereditatis. quod indebitum exegit nomine herias tario , vel suo nomine. non resiluere petitori r quia non suit in hereditate: nee imputare etiam petitori, quod indebitum solvit: quod & in venditore, & in emptore hereditatis eumdem Julianum statuisse in eod. lib. constat ex LE. Dolei . de heredia vendit. Neque vero huic sententiae advertatur LIq. eod. ιιι de perii.bered. quae legara , de fideicommissa

In Lib. VI. Digestorum SalvijJuliani.

49쪽

Comment. Jacobi Cujacii

quae solvit postessor . sequutus iudieium defuncti , quae A fructuum si sua morte non interiisset' usque ad tempus rei

Postea appareit fuisse indebita, evicta hereditate ab int stato, quali nullo , aut rupto, aut irrito testamento, heredi ab intestato evincenti hereditatem, imputati dicit. Sed ut breviter respondeam . Me ideo, quia obsequutus est v

luntati testatoris, nec ea legata temere solvit , vel inconsiderate , quae in testamento relicta erant i at secus erit . siquid aliud solverit non ex voluntate defuncti e id enim non resutat vero heredi, qui hereditatem evicit, neque retinet ex hereditater haee de indebito. Debitum autem, quod posistiser solvit . proeul dubio reputat petitori , si modo petiis erui malae fidei postessor caverit de indemnitate , aut honae fidei possessor, qui solvit sibo nomine, ei cesserit condicti, rem andebiti, quam habete imo de si non cesserit, quoniam id quoque fruitia facturus est, cum petitor adversus creaditorem . cui pecunia soluta e . tutus sit exceptione doli Bmali. Id mox comprobabo . sed adjiciendum prius est de debito, quod possessor accepit, id eum reuituere petitori evicta hereditate . & debitorem hereditarium ipso jure tiatarari, id, suod etiam ex eodem Iuliani libro f. resertur in . 3I. m prine. ct s. vir. eod. iii.de perit. heredia de aliis libris ab eodem Iuliano seriptum e stat ex Las. orte si minori. eod. tu. hs . fili praso silui. Ad L. XUIL de rei vindieat. Iulianva lib. g. Dipeii.seribit, hi hominem. qui Maevii eras . emero a Thior delade , cum

mn Maevius a me peteret . evndem vendideror eumque emptor occiderii, titim esse, me pregium Maevio restivere. Ad s. Idem Iulianus eo lib. scribsit e si moram fecerit in homine reddendo posse vir , o homo morivus siseinfructuum rarionem UDe ad rei sudicatae tempti spectandum esse. Idem C Itiliantis ait, o s. Citie adeo . eo Dis. Exempli gratia servo Iuliami viι, non solam fractin . sed etiam omnem racam petito, de vindicato. si interim possessior bonae fidei servum iudicatae scilicet. non usque ad tempus mortis duntaxat. Propter moram rei, ut L fractus, eoa .sicut a me lex ea explicata est observas.s p. 3

Ad Lib. VII. Digestorum SALvII IULIANI

PERGIT in hoc libro Iulianus dicere de vindieatione

singularum reriim tam praetoria,quae Publiciana diciatur. quam civili. Et de vindicatione omnium retum. tam incorporalium, veluti servitutum, quam corpo talium: de vindicatione corporalium est l. 3 .de rei vini

Ad LXXXI de Rei vita. Idem es. eo per alluvionem pars fundi accesserit . II me lex docet, in rei vindicationem venire non tam tum fructus perceptos, vel qui honeste percipi potuerunt a bonae lidei possessere post litem contectatam et fructus, inquam, rei principalis, sed etiam fructus accessionis,sve accretionis, si qua forte pars fundo, qui petitus est

pendente lite pra alluvionem aecreverit. Eadem est ratio accessionisalve accretionis,& rei principalis . Adjicit de omnem causam venitetnon fructus solum, sed de omnem causam rei petitae. ut refertur ex eodem libro in I. r. s. Idem

prasi am e S ideo o partum venire in restituetionem, crpativum fructus .PRaeterea animadvertendum est . Iulianum explicito tractatu de petitione hereditatis, quae nihil aliud est, quam vindicatio universitatis, hoe ipso libro coepisse tr

etare de vindicatione si noularum rerum,& husus rei argumentum exstare in hi de rei Mia. I ii qua ex hoc libro refertur, eum, qui alienum hominem emit, si post institutam adversus eum a domino actionem in rem, si post litem contemtam judicio in rem . atque ita post moram homi- rem vendiderit. quem emptor occiderit, quod dolo . vclculpae possessoris merito imputatur, quia post motam, sive post litem e testatam non debuit eum vendere , idcirco Detiam domino pretii nomine teneri, pretii accepti, sive r dare ex venditione servi i pluris vendiderit, aut veri, sustique Pretii, si minoris vendiderit, quod de in petitione hereaeitatis servari docet L ro. s. uin seiis . hereae Servi nomine, qui in rerum natura esse desiit, qui occisus est ah emptore non teneri, nee si malae fidei possessor fuerit, sed pretii nomine duntaxat . quia si tempore litis comestatae eum lio reinem restituisset actori, nee eum hominem vendidisset. de tradidisset, is homo non fuisset oecisus. Duplex igitur damnum possessor facite Nam & pretium amittit, quod numeravit vetas tori suo, de pretium, quod accepit ab em te suo. restituit petitori. imo de amplius. quam accepit, vilioris vendiderit. Posui Possessorem hominis moram secisse in homine reddendo, qui secum iudicio in rem litem usuceperit, de per eum acquisierit , quas dominus factus usucapione , actionem legis Aquiliae . quae solis dominis competit . eam quoque actionem . sive commodum ejus actionis cum ipsa re principali, quamvis usucapta sit, imterim in rei vindicationem venire .

Ad LXm.de Usuris. stili scit, fundiam Hiram aliquo commisnem esse sevctus quos ex es perceperit invito,vel ignorame eis,non majora ex parte vos facis quam ex qua dominus praedii est: nee reseri, ipse m sociau userque eos severit et quia

omnis fructus . non sure eminis. sed j re soli percipitar. Eichemadmodum si togum fundum alienum quis sciem possideat. nulla ex parte fractvissum sarier, quoqtio modo fati stierine rha qui commanem stinctum possidet, non faciei suos fractus pro ea parte, qua fandas ad socium rivis pertinebiti BL fructibus etiam, qui veniunt in rei vindicationem ex hoe libro est l. a sese tis r. quae in eo principatum obtinet. Docet ea lex initio. fundi alieni masae fidei pocsessorem nulla ex parte fructus, q uos percepit suos facere etiamsi eos dominus non severit. sed ipse possessor sciens fundum esse alienum, vel alius plantaverit, tii l. s quis sciens tr. C. de rei uviait Sed neque eum , qui fundum scit se cum alio communem habete, si fructus percepcrit imvito . vel ignorante socio. pro parte socii eos non facere suos, sive socius, sive uterque, sive ipse solus, sive alius eos

fluctus e severit, quia, ut eleganter ait, non sure seminis. -- o- : tae ' jure soli iure terrae, quae seritur. quae implantatur, o

contestari Irassius est, di eum servum post moram venditum L nes fructus pereipiuntur . Denique fructus solo cedunt. Set 'emora i is ,sis o non semineo, vel ut Basilica habent hoe ioco . v r uim Fato interierit. sua morte, sine dolo. aut culpa possessoris quid praestahit possessor actoli 3 pretii nulla hie ratio o sinetit, quod ab alio acceperit, nee enim ullum accepit, nec ulla item pretii. quanti dignus homo fuerit, videlicet si a ceptum eum distracturus actor non fuerit.L i q. . . LI .eiactande rei vini & ex eodem libro subjicit in rad. . I .hoc casu fluctus praeliari debere, puta operas servi i& operarum mercedes , quas in fructu servi esse constat. Denique quod servus sus operis adquisivit, vel quod adquisiturus erat, si sua morte non interiisset post motam possessoris est uctus ergo serva a tempore litis contestata praestari usque ad tempus rea sudicatae, quousque etiam haberetur ratior . dii Im,rai sint aras . sicut partus matrem sequitur. non patrem. Isariam, CD rei vimicat. Pater semini nater

solo comparatur, vel Asschsto teste, & Euripide . Ad g. In alieno fundo, Dem Titius bona fide mercatus fuerat. frumentum sevi an Tuius bona fidei emptor pereepeos fructus uos sciviraespondi: quod ad stativi, ici ex fundo percipiunivir. infelligi debet propius ea accedere, quae servi operis su satquirunt a quoniam in percipiendas fructibus magiae corporis jus,ex quo percipiuntur, quam feminis, ex qua oriunetvri Upicitur. Et ideo nemo titistiam Glitavit qxin. s in meo fundo frumenιum tuum severim, Utes. o quod ex meistas eouenctim

50쪽

33 In Lib. VII. Digestorum Salvij Juliani.

ctam fuerit, meum fieret. Porro bona fidei possessor in perci- A ex suis operis e quo aruumento utitur etiam infra in lisa.

olendi, fructitas id suris habet,quod dominis praediorum tributam est Braeterea, cum .id 'Minarium periimana strvictoa qualibet faeti quanto magis Me in bonae fidei possessuribui r cipiendum est,qui plai juris in Peteipiendii fructilat halente

eum fructuarii Padem non starii. ansequam es eo percipiantur bona Dei aurem possessorem pertineant, quoquo modo

a sola separasi fuerint, ficus esus, qua vectigalem fundum ha- i , pactas fiant, simul viqvies separan stivit. I tam repetit Iulianus in hae Las. aliis verbis in Me si

in praeeipiendis fructibus magis eorporis, id elli soli sus . ex quo percipiuntur, quam seminis ex quo oriuntur,as ei. De mas iidei possetate hoe loeo Julian. hae enus locutus est rectet Nam ut subsicit bonae fidei possessor fructus suos via. ec auce canonem Ii virgo fuit. quos percepit, sive sati sint ab ipso . sive a domino, B hoc a me jam diu expositum eth. quidem liquido sive ab extraneo: sicut ea, quae servi acquirunt suis operis, resii 3ndeamus, cum . qui hona fide ecepit possidere . si ii honae fidei possessor acquirit. l. quaesuum , in D. de ac Min stea cognoverit rem esse alienam . procul dubio malae fidei suum, de aequir. rem . quae quidem omnia per servos utique bonae fidei possessori acquiruntur, quamdiu non evincuntur servi, etiamsi bonae fidei possessor . id eli. qui ab initio erat bonae fidei possessor , antequam servi evincerentur , cognoverit servos alienos esse , respecto Eliere

initio, quia ab initio fuit hona, fidei possessor, non inspectis

singulis momentis , quibus certe omnibus bonae fidei pose sessor non fuerit. At contra singula momenta inspicienda esse, de aperte supervenientem malam fidem quamvis non interrumpat coeptam rite usucapi em . tamen obli re, quo minus ab eo die, quo supervenerit mala fides. pota

sessor stinus suos faciat. Mia Maurae, L hoste fidei, s. t. dea vir. rarium quod valde pugnate videt ut cum hoc L I. dc adde canonem se iurgo ex D. Augustino 3 . qua l. t. rerium. In idem recidere jus . operas, & fructus et Nam &operae in fructu sunt mancipiorum . Denique bonae fidei possessor in percipiendis fructibus , pene lino domini est , bona fides loco dominii, Dianae fidei, in princi eod. tis. Ac sic ratiocinatur Iulianus e fluctus pereepti domino acquiruntur . etiamsi alius eos conseverit. neut si quid alius in solo alieno plantaverit, vel aedifieaverit, id domino soli e dit absque dubio. Ergo & bonae fidei possessori aequiruntur. qui, ut prori mus, idem iuris habet. quod dominus in percipiundis fructibus , non in omnibus caulis. Utitur etiam Julianus hac ratiocinatione nae fidei possessor plus suris habet in percipiendis fructibus, quam fructu rius . quod sic probat: quia fluctuarii fructus nore Iiunt et Ad LSed di si res vlLde Public in rem actuo. xli. Iti ianus

possessorem fieri, quantum ad fructuum acquisitionem attinet , non quantum ad usurapionem implendam e de ratio disserentiae redditur in Dionae rati . Atque ideo fructus quidem. quos ab eo tempore percepit, & consumpsit absolute , vel pleno jure suos non facit. sed interim duntaxat (quod ait s. t. id est , quamdiu res non evincitur .

Nam re evicta, restituendi sunt, aut aestimatio eorum. It que ex eventu apparet pleno iure fluctus ei quaesitos non fuisse, quos pereepit pol quam cognovit rem esse alienam . quod memini me latius exponere ad Africanum , in Et quaesum, di in I.pi Di, a non domino, Inflig. de rer. divis. antequam ipsemet eos perceperit. Lir. s. tilianus, de usust. . tu vers. ad quem haseanfitiae rer. divis Bonae fidei autem IxIssessoris , ut de coloni emphyleuticarii fructus fiunt statim,atque ab alio quocunque terra separati sunt,etiamsi nondum lint a bonae fidei misessore. vel emphyleutic rio percepth quae seotentia Iuliani refertur etiam in I. I ans quibus 'Od. v vjr iis t. Et ne patet, plus suris in per cipiendis fluctibus habere bonae fidei possessorem , quam fructuarium , quae en propositio in hae secunda ratiocina tione . sive collectione Iuliani. Assumptio autem haec est . Atquin ad fructuarium pertinent fluctus. quoquo modo sati, de a quolibet siti. Et multo magis igitur chaec est eoi elusio ad honae fidei possessorem, qui, ut propolitum en , plus juit, habet in peteipiendis fructibus. quam fructuam A g d drius. De perceptis fluctibus loquitur Iulianus . ante litem D nis. & tempore traditionis e quia , ut ibi talenditur etiam lib. . Duilior. Prisset: Tradisionem rei empta oportere bona

me fieri: ideoque si sciens alietiam possessionem adprehenssit,

Tubsiciana rem experiri non possentita Uticapere non poterit, me quisquam stiles, hoc nos exili mare, sere inlita tradiationis ignor se rem alienam . tidi stili possit PQ iciana experiri: Ied oportere, o iune bona me em orem esse.

libro Iulia-honae sides

emptori amissa possessione ante impletam usucapionem emptae rei. quae non erat venditoris . non aliter competere

actionem in rem utilem, de praetoriam, id est. Publicianam, nisi & hona fide traditam sibi possessionem acceperite requiri bonam fidem duobus temporibus . tempore emptio-

I Is addi convenienter potest . quod ex eodem libni refertur in I. . s. idi. de pia in in rem are hoeontestatam stilicet. Nam fructus stantes, non dico extantes, sed stantes s haec duo sunt diuersa o fructus flantes, id

est . pendentes tempore litis contestatae dominum sequuntur, qui egit rei vindicatione, quasi pars fundi, t. q. de rei vinae c. l. hit. s. pem quae in imus. cred. nee ipse possessur. etiamsi sementem sererit . eos fructus tollere potest. Ls s. de rei vindie. Imo de fluctus extantes , id est, percepti, qui exstant apud bonae fidei possessorem . nee consumpti sunt

en tempore. quo cum eo dominus agit rei vindicatione , domino restituendi sunt. Leenaen, C. de rei vindiet

Ad s. Bonae fidei emptor sevitier antequam fractus perciperet, cognovit fundam alientim essedan percepgione fructus suos satiar, quavitvre Reseondite Bonae mei emptor, quod ad percipiendos fractu, insevi, debei. quamdiu evictus suntas non nsuerit. Nam inferam alientit, quem bona fide emero am tu Mmihi ex re mea . vel ex mediis suis aeqvires, saviata a me

evictus non fuerit.

AD haec quaeritur in s. I. Mitis L an si honae fidei

possessor fundum severit suis sumptibus. de ant quam fructus cogeret, de perciperet. cognoverit fundum esse alienum . an posteaquam cognovit landum esse ali num, perceptos fructus suos faciat 3 Et resecindet Iulianus interim, id est, quamdiu evictus fundus a domino notas fuerit, fructus suos sacere, etiam quos percepit postquam stivit. fundum esse alienum e de utitur argumento eorum , quae setvi hona fide possessi acquirunt ex re possessoris, vel

emptionis Et traditionis ignoraverit rem esse alienam de actio Publieiana ei tantum datur, qui usurapere potest, M. Daeactio, redit. At Ust emptionem. & traditionem superveniens mala fides, sicut usucapionem non interrumpit, ita nec Publicianam actionem aufert. G. T. I. Tubliciana, quamvis ut ante dictum est ad D. i. . dis de cursu perveniens mala fides ob liet fluctuum acquisitioni, si tes evincatur . aequilitioni plenae, de irrevorabili scilicet. Ad L.Sive autem IX eod. tit.s.si duatas eius separaim ven-dsiderii bona fide ementibus. videamvis, quis magis utilliciana titi possit uirum is, res priori rei tradita est, an is, qui tantum emit EI Iutantis lire miterior ferimit,ut squidem ab e dem non domino emerint, potior stitui priori res tradita est:

quod si a divers, non domunia. melior eatissa sit possidensis , qtiam petentis: quae semenιia vera est. EX libro . de Publieiana in rem actione etiam resertur in I.f. s. F Goltis, hoe sitire eadem separatim , id est . diversis temporibus vendita in solidum duobus. bona sideementibus, ita distinguendum esse: aut utrique ea res vendita est ab eodem non domino , aut a divellis non rem imnis: si ab eodem non simino, in actione Publiciana potio rem esse eum. cui priori res tradita est . sicut in actio ac civili, de directa in rem . l. quotiens , et de rei vindieat. potio remi insuam , cum esse altero, eui priori res tradita est. Si a diversis non domipis meliorem ejus, de potiorem causam

SEARCH

MENU NAVIGATION