장음표시 사용
221쪽
experta. Exornatio a comparatis. nemadmodum
enim arbor cuius radix est putridae ruenenato succo infirmi, nunquam fructus rus uenenatos producit, Iti homo cuius cor peccati ueneno infrctum exit hi, nequa. quam potest purum C integram obedientiam praestire te I Dei. Exornatio ab exemplis. An non hoc fiaretur sanctus Abel in suo facriscis Prostela se est. Nunquam enim Deus probasset Abelis sacrificium. nisi chri hin promissum Sanctus ille uir agnouisice eum qui credentres iustificaret, e suum peccatum instilexisset, quis impediri nouit, ut non potuerit te I Dei fatiscere. Num s pureuiset se legi Dei fatiscere pose, nunqitan recte fucrimasset, hoc est sacrificio declarasset promictum semen esse legis coma
pletorem. Huc e Dauid locuplet imus sis ijsciatur, qui ad Dominum clamans aperte iretur non iustificari in conspectu Dei usimn momitum. Omnes enim declinasse e inutiles sectos conqueritur e . concluso cum igitur Dauidem testem habeamus, cum peccati uiri Musamus, cum egis puriti. rem, e immundiciem nostram contemplemur, quis
222쪽
obedientia casti imbecillitat in ut iri dicam)OY TE NI AN hoc exemplo utares uidere est expolitionis usum, quod si usius tractare in rivisset in
Angulis partibus dilantis e nultiplicatis in aegra orastro uel ex hoc primo probationis capit fluxisset Adcundem modum reliqua tria capita in conuri positi essent cxpedienda. inc non difficile iudicare pribunt Studiosi Adolescen aes, huius expolitionis esse sumimmuniitarem. Quare oper rectum facturi uus, simul, tum se in expolitionis tractatione exerceant. Hinc enim eam faculta triri consequentur, ut pol in ferijs conlijs sacris concionibus haec expolitionis praecepta, uel non cog tari dicentibus occurrant.
C On utritonis Methodus quae constit propositio ne, sublatione, opposta propositione C solusto
ne, supra est declarari π exemplis illustram inrare hic nutum admonebo auditores de loco consumtionis. Locus loque proprius confutat oni sigmatur mox post consi nationem, quem tamen locum perpetuo non habet. Nam quores alia seu aentia tin nostra auditorum ammos occupauit Exordium fium poto iconfutatione, tutu cum non solum Arisbaelei cis cero, uerum cinam Paulus sequutiis es in Epistila ad
223쪽
s ECUN Dus. ROmduos. Consi nuturus enim hanc propositionem, Quod tu hcias ex fide, primum constat Gentit merlatiorum praeiudicia Gentium quidem quae lege, tuae se iustos putabant. Iudaeorum uero qui ex lege diuinitus sibi tradidi se iustis gloriabantur. Ex hac comtum tione praeiudiciorum dilabitur Paulus in propo nouirentiquum repetit primum, ex pol iustim confirma. nonem et ubiung)t. Hoc Pauli exemplumboquendum iudico, quo tres alia qua n nostra fenirntra occupantur auditorum animi.
O refioni pracepta ad quilas momenta reuocauri possunt sunt octu, modiis, viasrria, rem piner reditus tali sione. De loco hoc obfertii dum
est, quod digresi probatae alicui propo non sub cidebeat. Importura enim digresto est, suae fit re nonadam confrinam. Modus talis adhibendus est, discenonum memoriam intri turbet mole, B proliximae in finaliciari enim docent, qui neglecti doctri , leui ima aliquias m iniuria, integras horas dociami bini, ars altri una quem syrtidisse uindicant. Mustria digre senis ad exhortatrones, consolatinio Cribiti vitiones sed non tu uis pertinet. Talis vim debetcsse digresionis maioria, ut 'olite iude itur fucre ex. a doctria
224쪽
LIBER 'iud, non accersit aliunde. Nis enim doctris exiser natura, digre tonis materiam obfrat, feri non potes ut ad aedificationcm sciat. Hoc praeceptum ideo diligentius obseruandum est, quid non raro ab
inexercitis contra illud peccatur, non fine uerbi Dei reiuria, emauditorum damno. Quarto loco aemupi posui, quod requirit neces ario digressoncm. Quando enim auditores uo a doctrina abhorrens ne pigriores uidentur, uel poliumnies cxistunt, tum obiur di excistinis, consolandi sunt. Reditus ι digre seu fit non uiolentus, festici ni eius inciparetur, ut coeat cum ea part orationis, unde digres mest, quod scri uix potest, nisi uis doctrinae digres io tris matri iam nebuit, uel liquo scheniat adhibito
recurrat ad doctri n. Cum primum Beatus Luthorus coepit uindicare docti tuam Euan ii contra Pa
palam rannidem opus erat acrioribus hinnulis, qua re crebrior it in digre ιonibus, quemadmodum mipstius scriptis sidere est, Nunc utro cum doctrin .frimae s redditus cst Ecclesiis nostris tranquitilior jtitus, parcius Ilis acrioribus stii lis aendum est. Dcinde quia neque uocati, milis, neque autos ritus ominum par est, Imbunt nouiti concio murta sua modes raria cxtra metu cliu Pri, coem
225쪽
spcVNDVI. . oestrum si quis horum praeceptorum de digne i ne exempla requirat, levat Epistolam ad Hebreos. Haec enim una ingentem exemplorum δε tuum suppe ditabit.
Ixi supra qualis conclusio adhiberi doleat in
in Plorum argumentorum expoli ne Fili Dcendum est de loci alicuius seu colici vitis in ligne si Iogra, in quo haecsint obfer ida. rimum uita prospo non reperendus est locus explicatus S cundo in Emenda est breuis mimeratio argumentarum, Crnraxime praecipuorum capitum. Tera sequutur il tatio, in qua tria coniun possunt, quae tribus propostro nibus absoluenda sunt. Quid doceat praebens locus, quid confutri, quid moneat. Quarto omnia in or sum
da sunt ut ficilior fit transitu in locum sequentrui se plures explicandi restini Vt Yplicato loco quem fudpra proposui: Quod uenis suis uiribus, legi distis mere posit, uoti incommoda foret haec conclusio Locir creti bovis modo posthac se suis uiribus legi Desistis' clarum arbitrabitures Argumeumrum numera, Eo cum non solum experientia octanta t,natura vePt,
scriptura passim portis aestino is confutat uorum: tiam 4 uictima
226쪽
LIBER uictim My Ionvaliud docet Illatio Quare hic Ioiscim docet nos omnes vltram imbecillim rem π peccautum, consum iusticiarios, qui legis ui hciam iam M. monet vos omnes ut agnitis peccatis ex imbeci ita te nostra consumamus ad Christumi Transitus quem me bis, iri Euangelium,de quo iam nobis discndum est.
CONCIONUM GENERE. E lic4t utcunq; primo concionum genere, quod gula in docendo uersatur Didascalicum nominaui. Num sequitur alaerum genus paravencum, quod ideo breuius trambo, quia rarius solum C per se habetur. Didascalico enim ut plurimum adnasceri solet. Est auarem parinencum genus, quo uel suademus, dissua/d usue, uel consolamur, uel obiurgamus audιmrem. Hinc triplex concio paraenetica exoritur, nimirum sudasoria consolatoria Crobiurgatoria, de quibus ordime haec exponenda sum. Primum definito, scintianuenutio, tum tractatio, quibus breui ima sub ηζ in exempla, quo praecepta cilius inae iPntur.
SI Uoria concio Ut, per quam suademus ad aliquid
ac Aciendum, cIfrendum, vel etiam omittenta. Loci
227쪽
s EcVNDVs. Loci inuentionis in hocinere praecipuisti visi Necesitis cause, tandati, uocationis, utilitas priuatier publica, dignitas pcrsonae Cr rei. Exempla, anti, qua recentia, chri ara, Ethnica. Irin parabola errNOMAI. Horum omnium probatrones compros bationes C exornationes aspergantur, C quemadmo dum supra admonui in Dialectica Methodo admiscens das esse digreflanis schemat Exhorninones, Consola,nones Crobiurvitioncscit hic confri tortaracthodo loci paraenetici confrnuri debent.
Porro in tra latione quatuor concurrunt, occaσfo,propositio, consentati si conclusio occasio au με recitat paraenestos. Propositio exuguranda est Crmultiplicanda, ac subinde alijs atq; IJ uerbis CrSAeniatibus irranda. confretatio peretur ex Iocis iam commemoratis, qua con rnutione duo praestrea θω flanda unt, gradus C Schenia Gradus Acit ut graι datim a leuioribus Criminoribu adgrauiora C mios ra, deinde grauissinu σωxim ascendas, alioqui uisiescet paraenesis Schenia, non folium assectibus feruit,
Merumenam orationem acutiorem ut ita dicam reddit. ut penitu in auditorum animos penetret, atq; adeo ipsum cor tot ripo ideat. Huc maerrogatio, Subiecto, Exclamito, Admiratio, Dubinno, Occupatio,' postuosis, Dialo mus , AIT OPOIIAer huius gra
228쪽
LIBERηeris alia, quae a Rhetoribus vomitiantur et explica turae irri debens. Conclusio, urin qu urn in tra lastronis parrem dici, nouis praeceptis uos indivi, sed eo dem modo confrina itur criti supra monstratus est. cor rerum ut preceptorum fus constretatur exemplum unicum subiunPm.
O Quia uideo nullis, dic res ad uerium Dei audiendum Proposito constitui breuirrnos excitet re ad uerbi coelestis amorem, quo impellasmur ad ιlivnnus audiendum G construalidam dodririariam de caelo nobis aetatis ΠΑΘΟΣ Quamquam dolendum est mortalas esse in que adeo si se lutis immonores, ut Amulis indigrant, quo properene eo, quo toto impetu serri debet cm Nec ita cauis inde enim mittis torpor mentibus nostris hi det, quod non ut deberemus attendimus, quae fouerbi coelod nec stas. An pus in onmium mortalium infrigere postrei uolannaemici, ne ipsius uerbo Proste na/pientia mundi, quemadmodum uere dicit Paulus, isti hilticia cor in Deo fieri nequit ut Dei uoluntariu
229쪽
sECUNDI's. sciamus, donec stulticiam carnis fuerimus equi re. Nec ita nundati ExcidiJe faue uidetur mentibus nostris nundatum Dei patris, Cuius haec uerba foda ut de casso, is est ilius mem dilectus hunc au. dite ipsi filiis sua uorba a liuis audiri cupit, ues
meae uocem meam audiunt. Vnde consequitur eos quia pernantur uocem Christi, quam sonat per ministros suos non es e ues ipsin s. spiritus sanctus uoce Prodphetarum et Apostilorum ad leum ex aestimonium
inuint. Quis inque tu es qui numdatum aererni partis contremnis Quis es qui lium pro te passum, inuistanaem tradaudiendu Mun uerbum a periraris Quis es qui spiritus sanctus imperium detrectas ncc iutas uocare nis usque adeo oblitisumus uincter quo Mocati ctumas, Nonne per uerbum e renebris Sathanaedum in admirabilem Dei lucemsumus s
Hoc uerbum vos uocauit. Hoc uerbum nos
chri hanos scit, sed nos inacrini adeo augusti nos iniuis obliti, salutis mγ serium negliImus. Villitis Quodsi haec imauIusti uocastinos non mouet, prousto mouere deberet propris commodi ratio, qra uel bruti ni nuntia rari ni nuduertimus. Sed quis potes ulla rati ne humina uel anulica recite faticia hum stilicitis, uel momentali aedam, praesertim cin
230쪽
LIBER cum Paulus post Esaiam dicat oculum hominis non uis disse, nec aurem audiuebcinc ascendisse in cor hominis, quae Deus preparaui ij quise diligunt. Nec est quod quisqvum se somniet Deum dilivre, qui uerba ipsius
non audit, non meditatur, voti consertinae sese, ut γιμrium in illis atriis paulatim biffssivit. cim his enim AOPOLDei aearritus dicit Qui diligiti sermonem meum struabit, emparer meus illaci eum. Huic dile ctroni patris chfli inuiora bona adiunciri sunt, quam ut percipito in burruno ingenio Tamesi Paulus sumnum his uerbis complexus est. Eranulium est porrentia Dei in futurem omni credenti. O stupidum boominem O lapideum cor, quod nil oblatam salus rem pernit, reqcit, pro aerit. Vt prosticiamus uentri, quid Acimus nonne arres discinitis nonne maria nauudimusfNullum gela ' Imis, nullum aestum auersua
nur, nullo tempore torpemus, quo misero uentri pro spiciatur. His robus maerituris movemur, Cr in aerim
futurem nostram relinquimus. Tanti est nostra instinia Tanta pervcstus eximiicia, usque adeo uc noillo Sathanico in rem simu miseri, quod libentius ueli mus in sceleribus nostris mori, quam porreclam manum Dei apprehendere C saluari. Verriis ubi nihil aliud habemus aΠndum, tum uerbum Domini minori funereucrcnaa, quum olim Vopum suas Abulas recitanti m