De Methodis libri dvo, qvorum prior quidem omnium methodorum uniuersalium & particularium, quarum usus est in Philosophia, breuem ac dilucidam declarationem, Posterior uero Ecclesiasten siue methodum theologicam interpretandi concionandique continet,

발행: 1555년

분량: 255페이지

출처: archive.org

분류: 철학

211쪽

sECUNDUs. Haesun regula inuentionis Iocorum praecipue, sitari fur risum loci Dialestici ex regula conse, queristarum, possent bis plures addubed has puto sufficere multi i coincio natoribus, quos Mersesstqvivn, Cripsis in liberetris locis commuilibus expediri erit ratio Crabalijs notatos Ioco dcxtre iudicabunt. Deinde C hinc iudicare possinu cur non semper eosdem locos divors autores commonstrem Raat enim iso minis est, cum diuersuas inuentionis, tum quod ali loci aliis autoribus u Is arriserint. Postqμα aumm pius Ecclesialis locos inuerat, examen apud se iocorum inibit mis examini triplex ribrumcntum adhibebit. Pri num enim di iciet an alicubi inscriputura locus inuentus expreste ad uerbum habeatur. Deamde demonstratione ad impo bile examinetur locM,s expressus uerbo Domim non est. Tertio, Diloinsimo siliquo concludatur locus, C per conuersonem disso Issuam, tanquam ad bdium lapidem probetur Demons 'rationis ad po sibile sit hoc exemplum. Locm prosbandis chri hani possunt trucre propria suius osci ase ne oppos m. dichristiam polliun aenere proprium iam quaere propostionem aperte ueram,

quae cum opposito ors altera prae injurum esse in Fb Dinfra. Vt omnes qui dabunt eleemosinas debent ba bcre propn x quibus duobMp nnyis sequitur con/

212쪽

LIBER fasi inu, uidelicet quodntisti Chri Idni da uus

eleemosimas, ex huius aperi istast, desbuenda est altrra praemiistri . utre cum mior criὸ iturara sequiti r minorem ese Alsam. Hinc iam insti tur exle contradictorrisasci propost veritas. Iam coPMPmus quod diximus. Omnes qui dabunt Icen sinis debent habere proprium Nu ichri hani posses it a bere proprium Eret nulli Chri ham dabunt eleemo Mius, sed concluso est Asa erra altaera praerim rura, non aurem nutor er olucr Me duit, Nutu chrigani possunt habere propria. ConuersionissaοMyce se hoc exempli lio

m. rudam audienaes uerium non sunt piti Syllo . s. Nulli ambulatim fecundum amem sunt pii. Cuidam audienae uerbum ambul in sciundum ars nem, Ergo quidam audienaes uerbum non sunt pisconuert in hunc modum. Si quia nulli ambulanaesstaciundum cari sunt ij Et cuidam audientra uerbum, ambulam fecundum a Gn. Ideo quidam audienres verbum nonsum pii. Si quidem omnes audientes uerubum humi risu nulli ambulanaes fecim iura carnem Iumpit, Nulli audientes uerbum ambulabum fecunducarnem, siue quidam audienaes uerbum, ambulant eiscundum carnem, Certe quidam ambulanaes fecundum

213쪽

D maudientes uerbum non esse pios.

DE RATIONE LOCO

IN VENTO COPIOS ET UTILITER TRACTANDI AD Opi fini et lacorum tramis nem'intuor pol imum requiruntur, quorum pris vrii diducto qu. honunti hoc est locorum hinetis rerum, Alaevum copios confirmatio, Tertium digres 'o emum artificiosa concla Q. De his quatuor eo quo proposim uni ordine dicam, singula preceptue exemplis declaraturus.

DE DIDUCTIONE

J AESTIONUM. HI non de inuentione locorum communium, de qua iam dictiιm essed de loci communis inuenti didustrione os miltiplicatione in plures quaestiones ita loco dicendum est. Diducitur autem Iocus inue Mius uel insimplices locos, uel in coniunctos. Ut si quatristum praeceptum explicaridum proponeretur. Primum hic locum communem quaereres iuxta praescriptum mm regula hocpacto,Parenaessu it honorarid parens tra

214쪽

LIBER res superioris fiunt, Erm supcriorcs bonorandi fun6 Hic locus communis in tractino nequari prae cepit est principalis C tra udus praecipue Verum ut copiose traflari post profuerit eum diducere in alios l0cos,

simplices quidem quos present ipsi uerba comun clastic qui uel exij quae ipsi; vertis, cestario insunt, uelutiθccies stu, potheses in suis veribus C thriis

bus insum, Cruel cunq; G ncce arto conuinem sunt, uel ex j qu e ex condit: ire rei adhaerent , petunatur, ut in proposim ex inplo duo inctum simplices loci, Vnitide honore, re desup rlaribM. ut tramniit

sunt seorsim didascalica crum simplici, eo modo quem supra tradidi. Deinde ex diuisione huius theseos superiores sunt honorandi, rasuntur plurimae, potheses prodivcrsa subicct C praedicant diuisitone. Subicctum eminin has formis diuid pomst, quod superiorum alii sunt priuati, qui uel iraturales bum ut parenaes, vel non Maturales ut paeda λI patron C patressimilias. Alij publici, ut ciuilis,lastratus Cr Ecclesia dcu cum suis

diffrrentiis. Dclade praedicatim honorandi, diuidatur in partes honoris. Si enim alium honorat reucretur eum, obtemperat,gratusq; H ei, In praedicaatres sine purae seu differentiae. Hinc iam tanquam xj lvitia extri nus Hypotheses,parcuae rei cacri oportri,paa. renati

215쪽

sECUNDVS. renrebus obtrinperandum est, parentibus gratitudo prae; stiuda est. Praeceptores oporae reuereri, praec aeriabiu obtemperandum est, pr eceptoribus gratitudo exhisbenda est patronos oporn rcuereri,patronis obtrinsperandum est, Patronis gratum esse oportet. Ad elici dem modum con tuantur apotheses ex reliquis quae posui, unde emerget nuxin quaestionum ccessariarum copia. Iaur ex V que ex conditio me insunt, nonnunu quam utilitae petuntur oci, uis parentes, praeceptores, Patroni sunt inorosi, dispiciles I anni, an tumst illis reuerentia, obedientiae gratitudo praestitida π quastrum. Atque in ex alijs conditionibM multiplicantur quae hones Verum hoc postremum gema quaestonum, quod ex conditione nascitur per occupastonem commos de trambitur. Ecce si bases pothesis A NAAY.TI OV retexueris, C AI AI ET IKO tream ueris, ct Methodo confirmiteris confrinatoria, Crexornaueris, non una concio, sed totquot uus Η pou thesis 'tui possunt Fatro non omnes Iocos com munes praebere tant vi pothesium fluam, Attamen nullus cst stim ieiunus, quin aliquot saltem suppediri, qvis ea rastane, quae exposim est, extruere oportet ex loco communi, quod ut dextre jacias plurimum iuua

bis si predicabilium, praedicamentorum: propositiodnum doctrininimum optime cognitam habes.

216쪽

DE COPIOSA CON,

FIRM ATIONE.

Copiosa confrimitio constit probationum In mbus, congerie, Expolitione argumentorum , σconlutatione senaentiae cum nostra pugnantis, de quibus ordine dicam.

DE GENERIBUS

p ROBATIONUM.

DRobati num inque emus in Theolosa est Tri

plex Primine tutissimum est, cum ex pronun mus scripturae claris r permicui duci Urti tis. Vt parentes honorandi sunt, quia quartum praeceptum clare tape4picue Dirat Honora patrem ut e rautrem tuam. Item ex me est iusticia, .non ex operialus, quia uerbi Domini sic pronunciat Statuimrahontium iustificari me ut fp operibus. Secundum genus ratiocii asto est, quoties non ex claris dictis prominciatur, sed col iet tu frim Crimis mota consequentia. At foc genus duplex est Dire,ctum Crobliqvilm Directum quidGn, cum simpliciaer primm muclusit me quod probandum est colliprtur, quod onus sumitur a locis inuentionis: nerei ccis, definiuti me ausis, oditivis adiunctis citc: Visi quan a turali pincii paere bouorati iij, exbnere rem con, cluder

217쪽

is pCUNDI's.

ikθ - superiores sunt bouorandi, et προ quod probandum proponitur, sed ex opposito colliwt.: dum ex cu rursus destriuianaecedens, ouo

las inrueritas oppositi Vt superis snos

Ili honoratii, neq; parentes honorandisum, sed, sum hoc est,er Pollud, consequitur Itur uperiore honorandos je. Tertium unus est v mmi, q-do exemplis mamur eorum simoniis, qui nn Ecclesia excessuisse uidentur, quod nus instinItur si superioaribus probati ηιbus destituitur. Proponamuso aliud exemplum Sitqu/1ho,Vrem Christus sit Dein Flue primum probatur dicto, seu primo nere probationu. Nam 1. Iohannis, Sic dicitur de Christo. Hic est uerus Deus multa aeterra, Secundo rarescι tione. Christus mi diuisa opera propria porentia, Cr christo tributitur diurnus cultus, Ergo est Deus. Obliquo ductu Sichristus esset creaturamitum, Maledictus esset omnis qui in ipsum consideret. Sed tam uerbuci pronunciae beatos qui in illum confiiut, Eretra uoti creatura est,sed uerus Deus Tertio obmomum Ecclesiae ut lambolum Atharas C omnium piorum consent enaa,subiram christum Deum esse tu intur. Porro haec nostru probartionum di Enctio nec rastane, nc exemplo caret Raas

quidem haec est Quicquidprobo uti improbatur in rebus

218쪽

LIBER

rebis sacris id recesse est ut fui uel scriptura, uel cy

clesiae te Imomo si scriptura id sit,erit alis exprebo verbo, deprimum tam nocitur, ali inclusiue siue impliciae, idq uel in thesii uelis, notho unde fecim dum unum probationum sumitur Alfi Ecclesie istimonιο probatur aliquid, mrtium erit probandi unus. Exemplum uero Pauli habemus, quem hoc tripliciρm bationum rerere, insuis scriptis usum uis munissum est. Quod ex fides in dicia dicis probat cum inquit Iustus exfde uiuit Ratiocinatione: si ex operibus estiuitia,Christus 'stra mortuus Ut Fimcnunc sequi tur quod proposuit ex fide esse ius ciam. Exemplo. Credidit Abraham Deo crinis uritum est ei ad iiij hcii ambarin, Nos in Chri Λιm credimus, ut ius caremur ex de Haec generas Iam diffunduntur, nuxinta uis tura est probationum copia, sita adhibendus ei trienmotas, ne copias intrins Vrua atque ideo 'dium

pariato

DE CONGERIE.

Conuries hoc loco est, quando propositioni seu

loco communi probando subiiciuntur praecipuo rum argumentorum capita C qua si in unum scicu, Iuni conmuntur. Vrs haec proposisto traflanda esset: Ue druinae nemo suis uiribus fatiscere potest, pos a sequens

219쪽

s EcVNDVS. sequentia a limentorum capim,per conmiem in Line i dum subiunget, hoc enim experientra omnium homi num conuincit. Hoc aucta natura congemiscens quos scit Hoc uniuersa scriptura clamitat. Hoc clam silichim fili Dei horrendis modis lacerati in patibulo crucis comprobat. Hoc do Cicero propintioni sub iungri argumentorum congeriem, quem intactouendis urgumentis fhfimi quique imitarisolent. Coerrum tametsi Cicero inrerdum ab ultrim capite, expolitionem argumentorum in conm is positorum incipit, cui prismi subiungit C p ba perint usque ad penultivaim, quodsi tractatione ultimum, minen Theolam C conorionatori iustus es ordinem in conmis positum in ex

positionesequi

DE EXPOLITIONE.

Spolitio est persiam argumentum propositum

confirmiu erexornatur conjtit aurem copioὸ finis expolitio, propositione, ratione, aetiologra, exornastonee conclusimne Propositio est quae argu menti caput aliquod proponit, tanquam conmittationis propositionem Rauo probat propositionem e haechalis esse debet ut si minor sisto Ismi. Eliolonae, rationis causam addit, Crtalem esse conuenit, ut uelmiorbilo mi, uel eis probadio sit, Atq; iri ex proxo postio

220쪽

LIBERr se ne ratisne e AEtiologia fit stlansimus ij

tr 'Υ, sed ordiete inverso. Post AEtiologiam sequestur exoritiina, que sun mia si s senaetii s comparastis contrariis, similibus,exemplis. Postrenta erit comclusio, cluae supcriorum furentii colli It er proposi novem principalem concludit. Haec expolitionis pra cepta sunt, nc pugnant quae dixi cum illorum senaenistis, cqui optrin expolitionis parae numerarunt. Non enim est unum expolitistiis genus elem id metrum δει- quod apst uinum nouiti s concio natoribus frearbitrabar. Pirrum ut praecept expolitionis in restinantur, ii in exemplum subjiciam Propositi supra locum coma γmDic m. Le I diuinae nemo suis uiribus sitiscere post tot. Dcinde huic loco quatuor probationum capita per conmiem ubieci, quorum primum fuit quod cxperiren stet omnium hominum i lucrum es c contuincat. Hoc caput fit expolitionis proposita in hunc modum. Exsperieutro omnium hominum coliti incit, neminem egi Dei fatis iccre. Ratis Minucs enim homines in sies

ipsiis facile senti in procul absint a legis Dei

Persectata perpetua obediet aa. Etio IOIa. Vide te enim omnici fatiffinita per ch uiuendii Culam, Cristis os tunc prophauos natura, Cr imbecilles Exu

SEARCH

MENU NAVIGATION