장음표시 사용
261쪽
Si quis es, in tristi qui fixus imagine spectas,
oriae tulerit pro te vulnera, quotquo Deus; In lacero numquam tot vulnera corpore cernes, Quot tulit ars numerum pingere nulla potest. Atriunt quae rapiant animos , penitusque morentur Lumina, quaeque suo sunt speciosa loco. Aspice, quam lato patefac tum pectus hiam, Quantaque sint manuum vulnera,ciuanta pedum. Illa cicatricem non sunt ductura: patebum, Donec,qui moriens illa recepit, erit. Illa sui retinet victor monumenta triumphi, Et libertatis dulcia signa ruata Non haec tam claui, nec acuto lancea serro, Nec populi fecit, earnificumque furor; Quam, qui causa fuit tantorum prima dolorum Totque Deum plagas serre coegit, ain r. Redde vicem meritis. Quaeris, quo munere possis
Aut quid, qui rarum te cupit esse, ait. Non petit, ut clauis scindi plantasque -usque, Τempora nec spinis ut patiare fodit
Non, ut flagra tuos lacercnt immaniter artu Perque tuum sttidens transeat hasta latus: Plagarum tantum te vult meminisse suariim. quia minor est autem, quam meminis , labor Hoe satis est illi, si tu cita vulnera pro te
Saucius ille tulit inrpore, mente geras.
262쪽
ELEGI A XVI. Etiam nos Chrini doloribus causam dedisses
Est mihi sangilineae crucis, tendentis in ilia
Nummis amfici picta ta Ila manu. Haec mihi sep animi sopitos suscitat ignes: Nonnumquam lacrymas prouocat illa meas. Nuper in hac oculis, toto pectore fixus Spectabam populi triste furentis opus.
Spectabam laceros clauis immanibus artus, Quodque unum in toto corpore vulnus Crat. Heu dirum facinus dixi: Tene, optime rerum, Perdere co natae sic potuere manus ΤAt tibi proscaere hoc gens impia, quale mereris Exitium iusti vindicis ira ferat. Dira tames dentes in mutua corpora Vestat, Quaeque ex se genuit viscera , mater edat. Ferro excisa cadas undent tua languine templari Dei cIad lacrymas hostis desiple tuae. Inque tuas pergat victor saeuire ruinas Donec uae laxis saxa reucllat, eriInt.. Longa mora est iam nunc tellus , precor, ima dehisce: Non fatis ad tantum est intremuisse nefas. Haec ego cum gemitu indignans & plura parabam, Iustaque, dicebam, quo vocat ira, sequar.
Cum subito, qualem volucres,dum nubilasndum, Visa fuit nobis aura dedisse sonum. Stabat Amor; sed non selitis circumdatus armis, Nec pueri cultus, qud alet esse, lauta Non
263쪽
Non humeris pendent pharetrae, non aureus at cuS, Non manus instructas ventilat igne fices. Altera tela hastam, duros tela altera clauos, Hamatosque vepres, flagraque laeua tenet Nec rigidi funes nec ciux, nec aliene desunt Vincula purpureus tinxerat illa cruor. Vt vidi, ut lupui vultusque oculosque minaces, Armaque miratus, talia verba dedi: Quid illa, blande puer, cuin tam crudelibus armis Quid tenera tractas non ilia tela manuclNon tua, quae spargis, quamuis immitibus urunt Ignibus, inu iam spicula caedis habent. Ista Scythas, Belloique truces , saevosque Gelono, Barbariemque auulam sanguinis arma decent. Questus eram vultu cum protinus ille seuero, Quos tua, quos, inquis, deuoue ira reosZQuid Solymam accusas, dictitque incenis amaris, Non prius auditum qua sitit auia nefas Funeris illius, quod Sol qucd terra, quod aether Horrent, auctor Ugo, pri iuraque caula fui. Nec, ct elle reum facto quoque glorior illo Hinc decus, hinc rebus gloria summa meis. Me sine quid poterant odium, abditque nocetitumὶ Me line qua poterant laedere tela Devino Illi ego mortale artus, poena qu capacUS, Membraque, quae pCllcnt Vcrbera ferre, dedi. Illi ego uxuro repleui sanguine venaS: me, quo culpam dilu t 'rbis habet. Ex illo mihi crux, clavique vepresque uenti, Saevaque pro telis Uitaluere meis. At tibi mens illis non es' superabilis armis: Tu quod Amor nescit vincere, pectus habes.
264쪽
Et rupi tumulos,in manes flere coegi, Saxaquc sunt flammis mollia facta In te denciunt vires & cautibu ipsis, Et cineri intior, quim tibisensus Harci, in medio sistit victoria ruri Te mihi dimciles iniicimae Quid modb damnabas populum , durior illo. Non bene peccanis arguit ipse nocens. Tu quoque tu tanti pars es non parua furoris: Tam flenda tirulum tu quoque moriis habes. Membra cnimitabant illi sed amantis in imum, Qua tu cumque facis vulnera, pectus eunt. Illorum sceleri multum quoque detrahit error: Militibus notum nonia Numen erat. Tu nil, dum peccas, Fces ignorare, nec ulla Nomines uitiam dissimulare tuam. Plus tua coelpa meis, si nescis, saeviis armis; Quodque ita seruierint, haec quoque culpa tua est. I nunc, carnifices diris incesse querelis,
Immemor ipse tua de feritate queri. Dixit, destiato similis discessit in auras: At mihi cum acymis
Hoc verum est, renouare tuos commiua do lores
Crimina ' nec satis est illa luisse semel Mille lacer plagis, nudusque , fixus in alto Stipite commoto visus es oebe moris Et
265쪽
Et tamen est aliquis tam durus, asper, ut ausit
vulnera peccatis tot renouare suis Nos quo e nate Deo, numero centemur in illo IHei mini, censemur culpa fatenda mea est. Nam quid dissimulemrnil sum nisi crimenin horror. Ipsaque quod tellus ferre grauatur onus.
Peccarunt oculi, peccarunt in manusque, Peccarunt celeres in mea damna pedes.
Nec mihi mens insons sceleratior omnibus illa est
Hinc venit culpis maxima caura meis. Quos bene debuerat dominae compescere more, Turpiter est motus illa secuta suos. Sum reus haec breuis est actorum suanina me dum. Sum reus: est crimen crux tua morique meum.
Ergo ego sustinui tua scindere membra flagellis,
Teque cruentantum pars ego magna fui Tene ego perculsi rapuioue a veitice crines,
Et sputis facies est tua pars meis Tene ego calcani trunci sub mole iacentem , Tamquam oneri triincus non satis ipse foretὶ Haec crux, hi vepres, hi sunt mea crimina claui Haec sunt flagitiis vulnera facta meis' Quo non humanae rapitur vecordia mentis Quod superest, quo se porrigat illa, nefas Tullia, dum vehitur, patrium violasse cadauer Dicitur impulsis pla per ora rotis. Terruit aurigam facinus data mena prementem: Ipsa quod aurigam terruit, ausa fuit. Saeuior hac ego sum stimulis fui talibus acta Protrivit patrem ilia Numen ego. Ela suos patrio cum sparsit sanguine currus, Sensus in extincto corpore nullus erat.
266쪽
Sentibus, scuticis; clauisque armaticinentis
Saeuiit in vivo corpore nostia manus.
Saepius ipse Deum laeti semel illa pareruem rMagna patri pietas Gebita summa Deo.
Fecerati audacem partum iam crimine regnum: Nil, quod sublato patre timeret, erat. Iusta ego de cram terreri Numinis ira: omne trahit secum Numinis ira malum. Quia dederat natae genitor, niti nominis umbram, Spemque caducarum, quas male cepit, opum 'Cum mini, quena toties laesi, donauerit ultro Maxima, maiorum pignora mille dedit. Illius est igitur minor hoc iniuria nostra Quo minus cst,riticinasui condidit auctor , pus. Hei mihi, cur 'ixi cur me genuere parentes Cur dedit afflatus ventus Maiua suos λο utinam primis petiistem mensibus infanslAut mihi rapta ier, quo data vita die Serior o utinam nostra lux morte fuisset, Quae prima est culpae conscia facta meae lAut potius, quae me peperit sine prole fuisset,
Deque meis natus nemo fuisset auis. Non ego carnificum pars dicerer esse tuorum, Nec titulum arguerer mortis habere litae. O ego, ne possim tantos renouare dolores,
Quam malim alitibus praeda ferisque dari: Aut in Caucaseae partem durestere ni pis, Quam Notus, de gelidis verberet imber aquis: Tene ego, te vepribus rursum, laceremque flagellis Simque iterum caedis causaque parique tua
267쪽
Ante cinis fiam, nammiique ultricibus urar, Fulmine delictum praelieniente meum. Mens fugit admonitii, quoties peccasse recordor: Inque meos artus horror, olla veniti.
Ipse odio mihi sum, meque 'mea crimina damno; Nec satis irasci me mihi polle queror. Vertite carni lices in me furiasquc manusque: Est crimen quidquid sustinet ille, meum. Ipse necem merui ligno nil tale merentem Demite cur facto plecticii ille meo Si cui tollenda est, tollenda est vita nocenti:
Nos cruce quod dignumus sectilius ille nihil: sigite me clauis hoc me suspendite trunco: Non ego me poenis supplicitique nego.
plus ego commerui, quam vos inferre potestis: Sum meriti iudex optimus ipse nari. Quae precor ah fiant, nec qialiquam verba, doloris bigna mei, tantum verba nille pulci. Nulla mora est in me nostri stat funeris ara: Expectat vestras hostia dira manus. Omnibus in poenas, si quando, incumbite ieritis: Materies vestro digna furore sumus. Non mihi stet paruo feritas mea plectite seruem: Caedes conuicti morte pianda rei est. Tu tamen hoc non vis fatis est, te iudice, poena Si me peccati poetatuisse vides. Pumite ausorum, nec possiim dicere quantum ;Nec quantum, ut coner, dicere polle velim. Hic quicumque potest verbis aequare dolorem,
Pro causa leuiter, materiaque dolet.
Quid verbis opus est oculis, quibus omnia spectas. Pectora nostra patent inspicienda tuis. Ioie
268쪽
Ipse vulas mihi quis stimulet praecordia sensus: Causa necis sensus sit, precor, ille meae. Quod doleam, prosit, Peccaui: parce fatenti: Causa tuae mortis parcete velle fuit. Caede tua sparia est lateor, misique cruentis Stillat adnue supplex, quam tib tendo, manus, Et tamen hanc tendo, decurus tendo repulsae: Exorat veniam, quo madet illa, cruor.
QVu patitur ' Rerum Dominus, demum ο
ia uia patituri Lacero corpore mille neces. Pro qui Ingrata pro turba, & gente re a Cura Nos carnifices semet ut ipla sitos. suis Dein y Infamis poenis, morte nocensum uuando Cum poterant facta probare Drum A uom Aiocis in auito sanguine iunct Γη modo Z Non seruans ullum in amore modossi
269쪽
I. ADMIRATIONIS . . QVis satis hoc capiat pro me, per vulnera milles Et potuisse Deum, nec dubitasse moti l II COMMISERATIONIS. ii specto siccis oculis tua vulnera, Christe, Sum cruce, sum classis durior ipse tuis. III. DOLORIS.paeniteta, merito Lacry mis non illa pietur. Quae ubi magne Deus, sanguine culpa steth IR GRATI ANIM Lut sua tibi. Chiiste feram pro languine grates, Nulla satis longum saecula tempus eruntis V SPELSpes fugit,ante oculos mea dum mihi erimina pono: Cum tua respicio vulnera, Christe, redit. VI. M RIS. Me pete, Amor, telis in Christi sanguine tinctis: Quem laesi toties, sic ego hesus amem. VII. IMITATIONIS. christe, mihi Dux es. Quae belli praemia spetam, Si qua Dux ieris, non ego miles eam ωώ--- ριά craci Ixi seriam.