장음표시 사용
251쪽
Quod procul aduerso caeli festinet ab orbe,
Et retro celeres Luna reflectat equos ,
Quia Solis ultus, quod se caelumque diemque Occulat, imperii vis manisella tui est
Tu ruod pallentes reuacas ad corpora m 'nes, Utumulisque cies ossa sepulta suis. Tu modo perpetuis frenas Plutona catenis, Et Mortem moriens sub tua iura trahis. Insultet Selyme plus te nos esse fatemur, Quam titulus scriptis praeferat ille notis. Nunc quoque te , cum summa trahens suspiria sensim Desicis, aetemum credimus eue Deum. Nunc quoque, cum pendes sine sensu, sanguine
Nos incesti lacrymas, nos tibi vota damuς. Tempus eiit, tibi cum ponent insignia reges, Et figentaris munera digna tuis: Et crucis ad truncum curuato poplite fusi' Submittent pedibus sceptraque seque tuis. Templa tibi surgent Parii, innixa columnis: Fumabunt sacris dona Sabaea focis. In templis tua cum titulo ponem unaso, Qualem nunc pendens in cruce nudus habes. Ad latus hinc stabit lacrymatis sipallida Mater; Hinc comes, eximium quem tibi fecit amor. Illa potens rerum, cuius victricibus armis Nilus,& Euphrates, totaque cessit humus: Illa suos fasces, animosque, olbemque subactum Imperiis subdet maxima Roma tuis.
Expelli lustrata Iouem Capitalia cernetit, . . Et tibi, cui soli debita, tisa ferent.
252쪽
At populo tua crux, lacerumque in imagine corpus, Quod e alto pectus Vulnere rupit Amor, Et rigidi sentes,4 sparsi sanguine vultus Saepe tibi grati caula doloris eriunt. Quanta dabunt vitisin quot suspiria clauisa Hi quoque non paucis vulnera Oph dabunt. Hoc ipsum in summo quod pendet stipite nomen
Iam tactum sipplex, tunc quoque terra colet.
Hoc memet, frustraque fremens horrescet Auemus, Totaque Styx imis exululata vadis Quantum, & quale decus tibi tunc infamia praesens, Quanais,quae modo fers,probra triumphus erunt
Ad Virginem matremflantem sub cruce .
Vid genitrix nato geminas sine fine dolores se Crux in supplicium non erat una satis Altera crux nato est.matrem spectare dolentem: Nec minus haec, oenae plus quoque forsan habet. Ipse vides lacera guttas e fronte cruenta Perque oculos illi currere, Perque genas. Ipse vides manibus, pedibusque erumpere riuos Sanguinis: neruis ossa soluta suis. Sic natum spectare vocas solatia mater Hoc iuuat haec luctum scena leuare potest Non potes, et cupias, solantia dicere verba: Verba locuturae frangit in ore dolor. Non stroelii,siccare sacros, non veste cruores: Crux illum manibus submouet alta tuis. Non, ubi linierit mors illi seu labores Lumina materna condere fracta manu.
253쪽
Parce, precor, saltem nato i Darcere nescis
Ipsa tibi lacrymis uritur iue tuis. id
Nec tibi solamen praesens potes esse, nec ivit Illius luctu hederis, ille tuo. Nate Deo, qui fers, suae te nisi ferre videret, Barbaries ferri posse vel ipsa neget: Te testor sensumque tuum te saeuius urunt, Quam tua, quae de te vulnera mater habet. Hoc quoque non nescis mater scis quodlibet illi Supplicium luctu lenius esse tuo. Disceae te in si tu discedere possis, Illius ex aliqua parte, tuusque dollar. Narrabunt alij quae verba nouissima quales, Pro quibus arenti fuderit ore preces Quid biberit sitiens quid deficiente rogarit voce Patrem quam non immemor ille tui: i Vt fractis oculis, in duro stipite, vitam Clauserit: ut fixum ruperit hasta latus. . ij Haec alij referent: at tu pallebis, ipsa Pectore materno, quae tulit ille, fer . Ii Quid tacies pnesens, si, qua perceperis absens, Singula sunt animo olaga nitura ruo' Me miserum stat fixa loco, truncumsue madentein 'Sanguine perfundit fletibus usque suis. Nunc lacrymrs madidos conuertit ad aethera visus,
Nunc tenet in nato lumina fixa suo. Heu quid agat maneat prohibet dolor inde recedat Fortior immotam se cruce sistit amor. Dure Amoc has seruas leges sic iungisvinantes rQuam non sunt regni mollia iura titi l . i
254쪽
De Christi morientissitis derelictione .
O Mnia nunc illi, ciuis icta omnia desum
Potaentem gelidae dencit haustus aquae. Exhaulere labor vires, sudorque auorque Fusus,de in tantis nox viguata malis, si via per praeceps humeritque inlccta Cruentis Illa trabis moles, euiciesque necis. Ferte citi lymphas lymphae solabitur haumas, Arenti ciuam viri indicat ore, utim. Heu fera barbaries morient lympha negaturi Pocula, quae spumant felle, bibenda ferunt. Et tamen haec libat: fauces simul uritin ora Pelus, amaritie, quam sitis ipsa, malum. iterum duris erumpite rupibus unci et Saxa dabunt vobis rupta dolore viam. Qui rore, pluuiis sitientes irrigat herbas, Arida qui vernis imbribus ama iuuat, Qtiis careotis fontes, qui fontibus euocat amnesέ vestra deficiens nunc ellet auctor OpC. Esse quid hoc dicam de chiruis nulla, nec ulla De cruce de isua sola querela siti est. Cetera, tamque diu tacite tormenta ferenti, Crede mihi. be non sitiimtur aquae. Quae pelit in tantis sitiens solatia poenis, A nobis, non a fontibus illa petit. Hei mihi supremae neque nos mouere querela Nosntioque cum multo pocula felle Minus. At reor, e caelo venient solatia caelum Audiet, vanas non sinet esse preces.
255쪽
Aha tantum tenebris se conscius occulit aether, Et luget dominum, non iuuat ille suum. Te saltem, genitor, nati suspiri tangant i Vltimari te poscit vox morientis opem. Aspicis, ut vertet supremo languida motu i Lumina isti ceruix sustinet aegra capur. Et quamuis tenues fugiant cum .iiguine vires, Destituatque suus corpus inane vigor Attollit tamen exsangues ad uter vulms, Utque potest, oeulis quaeris,in ore patrem.' Smgi illumque trahens imo de pectore Mene Destituis, clamat tu quoque care pater Quae toties mouere, ni nil iam summa parentem Verba moliem natur deseruisse putes. Magne pater, neque tu nati miserere ferentis Vltima nec pietas 'illi paterna subit Nec te perpetuis exacta doloribus aetas, Nec mors ipla mouet, causaque mortis amor 'Hoc quoque, Christe, feras opus est, tam mitis is
In te sustineat chirus ut esse pater.
Oris. Virginem Filio iam in cruce mortuo. OCcidit in pectus ciniix inflexa recumbit.
Occidit: exanimum cla cruce pertae onus. Quae mens,quis tibi nunc,mater minitissima lensus Mors pariter vitam non rapit ista tuam λ.
Ahi plus quam vitam rapui , cum sustulit illum, Qui tibi spes omnis, vitaque solus urata
256쪽
Ferreus ah nimiumque tibi crudeliter hostis, Luctibus his caulam qui tibi cumque dedit. Quid loquori ille ego sum, lenti nil qua:rimus Me peragis vultu. Diua, silente reum . . Nil opus est verbis Loculi lacrymaque loquundar. His lacrymis vocem sentimus esse suam. Ah fateor, tuus ille meum, celtillama, crimen Est dolot, haec operis sunt monitinerua me, Nostra nocens anima est quae es, ego vulnera feci Hac quoq; nostra manus sanguinolenta nece est. His meare natumque malis dementia mersit.
Mens fugit admissi plena pudore sui. Hic lacrymas fudisse parum est. Non, omnis apertis Exhaustus venis ii mihi sanguis eatu Non, si me Scythine scindant in frusta secures, Membraque diuersis diripiantur equis;
Non, si Trinacrisdamnarus voce tyranni Torrear in tauro, saeve Perille, tuo; ti caput hoc non sit totus desaeuiat aether, AEqualis megito poena fit ulla meo.
Quid faciam infelix 'ub spes, quo carbasa vertam Quod mihi perfugium, quis mihi portus erit
Ad tua, nate Deo, supplex me Vulnera veris. Sola meum possunt illa piare nefas. Illa,precor veniae restii spes, di gratia fiant: Aut hac aut nulla parte iuuandus ero. Saevit in monumenta meae mihi grauatanta Et prosint manibus vulnera facta mei: Sic est cuius ego sum fluaestissimus auctor,
Haec ni ors placandi spes mihi sola tui est. Dicam equide, quamuis res dictu est horrida,dicam: Impietas nobis inlis ipse fuit,
257쪽
ipi: Qua merui, Deus ipse suo dat tanguine poenas:
Quem laeti, pro meritu inetes e reus i. Quam plectar merito, 'ammisque frennibus urar, Si mea non tangat pectora tantus anto
j mentem. Ene ego senec moliear videam, moenitana
Complexam nati membra cruenta tui Deque tuis oculis illius in ora cadentes Aspi iam' lacrymas,cb ureamque meas3 Ecce suo tecum rerum natura parenti 'Ingemit,4 quo tu, funere Usa doleti Sol, tam funeltae ne spectet crimina caedis, Auertit vultus, oraqtie moesta tegit. Sub pedibus mugit tellus conuum dehiscunt Marmora lugubris fertur ad astra fragor. Lugentes errant manes: mmulisque sub ipsis Et gelidos cineres tangit,in ossa dolor. Non hoc speciator potitit de funere quisquam Lumina, non lictor sicca referre domum. - Qua Riticas strinxit, qua vim , qua vulnera uus Intusi h c tundit pectora nuda manu: Pars etiam turbae, quo tot conuitia fecit, Hoc geniit, hoc rabiem deuouet ore suam . . omnia cum doleant, uni mihi pectora constenr
258쪽
Vnus ego immotus funus tam flebile possim, Et tua non madidis ora videre genii 'Non rigor hic meus est tua me, tua stentis imago Sauciat: utque facis, saucis usque precor. Vulnera seu spectas, totidemque in pectore sentis iEffice sint animo tot quoque fixa meo. oscula iungenti seu frontem stana cruentat; Me tuus ni viat, conficiatque dolor. Seu tibi, quae nato fixit praecomta carpis; Per medium nobis haec quoque pectus eat. Carnificium seu terret adhuc te vultus in illis
Horrescam iacinus, deuoueam QNe meum.
Seu quocumque alio veniunt e sonte dolores. Et meus erumpat protinus inde dolor. Qui sum causa tui, sim pars quoque Diu doloris, Et minuam luctus hac ego pari tuos. Me memini e decet, cum sub cruce pallida stares, Quae fuerint nati verba suprema rui. Ille mihi moriens Serua communis amor Matris, ait tibi iam, quae mihi, mater erit. Hinc creuis, crescatque precor, qui tempore ab illo Me tenet, totum se tibi debet amor. Omnia, quae pateris, mihi sint communia tecum: Ni fuerint, nati nomca inane gero. Quid ritu non laedant, quae laedimi vulnera matrem Hoc quoque barbaries oderit ipse nefas. Nec fatis est, si nostra tuis suspiria iungam:
Te, Ca re cupiam, vita, dolente mota
illo mihi contingat tabescere luctu Felix, si lethi cauae sit ista mei.
259쪽
Si quis es, in sti qui fixus imaginespectas,
Quae tulerit pro te vulnera, quotquo Deus In lacero numquam tot vulnera corpore cernes, Quot tulit ars numerum pingere nulla potest. Atriunt, quae rapiant animos Ionitusque morentur Lumina, quaeque suo sunt speciosi loco. Aspice quam lato patefactum pectus hianI. Quantaque sint manuum vulnera,quanta pedum. Illa cicatricem non sunt ductura patebun Donec,qui moriens illa recepit, erit. Illa sui retinet victor monumenta triumphi, Et libertatis dulcia signa tua . Non haec tam claui, nec acuto lancea serto, Nec muli fecit inrnificumque furor; Quam, qui causi fuit timorum prima dolorum Totque Deum plagas ferre coegit, amor Redde vicem meritis. Quaeris , quo nuinere possis Aut quid, qui gratum te cupit esse, vati Non petit, ut clauis scindi plantasque m usque, Tempora nec spinis ut patiare fodi: Non, ut flagra tuos lacerent immaniter artus, Perqtie tuum st letiς transeat hasta latus: Plagarum tantum te vult meminisse suariim. minor est autem, quam meministri labo
rest illi, si tu, Ata vulnera pro
260쪽
Vnus ego immotus hinus tam flebile possim,
Et uia non madidis ora videre genii Non rigor hic meus est tua me, tua flentis imago Sauciat utque facis, sauciet usque precor. Vulnera seu spectas, totidemque in pectore sensis; Em ce sint animo tot quoque fixa meo. Oscula iungenti seu frontem spina cruentat; Me tuus hic urat conficiatque dolor. Seu tibi, quae nato,dixit praecordia culpis; Per medium nobis haec quoque pectus eat. Carnificium seu terret adhuc te vultus in illis
Horrescam facinus, deuoueamque meum.
Seu quocumque alio veniunt essente dolores. Et meus erumpat protinus hide dolor. Qui sum causa tui, lim pars quoque Diu doloris, Et minuam luctus hac ego parte tuos. Me ineininisse decet, cum sub cruce pallida stares, Quae fuerint nati verba suprema tui, Ille mihi moriens Serua communis amorem Matris, ait tibi iam, quae mihi, mater erit. Hinc creuk, crescatque precor, qui tempore ab illo Me tenet, totum se tibi debet amor. Oninia, qua pateris, mihi sint communia tecum e Ni fuerint, nati nomcia inane gero. Quid me non laedant, quae laedunt vulnera matrem Hoc quoque barbaries oderit ipsa nefas. Nec latis est, si nostra tuis suspiria iungam:
Te naza re cupiam, vita, dolente mori.
O illo mihi contingat tabescere luctu Felix, si lethi causa sit ista mei.