Sidronii Hosschii e societate Iesu Elegiarum libri sex. Præmittuntur illustrissimorum virorum poemata in obitum Sidronij Hosschij scripta iussu eminentissimi principis Fabij Chisij s.r.e. cardinalis, nunc Alexandri 7. pontificis maximi

101쪽

Quos meliore tui numquam non parte iuvabis Iamque cinis, multis causa salutis eris Plus ita quam Paeon , plus quam cum fratre Minchaon, Quorum nil praeter nomen habemus, ages. Laude tua semper famaque superstite viues, Nec velut hi, sterili nomine clarus eris. Proderis infirmis, aegrisque medebere, donec Humanum medica corpus egebit Ope. Nec sinci . immensum quam nunc unumittis ri iuri Victricem lethi, te Medicina mori.

Cum annua praemia iuuentuti studiosae Societatis Iesu Gandaui donaret. Aoni montes, etcbrataque vatibus antra Quid nisi nominibus sunt modo nota sui. Non illic Muis, non illic Phoebus, ut olim

Per virides lucos, iuga sacra canunt. Non Helicon rigidas quod pollit ducere quercu Non vada Permessi, quo teneamur, habent. Deserti lugent colles,, flumina Musis Barbarus expulsis omnia victor habet. Quid faciata moestas per terras enat Apolla, Et stabilem toto quaerit in orbe locum. Dumque

102쪽

Dumque vagus fertur, dum lustrat Belgica Tempe, Constitit ad ripas, aduena Scaldi, tuas. Blandinioque videns placitos in monte recessust Sit modus hic sedes hac mihi, dixit, erit. Mons sacer, montis dominus placuere volentem Me tenet hic, atque hic dulcis uterque mora est. Phocidos hὶc gratas sensim obliuiscimur umbras, Parnassique iugum, Castaliosque lacus. Hoc meritum est Engrande, tuum: me figere sede Quod iuuet hic, plus tu, quam locus ipse, facis. In pretio tibi sum ui me, comitesque benigno Excipis hospitio tu mea sacra foues. Auspice te virtus studio certaminis ardet, Et per te pretium dulce laboris habet. Quod licet, iositam , reddam pro munere mu

nus s

Et nostris opibus, carmine gratus ero. Dixit, impellens citharam , dominumque, Io- Cumque Extulit, xvi x nomen utrique dedit.

E SOCIETATE IES V.

Vlpiamata sua in lucem edat.

FLot amor vanim, quo Cynthius ipse caneme, Et veniunt faciles ex Helicone Deae. Qitando erit, ut magnis addat te fama poetis, tota dignum posteritate legi

103쪽

Serta quidem, laurosque tibi properamus amici: Munera priuati sunt tamen ista laris. immensum tua Musa, nec arctius orbe theatrum Exigit hoc spatium laudis habere potes. Quis tibi non canit haec, miscet plausibus iras Illa tibi irasti me quoque causa iubet. Quod potes, hoc igitui tantum te posse ciemus Solaque spes de te votaque semper erunt EVtilis interea, meliorque elabitur aetas. Cessatum satis est,qub vocar ira, sequar. Nec mihi vindicta est, quam non vereare, facultas. Musarum caua est: Deus ora mouet. Nec tibi, si causa victus vincaris Marmis , Turpe puta culpae poenituisse tuae. Inuidiam, & lauros, momen, omnia vatum Praemia Pierides iam meruere mata Siue graui nixus canis arma virosque cothurnos Armis digna virui verba cothurnus habet. Seu Latiam tentas Venusina barbiton arte; Proueniunt Latia carmina dima ivra. Seu cantes elegos: Quo, d, at, Apolline Naso Impleuit numeros iste poeta meos Seu Deus increpuit thyrio grauiore furentem, Nil vulgare uinas omnia pondus habent. Sermo fluit purus, priscoque simillimus auro, Et quem Roma vetus non fieget esse suum. Pars operis quaecumque tui, quaecumque legetur Pagina, me crum dicere testis erit. Curatum interea pretium tibi vile uiarum est, Si te nil aliud, quam labor ipse iuuat. Admonui quoties, Debes tua carmina famae e Fama tuum expectat non patienter opus. Sic

104쪽

Sic ego sed mihi tu, Musisque monimtinus aures obstruis, saucos poscere carmen ais. Quid culpam extenuas 3 non excusabilis illa est. Que labor est meritus praemia ferre, ferar. Quis, nisi mentis inops, ipsis iam diues ab Indis Dum redit, aduectas in mare mittat opes Numquid Erythraeo quas legit littore conchas, Rursus Erythraeo littore condit Arabs Quid tibi, quid Superis obstas, tantumque recusas

Quantum optare soles, nec tua vota capis Ergo terra tuum cum corpore nomen habebit

Et qui te tumillus, tam bona scripta teget λSit tibi mens melior, nec postcra nesciat aetas, Nec tua.te priscis vatibus esse parem. Marmora Lysippus, vivosque imitantia vultus Non tulit in caeco signa larere specu.

Nec Venerem Cous, postquam pinxisset Apelles, Passiis in obscuro delituisse loco est. Tu tua scripta premes potioraque marmore aere Ingenisperdes tot monumenta tui Si furor antiquis placuisset vatibus idem, Quid Maro, quid Flaccus,quid modo Naso foret Haec eadem magno si mens venisset Homero, Quicuatum Aoniis ora rigasset aquis trinibus exis iis virtus, cinem distant, Obrutas; virtus semper, ut illa late Si Calamis nocti tantum tenebrisque laborct, Exactos Calamis quid mihi iactet equo Illa Syracosistoties laudata Myronis sucula, qivae domitu quae sibi fama fuit: tu propc, quam domino, luci debere fatetur; issic vitam, haae famam contulit ille manum.

105쪽

1lle dedit saxo vitam, lucemque mereri: Quod vivat, quod adhuc notauit, illa dediti H tibi, si lateas, quid proderit este poetam e Si tenuis laurum, quid meruisti iuuat Quid dubitas, nimiumque times tua coedere fimae Carmina nil illis cura quod addat labet. Aude, quid trepidas en cum lauroqtie tubaque Fama tuas pridem constitit ante soles. . Hoc aude versve tuos in pulucro currus: Ne dubita, vinces palma parata tibi est. Saephaliquis laxuosque comis, edetasquc Hecatur, Imploratque omnes, sollicitatque Deas. Nec veniunt ederae, nec circum tempoia lauti, Nec misero Phoebus, Pieridesquc fauent At tibi quos vivo promittit Fama titumphos, Paucis post cineres vatibus aequa stedit. Ipsa tibi defert Pindi de vertice fatuum . . Sertaque temporibus Calliopea tisis. Ecce tibi assurgit Phoebi chorus omnli 3 orat Ut te respicias, , quod es, esse velis. Sarmaticas horrens Nasonis spiritus umbras. Dum fugit,is nostram lustias ambit humum, Repperit heredem, dominoque aevoque superstes Incidit ingenio, magne poeta,xu' Hunc tu, quem nec hiems Scytruae, nec Caesitis ita Perdidit, hunc in te non supereve sities Hoc tu si facies, tum te de marmor dicam '

Excisum e Scythicis pectus habere .gis

Ηo tu i facies, fiam de supplice viride . . . Cornua am sumpti dum licet, illa caudi Indice me neque enim nomen talpans,ii tam , Nec mea cum paucis iuncta ueteli vemit

106쪽

Iudice me, donec vates, ederaeque vigebunt. Diceris populi publicus ore in . Cedis an obauras,nec te mea Vota, nec irae Nec te Parnassii numina magna mouentet Iam fetor in pugnam neque meae uerentia venN, Aut pudor, aut tanti caesa furoris amor. Nec vani assultus, nec erunt sine viribus tam Pierides nobis. ω lar arma dabunt. Trans ego Pyrenen, trans altas audiar Alpes. Vena mihi felix sit modo parque tuae. Solis ab occasu mea vox pertinget ad ortum Nec te posteritas nesciet essi reum. Sed, puto . secterisci si saltes, pagina testis Haec maneat cuIpae tempus in omne tuae.

ELEGI A XIII.

AD FRANCISCUM GANDAVI AMM

AVgustum rancise caput subin e tiarae Sume pedum sacra Pontificale manu Non titulis, domuique tine data, maxime Maesu Munera, sed merius, iudice Rege, tuis Digna quidem fastis semoer gessere par ires. Et Regem obsequiis demeruere suis. Incorrupta fides, nullisque infra o Gloria illante est, rara, Tamanti fidem Bela magno violante rumina In tanto trium tui bine, hrma stetit Hanc neque omisisti 'd im . nec pretio, nec potueI MUS.

107쪽

LAEAE, I ARUM LIB II 6 Parte sui magna sospes se Besgica vobis

Debet, ioc gaudens, grataque saepe refert. Quid memorem innumeras , Vi im rarima,

Maiodes toties quas meruere citi

Hic acie vicit, mitris hic depulit hostes; ille suo moriens sanguine cinxit hiimum poeintit ille, suaqiae enses in casside fractos Rcitulit, v cerimm peruia scuta locis. Immanem ille, adhuc stillantem caede bipennem Atria victrici fixit ad alta manu Exuuiasque ducum, curauique, halinque memtas

Bellica virtutis pulchraque sgna suae.

Est igitur, quo nunc seueris, tua, maxime Prielui, Et maiore etiam digna favore Manus . Sed genus, de proauos,in quae non Dccris pae, Ceu tua vix essent, pame aliena putas. Pus minor est in laude a laus tanta morum. . Multum illis debes, plus tamen ipse tibi. Quod Latias olim virtus tua transiit Alpes, Quod te mirata est Martia Roma, tuum est. Illic certantem quod te stupuere Lycae , Docisque promentem pectoris arma, tuum ere. Et veteres olim, mandat Regis, honores, Et iam serre nouos, meritisse, tuum est.

Progenies, seriesque ducum, laudataque Regum Gloria priscipus talibus orta veniti ΑΚ valeat, quisquis cerra nil praeter uoran , Magninue pii praetern in laudis 3 Qui tantum famae

108쪽

De te virtutem, quae nobis talis origo est, Iam Cossi in Deci j quid nisi vulgus erunt

Demiae virtutem, totum mors tollet Achillem Ignouim Eneas nomen, Mector erum.

At tibi qua laus est vera k pulchemma semper Virtutem generi iungere cura fuit. Inde tibi venit sapistia Praesule digna Mensque capax tantae sumere molis onus. U..i Qujd , quod in hoc scandis eteopoldo Nice culmen .. e. quanto tua se gloria testi probat AQuid tua non poterit tanto sub nomine viri I, Sit, precor, auspiciis non minor illa suis. Nec tamen hic gradus est in tanto

nores

Est hoc ferre decus, quam meruiue, Sic auges nomenquo tuum, nomenquSic verae fructum nobilitatis habes. Illa via est, qua tu, qua gens Villana potestis iuri Crescere; tu gentis laudibus, illa tuis.

Ad Marchionem Artona, cum hostim m

λε litiam quisqui spatio metiri, A aderis ingenis est illa erini

Scitiset ars belli soli, hon, Qui valet instimis; hLucullus belli fulineti inle-imaque inter '. Qinina, quos habuit Mattia RomM ducum et

109쪽

ΕLE PARUM MI B. II. 'Anteicet nullis umquam versatus in armis, Ingcnio miles di que repente fuit; Et Ponti Regem, Europaque Auaque potentem ,

Cui dederat victas Graecia tota manus, Inclomitumque & adhuc Romana caede cruentum Vicit, lamissas Roma recepit opes.

Ingenium felix nobis quoque vincit de a te, Quidquid vix aliis contulit usus, habet.

Hoc duce quod metuas , numquam tibi Batta deerit. Cumque tuo crescent gaudia nostra metu. Hic vir.hic est nostra mora depulsoroluc ruinae

Cui patria acceptum non periisse refert. Non pertiue parum est etiam victricia signa Fixit in hostili sxaque seruat humin Ille Mosam, te nequidquam obsistente, recepit; Cumque Mosa, quae nunc oppida capta forent. Clande rudimentum primis quod praestitit armis, Quod dux optaret quilibet esse suum. Si licet e factis res diuinare futuras,

Battine triste tibi Mars tuus omen habet. .

Mars sequitur plerumque duces dux maxima belli Aha, dux in se publica vota gerit.

At tu, perpetuos cui iam decreuit honores Inter laurigeros bellica fama duces; Sic gere,quem, Moncada,libi Rex addi ,honorem, Ut titusos aeques Marte togaque tuOS. Successum, quidquid conabere, semper habebit: Hanc cin pem virtus maior honore facit.

110쪽

. . .

ELEGI A XV.

Cum e Belgio in Germaniam reuocaretur. ERgo diuidimur iuncti modo 'uique doloris

Supremus gradus cit,non rediturus abis Et vox alloquitur moestos extrema sodales

Unumque ingeminat illa diserta Vale Me miserum' quam nulla diu sibi gaudia constant Quam facilla in ventos dissipat illa dolor

Quid tenuiste viam per tanta pericula prodest, Tam cit,si nobis ei ipiendus eras Paene erat optandum, nobis ne cognitus esses. Non est ignotis poena carere bonis. Quae te auia tamen nostris auellit ab oris. Et longas iterum cogit inire vias Scilicet intellecta parum facundia Belgis Non habet hic opibus digna theatra suis. Austria te reuocat, te Belgas illa reposcit, Te velut iniecta vindicat illa manu. Illa cupit pendere iterum dicentis ab ore, Et pasci verbis instituique tuis. Austria quid spoliis exultas improba nostin rcipeique tuas nostro laeta dolore foues Hoc etiam cupide pendet Leopoldus ab ore, Haec quoque vox illum suadaque docta tenet. Quem petis, hic petiit studiis celletur utrimque; Fottior hic quamuis pluribus unus erit. Fon lav