Bartholomaei Romulei Florentini ... Commentatio seu Repetitio in subtilissimam & utilissimam materiam. L. Nemo potest, de legat. & fideicommiss. 1

발행: 1559년

분량: 118페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

41쪽

sentetula: d. V l. de off. praef. pGeto. 8c tamen ille non potest inis mutare abs p autoritate Caesaris. Facit etiam di etiam Baldi in c. Qua AO , col. pen. . de Iudici Quod si princeps concestant alicui Iurisdicti

nem alicuius oppidi, etiamsi dicat, concedimus tibi omnem, & omnismodam Iurisdustionem j non tamen concessum uidetur merum Imporium , ut leges condere poSit. Quia ista omnia sunt siprema, &ad Dr:ncipem si celant in signum superioritatis, sed requirunt sipeciale mana datum , argumento L. Pomponius. In princide procura. Et ita tenendo, non obstat textus ind. ina. cum omnibus aliis supra adduistis. Quia res spondetur, omnia illa concessa fuisse lege permittentem casibus expresse si ,5 illae concessiones non tangebat uprema in dignitatem principis. No' obstiti textus in I .consirmando&L. utilitatem. Quia loquuntur in pro tose, qui habet autoritatem. t Secunda limitatio est in sonis Ecclesialaticis, ut non possint at quid derogare Iuri. &uti clausula,non obstante. Socus uero in principibus Laicis, ita Castrens. incon 3ap.alias 3as. incisum primo dubio . Roman. conc ς in princi ad dissicutiendam ueritatem. Alexanaons t. l. x. lib.Rqui adducebat Bald. in L. sina. C. Quor. bonor. Principes seculares committere posse causas, etiam Appellatione remota. Hanc disterentiam noli uideo quomodo quis possit detendere, nam obsitint ea, quae supra diximus, ne rincipes seculares hoc debent poste ages re,nisi in eoru Inlaesituris expresse cautum esset. Et ita Cati, em in d. concdicebat de Duce Mediolani, qui ex quo in eius Investitura dicebatur, ut in eius ducatu personam principis reprae entaret: ndem potestatem haberet qualem Imperator habet.Et pro hoc est totus in L. i. in uerbo Crediti, de σο. os scipraeli. pricto. t Et ideo alias in ex facto. in prin.supra, de uulga. 5c pupillae inserebam ad principes uestros, Quodsi in eorum Inuestitura cautum fuisset, ut omnimodam haberent Iurisdietionem tunc ueluti ii, cipes postent.rasius in consI l. per totum, praesertim num. s. lib. 2. Ei hac Mitentiam etiam reperio Ruin. hic relatum tenere, qui adducebat decisios σi. nem Ancho. inconI.3ra.inc. 'isis diligenter. et Quod licet. de Scala, ol in dominus Uerong cssct perpetuus Uicarius Imperii: non tamen potui ealiquos restituere famae.Nam restituere aliquem ad integram semiapectae ad Urincipem,& in geliciali concessione sibi uista hoc non habebat in pri, uitems, ne p poterat tolleret superioris. facit diebam Rart. in L.ambistiola,de decret.abota. facien. Et propterea tangunt Dinst. hic. l Uolenutes principes seculares poste auferre appellationem : hocenim uidetur inia quum. Quia Appellatio c ut Cataonius in Ru extra de Appellat. uolunt est defensio, &defensio uti Iuris Naturalis: L.ut uim, delusi &Iu. L. i. g. vim, de ui arma.L. i. g.Sed cum arietes,Si quadria. Paupe. feci dicamon Dotest tolli per inseriores,&est opti textus in s i. q. fina. Aquiti. appell. non

lic. ubi dicit textus, Imperatorem interdum hoc concessirici

. l Qiuinto colligitur in secunda parte textus nostri obligationes personastes uti perpetuas, ratione loci,temporis, & conditionis immutari non possse facit textus in L. Glisationum seret.=. Placende obliga. 5c aeti Ratio ses

cundum Cumandi inlini sicut, a diuisibila non potest auferristo sis

42쪽

b o&bus nostris, inde modo obligationes perinales quae perpetuae sunt. et Insciebat Ange: ad Quasionem,An Testator pollet praetigere termionum, infraque haeres institutus adire haereditatem po isit. δ' .no iter uide, batur aduertari. Contrarium decidit Angriin I siquis ligres ita soli plus, tu pra de acqui. Haeres. Et respondebat ad textum nosti um, quod tra fiat de iure quaesito.Sedas si quis haeres ita scriptus. de iure quaerendo. Sexto colligitur hic in secunda parte, ualidum esse argumentum de uispmis uoluntatibus ad contraimis, prout iurecons hic argumentatur. Conscordat textus qui semper adducitur, in L. si seruu in sit 3. g. eum qui chiros graphum, infra tit. proximo. Ad idem textus in L. cum pater. I. Mensae, insita tit. proximo, & insti .de Lege Fuc Can. tollen. Et hoc uerum est, ubi sic eadem ratio, alias secus, ut Dolriind β.eum qui chirographum. et Ex hoc insertur. An partes possint conuenircut in processu causae nota interueniat Blennia luris, siue ut summarie absci' ordine ludicri v. a decidatur, lectans dum Clement. dii pondiolam,&c. sep 8, de ludi Et concludunt Doei. non posse,&bene. auia sicut regula in Testamentis est ut in textu nos ibo,code modo inci tractibus. Q ita eadem est ratio, cpIblennia lurisius pulllicum respicientia, ne a partibus, ne* a Testatore tolli possint. d. L. cum pater. d. Laestandi. Insertur etiam, partes non polle conuenire, ut creditori liceat propriaautoritate capere debitorem, ut tam Racin I alia, supra Sol. mat. Dcit tex. in L. no est singuli ,de regia.lu Debem' tollere materia sodali,& per Magistrat uagere. Ad ide regula in taliber homo, la. i. ad leg. Aquilui Nemo est dominus membrorum suorum. Tertio, quia carcer respi citiurisdictionem. L. 1. C. de priua. Carce. ista regula recipit nonnullas lismitationes. et Prinad casu. si quis sit redemptus ab hostibus. Nam tunc redemptus retineri poterit ab illo, qui seluerit pectiniam. Ita Anoe. iii L. Nemo carcerem.C. de exacto tributo, lib. X.L. filia. C. de Cap. Scis ille teratus non probat intentionem Angeli, propterea dubito dedicto cius. Secundo dicunt Doct. inscriptore', qui promiserit Bibere librum certo tempore, es promisit non recedere, ut in compedibus possitretineri. Barci in L. stipulationes non diuiduntur, octava Quaestione, te uerb. obliga. Decii iis dicto etia dubito, quia i gen5 habet. τ Tertio fallit secundu Spe icula. in tit. de Renunc at: uersatem beneficium in obsidibus datis. Casus inc ex rescripto, de lurciti. Quartus cassis cst expressus in debitore arripiente sugam .L.ait praetor. q.Sidebitorem, de his quae in kau. Credito. Quintus canis est in L. tapite quinto,adleg tui de Adulte. et Septimo, colligitur ex textu nostro, Exempla declarare regulam, ut Ius recolis ob eruauit in L .dam iii insecti,dedam. inse R.

et O lauo,& ultimo colligitur ualere argument i simili,& regula est, de

similibus adsimilia esse procedendum. non possunt, de Legib. translasto Sacerdotio, extra de constitu.uerum est tamen argumentita simili intersdu esse fallaci ci nota n c. Non potest,de praeben. in vi. Doct. in αCtrans lato, propterea Iurecon.hic melius potuisset adducere rationem, quam ad*ducebat Iureconsul ind. L. cum pater,& imperator ind.L.testandi.

Cloan uerbo ne leges diuidit in duas, partes In prima declarat dictum

43쪽

duplici modo,in genere,& in specie: in secunda opponit & soluit. Secunda

ibi arguo contra, auo ad primam partem, Barzopponit de ii coditiosetii bus, infra de condit.& demonstra: Ex eius di stis nonnullae conclusiones

colliguntur. et Prima est. Numerum septem testium in testimentis condendis este parte substantialem. Ista conclusio Rart. est disputabilis ad utrant parte,prout infra ditam. Hanc sententia dare.tenuit Bald. in L. cuquis coha.C. de tu. et Disti ignoran. in L. i. . eum qui, de consae pecu. Hanc eandem sequitur Alexan. in L. i. co a.de codi 2. Indisi. Lancello. Dec. hisi& Iason hoc idem sequitur: similiter recentiores Bononienses post Ruitu

Contrarium uero uoluerunt plures Doct. ut numerus septem testium nosit solennitas substantialis, sed probatoria: scilicet magis respiciat probati

nem testamenti, quam essentiam uoluntatis. Et in primis ita uolueriti Pettia Beli. Perii:&Cyi in L. i. de condict. Indin. Hanc sententiam secutus est

Bart.sibi contrarius in duobus locis,in d. L. i. de cond. lndin.& in λ L. citqu:s. Hac eandem sententiam sequitur.AretinACrol. hic,&plures alii,&hac sententia alias Senis publicis disputado sustinui. et Proptima parte acis ducitur primo ratio Baria hic, quod ideo dicatur substantialis pars, quia si Testator uellet Testa mentum ualere abs p hac selennitate,contineretur res pugnantia quaedam : propterea hoc non est admittendum. Regula, ubi Repugnantia,de rentu. aer seruum. i.de usu & habita.optimus est te in quo est casus pro laac ratione,in L. Ius nostrum, de reg. lug. ubi Jcitur. Natura quadam esse repugnantiam, ut quis decedat pro parte intestitus: Huic rationi tenetates contrarium respondcnt, ut pa Aretin. hic. Numorum septem Testium esse selennitatem probatoriam, non substantialem, prout ipsemet Rart. melius dici ind. I cum quis,ubi in specie dixerat, non esse substantialem partem. Si ergo stimus in s biennitate probatoria cesi eratio Barticontradictionis: quia non continebitur repugnantia. Securia' do pro hac sententia adducebatur textus in L. si unus.c. de Testim. iunctagio ibi&L. si non speciali C. de Testam. bi si unus ex leptem testibus deoticit, Testamentum non Iure faetiim est. Si non iure, ergo nullo Iure. Pr is plero sequitur, quod cit lex annuli et actum, et sic ulterius procedat, quini

inducitur solennitas substantialis, per dictum Baldi in c. i. Si de inuesti: Tertio pro hac sententia Bald. iii d.L. cum quis, adducebat definitione lus recons in L. i. supra de Testam .ibi iusta sententia, &quod definitio Bltae designare essentiam rei definitar, adducendo ibi Aristotelem. Sed ad istud respondetur secundum metita:& alios: quod ibi loquitur de selennitate iii, trinseca,id est,de haeredis Institutione, n5 aut de extrinseo, sicut est numer septem testiu, qui magis tendit ad probationem, ut probat textus in L. iiii. C. desidet omissItem etia, quod non sit substantialis selennitas, de qua ibi

probat,m eri Testamento, non solenninascitur naturalis obligatio, prou6ide Bar. dicit in praediistis locis. Quarta Aretin. pro Bar. sentctia, licet cotra riu teneat,adducebat textu in L. Si quis L tu, in a. respon. ad leg. Corne. de sal cubi dicit, Quod si signatura septe testiu non interuenerit, testamen. tum non habere forma neci' persectu es rgo adparet selennitate septem

testium esse solennitatem substantiale: cum alias iri dicatur Testamen iti

44쪽

Iachie respondendo dices at, quod contra ipsim teri directo aduersatur L.

ijsq. i. Quemadmod Tei hi m. aper ubi etia Testamen tu non leniae dicio tur Testamentum abusive. Ista responsio non tollit obiectum, proptere2 tenendo contrarium responderi potest ad illum textum, ut procedat, quoad ei sedium Resticaciam, non autem ad silbstantiam denotandam: nam substantia Testamenti primo consistit inuoluntate I estatoris, ut patet in definitione tradita in L. i. supra de Testamen. Item in haeredis inlotustione, haeredis enim institutio est necessaria&caput testam. q. ante haeredis. Insi eod.in L. proxime, supra de his quae in Testam .delen. quinto pro hac parte Ticinenses h c ponderabant tecin L. dictantibus, C. de Testam. ibi testibus etiam ad en ciendam testatoris uoluntate, ex quo uidetur intelligi, selennitate istam esse substantialem, Sed respondetur, ut hic per eos et bene, ut procedat quo adeste fium: ut Testamen tu non habeat eis caciam luris, nisi septem testes interueniant, non tam ei; quod sit substantialis pars. Et hoc est uerum, ut infra dicemus, Numerus septem tactium est accidentalis, non substantialis, cum in Iure diuersimode accipiatur. Et quod solennitas septe testiti n5 respiciat substantia Testamenti, sed magis probatione uoluntatis testitoris, dicit Imperator ind. L. filia. in vers. Lex etenim, C. de fide com .s .ad tollend. a falsitate. Nam duo uel tres testes stilli ciuidunt atriat scriptum est,in ore duoru uel trium stat omne uerbii,c. cum esses extra detestam. Sexto facit pro hac parte, L. Iubemus,&L. hac consultis ina, C. de Testam: ubi Testamentu abs p septem testiti nn nu mero non ualet. Sedrea spondetur,prout supra dii bina est, ista Iura cum omnibus aliis procede quam uadello bim,ut Testam . non ualeat abs , numero septem testiu: Schoc magis ob probatione,quam essentiam. Ius enim non periit, sed deficie probatio argumento L. tuo sunt Titii, sit pra de Testam.tute: Secundo etiaret ponderi potest. Quod solennitas septem Testium est accidentalis, non

subitantialis: quia quandom lex minuit istum numerum, quandoj addit, quod non secillet si esset pars substantialis. L. Iulianus, β.Sed & siquis, ad exhiben: Septimo facit secundum Alexan. in L. i. de condi Lindet,. Nam

sicut stipulatio pro forma requirit uerba,adeo ut si uerba non interueniant, inualida est stipulatio, quo ad Civilem & naturalem obligationem, L. i. inpriia c. iuncto k. si quis ita. de uerb.obliga. Eod. modo dicendum est secunduis sum,quod numerus septem testium ita necessarius est, quo ad formam, sicut in stipulatione uerba:& ita Ruin. etiam hoc argumentum sequebatur, Errat Alexan. unacuat Jh&non ualet ista comparatio per ipsum facta, cum diuersa sint, et ex diuersis non debet fieri illatio. Papinianus,de Minorit,' L. Naturaliter, . Nili lc5mune,dea .poc fina.cu similib. de Calumniato: Stipulatio quo ad origine,& inuentionem mere cognita est a Iure Ciuili: . de constituta, inst.de Aeh. Doc'. late in Rub.de uerb. obliga. ut meritor si a P peccat in sorma,nonastitur naturalis obligatio. Secus uero est in Tesu tamento. Nam Testamentum,quoad substantiam,hoc est, ad uoluntate Testatoris. est Iuris Gentium, non Ciuilis.Ita Rart.&omnes in L. Interadum, de Condict. Indebiti. Numerus uero septem testium in Testa:

mento est Iuris Civilis, quo ad istam Blannitatem, & quod distet entia, C iii mari

45쪽

N L. NEMO POTEST.

maxima sit, infra adparebit: cu ex Testamento non Bienni ubi deficie nu,

merus i Uictribu, natatur naturalis obligatio, ut inna dicemus, merito non

potesta ei solennitas substititialis : sicut uerborsi exprelsio in stipulatione substantialis ot octauo facit textus in init . de Haere. ab intesti. in princi

iuncita o. ibi inuetb: non iure. ubi qui fecit.Testamentum,abs φ Tettium solennitate, intestatus decedit. Respondetur, ut supra dieitam est, adilbam textum. Nono adducebatur, quod forma dat esse .d L. Iulianus scil&siquis. Sed solennitast cibum dat clientiam, id est, ualiditate. d. L. si unus. alqs. Ergo&c. Negatur Minor. Quod solennitas septe testiu inducat visentia, lino magis tendit adprobandum,d.L. fina.C. de fideicom. et Contrariam partem, quod non sit substantialis pars numerus septem testium, sed probatoria, plures ut supra diximus , tenuerunt: quom lenotentia per recentiores hic Probatur, uin Croti&Tionenses dicentes, hane sententia in parte luris umore esse:*eti a Dodi antiqui in d. i. de condici. lndeb5 in b.L. cum quis, tenueriit. Et Barti hanc sententia in pluribus loco secutus est, non obiter ut hic: sed magis deliberate. Et pro hac parte potissismum fundamentu est, Namsi uerum est numeru septem testiu esse parte substantiat sequeretur, quod ex testamento non selennino nasceretur nasturalis obligatio,d. L. t. iuncto k.si quis ita, de ueri, obligat.quod falsum est: cum ex t ei tamento non solenninaturalis obligatio nascitur, ut Glossae in pluribus locS dixerunt,in d. L. i. de condiei. lndebiti: 5c in d. L.cum quis. Et . hoc modo luci. est sibi contrarius secundum Doct. Uerum quia totus scopus istius quaestionis in hoc argumento consistere uidetur. ' An ex Testamento no solenni oriat naturalis obligatio necne, propterea insistens dum est circa istud argumentu. Iste est distici limus articulus, Annalcatur naturalis obligatio ex Testa. n5 Iblenia Tenendo sententia Petri, dc aboruantiquorum ind.L. .d, d. L. cum quis, ut nullo modo naicitur naturalis,

facile rei 3ndebitur ad istud argumentu.Petrus mouebati duobus. Ihimri naturalis obligatio naicitur ex consensu. L. stichum β.naturalis, desolui: Hic non est consensus hoc lis. Ergo M. Secundo cum actus peccat informa

nc , naturalis ne* Ciuilis nascitur obligatio, d. si quis ita, Et istud argus

mentii adducebant Alexata.& lacut supra uidistis. lacind. L. i. nu. 1γ. vers. Q iarto pro ista, sententia Petri ponderabat duo iura. Primo tex. ind. L. hac consulti si ma6ex imperfecto. C. de testam. ubi dici tutis testator saceret Testam. inter liberos, et extranei sint admixti,& Testam . non si ierit

selennelegata facta accrescunt alus. Arguit sic Iasen.Si legatum relicta ex Testamento non Aleiani deberetur naturaliter,sequeretur,quod non pose set si is accreseere: ἰ qui aliis Accrescendi locum non habet si non in totudesciat, per O.in L. si duo, de iure tu. in uerbo iurassetan fine. Secundo ponderabattex.in L. si uerita ade fideico m. dii ibi tex. uult, qdita demul egata rei: ehi in Testam. non solenni debeantur, s stipulatio interuenerit: ergo textus uult, quod si promissio facta fuisset desoluendis Legatis nudo pacto, quod horres non teneretur soluere legata : & tamen si uerum esset, quod ex Testamento non solenni nata suisset obligatio natur

iis, certe sufficere debuisset simplex promissio: inia quando prae

cedit

46쪽

precedit inaturalis oblinatio & alia sub sequitur, tune ex duabus obli

ritionibus naturalibus nascitur obligatio. fina. ubi Ange.& V.C.aaeg. falcid. probatur in Constituto, ita naturalis obligatio deduci potest. L. i. debitum de constipeci et Uerum uerior est sententia glinind. v. L. i. de condiet: indin.& in d. L. cum quis, quam Barc ibi sequitur, Quas glo. Doct. com muniter sequuntur: ut ex Testamento n5 selenni, nascat ur naturalis obligatio. Et quod uera sit haec sententia, nemo iamre potest, quum consenius Testitoris interuenerit, & quod aequum 'sit seruare uoluntatem Testatoris patet in L. in Testimento de fideicom. liberi. Est bonustentia L. q. C. de fidei coni. Nam cum testiuidi sicultas sit a iure gentiu cognita,& eius substantia sit de Iure gentium, si interuenit duorum te istium solei initas,prout lus gentium & d: uinum stlatuit: certum est, quod interuenit naturalis obligatio, ut in L. cum amplius V. is natura debet.de rentu.ubi naturiditer debet quis, quando praeceptu sit Iutigentili. Hinc videmus Testamentum inter Milites duobus testibus ualida fore. L.

Lucius, iuncti o. in uerbo probationibus, supra detest. mili.& lex reduxit statum Militum ad ius gentium,auferendo solennitatem inductam de iure Civili, ut in L. i.& L.diuus, supra de testim. milit. Et hax confirmantur per ea, quae Panornat. Scalii tradunt in c.Quia pleost prelati, de immunit. Eccl. et Ubi uolunt, hae em in foro poli teneri ad executionem uoluntatis Teii totis circa L sata&alia, si notitiam habet Ratio est: quia nata erat na turalis obligatio. G pro hac sententia adduco bonum textu in sua ratione, in L.&si inutiliter fideissimis tu. C. de fideicommis ibi, nos tu exscripturas ex conscientia. et Sed nulla poterat esse conscientia, nisi Alet natanas stituralis obligatio, Sc ille textus optime probat sententiam Canonistarum in d. c. quia pleri Q, & Bald. iii d. I.. & si inutiliter.Quod considetatue

conscientia, quando animittuntur Iuris apicis. Facit, quia aequitas semper attendi dcbet, remotis omia bus Cibtilitatibus Iuris, ut iureconc nos admonet in L. si seruum β.sequitur, de uerb.obliga. Facit etiam, quod uoluiistas Testitoris adpareat, quoad aequitatem naturalem : nam tennitas

septem testium introdum est ad tollendam falsitatem d. L. filia. C. de

fideicommic Et hanc lententiam tenendo, non obstini rationes Petri . Rasorum. Et primo,quod non sit nata naturalis obligatio, quia hocnes ta gatur: cum aequitas Iuris gentium & naturalis aliud suggerat, confirmandolestamentisaestione una cum lege Mosaica,&diuina, ut ind. e. cuines: ubi disponitur ualere testamentu cora duobus testibus. Non obstit sccundo, quod peccatu sit in forma: At ideo obligatio naturalis nasci non debeat. d.

si quisita:nam respondetur ut stipta dictu est, quod diuersa sunt stipulatio et Testimentu.Nam cit stipulatio meria cognita fuit a Iure Civili, d. y de consstituta, merito Ius Ciuile lubstanxiam&tormam simul inducendo, stipula, tionis sit blata forma,disponit,ut adius sit omnino nullus. Quod secus est intestameto: em Testa.i Iure gentili,& lege diuina sit introdueti, merito Ius Ciuile tollere no potuit naturale obligatione. 4. Sed naturalia, inst. de Iu.

eiu consimi. Non obstat d. ex imperfecto, quia naturalis obligatio

r cum

47쪽

c cum sit in ca &non pariat Iuris e sedium non impediret Ius accreta cendi, quando Tei timentum non est iis enite, ut Dore tradunt in L. Re coniunctLNon obstat d.Lai ueritas,quae magis urget, quia dicitur, textum loqui in laeti contingentia,ne hinc colligi argumentu, c prout facit Ias :

quia resultaret absurdu,& esset contra leges,ut patet in d. L. fina. falcid. secundum intello bim ibi. Ange. LMAS aliorum, ut nuda pactiolia redis soluere pro mittentis intes' Legata, ipsu compellat e scaciteratem. esset contra d. L. & si inutiliter, & contra rationes supra adductis. l. Et ex hac disputatione an naturalis obligatio oriatur ex Testamento G solenti plures en est considerari possunt. et Nam si nata fuerit naturalis obligatio,& essemus in terris Ecclesiae, tunc haeres compelleretur praestaret eoata: Quia paetiam nudum de iure Canonico, ex quo nas itur naturalisis obligatio parita stionem.e. i. S ibi Doct. latissme,extra de mei. et Secunsdus ei sectus esset, quod illa naturalis obligatio pareret soluti exceptionem εν. ut in L. Iuris gentium, β. igitur nuda. de paei. t item in soro poli quis

teneretur scrvare uoluntatem Testatoris, prout per Panormi. 5 alios, ind.

c. auia pleri bac sentit textus in d. V &si inutiliter. 5 ibi Bald. Item talis

obligatio transferri posset in constitutum, ut in L. i. debitum e const. pecvn.Et plures sunt enectus, quos Elei parere naturalis obligatio, ut per Hart.S Doehin L. hoc Iure, de lust. 5ctu. Tenendo tamen sententiam Bart. 5 magis commune, respondere potes. Quod licet numerus t umnon ita aequiparetur formae stipulationis, ut ex ea nascatur naturalis obliugatio, non tamen inficiari potes , quin solennitas septem testium non sieiolennitas substantialis, ex quo propter desectum ilhus solennitatis Testis mentum est nullum Scinualidum.d.L.si unus. Im 6 pro nullo habetur. L. si non spcciali. C. de telia maum at is iuribus supra adductis. Secundo pro hac lententia facit textus,in d. L. fina. G de fideico m. duobus modis illum

textum ponderando. Et istum textum plurimum annotant recentiores hie a Monteserrato,&Ticinenses. Primd, dum Imperator rationem adducit,

quare lex noluit esse contenta dicto duorum uel trium testium: sed numeruseptem testium pro solennitate induxit, ut tolleretur Blsitas, quae sicilius committi posset per duos uel tres testes, qu mper septem. Ergo adparet ex illo textu, solennitatem istim inductam suisse a lege ad probationem si

endam, non autem ad inducendam aliquam essentiam substantialem. M. icundo adducitur textus ille in prine. dum uultra estimentum ualere unico teste, una cum iuramento haeredis: A sie patet,solennitate illam considerari pro sisten nitate probatoria. Sed defendendo sententiam communem, Osponderi posset. Solennitatem septem testiuinductam isse pro subtantia, licet probatio in consequentiam quandam consideretur. Et quod hoc sieuerum probatur, nam si esset solennitas meret probatoria, sequeretur,quod consesso haeredis sussceret, sed hoc est falsum, ut patet ex nota. pervio.&Dodi in L. . C debon possi Secund tabit. Et hoc modo etiaretpondetur ad principium legis. Tertio pro hacsententia adduci potest textus in L. i. supra de iniust Rupto Testam. ubi expresseIurecon facit differentiam, An

Testamentum sit non solenne, uel sabum non seruata forma. Prim o casidicitur

48쪽

acitur irritum & imperfectu. In secundo ueror casu dicitur nullius momensiti. Ergo adparet selennia non inducere essentiam rei. Sed respondetur Histum textum una cum similibus. Quod licet Testamentum non solenne differat a Testamento in quo non est seruata sorma, tamen quantum adestostum Iuris aequiparantur ista. Nam sicut Testamentu est nullum so ma non stabata,ita etiam ubi descit numerus septem testium, ut patet in Q L. Scimus, cum at is iuribus. Et hoc cisu satis constat,quod dici potest ni merus septem testium selennitas substantialis. rto etiam adduci poσtest textus pro hac sententis,in L. hac consultissima insin. C. Qui teli im. sacci pos ibi.insidi istot oculis speetita.Ergo ibi adparet : Numerum tesstium in duimini esse ad tollen&s insidias & fraudes, non autem ad essen aliam inducendam.Sed ad illum textum responderi potest, ut supra proxis

me dictum est. Quinto & ultimo pro hac sententia facit, & istud uidetur Ilurimum urgere iurecon. Quod est de stibstantia rei, est immutabile. Nam substititia & forma dant esse rei, Sc quicquid fit contra substinutiam rei, est nullum & uiciat rem. L. cum de precario, de preca. L. Luciu*. Deposi. Lai. de ususru.eati reci quae usii cons Sed taleianitas ista septem te: stili uel alterius numeri est mutabilis,& uariabetis, prout infra probabo.Etsgosequitur, numerum testium non esse partem sabstantialem. Minorem Probo. Videmus in testameto militis susticere duos testes.L. t L. D uus, sapra de Milita. testam .cum nota. Videmus quom de Iure diuino, Genti & lege Canonica hoc statutum esse,ut in ricum esses,&zRelatum, tradetestam. Videmus interdum quin* testes lassicere intestamento, ut L. sina. C.de Codicili. Qitando lex requirit octo, ut in L. hac consultissima. C.Qui testam.satapois Interdum unus cum iuramento haeredis. d. Llina. C. de fideicommissInterdum etiam abs ullo Teste: ut intestamento fas isto coram Principe,uel si preces in rescripto porrectae suissent principi, ut in L. omnium Testamentorum.C.de Testamen. Uidemus etiam hoc posse Principem remittere, ut in L.si non speciali. C. eod. tic facit etiam textus, in L. si quando. C. dei nossi testam. ubi in dubio non praesumitur princiopem remittere Biennitates Iuris. Sed si costat, praesupponit textus prinscipem hoc polle. Et hoc landamentum optimet uidetur probare sententia

Bar.in praeallegatis locis. Sed ad istud argumentum responderi potest, secllendo etiam argumentum,quod licet solennitas testium sit mutabilis, ut ostensum est, tamen non sequitur quin numerus septem testium in testas

mento no sit substantialis pars. et Ramex quo lex in specie restrinxit se ad ty. istum numerum,&s it pedes, ut si aliter stat testamentum illud sit nullum, JL.si unus, clim aliis, sequitur quod isto respeetii. dici potest substantialis:

non ex quo lex in specie uoluit septem testium numerum in testamento insteruenire debere. Hoc ergo casia dicitur substantialis licet in genere non sit.

Et ad hoc facit simile Philoibphorum,& Theologicum exemptu, ut dicit

Barti in L Stipulationes non diuiduntur, num. 3. in sinde uerb. obliga.' Quod licet anima sit in toto corpore, tamen restringi potest ad partem: so.& semper est de anima,non diminuta,sed modificata. Et ita si ager diuissus sit in plures partes,qui debeat aliquam sauitutem, in qualibetparte agri

49쪽

erit seruitu';: & non diuiditur sei uitus. L. uia costitui. sina de sciuiti Rumr d. sic in proposito nostro,ex quo lex restrinxit se ad istim specieim,dicis tur esset biennitas substantialis. Et ex praecluis omnibust constat istuma ticulum esse ad utran. partem disputabilem. Et reperio hanc Quaestios nem ad utra iaci partem dilputasse clarissimum iuriscon. dominii Fabium Narniensem in nostra Academia ordinarium Prosilibrem: qui letationessi. uespertinas,quas UO Prosecutus sum, Profitebatur. t Tamen utracp pars satae poterit simul reconciliari, praeli ipponendo, quod in Iure nos hiodus pliciter accipitur pars si ibi antialis, proprie,& absoluta: improprie, & larusE: licet Philosophi aliter dividant substantiam, dicunt enim cui Bartar fert ita L. uniuersa. C. de pre Imp. oster duplex est sibilantia, Essentiastis,&Accidentalis. Proprie:&abiblutis pars dicitur substantialis, abs quxnillil potest deduci ineste,&quar omnindimpedit actum aliquem adesse deduci,& sic impedit modum ineundi. Et plura exempla ad hoc adduci posisent. Primo exempli gratia in sorma stipulationis. Non potest deduci stipulatio abi uerborum conceptione,ut patet in L. i. in princ. &in desis nitione iureconsulan L. stipulatio,de uerbo. oblig. Et propterea si non interuenit substantia formalis, tunc aetus non potest deduci in esse: 5c si peccatum est in forma, & substantia, actus est ipsi Iure nullus. d. L.

Siquisita. de uerb. Oblig. Poni etiam potest exemplum in contractum carit. Nam si conuentio aliqua adponatur contra substantiam illius co tractus, actus cst ipso iure nullus. Item exemplum poni potest in contraeba Emptionis & Uenditionis.Nam si non interueiait precium, contractus no potest deduci in esse, nec habet estota, nev essicaciam iuris.Exemptu aliud est quod in ueditione honorii pupilli, interuenire debet autoritas tutori L. lex quae tutores, cu in toto cit. C de administr. tuto. N ta me si fiat uendiistio absim tutore, Venditio n5 in totu redditur nulla, sed est impersecta Drapupillus f proximus est pubertati obligat naturaliter. L. i. de Nouat Plura exempla adduci possent, prout Rarti doctrina tradidit, in L. prolatam. C. de sent: dando regula, quod illa dictitur substatialia, abl* quibus actus cosyti sistere no possit. et Redeundo ad quaestione nostra, si quaerimus, an nu'merus septem testium sit solennitas substantialis necne, tunc si accipimus substantia absolute, & proprie, n5 erit numerus septe testiu sebstatialis: nain numero septem testiu non Gsistit substantia testamenti, sed substantia. testamenti consistit inuolutate testatoris, prout adparet in definitione Iiis recons in L. i.supra de Testamentis, dii dicit Testamentu est iusta sententi uolutatis nostra . Hinc uidem', M licet aliquib' personis renas, sint Eleunti Iuris in testamctis,ut in milite, & alqs:no tamen dispensam est cii militiis bus quo ad substantia testamenti,scilicet quo ad uoluntate, ut expresse ad paret in I .sin.C.detestametis milit.ubi Imperator omninδ danat antiqua costitutione, qus cocedebat pupillo militi poste testari,& ratione ibi adsiminat, ' ex quo pupillus no habet co isti ira, et sic uolutate, merito G sit sectus Iuris naturalis, no poterit testari. Forma & shbstatia etia in testameto Gsderat, ut unico cotextu fiat:& ista est substatia sermalis.L. harredes pala. fina. supra detestanaentis,& cum antiquitas C. d. tit. Et ita in specie

Baldo

50쪽

naul dicebat in L. i in eius repeti. C.de sacro cis icinum.ς . Et hoc m odoprocedunt omnia argumenta supra adducti pro parte negativa. Secundo uero casti, si cosideratur numerus septem testium, quoad ualid. late actus,& luris Escatiam,si n6 i'teruenit praediebis numerus testium, testim ei tum est imperfectum,& nullii, ut in d. L. si unus, in αta Si quis Legatu, a. rom,nso, cum aliis.Ratio est : quia licet subilantialia interueniant, hoc est, uoluntas& forma: desciunt tamen accidentalia, quae lex habet pro lsub stantialibus, quantum ad esse bim Iuris. Et isto calli procedit sententia Barto.in L. nostra,quia Bar.hic non tam proprie locutus est,sicut in αL. ι.dς conLindis.&ind. cum quis: sed considerauit Larti non er hic Ii abs militiam largo modo : quia ablip tennitate litem testium testimentum est nullum hoc propter dicitam esus, in ab . prolatam, ut omnia dicans tui substantialia large, abso quibus actus ualere non potest. Et ita Do 2.

etiam in pluribus locis large α improprie locuti sunt, ut per Parior. in tanta. tra, de condit. appos in ult. nota. Ange. in conssy.inc.pro Decisione. Et ita praeceptor meus qu accipit substantialia, ind. L. a. nu. via C. debon. polae Secitabael ex isti, clare adparet rcc Latio in isto articulo. Et si Doet. ita animaduertissent, non ita inter eos pugna fuisset , ne puoluissent Barta

sibi contrariari: Imo Bartioptime hic,& m aliis locis locutus est. Sed Doeti

non poterant se plicare in Guarietate Bar hic, ac ibat entia Gmuni: quia

hic dicunt sententiam Baritale comunem,& in 1L. l.& in 'L. cum quis. et ει praediista nostra distinebone quaero, An solennitas duoru, uel mutestium,iuxta textum,ind. c. messes, sit solennitas simpliciter& proprier substantialis, adeo ut ne* constitutione aliqua,uel lege Municipali tolι uel diminui possit IEt uidetur, ni solennitas duorum uel trium te mintdia tamento, Iure Municipali diminui non possit: ex quo hoc Iure diuino trauditum est: in ore enim duorum consistitueritas&c. Et Ius diuinum tolli non potest per legem positivam,uel stitutum, ut not.Et ibi Doc'. in L. sin. de const. I Vinci&Canon stae inciduae in Ecclesiarum, trade consi. Ee ita dicunt hoc uerum esse. Ange. l mo. Camen: in L.3.supra de testamen, tis& sequitur Iacin tacundios populo C.de stim.tri. & L cath. hoc etiam sentit Alex. in L. Σ.supra eod. tit. qudd si Iure Municipali caueretur, ut sumi,

cerent duo uel tres testes, eodem modo quis posset tunc codicillari, per res gu.d.L. a. supra eodδε ita ego alias dixi in d. c. sit pra eo. ut in nostris Cosmentariis nouiter excusiis adparet. Tamen uidentur aliqua sicere cotra hae

communem sententiam .Primo, textus in LL.omnium testamentorum,

ubi coram principe testamentum sectum ab testibiis ualet: ergo adimoret per principem,&sic perivmpositivam, non posse tantum diminui: sed in totum tolli. Et hocpraerupponendum n, si statuentes no recognose cerent superiorem : inuiserioribus enim nullum esset dubium Et istud arugumentum procedit, tenendo, aes omnium procedere abis ullo teste. Liscevio. ibi hoc non firmet, tamen glo.alibi hoc firmauit, ut patet in re L.hac Gsultissima. Et quod texisse procedat abscp ullo teste, uoluit FulgCuman. Castrens las&plures at a. Et hoc probatur ex illo textu in princi dum tex.

ibi dici quod quam testimentu sit coram principe ualidusit: propter uet

D ii probos

SEARCH

MENU NAVIGATION