장음표시 사용
61쪽
hic, quo ad leges & statuta condenda, & eis dermiadu, nam testator non sitet tauri publico derogare per regulam L. Ius publicum, de pacissititit
procedit te noster hi ut adparet clarius in. d. L. cum quida decedens. Extraxilium casum plerum p ualidum est aromentum de lege ad teli itorem. ia=. In Quinta oppositione Barticolligitur. et Cautionem de utendo arbitriobolii uiri, L. per testitore remitti no posse, ed quia quis inuitaretur ad desilis quendii conuenire, de pactdoti Facit etia tex. in L. si unus, g.illud. de pia Et hanc conclusione post in tapeti. C.ut in possest Catinom.omnos quuntur.Solus Cuman. hic ab hac sententia recedit duobus mediis. Nam si' uera esset huiusmodi ratio, ne quis inuitaret ad delinquendinsequaciutineo. ias. haerede posse hoc remittere. Lod tame est ii, ut plo.&Barti uoluit in L. i.C. de usust. Ang. in ta meta inter haerede, de paci: Ioan fibri in princi Insi deussisti Secundo mouebatur Cuman: Quod ratio ne quis inust
tur ad delinquendum, non debeat considerari: ex quo prouideretur hine uali js remed is, utputa per rei uenditationem : L. nna. de usust. quemad. cauci per quam haeres cons ueretur damnum ex abusione datum L. non
ορ. Blum,de rei uend. Comprobat quo. Rum. quia si male uteretur lusis fruetitarius, posset proprietarius propria autoritate eum expellere, ut per Castr. in Aul. Qui rem. C. de sacros Eccl. perteran L. hoc amplius. βfn de dam. inse. Defendendo Rarta a Cuma. res γ eri potest. Urimo, resinandebat hie Lancello. Dec. frater Phil. Decii. Quod ideo hamo res mittere possctit hanc cautionem, quia ad eum proprietas pertinebat: quaei b. finito Uiuscuctu ad eum reuersura erat,t & in re sua, uti moderator&ars biter esse potest. L. in remandata, C. Mana L. sed&si l*Gq. consuluio depet. Haeria. Ista responso per Iasi hic col. ulti re icitur. Quia testator etiam potest totum donare usustructuario, cum in eo suo, habeat libesan secultatem d. sponendi,L. i. C. de sacros Ecch Posset tamen defendi ratio illorum,quia ii testator qui potuit, noluisset, ces aret ratio quae non est reso i. pectu harredis. Crotus hic alio modo respondebat, ne 'ndo tandamentu Cuma.ut haeres possit remittere. Ne obstat secundu ipsum quod quis sit in oderator&amiter&αquia dicit ipse declarando nouiter, qd quis posse abuti re propria, quando Nesipis: non laedatur ex illius abusione: ut si ille essiciatur Nuper, alteressiciatur diues. Et ita procedant dicti iura. Si ueta nullus consequatur aliquod commodum, tunc non pollet quis abutire sua. Nam Rei b. interest locupletes habere subditos: & ita proscedat textus secundum ipsum,de his qui. su.uel alicilia. sunt. in , . i. Sed ista responsio ad casum nostrum non tollit obiectum. Nam potest quis exsta abusione consequi com modum,& essici diues in odium proprietam: ut e perientia testatur. Idcoj tertio loco responderi potest ex dictis Rati hic,
quod uidelicet Barci non unicam tantum rationem considerauit, sed duas simul iunetis,fauorem hari eius,&etiam nequis invitetur ad delinquenditi Licet cesset altera ratio: ex quo remanet alia,non propterea cessabit dispossitio, pernot in I. assim ratis,Inst.de pt. Ad secundum obiectum. resepondetur, Tutius esse proprietario habere mutionem istam de utendo, seus
endo arbitrio boni uiri, quia datur fidei utar : quam petere remedio Iuris intciesse Sc damna cum dimnum debeatur ossicio Iudicis mercenaris,
62쪽
quod minguitur finito osscio. L. n. C. de . Item etiam melius est habere
cautionem, cum plura remedia habere nostra intersit.L. cum pater L uarijs. . tiunostro on obstat etiam,quod dicebat Ruin: quia Castrens.non ita
simpliciter dicit,nem etia eius dictu procedere potest. Quia si concederetur
proprietario potestas expellendi idus ruetitarium propria autoritate, dare. tur occafio litiu &scandalorum, contra L. meminerint. C. undeui. Posita ergo hac communi conclusione Barta in uno tamen casu remitti posset cautio ista: l quoties iij quis inter uiuos donaret, . Proprietatem alicuius fundi, reseruato sibi usi istuctu: qui, tunc donans non teneretuebd praulandam hanc cautionem. Ita singulariter uoluit Socci in L. omnes de Excepti ius dictu concludendo pricceptor meus sequitur in concnu. s. lib. a. ' Et ratio diuersitatis est, quia ex quo ille exercuit liberalitate do nando: ideo cit eo mitius est agend v, a nacto L.res donatas,de Edi Eduhixta praedicia ultra dae hic, cum conclusum supra fuerit remissionem cautisonis per testatorem ulufructuario novalere, propter rationes supra adducatas: quaero, quid si testator prohiberet haeredem, ut non peteret cautisonem de utendo arbitrio boni uiti, Sc adpositisset poenam priuationis haereditatis, uel quid simile, & haeres pet isset cautionem contra testas toris uoluntatem, an incidistet in poenam et Et uidetur quod haeres in casti isto inciderit in poenam: nam licet non ualeat remissio tautioniApropter iura &rationes supra adductis: tamen poena exigi possit. l. t eam videmus in pluribus casibus, quod licet contractus principalis non ualeat,
ualet tamen poenae ad cistio, ut est textus in L. stipulatio ista,= alteri deuerb. obl. 8c in si quis atq, cum similib. ist: de iniit. Stipu. Tamen hoc calli dicendum est, haeredem non incidisse in poenam, tita ab usu fiuctuario cautione. Ita in specie uoluit Castri in cons lyi. antequam ueniam ad dicta dubia, & mouetur per textum in L. fin. C. de his quae m. nom. D facit pro hac sententia quando actus non ualet princispalis per uiam dispositionis, non ualet quos, propter poenae adicetisonem, per textum optimum in L. Seius Sc Auserius, insita adleg. Dici ubi L C. dicit, quod sicut testator non poterat illo tempore digestorum prohibere detractionem falcidis, ita neu potest imponere poenam: 5c poenae conditio re icitur: ratio est: quia poena adiecta sui siet in kaubdem legis, contra Nulam. L. nostrae,& ita per illum textum plura
per Bart. N Doc'. deciduntur. Facit quod Bart. & Doeti in simili uolunt in. properandum, β.& si quidem, C. de Iud. Quod sicut partes
non possint prorogare terminum instanti ita iaci poenam ad acere pose
sunt: Et ita in specie per praedicta& alia in hac quaestionis specie decidit Iacin Con. Αο. Circa primum quaesitum. nu. 3. lib. s.& refert Francis Curta
idem consuluisse, sed non respondet ad textum in d. q.alterium matris. QTu uer6 respondere pote , quod textus in L q. alteri procedit, quia lex ibi ulterius processit disponendo, quod licet stipulatio alteri sacta non ualeat per rationem, de qua ibi per Latamen concedit lex, ut poena adponi possit, quia cessat ratio legis prohibitiuae. Nam ut ibi I. C. inquit,cum adponitur
63쪽
& Doct.dicunt & in specie Ias dicit. nu. ιγ.quod ideo in λβ. alteri,negatae ctra posita uerbo potest, non significat omnino i inpossibilitatem,& priuae
ius, in princ.de lib. & postlinc Din. in L. i. de uessi. obLm princ. in quibus locis alias diximus tame quia lex ulterius precedit disponendo,ideo omnino non resistit. & in simili adducit dieitam dare. in L. iasi dubium, C. de Legib. Quod quando lex no simpliciter prohibet,sed ulteri' procedit disponendo, non dicitur ille aestus saetiis contra legem, adducit textu in hi duum. Quan. app. sit.& plura adducuntur per las in hac quasione in d. coni. Αο.i Et inferro ulterius quod huiusmodi remissio cautionis per testatorem non ualeat,non solum si stipulatio poenalis ad aetatur, uerum etiam si luctamentum : quia stipulatio interposita super aetii tali alm reprobatur:
quia contra bonos mores nullo modo firmatur aebis. L. generaliter, deueri, oblig.L. ex eo.C. de inut. stipula. Latipulatio hoc na ouo concepta.deuem. Obli. iuramentum quom non firmat, quia Iuramentum quosp non debet uergere indili endium salutis aeternae. c. eum contingat. de iure linc licet mulieres, de Iure tu in s. Quamuis, cum similib. de paci.in cf. Ex ultima opositione Barticolliguntur non nullae conclusiones.' Prima. Quod hodie testator possit prohibere Falcidiam. Aut. Sed
cum Testator, C.ad lental &in corpore unde sumitur,in .si ured expressim, in Aul. de Haeres.& Falc. Isti conclusio nullam habet dissicultatem, &nullus contradicit,quia iura expressa sunt, licet olim iid concestum erat hoc testatori. L .Quod de boni g. i.infra adlin. Falci. Secunda concluso colligitur: l duas filissi rationes quare lex noua intro
duxerit Testatorem prohibere poste Falcidiam, prima fuit ut hic per Barci quia olim non licebattestatori prohibere donationem Falcidia . d. Ita
od de bonis. g. i.Quia si haeres non adibat haereditatem,testimentum rumpebatur. L. si nemo haereditatem,siupra de testi.mGL.eam quum, C. de fideicom. Et hoc modo testamentum non sertiebatur effectum, & testastor decedebat intestatus:quod erat contra ius publi cum. uel ne e,supra, quemad.testa. ape. uerum quia lex concessit & disposuit ualere immentu, etia in si haeres non adeat haereditatem, ut in d. g.si ueta expressim,propterea lex concessit testatori, ut possit prohibere haeredem,&sies tandum Ruticessabat ratio luris antiqui prohibentis. Et istim primam rationem Barcidicit esse ueram,& urgentem, & eam adfirmat. Crotus uero hic. et ante ipsi in Lancel. Dec. hic redarguit hanc rationem Bart. Propterra quod non concludati in si haeres scriptus non adit haereditatem, ne* sit datus uula pariter substitutus,tunc haTeditas deuenit adhaeredes ab intestato. Et licet haeredes non teneantur praestare legata in testamento β.Si uad expres sim, non tamen propterea testamentum sustinetur, cum nullus sit haeren&haeredis institutio sit oput testamenti, L. proximὰ, supra de his quae intesta. del. g. ante haeredis Insti .de legat. Dicit tamen Croti nisi soluatur hoc modo, nes ire se aliter saluare Lart. uidelicet, quod haereditas tunc perue niat aduenientes ab intestato perinde ac si essemihi edes instituti. T Sed ista responsio & defensio non uidetur uera cum sit contra textum,ind. . Si uero
64쪽
uero expressim. Nana cum nomen haeredis,quantum ad scripturam, si lasmensit in persena illorum haeredum, non potest ex eorum pers bria istud nomen auelli,ai mento ta Quod haeredi,&L. Meuius, in decond.&demonDcit textus in L. Quod liberis,q. haec uerba, sipra de uul: & pup. Ideo p talis Rcs inso non desendit BaruBononienses hic dicebant, quod
cum textus ind. sucido Pressim,reserat se ad supradiciti, ideo nec deest aliquem ex testamento adire debere. Sed hoc non uidetur uerum. In primmis haeresseriptus non potest cogi esse haeres, argumento L. cum propositas, de heratasti. Item tex.in d. g. si uer6 expressim dicit, quod ii editas deuoluatur aduenientes ab intestato Iure testamenti impossibile est, quia uenientes ab intestato sint scripti haeredes: qui uidentur magis uotati ta tament argumento.L. conficiuntur, supra delu. codi. Propterea desei
dendo Bart.alio modo dici possis. Quod licet testametum, quoad forma
seripturae non remaneat firmum, ex quo haeres non uult assim Lex tamen nouissima uoluit, quod illo casia in esse, tu remaneret firmum, quantum adlegata, fideissimissa,& om nia alia relicta in testamento. Et conlequuntur logatam& fideicommissarii omnia perinde, ac si adita sitisset haereditas. Ee hoc modo cut sciatiebat etiam Crotiis I uenientes ab intestato dicuntur die haeredes instituti. Secunda ratio Bar fuit, ' quam persuasuam appellabat, quod ideo
Iureconsul. uti gentiles animam eorum non rejicientes testatoris uos luntatem non sic iacile ample flabantur: quo casu testamentum peribat. Sed Iustinianu ut Christianus Imperator dispositit eo tempore, quo genstes Christi ani erant, di fiam prouisionem ind. si uero expretam: ubi etiaImperator hoc considerat, quod pii moneatur aliquis ad adeundam haeres ditatem. Iasenuer6hic hanc rationem redarguit. Nam ante Iustinianum Romani erant emissi Christiani, cum tempore Constantini imperatoris incepit religio Christiana, ut patet in tacuneios populos, C. de Sum.Trin.&sd. cath. est etiam bonus textus in L. Diui Constantini. G de Natililia. Crotus hic defendit hanc rationem Bart. Nam licet tempore Consi iunisuerint gentiles Christiani, non tame fuit cognita ratio, Ag. si uecd expresesim : sicut sitit per Iustinianu. Cosirmatur hoc. Nam licet tempore Conssiantini inceperit religio Christiana, non tamen florebat sicut tempore Iuustiniani: cu in longa temporum interualla interuenerint inter Constantinii,& Iustinianum. Non obstat etiam,quod dicebant hic nononienses, quod quam tempore Iureconsuli. gentiles considerauerint salutem animae, utin, L. i.&in L. sacra,derer. diui i in L. sub persenae, ut ibi per tot. tit. derelim&sumpti iane. in L. i.ad Municip. ibi, Deo relinquuntur. Quia ad hoc rebondetur, quod litat Romani Deum considerauerint, non insmeneo modo ut Christiani, ne talem sitatem animae considerare posterant: cum sidei sabstantialia ignorarent. Alia ratione ista ratio Barti non potest procedere. Quia ratio, d. q. si uero expressim, ex qua Bart. ita
collegit, non est firma. Nam ibi Imperator dicit, si testator prohibuis Ire Falciatam detrahi,& haeres scriptus pie agens haereditatem adierit, tunc logata firma manent; si uero haeres scriptus non adierit, di ponit lustinianus, F inhaes
65쪽
ut haereditas deuoluatur ad uenientes ab intestato. Ergo adparet ibi, quod Imperator non pro firmo habet at quem abs* lucio & ialute animae naeroditatem adire uoluisse. Et ita ex his omnibus adparet,istas duas rationes imposse procedere,&ideo hoc modo obiectio adhuc manebit. ' Propterea posset quis v n co uerbo respondere astextum in inaut. Sed cum testitor: quod Bar. non secit. Quod ideo ibi teliator hoc possiet,quia lex et permisit: prout etiam d cebat Bart.1upra resipondendo ad L. i. supra de testamento mili Eodem modo quis hic possiet rei pondere. Et si dicitur quare lex hoc
permiterit, tunc procedere possent rationes Bart. &ad hunc finem temdunt cius rationes. otellis tamen aliter dicere, quod ideo lex hoc permistarit, quia testamentum ut habeat executionem, respicit principaliter lavore teliatoris, fauor ueta publicus i undarid continetur: merito testator austoritate legis hoc potuit: et quia quilibet potest renunciare fauori tuo. L.Si quis in conscribendo,& ibi Doet C. de mei. Non obstaret siquis diceret,
quod imo sit favor publicus principaliter, quia aliterquis potu siet renucia re etiam l ure antiquo: quod tamen eii falsum, L. Quod de bonis.=. i. quia respondetur,quod ex quo lex succurrit testatori propter e prellam prouissione, LAutcn.Sed cu testitor,&d. si uero exprei sim: sequ:tur, quod austoritate legis quis po sit renunciare fauori publico maxime vi sit iecitdari l Tertia conclusio ex d. eis Bart.colligitur. Calii ira esle singularem,& nosuum, ind. I Si uero express. in , in quo legata& sdeicommista ualeant lx reditate non adita: quod est contra luris regulas. d. L. Si nemo , ibi adetestamenta tut&in L. eam quam, C. de fideicomissa. Et istud originali tecsuit dieiuna laco.de Zelui. in d. g. Si uerbinai. opposui Alexand. yal idiscunt. Praeivpposita hacconclusione dari. circa, λβ. Si uero expres im,sci
licet, ut testamentum conseruetur, etiam non adita hae editate,contra res
gulas turis: Bart. singulariter extend.t, in L. eam quam, num. a. C. desidetis com . R ibi Fulgostcureius colligit ex is diis dari. od sicut in causa pia non detrahitur Falcidia Auten. similiter.C. adleg. Falcid: l si haeres non ad: rit haereditatem, tamen testimetum lusimeretur, sicut in ca b. d. q. Si ueta. lac hic di it hanc extensionem singularem este, & men i tenendam,si uera sit: Scin primis dicebat pro hac extensione sacere: et Nam quando agitur de sustinenda uoluntate teibitoris, tra statur de seuoce publico. glosin L.
Gallus. 9. Quod si qui 'de libe.& posth. potuisset adducere textum in tauel negare, supra,quemad.testamenta adpe. Sed siccii s indu ipstim, ut quan do tractatur destiuore publico, semper debet fieri extensio. L. illud, cu glo. C.de sacroinc linari. in L. Si conli inte, quaest. s. princ supra sol matta Tamen recedit Iachic ab isti extensione, nam licet haeres non possit detraethere Falcidiam ex legato rel. sto ad piam cauictim,d Auten. similiter, posset tamen de al*s detrahere. ideo no potest emedi ducta dispositioia. .Si uers pressim: quia loquitur quando prohibitio fusta est a testatore de omni, busi tis. Et diuersa est ratio de parte quo ad totum. sicut de toto quo ad
totum. Propterea argumentum procedere non debet, quando subest dii uersa ratio, o. in clem. si una Ecclesia, in uerbo defensor,de reb. Eccl.no as m. Qui hominem, desoluti insendi tamen po est ilia extensi quod ratio
66쪽
ratio sitis procedere potest,quia dispositio. A q. Si uer habet locum, siue
unuiti fuerit legatum,siue plurm Nam sicut haeres. posset repudiare haeres ditatem tam propter unum i tum, sicut propter plura: ita etiam in te irato adpiam causam potui sietnaeres repudiaretia reditatem. Et si hoc cocederetur, legatum ad piam causam evanesceret. ideo necessuium est, quod postquam lex uoluit priuil gium concedere piae causae, ut haeres non potat detrahere falcitam, ut sustineatur Gula pia : sustineatur quo*t stamentum eodem modo, prout lex uoluit in priuata causa. Et etiam sca queretur, si contrarium diceremus, quod satior inductissi lire circa piam causam, resultaret in odium: quod nullo modo est dicendum,per L. quod fauore, cum similibus.C. del*ib. iuxta haec quaeri potest. et Antestator potat intestamento disponere, ις' quod haeres scriptus non compellatur adire haereditatem. Bononienses hie ista prsponentes, reserunt Iino: in L.ita tamen, Si pater, insa ad Trebellu, uoluisse, icitatorem non posse: cd quia uersabatur publici utilitas, ut testamenta conseruarentur. d. L. Quod de bonis. - . inta ad lig. Fala. d. Contrarium uoluit Alexanae in L. Qio poterat, infra ad Trebel L& quod dispositio, d. L. Quod debonis, i. sit hodie correcta, Per AAuten.sed cum testator, &d. Si uerd expressim . et Alexana uero senstentiam confirmo. Nam ex quo dispositio. d. q. Si uerd, continet Ousam Duorabilem: merito extendi debet, ut nenses dicunt in s marcellus in prin infra ad Trebella oc etiam suadetur: et nam lex Falcidia cutili lani est principaliter respicit fauoremtcstatoris, patet in Inst. Ulen tale . in princi Et licet consideretur satior publicus, ut testamenta sententur, d.L.Mel noear tamen non proptero sequitur,quod principaliter.Ne obstat, d. L. Dod de bonis q. i. auia enim ibi fauor publicus non poterat separa: ri a fauore priuato : merito in potestate priuatorum non erat prohibere Falcidiam. Lex uerd noua, a M. Si uero expressim, uoluit hoc concedere,
non habita ratione fauoris publici, etiamsi statari non postet. Ita Salta hic aperte dicit. LMem Falcidiam non principaliter sauore publico, sed tauore testatoris conliderari. Sentit hoc quom Albe hic Absblutis oppositionibus per Bart.&Dαὶ anteq'm descendamus
ad questiones tarta ut latius adpareat materia, L. nostrae: quando testastor possit derogare legibus: pluribus modis contra hanc legem opponam. Et primo quide oppono.de 3. supra eod.iuncta incondicionibus, g. i. infra de cona&demonst.In quibus Iuribus apparet, testatorem in testa mento poste disi onere contrat ges. Nam si testator exprimat illud, quod tacite ces dispositione l*is inest,eius exprestio nihil opperatur,d. L. 3.uipra
adducta,&est textus consimilis,in L.Non recte, C. desidiiussi & tali ossi
atum est purum,&no mutatur propter expressionem testatoris. i . Dinomen silcstator uult conditionaletile, potest non obstante diis, σsitione legis,ut patet,ind. L. inconditionibus. g. i. Et plurimum reserti lolo casu, an legatum scit fideicommissim sit conditionale, uel purum:
nam si essiciatur conditionale non transinitteretur ad suos : et pens
dente conditione , si legatarius decederet, let tum efficctetur odi
67쪽
eum , ut patet in L. Unica, &ibi per tot. C. de cadu. tol L Achraretersgo uoluntatem testatoris plurimum operari: et ut illud, quod erat transe nil sibile, non sit transmissibile: dc e contra, prout dicit Bald. in L. Si Pater, col pei vers. Quarto quaeritur, C. de in si &iubst. & Decius, in cons. ς Αε. ni QVilis testamento in finais. η. Sed ad istud contrarium res
spondetur,quod procedat in his, quae respiciunt tenore testamenti: l. nam tunc testator potest im mutare,& alterare dispositionem linis. Eacere enim potest testator,ut legatum sit conditiones quod erat purum, & e contra: ut parci in praedi stis vicibus. Non tamen potest immutare iselennitates,&formae bintroductast Iure: nev etiam immutare potest, quando lex aliis quid prohibitive praecipit. Secus ut diximus in rebus de pendentibusauosluntate testatoris: quia isto casu lex concedit testatori amplissimam potes statem disponcndi. Et hoc idem sentiebat Bart. in prima oppositione. Sescundo oppono. lo L. in re mandata. C.Mandati L. dudum. C. de contra. Empta . non ulci adeo, infra. Siquis aptastici manu: unacu pluribus Iurisbus: et in quibus licitum est cuilibet di ponere de re sua, & eam alienare ad omne eius libitum. In hoc l*es tam ciuiles,quem naturales concordareuis dentur,ind. I dudum, lino lex concedit,ut etiam quis re sua abuti pol it: L.Sed & si lege, .consuluit, depet. Haeres.& tamen testator no obstantis bus iurib.sia pra adductis, disponere potest prohibendo in suo testamento ut haeredes bona praed:eta peripiti in relicta, alienare non possint extra si miliam: & quod ea perpetuo debeant in ea manere,ut constat in L. filiussis milias, . Diui cod. tit. nostro, S in L Peto. a fratre, insta tit. prox. Desens dendo Iurecon nostrum hic , responderi potest: τ testatorem prohibeare posse hqredes, ut diximus, si praeceptum testatoris suerit cum caula: abs, iacta causa testator non potest. Et ideo nudum pro Matum testatoris abs caula,si prohibeat suos haeredes alienare non est ualidum : quando uod causa iusta,&honesta subest, nimirum ut Litore agnationis bona rem noni in familia, tunc lex concedit testatori, ut possit prohibete alienatio nem rerum haeredis: & sic tali casu lege permittente, testator disponit,ne ricontrata cnit legibus Iupradidiis. Et ex his insertur adnotabilem"is dianam questionem. et Antestator sicut potest prohibere alienationem
perpetuo inter haeredes c ut in supradictis iuribus d possit quo prohibere cos, &silios, ut bona per eum resim non dividantur: ses quod perpe
tud debeant manere in communione Secundum praedicta uideretur discendum , quod sic : quia prohibendo diuisionem, perinde est , ac si
prohiberentur alienare. L. Si pupillorum , supra de rebus eorum. Con' trarium tamen dicendum est , testatorem non posse ita dispone ut silia debeant perpetuo manere in communione. Ita do stores com
muniter dicunt, in L. Si non Artem,s Si centum , ubi Castra. Noxand. Iaso. & alii tradunt, de condi. Indes i. Et ita concludunt si tale praere eptum suerit faetiim, perpetud : secus iaces , si ad tempus. est textus in ta In hoc Iudicium. Si conueniat, T. Communi dis uidundo, ubi contrahentibus licitum est conuenire ut bona sint in communione , usque ad certum tempus : non autem perpetuo:
68쪽
et rgumennim ualidum est de contractibus ad ultimas uoluntatesmbi est eadem ratio, ut patet inst. de legauia Can. & L. si ima una, f. eum qui, infra tit. prox. Et 'isitius communis conclusionis rationem tradit Alex. in conc 3. circa primum dubium, lib. 3. Nam ex aditione haereditatis facta per haeredem, nascitur quidam contra. bis : quia haeres adeundo quasi contrahit, L. ex malaims, de obligatio. & ast. L. apud Iulianum, fin. exquib. cau. in pos ea: Et propterea non potest testiistor legem imponere in bonis ex contractu, uel quasi quaesitis. et Sed
ista ratio non admodum concludit. Nam eodem modo testator non posset extra familiam prohibere haeredes alienare: ex quo ex aditione han
ditatis quasi contrahitur: tamen hoc est salsum, ut supra diibim eae Et ideo uera ratio est : quod huiusmodi praxeptum, star conuentio partium& testitoris non ualeat: quia lex non permittit aliquem inuitum manere in communione. d. ta si non sortem, si centum. Et ratio rationis est, ne detur occasio rixarum , discordiarum, at contentionum,quae solent exoriri ex communione rerum. et Nam communio cui dici selet γ in, ducit discordias, & rixas. L. cum pater, dulcis limis, infra tit. prox. 5c in L. re communi, de seruit. urb. praed. iacit te in L. i. g. i. C. Quan,&quib. quacipa. de. lib. io. Imo etiam communio et ultra rationem praesd ehim,solet parere ne uentiam dominorum possessonum : quia dici selet, res quae communiter post detur, negligitur. Et has cauta rho m. reserebat ut etiam Senenses dicebant, & nos quo* diximus in L. i.deari. poc in princi copterea lex uoluit ut talis conuentio,iba praeteptum te ratoris ualeret ad tempus: prout est textus in L. q. supra de cona Inst.&ibi Ange. M sentit Barci in L. quinta, infra de annu. Lega. 'εc ratio est quia quando ad certum tempus prohib tio faeli eit, colat ratio suocata didia. d. q. si centum,& d. L. in re communi, cum similib. Et ideo cellante ratione legis, cellat prohibitio. ta adigere, ρ. Q iam iis, de tu. patro: QAdeo bucta est ista communis sententia, ut etiam testator non pollet imponae legem haeredibus seu filiis, ut in c5munione manerent: l etiam quod inter eos interueniret uinculum Iuramenti,&sic secunda prouisio. Nam possent recedere ab huiusmodi prata epto paterno, no obstante eoru iuramento, Ita uoluit Alexan. in d. si centum, es in con. 1ς. uisis capitullulib. h.& adducebat o. uisimili incitin in uerbo reuocatu, de proci lib. o. ubi siquis iuraret procuratorem aleis lis constitutu non reuocare, non obstante iuramento postet. Contrarium uerd tenuit lacin d. q. si centum. Nam iuramentum obseruandum est si non uergat in dispendium salutis peterna A. cum contingat, extra de iureiu. c. licet mulieres, eod. tit. in c. Quamuis, de pact. Sed ista ratio non urget. Nam istud praeceptisi paternulum mento firmatum, seu conuentio partium ut bona maneant inconas munione, materia praeibit discordiam: meritὰ dici potest tale conuentiones ii praeceptu iniqua continere &quia contra bonos mores sit non ualere. e. non est obligatorium, dere:Iuan s. Facit quoci pro hac sententia coinsinunt: quia cu iuramentum adpositu est contra ius publicii, nihil operari
debescat diligent,extra de se. mp. Sed Reipu interest, nediscordiae ex F iij oriantur. L.
69쪽
L. si quis ingenuam, g. in ciuilibus, de capi.&post merita aequissis
mum, de ustui . et Attamen his non obsi in iis,licet supradicta sit coni:
unis sententia in puncto Iuris, contrarium uidetur uerius, ut tale pia epotum Iuramento firmatum debeat ualere. et Nam iuramentum tanti robo aris est, ut etiamsi adponatur in materia mere illicita, tamen confirmat actu, ut patet in CDebitores,de usu. probaturquo pin sortioribus in c. Quem admodum,eodait. Facit pro hac sententia nam ratio a lege considerata c ue ideo non ualeat tale praeceptum, ne discordiae exoriantura non consideraedita fid&immediate hasciuias: sed duntaxat per occasionem. Ideo cii non directe ista causa prouenia merito non debet attendi hoc casu . quia diroste&immediate quis incideret in peccatum, & essiceretur periurus, quo castidiresiae' delinquereti et Et quod debeat semper attendi causa dirceis,&non ea quar p occasioncm contingit, o . est textus in cui uer6 Ribi o. de Iure: iuri Facit quom quod dici sol ci, causam magis proximam semper attendi debere. Et ita alias pluribus a stationibus, publicet Senis disputando ten bam.Nec obstant ista pratam. quod Roub. intersit ne discordiae exorisantur : quia hoc procedit in ciuilibus dis sionibus, ut init. L. si quis ingenua, M. Civilibus, secus uer6 in priuatis. Non obstit etiam quod dices
batur, Iuramentum non producere essinu quando iniqua contineret: quia isto casu non continet directis iniqua, sed per occasionem. Item non cono tinct iniqua secundum bonos mores lure naturae, uel Iure Canonico, sed
potius de Iure Civili,prout dicebat Bald.& DD. in tapacium quod dotali, C. de M. Lin I .stipulatio hoc modo,&ibi latissim diximus in nostrare,
petition de uerb.oblu et Si quis tamen sustinere uelit commvncm senatentiam, consilium erit: ut pctat prius abselutionem ι Iuramento: alias nullo modo recedere possit in illa conuentione iurata. Quia etiam i Iuromento nullo alias petenda est alablutio. Ratio est: quia Deo obligamur, ut dicit textus ind. c. dcbitores, S hoc idem attestatur Alex. in praeali gato cons 3. lib.h. Praedi sta tame procederent secundia Docri quando totor, uel contrahentes disponerent,ut manerent in comunione in genere quo a somnia bona, secus uero si communio deberet esse in bonis particularibus: ut puta piis um,uel domus, quae diuidi non dinerent. et Ita Rom. simimilariter uolebat inconcis3.idem uidetur mihi concludendum nu. q. Licet istud dictum Romani non habeat contradustorem, uidetur tamen dubi Qquia uidetur militare eadem ratio in parte quoad partem sicut de toto quoad totum LM tarde tota,de rei uend.&ibi Barvilia genere, ut sit pra inmmus, talis prohibitio non ualet, propter rationes supra addin las ind. L. in re communi,&ind. L. cum pater, β. dulcissmicquia communio Blaeparere discordias. Potest tamen defendi Rom. hoc modo,quod licet rario locum habeat,non tamen eadem uidetur esse am facilius generaturo raso discordiarum in uniuersitate bonorum, quam superbonis particularisbus. Insertur quod, ex supradictis ad quaestionem quotidianam: QAn si testator reliquerit uxori legatum,si uidualem uitam Sc casiam se uauerit, & perpetuo commorata suerit apud filias, an talis dis , sitio arat ualere et Quo ad primam partem,nulli dubium est talem dispo
70쪽
di positionem ualere. Nam DD. abiblute concludunt, testitorem posse relinquere stib illa conditione: ut patet inta si quis ita li es taptus,
lupra de ac l. han ed. in L. sitandum, M. si sub conditione, eo titi nostro. Bene uerum est: quod si testator alicui reliquerit sub hac conditione si non nuplerit, tunc illa, cui fictum sucrit relictum poterit nubere :&coris inui legatum. L. q. C. deind. Uid: toli: per rationes quas ibi imperator adsignat, ibi cum muliercs ad hoc natura procreaverit ut partus cierent:& eis maxima sit cupiditas. Item ibi: augeri etenim nos iam Rempub. legitimis natis: ut etiam dicebat I. C. in L. i. sit pra sol. matri et Qualis
tum uero ad aliam partem inter Do fh est dissensio: Scilicet si fit a prae
moriantur, & sic uxor perpetu6 non mansocii apud filios. Nam dicunt, tale i tum inditam fuit se contemplatione Sc intuitu filiorum, & non uxoris. Nam uerisimile est, parentem uoluiste filios si os ali,& educari a matre, prout uidem iis, quod lex ita considerauit in L. i. C. ubi pup. educ. din. R ided memortuis fili is debeat omnino legatum extingui. L. legastum,C. de cond. inser. O.&Bart. in L. intestimento, la. il infra decond.
R demonst. Si uero considerari potest quod testator non solum habuit
rationem ad fili ob uerum etiam ad uxorem, & hoc principaliter, tunc nullo modo extinguatur legatum filiorum obitu. Ita Barti post glo. pecillum textum in L. i. C. eod. tit. nos L Et ita Ancho. in conc lyn nec non praxeptor meus ponderando aliquas coniecitaras, quando testatoc hoc uideatur fecisse, nimirum dum te ibitor se dixerit: lego perdite Leuxori meae, propter mutuum amorem,&dilectionem quam habuimus.
Ita in con sol. Uilb&eleganti, ubi per totum lib. φ & idem in concηγs . Casus de quo quaeritur. eod. lib. q. Tertio oppono L. si quis ita haris, supra de am. haere a ubi testator potest praefigere tempus adeundae haered talis : quod tamen est contrat gem & regulam. L. actus legitimide re' tu. ubi exprelle dicitur, adicionem haereditatis non admittered em ne p conditionem. De L. si quis ita haec , sispra in princ. L. nostrae
mentionem fecimus. Et deis bicontrarietate nullus opponit, nec aduertit,
ncc, in d. L. si qui sita, ne ind. L. actus legitimi. Non uideo quomodo postic clarius & planius responderi ad illum textum, quam si dicamus, quod ibi ideo lex admittit talem conditionem, quia non potest continxtare, ut ille testator decedat intestariis: ex quo prout umerat per testato. rem de substituto. Substitutio autem nihil aliud est qua ipsa institutio. L. si muli e quina supra de con. Inst. Nel dici potest ad terminos d. L. si quisita haeres, quod in aditione haereditatis admittatur condicio quae ius rei iuriat ueluti si in aetii adeundae haereditatis dixero,adio talem haereditatem si de iure possum. Hoc modo Bald. declarando illa regula, dicebat procedere, in L. potuit,s.Quaest. C. delu. Delib. Hanc Doctrina praeceptor meus sesquic in d. L. actus legitimi, nu.s.sed hoc esset contra d.L. si quis ita haeres siti plus ubi consideratur conditio quae consitit in suis, no quae consideratur in iure. Quia testatori bi dixerat, si infra certum tempus adiecit hae:editastem, & non aliter. ' Ergo tenenda est Blutio nostr Exsolutione tamen
d. L si quis ita haeres, coeligitur et i quod finita causa dilationis, cesbe