장음표시 사용
51쪽
probo; & si deles ho mines,qui semper ad latus principis adstat. Secunda
pra dumi est Tamen his non obitantibu non recedendum est a sententia
Gmuni: Seam secutus sum in L. a. supra eod. pro qua primo uidetur fascere textus in L. sn.inueri texeten. m,dum impirator ibi quaerit,&res dit ratiotad, quare lex positiva statuerit, ut ultra duos, uel tres testes in testa. mento septem requirerentur. Et sic selati tibi imperator solennitate duorsi uel trium testium esse substatialem. Et ista sententia probatur uiua ratione, ut liu ulmodi lus Munici leualere non debeat: nam facilius comitterens tur fraudes, & insidiae in numero duorum uel trium testium,qua in num
in septem: Sc daretur occasio facili me delinquendi & peccandi, cum intros duci possient falsitates, quaeiplemet Imperator prospexit, in d. L. sia. uercs. Lex etenim. C. desidereon . quo casu talis lex iniqua&iniusta esset. τ Sed lex debet esse temper iusti,& honesta,& non continere iniquitatem, ne praeliare materiam delinquendi. erit lex. q. distinis ex facto in princi&ibi diximus,lupra de uulga.& pupil ideo videmus i ges semper prouidere,& occurrere, ne comittantur fraudes. L. Oparati ones, desid.lnsi m. ideo liscet in ore duoru ,uel triti siet omne uerbii. tamen ex quo praestatur materria delinquendi,ad hoc prouidendum, debemia, omnind negare poste hae lenitate immutari.Et ideo luci&Doc. in omnes populi, deluu&Iu: et dicunt legem positivam nostram potuisse prano ius diu nu, addere ibieris nitatem leptem testiu,&bene conlialtu fuisse,ad tollendam materiam prescati: quae magi Simitteretiir, si testam dium ab Φ duobus uel tribus teli bus ualere posset on obstat.d L. ominum testimentorii,quia respondestur,quod ibi cesse omnis sinistra fraudis Sc falsitatissus p. co am cprouedicit ibi textus, in princ. quia semper penes principem plures adsunt fide dignae personae, non praesumitur falsitas: dc ideo cesssante ratione. fraudis, lex ita isi statu :t.Et hoc est uerius,qua dicere,quod ibi duo testes debeant insteruenire.Non obstat etiam d.L. sin. in princi quia prout insta dicemus cum interuenit ibi iura mentum, stat quoin .uspicio. Item ille aetiis ualet, in uim contractus. Et circa praedicta no omitto unum, quod singustare est, . add.L. omnium restamentoru. t Quod sicut coram principe ualidum
est testamentu abso testibus,codem modo si a principes msit testamen, tu.Et iste to tus in fortioribus optime faciti ita dicebat Bald. in L. in dona, tionibus. C. de Donat. ut Doct. dicunt ind. Ita omnium. Sed dictum Baldi in Lbro meo non reperitur,&quod es cunt Bart. consuluisse in quosdam dominio dominorum Uuinorum, credo insedi etiam uerum est et Secunda coclusio ex dieiis Raticolligis Heredis institutione. quoq; esse parte substaciale intestameto: naabscphan edis institutione testamenti est nullii. L. Pime,supra de his quae intestamento delen. q. ante haeredis, Inst. eo Lain ..ante haeredis, supra de Codicit. Et hoc modo distinguunt codiscillia testameto. L. n5 codicit. C. detestanariis Nahqreditastad potest dari codicillis per liscuerba formalia, hyede instituo , 5c similia. hara editate, C.de Codicil Et adeo nobile est nome haeredis in testameto, ut si in quota parte bonoruiud in re certa aliqua adponat, in uniuersa trahat L. i. em
52쪽
fundo, sim de honi Inst. Et hoc veru est,ut dicit ibi teranullo adiecto haereade. Si uod fuerit adiectas cohan es, tuc inititues in re certa,loco Legatarii hasbeturno haeredis. quotiens, C. de haered. inst. et Et nomen haeredis noest cognitu quo ad subitantiam,& originem a iure Civili, sed cognitu sint a Iure gentium : nam test nenti .o ut ducimus est de iure gentium, quo ad subluatiam. Et hoc probatur in L. uerbis legis,de uerb.signiti. Nam licet haereditas sit nomen iuris, tamen quo ad iubstantiam, est cognita de iure gentium: ut Bart. 8c Doredi cunctii Rub. stupra de acq. haered. et Animaduertendum tamen est,quod haeredis institutio non 'mest simpliciter pars substanti abs, prout Barti hic dicit, sed visormalis disses rentia enim est inter solennitates lubstantiales, & sormales. Nam lia redis institutio c ut diximus est caput, & sundamentu teliamenti, dictiti iuri. bus& ita Bald. melius de hoc sentiens,dicitiin L. i.nu. ς. C. de Sacro Ecd. sicut etia ut diximus contextus iii testimento, est etia selennitas formalis. Tertia conclusio colligitur in speelantibas ad tenorem testamenti, i00. Testatorem habere plenissimam mustatem,&arbitrium disponendi: Is enim quos tantalia redes uoluerit,instituere potet dii modo i 5 sint a lege prohibiti, otest etia cuilibet Letata relinquere,i potest imponere forma iam iam, nectio conditiones inrua dispositione. Et ita Rachici bluendo costrariu talia conditionibus, infra de condit.& demonst dicebat. Et ita intellis itur tex. in dis 3nat,in auth. de Num. ubi Testatoris uoluntas pro lege
Dabet.Et ita didiabat lex duodec. tab.Uti quis* l siti sua res, ita ius esto: ut I. C. restat in L. uerbis lHis,de uer ig & imperator in.d. g.disin nat.' Quarta conclusio est, ut Testator non possit test intenti solennitatis φ
bus, uti Substantialibus,derogare.Plura exempla adponcbat Bart. ut hic per eum. Rarudietiam intelligitur procedere, quantum ad ipstim tribitorem, ut derogare no possit legibus, iuxta terminos ta nostrae, quo uer6 ad hararedes secus procedit: nam lucres potest adprobare testitoris uoluntatem
etiam non solennem. si ueritas. de fidescom.&in L. fin. C. eod.
in secunda parte glo. opponitur L.Codicillis q. finanis titit rom Ee ista est secunda oppositio iure. secundu eius ordinem. Exsolutione glo.&Barticolligitur. τ Quod ex quo testator ind. q. finaradiecit uerba haec in . testimento, ut si minus perite secero, pro iusta 8c legitima haberi debeae uoluntas mea, quod per huiusmodi uerba in ligitur clausilla Codicitularis,ut actus ueleat omni meliori modo quo possitis ac clausilla Notam sequenter utuntur in testamentis.Et Barti hic dicit, quod ind. q. fitaliae non fuerit semata solennitas debita in testimento, liniata tamen fuit iure
cod cillorum .Uidetur di istu glo. & Rart. licet Dodi. non docant, habere' aliquam difficultatem, & quod glo. 8c Barci divinent ad illum textum, quod solennitas legitima interuenerit in codicillis : ibi enim nullum uerbum colligitur, ne* ex uerbis Testitoris, ne p ta dictis iurecons Nam in codicillis requiruntur quinc, testes. L. iiii. C. de Codie.
L. fin. C. de don. Qu. mor. Imo uidetur textus potius probare coiistrariti, quod omnis selennitas fuisset omissa durex. ibi dicit, referens uerba
i Testatoris: sine ullo Iur Perito condidi testimentum, rationem animi
53쪽
mei secutus potius, quam nimiam Sc miseram iuris diligentiam. Quae everba uidentur potius importare omissam fuisse solennitatem. rimen defendendo solutionem glo.& Bart.praesupponere debetis, solennitatem interfuisse laltem legitimam quo ad Codicillos, & quamlibet aliam speciem ultimae uoluntatis : alias si non fuisset solennitas requisita in iure, malet iureconc ibi conseruasset uoluntatem Testatoris. Praesupponendi ergo sunt termini habiles ad decisionem Iurecons. Et dispositio ae L. Codicillis,fin. Cctendo tur etiam si in Taestamento adpositum fuerit iuramen, tum. Nam uirtute iuramenti, dispositio Teliatoris non Biennis tra hitur ad chusulam Codicillarem, uel ad clausulam omni meliori modo. De hoc est textus singularis. prout ibi Barci in L. cum pater, filius matrem, infra tit:proximo. Hoc idem uoluit Bart. in ta si quis maior. C. de Transact. R in pluribus at is locis. Et ita illum texti pro singi lari notat. Matthes. in suo sing. 26. Dec.etiam in consεo .inci. Viso eles ganti consilio, nu.'. lib. 3. et Adde etiam unum, quod etiam clausula Cosaiciliaris continetur,licet adposita non sit per Teibitorem: quando simus in Testimento inter Liberos condito. ita uoluit glo. singularis,in L cohiredi, β. m filiae in uerbo non fuerit,sima de uulg. & pum Quam glo. ibi plurimum extollit Imo: Et ita Alexan. inta hac coni ultissima, g. ex impersis echo in fin. C. de Testi.&ibilasnu. s. ' Ad unum etiam animaduertens dum est, quod est tutius uti clausula, qua usus suit hic Testator ind. q. fin. ibi, siqv d minus perite M. Nam clausiata codicillaris regulariter non constinet in testimento, nisi a Testitore expressa suerit. L. fili. de dic. Rar. in L. sepissime, nu. io nilae, supra delu. Coacdicebat, Notarios plerun*adponere hanc clausulam cod. illarem, magis ex consuetudine&stylo, ψquod eκ mente Tellatoris proueniat. Et propterea si in uerbis Testitoris hoc adpareat ut ind.f.f. cessiunt omnis disputatio : &plurimu res ut hoc
an clauiuia ilia codicillaris sit expresJa ex uerbis Testatori uel ab ipse Nostario in genere. t Nam si Notarius interrogatus suisset, quid essent Codicilli, Sc quid importarent ista verba, Sc nesciret respondere c ueplerunsy contingit. Notarios imperitos esse a tunc illa clausula nihil uoleret.Ita consilium tradebat Albecin L. fina. ad Uellcian. Quod interri rideberet Notarius quid esset Senatus Consilium Velleianum, et si senescire respondebasirenunciatio se eis per mulierem Senatus Consulto Uesidiano, museri n5 nocebat,& ita Alexan addit. ad Bar. in Q fin. Nos later diximus de deho Albo:in I .sciendum, de uerb.obl. Iuxta d. L. Codicillis,q. fili. Castr. hic,&post eum Alexan. lum unt. Quid si Testator Blenniter corii septem testibus condidit Testamentu, haeredes instituendo,& dixit se uelle codicillarisAn hoc casu debeat dispositio Testatoris ualere in uim Testas
menti, uel Codicillorum Ioan Andr in addit ad spec. in tit.de Instr. Edit. I. compendiose,in uerant.ad intellectu refert, Dyn. consuluisse,ut talis dispossitio ualeret ut Testamentu,& non ut Codicillus:quia hoc fauorabilius erae Testatori,ut decedat testatus, quam intestatus. Castrens contrarium d cie
per L. fili. C. de Codici licii licet Testator dixerit se uelle Testiti Zecodicillati, in destione luereda erit haereditatem recipere iure Testamenti uel
54쪽
uel Codicillorum. Adducebat etiam textum nostrum hie cum dicto generali. et Placet mihi sententia Dyn. ut iudicetur ista dispositio io,
uti testamentum, non ut codicillus. Ratio est, nam cum corami atem tellibus Testator condidit testamentum, instituendo haeredes, seruando formam testamenti, nominando haeredes per uerba directa, omnia ista arguunt Testatorem uoluisse testari,& non codicillari. Et ad hoc uidetur mihi opt.text. in L. non codicillum, C.de Testa. ubi imperastor interpraelatus est in dubio similem dispositionem ualere in uim Testamenti, non Codicillorum,& argumentum ibi adducit textus. Nam 'ista uerba, haeres esto, uel exhaeredo, omnino important Testamen
tu, non Codicillos licet quin q, testes interuenerint.Tamen secundit . ita,& alia essent indicia. Secundo secit tex. pro hac sententia in L. I estamenatum, C. eod. de Testa: Quod si Testator expressis dixerit, ficio testas
mentum, licet aliqua uerba adposita sint, quae uideantur immutare naraturam testamenti, tamen uti superflua habentur: ' Et ibi Ba &Salyc. in fortioribus terminis uoluerunt, quod si Testator dixisset coram sepstem testibus,sitis testes praesentes contractui meo,quod tamen ista uerba non immutarent, quin esset testamentum. Facit quost dictum
Ange. in L. illud β.tractari, supra de tu. Codi. Quod si Testator instituat
haeredes, & Notarius dicat enuncialiud talis uolem ficere codicillos, nihilominus erit esta mentu: & Notam adscitio non mutabit naturam restamenti. Facit etiam di etiam Bald. in L. Imperator, La. l. de Sta. Hom. ut si rudis & imperitus Notarius dixerit, Titius uolens testatus decedere, sint codicillum, tamen ualcbit dispositio ut testamentum. Plures autoritates adduci possent ad probandam sententiam Dyn. Alex. hic nullam firmat. 8c in L. fin. C de Testa. addit alicitiam concox citra, quae fuit Ioan . A r. ut ipsemet dicit in praeallegato loco. Sed ut dixi, lententia Dyni uerior est : pro qua optime facit, quod dici solet,quod quando stamus in aliqua dispositione, quae inter se contraria sit, iudicasturaeius ab actu piaccedenti Sc non subsequenti. L. i. g. idem Pomposnius, Dem. Et hoc maxime dicendum est in terminis nostris, quia etiamCodicillus largo modo dicitur testamentum, ut Dot'. dicunt in L. . it. supra eod. Et ita tenendo non obstant adducta per Castr.& pri md ter in s. L. fin.C. de Cod.Quia respondetur hoc procedere, quando expresse
constet Testatorem uoluisse simul testari & codicillari, quod potest, &tunc utra* dispositio ualet. Secus uerd in casu nostro : ubi Testitor uoluit codicillari, uoluit testari: & imperitia Notari, non debet nocere, R immutare naturam. et Nam ut dicebat insin Ange. in quodam cono silio, Notariorum imperitia destruxit orbem. Non obstat etiam te; in L. nostra, quia in casu nostro,Testator non derogat iuribus si uult ut actus ualeat potius ut testamentum, quam ut codicillus. Nam ista respiciunt magis tenorem & ibiam testamenti; quam substantialia, ut Bartisti pradiciat proxime. Et ista disputatio utilis esse: An actus iudicetur uti test mentum, uel uti codicillus: propter plura, quae omitto.
in tertia opositione Bacia eius dictis colligitur. si Testator uoluerit
55쪽
solenniter testiri, &in fide haeredis posuerit Legata, & fidescommim solsueiada, qui sic Testatori soluere proiniserit, licet di ostio testamenti non fuerit solennis:quo casu Legata & fideicom missa nulla Gnt. eam quam C. de fideicommi L. si nemo, supra de teli tutatamen quo illa uoluntas sapit naturam contractus uirtute pronvssonis saetie ab haerede Testitori: compelleretur ha res s uere, Istum intelletiam Bari: traditum ad. L. filia. adprobant hic, Imo:Alex:& Arellia: at* a Dod pro singulari habetur, las etiam hic istum intelleetiam inprimis comprobat, primo dicto Balta in Italia tacitis, per illum textum,in h. notab.infra eoae cundo, quia videmus testatorem posse stipulari haeredi. Ita si tibi,=.si mctus, depactricit etiam, quod solet dici on esse impertinens, contra bis immis in teli imento, 112. Per nota.in L.haeredes palam, g. .siupra detestim. et Et ex isto intellectu ad d. L. fix Bartholo. Uerenens in sitis cauternu. iis. alias i εο.multi sine qui uolunt, diccbat cautelim&consilium esse, ut Testitor intestamento procuret, ut haeres sibi uel Notario stipulanti promittat de luendis in rix Legatis. Nam licet dubium sit quomodo Testamentum probari debeat, per nota n L mC.debon. pocleci tab: tamen isto casu cum uoluntas Tostatoris transiret in contracbam, susscerent duo testes ad probandam Tesstatoris uoluntatem. ubi numerus,detestita ' Per hanc doctrinam Latialiud consilium erit&cautela,quod in Testamento Testator procuraret ut haeres promittat sibi soluere L ta: quia si contingat Testamentum 1aon esse solenne, nihilominus haeres compelleretur. Et istud est optimum consilium, & menti tenendum. Nam tunc isto casu non posset lines opaponere, quod testamentum non fuisset solenne,prout est textus in fin.in fili. Insi de fidesco m.Haec ibi, non possct procedere ad subtilitatem Iuris, Di 24Rart. hic ab omnibus recipitur, excepto Ias hi qui conatur quibus; dam medris Bare: itentiam impugnare licet dicat no reperiri contradictorem. Tamen si quis inspiciat sententiam Aretim hic, sensit Aret: licct cum Bartitranstat de istis opositionibus. Et tandamentum iaciebat in αβ. finali Inst.de fideicom: Haered: Sed tamen defendendo Ratirespondetur ad illum tex. quod Iasin aetasinindistincte sequebatur sciitentiam Bare: hic ueta contrariu, Et primo mouebatur. Videmus enim stipulationem interpossitam ut in ultima uoluntate non seruare naturam stipulationis, sic constractus,sed imitatur naturam ultimae uoluntatis, ut Niet in L. i. g. sub co dition infra ut Lega.no. caue. secundo perdoctrinam Bati in L. si quis docedat,g. codicillis, i.tit. h. ubi dicit, Testatorem posse reuocare contractus initos in ultima uoluntate: quod tamen est contra naturam contrarerum. I sicut,C.deobi.&A 'Tertio loco comprobat ex dicto Balan L. fin. eillum teiade reb.eo.ubi irrito Testamento reuocantur omnes contradius in eo initi. Quarto procius tentia dicebat esse casum in 1 g. fin. Inst. de fideicom. Han ed. Qui textus trahitur evd. fin. C. de fideicom &tamen ibi dicitur, quod si haeres promisis it Testatori soluere int gra Legata.&fideicommissa, tamen remanet ultima uoluntas, & non ut contractas iudicitur, ut intelibi, ne uoluntas perrata et litis tamen non obsi inti
56쪽
Rui:& Bononienses recentiores sevuntur,&Mnξ sentiunt: quia expresese aderat dictu Baraia d. L. sin de lidesco m. in aega n.Insii. Non obitannadduela per Ias quae omnia ad idem tendunt.Quod contra stus adpositi iii
ultima uoluntate,imitentur naturam ultimae uoluntatis: & contractus,
λβ.Si sub coditione. Recentiores hic respondent, Sc in primis negant dos ctrinam Bart. ind. g. Codicillis, Imo Bart.ibi contrariu dicit, quod lac hic non obsitit; l. g.Si sub conditione. Quia ibim putatio adponitur cumulasiaue: ideo eius naturam retinet, quo ad transmistionem : sed quo ad proba: tionem non. Quia probatio diuet sim per plures testes , quam per duos. litares uisio non tollit obiectum, nec ad propositu iacit. ideo unico uersbo responderi potest ad obiecta Iasenis, et praescitim add. g. Si sub consditionc Quod stipulatio, seu alter Guactus, non immutat natura ultimae uoluntatis substantiale,quia non in plus obligatur: sed bene operatur accis delate,scilicet efficati a Iuris, actus eniciatur ei scatior, prout Do&omnes
dicunt,post Castrens in Rubiae uessi. oblin & ibi latisime diximus. Et sic
in proposito nostro dispositio aL.sin. remanet in suis terminis, quia tessititor reuocare potest omnia, quae conuenerunt in ultima uoluntate: haea
res tamen licet potuisset se defendere i selutione i torum , quia tella; mentum non tu siet leniae : tamen essicacius obligatur, ut ipse compelalatu propter ius promissionem Lehim testitori, toluere in ra legata. et Circa hanc doctrina Bart.quae singularis,ia notabilis est, animaduere dum est: quod licet in se uera sit,& procedere possit, turilis tamen adductis no probat. Dubiuno est, si iesititor legando,&fidei comis B. relinque: do, fidem in specie aut promissioneni de toluendis legatis ab haerederec petit,&probari possiet:quod haeresisto casu teneret ucsbluere i ta & fiudeicomissa ει quod ista uoluntas si peret naturam contractus. Et pro dicto Bar. optimis uidet ficere tex. cu ibi nota. in L. no dubiu,q. i. C. de Testimo
quit a meto es LIn primis iste intellia' sic posit est mere diuinativus, et mera Lartii maginatio: nam indictis luribus inibi nullii uerbum colligi postest de isti speciali promissione,facta perha redem resultori, de Bluendisi tis. Item probatur. Quia si uerus es iste intellectus, quod ibi in specie haeres promisist initia promit oest quid facti: nam iatractus sunt facti.
Cositio,in simsupra de cura. furi. Facta uero non praesumuntur. Usbendi cum ibi not. de uerb.oblig.q. fin.Insi de fideius . Propterea cum ibi nullum Derbum sat de ea, merito praesumi non debet. ibi etiam diuersus est cases aBut &doct.Nam Testitor haeredem suum in specie,& in scriptis, n5 grasuauerat sidcissimis L ses duntaxat Gfidit fides haeredis secreto inter eos de logatis ibi fidescomissi praestandis: in testimeto uero de huiusmodi si de prinitita nullum uerbum fuit. Iste est casus, d. L. sin.&d. s n.Et quod in specie nulla secta fuisset promissio, probatur in pluribus locis.Primo, dum texta dicit in prin. si sine seriptura,&pro Bitia testiu de fideicom.relicto, adparee ergo, quod nulla erat secta mentio in specie intes hi mento, sed sub fide erat positum fideicomm sum. Item prob tur, dum textus dicit, siue pater
57쪽
han edisssiue alius qui citiam sit, qui fidem haci edis degeriti Clarius probatueram, in d. q. sin. dum in textu dicitur,quod nihil talea tesbitore audiuerit, ergo iiddico in missi im erat sub sola fide. Probatur etiam in illo textu in sin. Ne pereat ultima uoluntas fidei haeredis commissa. Probatur etia in princid. q. fina. dum imperator ibi in princilia sua noua sanebone dici rela indoedit positionem Augusti , quod fineses hodie teneantur ad praestandas, dei commissa ,hoc non solum procederet, si fideicommissa secipia suis iuuerum etiam ii fides duntaxat habita suis let sine set intis inter haeredem, Schoc ante ipsum per diuum Augustum,&alios Imperatores sancitum sues ritii deo quod hoc procedasiloquitur Iustinianus in casti speciali & nouo.
Item iste intelledius Bartatam Doeti confunditur,per d. q. sn. dum textus ibi uult secundum sormam traditam per imperatorem, si hanes prius ne gasset fideicommissum non fuisse relictum,deinde recutisset Iuramentum,
tunc in eius odium uult imperator,ut studi topponere testimentum non
suille ibiciane, & recurrere ad subtilitatem luris, tunc omnino seluere cos gendus sit. Certum est ibi probari, quod si interuenisset illa promissio har, redis in specie, nullo modo potuisset se liberare haeres, quia ex testamenton5 selenni oritur naturalis obligati ut uoluit Bar ind. L. l. de Cond. Ind. . Ribi Doct. communiter, &ind.L.cu quis: quo in alia promissionen sceretur naturalis etiam obi: patio,& sic naeres efficaciter compelleretur ad
praestanda fideicom missa, licet textus ibi praesupponit in illo casu,quod si haeres fateretur 'relictum, & fidem dedisset testatori, tamen posset oppo nere detestamento non Bienni. Ecce hoc expresse pra supponit textus, quia imperator denegat illud remedium in odium negantis. Constanditur cita iste intelle bis lur.per d. Lain. Nam noabsolute est uerit, quod in Atasin. quis est citer pellatur,si enim quis negauerit, &iurauerit, liberat ibi ab om ni inquietudine: ergo dictu in dare.in te abseluid non est veru ira, tillii textu. ' Propterea uerus,&genuinus intelle Rusillarui est.Testastor in testamento instituit haeresciuolens aliqua fideico m. seu legata relino. quere, Rhaec omnia posuit in mera fide haeredis abs*ulla scriptura: tuc si fidei 5missarius uel Legatarius huiusmodi i ta petere uoluerit, ut dicit ibi tensi no possitiat probare uel scriptura, uel ex praesentia testium : Imperator tradit forma et consiliu illis. quomodo 'aere debeat Nimiru ut si haeres nespauerit aliquod reli Bisuisse, prius praclito lumincto de calumnia, de edcferri iuramentu haeredi, et tuc dicit ibi texui iurauerit,abibluitur per regustam Iuris, aetore no probante reus absoluitur: &Iuramentum habet uim absolutionis :Si uer6 haeres recusauerit iuramentit, tuc disponit Iustinianus nouiter, μ ille sit cosedus omnino soluere si comissario, ne positi recursum habere haeres ad lubtilitate Iuris,uidelicet 'opponere testimentu noes se selene, prout s. ibi declarat, & hoc est in odiu ipsius negatis,& m endaciucomittentis. ' Ut videmus in simili in uasal linqui prius negauit se esse Uas saltu, nam tueno habet amplius aliud remedita. QVasallus, is deseu. deemni sit intcridum Facit etia teran auth. intra qui propria, C, de no ninperi
testatorem de praestandis fidei commissis. Nam si ille textus loqueretur seu cundum intelledium dari dispositio Iustiniani nihil de nouo induceret, cu
58쪽
ubi si quis negauerit scripturam nimii propria conicim,d inde conuultiis opponere uoluerit, no audituCin odium ipsius. Et iste est uerus intellectus,& uera mens Iustiniani,& noua eius anebo: non aut ponit illa. L. sententia BacEt hoc modo dicedo, sequitur quod adhuc obstat d.L. fili. et Proptes My rea tenendo istum intellectum,facile rom,nderi potest: quod ibi ille textus, cum d. sin. non obsitit talios irae: nam Imperator non adprobat testas mentu non Blenne : quod si han es enim uult opponere no den t Impestator, ut stipra diximus: sed si haetes, ius fidei scireto fidei comistum relicitusuerit,id negauerit, in odium ipsius,testamentu etiand selenne ualet. Hoc modo no obiit.&L. . nam non it contrarTulam iurecon nostri hic. In quarta oppositione Bam de L. i. sit pra detestimentis milita quatuor
conclusiones colligi possint. et Prima, per legem, scii principem solennia
Iuris in testimentis posse remitti ut patet in d. L. i. Hoc idem probat tex. in si non speciali, C.de testimentis,&est tex. in si quando, C. de imos s. tes bimento: probat quo p tex. in aeta omnium, Q detestamentis. et Secunda conclusio colligitur ex dicis Barti per illationes usi imperip sum, dum dicit: textus noster habet lota in priuato,& no in superiore. Adsparet eigo Barti asisse, quemcun0 priuatu etia priuilegiatu sub L. nostra cotineri. Supra in notabilibus hoc attigimus,non facti mentione Bart.hic,&ibi diximus, scinandu distin ione nostra, quae fuit sibi praeceptoris,in conss. lib. i.&incons3oa. libo. et Quando aut priuatus in specie repe σtur in corpore Iuris priuil giatus, tunc noest subiectiis d. spositioni L. nosserar, prout adparet ind. L. i. supra de mili. testimento, si uerd in specie non habet priuilvii,tuc subieebis est L. nostrae, per not. per .& Rart. in L. MC.de silenti&dem. lib. ia.&est tex. ubi casus, in I . . in fraude, M. sina. de milia testimeto Reperio tame trahanc distinebonectitissimu Iureconsul. Anto. gusantiu Fanensem,irotae Florenti par auditore, in suo Bleni tras ctatu, de pignO.et Hypo. in s. paran l. mebro,ubi defendit Ias& alios doeti muniter, in L. l.sbl. mair. Et dicit distinctione Decii in praeallegatis locis, licet subtiliter excogitata more eius solito tameno procedere. Nos prscemtore nostru ind. L. i.suprasel. maia ubi est propriis haec materia, defendem'. ' Tertia esclusio est: per statutu, sicut perlege, solenitates testametorii res mitti posse, prout est coluetudo apud Uenetos, tessiimentu coram duobus testibus coditu ualere,ut Bartiuoluit post antiquos in L.cunctos populos, num .ai. circa sin. C. desum.Tri.&ULCath. latis tractat hoc Alexand.&Do Lind. I .si non speculi. Et hac constitutione audio esse apud nonnul a 'las uestias Germaniae ciuitates,ut tessiimentii factu cora quili ν testibus uasleat: sicut apud tabuigenses&Uuormatiens neensi in quibusdam locis duob' testibus. Ista quaestio requireret altiore indagine:uem quia hic ocus est, illam breuibus in edia, praesertim uideam praecipuos D Thoc loco illa quaestione omittere. Solu Croti hic, &quidam alii recentiores faciunt huius quaestionis metionLComunis drusLsciitetia est in d. L. cunctos po: pulos,ut tessiimentu ualeat cora duobus testibus coditu, si extat stituta in illo loco. Hac Gmune esse sentetia adserit Alexind. L. si non speciali. Hoc idem praeceptor meus adserit in cons 6 an casu quo di 'itari. nu. i. lib. s.
59쪽
s Contrariam uerd parte plures antiqui,&alii inauerat,&eorsi sententiaon punisho luris uetior est Nina pro liac lententia est cisus,in Laina. C. detestamem. ubi Imperator express2 prohibet, posse introduci consuetudii,
nem aliquam, ut coraminori numero qualeptem testium quis tessari possit: excepto tes bimento rusticorum. Secundo facit pro hac tenua. Q Manumerus istem testium a lege introductus,emanauit adtollenda falsitat: quae facilius comitti potet tin minori numero:&lex selet euitare fit fossi, esparationes, in similib.C. de fid.Inst. Hart. in praedicto loco istis duo. bus conabatur respondere. Et adae L. fina. respondebat, ut illa lex tollae consuetudine praeteritam,& no statura. tibi rei ponsio indisa est tanto utaro,cu legis natura sit, magis respicere futura, quam praeterit L.leges.C. deleg. D nd. L. netos populos.Et recentiores hic conantur respondes readis utex.&inessetfiun0 possunt euadereis iam L. ut ipsim et latentur, et fundameta Gtraria partis debilia sunt. Prim6, quod pater potest testari
cora duobus testibus,L hac cMultissima, M. exim perseeio, C. de testamen, to.Quia illa lex procedit lege permittente. New veru est, quod testari sit lorisdustionis uoluntariae: quia hoc procedit, quantu ad tenore testimenti, ira quo ad silennia. Nam di ponere cotra selennitates Iuris,hoc solum spemens. ad Principem .d.L. Si non speciali,&αL.omnium. et in hoc articusto omissa Doet. disputatione,sic dicerem.Si statuentes recognoscunt stipes riore, nullo modo posse remittere solenta luris in testimetis condendis, ueprobat te in L L. . C.de testa ment.&es textan d. L. Si non speciali, ubi ad iblii Principe spe stat remittere solenitates luris, Hoc id probatur in GL.omniii. Et est calus etia legis in L.Si quando,& ibi Doest. Caeeinossi te stamento, ubi princeps in dubio in eius rescripto non uult remittere sole nia Iuris in testa mentis,& ibi imperator rationem adducit. Et propterea ad terminos quaestionis D M'. dicerem: Venetos optime potuissse statuisse testimentum ualere duobus, uel tribus testibus: quia non cognoscunt susperiore Tt hoc idedicendu ellet de plurib' aliis Ciuitatib' Italiae, quq no res cognosciat super:orem,ut Rar. dicit , Hetruris Ciuitatibus, in L. solles, Vecap.& dixim' alias in L. a. supra eod.et de Venetis in specie Alber. dicit in L n, L. cuctos. Sive altatuetes recognosciit:Impossibile e eos pos Ieremittere,et
Hinc uidem', Ni Canoni potuit hac ratioe diminuere numerus eptetesii Mut patet,in cicu es Ies,et c. Relatu,'extra de testama. Na Potifex nori subieci 'legi, Romanis, ut patet in c. Quauiς depactin s.c.I cet mul es
res, de Iureiu. in in plurib'al as lucit, in quib' Potifex expresId derogae Iuri Ciuili licet interdit sacri Canones imitent iura Ciuilia c. i. & a. extra deno. nuci Ideo necesse est, ut inferiores populi possint statuere,uttia aeliceti superioris,uel aliquod speciale priuile ii,&tuc bene postenti et Diacere tame,inferiores no poste leges codere,ut G seruent solenta luris: sed si disponedo reducoeci caulam ad Ius genti iriuel diuinii, tuc faciis possiet quis
cedere eis. Exepli gratia,ut testametu ualeat duobus testibus cum hoc sit cocessum Iure sentita&diuino,d. cicuellet, &facit tex. in L. ubi numerus,
de restit, ' tuc abs licentia superioris possent hoc statuere. Ad hec plurima
mouet me docibina Rari: communiter recepta in L. omnes populi nu. 3
α . delusi Iu. t ubi uoluit, populos inferiores posse ψ superioris autoris
60쪽
tate statuere,si earum dispositio reuertatur ad Ius com uncinia tuc Acilius
hoc conceditur adducit textum in cicum accessissent, tra de Conit. Faciis quia res desecili reuertitur ad suam pristinam natura. iunus .sipaetus ne
Petere vers. Quod in specie ubi Doet. de pacti Et istud dicta notabile est pcomuni sententia. Prmupposita tame communi conclusione, ut liberi pos
vilis etia inferioribus licitu sit statuere& diminum seu remittere solenniauris in testametis. An huiusmodi statuta trahant ad alienigenas lacol de Arci in supra..d. quaestione dispiriando dicebatino trahi huiusmodi statura
cunctos populos, nu. . tenent alienigenas Glin .Et ista est Gmunis seno tentia,&eoru sundamentu est,quia testamentu facere est uoluntariae Iuri se
dictoliis: scit statuta quae traeianide iurisductione uolutaria,& n5 cotentios trahunt a d alienigenas seu tarcnses & extraneos, a teran L. i. C. de Eman. lib. Et ea dicunt copetere de Iurisdictione uoluntaria, quae possut cora omnibus iudicib' tradiari:& quando nullPGpellitur, utputa emancipare liberos, legitimare spurios: & te in d. L. i. secundu Doebdisponit, alienigenas constineri sub legib'Municipalibus. Iasinae L. nictos populoῖ, dicit illii teri nullo modo probare id ad Ocommuniter adducitur, imo totii oppositu. Primo, du dicit ibi, si lex municipq ita disponebat,ergo a contrario, si in lege municipi j cautun5suisse alienigenae non continerent. Secundo, illa lex los quitur,du esset iacta mentio in cie de alienigenis:quaestio doctiloquitur. quando consuetudo sit loci sim pliciter, nulla fulta mentione de alienigenis, Defendendo in hoc Gmune sententirissimillia texataudiust Rati et do tino quantu ad decisone facti, sed habuerunt ratione ad potentia. tex. ibi praesupponit, Magistratus municipales posse lege statuere, & comprehensdere alienigenas,ster hanc ratione Rati& alii induxerutillii ici Sc haec est mens do dicet las. ibi illu inducere uelit aliter Ocomuni sententia,sed n5 ita dare,& litetur se aliter no posse inducere illii texa a me quantii ad hanc deracisione doβ.no recedo i lupradietis.Quod si no possut statuere, qui recora noscant superiores, multo minus post ut disponere de alienigenis. Et fallu 133. e si eoru atrumenum,quod testamentu facere sit uoluntariae Iuris sustionis quantu ad iolennia luris quia hoc n5 pendet ex arbitrio priuatorii, S popu*locii inseriorii, cu l lennia luris in testamentis condendis, ut su pra dictu est,
Ictent ad ipsi Principe, uel ad alios populos,in locu principis succedentes.
Bene testamentu sacere est uoluntariae iurisdictitonis quantu ad icnore&dispositione testamenti: quia quilibet testari potest. L. i.C.de sacros Eccl. citibi notitano usi, adeo. Si quis a. p .suci manu. Quam conclusio et Lut 135 patet hic ex Blutim Racad d. L. i.dum dici a lege posse remitti selennitates Iuris in testamentis, & eode modo st statutu,sed non testatore, & ita . eo
deret .nostra. Ergo adparet argumentu de lege et statuto,ad testatorem non procedere. Ita Γicinenses hic ponderant uerba Bari:&in contrarium adducunt L. fin. C. de rei alici non alienan: ubi prohibitio laeta in bonis non alienandis per legem, aequiparatur prohibitioni factae per testato itorem. Et alias etiam uidetur ex uerbis leps, ad uerba testatoris posse argui,
ut patet in L. si quis legauerit, la. q. R ibi Barti infra eodem. Et plura
congerunt hic ipsi, qui defendendo Bartirespondent, & bene,Barti loqui