장음표시 사용
21쪽
μ tamen naturales non habent f. 8o. sed repetitas Dei operationes postulant 8 r. nudo decreti origianarii positivo in creaturis essectu persistente g. 8a. Sunt nimii tamen, qui phiscam ea sententia dis plinam aboleri arbitrantur' 83. aut loquendiso rutilata urgens f. 84. aut consequentius odiose extemdunt f. 8s.
Sectio quinta exponit systema harmoniae praestabilitae.
Generaliter , remotis duobus, manet tertium . 86. in nostra quidem complicationes87. ne e
luis mi necesarium est, ex icare solsibilitarem B-
stematis *.88. Dibnitiano more concludentibus β. 8 9. Specialius pro anima notes: substantiarum plicium omnium, insuadum aeque ac animarum, spirituum, naturam consistere in repraesentatione uniuers g. 'O. mutarique rigas naturaliter a principio tantum intemo j. 9 I. secundum ordinem nat
rue suae conuenientem β. 92. ita visur goos specula uniuers quoad statum eius praeteritum, praesentem Es futurum 93. repraesentationibus quidem distinctis, vel confusis, claris vel obseuris g. 9 . Dccesue animae fundo euoluendis s. 's. adeo, Ut mitationes in anima omnes sui principium habeant in anima,sue,ut praeseus fit grauidum futuro, ,. 96. Pro corpore attendas: esse aggregatum, vi motriace praeditum 97. a Deo materiae juperaddita *.98. Er certisfoiecta legibus f. 99. quarum ope corpus fit machina *.IOO. cuius antecedanei status dete minant seque 19. io I. uti de animaris quidem-hmmanis corporibus structura j. Ioa. b exempla δε-
22쪽
CONSPECTUS UNIV. TRACTATIONIS.
vidum futuro. g. io . Pro harmonia ipsa: posmbilitarem eius f. Io7. ex diuina praescientisvproe- Ordinatione sumi videas β. io6. successisve mut vi utraque stbstantia seci dum leges facta f. Io7. U' perfecta primi status in utraque sιυaucas ilitudine h. io 8. sic, ut etiam hoc sessu, prae
siens barmonia sit gravida futurae ε. IC9. Necesse est tamen hxio argumento, ut, similes illas leges e se IIo. cosnologia demonstret h. III. Suiutem earundem legum meta 'sti carum generalium determinationes tantum specialius applicata f. II a.
Collectis illis omnibus harmonia LEIBNIMIpri
sabilita es non modo possibilis, sed actualis
f. II 4. Liberum tamen esto, an aliter paulo rem infectere malis g. ii s. exemplo famuli apud iAQVELOTIVM h. II 6. qui humano respondet corporis 3. III. an Osema tenere universum j f. II 8. τλ- dicandum adhuc ab obiectionibus I. II9. Uirorum quorundam eruditissivorum f. Ia . propriis eorun
dem verbis, cum seri potest, eHibendis f. iai.
Sectio Jexta respondet obiectionibus vi
rorum doctissimorum. Du. FoVCHERIUS, Diuionensis canonicus, cui priamum i EiBNirivs Ostema suum inscripserat j. Iaa. concedispossibilitatem artificii utriusque in anima corpore 6. Iaῖ Ia . sed causatur inutilitatem, me dogmatis 3. Ias. la6. Iase i ius rei I 27. I 28. N Edis a saluandis tantum Bypothesibas accomm
datum arguit g. I 29. i3O. Aliam pro explicando phaenomeno viam suadet LEIBNITIO g. Iz f. I 32.
quaestionetu vero ipsam praesenti Nilosis iue statu
23쪽
nondum existimat solubilem , eoquo nec moliendam esse, ex doctrina academicoris m. i. I 3ῆ. IS . P. Ana ius bis mentem de harmonia suam explicuit f. I 3 s. Iu obiectionibus primis Ostema hoc. interpretatur u uamphilosophise accessionem J. I 36. I 37. B breuiter iudicatis di ultatibus, quas cum Aristotelicis de virtute activa creaturas communica ta g. I ῖ8. iῖ9. cum Cartesianis de mechanismo libertati inimico communes habeat g. I O. I I. traΠsit ad eas, quas LEIBNiTio proprias existimat. Generaliter artificium maius stulat, qua vi ut illi diuina su striat infinitas, exemplo nauigia me moto Fe rerum conscio, sua potentia insita , apposite semper j externis rebus' conformiter lato g. I 2 I 3. Speciatim in corpore Urget, nullam corcam potentiam , in impressionis ante multos annos factae, annuulata etiam inhabitante anima, convenientes semper motus praestare posse g. I . I s. comi δε- ratis praecipue organorum multitudine varietate corporum ambientium, confusionis fontibus certis mis q. I 46. Ι 7. Vnde nee Cartemni mechanis umextenderint aὰ corpus humanum, neque diuinae om
nipotentiae adegatio rei in se imp Pili sugmiat
Ι 8. I 9. In anima accedere' plicitatem sub flantiae, organorum multitudini oppositam Iso. I s Ι. igitur, ad modum Epicureae in Vacuo momi,
me olla diuersitate uniformem illam persistere,. I s a. I s 7. ueque adeo perdurante potentia animae eadem, idem υgr. voluptatis, primas desectere posse in alias. I s . I s s. Sin omnino variationem postules, omitatem in illa obseruandam esse, non saltus ex albo in nigrum, b e coelo in terram .. Is 6.
I s 7. quibus praestandis non sufficiat anima spiritus, . sed
24쪽
sed legio spirituum, alteruatine agentium g. I s 8. I s 9. In obiectionibus secundis, adresponsonem LEiBNiTu de multitudine repraesentationum j lege fuco lanis eirrundem in .anima I 6O. existimis deesse media spiritiui, quibus illam legem exequa rb. I 6 I. I 62. ιdque exemplo animalis musici elegan ter illustrat g. I 63. I 6 . negat etiam , UocarI in
subsidium po se vestigia praeteritorum immaterialia, simplicitati a uersa f. 166. vindicata tamen
a LEIAMΤlo f. I 67. Y nobis quoque g. 168. I 69. quoniam in eo videtur acquiescere Pelli I. I7O. acquievisse iLELiVS g. I Ti. Apologet a quoque LEIB-NITii g. IIa . praeter necessitatem tamen I73. FR. LAMII Uerba cum exhibere non possim, tu r
sponsionibus ero prolixior 6.17 . Urget autem primo, non disserrassema nostrum ab altero caussarum occasionalium f. I71 . etsi haud parum disserant fundamento g. Ι76. executisne g. I77. Ι78. constantia legum naturalium g. 179. in aliis non paucis congruentia I 8O. Secundo auimam non esse liberam in sensationibus suis C. t 8 I. ob consecutiones statuum naturales f. I 82. legem ordianis insuccessione obuiam s. I 8 indignante LEIBNI- Tio I 8ή. e cuius Ostemate explicantur requisitali hortatis I 8s. N natura motosoravi .. V indimerentia voluntatis f. 187. propositisque di-uresis illud dogma examinandi et iis , 18 8 . ad obiectiones g. i 89. propositas, ostendetur, neque hypotheticam astion in necessitatem hac sententia inferri I9O. neque mechan mum animae fatalem Dbtrudi g. I9 I. calculo Triuultinorum quoque criticorum f. I92. Tertio indignum Deo parum sapiem Iastema queritur j. I93. quoniam extrauaga
25쪽
tionibus is diuinas anima leges sequeretur . Is . ridiculas istas quidem, si faciant, ut bonam anima cogitationem deserat, dum acu pungitur F. I9s. Quarto impossibile automatum putat, quod a seipso frsia faciat, quae cum ratione homines I96. quod propositiones generales enuntiet, j figogismos con- g. I97 quidem rei explicania genesis idem
earumque generalia Agnificantium f. 2OO. exstem itur, b experientia fulcitur 6.ao I. BEπιλο-rumque ex illis nimitas 3. 2oa. elocutio derivatur. Σοδ. Quinto activam creaturis tam omnem negat Cartesiano more f. 2O4. R. P. TovRNEMINIVS Urget experientiae testimo-
mutn pro influxu phasico . aos. ξ ' necessitatem erus pro obtinenda unione musica *.ao6. diisentiem te , quoad metaphsicam, LEIBNITIO M. 2O7. cum vigres noula: an in Dibnitiana quoque sententia corpus possit esse Parisiis, anima Constantinopolit uota Ia. PARENU U' G. de MAISEA mentio facta g. 2O8. Iis. NEVUTONO misacidum audit harmonia praesta dita,' experientiae contraria creditur f. 2O9. etsi, nostra sententia, sit miraculi tantum consis quem, sed naturale .aIO. manentibus etiam, quae pro experientiam laint vir incomparabilis i. a II. SAΜ. CLARRIUS, NEVUTONI defessor celeb. r petit accusationem miraculi in hoc fustemate perps Terminum harm. pr t. sessu vacuum arguu g. a I 3. induci nece talem arbitratur g. 2I . negat animae corpori magis inter se com
ue re , quam duobus horologiis long e d tis ars negat fieri machinam posse, corporis nostri
26쪽
remulam g. 2I6. quae j ilia destinato tempore ex quatur, quae decernimus in futurum f. a II. Amtiles riari ratiocinationes ab experientia deductas metuit f. 2I8. cum non amplius bomo videat in hoc stastemate f. et I9. metuit extensionem mechan mi corporei ad excludendam animae spiritualitatem f. aeto. Existimat, nullam hac sententia dii ultatem euitari F. et a I. cum non iu ilius subsantia immaterialis in materialem, quam materia in materiam, agere concipiatur g. 222. descientibus etiam hoc loco explicationibus mechanicis g. 223.22 . sili, hus consulto omnibusspecifice responsurus L .aas. G. E. SΤΑHLIus, in principiis ipsis diffidens a LEis-NITIO q. 226. allegationem harmonia praestabilia
in Dibnitianam g. 227. ita intelligit, ac si legem
natura eo nomine appellaret, a posteriori cognitam s. 228. contra mentem, ut videtur, illastris viris. 229. expositum g .aῖO. ΣῖI. Deinde urget, conatibus animae non semper essectum respondere g. a 3 a. quod Ostemati, pro ipsius sententio intelD-cto, aduersaretur g a 33. non item in nostra f. 234. veluti ad specialis magni viri quasiones f. 23s. specialibus quoque re ponsionibus ostenditur g. 236.
Arguit porro, excludi ortum omnium rerum a causesa prima .a 37. sed conciliatum cum Jstematepraesenti f. 238. 239. 2 o. prouidentIam atque dis Fectiρnem diuinam F. a i. sed vindicatam nobis q. 242. Utyremque expressius, ob breui utem LEIBNN
Circa difficultates adoptiuas M. I s. exponiatur : cur idea non pergant corpore aliter Uecto fclir in turbinem acti nesciant, quid agant ff. a 7. Cur ceriarum sequantur anima Ierceptione; s
27쪽
nes' 6. a 8. Cui bono insituriones leges f f. 2 9. Vnde mutationes subitaneae, Es moram epochae ff. aso. Denique, an harmoniae quoque necessaria lsit propo) tio inter motum atque .perceptionem ' lf. asI. Eibus enarratis, de instituto solutionum dueritur 9. 2 2.
Sectio septjma indicat utilitates quasdam systematis praestabiliti.
Commoda b incommoda inionis non alligo . ets 3. se ementia hic expositae usius L as . De DEO primum. Postulat harmonia cauisam s. et . non est illa in ipsis rebus , anima j corpore , consentientibus f. as 6. Neque in natura aut mundos. as 7. M autem in existendo necessiria, in agendo libera g. as 8. intedigens, prouidens, potens E . f. 2s9. e V0 D- 26o. perfectiones ita extollit id fustema g. 26 I. Di vel hoc argumentum illi probando sincere LEipNiriustretur j . 262. De animae humanae independen- tu a cremis omnibus, spontantitate perfecta, re limmortalitate Uerba Viri magni g. a 63. cum distincta immortalitatis notione evolvuntur f. 264. Cetera obuer Indicata a M. obs nam tur confessione Lamyoa, ceteris spernatis, corpus plus agere In anima , quia Ir anima in corpus, cΗm in nostro perfectus virobique consensius obtineat f. a 66.
Dissertationem exhibet B. ELUE CAMERARII, Nnostras tu idam notas apologeticas : tum Es litte ras a nobis ad cel. CLERICVM datas de eodem argumento.
28쪽
Nscribitur haec tractatio: de HARMONIA
animi s corporis humani, maxime PRA STABILITA, ex mente LEIBMITII. Harmoniam tb dico, cum phaenomenon, annexperientiam volo edisserere. Illud enim, si sollicite attendamus, facti esse deprehendimus , quod animae cogitationes, id est, rerum in uniuerso repraesentationes, quarum nobis conscii sumus, consentiant amice & conspirent illis mutationibus, quae ad variorum extra nos corporum praesentiam
1 Nolim hic quisquam existimet, me petere id, quod est in principio, vel quaestionem ita inflectere. vllest in responsione. Quaestio enim exprimit harmois niam, quatenus eam in facta deprehendit, neque i fluxum ponit, neque excludit: secus atque id in reis sponsione obseruabitur, ubi harmoniam mutum esse asseritur.
29쪽
fiunt in sensoriis humani corporis organis : & viiscissim, quod motus corporis, quos voluntarios vocamus, respondeant cogitationibus, earundem- que in anima successionibus & mutationibus. f. a. Quando autem cogitationes 2 tantum, S motus voluntarios hic nomino, nequaquam ea re excludo ideas siue perceptiones obscuras 3 , quarum sibi mens nostra conscia non est, vel motus in corpore reliquos ; namque & horum esse mutuum inter se parallelismum atque harmoniam, inferius monebimus : verum id non exfacto intelligimus, obseruando saltim , sed inferimus ratiocia
g. g. Vnionem non dixi animae & corporis, quoniam ea VOX, nimium diues sensuum, discursui nostro aliquam subinde ambigviIatem posset inuehere. Si nimiam esse hanc meam cautionem, &scrupulis, quam prudentiae propiorem existimes, lege Tourneminiana 4 in commentariis Triuultinis, & deprehende, magnam systematis & obie ctionum eius partem mage vocis illius ambigua potestate , quam rei & experientiae testimonio fui ciri ; mirare etiam, viros doctissimos csb de voca- o. bulo
30쪽
bulo isto sollicitos disquirere. sMirare inquam, non ob raritatem facti, sed ob inutilitatem. Quid
enim ' aut plura ad unionem postulas, quam ego concesserim, aut eadem Omnia, nec plura tamen ;aut pauciora solum. Hic omnia tua concedo, addo etiam, quae omiseris, mea. I hic de unione tibi plane consentio : sed nihil ex ea nouum inferre tibi dabitur. Illic nego unionem esse, qualem postulas. Neque igitur operae compendium fecisti, dum sub illo vocabulo nescio quid lucrari aut obia trudere mihi conatus es. Js. q. Non repugnabo tamen morosus, si istam vocem postules: admiseris tantum, hoc unionem dici, cum res duae Vel plures, quantumuis cetera diuersae, ita in tuis sibi respondeant modifica tionibus , ut simul sumtae possint haberi pro unare composita ; vel, si vocem viaitatis nauseas, pro toto aliquo composito. Hanc animae corporisque unionem experimur certissime : num possessiua illa sit 8 vox est Tournemini anu num relativa saltim id aut non intelligo, aut deinceps docebo. 6. Harmoniam porro dixi animi atque comporis humani; ista enim duo hic supponimus. Ahia
sit, ut hic velim disputare vel contra Mealisa, 6 Aa de
corpore dissicultatibus permotum, corporum extra mentes existentiam negat, & quae de illa nobis experiri videmur, pro phaenomenis tantum habet: cetera neque aliorum extra suam mentem spirituum, nequo