장음표시 사용
111쪽
reditus deductis oneribus debentur. Decimo, quod uera & recepta est illa sententia, qui habet, aliquot doctores male uocare beneficiarios usurarios: male item alios uocare eosdem usufructuarios, ut tangit glo. singui. ubi late Panor.& Andre. Sicul. in c. fin .de pecul. cleric .eo-maior est eis facultas, quam usurariis r quoniam ipsi possunt in suos,& alios pios usus de omnibus reditibus beneficiorum disponere; cum tamen usuarii, qui ex re, in qua usum habet, nihil capere possunt, praeterquam in solum usum quotidianum. Inst. de usu & habit. in princi p.& minor quam usufructuariis r quia illi possunt donare,& relinquere in uita& in morte licite suos fructus, quibuscuq; uoluerint.Inst.de ususeuch. in princ. & melius. inst. de usu,& habit. S. I. sine ullo paupertatiS aut pietatis intuitu, ob solam amicitiam, cognationem,aut liberalitatem, beneficiarii uero minime . Quod palam declarat post alios c6cil.Trid.sess. a J. cap. I. de
112쪽
reserniat. in haec uerba.omnino uero eis scilicet episcopis) interdicitur, ne ex reditibus ccclesiae consanguineos familiaresue suos augere studeant: cu&Apostolorum canones prohibeat, ne res e lesiasticas, quς Dei sunt, co- sanguineis done sed si pauperes sint, his ut pauperibus distribuant. & paulo inferius. uero de episcopis dicta sunt, eadem non solum in quibus,cuq; beneficia ecclesiastica, tam saecularia,quam regularia obtinetibus pro gradus sui conditione obseruari , sed Ietia ad S.Rom. ecclesis Card. pertine re decernit. Vndecimo, irrefragabili- I3ter Pbatur, ea ratione, P donata & re licta legitime ab eoru dominis, fi ut eo ru, quibus dantur, aut relinquuntur. I. Traditionibus. C. de pact. S. Per traditione .Inst.de rer.diuis .At bona o 1a ecclesiastica sunt legitime ab his, quoruCrant, donata, oblata, uel relicta Deo uel CHRISTO, uel eius intuitu & nO- .mine, ecclesiis, uel ministris eius tanc, Cius uicariis, pcuratoribus, uel dispe-II. F 3 satoribus,
113쪽
latoribus, mediatis uel immediatis , quod idem est, arg. l. si procurator.ε. de acquir. rer. domin. ergo facta sunt eius.Imo cum priuilegio,per quod ante quaesitam possessionem, etiam quoad dominium, quaeruntur. l. sin. C. de sacros. eccles. Ergo sunt eius, & quideiure diuino, & naturali, praesupposito rerum dominio iure gentium introducto. c. Ius gelium. I.dist. Duodecimo tandem, qudd expresse concilium Trident. in loco poecitato per illa uerba
proxime relata, iniae sunt Dei diss-
nisi omnes ecclesiae res esse Dei: & itai iam non uidetur licere cotrarium t nere, neq; Opinari. arg. c. Maiores. 26. q. I. & ita opinio communis uidetur
esse iam facta de fide necesserio credenda : & consequenter non debuit
incaute N. contra determinationem ecclesita adeo claram,afirmare; verum
dominium illorum esse clericorum. Quod, ut praedixi, nemo catholicoria, quem legerim, usque ad eum fuit ausus assirmare, etiam ante praefatum co-cilium
114쪽
cilium , saltem quo ad dominium rerum stabilium, seu immobilium; neq; mobilium usibus ecclesiae, a beneficiariorum usibus seiunctis deputatorum.
s V M. Saerarum reru quatuor hyecies, O quaero quarta.*eciei duo genera i alia aliis sacratiores.nu. I. sonis siecundi generis quartae speciei utendi facu tas, liberior fatuitate utendi bonis primigeneris, sied non adeo, ut facultas utendi patrimo-
XXV. Moneo, st licet dominium usrum & absolutum omnium bonorum ecclesiasticorum si penes Deum,&D. N. IESUM CHRISTUM, ut in monito proximo probatum est, &ideo omnii illa sint sacra; & omnis
irreuerentia, quae fit per uiolationem eorum sit sacrilegum, ut diffinit. Tho. in . 2. sec. q. 99. art. I. & essicaciter Proba ur per. c. Prcedi a. c. Q ut abstulerit, & alia citata in monito praeced. Du. . Alia tamen aliis sunt sacratiora, ut idem Tho. probat ibi art. 3. dicens,
115쪽
2 inter res sacras summu locu obtinet ipsa sacrameta, qbus ho no sanctificat; quoru praecipuu est Eucharistis sacramentu, qScotinet ipsum CHRISTUM & ideo sacri lcgiu, it contra hoc sacramentia c5 mittitur, grauissimu est inter Oia. Post sacramenta uero, secundu locu tenent vasa consecrata ad eoru susceptione,& ipsis imagines sacrς,& reliquiae sanctoru, in quibus quo da modo psons sanctoru oh norantur,& de honorantur deindequs pertinent ad ornamenta ecclesis,& ministro ru: d inde ea quae sunt deputata ad sustentatione ministroru, siue sint mobilia siue immobilia. Q uicuq; autem cotraquodcuq, predustoru peccat, crimen sacrilegii incurrit haec ille. Ex quibus uerbis colligit esse quatuor spes reruecclesiasticarii & sacraru . Prima, sacra- metorv. Secuda, vasoru ad suscepti ne eoru cosecrato ru,& reliqui arti,&c. Tertia, ornamentoru ecclesis,& ministro ru. Quarta, bonoru ad sustetanda
predicta deputatoru: cui addimus primo,
116쪽
m o,' sicut res primς speciei sunt m gis sacrae, si res sacrs secuds speciei; &res sacri secuds speciei magis si tertis;& res tertis magis si quarret: ita fac uti . tas a Deo ministris eius faeta ad utendit rebus sacris primς speciei, strictior est facultate utedi rebus secudi:& f cultas utendi rebus secuds speciei strictior facultate utedi rebus tertit:& facultas uiadi rebus tertis, strictior facultate utendi rebus quartae. Secundo reS quaris speciei .f. deputati ad sustentandum eia sacra, sunt, ut supra dicta est, monit.XXII. duplicis generis; Alterius enim generis sunt stabilia seu immobilia,de quoru numero sunt etiam iura percipi edi annuos reditus,Clem. Exivi. S.Cuq; annui reditus, de uerb. signi.& alia pretiosis mobilia. Alterius aut sunt fructus,seu reditus eorrigex illis redeut annuatim & s queadmoduilla,quq sunt primi glaris sunt sacratiora, si quq sunt secundi; ita facultas co- cessa ministi is, a CHRISTO uero olum sacrorum dno,utedi eis strictior est, si facultas
117쪽
facultas co cessa ab eodem utendi bonis secundi generis. Quo fit, ut bona primi generis non possint alienari s. ne grandi causa, & solemnitate. c. Sine exceptione, cum multis aliis. I 2. q. a. & c. Nulli,de reb.eccles non alien. Bona autem secundi generis,sc. c.Vestra, de locat. & c. Quonia, ne pra lati uicta suas, Tertio,is licet facultas utendi bonis secundi generis, scilicet, reditibus, facta sit beneficiariis liberior, quam facultas utendi bonis priami generis: non tamen est adeo libera sicut illa, quam habent utendi bonis patrimonialibus , uel quasi patrimonialibus riquoniam haec adeo lubera est eis, ac laicis, utendi suis redi. tibiis laicis. arg. c. Fixum. I a. q. S. &e. Quicumq; , de testam.& ideo non possunt eis dii, nisi ad se, & suos, &pauperes sustentandos, ut infra , monito XXVII. probabitur.
Bona beneficiarii praemoriat, deuoluta in siuitessorem
118쪽
μrem, an sint primi generis, an secundi, qua in
XXVI. Moneo, st grandis est quaestio,
an reditus, de quibus beneficiarius, neque in uita, neque in morte quicquam disposuit, debeant collocari subprimo genere bonorum deputatorum ad sustentandum sacra, an sub secundo; esto, iure perueniant ad succe forem. Quae quaestio ideo est magni momenti, quod s collocari debeant sub primo genere, successor no potest ea suis usibus impendere, plusquam alia immobilia sui beneficii, Si autem eollocentur sub genere secundo, poterit eis uti ad se, suos, & pauperes si stentandos, perinde ac reditibus suo tempore ex bonis primi generis ad eupertinentibus. Huius quaestionis resonitionem inseremus commentario. c. No liceat papae. I a. q. a. quo etiam remittemus aliquot alias, quae sicut haec pertinet ad spolia clericorum: de qui ous, quia non poteram in hac apolo gia pro rei magnitudine, ne n1mium
119쪽
excrςscendit, scribere, commentarium illum separatim compono. D: ro' l pthnis UMMARIUM, zona ecclesiastici subiecta esse oneri; ct modo, ue
pergua pse operibus erogentur. nu. I. CR RisTIANI ecclesiae primitiuae pretia bo-- norum dabant Apossolis ad I lentandos et
clericorum bona esse pauperum. ut intelligendum. num. 3.mcarium potestate sibi tradita uti debere,iuxta mentem tradentis. num. q. christum non esse minus liberalem nune, quando i . est ditissimus,quam cu esset pauperrimus. nu. s. Bona non esse data ecclesia litis, ut primogenia diuitibus instituantur; necim cognati augean
Onus, O modum inducunt dictiones ut, Ariob, Pro, In, rite, Oe. quae adduntur distultionibus, quibus bona data sunt ecclesiis. nu. 7.
XXVII. Moneo, dixisse me in praefato libello. q. I. nu. I7. praedicta bona ecclesiastica, quae sunt sacra quartet speciei rerum sacrarum, ut duobus proximis monitis dicitu est, super qui-
120쪽
hus fundata sunt sacerdotia, seu be neficia, quae habemus, esse subiecta ei
modo & oneri expres ,aut tacito; ut Ca, quae ministris eius sustentatis hora este superfuerinti insumantur in pauperes, & alia opera pia; cuius contra rium afirmat praefatus N. sed male.
Primo quidem, propter illas decem &sex rationes ibi positas, quarum potiores neruos suminatim infra tangemus. Secundo, quod ipsemet N. sibi contrarius id satis fatetur in . c. I. par. I. in haec uerba. Bonorum igitur ecclesiasticorum natura, ab initio nascentis ecclesiae ab Apostolis constituta, & per manus ad posteros tras. missa, duplice usum prospicere uidetur, diuini scilicet cultus exhibitionem , & pauperum uictum fidelium. Et Gregor. allegatus ibidem per ip-
summet sic ait, in c. Quia tua frate nitaS. I 2. q. I. Omne quod superest nccessitatibus, in causis piis, ac retiagiosis, erogandum est, Domino m