Apologia libri de reditibus ecclesiasticis, a Martino ab Azpilcueta ..., super c. vltimo 16.q.1. sermone primum Hispano compositi & ab eodem postea latinitate donati aduersus. N. in nonnullis ei contradicentem eodem doctore Martino ab Azpilcueta auth

발행: 1571년

분량: 699페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

171쪽

Fapa, licet nulli legi humana quo ad uim coacti uam subisciatur, tamen non permittit sibi usum opinionis nu. s. Aliena quaerens , sua perdit, ut totum qui quaerit

totum. num. 6.

Materia superbiendi, ambiendi, Ocat. tollen

Bidaeus a Lerua siue Couarrulitas laudatus nu. 8. Bona EcclesiaItica esse uere Christι, ct ex mente eius subiecta oneri.tribuendι superflua pauperibus. num. 9 Dominicus Solus palinodiam tacite canere uide

Ecclesiastici, etiam epistophmensa simplici, ap

paratu paupere utantur. num. II.

Beneficiarius,qui tribuit reditus diuit qui ibi beneficium procurauit, mortaliter peccat. nu ra. Traditiones Apostolicae perinde ac diuinaestruan

Bona ecclesiastica esse Dei, esse danda pauperibus, o non diuitibus ; ideoque non esse aeque libera atque laica, concilium Trident. desinit. nu. 14. Bonorum ecclesianicorum impensa uana, O pro fana non ideo mala, quia prohibita, sed probi- bita, quia mala. num. Iq.

XXXVIII. Moneo,,in pilato libello nostro ad praedictam quaestionem primam affirmative respondemus, id quod

172쪽

quod comunis opinio sequuta mentem Innoc. in .c.Ind orum, de artat. qualit.asfirmat, scilicet, no solu ueni liter, sed etia mortaliter peccare beneficiarium, qui uane uel profane beneficii sui reditus impendit. Circa quam coclusionem adeo praefatus N. & ego sumus contrarii, quod ille ait; beneficiarium adeo esse di, minum sui bene, ficii redituum, ac aliorum sui patrimonii; perinde quoque posse illos impendere in quoscumq; uolet usus, ac alios sui patrimonii reditus: neq; plus peccare in illis profane, uaneue im pendendis , quam in istis: neque plus quam laici in impendendis suis faec laribus reditibus . Ego uero sequutus communem opimonem, quam prε caeteris asserit Archidiaconus in .c. Statutu in .g.Assessorem. col. penul. de re

scrip.lib. 6.& in principio . distincti&in. c. Si episcopuS. I 2. q. I. contra

aio i Id adeo esse falsum, & contrarium catholicae quae sacrosancta Romana est ecclesae canonibus, quod Hir Κ nullatenus

173쪽

nullatenus esset scribendum, neq; au-α diendum. Primo quidem, P a comuni senis no est recedendum sine lege, uel efficaci ratione, per.c.fin .eto .dist. & doctrinam Io. And. receptam in. c. I. de constit. praesertim, quando est adeo ut haec recepta;& adeo debili ratione fundata cotraria ac insolens, ut nullus antiquorum Canonistarum, etiam ipso 3 N. confitente, id audire uoluerit. Imo praefatus Archidiaconus in .g. Assessorem, esse haereticum in iure dixerit: cuius dictum, licet N. dicat in q. pari.sui lib. cap. I. nu. IS. non esse intelligendum de uera haeres; ait tamen intelligendum esse de dicto adeo a comuni sensu & mente canonum alieno, ut nemo nisi qui ab eisdem canonibus aperte dissentire uelit, eam sequi posset: quae sunt uerba eius. Alius tamen lon- se,utroq; illoru, & me in sacris litteris eruditior, & grande ordinis Dominicam ornametum, qui ob insignem pietatem, fuit a sacris consessionibus ca-

bolicissimi Imperatoris Caroli. V. sa-

174쪽

tis sensisse uideri alicui potest, eam ess

uere hqretica, in lib.de Instituacerdot et pari. de uit. sacerd. lect. 3. tit. de bonis ecclesiasticis, in haec grauissima uetha. Primo omnium constat X decursu totius ecclesita ab Apostolis,& ipso bire diuino; bona omnium ecclesiarum, cum Christi sint, merito etiam pauperum esse: neq; ulla ratione, aut pote stite humana fieri posse, ut licite in alios usus, quam ecclesiasticos, ct: pauperum expendi possint. & paulo post, Et contrarium credimus esse errorem grauissimum, saltem contra bonos mores, & iustitiam; & quidni etiam contra scripturam haec ille: cuius dic eo maiore sunt apud omnes pios,& eriirditos authoritate, quo insigniorem ob pietatem, prudentiam & cruditi penem, in suum confessarium sibi praefatus Imperator delegin & ad bellum in Lutheranos & rebelles Germaniae sui scipiendum, & administrandum constantiorem hortatorem cusultorem

habuit,& quo ipsus scriptae contra in Κ a felicem

175쪽

felicem Bretium felicius dignatus fuit defendere Illustr.& Reuerend. idemq;pientissimus & eruditissimus Cardinalis Vermiensis, qui sub nomine, Hostus, etiam ante purpuram toti orbi christiano erat clarissimus. Non est autem is Petrus Sotus, idemq; Dominiacus Solus supra citatus, uir eiusdem ordinis eruditissimus quidem ,& piissimus , sed aliquo nomine illo inferior, qui longe post nos Salamanticae cathedram & doctoratum obtinuit;& cuius

multas opiniones, quas contra receptas tentauit, habitaq; quae debebatur ei reuerentia, non sine complurium etiam ordinis sui & scholae uirorum doctissimorum consensu, in uariis nostris opustulis refellimus. Q uaru una est haec, ut patet in. q. I. & a. praefati nostri libelli, cuius apolog: a teximus, ct antea in Mar uali cap. 2 3. nu. I 26.3c sequen. Vna, inquam, earum quam N. defendere nititur: & magis si ille exerit, & amplificat, tanto mea sententia maiore beneficiarioru anima. udam-

176쪽

no,& decoris clericalis detrimento; quanto magis fulcit illos impio , qui

ne decimae clericis soluerenrur, ea ratione multis persuaserui, s illi eis tan- sui patrimonii reditibus uterentur. Reveredus item admodum frater Michael Medina, magnum torius perq; illustris Franciscanorum ordinis ornamentum, lib.7. de recta in Deum fide, omnium ordinis sui uirorum in quibus profecto complures sunt doctissimi, iuxta ac pientissimi) mentem complexus, praedictam nouam opinionem appellauit sacrilegam , & talem, quae euangelicu opitulandi pauperibus ministerium excludit; quae adulatoriis, &uanissimis quorunda sophistarum nu g s, in scholas irrumpens, protrudere coepit ab eis illam sanctorum Authora sententiam; Bona clericorum esse bona pauperum : qua factum est, ut ec-esesiae ac toti Gero magni thesauri inuiderentur, & ut in electione episco-

porum non gregi, sed episcopis prouideaturi multique Principes haeretici

177쪽

7 s o Apolog. lib. de redit

bona ecclesiastica uioleter inuaserint. 6 hscillius sententia. Secundo, consi mo idem , eo quod nouitates uitandae sunt, qua parte uitari possunt. I. In rebus. T de legib. & c. Cum consuetudinis, de consuetud. cum ei annotat.& a comuni non est recedendum, nisi urgente ad id textu,aut ratione, c. DC

quibus. 2o .dist. &l. penuI. C. de fidei eomiff. & in dubio, securiora & tutiora sunt sequenda. c. Ad audientiam, de homicid. c. Si quis autem, deparnit. dist. .&non est praestanda materia laxandis moribus, in quod hoc sieculum adeo est propensum. c. Ex parte, de consuetud. l. Conuenire, is de pactis dotal. & in dubio,pro religione iudicandum est. l.Sunt personae, de relig. de sumpl. funer.At nostra sententia est uetustior, imo & omnium fere antiquorum,& communis etiam recentiorum, 'ipsomet N. fatente in cap. I. secundae partis nu. I. Est item animabus longe

salubrior ipsomet teste, in epistola nuncupatoria, & securior ut palam est, &moribus

178쪽

nioribus reformandis longe aptior; ut

ex concit.Trident. cap. I.de reformat.

sess. 2 3.colligitur,& pietati ac religi ni fauorabilior: quippe quae causam Christi, & pauperum defendit. Ergo potius amplectenda est, quam opinio

eius noua paucorum, parum tuta, &male fida carinis, parum religiosa, &multum laxa; & quae plurimum bene- ficiariorum mentes a canestibus in terrena demittit. Tertio, s haec nouitas omnibus ferme ecclesiae christiant canonibus ut postea monstrabitur, obuiat; & adeo quidem, i nullus antiquus canonistarum, ut dictum est,eam tenuerit.Eadem nouitas adeo a comuni totius populi Christiani sensu ab- shorret, ut rari sint ex his, qui ex animo sunt christiani, & sacras sacrorumque doctorum scripturas legerunt, qui non aegre ferant audire; tam libere possunt Primates, Archiepiscopi, Episcopi, & alii qui 1; beneficiarii de omnibus suis reditibus ecclesiasticis in P- fanos usus disponere, ac Reges,Reguli,

179쪽

Duces, Marchiones, Comites & alii laici, de suis Lecularibus: eum palamst, nec etiam Papam, licet nulli humanae legi saltem quoad uim coactivam, subiiciatur: c. Proposivit, de cocession. praeben. id sibi permittere:neq; ullius Paps testamentum, saltem ad profana, in hunc diem ab aliquo eius succen6 fore admissum. Quarto, s fugienda sunt illa, quibus quis dum quirit aliena , pe dit sua. c. I. sub fin. I 3. q. I. iuxta illud. Qui totum uult, totu perdit. At haec nouitas efficit clericum ualde odiosum : quin & adeo commouet aliquos Reges, Regulos, &alios laicos, qui decimas & primi-r tias soluunt; quique uel quorum pr cessores, urbes, oppida, montes, ualles, territoria, iurisdictiones, & alia praedia plurima, ecclesiae donarunt, ut eius ministi i primum, deinde pauperes sistentarentur, adeo, inquam, haec nouitas horum aliquos commouet, ut sint quos paenitere incipiat,

ea illi donasse, & uelle si possent Ca

180쪽

reuocare. Quod ut multis in locis tentatum est, ita in pluribus tentatum iri, timeri possit , si hac opinione insatus clerus superbierit, & quaerens aliena, sua perdendi periculo exposuerit . Quinto , quod haec eadem nouitas; est occasio praesentissima die- τro thesaurizandi, pauperes despiciendi, cognatos ditandi, nimium cupiendi, superbiendi, ambiendi, per fas &nefas sacerdotia quaerendi ; imo de - luxuriandi apparatu saltem & uesti-

tu,& utinam non uenere, ac luxur& denique auertendi mentes a cael

stibus desideriis, in quae ut Deus eas couertat, nunquam no rogat & flagitat Ecclesia uniuersa r quas occasio nes fugiendas esse satis probant principium. c. 42. dist. & c. Cum iam dudum, de praeb. & principium extra-uag. Execrabilis Io. XXII. de praefatum. cap. I. de reformat. concit. Trident.sess. 2 .Sexto,quod licet ut cumque audiri possit, & colorem habeat opinio Cardinatis Zabarellae in clem.

Gratiae,

SEARCH

MENU NAVIGATION