Apologia libri de reditibus ecclesiasticis, a Martino ab Azpilcueta ..., super c. vltimo 16.q.1. sermone primum Hispano compositi & ab eodem postea latinitate donati aduersus. N. in nonnullis ei contradicentem eodem doctore Martino ab Azpilcueta auth

발행: 1571년

분량: 699페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

241쪽

zi Apolog. lib. de redit.

rest. q. I 2- col. a. & Maior affirm. in . dist. et q. q. I 7.& loge ante illos Archid. in Clem. Gratiae, de rescrip. col penulis cum aliis multis,qus firmissima responsio est.Secundo, respondetitast falsu inest probari per illud cap. beneficiarios esse dominos redituum suorum bene ficiorum. Nam illud cap. solum inducitur a contrario sensu, quod tamentie et alias dicatur fortissimum in iure. l. I. is de oss. eius cui man d. c. Cum Apostolica, de his quae fiunt a prael. nullatenus tamen habet uires ad probandum id cuius contrarium in iure exprimitur. Elos. sollemnis, recepta ine. Significasti , de for. com p. ubi late

Felyn ,&text. omnium optimus in. c. A nobis , de senr. excom. At contrarium, scilicet, quod non sinat domini

exprimitur in .c. uod autem. 2 3. q, 7. ibi. Non sunt nostra, sed pauperum, quorum procurationem gerimus. c. Conuenior, ead. cau. & quaestione, de cap. penulta & fin. I a. q. ta & c. Edoceri,de rescripti c. a. de donat. & Cle

242쪽

mens ante illos, lib. a. cap. 29. & 39. de constit.Apost.& sanctus Thom. cuius authoritate Aduersarii nitutur, a C. serit ind. Quodlib. 6. art. I 2.& Sec. a. q. 187. art.7. clericos non esse dominos redituum suorum beneficioru,

sed tantum dispensatores, siue quibus est credita dispe satio.Quod ipsum affirmat magnus ille Gratianus huius libri Decretorii author in cap. penuit.. I a. q. I. & probatur per cap. penultae ad caus & quaestione, quae etiam est nissima responsio : quod supra monito. XXIlII. latius probauimus, monstrando efficaciter uerum omnium bonorum Ecclesiae dominium esse penes CHRISTUM. Imo & hoc esse hodie necessaria in salutem fide credendum per concit.Trident. in cap. I. de reform. ses . 23. cuius ea de re uer ba ibi transtulimus. fg MMARIUM.sclariorum facultas impendendi reditu, non fundatur in dominio eorum,sied in cοηcel 'ο- ne ipsius a iure factata num. t.

243쪽

Beneficiarius regularis tam libere disponit de rediatibus siri beneficii regularis, ac secularis defui. benefici secularis. nu. .

XLV. Moneo, nil etiam obstare illud fundamentu, quod prstatus N. ubi supra prae supponit, uidelicet, quod potestas impendedi reditus ecclesiasticos, fundatur in dominio quod habent iaillis beneficiarii, ga id falsum est: non enim fundatur in eo, sed in facultate data eis a iure id facie li. Na Episcopi qui sunt religiosi,& alii quilibet beta ficiarii regulares tam libere possunt impedere de reditibus suis, quam alii Episcopi,& beneficiarii saeculares de suis,

iuxta determinationem Cardinalis florent. in Clem. a. q. Sed & tales,de uita& honest. cler. & in Clemen. Gratia, col. penult. de rescript. quem etiam in praefato libello q. r. citauimus, cui nemo unquam contradixit: cum tamen certum sit, eos non esse dominos illorum , neque capaces dominii eorum, neq; alius alicuius rei temporalis propter solemne paupertatis uotu . quod

244쪽

impiosessione emiserunt. c. Non diis catis. I 2. R. I.&c. Cum ad monasterium. S, fin. de stat. monach. Id quod late probauimus in illa rubri. de stat. . monach. q. I.& satis supra mon. IX. di octo sequent.

, SUMMARIUM. i

r lares alis , quod alis debet , non satisfacit. m.ro Intellectus optimus. c. Peruenit, de deius. nu. 2. Prineeps restoniam ad consultationem, secundum ius pracedens uidetur restondere. nu. 3.3eneficiarius potest soluere cibita siua , etiam - iuste contracta,de reditibus benefici, nut

XLVI. Moneo, nil etiam obstare. c. Peruenit, defideius. quod neruosius uam per praefatum N. inducatur,po- test sic induci.Nemo liberatur soluen, do uni,quod debet alteri; uel soluedos debita qui aliis debet, de rebus aliis . debitis. argumento. c.Forte, & c. Denique. I . quaestione I. & c. Ea te, dei iure iur. At beneficiarius qui non habet patrimonialia unde sua debita solu

245쪽

uat, debet; imo cogi potest so Iue- re creditoribus suis debita sua de r . ditibus beneficii sui; per d.c.Peruenit; . ergo reditus non sunt debiti paupertiabus. Ad quod argumentum uno modo respondet Archi d. in d. g. Agesi rem, uidelicet, quod id fecit Papa ex gratia speciali, & ex preta dispositione. Quae resiponsio nunquam nobis placuit,& recte ab N. c6futatur, quam& nos confulauimus anno I 23. sal-mantic ς prelegedo illud cap. proslarissimo illo doctore Tapia, quem solii a tempore immemoriali uidit Salia... mantica utriusque iuris doctoratu a ses insignitum. Et merito quidem reprobauimus; quia cum Princeps respon- det ad consultationem, secundum ius prius stamium respondere uidetu .iuxta glos celebrem c. Consultarioni, de r temp. ord. & c. Ex tua, de fit. presb. Tum, quia secundum eius respons Nem, cap. illud de nihilo seruiret eκ-tra casum in eo contentum, & ita eL set delendu, ne membranas inutiliter i

246쪽

occuparet. i ux. c. Si Romanoruit . 19. ddist. Aliter respondet Panor. in. c.Caesses. nu. 27. cie testam. uidelicet,

Papa non iubet, ut debita de quibus, ibi agitur, soluantur de reditibus beneficii;sed simpliciter de reditibus clerici: & quod ille habebat alios redi

tus saeculares. Quam solutionem etiatanquam diuinatoria, quando &ubita supra confutauimus. Aliter uidentur respondere Card.& eius sequaces ibidem . Ex quorum tamen responsione sequeretur, si beneficiarius sola debuta intuitu ecclesiae cotracta,& non alia posset soluere de reditibus sui beneficii ; cuius contrarium nos semper i

nuimus ; & ita scripsimus in Manuali

confess. cap. et . nu. I 3 I. asserentes,

poste beneficiarium debita sua, etiam iniuste contracta, s alios patrimonia-ies non habet, soluere ex reditibus sui , beneficii, sibi ea capiendo tanquam pauper. &cart. licet decis. Rot. in antiq. de sol ut. I .& I .de probat. in etiadem no se adeo extendat. Quare aliter

247쪽

ter respodimus nos praef. anno. et s. qua bresponsionem,&modu intelligendi il--. Iud cap. significauimus ind.Manu. ubi , supra : & latius explicauimus ad aliud propositu in lib. nostro, que defendi. musq. a. nu. 3 . quod nescio quare N. dissimulauit, nisi ila forte deerat ei re- , plicatio cotra solutionem, quae est Ora . ni legi ct consuetudini consonantis ma. Respondemus ergo, s beneficia- irius qui non habet alia bona ex qui- :bus aliis suis creditoribus satisfacere possit, est unus de pauperibus: & uisosblutio debitorum eius, censenda eriti in pauperes erogatio; ac ita ipse bene--, ficiarius tanquam suoru redituum distributor, potest ex reliquis ipsoru capere sibi tan pauper, unde sua debita tang debita pauperis solvat. Neq; ob id ipsius beneficiarii creditores prς runtur pauperibus; sed ipse beneficiarius seipsum tang paupere prsfertesiis pauperibus Ppter potestate sibi a iure

coce siam secundu Tho.& oes erogandi rc liqua suorum redituum paupeIN I bus

248쪽

bus quos ipse elegerit. Per quae applicata formaliter ad praefatam inductio- anem, concessa maiore & minore negamus cosequentiam. Ex eo enim 91 n

mo liberatur soluendo uni, quod debet alteri, quod continet maior; & ex .co Q beneficiarius potest soluere suad ebita,& cotracta intuitu personae suae, de reditibus ecclesiasticis si no habet aliud unde soluat, quod continet munor; non infertur u reditus illi no de-Bentur pauperibus, quod est consequens: cum soluendo illos creditoribus beneficiarii pauperis non habentis unde illa soluat, censentur dari pauperibus: quia dantur pro clerico paupere, qui habet facultatem cligendi pauperem cui eos distribuat ; & eligit in primis seipsum,quem debet eligere

secundum charitatem ordinatam. ivx-- in c. Si non licet. 23. q. m.Praeses. C. de seruit. & aqua. -- L . - - - Intellectus nouus, o aptus e. Quod quibusidam,

. XLVII

249쪽

222 inpolog.lib. de redit.

XLV. Moneo noni obstare c. rodet quibusdam, de fideius. quia longe ue- . . rior est intellectus, qui ad id colligiatur ex solutione proxime data ad prγfatum. c. Peruenit, eod. tit. quam sit ille quem praefatus N. illi tribuit, uid licet, quod Abbas, & Conuentus debet soluere pecuniam per se, uel suum religiosum, uel alium, mutuo acceptam de reditibus sui monasterii, etias non probetur in utilitatem eius c uersa, tanquam pauperes quid m, qui proximiores sunt sibi, quam aliis; qui non habent alia quam reditus mon

sterii , unde illam soluant; dc possitne cogi ad hoc a Iudice, quia iuste id facere possunt: quandoquide iuste poΩ sunt sbi pro suorum debitorum sol utione tanquam pauperibus accipei

id quod possent in solutionem debitorum aliorum pauperum, ne ob ea uexarentur, erogare. SU MMARIV M.

250쪽

on uetudo ut beneficiario post mortem cedant fructus primi uel secundi anni, non is eri posse i lum de illis pro libito dis onere. nu. i. Fructus benificiario post mortem cedentes inci

impendenti. num. .

XLVII. Moneo,nil etiam obstare extra uag. suscepti; Ne sed. uac. quia late in nostro libello illi responsum fuit. q. 3. nu. I a. licet id praefatus N. disimulet,& forte quod desuerunt ei copiae ad impugnandam nostram respontionem, quae cotinet, primo extrauag. illam esse Io. XXII. qui est in tit. det elect. inter extrauagantes eius, & intit. Ne scd.ua.inter extrauagantes comunes; Ic in eo solo contra nos & cona unem induci posse, quod approbat consuetudinem, ut beneficiarius per cipiat post mortem reditus beneficii primi,.aut secundi anni, Secundo, ex eo no infertur, eam probare; quod liceat ex consuetudine beneficiariis pro libito testari, uel impendere si uctus primi aut secundi anni,post mur quem: quia hoc longe diuersum est; & a. ε,, diuersi,

SEARCH

MENU NAVIGATION