장음표시 사용
251쪽
diuersis non fit illatio. I. Papiniarnis exuli. E de minor. Imo uir doctissimus: en Zelinus a nemine alio citatus, singulariter ibidem in glos. eiusdem e
trauagantis, quam habet inter extra- vagantes Io. XXIl.tit. de clect. in uerb. defuncto, ait; fructus istos conuertendos esse in utilitatem animae defuncti; vel , ut idem Zenzelinus in alia glos posita in uerb. Ecclesiae, sentit in solutionem nominum uel debitorum defuncti: quod sium mam habet ratione, perpensa mente illorum , qui induxerunt praefatam consuetudinem id permittentem, quae fuit; ne bona deessent tsumptibus funeris,& debitorum solu- . tioni. Quin & in alia glos super uerb. Personis, addidit idem Zen Zel. non ualere consuetudinem deferentem praedictos fructus personis laicis diuitibus. Tertio, quod praedictis non rest
gatur, quod Io.And. frequentius receptus,'in c.Nemo plus iuris de re g. iur. lib. 6. ait, approbari per illam extrau gantem suam opinionem, qua tradi derat
252쪽
derat uesere cosuetudinem permittentem beneficiario testari de fructibus primi, aut secundi anni post mortem suam perceptis e nam illius contextus.
haudquasi id probat, ut diximus; & si
probaret, esset intelligendus de cosu tudine testandi in pios usus,&no profanos,ut aperte colligit ex tribus gloΩsis Zen relini proxime citatis. Neque etiam ipse Io. And. contrarium expresist,& rationes in prslato libello ubi supra citatae, repetitaeq; mon .XXXIX. de praecedenti,& tangendε infra, mon. L. in hanc concordia nos necessario adducunt argument. c. Cum expediat, de elect. lib. 6. & l. I.C.de inocti. do t.
Quarto, ' ex his sequitur; hqredes beneficiarii defuncti non posse praefatos fructus P cipere,nisi tanq. paupereS aut quia debita defuncti ex aliis suis ipso xu haeredu bonis soluissent, uel in loca aliorum bonorinquet defunctus ex suis bonis patrimonialibus, uel quasi prius in pauperes, aut in pios usus impediasti.iuxta ea que dicemus infra ead. q.
253쪽
monito LXXVII. & in q.3.monito ut timo, quae est noua, & ualde utilis lGs claratio praedictorum, & esiorum quam Doctores leuiter attingentes dixer . .sWM VAGUM.
Stipendium militi datur liberum ab onere largis di superflua pauperibus: non autem Episcopo, uel beneficiario pars deputata ei per diuisi
XLIX. Moneo , nil etiam obstare ivlud argumentum quo praefatu N. utitur a simili, uidelicet; Miles stipedium quod ei datur,facit suum;& mercen rius mercedem quae ei datur, facit sua: ergo Episcopus, & beneficiarius reditus sibi per praedictas diuisiones assignatos, faciunt suos. Soluitur enim ne gando consequentiam, & similitudia nem: quia militi, & mercenario soluitur stipendium liberum ab omni one-tre; Episcopo autem, & beneficiatio . per praefatas diuisiones assignantur reditus illi oneri subiecti, cui erant ante
254쪽
di in libello praefato q. Eodem moesdo soluitur illud debili stimum argu-
metum; quod N. formali nempe; ne-neficiar us facit suos fiuctus boneficii exigui, ergo & beneficii yi guis; qua-doquidem manifesta est ratio diisersitatis: nam habenti exiguum ben fit iugnihil sibi honoste sustentato superest, is habenti autem pingue, super . st C DO test, & si ob cii cunstantias persones nin supe esset, Idem esset de habente pingue,& exiguum: per quod apparet, nqfaccre quod aiunt, ad shombum , eg quae subdit, quod maius & minius non faciunt differ e specie, neq; in praedit camento substantiae uerificari magi & minus, &cari.
conruetudo ut bene triarii di ponant in uita drmor te de reditibus ecti Aethicis pro librio, nu libi gentium esse uidetur s ct si esset, non u terret: nec boe debet uideri durlim. nu. c onsuetudo ut legi deroget,debet esse maioris par
. L eademia caturcensis a Io. XXII. erecta. nu. . . . .: P a con uetu,
255쪽
consuetudinem libere te nundi de reditibus bene ia, ciorum non esse clericis in Italia,constat ex lit
teris multorum Rem.Pontis recentioru. nv. q.
uibor commentarium de stoliis clericorum, una cum hac Apologia componit, in c. 2, n liceat
L. Moneo, non item obstare, quod praefatus N. ait; quod ex opinione rece Pta sequeretur quiddam absurdum, uidelicet; ir consuetudo cotraria, quam ille ait ubiq; terrarum esse, non eXc saret beneficiarios ea utentes. Tum,
quia id nullatenus est absurdum, licet aliquibus uideretur durum, ferendum tamen, ut ait Pelagius ubi supra lib. 2. cap. 29. col.sin. ammi lando id sermoni CHRISTI desus carnis esu.Io. 6.qui durus qui de fuit Iudaeis, cum esset u rus. Durum, inquam, uidebitur duris ς orde,& parum in pauperes misericordibus: non autem uolentibus imitari uestigia misericordiae D. N. IES vC H RIS T I, Apostoloru eius,& aliorum omnium, quos hactenus legimus in sanctorum catalogum relatos: neq,
256쪽
his, qui quae sursum sunt apiunt,&non quae super terram, ad Colossen. 3. neque his quae Christi,& non quae sua sunt, quaerunt, ad Philippen. 2. Tum, a quia, licet id praefatus N. dissimulet, huic obstaculo respondimus in pra
dicto libro q. 3. nu.7. negando, quod . etiam nunc pernegamus I esse ubique terrarum, ut ipse ait, consuetudinem
testandi, & donandi pro libito de reditibus ecclesiasticis. Quoniam primo neque Episcopi, neque Abbates, neque alii beneficiarii religiosi, neq; item uiri litterati, Deum ut par est timentes, pauperesque diligentes, qui
saniorem beneficiariorum partem costituunt,usquam testantur, sine specim.
si Papae licentia, nisi ad summum in opera pia. Deinde quod pauci ex his qui in profanos usus testantur, id is ciunt de reliquis , & superfluis suorum redituum ecclesiasticorum r quia collatione aliorum pauci sunt , qui habent beneficia, qui plusquam ad honestam eorum sustentationem sum
257쪽
ciant.Tertio, quod multi obtinentium pinguio a beneficia, decedunt oneratiores debitis , quam superfluis abundantes. iniarto, P etiam paucis eorum qui frugalioris uitae sunt, beneficia pinguiora habentibus, superfluunt multa de suis ecclesiasticis reditibus. dedi elis ex illis suo uictu,& necessariis; mr ue omnia illa impendan siue parcius uiuendo aliqua partem sibi reliquent. Deductis denique, quae ipsi sua industria, suis muneribus, & functionibus,
xeniis, & donis magnatum, cognatorum, donatorum, & alioru amicorum qu seiunt.Deducti stellio subuenti ribus, quibus toto tempore quo b neficiarii fuerunt V subuene uni mendicantibus; relig osis, uel ali is cognatis , familiaribus, &am cis egentibus, intuitu egestati5.Deductis etiam quarto iis, quae decedontes t stamento re
linquunt; sumptibus funeris famulis
benemeritis, atquπaliis ni is operibus. D ductis quinto mercedibus quas forte meruerunt per ossicia ecclesiae uni-. i uersali,
258쪽
.uersali,aut particulari impeta, ultra ea quae intuitu beneficiorum debebant; iuxta sententiam Io.Maioris, in praediis cto libello q. I. a nobis relatam,& inafra mon. LXXV. repetitam. uae o . nia , iuste deduci posse, in praefato tu. hello q. I. a nu.48. usq; in finem questionis probamus , & infra repetemu Aa mon. LXXV. usq; in finem; & re lubicetur in summam infra q. 3. mon. uit .
Itaq; pauci profecto sunt, qui attent dii si testantur de reliquis beneficioruintuorum in usus profanos; sed solum de 'patrimonialibus, uel quasi patrimo: nialibus;& de his quae frugalitate, partii simonia, industria,labore, negotiatic 'ne, ac officiis, siue, ut ita dicam, seruiti A parta possident.Qolare, ausim affirmo: re, ne dum Omnes beneficiarios , sed -neq; 1Ilorum maiorem partem, sed ni que eoru uicesimam, neq; etiam qu i dragesimam contra sententiam conis munem testari, uel donare consueuis . se: & cum ad legem abrogadam opol teat maiorem subditorum partem c6
259쪽
tra eam Acere, secundum Panoraec pili in c. fin .nu. I 8.de consuet.apparet
liquido, non esse inducta ullam cosumtudinem, qua beneficiarii ad libitum testentur,aut donent, nisi ut plurimum, in opera pia, etiam si consuetudo pra, sals legi derogare posset; quod tamen facere non posse, infra q. 3. m On.M. probabitur. Et quicquid praedictus N. dimidio aetatis me iunior,facile de huiusmodi cosuetudine pronunciet, ego iam agens annu LXXVIII. gratias Deo, coram quo haec scribo; licet ab infan- ia studiis litterarum dicatus; quasi eas fugientes sequens, peregrinatus fue-- zim, primu, per Celtiberiam, siue N uartam; deinde,per Castellam nouam: tertio, per Galliam: quarto, per Castel- Iam ueterem: quinto, per Lusitaniam rsexto, per utramq; Castella, & Naua ram: & deniq; per Galliam, & Italiam; in cuius Roma, omnibus nominibus, nostra sententia, summa; in qua plura
dicens, iam tertiu annu continuu ago.
Et guis a quinquaginta annis,aut am ι plius
260쪽
plius de iure colator, non memini uΩquam uidere consuetudine benefici rioru utendi tam in morte si in uita reditibus ecclesiasticis perinde ac patria monialibus. Imo audiui Casturci, dii in eius Academia erecta a Io. II. ibi γ ut aiunt orto,sacros canones pnaelegerem;re res ecclesiaru, qui uellent ne testameta eoru a fisco Episcopi in ius: vocarεtu solere quotanis certa quani litate in opera pia ipsi soluere, qd ai bant praefati Io. B.priuilegio niti .Et in Dibus praedictis prouinciis, uidi plurimos secundu coem sentietes,& ope-- rates;imo & cosulentes,quantu,& qua via posset donare in uita uel relinquere in morte aliqua aliquibus cognatis de reditibus beneficioru etia tenui rit,eo s ignorabat dictu Innocetii cointer receptu in cap .Episcopus,de prsb. -de quo in praeflibello q. I.diximus,&supra mon. X.repetiimus: per quod
..magnopere temperatur comunis sen-
-tentia, scilicet; posse beneficiarium seruare situm patrimonium, & reditus