De beatissimi Petri apostolorum principis primatu, Romano itinere, et episcopatu Dissertationes Francisci Ant. Zaccaria, Thomæ Mariæ Mamachii, Petri Fogginii

발행: 1872년

분량: 290페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

251쪽

Papam non Sancti Petri successorem, sed Petrum ipsum et dicunt, et credunt, ac fere supra Petrum deifeant, Domin m totius Christianitatis procla

mantes.

Quicumque fuerit criminationum istarum auctor, profecto quasi unus ex insipientibus locutus est. Ut praeteream dicere, quam aequum Sit, RO- manum Pontificem, ubi de sacerdotali auctoritate , et ecclesiastico dominatu loquamur 11 totius Christiani orbis Dominum proclamare, unde a D. Anselmo 123: Dominus, et Pater eotius Ecclesiae in terra peregrinantis Vocatur, et

D. Bernardus 13) Eugenio Papae dixit: Orbe

Meundum ei, qui forte volet e lorare, quae non ad tuam pertinent curam; neutiquam sane vitio vertendum est, quod Papa non solum Petri successor dicatur, et credatur, verum etiam Petrus

ipse. Cum quicquid honoris, et auctoritatis D. Ρe-

11ὶ Quas si quanta sit Romani Pontificis auctoritas, dixi in meis meaibua Historieo-Polemieta, in eeleberrimam Οἰeri Gallieani de Eeeleatastiea potestata Declarationem, quas, celebratis de more Anniversariis inferiis Piis mani-bna Theologorum Florentinae Universitatis publicae oppugnationi proposui, et oditae sunt Florentiae an. 1738.

252쪽

trus. non ut Apostolus, sed ut Christi Vicarius in terris obtinuit, in illum derivatum sit; quid mirum, si aliquando ipsius Petri nomine appelletur 3 Gravissimi fecerunt viri, et quidem Latinae Ecclesiae non solum, ut Bernardus Abbas Clarevallensis 1M et Ravennas Episcopus Chrysologus 15) sed etiam Graecae, qualis maximi nominis Theologus Theodorus Studiis, qui in Epist. ad Paschalem Papam 163: Petrum eum

vocat Petri sedem mornantem. Πετρος γαρ πυ, et υ Πέτρου Θρουον κοσμι ι καὶ διεπωυ. Petrus enim tu, Petri Sedem Mornans et regens.

Quod vero additur, Romanum Pontificem et supra Petrum a Latinis de eari, inauditum plane est, cum Latinorum Ecclesia numquam hoc sibi

somniaverit. Ceterum, si Imperatores, qui Caesaris, et Augusti successores se esse iactant, utriusque nomen sibi vindicant: certe eadem plane ratione etiam Romani Ρontifices, qui in Cathedra Romana Petro succedunt, Petri nomine insigniri iure et merito possunt, quamquam nemo illorum, neque dum illud sibi, ut proprium, sumpserit, et tantummodo aliquoties sibi unus et alter ex eis Vindicaverit, cum scilicet omnem suam auctori-

l4 Lib. 2. de Consid. cap. S. 15ὶ Ep. ad Eutyehem, quae refertur in Aetis cone. Ohaleedonensis. V. Concit. Labbei est. tom. 4. col. 802. edit. Ve

16 Lib. 2. Ep. 12. V. Opp. Simon di tom. 5.

253쪽

tatem a Petro ipso excepisse declarare voluit, ut

et Leo Magnus fecere , quorum ultimuS in ea, quam suo et Romanae Synodi nomine Pulcheriae

Augustae scripsit Epistolam: 20 οπερ ῶνα, inquit,

Οἰτρί του Θ Σου βοηΘρυντος συγχωρησει. Quod ut Obtineat, probatissimae nobis fidei pietas ture, quas laboribus Ecclesiae semper concurrit, preces nostras, clementissimo Imperatori specialiter veluta Beatissimo Petro Apostolo legatione commissa, manifestare dignetur, ut priusquam civile hoc, et eae itiale bellum intra Ecclesiam convalescat, redintegrandae unitatis copiam, Deo auae iliante, concedat; sciens imperii sui viribus profuturum, quidquid Catholicae libertati benigna ipsius fuerit dispositione collatum. Ssid illuc unde discessimus revertamur: quod Petrus Romanum Episcopatum gerens obierit,

254쪽

nonne ipsa demonstrat Romanae Ecclesiae summa dignitas, atque auctoritas3 Quid ceterae omnes Ecclesiae, unanimi consensu, ei Semper primatum detulerunt, ut ex appellationibus quocumque Ecclesiae seculo ad eam habitis, et ex innumeris

Conciliorum, Patrum, et Principum testimoniis luculentissimis clare patet, nisi ob reverentiam B. Petri, qui illa in sede Sacerdotii Principatum, ut verbis Augustae clarissimae feminae utar 21

dem miror, quod etiam Blondellus a veteribus numquam in dubium revocatum esse fateatur, vel quod Petrus Romanam Ecclesiam rexerit, vel quod Ροntifices eidem succedant: de Calvino miror, et plane vehementer, quod eum non Se pugnare , Petrum Romae mortuum fuisse dixerit, fuisse tamen Romae Episcopum, praesertim longo tempore, persuaderi non posse inde subdit. Nonne maximus de utraque re SS. Patrum consensus γSin autem Romae Episcopus Petrus non fuit, cuius itaque urbis Episcopus erat, cum mortuus est y Cur longo tempore Romanam Sedem non tenuit 3 Illa relicta, quam occupavit 7 Habent in Ecclesia Romanae Sedis Ρontifices, toto terrarum Orbe consentiente, primatum: unde hoc illis, si

Petro non succedunt

255쪽

Novi Heterodoxos reponere, etiam de aliis Episcopis praeter Romanum interdum dictum fuisse, Petri Cathedram eos obtinere; praeterea, ceteros Apostolos nullam peculiarem Ecclesiam dignitatis , potestatisque suae heredem fecisse: postremo, Apostoli, et Episcopi munera inter se pugnare; et hac ipsa ratione maxime fidit Bag-

nagius, unde Eam non uno in loco audacter repetit 22), plane evidenter demonstrasse sibi suadens Ι. quod Episcopi populi, et oleri suffragio eligerentur; Apostoli autem non habuerint munus

suum vi huius ecclesiasticae electionis, qua constituuntur Episcopi: II. quod Episcopi per tres

Episcopos consecrarentur, et nemo Episcopus sit sine ordinatione, quae est impositio manus Episcopalis , et quae tamen non adfuit Apostolis a Christo missis cum omni Ecclesiastica potestate, neque Episcopali excepta: III. quod Apostoli, quae viderant dicerent, Episcoporum autem sit non Visis, sed credita mysteria proponere: IV. denique, quod Episcopis peculiaris pars Dominici gregis credita sit, Apostolis autem creditae sue rint omnes gentes. Interea S. Irenaeum non quartum, sed tertium Romanorum Ρontifidum dixisse S. Clementem, qui in ea Sede Anaoletum, cui LinuS praeceSserat, excepit: S. Ignatium, qui Episcopus erat, in Epistola ad Romanos ingenue sa-

256쪽

- 235 teri, Se non praecipere, ut Petrus et Paulus :tandem S. Augustinum veritum esse, ne Petro

iniuriam intulerit, quod illum Cypriano compR-raverit : Ceterum magis vereri debeo, ne in Petrum contumeliosus eaeistam. Quis enim nescit, illum Apostolatus Principatum cuilibet Episcopatui praeferendum 'Respondeo, merito quidem, et optimo iure doomnibus Episcopis dici posse, Petri gradum obtinere; sed ea ratione, qua etiam omnes veteris Legis Doctores in Cathedra Moysis sedere dicebantur : nempe, quod unus Petrus Ecclesiasti ei ordinis, et potestatis in omnes Episcopos derivatae, veluti fons, et origo sit, non autem quod Ρetro Episcopi omnes directe succedant; quod aliqua ratione a Petro Episcopalem auctoritatem acceperint, non autem, quod etiam illius Primatus heredes sint; quod ipsorum auctoritas ad auctoritatem Petri ordinem dicat, non autem quod etiam totam Petri auctoritatem adepti fuerint. Dedit Dominus Apostolis omnibus, et idcirco omnibus etiam Episcopis, clave' Regni Caelorum, eas tamen potissimum Petro commendavit, ita ut adhibendi potestatem ab ipso Petro eos quodammodo

accipere voluerit, ipsi enim ait: 23) Ee tibi dabo

claves regni caelorum , et quodcumque ligaveris super terram, erit ligatum et in caelis, et quod

cumque solveris super terram, erit solutum et in 233 Matth. 16. V. 19. Diuitiam by Corale

257쪽

huc clausum putas caelum, et mento claves eius hic Dominum Petro , et per eum Ecclesiae reli

quisse. Et S. Optatus Mileuitanus : 25 Bono

unitatis S. Petrus, cui satis erat, si postquam negavit, solam veniam consequeretur, et praeferri omnibus Apostolis meruit, et claves regni caelorum communicandas ceteris solus accepit. Cum his

concinunt illa S. Leonis : 26ὶ Transivit quidem

etiam in alios Apostolos vis potestatis illius, et ad omnes Ecclesiae Principes Decreti huius constitutio commeavit: sed non frustra uni commendatur, quod omnibus intimetur. Petro enim ideo hoc singulariter creditur, quia cunctis Ecclesiae Reetoribus Petri forma proponitur. Manet ergo Petri privilegium , ubicumque eae ipsius fertur aequitate iudicium. Nec nimia vel severitas, vel remissio, ubi nihil erat ligatum, nihil solutum, nisi quod B. Petrus aut soluerit, aut ligaverit: et S. Pacianus inquiens: 273 Ad Petrum locutus est Dominus, ad unum, ut unitatem fundaret in uno, moae id ipsum in commune praecipiens. Placet etiam D. Augustinum referre ubi scribit: 28

Has claves non homo unus, sed unitas accepit Ec- 24ὶ Seorpiaci eap. 10.

25) Lib. I. eontra Parmeniauum. 26) Serm. 3. in Anniversario die Assumptionis suae ad Pontificatum.

258쪽

- 23T elesiae. Ηino ergo Petri eaecellentia praedicatur, quia ipsius universitatis, et unitatis Ecclesiae

figuram gessit, quando ei dictum est: Tibi trado, quod omnibus traditum est. Rem et luculentius exponam , Sed Theologorum lingua, ut clarior sim, uti liceat. Siculi universalis Ecclesia una ecti, et unum corpus ex singulis particularibus Ecclesiis cum Ecclesia principe, quae unionis origo, et centrum est, coniunctis, atque unitis compositum: ita pariter una tantummodo est in Ecclesia Episcopalis Cathedra, quae ex omnibus constituitur Episcopalibus Cathedris una inter se copulatis per

communicationem et societatem, quam unaquaeque habet cum Cathedra principe, unde incipit unitas et terminatur. Igitur sicuti omnes Fideles Christiani in eadem Eeclesia sunt, quod Ecclesiae capiti uniuntur; ita Episcopi omnes in eadem

Cathedra sedent, per eam communicationem, et unionem, unde exoritur unitas Cathedrae, et Episcopatus in Ecclesia. Quamobrem, etsi peculiarem etiam Cathedram singuli Episcopi habent, tamen etiam uniuscuiusque peculiaris Cathedrae ceteri omnes Episcopi participes sunt, quod unaquaeque illarum eius Cathedrae pars sit, quae una est in Ecclesia: et quia in hoo, ut ita dicam, Cathedrarum corpore centrum et caput est

Romana Cathedra, quam Petrus EccleAiae caput constituit; hinc non solum ipsa Romana Cathedra , sed reliquae etiam peculiares Cathedrae,

259쪽

Petri Cathedrae appellatae sunt, quamvis . illa rum Episcopi peculiarem Petri Cathedram, quae

est Romana, minime teneant, sicuti neque Romanus Episcopus Cathedram illorum, unoquoque peculiarem Cathedram suam tenente, veluti partem, non Romanae Cathedrae, sed Cathedrae illius, quae ex Romana Cathedra, ut omnium Principe, et ex ceteris omnibus Cathedris per societatem , coanmunicationem, et subiectionem ipsi Romanae Cathedrae unitis, constituitur. Apposite S. Cyprianus 29): Loquitur Dominus ad Pe-erum: Ego dico tibi quia tu es Petrus, et super hanc petram aediscabo Ecclesiam meam, et portas

inferorum non vincent eam. Pibi dabo claves regni caelorum etc. Et post resurrectionem suam dicit: Pasce oves meas. Et quamvis Apostolis omnibus post resurrectionem suam parem 'potestatem trobuat, et dicat: sicut misit me Pater, et ego mitto nos, accipite Spiritum Sanctum etc. tamen, ut unitatem manifestaret, unam Cathedram constituit, et unitatis eiusdem originem ab uno incipientem sua auctoritate disposuit. Hoc erant utique ceteri

Apostoli, quod fuit Petrus, pari consortio prae- diei honoris, et potestatis; sed mordium ab unitate prosciscitur, et Primatus Petro datur, ut una Christi Ecclesia, et Cathedra una monstretur. Et

inferius: Episcopatus unus est, cuius a singulis in solidum pars tenetur. Ecclesia una est, quo 29 In Lib. de Unitate Ecelesiae etc.

260쪽

in multitudinem latius incremento fecunditatis emtenditur, quomodo solis multi radii, sed lumen unum; et rami arboris multi, sed robur unum

tenaci radice fundatum; et cum de fonte uno risi plurimi desuunt, numerositas licet dii sanideatur mundantis copiae largitate, unitas ta men servatur in origine. Avelle raditιm solis aeorpore , divisionem lucis renitas non capit. Ab arbore frange ramum s fructus germinare non poe- erit. A fonte praecide rivum, praecisus arescit. Sie et Ecclesia Domini luce perfusa per orbem totum radios suos porrigit; unum tamen lumen est, quod ubique diffunditur, nec unitas corporis separatur. Ramos suos in universam terram copia ubertatis eaetendit prouentes largiter rivos latius e andit: unsem tamem caput est, et origo una, et una mater fecunditatis successibus copiosa.

Multis etiam aliis in locis eadem docet S. Cyprianus, sed satis sit addere, quae habet Ep. 40.

in qua ita scribit: Deus unus est, et Christus unus, et una Ecclesia, et Cathedra una super Petrum, Domini usos, fundata. Venio nunc ad alteram obiectionem, et in primis animadverto, quod plures erant in Apostolis dotes , ac praerogativae , et ex eis multas nec ipsum Petrum relinquere potuisse. Ceterum dignitatem Episcopalem, certe in eos omnes deri-Varunt, quos crearunt Episcopos; unde Episcopi omnes eorum Successores iure et merito appellantur; semetipsos autem nullius peculiaris urbis

SEARCH

MENU NAVIGATION