장음표시 사용
41쪽
bentis γρ. ἴτω inveniens, utramque lectionem in textum B recopii l Verba A δοξειεν Sc. viiii interposita sunt ut Glaucon declaret sibi de ea re aliquid dubii adhuc in animo remansiSSe, itaque sine causa ea alter abesse maluit Astii Π ῶς δοξειεν αδ ii probavit H. Jackson Iourn os Philolog 1872 praeterea 3 uείνειεν et requirens. Stium vero iam Schneid. et Campb recte refutarunt et illud ἄν post δ serri potest, quam
pro et si hic usurpatum malim delere verba καὶ μη ἄπτεσθαι mox D petita. t Optimi codd. ω φησει praebent, quod Schneid. Herm. Bait Campb recte receperunt. Sicut enim in praegressisῖν φαίη τις legimus, ita et hic φήσει opus est. Ille τις in non differt a ti, περὶ του τοιουτου που λεγοντι. MOX MuretuSci. ς φησιν ὁ α πατὴρ περὶ του τοιουτου λέγων, quam men dosam esse ' et alii et Herwerdenua Mn. 1883 intellexit, ipse corrigendum cenSen ῶς φησιν ὁ πατηρ περὶ του λογου λέγωνJ coli. Theaet. 164 , Symp. 177 D. Cum ille λογος sit tmii πολλον opinio iniuStitiam prodesse, iustitiam nocere', me vulgata non offendit nec Campbellio coli. 362 δεανῖς εἰρησθαι περὶ του λογου arbitrato περὶ hic ab ἡ περ non discrepare assentior. Badhamus sed Philebi 1878 ci. ὁ πὲρ pro περὶ του .λ λέγων i. e. the advocate of this teW.' Contra Saepe περ idem ac περὶ significat Paulo post O. Apeli Flech. bb. 1893 ad 147 sollerter i. σηλιλωτατος pro θλιωτατος Saepius ῆ λίθιος et ανοητος eorumque SubStantiva copulantur, cf. Phaedon.
95 C, Theaet. 176 E. Ego conferri iubeo locum Gorgia 491 Ε, ubi Callicles exclamat A δὐ In τοὐς ὴλ ovi λέγεις τους
σώφρονας. Nihilominus e non probanda St, cum tam λαθλιωτατος δοκειν quam φ λιθιωτατο δ opponi OSSit ὁ σωινεῖν i. e. ὁ εὐδαιμονίζειν coli. 344 Α καὶ ἀδικῆσαι οὐκ ἄν ἐθέλοντας
361 B Corrige sis vid dicta ad 334 Ε καὶ δια ἐώ- Quam
facile Ita post ΚΑΙ excidere potuerit, neminem, opinor, fugiet. Mox Hermerd. Mn. 1883 ci. Dαι ἀγαθὸν ἐθέλοντα, male, nam et in 362 A δικον poAt τον δικον iteratum, itaque noStro loco post εἶναι adjectivo opus eat. Pro γαθb potiu δ&αιον
exspectaveram et sori se Plato ScripAit δοκεῖν δ&αιον, uir εἶναι θέλοντα. Scholiastea Platonia in hunc modum AeschyliverSum citat: ου γαρ δοκεῖν δ&αιος, αλλ' ναι θέλων. OStquam δ&αιον post δοκεῖν periit, librarii γαθὸν vocis γενναῖον intercoretamentum in g. adscriptum 7 in noxium intulerunt l advigius Baltero probante correxit τοιουτος εἶ J, non male, quamquam et δηλον αν ουν emendare licet SaepiuS Di, ην et malo omittere Solet vid. Schangium in Novi Comm. Platon 1871'' errat Schmelgor putans o et ni simul omitti posse . Post sententiam conditionalem εἰ oζει κτλ mihi indicativus post τοιουτος ἐστί maduigius supplet displicet V m αδηλον 3ν pro οἶν recepit Her erd. n. 1883 commate post εἶναι posito, quod ferri potest dummodo . advigio ιη deleatur. - E. Meliter Mn. 1854 recte i. ἡπὸ κακοδοξιας propter Phrynichi Bekk. necd. 181 p. 6 13 verba ἄτεγκτος
παρηγορημασιν Αἰσχυλος δοτικη ἀντὶ γενικη Ηττικω χρησατο θει. Πλάτων γενικη κέχρηται uiri τέγγεσθαι ὁπὁ κακοδοξίας Patet latonem scripsisSe τέγγεσθαι κακοδοξίας miSSa praepOSitione. Tέγγεσθαι vid. Photium idem S atque εἴκειν. Ut ηττασθαι et κρατεῖσθαι c. genitivo conStruitur i. e. cedere , εικεινὶ, ita
Plato τέγγεσθαι adhibuit Pro ἴτω in codd. it Scriptum de Paro Campb annotat By- is ἴτω correcte to ἐτω. Sexcenties in Par. pro ι modo Scriptum, modo correctum est lis N L περιμένει pro πηιένει recte cf. 365 Α probarunt
σεται recte probarunt H. Olfius et Her erd. Mn. 18833. Pro ἐκκαυρήσεται antiquitus testibus Clemente lex. Eusebio, Theodoreto ἐκκοπήσεται legebatur Sic et nonnulli codd.), unde Αstiua suspicatus est Platonem ScripSiSS ἐκκαυ σεται καὶ ἐκκοπησεται, quam Sententiam HerWerdenUS l. l. comprobans praeterea correxit ἐκJκαυ σεται καὶJ εκκοπησεται κτλ. ProrSUS amentior erWerdeno, quamquam non infitior etiam, ἐκκάειντους ὀφθαλμους Gorg. 473 C, Herod. 7 18 inter suppliciorum genera tota ἐκκοπτειν, ἐξορυττειν του ὀφθαλμους referendum esse Ciceronia aetate nondum corruptus hic locus fuisse videtur,
quum in eius de Republica Lib. III exhibeatur bonus ille
42쪽
vir effodiantur oculi, vinciatur, uratur etc. V Pag. 613 Εquoque Hermerdenus malit ἐκJκαυθησονται.
362 obsti e ui ξυμβάλλειν κοινωνεῖν memo recepit, male, quia illa verba inter se non disserunt cf. 333- ξυμβόλαια δὲ λέγεις
κοινωνήματα, 343 D πρῖτον μὲ ἐν τοῖς προ αλλήλους τλ Omnia que iniusti emolumenta in hac Sententia per unum tantum verbum enuntiantur. Propter verba in Legg. 738 Α τα ξυμβο- λαια καὶ κοινων ωατα vir doctus A. Plati Class. Rev. 1889 malebat ξυμβάλλειν καὶ κοινωνεῖν POSSunt Sane qui negabit 2 verba illa copulari cs. X. gr. Procli 'Επίσκεψις τῖν re
c structura id non patitur il Richard Class. Rev. J893 3l.
αμείνον' s. ἀμείνονα G τω κτλ, quo non opus St. Praeterea Plato tantum formis per νι utitur Sicut ους pro ονες, ονας ,
ut non licsat vitiosi sormis bonas commutare librariorum D more. cod. Par. A, Venetus , alii omittunt φη probante uno ait.), male Scholiastes legiSSe videtur ἀδελφὁ ἀεὶ παρείη, quod minus placet 'videtur αε e male lecto compendio AH i. e. Mρὶ prodiisse). Non ex Homero, Sed ex aliquo poeta haec sumpta esse Atius putavit immemor conSimilis in Protagora' loci p. 339AE 340 Α. 363 optimi codd. non φ αδίκω sic MuretuS, Herm. Schmelzer,
Campb. , Sed id δικαίc praebent, quod serri nequit. Unius codicialectionem αδ του εὐδ ὁντα ἐπι πλέον et probarunt Ast 1814 , Madvig, aiter, rectisAime Madvigius autem salSus est annotan non aptissimum hoc τω ἀδίκ' Si neque enim Glauco iniusto simpliciter haec evenire dixerat, Sed iniusto, qui luStus vider0tur; cf. iniis 362 ult. ούτω φασίν, ὼ Σώκρατες, κτλ, ubi ta δίκω simpliciter dictum est pro τω δικί, τί δοκουντι
κt nem, paruit: cum emphasi verba το ς ὁσίοις pronomini relativo praeposita esse Campbellius dixit comparans T Ε . τε α Κρονος ς ἐτιμωρί σατο, 13 C τουτο ς ποιητέον. FRUIO cum obeto dicenti steri non potest ut dativus e verbo Sequenti SuSpensu illi pronomini praemittatur. Scriptum erat ΓΑ ΘΑΛst altero A misa Sciolu neceSSarium pronomen alieno loco B inseruit.' i Hesiodi veraua sunt
τοῖσι φέρει με γαῖα πολυν βίον, ουρεσι δε δρυς ακρη μέν τε φέρει βαλάνους, μεσση δε μελίσσας, ειροπόκοι δ' ora μαλλοῖς καταβεβρίθασι,
τίκτουσι δε γυναῖκες εοικοτα τέκνα τοκευσι.
Illum pluralem κρας et μέσσας Plato ad τας δρυς accommo davit, sicut in 362 ult. καρπουμενον ScripSerat pro καρπου- μενος Illud in Secundo verS interpOSitum φησὶ s. φησιν), quod aliquot codd. omittunt, abeSSe malo. IiS, qui φησιν retinent, verSuum formam Servare non licet, quamobrem recte 388 Herm. Verba ποποι φάναι a verSibu Secrevit. In Alcibid. IIp. 143 A quoque φησὶ Sic interpositum est, item on. 53 Α 538 . t Par. ΑΦ bis praebet sicut sere ubique, Par. V aut i correxit ὁς. t in Veneto Ob occurrit. In aliis
quoque vocabuli tota superscriptum in Par. A cernitur: ει sere Semper , ραστω νη, αδην, alia. Non dubito quin forma ὁς Platoni reddi debeat Iota superscripti Basilus exemplum dedit in voce αχεσθαι. - MOX legendum cenSe ἀγαγοντες τι λόγωJ, quia per totum hunc locum res fictae narrantur et Statim SequenAποιουσι incit ut illo additamento carere possimus. Inam quoque I legitur κατορυττουσι omisSi verbis τι λογp. liobet Mn. 1878 p. 35l correXit διαγειν μεθυοντας κτλ, quod probandum, quia ex ipsa rei natura St ut ii, quibus coronati convivium apparatum Sit bibant. Vocem iaθην non in malam partem accipi
oportet. - Campbellius putat Platonem in συμτόσιον των ὁσίων lusum verborum obvolviSSe, Sicut in 195 Ε λελυμένου- λελουμένου, 540 C δαίμοσιν - ως ευδαίμοσι, 614 B ἐκίνου - αλκίειου, 621 C ἐσώθη - σωσειεν, Symp. 185 C LIαυσανίου δεπαυσαμένου διδάσκουσι γάρ με λέγειν ουτωσι ι σοφοι , Phileb. 16 δηλῖσαι μεν ου πάνυ χαλεπον, χρησθαι δὲ παγχάλεπον Rep. 80 ὁ Ηρίστωνος υὸς ὁ αριστον κρινε.36 1 In Veneto verba τε και δικαιοσυνε in g. adScripta Sunt manu recentissima, in Par A et Veneto SismisSa Sunt.
43쪽
s καὶ θεοὶ πολλάκις τοῖς μὲν κτλ non necessaria est i Optimorum codd. lectionem βλαψε Solus Campb adhuc tuetur. Lectionem βλα νει Schn Herm. ait Schmelger amplexi sunt. Nullus
autem locus futuro est, sed oriato, quia praemiSSum ακεῖσθαι praesen eat. Ipse Scholiastes κεῖσθαι per θεραπευειν explicanSostendit Se ακεισθαι praesens habuisse cum praesenti oriStuS, non futurum copulari potest, s ex gr. 365 D υτ λανθάνεινουτε βιασασθαι, 442 x αλλα καταδουλωσασθαι και ειν ἐπιχειρηση.
Optimo igitur iure Mureti m βλαψαι recepit Astius. Postquam βλαηναι in βλα φειν abierat, iterum vocabulum corruperunt librarii, sicut in bin αιρεῖν δοκε pro . δοκεῖν ScripSerant. - Muretic' αδοντες pro δόντες probarunt Schaeser ad Dionysii Comp. Verb. p. 2463, obetus, advigius, aiter, optime Quamquam ὁδόναι nonnunquam Significat διδασκειν, . tradere,' i Sensus hic minime idoneus est, quia Homerus dici non potest κακίας πέρι praecepta dedime. Solum αδοντες genuinum est. Eodem modo, quo hic librarii in 3982 διδομενου pro *δομένου tradiderunt. Madvigiua praeterea περὶ pro πέρι Scripsit, quam emendationem iniuria non recepit Campbel ευπετείας pro acc plur accipienSδιδοντες servato Inepte Liebhold Fleck. Jbb. 1888 d. 137 ci. περὶ εὐπετείας διελθόντες. Post ἀνάντη Par. AR mg. adscripsit καὶ τραχεῖαν. Veneti , lectionem στρεπτοὶ δέ τε καὶ θεοὶ αὐτοὶ probarunt Besther, at campbeli Par' A vero praebet
λιστο ὁ στρεπτοί τε, unde Schneider probantibus Herm. ait. Schmeig. essinxit λιστοὶ δέ στρεπτοὶ τε καὶ θεοὶ κτλ. Videntur quamquam steri etiam potuit ut memoriae errore Plato sic scriberet antiquitu ante Alexandrinam Homeri recensionem duae lectionea λιστοὶ et στρεπτο pervulgatae fulMe, quarum vero alteram ut minus elegantem propter Sequens Hσσομενοι Alexandrini missam secere. Non dubito quin Plato λιστοί scripserit. In sequentibus Homeri codd. exhibent καὶ οὐ μεν θυέεσσικοὶ ευχωλης γανησιν Permulta documento sunt Platonem poetas memoriter citaSAe. In praegressi Hesiodi versibus codd. Hesiodi non λείη, sed λίγη exhibent. Nescimus an memoriae lapsu illud
λιστοὶ debeatur. In Hom. Θ 488 legitur τρίλλιστος. Hemster-husius nota s. vide ad 330 B dub. i. ρμαθον pro μαδον , quod quidam Vaticani Mureti praebebant. Cum vero nomen
6μαδος possit Significare multitudinem' Hesych ouαδον αθροισιν. στρατον, Schol. Platon συναγωγήν), nil mutandum cenSeo. Apud
δια θυσια ν quidam codd. praebent μετά τινων ἐορτον τε καὶ
θυσιGν ipse Venet. I exhib. non δια VI. Sed καὶ θυσιον , quod ex g C petitum est, ita ad παιδιας librarii ηδoνῖν ad Scripserant Astius vertit cum ludorum oblectamentis,' Campb. . and portive delighta.' complures codd. exhibent καὶ μεταπαιδιας ηδονῖν, quod petitum. 365 1 Cobeti ' περιμένειν nemo recepit, recte, nam indicativus ab ος pendet. MOX corrigere praeStat αρετῆς α τε πέρι καὶ
illustravit his locis 330 c, 360 c, 416 B, 494 , 432 Α, 23 Ε,
aliis Parum igitur hic ποιεῖν a νοεῖν discrepat. - Attici Scriptore Scribunt ἐπτομην πτέσθαι, πτομενος Peris Scribunt HomeruSot tragici vid et Schangium p. XII praef. p. 183. Par. AR mg. B exhibet καὶ ἐπιπτωμενοι. Post ἀπάταις p. indarum ChriSt. D. 233 sequuntur haecce ἀναβαίνει quod accommodationis gratia in ἀναβάς lato mutavit, id dicta ad 363 B ἐπιχθονιον
γένος ἀνδρῖν, δίχα μοι νοος ἀτρέκειαν εἰπεῖν. Stiu ci. κατα μεν γαρ τὰ λεγομεν pro τὰ μεν γαρ τλ, quo non pus St. Recte Schneide hic anacoluthon esse Statuit, cum τὰ λεγομενα Sub lectum voci φασιν Me nequeat. Ita vertam Latine: Secun
dum ea quae Volgo μεν dicuntur, nam quomodo res ipSa δε comparata Sit nescio, mihi nullum commodum erit, ut dicunt, etc.' - Optimorum codd. ecl. ἐὰν καὶ sim δοκ tutati sunt Belist. St. Schneid. Campb., prave ut demonstravit Her- mann qui cum obraeo Advers. crit. ἐὰν μη καὶ δοκαὶ deterr codd. recepit probante altero. Mihi neutra lectio placet, quamobrem lego hi καὶ δοκω. Quod sola iustitiae species i. e. iniuStitia iustitiae inSignia furata, commoda affert, inde emcitur cuique, nisi sit iniustus, vel iustitiae Speciem nocere. Verba igitur ἐὰν μη καὶ δοκω i. e. niSi etiam iustus videar cum vero pugnant; cf. ex gr. 313 C
44쪽
ego propter praegreSSum 361 Α παρεσκευακέναι persectum praec seram. Mox lege προθυρα μεν καὶ σχημα κυκλω κτλ. VOX σχῖvi interpretamentum Si verbi προθυρα et Phileb. 64 obvii). Versus Archilochi sunt hice et δ' ci αλωαχὶ κερδαλἐii συννὶντετο πυκνὸν χουσα νοον Bergk. Anthol Lyr. r. 88 a . Pro φησὶ Ven. Π φησει praebet, quod recte Bkk Αst receperunt; D cf. in reSponSO φησοειεν et 366 Α φησει l Cum paucis codd. legere malo πὶ γαρ τω pro τὸ λανθάνειν, cf. Phaedr. 24bi
ἐπ φελεία . . . ἐπιπέμπεται et ἐπ ευτυχι . . . . δίδοται MOX Opti
negativa demonstrationi aptum sit Bekker et Campbello m oud' καὶ risu μελητέον probarunt. Cum vero υδ' non facile in και abire potuerit, maXime probanda est tertia lectio, quam Steph. St. Schneide SuSceperunt, nempe καὶ ημῖν ου uελητέον. alteri 'm quam advigiu probavit καὶ ημῖν μελητέον recte refutavit Campb dicena the meanin is not: eought noto attendo concealment, ut e nee no attendio concealment.' Stailbaumii lectio correctoribus debetur, qui ou omisso ruenti Sententiae τί inSerendo Subsidio venerunt ii Malo cum paucis codd. Θαεν καὶ pro h ακηκοαμεν legere. Pro λογων i. e. sando audire vir doctus Montun vid. ad 32 Α requirebat μυθολογων. quod non probandum, quia λογοι Sunt μυθοι De λογοις multus est Plato in III Civitatis libro.
Stalib. 1858 probavit. Cum enim modo Adimantus Homeri verSu citan ευχωλαις αγαναῖσιν diXerit Homeri codd. υχωλης αγανησιν exhib. eademque verba nunc iteret, verisimile est αγαναῖσι Ionica forma igitur hic offendi nos non oportet, Vid. ad 345a a Platone scriptum SSe, Sed SuperScript αγανησιν textu pulsum ARe, Sicut in 364 D super λιστοὶ altera lectio
στρεπτοὶ SuperScripta fuerat. - Lege παραγεσθαι αναπειθόμενο . Suspicor aliquem interpretem ανα πείθεσθαι in g. adScripSiSSe,
quod deinde in textum devenit et ad orationem accommodatum St.
Rev. 1893h transposuit κερδανουριέν τε ,περβαίνοντες καὶ αμαρ. καὶ λισσομενοι πείθοντες κτλ. Mihi locus interpolatus esse videtur et delenda censeo verba e 364 repetita λισσομενοι αμαρτανοντες, quod ipS τῖν δ&ων natura fert ut peccent. Certe verba περβ. καὶ μαρτανοντες Spuria Sunt Paulo OS verba paησε λογιζομενος tranSponenda Sunt poS αλλα γαρ. Ubi nunc leguntur, serri nequeunt, quod Herm. Sentiens coniecerat 1i ωφελησουσιν αγνιζομένους αὐ τελεταὶ ,τλ omissis cum lar a
Verbi αυ μέγα δυνανται), quod Solu SchmelZ. probavit Paulum aliter M. Vermehren Plat. Stud. 1870 ci. ir ωφελησουσιν αἱ νομιζομεναι τελεταὶ κτλ. ea transpositione omnes dissicultates evaneSeunt, quarum maxima haec eat ut iniustitiae defensionem Adimantus alii tradat. Verba α μέγα δυνανται in Par. Α ΛSuexcidisse etiam advigio visa sunt. - Paulo ante alter dub. ci β αυτοὶ Aa παιδες παῖδες παιδιον, male, nam verbis παῖδες παίδων pOSteri' 'si e liberi, nepotes, etc indicantur cum abero B Mn. 1873 autem scribatur καὶ αυτοὶ και παιδες, κτλ. advig probante Bait. delevit post γενομενοι pronomen οι , Optime emendationem perficies si mecum induxeri verba τῖν θεῖν γενομενοι, quod tam ποιητia quam προφῆται deorum filii sunt. Postquam illa tria verba in textum irrepSerant, OStrema par ticipii syllaba geminata est. - Post pauca corrigendum cenSeo ς τῆς μεγίστης. Mox malim αγι ὁ κοντὸ γ τῖν πολλῖν κτλ.; quodsi praepositio omittitur ad λεγομενος parum VenUSte π
i Isaacillime vocis καὶ compendium in scriptura unciali excidere potuit probandam cenSeo, quod ει τις εχει parum differt a D quicunque.' Sic verto vita ut, licet aliquis etc. V Parum recte italib. et Bait. imprimendum curarunt τι 's θαυμάσιε
coniecit praeterea κεἴ τις ἔχει κτλ.
45쪽
praep. δια inserere quam ad δόξας mente Supplere ἐπαινῖν et ψέγων. In 367 D quoque A ἐγὼ τῖν με αλλων τὶ post ἐύτως
participia ἐγκωμιαζοντων καὶ λοιδορουντων non desunt, quam quam ἴτως ἐπαινουντων iam Signincat δοξας τε καὶ μισθοὐς περὶ αὐτῖν ἐπαινουντων Pro δε αυτων malim et αὐτοῖν Invidiam verborum καὶ λανθάνον θεους τε καὶ ανθρωπους jure dImantus infra minuit dicendo ἐαν τε λανθάνην ἐάν τε η θεους
36 4 Venetiis lectionem καστος αριστος recte Behk. et Streceperunt. In Par propter homoeoteleutonis ιστος excidiSSevidetur Mox recte Campb et Baiter ως γ ἐμοὶ δοκεῖ erVarunt, vid. ad 352 D. Corrige υ ὁ δοκειν εἶναι φησορον κτλ, quod ad sequens δοκεῖν verbum ναι suppleri nequibit, nisi praeceSSerit, quam omissionem iam Stalib. 1829 aegro tules M. LV m L τ δε αδικον αυτω pro αυτῶ recte clin. erm.
Heller cur Crit p. 22 Bait Campb probarunt. Illud et post ὐγιαίνειν non male Schang. Nov. Comm. Platon 1871 per B denique' vertit conserena Menon. p. 87 . t Verba καὶ ἀδικία
βλάπτει delenda sunt, quia ex ἐπαίνεσον nullo modo per zeugma,
ut grammatici dicunt, ψέγε s. φαον extrali potest. Scioli est annotatio. nonnullis codd. Stephanus edidit probante Astloi
καὶ δικίαν ο βλάπτει, quod Saltem και ἀδικίας o βλάπτει esse debuerat, ad quae, etiamsi genuina essent, ne re quidem ex ἐπαίνεσον petere liceret, quod statim diserte o ἐπαινουντες το ψέγουσιν opponuntur. Praeterea Verba παρες ἐπαινεῖν documento sunt post νίνησι nihil addidisse auctorem de
iniustitia. - Legitur in Venetora ἀποσχοίμην sicut in Par. Ain;
in mg. ἀποσχοίμην litterae να manu recentiSSima superscriptae sunt). In Veneto I ἀποδεχοίμην legitur Scholiaste et Venetus ἀνασχοίμην exhibent Verisimile est in Par A antiquioribus codd. sic scriptum fuisse ἀνασχοίμην, unde novam lectionem ἀποσχοίμην ortam SSe. - o lege περὶ αὐτοῖν pro αὐτ . c. campb. Par. A praebet κελευοις in erasure it neverWa κελευεις). Aliquot codd. κελευεις exli probantibus AStio . significantior est indicativus'' et Baltero. Ipse Campb in notia recte optativum cum Belikero probavit. In Veneto II legitur ἀλλὰς καί τι, quod probandum est, quia Adimantus ea, quae in B dixerat, non ad verbum ιιόνον Sedem mutavit et ἐάν τε λανθάν κτλ addita sunt iterat. 368 1 inlibaumium verba ἐκείνου τἀνδρὸς ad illum siclum 358 36 A iniustitias laudatorem ac defensorem referentem Optimo iure refutarunt Schmelger et Campbellius. o Her erd.sMn. 1883 bene emendavit θεῖον Ἀτι πεπονθατε, vid. ad 331 C. t Galenus δοκω μοι pro δοκει μοι exhibet, quod probandum, modo corrigatur ποιησεσθαι pro ποιησασθαι. Statim
post legendum puto τὴν ζητησιν. Ad ερμαιον in cod. Veneto trado Scholion adscriptum, quod ad Sympos 217 A τι ἀπροσ- δόκητον usque ad κατεσθίουσιν , Gorg. 486 C, Phaedon 10 C. lGalen αν ει pro ἐνείη praebenti fortaSSe obtemperandum, quia εἶναι , τινι aeque bene, si non melius, dicitur atque
ἐνεινα εν τινι MOX corrigendum cenSe πρωτον μεν ἐν κτλ.369 1 Optimorum codd. et Galeni lectionem ζητήσω κεν et ἐπισκεψώμεθα omnes editt. Stephano et Bekkero exceptis recte aecuti sunt. In 372 E quoque coniunctivus θεωρ=ησωμεν obvius St. lMagnus orsonus vide eius animadversione ad Euripidia Hecubam 782 probante abero Comm. Platon. II 1864 recte emendavit μων ων Ἀκαστος vid. ad 333 E. Apud tragicos et comicosses Arist. ccl. 1141 nonnunquam τυγχανειν Sine participio occurrit. omis etiam πολλῖν ων emendare. Ubicunque per homoeoteleuton ap. Flatonem participium excidere potuiSSec videtur, inculcari oportet. l Cum pauci codd. Her ere. Mn. 1883 verba τὸν δ' ἐπ αλλου delenda esse optime censuit;
Class. Rev. 1894 ne quia pro υτοσε corrigeret αυτοῖς conserens DemoSth. l. 2. 14. - ro θεραπευτην aliquot codd. θεραπευτων praebent; utrumque rectum esse docent hi loci
49 B ἀλλα την προσηκουσα αυτη τίνα τῖν νυν λεγεις πολιτειῖν et μηδεμίαν ἀξίαν εἶναι των sν κατάστασιν πόλεως φιλοσόφου φυσεως. o corrigendum censeo ει δ' αρ αν
46쪽
Ε κτλ. t ' in L εαυτι μονον pro ιιονω recte cs. X. gr. 371 Α Schneid. Hei mann Stalib. 18583, aiter, etc. SuSceperunt. Paulo ante torrige καὶ τοῖς αλλοις, item 370 A, T. gr. 375 B. 370 Cum modo ἐπὶ σίtoo praecesserit, recte mihi Herm. Bait Campb. Pariis lectionem σίτου pro σιτίου recepisse videntur; s. 372 A. Praestat sortaSse emendare τουτου του σιτουJ MOX ObraeUS Advers. crit. annotat reSpondiSSe videtur ἐκείνως Rον ὴ οἱ τως vel certe hoc sensu; Campb. Vol. II p. 192 autem hosτω an 'κει νως reser to the orde in 'hic then occur to themin or ,hicli is more familia in se and Xperience. V De 'κεινω pro λεινως vid. ad 33 Α. - Venet i ecl. μναῆκον φυεται SuSceperunt Bek2. St. Stalib. 18583, ortasse recte, quia 369 B quoque ημῖν καστος Scriptum est. l Recte Steph et Astiua ' L πραζε receperunt cum ad ἄλλος mente Supplendum Sit πεφυκως, praepositio ἐπι c. dativo cf. 341 D construenda est. Male 'talib. 1858 τί δαί edidit; id dicta ad Ἐ43 Α. Moc lege lim μίαν ε et ταν, ἡ δ' Iς, εἷςJμίαν. Verba Significant Simplex, πλους ων ' Subjectum verbi διολλυται est εργον τι li Corrige ταν τις εν vel dele li; vid ad 453 B. Recte St. c. aliquot codd. καὶ ἐν καιρω edidit; cum vero nonnulli codd. non Ven. II Sec Campb. ch καταφυσιν praebeant, SuSpicari licet Platonem ScripsiSse καὶ κατα
D aut . ποιησει αυτ coli. 369 ult. Post σκυτοτομος en Πῖ os addit probantibus Bekk. Astio mihi illa voc spuria videntur optimorum codd. leci. εἴη εἰ αυτοῖς τὶ recte Bekk Ichn. Bait 'chmelz. Camp. probarunt. Interpolatorum codd. Ieci. εἰ Ἀμη αυτοῖς inepte Steph et Si receperunt. Hermanni χ' coυδ' εἰ plane inutili viris d. visa est, etsi valde elegans vocari poteSν cf. s. c. 76 ου αρα φετεον,
γε αυ την τὴν πολιν, quod iure melle cur Crit p. 26 improbavit. Mic αλ ferri nequit. JpSe Hellem i. γε ταυτην την πολιν. Mihi verba τὴν oti spuria videntur. Non sententia, Sed sola palaeographia talibi ' commendatur: sic in 7 B pro αυ την aliquot codd. αυτην vel τυ αὐτb Xhibent. Vηm L κομιουσιν cs. 372 ult. σποδιουσι recte probarunt Bkk. Ast obet nota A. Stati baum 1858. Α κε Db Campb annotat . in pace of mur letters in Par' A. V Pro si optimi codd. peSSime Di De permutationibu verborum εἶναι εναιίεναι in Politia f. Helleri Cur Orit. p. 6.871 verbo fi post χρεία omisso vide Schangium in Nov. Comm. Plat. 187 13 cf. ad 416 D. - Dubitanter Astius coli. 4s Di
Mox corrige καὶ τον ἐξαξοντιον c. compluribus codd. Her- mann et climelZ. c. Stio prave Ric interpunxerunt ἱ δεδη ἐν αυτη τη πολει MOX c. pauci codd. corrige πωλουντες τε κH αγνουμενοι coli. ωνήν τε καὶ πρασιν. - Parum recte Campb verba νόμισμα ' ξυμβολον κτλ vertit an a moneytoken or purpose of exchange.' Melius vertit Gallicus inter- preM Grou et ne monnate, Signe de la valeur de ob eis echanges.' Cum ἐκ τουτου Significet του αλληλοις πωλουντες καὶ
ωνουμενοι μεταδιδοναι νεκα i. e. Os αλλάττεσθαι λεκα, verba
τῆς αλλαγῆς νεκα prorSUS abundant, quocirca Vocabulum νεκα in Vindob. . post γενxiσεται collocatum delendum cenSeo, ut verba νόμισμα ξυμβολον τῆς χλαni Significent nummum pretium mercium commutandarum indicantem Saepe enim ξυμ- βολον significat indicium Soph. Phil. 403 εχοντες c συμβολον πιαφες λυπιὶς an ult. dele verba περὶ τὴν αγοραν, quae OS αυτου i. e. ἐν γορα plane rigent. Praeterea non, circum sorum' caupone vergari Solent, sed in soro , ut in D diserte legimus ιδρυμενους ἐν γορῶ . t Par leci. πλανητας iure probarunt Schneid. Additam in Civit. librosin, Cobetus Mn. 1875 p. 342 πλανήτης Si poetarum'' , ait Campb. Paulo ante HerWerd. Mn. 1891 requirebat διαλλαξαι pro διαλλάττειν, non puS, quia Saepe praeSen c. OriSi copulatur,vid. ad 364 C. Traiectionis voculae αυ multa X empla p9O
47쪽
372 1 Vδη I, πο ου μεν ουν recte AStius tenuit Par. Α exhib. Η διαιτησωνεια pro sui. , Sicut Vindob. S. In cod. Malalest. hoc scholion legitur
Post μάξαντες editi interrog. Signum omittunt, quod probari potest modo . Stephano et Stio και ante μαζας inseratur, quia θρέψοντο de victu quotidiano dictum St, at ευωχησονται, de diebus estis ἐστεφανωμένοι καὶ ἡ μνουντες . Cum illi cives non cotidie μάζας γενναίας esuri Sint participium παραβαλλομενοι cum θρέφονται coniungi nequit, itaque de Syndeto cogitare non possumus. Malo autem cum Stalibaumio interrog signum servare quam καὶ inserere, eis facillime corrigere possis μά-
έαντες μάζας TE, I Eνναίας cf. Lem. 90 D καλλισς εἶπες ποιομεν τε - λέγεις Rep. 458 οι τε τουτοις ἐπ&ουροι, 365 Duli., 363 D ult. alia . Mox Naber Mn. 1877 p. 208 sibi elegantem chiasmum promere viSus Si emendando ρυπαρους ἄρτους coli. Polyb. 37. 3. I 23, quam ' mihi displicet, quia adjectiva γενναιος et ρυπαρος parum recte copulari poSSunt neque eiusmodi panes diebus sestia apponi solent. Si quid mutandum sit, malim καὶ γενναίους vel καὶ ἀμωλους αρτ. vel similes quid ' Recte Belist inst. Schneid. post ὁ ο nουσιν comma
tantum posuerunt, qui ad αλας et τυρον mente uουσι addendum est. Porro corrigendum est καὶ λάχανα καὶ οἷ δη ἐν ἀγροις η χὶματα Γέ νήσονταιJ. Non erat cur Plato forma media uteretur, Sicut Statim poS σποδιουσι, non σποδιoi νται in Suum usum torrere iscripsit Per λήματα οἷ ἐν ἀγροῖς ἐστιν intelli genda sunt τα αγρια ε φωιατα, de quibus vid. Athen. II 57Λιοκλης ὁ Καρυστιος κτλ. - MOX emenda τῶν γε pro τε συκων, post που excenties γε inseritur. M. Α συκων, non συκον X-
hibet. l cum paucis codd. corrige καὶ τὴν ἀδικίαν, L 371Εη τε δικ. καὶ et ἀδικία et dicta ad 334 E. Paulo post coli. 369 A
373 A Pro λαιρω, quod J Vahlon Inde Lection per Rem hib. 1875-6 Berol. , . Hug Herme X 1876 p. 2533, alii tutati sunt, viri d. alii alia excogitarunt NitZachii 'm suus Rhen.
tavit coniciens καὶ ετερα καὶ πέμματα i. e. Summenta ac praeterea ετερα bellaria. Stailb autem ' improbavit advigius emendan ἐσχαρῖται pro εταιραι J. Richter denique Flech. bb. 1867, bd. 95 ci. ἐραια coli Scholio ad 455 O εηγημια δέ ἐστιν ο ενιοι ἐραῖον καλουσιν, οἱ δε γλυκυ). Praeter talibaumium omnes egregie salsi sunt, quia neque ἀθηρης neque ἐσχαριτον multa genera παντοδαπαὶ Sunt. Non vero Si cur vulgatam εταιραι abiciamus, a consimilem locum in 404 nobis in memoriam revocamuS, ubi omnia quae hic numerentur, Sanitati et vale. tudini nocere demonstrat Socrates. Inter Συρακοσίαν τράπεζαν
θείας apparet Κορινθία κορη L e. εταίρα ut . Vahlen l. l. et alii recto arbitrati sunt. Reperti vero Sunt nonnulli viri d. , qui ne mentionem quidem eiusmodi puellarum apud Platonem serri posse putarent, quam ob rem R. uaseld Genethliacon
καὶ Κορινθίαν κορνιν .... πανταπαι, μεν ουν Θ textu eiecit. Mihi
et illa verba saniasima videntur et nostro loco vocabulum εταιραι Minime igitur SSentior uaseldo eiusmodi verba sper se quidem digna quae Platoni tribuantur' putanti; cf. enim 20 A υδ εταίραις διδόναι, Theaet. 173 D καὶ δεῖπνα καὶ συν-ὐλητρίσι κομοι Ουδ ονα παρίστανται sic obet correxit)αὐτοῖς. Iure Campb vulgatam defendens addidit a lin os associatio is supplied by the mention os the ricli perfumearundother sensual delighta.' qui iocos ac facetia a Platone abiudicant, eius scriptorum intimam cognitionem non habent. Rectissime A. Hu ex Ariatophan Acharnensibus hosce versus contulit:
τα δ αλλα πάνe ἐστὶν παρεσκευασμενακλῖναι, τράπεζαι, προσκεφάλαια, στρωματαστέφανοι, μυρον, τραγημαθ' - πορναι παρα,
Paene παρα προσδοκίαν illarum puellarum mentio fit, sicut alibi M. Aristophanem:
48쪽
σκοροδων, ἐλαων, κρομμυων ἐν δικτυοις στεφάνων, τριχιδίων, αυλνὶτριδων, πωπιων κτλ.
Stalibaumii emendatio καὶ τερα στέμματα admodum friget. Non male Ast et kk. Veneti II lectionem καὶ ἔκαστα receperunt s. Et quidem Singula talorum varii generiSVJ. Verba καὶ Ἀην ποιμαν, quae Par Om. eiecerunt Herm. Bait Schmelger. t recte Schneide et Campb verba Servarunt memores crebrarum Parisini codicis omiSSionum. Ποικιλία praesertim de arte acu pingendi intelligenda eSt, s. X. gr.
ci. μείζονα τοιαυτην S. ταυτηνὶ τρὶ πολιν Heller Cur erit p. 333 autem requirebat μείζονα τε αὐτὴν τυ πολιν κτλ, uterque graviter lapsus Αἶ necessarium est ut Socrates declaret nova accretione opus esse, verbis autem τὴν πολιν vera et Sana civitaS, quam
modo condiderant cf. ἐν τη προτέρα πόλει , indicatur. Obiter corrige μείζω pro μείζονα. - De illia θηρευταῖς G. BenSeleri Fleck. Jbb. 1881 d. 123 perdocte disputavit vocabulum illud proprio AenS accipiendum SSe monenS. AStiu enim per παντας metaphorice etiam sophista designari putabat, qui p. lato nem Soph. 23 D νέων και πλουσίων εμμισθοι θηρευταὶ audiunt. Recte talib. venatores cuius libet generi intelligit, non multitudinis gratiam ac dominatum, sed bestia venanteS. On- nulla venatorum genera in Legibus 823 D 24 B enumerantur. Campbellius quoque metaphoram huc non admittit. Jer μιμη- τας περὶ τὰ naiματα τε καὶ χρέοματα Campb recte intelligit tam sculptores Statuarios quam pictores Benseter i. i. pictorea tantum intelligi vult propter 601 ὁ ζωγράφος σκυτοτομον
ποινφει. ... τοῖς Ἀπαχυσιν Se περὶ σκυτοτομίας), ἐκ το χρωματων δὲ καὶ σχηματων θεωρουσιν, sarben und umriSSe.' Ego Omne
genus Sculptorum et pictorum cs. 420 C intelligo. In cod. Ven. t ad ραψ idem scholion legitur, quod ad Ion. 30 A. lRecte obetua nonnulli odd. χρεία exhibent correxit χρεία pro χρείαις coli. 410 , 567 Α. Campbel χρειαι defendit voce εὐπετείας in 364 C legit enim πέρι, non περί . Littera o X dittographia nata si XPEIAIECOMESA . - Pario lectionem isse λέγωμεν receperunt Soli ait et Campb cum ekkero. Indicativus est interrogantia, coniunctivus deliberantis.
Mihi Socrate Glauconem interrogare videtur, sicut mox g iiterum rogat 4 πῖς ἔσται Par. a exhib. ἐκείνης α pro
μαλιστα γίγνηται ad marginem relegavit, utpote cum praegreSSi μηδέν γέ πω λέγωμεν ει εἴ τι κακον κτλ plane pug
quam δ' probare non poSSum, quia λος hic Signisscat iuStus , , perfectuSV, Omnibu numeri expletus.
: 74 lege νυνδη i. e. ἄρτι. - Fere omnes editt. τί δέ pro τί δαί ediderunt, quod improbandum censeo, vide dicta ad 343 Α. Fortasse dii a Platonae scriptum fuit. Ut τί δαί, πῖς δαί, B sic et τί δή, Q Hi admirantis St. Pro πεφυκε c. pauciScodd. ἐπεφυκει legendum eSt. Etiamsi augmenti aphaeresis a Platonica oratione non aliena SSet, tamen hic, quoniam nulla longa Syllaba praecedit, admitti nequiret. Quam facile in Scriptura unciali post O excidere potuerit πρOCOEπεφυκει neminem fugiet Venetum απεργάσεσθαι praebentem Secuti Sunt Bkk et instius; cum vero hac in parte codex interpolatus D sit, non temere eius lectionea recipiendae Sunt i HerWere. t Mn. 1883 ci ὁπλων τε καὶ oργάνωνJ, quod probandum eSSe duco,
quia excenties πλον nihil aliud quam instrumentum ' Signincat, non Olum p. Homerum, Sed etiam apud alios ScriptoreS. Non modo rudenteS, vela, τα ναυτικα οργανα OX ὁπλον indicat,
sed etiam cuiuslibet labri et artisseis instrumenta cf. Om. Π 18. 409. Odyss. G. 433 Σπλα χαλκήih). Si usitato SenSuvocabulum πλα hic adhibitum esset, illud πολεμικα plane frigeret. Nolo autem οπλων τε καὶ delere, quia πλιτικῆς equitur. MOX idem L L dubitanter mali ἡ δ' ὁδε τα ὁργανα ἐν ἄξια, optime. FortaSSe ne pu quidem ut vox mente suppleatur, ita ut verba signincent si re ita comparata eSSet, tum Sane beati eSSemuS. VSaepius pluralis adjectivorum et gerundi vorum pro ingulari
εις αυτ τι . Praestat ver corrigere εἰς αυτ α τουτο τ ἐ. HerWerden Oc. δυναμις delenti assentior coli Symp. 187 καθ' *σον παρεικει, φυλακτέον, etSi non Semper παρείκειν impersonaliter adhibetur, cf. Theaet. 150 D, Lem. 93 C. 375 Secundum monnullos in verbi σκυλακος εἰς φυλακὴν arono
49쪽
masia inest, quod iniuria ni salior Montun Quaest et xplic. Plat. 1864 negavit arbitratus hanc figuram tantum sophistarum ridendorum causa a Platone adhibitam. De lusu Verborum vid. ad 363 D. - Sec. obetum Par. I sol. 21 praebet διογκαθεῖν, quod erWerd quoque recte requirit. Mox recte alter φον pro Mo edidit, sicut ipse Par hic illic p. 401 in lexhibet. Vid. tym Mag. 413 17 Simonidis fragm. Io τοδ' ἡμιν 4ρπετον παρεπτατο ζωον κακιστον. Glar. I. Roche Zeiis. s. Ostorr. Gymn. 186 p. 89 sq. nonnulla iucunde de Iota subscripto disputans contulit Theognostum Can. 130 15, Elym M. 413 14 Aratum 44 ζωῖδιον ὁ ε κυκλον κτλ, denique inscriptiones, ubi illud tota ZOIA. SEIA adest. Multi etiam ζωγράφος scribunt Etymy. α 413, ooγραφος Πῖτον ποβάλλει ὁ καὶ osτω ποιεῖ τὴν κρασιν του καὶ ο εἰς ω χωρὶς tos verba non nauci facientes. Scribendum eS ζωγράφος, nam ex is sit ζω, Sicut et ἐμ fit τωμω, καὶ γω κἀγω, οἱ Ποιῶλλοι, te. In volt. Herculan γοων Sine ι reperitur. Ego probon has scriptura ap. Platonem ζωον, ζψὁιον, ζωγράφος l Ven. IIeXhibet φοβος τε καὶ riττητος omiSSo ἐστι probantibus ekk. et Astio . Mox recte aliquot codd. c. Stobae αλla λοις τ' σεσονται exhibent i Cum paucis codd. lege G α πραον τε καὶ
et mox argumentationi corroborandae cauSa probandam cenSeo c. stio Stobae lectionem αλλα μεντοι τουτων γ' ὁποτερου. Pro tres tu δὲ α δυνάτοις οικε Heusdius Ini Phil. requirebat ταυταδε αμφότερα εχειν . . quo non puS St, quia τα0r idem
est ac τουτὶ i. e. - συμμιζις ut sexcenties cs. 380 BD uti l Lege μενταν pro μεντ i et Sic ubique, quia hic craSiS, non elisio adhibetur. Paulo ante kk. St. Campb. c. paucis deterr codd. et Stobae ενενογησαμεν ediderunt. Vulgatum autem ἐνοήσαμεν recte defendit Schneideri,nobiscum non perpendimus ' ; soεῖν et 440 D ult occurrit. Stephanu maluit m προς γενεσθαι φιλόσοφος τὴν φυσιν, quod Sine dubio ineptum est. erKerd. An 1883D requirebat προσJγενεσθαι. Si quid mutandum sit, totius 4τι deleverim, quam voculam aut Super προσ- explicandi gratia superscriptam fuisse suspicor aut dittographia natam esse θυμοειδEIIIροσγεν.).376 enim lectionem ὁτι ον αν sic StobaeuS probarunt
Bkk., St. Schneider recte ni salior sic paulo post B in. II δή - ην 'εγι κτλ), nam τι ποῖον reserendum est ad αξιον θαυμάσαι non ad τουτο idemque valet ac si ια τί ὁ θηρίον αξιον θαυμαζεσθαι dixiSSet reSpondet τι ν με κτL Optimi codd. οὐδὲν δε exhibent, Sic Herm. Fere omnes editt. οὐδὲν δὴ e deterr codd. Susceperunt Stobae ieci. Οὐδὲν κακιν probarunt obet Var. Lectu οὐδὲ D emendans ἀττικιστί et Baiter, Optime. - Par. Α exhibet προ ἡ πεπονθώς. Illo signo librarius Parisiniis ad rasura explendas ex gr. p. 1507ed Bait VII pro των quinquies deinceps re scriptum esti utebatur, quo modo iam librarius exemplaris, unde Par. nuxit, lacunas et rasura implere Solebat, quum in Par. nonnunquam nulla rasura conspicua illud signum adhibitum sit. Vid. Schangium in ua Rhen. 1878 et Schneid. in Ad
τε καὶ ἐχθραν probandam cenSeo propter Sequentia συνέσει τε
συχνου με λογου του λοιπου, Org. 51ν νυν γουν συχνους αποτείνω των λογαον, ἐπειδa μοι υκ ἐθέλεις αποκρινεσθαι Teusselii
transpositio interpolatia codd. nititur, HerWerdent autem 'neque elegantia nec palaeographia commendatur. Propter Sequentia υδ' εἰ μακροτέρα τυγχανε ουσα Sc. et σκέψις vocabulum συχνὁ dimitti mequit Par. - qui illa verba ῖνα μὴ διεξιωμεν Sec. ampb in g. habet, primitu διεξια μεν praebe-
50쪽
Plato' Anschauunge uber Gymnasti Grauden2 progr. 18843, L. Ac R On Plato' system os educatio in the republic. 377 cum dimantus non intellexisset quare puero priu ἐν τοῖς γευδέ. λόγοις erudiri oporteret. Socrates ei explicat γους B ψευδεις non aliud quid esse quam μυθους. Non male Richarda class me 1893 ei. ἐνδυεται into pro τυπος , quia τυπος non ut 4ρως vel H;νοιὶ cf. Legg. 642 B, Theaet. 16'B res
agens est. Si τύπος genuinum, verbum ἐνδύεται pollu PM-sivum quam activum esse ob eandem causam puto. Recte
aliquot codd. c. Eusebio exhibent στρωτον μὲν δὴ -ν. In in Venetus II post cito i additissθον et in post κῖς
voc. οὐσία utrumque additamentum glossam sapit. Ad Platonis do sabulis sentontiam Montili quaest Expl. Plat.1864 omnino conferri iussit troclum Theol. Platon. I. 'I 4 40. I De Platonis super poetis iudicio videantur inter alioST HE1sis Des ratione quae Platoni cum poetis Graecorum intercedit qui ante eum floruerunt 1880 Urativi. V et . QN-wLLD iis Dichter, insbosondere Homer imilatoniachen Staate, Festschris des Frang6s. Gymn. 1890. Lege Attico εἰκότα pro Ἀοικοτα. Stephani lectionem λέγωμεν pro λέγομεν Cobetus Mn. 1874 p. 382 reprehendit Optimorum codd. lecto εἰπὼν pro 3 εἰπω recte Bkk. Herm. Schneid. et ceteri editi receperunt, quamquam Sic Plato Significat se primum huius fabulas auctorem non Hesiodum habere, quamobrem Hesiodi nomen a g. in toxtum irrepsisse puto. Socrati enim auditoribus
sabulas auctor ignotus esse non poterat neque ut eum nomi
i Dubit ipso oonteio pro δ' auον ὁ που s. που Sio contra et D aliquot
naret necesse erat sic et insta 378 D nomen auctoris fabulaedo Iunone et Vulcano non additum est, sed θεομαχιων tantum auctoris; omerua enim φας δεσμους π ωος non narrat.
Si vero Plato hanc de Iunone fabulam memorans nihilominuS de Homero cogitavit et memoriae lapsu vid. Similem errorem 405 , ubi Eurypyli mentio fit verba in Mo ScripSit lectorem benevolum rogo et oro ut ea, quae a me Supra OSt. neceSSO eratV Sque ad non narrat' scripta sint, non dictaeSSe putet.
c αδικουντα pro Ῥυδ αυ αδικουντα. Post απεχθανεσθαι recte nonnulli editt. punctum posuerunt Theodoretum πολλο γε δεῖ praebentem Secutus est Et, quod probandum est, etSi potius πολλο ουν δει Vel πολλου et δει XSpectaveram, quia illa verba explicandi causa adiecta sunt. Α μυθολογητεον mente Upple εἶναι, quod Verbum nonnunquam omittitur vid. Schangit Nov. Comm. lat. 187 13 cf. Euthyd. 288m φιλοσοφητέον μολογησαμεν, ep. 467 B, Gorg. 51 PB δοκουσι Io ra), alia. Hanc Verbi omissionem aegre serena HerWerd. Un. 1883 legendum
censuit aut μυθολογητεον εἶναι aut πολλου γε δειν μυθολογητέον Sc. - . - MOX legendum puto αυτων pro αυτον,
sicut Theodoretus praebet. Her Werdeno Mn. 1891 πολίτης delenti assentior, ut haec in universum dicantur. SuSpicor,
nisi vo e g. invecta, ex πωποτε illographia πο- πολίτης natum SSe πολίτης. - Par. Α λεκτέα m. probantibuS
Herm. advigio ait Schmelgero. Omne autem reliqui editt. recte Vocem Servarunt, quia alioquin aut μυθολογητέον e praegreSSi mente supplendum quod quomodo fieri liceat non sentio aut textus mutandus est. Madvigius ergo in μαλλον latere Suspicatus est φατέον vel ἰστέον cf. 390 Ε υδ' ἰστέον αυτοις κτλὶ praeterea καὶ ante τους ποιητας delen commate OS γιγνομένοις Sublato. D. Peipera Philol. Angeiger III, 870 post γιγνομένοις inSeri vult λεκτέον. Liebholdus Flech. Jbb. 188 8 d. 137 pro μαλλον μελητέον excogitavit καὶ cum advigio delens. Baiter porro et Campb. post γραυσί, non OS γιγνομένοις inis unxerunt sicut et M. Richter et M. Vermehren, quibus