Claudii Chiffletii I.C. Sequani Eorum quae de iure pars prior, in qua continentur, De substitutionibus lib. 1. De portionibus legitimis. Lib. 1. De iure fideicommissorum lib. 4. De secundo capite legis Aquiliae ..

발행: 1584년

분량: 498페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

61쪽

16 CLAVD. CHI FLETII I. C.

adcrescat,i.qui duabus.I.qui semel. D.de adq.hered. Ergo heres Titij etsi non habeat ex substitutione, id ei iudicio testatoris , habebit tamen ipso iure,id est legis beneficio & per ius adcrescendi quod a lege est,l.si in testamento. de ibi D D. D. de vulg. & pupill. Octauus effectist est , ut substitutus aliquando impediat institutum ex aste Ecredem fieri, qui si non

esset,ita foret,l.cum heres.s1.in fi . D.adq.hcred. NO-nus est, ut ex substitutis eligatur curator bonis , incasse l.I.F.eligitur. D. de vent.in posLmitt.Vlsimus est effectus , ut si heres institutus fuerit sub conditione, dato substituto, cogatur ei cauere in diem longiore, ne petita bonorum possessione res hereditarias diminuat,l. Paul.not. D.de prςtor.stipes.l inter omnes. D. qui statis l. cog.Paul.f. sent.tit. i. in princ. & ibi doctissimus eius interpres. Quod durita videbatur. quasi calumniose id peteretur a substituto, cum alius cum antecederet. Sed tamen Praetor,qui dedit bonorum possinionem secundum tab. hcredi sub condia: tione instituto, beneficium suum nemini vult esse captiosum,d.l.Paulus notat.ubi legendum existimo.

si pote1ι uideri, pro illo vulgato, Er potest Mideri, ut

si ratio dubitandi, quam subiungit rationi decidendi Iureconsultus. Similis error in l.Paulus respondit. g. quaestum: D.de lib.causa. ubi lcg. esi nundum prea tio soluto.

De vulgari subnitione, cur vulgaris

dicatur CAP. X. DE Uvae UARi substitutione secundum veterii interpretii ordinem ita dicemus,ut omissa ex moti definitione prius cur tui dicatur inquiramus,

62쪽

πzmquam varie secari postio , deinde formam, initium,effectus eius, & lanem sequemur. Primus auteo veteribus Io. Imola ita cam definire tentavit, δράpupillari aliisque distinguere,vet sit substitutio directa, qua ii quolibet & cuilibet fieri potest,nihil specialitatis habens ago puto definitionem aliam ne aeuaraam non esse,quam quae initio huius tituli tradi que est a pers otiis ducendat definitio, ut scicit Imola, Crim personas aptas intelligimus siue lictedum instituendorum , siue substitiaendorum, nisi nominatim excipiantur, aut lex nouam formam earum ratione tradat U.l.qui testam o. D-qm lcstamaa post Erquemadmodum heredis: rnstitutio promiscua esim distinguatur satis a sui herodis institutione opus non et iace in ca imulanda solent occupari interpretes,ita.&in vulgari substitutione seruandum est, quae ab aliis specialibus distinguitur satis ipso nomine. C rvulgaris dicta fuerit,non omittunt quς re interpretes. Haec enim, ut Ouid lib.Fastorum ait, habet duribias in nomine coso. Hui appellationis rationcs v xias post Gulielmi im Cuneum asserunt Albertc. δ Bartol qirarum illa mihi soli im placet , qu&ivul a ris, id est , directa vocetur. Quemadmodum cnim direime actiones opponuntur utila b. site & vulgaris i. quida chi situ. 6 in fi. D.de hered.in ed non maxitione qua putant.Non enim directa dicitur, quasi in aduerso ei sit fideicommiliaria, nam & pupillari aeque directa est, sed quia ex legis α.t . verbis de scendat, cum aliae substitutiones ex lententia & i rcrpretatione postea Ama rinr. Lege enim ra. in quisque rei suae legasset, ita vis crat. Quibus verbis etiam vulgares substitutioncs comprehend --

63쪽

CLAVD. CHI FLETII I. C.

tur,l. verbis legis. D. le verb.sign. At rei alienae non

item. Itaque pupillaris substitutio verbis l. α.tab .no innititur,ted ex consequentia patriae potestatis moribus inducta est l. 2.in princ. cie vulg. Ergo merito vulgaris substitutio directa:pupillaris, exemplaris utiles dici poterunt. Commodius dici potest, veriorem hanc besse appellationis rationem, ut vulgatii; substitutio dicta sit, quasi solita & consueta. Sic vulgare artificium non est sordidum, sed consuetum. La . in princ. D. de pecul. Qui ctiam vulgares actiones di- .cuntur, id est usitatae, l.i. & a. D. de praucri' verb.

Qup etiam sesitis, pupillaris substit tio vulgaris adipeuari videtur, l. in vulgari. D. de verbor. sign. Eui enim initio pupillaris minime solita fuerit:tanae postea in ultim & mores sic transit, ut iam vulgaris diaci possit, ideoque & motibus introducti, l.2.in prin. de vulga.Nam vulgo fieri, &in more esse, perinde

valent. Qua ratione factum est, ut acceptilatio, quae initioiuris ciuilis erat, quemadmodum & stipulatio, in mores lutilentium conuerteretur , frequenti &alsiduo usu,t.an inutilis. D.dc acceptilat.Semper autem existimaui d.Lin vulg.de pupillari substitutione intelligenda esse,arg.l. qui duos. in princ. D.de reb. dab. l. ii pater.23. D. de vulg. Nam illa verba, ei qui

supremus morietur heres esto , tractum habent longi rem, & casum aditae hereditatis transgrediuntur , ac proinde notissimos terminos vulgaris substitutionis , quae adita hereditate expirat,t.post aditam. C. de

impuber. Denique non nisi de pupillati substitutione possunt intelligi, quia extra carum aditae hereditatis, nemo directo, nisi pupillo substituit. Vbicunque autem substitutio concepta est per verba Gaetum tem - poris

64쪽

poris suadentia , continet post aditam hereditatem vel pupillarem , si pupillo facta sit, vel degenerat in fideicommissum, si puberi. Bartol.& alii omnes in l-

Centurio. in quaest.principali. D.de vul. Clarius t mcn loquutus fui siet testator, si vocem, impubes, adiecisici, ut in l.penul.in princ. D de bo.possaec.tabis

De diuisione mularissub tutionis, ct an verum sit casum di heres esse noluerit, ad casum,s

heres esse non poterit, extendi. CAP. XL

N v v x c ARis autem substitutionis partitionet anxi; sunt interpretes , multasque cius non tam species, quam formulas constituunt,id est, acciden tja potius, quam substantiam. Sed cum docendi causa lita fiant , non negligenda existimo , dum modus adhibeatur. Sic autem vulgarem substitutioncm par tiri soleo praeter vulgares traditiones , ut alia si mera de simplex, alia composita. Muram enim appello quae sola est , & quae adita: hcreditatis casum tantum contincta Compositam vero, quae aliis substitutio . Dum gelacribus continetur, aut ca continet. 1lcra iit tantum puberi: cc inposita impuberi filio in potest tC. Vtraque aut exsrclla aut tacita elle potest.Mera intelligitur tacita tribus modis, vel cum incst institutioni, vel cum inest substitutioni, vel cum ordine icriptur.e magis quam verbis intelligitur. Institutio-hi tacita substitutio inest in specie. l. Titius. χη cum seq.D.de hered.instit.& in specie l. vlti. D.eod. In qua substitutio inest ita institutioni, ut heres institi cus pro iubstituto tantum sit. Quod decreto Im1eratoris factum est ex aequitate illius speciei conuae.

65쪽

CLAV D. CHI FLETII C. prcssas iuris regulas. Incst Oro ip si substitutioni.

cum alier cassi: s non aditae hereditatis alterum taci tς coxopribendit. Nam substitutus in calum i heres est e noluerit intelligitur etiam, substitutus in alter .fr non pomerit, Vt Bartol.voluit.LI.nu . I . D. de vulg.

Is est etiam substitutioni in specie. . sed si instituto. Instit de vulg. Inest denique ordini magis, quam

scripturae, in specie l .vit versic. sin autem.C.dc hered. instit. Composita vero vulgaris similiter aut expressa est, aut tacita. Et expressa quidem vel generalibus verbis,vel specialibus,vel lingularibus His enim omnibus modis expressum dici Bartol. pluriabus hic explicat. Tacita vero composita est vulgaris, duplici ratione. Vel enim potest inesse instit tioni, vel substitutioni. Institutioni inest quae pupillo fit per formulam d i Titius. Substitutioni ve- G pupillari expressie inest vulgaris, propter constitutioncm DD. fratrii m. l.iam hoc iure. D. de vulg.Lquamuis.C. de impuber. Illud quod silpra attigi de es tentione unius casus ad alterum, excusiione dignum est, quia & a Bariolo proponitur hic. Voluit enim cum antiquis Gulielmo & Raynerio , substitutum in eism casum tantum , i heres esse noluerit, inque labstitutum esse in alium, i non potuerit,aut con-rra , quasi talis extensio licita sit.argumen.I. Gallus.& on id sitantum. D. de lib. & post. l. mulier: inpritica . ad Trebell. Qurem sententiam suspectistia .mam habeo , veriusque dicerem, expressione unius casus specialis non comprehendere alterum diuersum, & nihil commune cum eo habentem. assium. l si cum dotem. in prinC.D. l. matrim.Nam etsi pupillaris substitutio usque ad pubertatem & I annu. - porri

66쪽

porrigatur, tamen expressio certorum annorum puta decem , intra illud spatium pupillarem substit

tionem cohibet.l. si ita quis .l.ex facto .g. item qua ro.lapii plures.D. de Vulga.l.3-I.s primus. D.debo. poss.sec. tab. Ergo si casus temporis expressus contra illud tempus non extendatur , idem &in alio quolibet casu siue conditione statuendum. Conditio enim clim formam negotio det, in forma specifica debet impleri,i.qui heredi.l.Maevius. D.de cod.& dem. Oppugnat praeterea Barioli dogma l. commodissimξ. D.de Iib.& post.cui bona lide responderi non potest. At vero l.pater Seuerinam.in prin. D.de cond. & dem. quam sibi pergravem esse Bar-tolus cxistimauit, neque eum iuuat, neque ei nocet, quia aliam quantionem continet. Ex ea enim tantum colligere poss*mus generalem sermonem propter praesumptam testatoris voluntatem ad specia lem coarctari. Quod hic non disquirimus,nec huius est quaestionis proprium. Nam in d.I. pater.genera lis illa formula , si non nupserit, quamuis duos casus continear, si noluerit, aut, si non potuerit, argumena. Mum proponas.C.de hered.instit. tame ex intellectα voluntate testatoris , eontra ipsius verba eorumque proprietatem, putauit Papinianus ad casum i noluis, erit, fideicommissi conditionem tantum pertinere. Est denique aduertendum, malu credidisse Bari tum in interpretatione .l.l. pater.poena in ea adiecta id est, translationem legati impedire unius casiis ad. alterum extentionem. Nam cisi poena adiecta non fuisset, non aliter tamen respondisset Papinianus, dum ei de manifesta testatoris voluntate constitisset, quam solam ibi intuetur. Non obstat d.I Gallus. q.

67쪽

& quid si tantum .Quia ibi extentio non est,sed deo

ela ratio potius. Casus cnim mortis , iusta interpretatioue ctiam ciuileni continet, quia de genere species praedicari debet. Interpretationis autem speetes illa, quae ni per cxtensionem , regulariter non cst permasia, nisi accedat testatoris voluntas. ae cum manifesta eis et in d.Lmulicr.in pri.D. ad S.C. Tre bell. merito casum mortis ad casum emancipationis produxit Iureconsultus, ut nullius sit momenti d. l.

mulier.ad Barioli sententiam stabiliendam.

Deforma vulgarii sub itutionss. Interpretatio ibi laterfamilias. ω eq. D. de heredisse L

CAP. XII. pi o x i M v M est ut de vulgaris substitutionis

forma ilicamus.Quod caput procursoriam hanc habet quaestionem, an necessario praecedere debeat substitutionem recta institutio. In quo Bartol.co munis sententia merito aduersatur. Is enim male credit non esse sic super necessariani , quin re inteli fit in ea conditione, si Titin hcres non erit, Sempronius cres 1lo. propter i.cum in icitamento.27. l.si ita quis. 82.l. Lucius 8s.D.de hcred.instit .l. coheredi.in ii. D. de vula. Gallus.in princ.D. de lib. de post. Nec vero existimo,bene conueniste ea in quaestione inter anti vos. Nam Pegasus eandem videtur, quam Bartol. 4ententiam4equi, eique aduersantur Aristo, Iabole-lnus , Pompon Arrian. Vlpian.ipse mos iudiciorum. J.ex facto. 18.D.de hered.instit.Sed & illi sententiis, siue Pegas, siue Barioli sit, iuris ratio & auctoritas refragantur. Oportet enim recto iure heredem institui.=.in primis. Instit.de sid. heredit. Directa auicui

68쪽

non est institutio, nec rectum restantis ex ea iudiciti

colligitur,si oblique & sub conditione concipiatur. Nam qui dicit, si heres non erit , non hoc dicit plane here iam facio, siue,beres olo. Quia aliud est velle, aliud non nolle.Ideo distinguntur, l.eius est. D. de regu. ivr.Qui illud dicit, firmat,qui vero hoc, patientia praestat.Sicut aliud clis teri, liud non negare , seu

tacere.l.qui tacet.1fde regu .iur. Ergo illae formulae, heredem facio heres esto,directae sunt: haec vero,si heres non erit, sinuosa & obliqua, nec heredum institutio nibus apta.Quarum contςmplatione certae olim Scsolennes formula: concςpta: erant, quae nec hodie sublatae sunt, sed magis auctio, ut ostendimus supra in declaratione.l.quoniam indignum. Cale testam. At si vera esset Barto. sentenxia,c5 sequens esset substitutionem institutionem primam concipere, quae tamen inuicem gradibus distinguuntur. Gradus autem a gradu numero disteri. Praeterea etsi conditionalis institutio fieri possit, nunquam tamen a clara& aperta institutione distingui debet,sed fieri & co-cipi per verba recta, tutuo acio,volo,nlo,C ut infinitis iuris exemplis probari potest, de sunt in eam re tit. D.& C.de coditio. instit. De instit. vel substiti vel Testit.sub cond.fac. In summa,si verum est quod

Bart. pro firmo dc rato constituit,parte eam vulgaris substitutionis, tu substitutu respicit,& nomen cius continet, perpetuo este adfirmativam, multδ magix primus institutionis gradus erit eiusmodi.Porro duplex maxime auctoritas contra Bart. potest adferri.

Primum,l. si quis eu in s. D.de vulg.Vbi illa siil,stitutio,si filius uiuo me decedat, censetur nulla,quasi filio praeterito. Item LGallus.J.i te credendum. de lib.&

69쪽

post.vbi ita institutis filio & nepotibus gime uiuo filiocr nepos decedunt, testamentu dicitur rupi, decedente prius filio,dein nepote.Nepos enim,tanqua praeteritus rumpit testamentu. Ergo no sunt liberi in dispositione posti,qui coditionaliter adscripti sunt,ideoque de conditio appellatur non dispositio,i ex facto. g. ex facto. D.ad senatusc.Treb. Neque iuuat Bart.d. LGallus.inpr.de lib.& post.Na insequetibus verbis satis ostendit Scaevola,praecedere debuisse instituti nem. Praeterea , ibi de sola postumi nepotis institutione tractatur,non aute filij, ut ex Iureconsulti ve bis concipi potest. Non iuuat item d.Ls ita quis .82. quia ibi institutio est sub conditione, non autet substitutio,quod & titulus ipse,cui lex subiicitur,& Iu- reconsulti verba ostendunt. Non obstat etiam d.l. coheredi. in fi. d. cu in testamento. cum similib. in quibus breuitatis causa institutionis verba inserta non fuerunt, cum de ea quaestio non esset. Denique in d.l.cum in testameto.duo gradus intelligedi sunt rationis institutionis praecedentis, &substitutionis ibi propositae, quo modo etia intellihimus.l. potest. quis. D.de vulg.Non urget postremo d.l. Lucius.in

qua fili j fratris ab intestato tanqua legitimi heredes

admittuntur, non ex verbis testamenti,& iudiciot statoris,*t post Accurs.ibi credidit interpretii sch la cmunis, sicque refert Alex. s. 8.vol. I.D.ῆ. erit deinde Bart. quibus verbis cocipiatur vulgaris substitutio, an semper negativis vel etiam affirmaticis. In qua quςstione breuiter ita statuendu est, vulgare substitutione aut expressam,aut tacita effe,ut Ostendimus. Sed expressa modo verbis negativis fit, modo afriniatiuis,ut si heres non erit hcres esto,vet,uos inuicem

70쪽

DE SUCCESSIONIBUS. sv

uice substitiιο. Nam ii. c formula verbo tenus abnutio nulla est,quavis revera&in cffectu negetat emor

men ca sabstitutione non expressam dixerit,si puberi fiat. Tacitae aure vulgares temper adfirmat, idque placuit recte interpretibus. Sive enim in pupillari expressa vulgaris intelligatur, verboru figura est affirmativa,vi cu dicit testator ,si in pupillari aetate deceρ serit, res his,sive alio quouis modo tacita sit,perpetuo affirmative cocipietur,ut in l.Titius.χ . cu fel D de heredit, instit & in Lult.C. o.Nec vero omnis expressia tantu aut affirmat aut negat,sed utrumque sale continet. Qui enim ita dicit,si eres non erit, heres epo, partim affirmat,partim negati Pars enim illa qu casum cotinet,abnutiva est,illa vero quς nome su

stituti, adfirmativa,directaque. Na substituti cu sint instituti,merito debet substitutio recto iure cocepta civi supra diximus. Ite illud videnda,vtru efficax sit illa formula s: heres no eris,uolo ut hereditate restituat Sempronio. Quoa Laneelotus Politus hic quςrit.Ego inutile esse formulam crediderim, nec substitutioni

idoneam. Qui enirn heres non est,quomodo poterit hereditate restituereΤNano restituitur, nisi ab eo qui habet. Heres aute hereditate nisi adita non cons quitur.Nam sine aditione nec tralmittitur,nec restia tuitur. Ideoque in fideicommissariorum gratiam introductii Senatusc.quae cogerent heredes adire & re .stituere,β.sed quia. Instit. le fideic. heredit. Non valet igitur,nec iure directo, nec perfideicommissiim Non enim possumis hanc licentiam usurpare, ut verba illa,si heres non berit ad catan impropriu de ia- cogitatu referamus. Et qui putant, trabe la esse illa verba ad eum casum , quo quis cogit a Praetora adire

SEARCH

MENU NAVIGATION