장음표시 사용
71쪽
adire & restituere, dc quo eueniente heres nomine tantum talis est, chin re vera & in effectu heres non sit, perspicue falluntur:quia idem operarentur verba illa testatoris, sit heres eris, volo hea editatem meam re)fiis tuus. Nam non adita hereditate, cogetur nihilomi- .nus , & ad restituendum impelletur. Putarem stita concepta esset formula, sit heres non erit, uolo heredit tem restitui tuli, de in eo testamento adiecta esset pro more clausita codicillaris , videri rogatu heredcm,
venientem ab intestato,restituero arg. l.ex eo. D. Qui
testam.face.po T. Adde his ea verba, si heresnon erit, intelligi ex testameto non ab intestato,i.heres instituta. C.de impub.& aliis substit. Ad hunc tractatun pertinet intcrpretatio l.si paterfamil. cum seq. D. dab
hered. instit. In qua formulae huius, fi hcrcs non erit, alia declaratio proponitur. Nam si quis seruo ita substituat, distinctione res est explicanda, sciuerit
testator, an ignorauerit seruum este. Si ignorauit, admittitur concursus domini & substituti. Si vero spiuerit, excludetur substitutus. nod autem de ignorante diximus , idem cst omnino, ii tempore quidetustamenti liber fuerit heres institutus atque ita reputatus a testatorc,postea tamen in seruilem condiritionem deuenerit .Quia si domini iussu adierit,perinde dominus & substitutus concurrent, ac in prima specie.β. vlt. Instit.de vulg.l. & hoc Tiberius. D. de hered .instit. Sunt enim ind.l.si paterfamil. tres spe cies a Iuliano propositae,quarum prima dc tertia e dem ratione deciduntur. Crediati autem Alciat.li :I dispuniat.c.a. Semproniu ibi δί coheredem & substitutum fuisse, inductus persuasione vet. codi. Cuius sententiam quaedam editiones sequutae sunt.EP
72쪽
Sempronium coheredem fuisse non pulcs,quia semper ut substitutus admittitur, d.l.si paterfamilias. initia .Et verisimile cst, si partem hercilitatis ut coheres Labuister, Imperatorem non fuille tam liberalem in
alterius semissis participatione. Denique nihil est in Iuliani response,quod nos ad id credendum invitet.
Iacobus: Cuiacus existimabat illi verba, alter Istrus, male cxcepistia Tribonianum ex illa voce, as. Quae sententia rationem haberet in ea specie , qua seruus liber aut ingenuus a testatore creditus esset insolidulieres institutus, dato ei substituto Sempronio. A t ii coheredem et futile adiectum costituamus,ut verba iureconi illi suadent, quae uni tantum heredi aptari non possunt latrorsum enim aliter semisses fierent a Iureconsulto integram retincbimus scripturam vulgatam,tu semissis alterius diuisionem iuro meritoque inductam fuisse obtinebimus. Est autem d. l. si paterfam.sia mpta ex libro Iulianiso. Digestorum, in quo de variis institutionum & substitutionum for
anis disseruit,arg.l. Iulianus. I s. D.eod. Nec nouu est,
ut im82rfectas factorum species iupplere debeamus ex ipsis decisuis Iu reconsultorum verbis, aret. l. Si Clcganter.in princ. D. de dolo. l. Lucius. 1 D. de
fideicom.lib. l. qui non militabar. in fin .cum duabust seq.D.de hered. instit.l.qui Romae.β. vir. D. de verb. oblig. Adde his l. Iulianus. r. in princi p. de adquir hered. ibi,credo itu intelligi d m, Pol Marcelli casi: hi interpretatur Vlpianus.Hcec igitui specten certissima. .si paterfamaestaser heredem instituit filium, aut filios in semille, in alio 1eniiste Titium quem in se riuum putabat, cui Sempronium dedirsiibstitutum, his verbis: cuius G Seius herccti sunto. Tictu heres nis,
73쪽
si Titius heres non erit,Smpronius heres estocum autem Titius postea coditionem mutasset, ac in se itutem deuenisset, iussu domini adiit hereditatem. Qi r batur , an excluderetur substitutus per aditionem, quasi finita vulgari substitutione. Et respondet I lianus, haec verba, Si heres non erit, nihil aliud significare intelligi,quam si vel sibi non adquisierit Titius,
vel si mutata postea conditione alium heredem non secerit Quam iuris interprctationem appellat Imperator in h3 C.de hered instit. Facit enim alium here dem, vel qui alterius seruus efficitur, vel qui ad rogandum se praebet. Etsi autem a domino vidcatur substitutus excludendus esse, tamen exemplo ben gnitatis principalis d.l.& hoc Tiberius. D. eod. asinittit substitutum Iulianus in partem una cum dormino. Videndum igitur quomodo fieri debeat heroditatis diuisio, quae est principalis difficultas legis.
Et respondet Iurecon sultus in hoc casu & specie proposita semisses fieri debere ex sententia Proculi in l. liber.alias,si liberiis. Titius. D.de hered.instit. Horum igitur alter ad Caium Seium institutos pertinebit, alter vero inter dominum & substitutudiuidetur. Apparet ergo. d. l. s paterfam. speciem differre ab ea de qua in l.sequenti asitur,in qua nul
lus coheres Parthenio datus erat, sed tantum sustia tutus. Solent enim in numero personaru variare Iu- reconsulti circa eandem speciem,arg. l. pater filium. 6.cum seq D.dedot.collat. In ea vero l. Iuliani si
gulare ius proponitur,descedes ex decreto primum I onuntiato a Tiberio sue Tito Imp. aut ut alij v unt a D. Pio,quod in persona serui sui voluit obtinere. Omnes credunt,t cum proponas. C. de hered. institi
74쪽
instit. in ilia.huic decreto aduersari,& vere credunt, fallunturque qui conciliare uituntur. In ea enim constituit Imp. substitutioni locum non cilc,adeu- te seruo iussu domini. Quia ex ea institutione Imp. nullum ius percipiebat, & res inter alias personas agebatur, incoque liberalis de alieno esse noluit. At vero Imp. in d. l. & boc Tiberius. fecit participem substitiuum iuris ad se pertinentis, benignitatem R. bumanitatem potius quam iuris regulas sequutus,& strictam obteruationem. Solebant enim Imperatores,in eiusmodi decretis rigori semper aequitatem& beo ignitatem exqktae, etiam cum iacturarci propriar iis adquisitae. rg. vir. D. de hered. instit.ca multis aliis. Et licet Iulianus in d .l. si paterfam. decreti Imperatorii aequitatem & ad alias species produxerit, noluit tamen Alex. Imp. in d.l. cum proponas. usque eo manus porrigere. Parum igitur utilitatis continet O.si paterfam.quae Alex. constitutione tollitur.Quod vero dirimus, in partem cum do mino substitutum admitti, verum est,nisi volstitias contraria appareat,quae substitutum in totum admi tat. d. l.cum proponas. in prin.De situ vero vulgaris substitutionis quia& hoc ad eius formam pertin coita breuiter constituendum est, posse vel proponi vel subiici institutioni,ut nomet ipuim denotat.Quia a dinem intellectus , non seripturae, attendimus Minterpretamm .l. si ita quis. 28. l cum in testamerito. 27.I. I. I .de hered.instit.Aliud obtinere in pupiliari substitutione, in qua non dubeat conuert; ordo scri Prurae,probabimus in lac
75쪽
64 CLAVD. CHI FLETII I. C. De ortu se natiuitate mulgaris substitutions. .
tem huius substitutumis descedamus, aequum est de initio,& natiuitate eius prius statuere. N que enim ςScax est, aut ante finiri potest quam n ta sit.Qua in re tenenda est regula. l.quandiu.69. D de adq. hered. Quandiu institutus admitti potest, substituto locus non cst, nec ante succedere potest quam excluso herede instituto. Ergo finis instituti nis, principium cst substitutionis. Neque iure com muni utriusque concursus admittitur, ut dicemus postea. Excluditur autem heres institutus, vel ii ii
lit, vel si non possit adire,id est, si abstinuerit, repudiauerit,aut morte praeuentus sit. De utrisque igitur videamus.Et traditum est,ubi quis heres este noluit, continuo ad si1bstitutum traiiure hereditatem, L filium cincincipatum. , o. D.de adq.hered. Non potest autem deceinere, velit heres esse,necne, nisi ei delata sit hereditas.l. delata. D. le vcrb. fg. l.necis.in s. aDHe a. .hered.Noli defertur autem,nisi ei qui ce :tus est, lemiactu esse testatore: alias enim repugisti
do nihil ageret,i. qui heres. .pen. l.qui superstitis. D.eod. Vbi aute quis certus sit,ut potest adire,sic Screpudiare,l.is potest.cUm seq.l.in repudiada'.23. D. eod. Et ex tali repudiatione aut abstetione instituti, nascetur substitutio vulgaris,l. si quis.in fin. D. eod. Quo rit,ut si ante repudiet, quam decreuerit i isti-ὶ tutus,nibit agatur tali repud Patione,d.l.is qui heres pen. D.de adq. hered. Hic ordo igitur seruabitur, ut ante constet,defunctum esse testatorem, tum de- latam
76쪽
latam esse instituto hereditatem, cui deinde tempus decernendi praestituatur,quo excurso nascitur substitutio, d. l. quandiu. Qujd ergo,ii minor abstinuerit,
aut repudiauerit, an pendcnte tempore restitutionis in integrum substitutus admittetur. Quod hic querit Bart.nu. I9. & respondet admitti. Idque verum esse credo, tam in suo l .ex contractu. D. de re iud. quam cxtraneo,l. ait priorOr. g.sed quod Papinianus. D. de minorib. ubi liibstitutus qui semel heres. fuit, quantumuis sequuta restitutione, directas retinet actiones , utilesque tantum restituit minori. Idque contra
P .euincit Vlp. Et huic sententiae favet,quod supra diximus, continuo ad substitutum transire hereditatem,ubi quis heres esse noluit,d. l.filium emancip.id est, ipso iure ita deferri hereditatem, ut eam adquirc-re possit. Nam verbum, continito latae est sententiae,l.
in fin.cum seq. D. pro soc.l. apud Aufidium. & ibi.
not. D.de Opt. leg. adeo ut omnem moram tollat, i. qui uxorem. D.de iniusto rup. Irri. fac. test.l. I. C de
his qui se deflib.io. Admittetur ergo substitutus,no secus ac constitutio. D. Marci de addic. bonor. lib. ser.ca. locum habet in minore, qui potest restitui, l. 4. .I. D.dc fideic. lib. At quaeri potest, restituto inianore,an excludetur substitutus cui ius iam qu situm est. Idque puto,quia restitutio in integrum omnia in pristinum statum reponit. Nec igitur repudiata, aut abstenta videtur hereditas,data restitutione,sicut nccadita. Non tamen directas actiones iam quaesitas substituto habebit,sed utilex tantum, d l. ait Praetor. s.sed quod Papin.sicut nee libertates, quae semel co- petierunt,muocabuntur,d.l. .I. i. D. de fideic. lib. Quod vero attinet ad tempus restitutionis,pinguius
77쪽
consulitur suo contra abstentionem,quam minori extraneo contra repudiationem. Ille enim potietur beneficio l.vit. C. de repud. hered. & praeter statutum tempus triennium habebit. Hic vero tempora restitutionum pro aliis minoribus introducta sequetur,& n5 nisi re integr ei subuenietur,l. quod si minor.
s. Scaevola. D. de minorib. Quia ad extraneos non pertinet d. l.vlt.beneficium. ut ex eius initio constat.
Videamus de altero vulgaris substitutionis ortu, cum scilicet no potest hereditatem adire institutus, quam
necessitatem ei adfert vel mors, vel incapacitas, vel
indignitas. De morte igitur prius. Et si antequam adierit, moriatur institutus,hereditas desertur substituto,quia spes institutionis finita est. Qu ri tamen potest , quid si institutus decedat ante hereditatem aditam, sed intra tempus deliberandi, utrum admittemus substitutum,an heredem instituit. Et pro h
rede contra substitutum tenuit Bartol.hic post vete res .nu. 2O. cui contradicit Angel.Ego veram Barioli sententiam his rationibus existimo. Sciendum est enim,iure veteri scriptum heredem ante aditam he reditatem decedentem nihil heredi transmittere,propter veterem regulam, hereditatem non aditam non transmitti,t.vnig .in nouissimo.C.de caduc.toll. Ita
que heredis heredi non succurrebatur aliter, tuam si iusta de causa impeditus adire non potuisset prior heres,l. scriptus heres. Ir. D.de Carb. cd.l. liquis in graui. I.elegaliter.& l. postumos. D. ad Silian. Postea vero antiquior Iuris prudentia, maximeque Paulus libris quasionum,filios mil. paternam heredi talem deliberantes interiinq; mortuos pollia in suam posteritatem transmittere admisit,l. cum antiquior
78쪽
bus .in princ. C. se iure dclib. Quae lex in casti scicimtiae procedit,i i cst, cum sciunt filij paternam eis d la in esse hereditatem. At vero Theodos. postea ignorantibus etiam filiis, cuiustumque sexus , idem
ius concessit, i. vii. in princ. C. de his qui ante aperi. tab. c Iustinianus autem omnibus heredibus, cisuccessoribus,intra annum deliberationis, vel quasi, dccedentibus trantinissionis ius in successores concessit, dum intra annale tempus defuncto praestitu- 'tum aditio fiat, d l .cum antiquioribus: Ergo interim
erit in pendenti substitutio, quia nondum videtur exclusus institutus , seu qui eius pei nam representat heres. Alioquin frustra id in eius gratiam introduxistet Iustinianus. Bariolus de veteres sententia suae r tionem petebant a d. i. vn. C. de his qui ante aperast.&c. in his finalibus verbis, ullosque aduer adultum uel proauitum des γ derium, Cyc. Namrelatiuum, alios, ad substitutos & coniunctos referebant. Sed certior auctoritas, δc fundamentum peti poterit a d. l.chm antiquioribus. Quia Theodosij constitutio d. l.vn. dcscendentes tantum complectitur. At lex Iustiniani quositis succestores. Nituntur etiam l si quis filiumfam. in princ. iuncto β. r. D. de adq. hered. quae nihil eos iuuat a in d. I. substitiiti nulla fit mentio,quauis in princ. l. substitutus vulgaris datus fuerit,sed in alia & dissimili specie. In summa Ang.
sentetia contradictoria nullo iure probabili nititur, es debuit aduertere ad beneficium Iustin. heredis Ecredi concessum in d. l. infantiquioribus. Propterea
incapacitas heredem esse prohibet erim,qui est itisti tutus, datque locu substituto. Et olim quidem inc paces erat varij generis, caelibes, orbi,latini Iuniani,
79쪽
peregrini, quibus qua relicta crant caduca siebant. Vlp.in frag.tit.de a. Sed inter caelibem & orbu lite erat differentia, quia orbus solidum quidem capere
non poterat,ssemiuem vcro sic. At caelibes nihil consequebantur, nisi intra contum dies legi parui sient. His .irip.lib. I.c. 9.Vlp.in frag.eod. tit.Hodie incap citas eiusmodi sublata est, sublatis paenis. Itaque caelebs,& orbus,substitutum excludent, tit. C.de inficipaen .caelib.& orbit. Hodie incapaces etiam sunt heretici,l. Manichaeos. C.deheret. Ergo dabitur locus substituto , excluso heretico instituto. Postremo de causa indignitatis hic videamus.Quam inter c teras
non retulissem, nisi Bartol. nu. 16. quaestionem proposuiiset, utrum si indignus heres institutus fueriti veniat fiscus , vel substitutus. Inutilis sane quaestio,.
eum certum sit ante aditam hereditatem munquam
dici indignum heredem. Quia indigno aufertur vel eripitur, ut conceptio tit. de his quibus ut indignis ostendit Non potest autem eripi,quod quis non habet. Et tamen audet Bartol. infirmare,a fisco repellistbstitutum.Quod Ang.refutauit,' uasi recte a Bart.
I stio fuerit proposita,sed non recte decisa.Eso ita
aluo,s indigno eripiatur hereditas, stultu elle dubitare, an filicus excludat substitutum,cum hic iam sit aditione hereditatis exclusus non ercptione fisci. Sin nondum adierit, indignus dici nori potest. Itaques ante adquisitionem decesserit,non fisco adquiritur, sed apud heredem manet,arg.l. vlt. D. de his quibus ut indignis. Non obstasii.si sequens. in princ. D. ad Syllan.quae de herede indigno loquitur,idcst,eo cui iam adquisita est per aditionem hereditas , excluso substituto,sed tamin propter indignitatem aufertur,
80쪽
εe eripitur.Non mutat praeterea l.in seruitutem. R ei qui. D.de bon .lib.quia indigno non loquitur.Minus etiam urget l.recus uae. . si fisco. D. ad Treb. quia de vacante & deficiente hereditate loquitur, no erepti-ria,id est, de adquirenda,non adquisica.Sed ec ibi fideicommissarius erat datus , non substitutus. Ergo fuit opus cogere fiscum,ut adiret Sc restituerct, cum videlicet heres,qui eo ministerio fungi debebat,ante aditionem deficisset,sorte quia incaeax , in cuius i
cum fiscus succedebat. Denique si fuisset datus substitutus, directo ei delata fili stet hereditas deficiente instituto, neque fisci ministerio opus habuislet,ut indifferentiis. directie dc precariae suosticiationis osten dimus. Quinimo vacantia bona dici non possunt, quibus datus est substitutus, qui etiam fiscum excludit , & impedit ne caduca fiat hereditas , l. vn. ρ .in
primo.cum seq.C.de caduc.toll.Vltimo querit Bartanu. 27.quibus calibus concursus instituti dc substitu ti admittatur,id est,quado contra iuris regulas simul veniant .dam cum instituti a substitutis gradu differant, simul esse secundum naturae ordinem non popsunt, quia concursus inter contuinctos non discretos admittitur. Et respondet , & communi D ochorum sententia admitti talem concursum in specie, I. si φ
tersem D.de Eered.institquam declarauimus antea,
idque consessum est.. Admitti autem in specie l.s ii bertus patrono. I.Vers. quid ergo. D.de bon. lib.dia sertE negamus .Quia portio,'uam ibi patronus accipit,non iure institutionis ad eum pertinet, sed beneficio legis, tu. Instit. le successi lib. Ideoque& pomo debita dicitur,non solum in d .l sed dc alibit m,l.6.