장음표시 사용
381쪽
3,α Io. BARC LAIImonasteris; neque enim fili qui sinita
monaueris peruenturi sunt ad regnum caeorum; ct illi , qui ibi non Ant, ad Deum nun pertinent. Restondetur ei; illi non
Sed ne nihil in Monachos, & Cathesiacorum ieiunia, Sectarii dicant; aiunt esse flagitiu a cibis religiose abstinere, qua doquidem quod per os intrat, non coim quinqhominem. Vel ignarorum est illa obiectio, vel ignorare volentium. Neque enim ciborum ullum genus ut impurum, aut illicitum, refugiunt Christiani. Sciunt
animalia omnia, fiuges omnes, Olera, st inus, in usum ac cibum concessa mortalibus . Sed ut Deus his uti concessit, ita non iussit. Qui non crediderit cibis omnibus vesci licere, ille peccat, non autem qui non omnibus vesci ipse voluerit. Necu medicus imperet aegro ad corporis bonum , a cibo abstinere, ideo cibum damnet. Nec si velim, aut iubear, ad commodum animae meae, fiugali, aut inopi mensa vesci, ideo in cibis, aut esse ilium constituam, sed potius in me. Nam cibo quem ex se bonum scio, non utor, vel in meorum aluumun poenam , ut scilicet
382쪽
PARAE NE SIS . LIB. I I. 333 ea bonitate, & delectatione, me priuem et
vel in metum; ne nempe eam epularum bonitatem malitia lasciuientis carnis meae corrumpat. Et haec causa; ut vel Ecclesia, ab aliquot cibis abstinentiam intemdum indicat, ad castam ac publicam diasciplinam ; vel homines ipsi priuati sibi
sponte abstinentiae leges ea modestia st tuant, Vt qui non manducat manducantem non iudicet. Rom.XIV.
Et his quidem qui iis hanc abstine
tiam , atque ieiunia , priuata pietate se dederint, libertas est ab ea austeritate r cedere , nisi se huic poenitentiae generi voto emisso addixerint. Tunc enim quae Iibertatis res antea erat, necessitatis fit, religione vovendi. Uouete,ct reddite D mino Seo vesro. Psalm. LXXV . Igitur contra interdictum Ecclesiae, aut voti rationem , cibis utentes, non ciborum vitio polluuntur, sed intemperanti licentia,qua aut a praecepto Ecclesiae, aut a voto recesiserint. Nisi sorte ex suilla existimas m culari potuisse animas Iudaeorum , ac non
potius ex violata Dei Iege,esu suillae. De castitatis voto, quod in Monachis carpunt haeretici, iam egimus supra Lib. Z I.Cap.
383쪽
4 Io. BARC LAI ILCap.II. Illud enim non licitum modo , sed sanctum, & a quo sine sacrilegio resiliri non possit, docuit omnis aeui Ecclesia. Neque existimes tantum Monachorum numerum in eo candore durare non pos se. Monachorum pene immensos greges sua aetate floruisse testis est Augustinus, Lib. De Mor.Eccles Cathol. Et hos ait, contemptis, atque desertis mundi huitu 1 lecebris, in communem visam casissimam, sancti mamq; congregari. Hodie num rum superant eodem vitae candore extimh: ut si qui inter illos itide lasciuiunt, segniciei primum suae , moxq; vecordiae imputare debeant crimen; non Ecclesiae ,
non naturae, non voto. Sed hoc non ca-
pitis nempe Sectarii, nec cogere vos ipsos assueti, & ignari quas suggerat Deus vires syncere pietatem amantibus . . At putatis iniurium, tot homines con' tinentiae voto astringi. Cur autem Θ an quod ipsimet noluntὸ atqui ad eiusmodi Votum nemo compellitur. An quod non possunt Illud vero ridiculum, Vt non possint animae quae se Deo dediderint, quod in omnibus familiis filias vestras facere vultis. Certe enim ad nuptiarum
384쪽
PARAENESIs. LIB. II. 333 tempus continentiam praescribitis. Num autem quod praescribitis exequi illae posse sitiat ξ Si non possunt, frustra iubetis,si ustra fellitis, ubi vos inopino auos sece runt . Si possiunt, peto quamdiu possint.
Multis enim non mature proci sunt;mulutae vigesimo, multae tricesimo aetatis anno innuptae; haud paucae diutius absque coniuge consenescunt. Quod si illae ad
tantum aetatis virgines esse, & decoquere innoxie primorum annorum cupiditates possunt, & hoc non suo quidem consilio,aut in voluptates obstinatione 3
ac pugna, sed sola sortuna , parentumve arbitrio, nunquid & diutius potuissent,
si necdum ipsis maritus contigissetξ quid si expectandum fuisset bienniumὰ quid si triennium ξ quid si de conditionibus non
conuenisset inter patrem ac sponsum Quae porro amentia, ut innumeras virgines credas maximam Vitae partem, &maxime ignibus carnis insestam,intem rato flore posse transigere,non cohibitas
claustris, non per assidua ieiunia corpus exhaurientes,sed inter medios seculi fi ctus, in assiduis humanae fragilitatis perbculis ; Viros autem, ac puellas, Deo in
385쪽
tegrum animum atque corpus offerre volentes, inter assiduas preces,viGq; si ueritatem, non hoc ipsum omni vita poGse praestare ρ Consuetudine constat haec virtus . multini; plus operis a libidine reuocari, quam non omnino ad illam descendere.
Neque soli Monachi caelibes ; sed de
sacris initiati ordinibus; ut quam maxima potest inter homines puritate, puriGsima peragantur mysteria.Et supererogationis quide est, aut monasticae vitae pro sessione ad Sacerdotiu accedere; sed princepti, ubi ad ea accesseris,uoto parere.Ita a prisca institutum Ecclesia;ita priscς E clesiae successores obseruamus . Negant tamen Sectarii, vetustis temporibus comiugio Presbyteris interdictum. Audent quidam ad Gregorium VII. Caustumq;II. rem referre ; id est , ad annum circiter millesimum, atque centesimum; quasi hi
primi mulieres a contubernio Cleric rum amouerint. .d uentur se consuetud, ne Graecae Ecclesiae , in qua coniugio S cerdotes non abstinent. At refero, ne 'in Graca quidem Ecclesia tantam esse ac
isti pradicant coniugii libertatem. Nam qui
386쪽
' ΡΑRAENEsIs. LIB. II. 31 qui in secundis nuptijs vivit, huic Sacer dotio interdictum , Qui prius Sacerdos
fuerit quam maritus , ei ad nuptias prouocare non licitum ; Cui Sacerdoti uxor obierit,is aliam matrem familias domum ducere prohibetur. Sed nec olim ea libertas fuit quam hodie isti usurpant, ut qui maritus est, Sacerdos fieri possit,nec
ab uxoris thoro recedere. Viguit antiquissimis temporibus coelibatus, multis ante Gregorium seculis, multis ante C listum . Arelatensi Concilio, quod mille ducentis annis praecessit hanc aetatem , Can.I. dicitur, Assumi aliquem ad S eerdotium non posse in vinculo coniugi=eonstitutum , nisi fuerit promissa conuer-μ . Est autem illa conuersio, continen tia ab uxore ; & conuersio quidem non
mali in bonum absit enim de coniugii male senserint Patres sed boni in melius; conuersio denique a temporali matrimonio ad spirituale coniugium . Epiphanius, Haeres. LIX. scribit, ijs locis, ubi
syncere Canones vigent, non Hypodiaconum, non Diaconum, non Presbyterum, Episcopumve constitui, qui curro uxore vivat, sed aut illum qui uxorem .
387쪽
omnino non habuit, vel saltem iam non habet. Hieronymus, Lib. I. in Iovini num . Sed O ipsa Episcopalis electio m eum facit. Non enim dicit Apostolus; eligatur Episcopus, qui unam ducat ηυ
rem , ct fluos faciat Ῥed qui unam h hueris Uxorem, O fluos in omni subditos disciplina. Certe consiteris, non posse et copum , qui in Episcopatu fluos fariat . Alioquin, si deprehensus fuerit, non quasi vir tenebitur , sed quas adulter
damnabitur . Non nuptias ergo damnamus , non acibis abhorremus. Sed ab antiquae disciplina Ecclesiae, ieiunio statos dies per gimus , homines non alios ad Sacrorum Oidinum dignitatem admittimus , quam vacuos coniugij curis: Vota quae Relia giosi, ac Monachi vitro sundunt , inui labilia esse iubemus . Vos, o nefast cumcta confunditis . Vota , quae diuinx runt labia Sacerdotis ac Monachi, apud vos non temere modo, sed cum plausu violantur; praecepta Ecclesiae, quae anti quissimi Patres rata esse scripserunt, quariam a primis seculis credidere Christiani absque peccato non posse calcari , nihil
388쪽
PARAE NE SIS . LIB. II. 3J9 dissimulato fastu proij citis. Sed & alia seueritatis opera passim cernas in usu fidelium,frequentiora nempe ieiunia, orandi , Deo l ; vacandi sedulitatem, cilicij durum tegmen, sponte verbera, crebro vigilias ; ac quod maxime cupiditatibus frangendis est , quicquid auidissime animus expetit, hoc illi negari, ut parere discat ac flecti. Scio haec omnia cum delectu usurpanda; immodici seruoris Christianum, posse inter dum stupore digniora quam laude prinstare. At nec vinum damnaueris, quan quam eo nonnulli abutuntur ad crapulam ; nec pecuniae usum, quae interdum amore sui captos a frugalitate inlauariatiam deducit. Non a trunco exscinde
dae res bonae, sed quae in ramis sorte I xuriant . Sed neque delicato corpori est credendum, quod cepius abit a iusta disciplina, quam animus ad nimiam 1 eue iritatem.
At austeritatis hos cultus , ludicros aut superuacuos sersitan tibi finges. Naquid tantum peccaui, inquies, quod de . beat tam acerbe vindicari ξ cur me comeessis delichs orbaverim Θ cur in mala .
389쪽
36o Io. BARCLArrquae fas est declinare sponte irruerim 3Imo quantum peccaueris, Sectarie, somsan ignoras ; etiam ut tuos in fide errores omiserim. Dicant omnes cum Psalm, sta . Ab occultis meis munda me Domiane. Et cum Ecclesiastico, Me propitiato peccato noli esse Me metu . Sed haec etiam ipsa quorum tibi es conscius, an tantilla existimes, ut pigendum sit ea diligenter eluere λ Nunquam virginem, aut matronam, aspexisti ad eoneupiscem dam eam I Nunquam proximi tui crimen quod latebat, ad amicos inuidiosa, aut temeraria garrulitate retulistiὸ Nunquam inuidia, nunquam odium, in te locum inuenitὸ Nunquam iratus fratrem tuum fatui appellatione laesisti , & per hoc ignis gehennam meruisti Θ O te amgelum,si haec,caeteraq; delicta, quae mo ' rem animae afferunt, mirabili cautione
effugerisiSin in aliquod lapsus es aliqua-do Sectarie &ne dubites quin in multa sis lapsus nihil nimium ages,etiamsi a
steram, longamq; medicinam huic mo bo quaesieris . Sanctiores denique , ac prudentiores quam tu sis viri, omni poenitentiae genere & animum exercuerunt
390쪽
PARAE N Es Is . LIB. II. 36 I& corpus ; ut pudendum siti potius quod
tu homuncio minus his praestes, quam superbe credendum nimis te tibi vilem, si1 aliqua seueritate te domites. Augustinum hic reseram, an Basilium,an Hieronymum, an alium ex antiquis,quorum
omnis propemodum Vita supplicium fuit Quorum historiam ab aequalibus scriptam nostra ignauia timet agnoscere Antonius, Hilarion, Symeon, te dederint in et ruborem, si in eorum integritatem, &vivendi morem inspexeris. Res iidem superaret,nisii tantis sub testibus;& Atha.
nasius de Antonio scripsisset, & de Hialarione Hieronymus, &de Symeone pene quotquot historiam Ecclesiiasticam te.
Xuere. Recentiora non tango,ne sancti111ma exempla pro iudicio seculorum quae tibi non placent contempseris . . . Aiunt tame quidam ex vestris, inertiaestae fauentes, risurum haec opera Deum,&fastidiose mortales ,-hac de eorum manibus requi erit , rogaturum. VaeMDlicet seculis primis, quae vos non tulere, Sectarij, ut de hoc tot Patres moneretIS,
tot hominum greges , hos in delenus, hos in urbibus, illos in seculo,