Ioannis Barclaii Paraenesis ad sectarios. Libri 2

391쪽

Clem,omni seueritatis genere eo corpo ri suo plura negantes,quo animae melius voluere. Haud dubie interrogabit ea

ratione qua dicitis Christus, non illos qui suscepto officio iuncti, aut pietate admoniti , hic in se peccata viti sunt , ne illic plecterentur ; Sed foedos Apostatas,

qui a Sacerdotio, aut Monasterio, ad vos digressi sunt, & irrita vota fecerunι, i cestu polluti, quod matrimonium Vocant , & caeteris rebus quarum abstine tiam ante promiserant. Vt Apostolus

Petrus olim Ananiae, nonne ager manens tibi manebat, c, venundatum in tua

erat potessate I Non es mentitus hominiabus Deo. Ita Dominus ad illos sacret militiae desertores. Nonne ius matrim nij, nonne copia vobis erat ξ nonne communi lege cibis omnibus absque delectu vesci; & vestro arbitrio vivere potuistis ξQuis vos adegit ut voto concepto vestra corpora consecraretis Θ quis, ut. in est rius potestatem concederetis ut m

mitteretis,mihi per quotidiani pensi orationes loqui P In manu vesba eratis, s luti, liberi; At posteaquam illa vovistis ;quae audacia, quod sacrilegium fuit, me meo

392쪽

PARAE N EsΙs. LIB. II. 363 meo iure fraudare Θ Non estis mentiti hominibus, sed Deo. Procul a me opera-rij iniquitatiS. Neque vero inter illa seueritatis genera, inter coercitae mentis, carnisve di sciplinam, odimus corpus nostrum, aut Deum effingimus naturae nostrae hostem. Non haec amat corporibus, animisve indicta supplicia, nisii clim aut sunt vere dolentis de peccato animi, & Deum a se laesum in se etiam vindicantis; aut melioris in posterum vitae quaesita auXilia . Hoc apud Isaiam sese testatur. Cap. LVIII. Sed est eximia ipsius benignitas, qui peccatoribus placari assueuit, leus sima mulcta contentus. In eum modum indulget Niniuitis ; in eum modum Samsti Prophetae a se , ac populo,diuinam vu

tionem auertunt.

- Sed & ingens praeterea istiusmodi seia ueritatis utilitas. Ea nempe eruimus antiamum terrae haerentem, & subinde ad Dei memoriam redimus, cuius nimia in pro peris obliuio em Ita excitamur a delicia-xum , & voluptatum somno, per quem Daemon, ut plurimum irrepit Tum d mitam carnem ,&cum illa voluntarent'.

393쪽

habemus in vinculis.Illam ad obsequium assuefacimus, hanc ad rectum imperium. Sic stamus in procinctu, sic hostem expectamus , si quid molle persu a serit, non impetraturum ab illis, qui sibi ipsis solent rigida imperare. Ac deinde stimulis vltro quietem , &bona terrarum acti mixtura rupentibus,paulatim morimur mundo, adigimuri ad thesaurum in caelis collocandum , illicq; transmittendum iam nunc animum, qui a thesauro suo abesse non potest.Cui in tantum praemium laborare aegre erit, is indignus labore tam foecundo,forsitan in grandioribus, atque sterilibus ad illum suspirabit . At nec credas non hic plura quam reliqueris a Deo rependi, caelesti dulcediane, internoq; colloquio, & in eos dispensata uberius Angelorum laetitia , qui a brutis magis abscesserint. Quisquis ali quid pro Christo reliquerit, accipiet centies tantum nunc in tempore hoc, ct in seculo futuro vitam aeternam.Marc.X. Et eXperimento compertum est, solida in Deo solatia tunc maxime insinuari cum a voluptatibus absumus, & inter mort hum bonorum dulcedinem expirare.

394쪽

PARAE NE SIS . LIB. I I.

C A P. VII.

De intercessione Sanctorum. De πυγneratione Reliquiarum. De Miraculis.

NA est, eademq; Dei E clesia, & quae in caelo viactoriae bonis incumbit , &quae adhuc in terris iactatur mundi aestu;& quae denique soluta periculis , at nondum supplicijs, purgantibus poenis eluitur . . I acharitate autem est tota, chm sit in Deo. Et charitatis est, ut inseriores de subiis miorum bono gaudeant ; sublimiores i serioribus qua possunt ope adsint. Nos itaque fratribus nostris, qui iam in caelo, quem licet caelum habemus,ab ijsque

vicissim sustragij opem petimus , & saepe sentimus. hs autem qui adesse sibi non possunt, in purgatorij carcere missi,opem

395쪽

36 6 Io. BARC LAII

serimus ; precibus apud communem PDtrem fusis, cui haec fratrum placet in tyso, & inter se necessitudo. Sed hos nexus volunt abscindi Sectari j. Sanctos sua curare gaudia aiunt; certe supplicum Votis nec patere, in ec lacessi. Ac preterea quantum opis ab eorum sustragijs expectamus,tantu nos Christo adimere. Caeterum supplicia nulla esse, qualia cum . antiquissimis Patribus credimus, quibus Electi, sed nondum ad amussim candidi, post mortem defaecantur.Paucis haec om- nia in illos asserenda. Morem habet ab antiquissimis seculis Orthodoxa Ecclesia, ut beatos Spiritus, ct Martyres sanctos, ac quos prceterea smiraculorum maiestate constiterit caelo, ac Deo frui, pro nobis ad Dominum orare efflagitet. Quid hic damnatis,S ctarij ξ Hoc, inquitis, Scripturae non VOS docent. Si reponam,nec Scripturas hoc Vetare, quo ultra tendetis ξ Quidni potius credam, rem licere quae non Script ris prohibetur, & ab Ecclesia usurpatur; quam Vetari,quia expresse Scripturis no' iubetur ξ Sed neque curamus hac eXcu satione nos tegere. Scripturis enim imnit,

396쪽

PARAE NE SIS . LIB. I I. 36 nitimur , quibus passim mutua oratio i ter fideles praecipitur , quibus passim viri sancti orationes fratrum eTagitant. Ita, inquies , sed vivi, & vivorum. Da porro hoc discrimen in Scripturis, Sectarie,& causa cecidcrim, ut fas sit viri sancti &viventis, precibus pacem Numinis exorare, mortui nefas. Imo mortuus erat

Moyses,Samuelque, cum Deus indicaret solitos illos orare pro Iudaeis, Hierem. XV. Mortuus Hieremias,chm reuelatum est Iude,illum assidue pro populo,ac tem,plo orare. II.Machab.XV. At, inquies , mediator unus est Christus inter Deum & homines. quid tot

mediatores, tot pro nobis oratores eri

gitis ξ Vix ullum pinguioris Mineruae asegumentum ; ut sit mirum quod hoc toties velitis audiri. Vnus est Christus, quo mediante data est salus, qui Patri aeterno reconciliauit mortalitatem. Sed medi sores intercessionis quales nos Sanctos esse statuimus nec ipsi negatis tot esse ,

quot fideles existunt. Nonne enim unus alterius preces exposcitis Θ & nonne is cuius Vota optantur, ita vobis mediator,

ac Sancti sunt nobis ξ Quid igitur incla

malis

397쪽

36 8 Io. BARC LAI Imatis iniuriam Christo fieri, quid merita christi censeri a nobis inualida ξ Eores redit, num cuius licuit intercessi nem petere adhuc viventis in mundo,

preces eiusdem peti possint iam victoris in caelo. Haec est scilicet grandis iniuria qua Christum ascimus, haec nostra impietas , nostra de chris ii Passione o Auio. Sed reseres ; non audiri a Sanctis sumplices, non videri: Superuacuum procul absentibus esse sermonem. Si hoc esset,

. Sectarie, superflui sorte laboris , non tamen impietatis accusaremur Catholici, qui orari quidem dignis ferremus has preces ; sed fiustra, cum illi orari se nescirent . At contrarium & Scripturis habemus. Patribus, & usu Ecclesiae. Hi rem. XV. Si sererint, inquit Dominus,

Moses, Samuel coram me, non es an ma mea ad populum sum. Quam autem

hoc frustra, nisi tunc saepe Moyses & S muel coram illo stetissent, & ex rerum ac temporum sorte pro Iudaeis interpellare assuevissent Omitto,quod liquidissimis

verbis dicitur. II.Machab.Cap.XV. Hi remiam ac Oniam, mortuos tunc Utique viros:

398쪽

PARARNESI s. LIB. I r, 3 69 viros , orare pro omni populo Iudaeorum . Et tota Apocalypsi refertur Angelos, atque Sanctos , in ista terrestria Dei virtute inspicere. Sed & Raphael clunia assisteret Deo Tob.XII.) orationes Tobiae Domino offerebat ; ergo & eas proculdubio audiebat. Num denique plus in hac re te sapere credas, quam veneradar antiquitatis E clesiam Θ qn morem, ac doctrinam illius, Ambrosij,& Augustini aeuo. Ambrosius, Lib.De Viduis. Obsecrandi sunt tangeli, qui nobis ad praemium dati sunt, Maris vres obsecrandi, quorum videmur nobis quoddam corporis pignore patrocinium vendicare. possunt pro peccatis rogar nostris, qui proprio sanguine etiam si qua habuerunt peccata lauerunt. Isi enim sunι Dei Martyres, nostri praesules , ste

culatores visa, actuumq; nofrorum . . Non erubescamus eos intercessores nos

in mitatis adhibere, quia σέ infirmitatem corporis, etiam cum vincerent cognouerunt. Augustinus , De cura pro mortuis.Cap.IV. Cum itaque recolit an

mus ubi sepultum m charissimi corpus

occurrit locus nomine MartTris venerab

399쪽

lis, eidem Martyri animam dilectam, commendat recordantis O precantis assectus, qui cum defunctis d Melibus Garis is exhibetur,eum prodesse non dubium es ijs, qui cum in corpore viverent, talia i pos hanc vitam prodesse meruerunt. Nulla hic exclamatio , nulla apostrophe. Syncere perte, hi Patres suos, & Ecclesiae sensus exponunt. Selenissimi Britanniarum Regis Ele mori narium hic alIoqui lubet . Illi Rex credit; alij multi credunt. & toties in culpa est, quoties alios in culpa esse s cit. Videat porro quanto errore nega uerit , Augustino placere, ut Martyres invocentur. In Respons Ad Apolog. Iblustriss Card. Bellumini Cap. I. sic I

quitur. Augustino autem Mentimur conuenienter honorandum corpus Protomamuris,posquam ad illud, miracula quaeis iam Deo visum operari. Sed ea tamen miraeuia per inuocationem Sanctorum a d operatum esse, id Minalis adiseis de suo . Nam Augusino Martyres non in uocantur. Imo inuocantur Martyres A

gustino ; nisi ipsi Augustino non crediamus . Nam quid illa sententia apertius .

400쪽

PARAENESI s. 'LIB. II. 37 Inon dubium esse, quin defunctis prosit affectus fidelium cum eorum animas commendant Maruribus i Quid Regi, quid tibi aliud persuades ξ Inuoco Martyres,

quos non vis inuocari , inuoco lubens ac Veneror, Vt a Domino tibi hanc impetrent quam respuis fide nec ante suprema caligo oculos tuos Velet, quam in is, Ecclesiς luce Sectarum tenebras eiuraris.

Sed iubemur in Scripturis ire ad Deu. Cur igitur eamus ad Sanctos λ O rece tem sapientiam l An hoc ipsum ignorauit Ecclessia Θ an nescierunt Patres ξ Imomonemur orationibus bonorum nos maxime posse iuuari; & chm imus ad Sanctos, imus ad Deum. Absit enim aliquid a Sanctis expectemus, nisi quod ipsi pro nobis impetrarint a Domino. Ex se nil possiit. Ab ij s nihil petimus,nisi suffragia. Sed quidni impetrabilior ad Deu oratorsit Petrus & Paulus,vit candore inclyti,& purpura mortis quam aut tu,aut ego, homuncio,peccatis quotidie nouis reus Quid de Angelo dicam,quem unicuisque Deus custodem apposuit Tanti roboris comitem, tanti splendoris, insalutatum velis ξ Huic non te sponte com A a a me