Ioannis Barclaii Paraenesis ad sectarios. Libri 2

351쪽

Io. BARC LAII 'cant. Nimirum quia venialia illa, peccata quidem sunt, sed nec a gratia Dei e cludunt, nec iustitiam ad salutem neces.sariam tollunt. Et verba ociosa, peccatis eaedem Scripturae annumerant, non quod inferis digna, sed flagello leuiori: Vt eleganter Hieronymus docet, Aduer Iouin. Lib.II. Sunt peccata leuia, sunt grauia liud es deeem millia debere,aliud quadrantem. Et de oriose quidem verbo, O adulterio, rei tenebimur: Sed non es idem

suffundi , ct torqueri; erubescere, ct longo

umpore cruciari.

:; Neque res tantum, sed & verba, ex priscar EccIesiae disciplina. Meminit de mortali & veniabili peccato Ambrosius,

Comment.in Cap.IX. Lucae. Si peccasum mortale commiseris, inquit, portad mortis inuasit. Sententia prorsus nostra. & ex Ambrosij ergo mente, peccata sunt albqua non mortalia, quaeque non ducant ad inseri portas. Idem in XXIV. Lucae. Ergo veniabilis error mulieris, quae licet dubitare non debuit Christi corpus per gloriam resurrectionis assumptum, doceri tamen gestι ὰ Christo. De eiusmodi peccatis Augustinus,in Enchiridio,C .LXXL

352쪽

PARAE NE SIS. LIB: I I. 323 De quotidianis autem, leuibius, breuibusq; peccatis, sine quihin hac vita non ducitur, quotidiana oratio fidelium satisfacit. Quid quod Nouatiani, qui remissionem peccatorum a Sacerdotibus expectari nolebant, non de omnibus peccatis loquebantur, sed de peccato tantum eiusmodi, quod Sacrofanctae Scripturae peccatum ad mortem appellan tu Socrates refert, Lib.

I. Hist. Cap.VII. Atqui nunquam Ecclesia Nouatianos erroris redarguit, quod eiusmodi in peccatis discrimen statueret; sed tantum, quod aliqua omnino peccata a iurisdictione Sacerdotis exciperent. Ab ipsis denique Sectarijs peto, num peccata aliqua esse credant, in quae prinlabi possint, absque quod fidem illam sua

iustificantem amittant.Id vero non nega but.Alioqui chmomnia opera credant ecse peccata, sequeretur, statim ac aliquod opus edunt,eos a fide excidere.Rursus ab

ijs quaeromum & peccata sint aliqua eius generis,ut homo non possit, & ea & illam fidem simul habere;id est, quae expellant, aut destruat fidem. Si nulla sunt;sequitur ipsos aiunt enim sibi fidem inesse, eamq, suificere libere, atque impune inter adu, X a teria

353쪽

teria posse, inter caedes, inter furta vers ri. Si sunt aliqua; ergo fatentur ex ipsa natura peccatorum esse quaedam venia- Iia, quae nec fidem destruant, nec o struant caelum; mortalia alia, quae ex

eorum sententia) a fide, & gratia Dei

excludant.

Nolunt tamen haec audire Sectarijι &potius peccandi libertatem, quam peccatorum distinctionem admittunt s adeo Vt Lutherus, ut ante iam diximus fid Iem hominem neget,etiamsi maxime velit , posse perire, nisi velit non eredere . Vide autem, quod ex istarum haereseo simpietate consequitur Electis omnia Peccata sunt venialia . Sectarij isti certi sunt se esse electos. Ergo illis omnia peccata sunt venialia ; id est, quicquid peccent non possunt a salute excidere . Quid dirius ulla unquam impietas in uenit ' , Nec reponas, Sectarie, abhorrere te R. tam infami licentia. Scio quam multi inter vos indolis fanioris;quam multi ignorent, aut horreant ad haec ipsa suae lectae

deliria. Sed vel inuitos tamen polluent stoleratae sententi nisi ab ea resigione

354쪽

ΡΑRAENEsIS. LIB. I I. 32 receditis, ex cuius disciplina necessario consequuntur. Nam ut dicas, tibi pe candi indulgentiam non placere; at fatendum est, vel te certum de salute non esse, id est te a Protestantibus tam Lutheranis, quam Caluinistis dissentire. Vel esse saltem certum, nunquam in grauia peccata te esse lapsurum ; qua de re non Moses certus suit, non David, non is Petrus Apostolus, ut probauit euentus.

Vel denique quamuis grauibus flagith simpliceris,nihil hoc de salutis ceribtudine delibaturum.quq seralis opinio,& corrumpem do populo nata,om nis impiet tis culmen profana immanitate constituit.

355쪽

C A P. V.

ve operibus Supererogationis . Depis, operibus ab Ecdem pris ceptis: Ac praesertim de

uadragesima

si ieiunio. N Psalmis est, Diserte a malo, Ofac bonum: In huius

seculi haeresi, nec necesse a malo diuertere ; chm de es ctione certi sint ,Σc proinde de venia; Nec bonis operibus insudare ;ctim non ex operibus, sed ex sola fide sesecti iusseretur . Nolunt igitur vlla . opera meritoria appellari ; Negant etiam supererogationis nomen actibus vllis nostris, sine grandi in Deum iniuria tribui posse. Non opus hic multis,cum se ista haereses sua absurditate conficiant. Sentit igitur sancta Ecclesia, debere . homine

Di iii so

356쪽

PARAE NE SIS . LIB. II. 327 homincm, & diuinae gratiae ope posse, I gem sanctam ita implere, ut delicto mor tali sese nunquam inficiat. & quamquam obeundis his mandatis dicere debeat,

quod debui facere fecit ex promisso tamen Christi, ac veluti pacto,in iusti ossicij pr

mia caelum expectet. Praeterea sentit E Hesia, opera aliqua esse quae non imperet Deus, sed suadeat; quae omissa non nocent, & prosunt admissa. Et haec opera ,

supererogationis appellamus: quia in pi tatis ossicia libere erogamus aliquid super ac praeter hoc ad quod lege adigimur . Rident illa Sectarij. Nam quod opus meritorium putent, qui opera omnia, esse peccata asseuerant ξ quid supererogare o hominem posse, cui Liberum Arbitrium detrahi volunt Sed patiantur sequestrum inter nos Christum; aut verius quaesitorem . Audiant distinguentem inter opera impera ta, ac libera. Matth. XIX. Si vis ad vitam ingredi . Et, Si vis ese perfectus. Vt ad vitam ingrediamur, micit ut mandata feruentur; Ad persectionem consulit, omnia vendere, qsumsequi. Ergo sunt opera aliqua Deo grata, ad quae tamen nulla

357쪽

328 IO. BAR CLA II lege, aut prςcepto adigimur; quandoquLdem absque his, ad vitam ingressi is nobis

patet. At quis neget,quo Deo erimus interris gratiores, eo & futuros prouecti res in caesisὸ Beati mortui qui in Domino

moriuntur,oc. Opera enim eorum sequum

ιur eos. Ibidem Christus docet, esse quos dam Eunuchos, qui seca rauerunι propter regnum calorum. & addit; qui potes capere capiat. Eadem Apostoli sententia est . I.Corinth.VIII. qui matrimonio iungit virginem suam bene facis: O qui non iungit melius facis. At quam frustra, ut de re grandi diceret Christus, qui potest capere capiat Qiram frustra Apostolus, qui non iungit melius facit Inisi hoc plus

Deo placeret ; nisi in caeso constitueretur amplior merces eo modo in terra viventibus ξQuidam haec argumenta sic volunt eludi, ut dicant, ex Christi & Apostol rum seculo metienda illa Christi consilia. Tunc quippe consultnm Christianis, ut

Omnia venderent, & a nuptus abstin rent ; Posterioribus seculis mutata rerum sorte, vana haec esse. At ut falsa illa solutio,ita prorsus ridicula ; cum hoc loco non quP

358쪽

PARAE N EsIS. LIB. II. 329 qu ramus utru illa ipsa conssilia, etiamnuhoc aeuo perdurent; sed utrum sint aliqua supererogationis opera, id est, quae nota implere necesse sit, & eos tamen qui illa impleuerint gratiores Deo eficiant. Id sic esse, ex Scripturis liquido constat, in quibus eiusmodi opera commendari vi demus, ut ad pietatem, persectionemq; valentia, quae non necestaria quidem sint, sed salubria tamen, Deoq; pergrata. Audi porro quis de ea re Hieronymi sensus,in Epistola ad Philemonem. Si autem Philemon hac ad hominis praeceptum facit , quanto magis faciet ob dilectionem. Dei Unde merito Apostoli voce lauda

tur, quod mandata eius opere praeuertat, possit dicere: Voluntaria oris mei com

placeant tibi Domine,plusq; faciens quam

praeceptum es, vincat eos qui tantummodo imperata fecerunt, ct iubentur dicere, Serui inutiles sumus , quod debuimus facere fecimus. Virginito quoque propte

rea maiori praemio coronatur, quia prae

ceptum Domini non habet, ct vltra imperata se tendit. Eadem est Augustini sententia, Ad Hilarium, contra Pelagianos,& Manichaeos. Epist. LXXXIX. . Plagri

359쪽

ser bonus mandata legis ab sa excellentiore perfectione disinxit. Ibi enim dixit, Si υis venire ad vitam , serua mandata: bie autem: Si vis perfectus esse , vade,oen de omnia quae habes, cte. An putas in re tanta si errasset Augustinus, herrasset Hieronymus, non Ecclesiam pretesto suturam, qua aut corrigeretur, aut contumax damnaretur ξ Credisne laturum impune Ambrosium, cum tam multus de merito esset In Cap. V.

Lucae . Ieiunant hi quibus abes Chrisui,

quique bonorum meritorum copijs egent. Epist.XIV. Vi iam isam corporis potes er pere , meritum non potes extinguere. N que figurate, aut improprie usurpatum hoc meriti nomen. August. Lib.IX. Comsess. Cap. XIII. Euisquis autem, o Deus , tibi enumerat vera merita sua, quid tibi enumerat ni munera tua I En vero, S ctarie,esse quidem ex munere Dei,ut me

rita habeamus nam quid boni, nisi illius gratia, sit in nobis Esse tamen

merita illa, & merita quidem vera. Plura ex Patribus non resero. Seu G eci, seu Latini fuerint, plena his eorum V lumina a

Quod

360쪽

PARAE N EsΙs. LIB. I I. 33i Quod si neque Scripturis, neque Patribus , manus das . At ut homo es, saltem in consilium adhibe rationem. Oratio, & Eleemosyna commendantur a Domino . Hoc tu non negas. Post assiletas igitur preces, aliquis orationis locum repetat, & diutius Deo vacet. Peto a te

quale hoc opus; bonum,an malum Θ Non audebis malum dicere. Bonum sit ergo. At cuius bonitatis Necessariae ad salutem Θ Neque hoc dixeris. Nullo enim

Dei praecepto ad illud homo iste adigeb

tur . Ergo Iupererogationis opus est, &quoniam bonum, praemio non carebit. Eleemosynis quas constituisti erogare de functus sis. Occurrat deinde egenus, non in illa suprema egestate, cui omnes tenemur subleuandae, sed Vt quotidie is mendicos aspicimus ; non necesse ad fa- Iutem, ut huic sis munificus. Nam ut habet Apostolus. II.Cor.IX. conserat ele mosynas vn quisque proui desinauit in corde suo , non ex triuitia, aut ex necesntate. Si tamen feminare in benedictionibus volueris,& illi porrexeris stipem,nonne pietatis hoc fuerit ξ aut nunquid mer cede carebit apud Dominum, qui etiam calici