장음표시 사용
141쪽
dem cum illa , quam suo aevo ab omnibus explosam Hieronymus in catalog. Scripti eccles. c. s. asserit,quam Philastrius haeres. 88. in ecclesia coram populo lectam fuisse negat, quam Theodoretus tom. 3. Oper. p. Q. fictam appellat, incertum est, id modo certum, nullam Pauli ad Laodicenos epistolam, quae genuina uit, vel hodie extare, vel olim extitiaee. III. Occasionem hujus epistolae fingendae praebuerunt verba Pauli in epistola ad Colossenses c. I HI s. cum ibi Paulus epistolae ad Laodicenses a te scriptae me- ininisse videatur. Verum non opus est verba illa de quadam a Paulo ad Laodicenses scripta epistola interpretari. Nam Hugo. Grotius per epistolani, quae
εκ λαοδκεαc vel juxta Grotii lectionem dicitur, epistolam ad Ephesios scriptam intelligit , inquam sententiam etiam Iacobus Usserius in Dissertatia uncula de epistola ad Laodicenos, quam cum insigni ejusdem opere de Scripturis & sacris vernaculis doctis simus Whartonus edidit, inclinat. Theophylactus a. per epistolam e Laodicea priorem ad Timotheum epistolam significari judicat, cum in hujus epistolae clausula dicatur, quod e Laodicea missa fuerit. Nec desunt,' qui cum Asielmanno hept. quaest. illustr. qu. I. hes. 1o. de epistola ad Mailemonem Pauli verba expli- ,
ΙV. Et Grotii quidem sententia satis antiqua est. Nam jam olim Marcionitae epistolani quae Ephesiis inscripta
142쪽
. CHRISTI, MARI E π APOSTOLORUM. t 3 scripta est sub epistolae)ad Laodicenses nomine allega bant, cujus rei Tertullianus libyos contra Marcionem' istis esse poterit. Et quamvis Epiphanius haeres r. n. p. epistolam ad Ephesios, qua Mareionitae si sunt, ab epistola ad Lindieenses distinguat,postea tamen p. 'I9.
dc 374. Verba quaedam profert a Marcione tanquam ex epistola ad Laodicenos deprompta, quae alias in epistola ad Ephesios leguntur.' Verum praeterquam, quod hanc Grotii sententiam Marcionitam societas exosam reddit, nulla satis ratio dari potest, cur Paulus epistolam ad Eph ssos scriptam epistolaim ex Laodicea appellaverit.
V. Theophylacti sententis obest, quod etsi prior ad Timollieum epistola sub finem e Laodicea stripta diacatur, Apostolus tamen eam Colossensibus legendam commendare hoc loco non potuerit, : quippe qui illo tempore, quo ad Colossenses strisit , nondum Laodi ceae fuerit, ut ex ColossU, I. colligi potest, ut taceani verba illa, quae epistolam priorem ad Timotheum Laodiceae scriptam indicant naintiquis nonnullis M.S.C. eodicibus non haberi. Neque Aiselmanni sententia
de epistola ad Philcrrionem difficultatibus suis caret, quae apud Calorium in bibliis illustratis videri poterunt.
VI. Qiramobrem nonnulli cumTheodoreto Gillimant, quod per epistolam e Laodicet non epistolia qua tam Pauli vel Laodiceae script vel ad Laodicenses exarata & ex urbe Laodicea ad Colossenses mittenda intelli
gatur, sed potius epistola quaedam a Laodicensibus ad Paulum scripta,quam suis ad Colossenses literis Apost dis lus
143쪽
Ius inclusit, clim epistola illa nonnulla continere quae ad Colossonsium usum facere poterant. Non magis ergo ex Coloss. IV, 16. concludi potest, quod Apostolus Pau Ius ad Laodicenses scripserit, quam ex x. Cor. V, 9. qVod tres ad Corinthios scripserit, aut ex Ephes III, quod duas ad Esiesios epistolas exaraverit.
extra dubitationis aleam positum est, quod contra Scripturae integritatem nihil inde confici possit. . Unde
S Bellarminus argumentum, quost olim ex hoc loco P tiVerat, postea in recognitione librerum de verbo DEItomo 2. Oper. p. so s. retiactarii; quemadmodum & Bai- lius hoc argumentum,quod in prima ratecheseos suae edi tione urserat, in secivida non sine dubitatione proposuit, intertia penitus omisit, ut Rivetus in catholico Ortho
doxo tract. I. quaest. s. g. s. observavit, ubi etiam miratur
Marianam, cum apocryphos in suis ad biblia scholiis praetermiseris, supposititiam tamen ad Laodicenses ephtolam, quam in codice quodam bibliorum miluca mirae antiquitatis & fidei se invenisse dicit, aliis Paulinis inseruisse & notis illustrasse. VIII. Sane epistola ad Laodicenses,quae sub Pauli nomine circumfertur, praeter phrases quasdam & kntentias ex aliis Paulinis epistolis emendicatas nihil Paulo dignum habet,ut Erasimiis in suis ad Col. IV, Is. annotati onibus judicat, ubi addit, non esse cujusvis hominis Paulinum pectus cssingere, & nullum argumentum emcacius persuadere posse, quod luec epistola a Paulo stripta
144쪽
cRRITI, MARIAE ET APOSTOLORUM. Iaρpta non sit , quam ipsam epistolam , cum tota Di-
DL De epistola quadam, quam sub Pauli nomine impostores quidam filuerunt,ut inde probarent, Domini diem bastam, loquitur ipse Paulys a..Thess. II .
pseu pigrapham Pauli epistolam TE R TIAM AD YHESSALO NICENSEA appellat Sixtus Senensis libr. a. bib theta s. sub voce Pauli.
n suppositae 'uqque Paulo: sunt, , quae in hunc usque diem circumferuntur, E ADSΕΝΕCAM, quas eundem artificem composuisse, qui Senecae epistolasiad Paulu supposuit,ex styli identitate Lipsius in pras iis Ad Senecam cinijecit , ajus judiciuin probat Miraeus in notis ad Hieronymi catalogum c. II. quibus addi possunt Ludovic. Vives ad Augustin. de civit. Dei libri Io . Posserinus in apparat. tom. r. . : uti lare. 2. selere disput. p. 6u.&qu una argumenta solidiora sunt quam eorum, qui epistolarum istartim patr6cimum in se suscipiunt, quos i ter Iacobus Faber Stapulentas in suis ad Paulinas emi las commentariis, quem varentus in rationario Scriptorum ecclesiasticorum seculi I.p.Iso. memoria lapsus Viennensem Episcopum appellat, Iacobum Fabrum cum Io-- lianne Fabro Viennensi Episcopo confiandens, quod eo minus mirandum, cum etiam Andreas du Saussay in continuatione Bellarmini de Scriptoribus ecclesiasticis p. edit. Tullensis Iohannem Fabrum falso Iacobi nomine praesignet. S 1 M. Spu-
145쪽
εM DE PSEUDE IGRAPHIs. XL Spurias vero esse illas muli 3t Senecae egistblas quae hodie extant,etiam eorum aliqui agnoscunt, qui familia, ritatem' aliquam inter Paulum & Senecam intercepsisse, &literas interutrumque reciprocatas arbitrantur, ideoque genuinas Pauli & Seneere literas temporum in iuria perrit existimantiquamsententiam defendit Natalis Alexander c T. p. 93. : Verui. Retly udo inero. tematibus de bonis & malis libris p. 119. pr'babilius vide tur, nullas unquam a Paeso 'ad Sehetam & vicissim a Seneca ad Paulum datas literas fuisse , & famam deliterario utriusque commercio, ree iam Anms quibusdam Patribus fraudi suit ex fabulosis Lini actis origi-
entales penesse habere jactant,' ut ex Cistel Mo notavit Tilmontitis histori eccles tom. a. pari. s. p. or. E PL
quam Petri praedicationi praefixam filiue Dodwellus sise atur, inter Clementis Romani opera idem, vem modo nominavi, Cotelerius vulgavit.
146쪽
n. teste Eusebio 6. c. 34.-eccl. omnium utriusque testamenti Scripturarum compendiosam aer otio nem in illis libris initituerit, ne illas quidem praetermi sitiquae con dimone non camierunt, ut epistolam Bam
onem sectum. Eamdem inter libros novite e quαἀιλεγομενους uiri eum Joharinis apocalypsiinitiali metria sua resereti cui rus,si latinointerpreti asta sio Bibliothecario fides est habenda. . Nam, chometriaeillius exemplaribus utraque apocalypsis omitia deprehendituri i
147쪽
II. Male autem apocalym apud Anastasium
in eadem classe, cori Iohavia Malypsi collocatur. Quantis n. fabulis Petrina illa apocalypsis oppleta fuerit, colligere licet ex eclogis propheticis,quae Clementis Alexandrini sua versione addita is Asino.d oti cist 6-Patrum auctario tom. I. p. inseruit. Nam in illis eclogis ex Petri revelatione nonnulla reseruntur de foetuum abortivorum' angelii, nec non de laete mulierum & vermibus inde natis,Petro plane indignμ quae hic riseisit 8' re aspreuumnon videtur ' .
riim eam agnoverit , viade commendasse, & quosdam in alie, quόd his liber vi marmoreae Inclusus apud Tarsum Ciliciae in aedibu drauli inventussierit ψquam miratibnem Sozomen filiam comperit, cum ejus in causa grandaevum quendam Tarsensis ecclesiae' Presbyterum consuluisset. .
V. Paulinae a. hujus revelationis fingendae occa . - nem dederunt verba Pauli de raptu suo in tertium coe- . lum, Diuitigod by Corale
148쪽
CHRIsTI, MARIAE ET 'Moa olluM. MIlum, iubi ineffabilia x suis aruibus percepit. L Cor. XII . 3, seqv. legentes hemines quidam vani apocalyplin Pauli nescio quib' fibulis plenam falsissima praesumptione finxerunt, vimen Augustinus traist. 98. injohannem, qui iud ii erito impudentissimam h minum illorum audacia exagitiit, 4ubd ha se proferte jactaverint, quae Paulus ineffabilia pronunciavit. . Quo argumento etiam Theophylactus in scholiis, quibus posteriorem ad Corinthios epistolam illustravit,
modi verba auribus Muserit quae linguis itari nis essesn
quam revelationes sauia in decreto fim 'pha rejecit Gelasius. De Cerintlii autemr velationibus, quas a magno Apostolo scriptas laeso ς' ud cόjus in ispillatione sua adverius piochim scrἈλι legi potest apud Eusebium libr. 3. historiae eccles c. a. '
149쪽
quod Apostolos, antequam e Palaetina in totum ora
' ' ii verum id ex genuin' initi at
t Uii 'quasi centones consuendi essem,quani Semere tia Baronius ad A. C. 44. lex Aumini sermone iri. de tempore &Leonis M. epistol. 13. ad Pulcheriam quam m nonnulliseditio-- &i Movus P cissi nil r7δ' IIi solidioribus argumentiis,quae passim obvia repetere nolum in similliant in Symbolum apostolicum neque niuinim & communi opera , neque suum unoquoque articulum sigillatim conserente ab Apost
150쪽
CHRIsTI, MARIAE ET APOSTOLORUM. r sApostolis compostrum esse probant, e nostratibus Ualtherus in centur. misc. quaest. 97. Konigius in casibus conscientiae catecheticis p. Io . Temelius in exercit. de Symbol. apostoI. M. E Reformatis Chamier in panstra tia cathol. tom. I. libr. 9.C. IO. Rivetus in catholico orthodoxo tract. I. qu. 9. Voetius disput. selere tOm. I. p. M. Basnagius in exerciti critie. p. 471. e Remonstrantibiis Episcopius apolog. consess. Remonstri Tom. 2. Oper. pari. E. p. 127. Curcellaeus diff. de vocibus Trinit. Person.& simil. p. 81 . Sc imprimis Gerhardus Iohannes Vossius in dissertatione prima de tribus Symbolis. IV. Nec in ipsa Romana ecclesia defuerunt, qui Symbolum Apostolicum ab Apostolis conditum negarent,ut Laurentius Valla, cui haec opinio multum molestiae creavit, &Erasmus Roterodamus in declaratione ad censuram Facultatis Tlleologicae Parisiensistit. XI. quose recentioribus Romanae ecclesiae Theologis secutus E lies du Pin in bibliotheca Scriptorum ecclesiasticorum tom. I. hodiernum Symbolum Verbolenus ab Apostolis conceptum ac compositum negavit,ac postea in vindiciis
bibliothecae suae, quas tomo 6. adjunxit, sententiam hanc ulterius propugnare non dubitavit. Quibus vindiciis occasionem subministravit tractatus Parisiis 1691. gallice editus, quo bibliothecae ejus tomus I. impugnatur, & i ter alia de Symboli apostolici origine contra ipsum agitur. Cujus tractatus autorem doctissimum quendam Benedictini ordinis monachum esse ephemerides gallicae memorant. Tilmontius a. in historia ecclesiastica,cujus tomus I. nuper prodiit, ab ineegra quadam ordinis illius