Appendix dissertationis De hæresiarchis ævi apostolici et apostolico proximi, cui accedit Heptas dissertationum selecta quædam historiæ ecclesiasticæ veteris & novæ capita illustrantium autore Thoma Ittigio, Lipsiensi

발행: 1696년

분량: 511페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

161쪽

feriais stamine.' uulsescii hujusmodi

commenti fuerint , quasi ah Apostolis 'scriptam, vel Viris Apostolicis dictatam, i& ab illis sub Apostoloruin

nomine exaratam & ' ecclesiae 'commendatam. C

Ameris dubio preces' i-CUtitarum, quae . λ duodecim Mostolis una, cum Paeso dei coboiserosolymitano lata dicitur, ut idςm Pears im tyi qui etiam nosti dubit qu

neque a quoquam divinitus inspirato viro compositisn iseriti ..Ejusdem bj-memnit. Elias Cre 'tensi&inis'tu in qu

isyam 'leo proptriquant i dictum Ellas ex Pe tri doctrina Meprompti in asserito Sahe idem Nasa aenus in epiuot 16, ubi id- dictum repetit, y Petro id dictum pmnuntiat, etsi Issifri A- de illiid e

Celsit, non commemoret.

162쪽

nerunt Her mus descriptoribiis eccles. c. I LE

usum esse dicit. Verimi id fessimi est': Nam ciemeus Alexandrinus libr 6. stromat insigne testinuinium G

163쪽

DE PsE EPIGRAPHIs dixerit. Aliud stamentum in eodem Clementis bro ex Petri praedicatione resertur, quo Petrus asserit, se caeterosque Apostolos, cum libros Prophetarum evolvissent, invenisse Christi , .. adve tum, &moietem, & crucem. & reliqua omnia suppli quibus eum Iudaei affecerunt, & resurrectionem, & in caelos adscensionem, &, cum haec agnovissent, DEO eredidisse ex iis quae de Christo scripta sunt, quo loco etiam ex Petri praedicatione hoc di strum adducituri

Et sub 'finem eclogaruri seu electorum' e Seripturis propheticis, 'quae inter Clemenus N andrini opera extant,' & a Combefisio& statim subjicitur :

H. Ex eadem Petri eraedicatione n nulla a duxit Heraclepn, ad quae respondens Origenes tom. . in Iohannem in medio relinquit, sitne ille Pςtri liber genuinus, an possius, vel ens a mixtus Et ad Itane Petri praedicatibnem respexit etiam Lactantilis. eum Dia 4. linie Qu. ait, quod Petri & Pauli praedicitiδ in is moriam ' stripta se misit,' hi qua eum mina aliatum etiam hoe futuram esse dixerint, utpotes, Hev pus Deus Oneret legem, qui eam ει-&civitatem eorum isto adaequaret. - 'Et huic petri prae

dicarioni praefixam fuissePetri adIacobum epistolam a

164쪽

musTI, MARIAE ET M TOLOR . Cotelino inter opera Clementis editam D melius in Distata,vibus ad Irenariun r. observat, ubi ac alia quaedam de Pseudapostollati in aedicationibus assim

advertit. I '

in . m. Paulus Apostolas ut alia, i ita se &: hoc cum Porc ommune habuit, quod, ut dimisin: αιτ PAULI PRAEDICATIO olim extiterit. Te statur id toranonymus de non iterando baptishio a Rigestio primum edirus, ejusdemque observationibus

ad Cyprianum insertus. . um Et Labbeus quidem , tu hunc tractatum , denuo edidit in Syllabo eoriun, quae primo conciliorum tomo continentur, autoreris hujus tractatus facit Ursinum. Monachum Nisun a Genn dio in Scriptor. ecclesαχ' memoratum, cui sente tiae Oudinus in stipplemento Scriptorum eccistarico rum astipulatur. Verum celeberrimo Caveo in historia literaria p. 93. rationes non desunt, cur huic sententiae refiagetur, qua de re jam supra .in appendice aliquid

dictum memini. '. - fre. In isto igitur tractatu Pauli pr eruatio , his verbis memoratur : es ad remi BD 'internecini alius amor, tum etiam quidam Missis dem haeretiis Wopter hum eurudem errorem eon Emmeri qui is uinin P uti praeiacatis iEt. MDutius quidem sispicatur pro Pauli praedicatione Petri praedi-

cationem legi oportere. Sive a. Petro, sivePaulo Ibiber ille adscriptus fuerit, certum est quod neutrius no mine dignus fuerit, cum multa absurda in eo observaverit, pu praedictum tractatum de baptismo nonitera

165쪽

do coh posuit. iii Non itamen i opus csse puto. nomine 'expunebo, Petri nomen in isto onymi

stylptorix loco subitituatuL Nam Lactantius in loe, supra allegato Petri & Pauli praedicationem conjungi & praeterea Clemens Alexandrinus non obscure praedia talionein Pauli libras. stronai assim allem. Dicit enim Clenietis quodDeu quemadi tam Judae s ros esse voluit, ita etiam Graecorum probatissimos propriae linguae Prophetas illis excitans a vulgo secreverit, id que praeter Peni in aeviationem Paulum quoque testari, dicentem Graecos simule, Om e AFFLAIM , quomodo unum DG- Hincet, aer ea vi fainis βια. Sumum etiam H Fem inite, est is erueris Dei Filium multo Harim vera vi ve Use scriptum, α- γε niviri Reges ad me M CH Pisum aciem instruem odia habetes tum itam, tum eos FG nomen illiin gesam

Quae verba dubio procul e Tauli pratalicatione desum

V. Equidem Cotelerius statuit , . verba . haec

Rc i non esse Pauli

sed Clementis, & Pauli nomen eunx twtum ' in finem allegari a Clemente, ut probet, Deum proprios Graecis prophetas excitasse, quasi Clemens res exit, ad Poetam' gentilem, . quem Paulus in epistola ad Titum proprium Cretensium Prophetam appellavit , verum eonjectura illa Cotelerii etsi primo intuitu probabilis vi deatur, locum habere non potest, si totus Clementia

eontextus conseratur, ut clare demonstravit Bever lius in codice canon. Vinditat. libr. H, pag. δ39. . . d.

166쪽

SEd missa illa Pauli praedicatione ad canones apostolicos accedimus, quorum numerus pro diversis editionibus variat. Nam Dionysius Exiguus, qui exeunte quinto & ineunte sexto seculo floruit, so. regulas ecclesiasticas su postolorum nomine tanquam per Clementem ecclesiae Romanae Pontificem prolatas latina sua versione donavit, & in occidente publicavit, a Iu- stello' aliisque saepius editas. Totidem suae conciliorum, decretorum & canonum collectioni inseruit Isidorus Mercator seu Peccator vulgo die ais. Nec plures Apostolόriim canones addidit Jacobus Meriinus cum superiore seculo in sita chficili4xum collectione ejusque tomo. f. Isidorianam collectionem nonnullorum Pontificum decretis auctiorem redderet. '

II. Eundem canonum apostolicorum numerum serva it cbllectio canonum & decretorum a conciliis & Pontificibus antiquis editorum, quae primum Moguntiae A. C. Isas. prodiit, &postea Parisiis semel iterumque sub nomine codicis canonum ecclesiae Romanae lucem publicam aspexit, & ab Hadriano I. olim

X ad

167쪽

' DE PQUDEPIGRApHIs ad Carolum M. missa creditur, quia plurima man scripta hujus codicis praefixam habent Hadriani ad C rolum epistolam, quae in primis singulorum versuum literis hunc titulum reddit: DOMINO EXCELL

FILIO CAROLO REGI HADRIANUS PAPA,

qua deae Sirmondus tona. 2. concit. Gad p. Π7. videri poterit. Et quamvis epitome canonum Hadriani I quam Canisius tom. 6. antiqv. lectionum primus edidit, pauciores quam quinquaginta canones apostolicos admittere videatur, cum ibi tantum S. numerentur, revera tamen in hac epitome, si eam cum integro Hadriini opere conseramus, nullum ei so. canonibus apostolicis omissum, sed nonnunquam tres aut duos in unum contractos deprehendimus m. Eodem vexo sere tempore, quo Dionysius Exiguus so. canones apostolicos suae canon in collectioni primo statim Ioco positqs adjunxit, quem numerum etiam Cresconius Episcopus Africanus de alii Latini calculo suo approbarunt, eodem inquam sero tempore Iohannes ex Presbytero Antiocheno Episcopus Constantinopolitanus cognomento SestoIasticus in

sua canonum collectione nec minus in nomocanone 8s.

canones ApostoIis tribuit. Quem numerum Patres concilii in Trullo habiti canone 2. firmarunt, quo canone Balsamon in scholiis omnibus illis os obstrui 'posse censet, qui canones 8s. ab Apostolis conditos negant Et totidem quoque Photius Patriarcha Constantinopolitanus, Ars ius Monachus aliique Graeci agnove

runt.

168쪽

CARISTI, MARI E ET APOSTOLORUM. us

Nonnunquam a. hos 3I. canones' aliquibus contractis ad minorem numerum redactos videas. Nam in Labbeana conciliorum editione, quae canones apostolicos graeire cum versione Genitani Herveti ex- nec non in monumentis 'orthodoxographis Grynaei, qui graeco canonum textui latinam Gregorii

Haloandri interpretationem adjunxit, dc in pluribus aliis editionibus, qualis est Christophori Hegendorfini, qui anno Pperioris seculi1 . hic Lipsiae canones apostolieos latina versione donavit, Ir, & H. canon in unum contrahuntur, ideoque I . r/ntum canones apostolici

numerantur. Simeon Magister & Logotheta in epitome canonum, quam Gulielmus seellus & Henricus Iustellus in bibliotheca juris canonici veteris ediderunt 'sa. Iosephus AEgyptius Arabicus horum canonum interia pres 81. Alexius Aristenus in synopsi canonum 77. Turrianus vero in editione constitutionum apostolicatam quibus canone, apostolisos adtexuit 71. tantum ca

nones apostoliem numerat. ' . ., t . t .

V. Neque dubitat idem Turrianus in tractatu, quem pro canonibus Apostolorum & de Getalibus- epistolis veterum Pontificum Roman rum adversias Magdeburgenses stripsit, quin Zephyrinus in epistola ad omnes per Siciliam constituto; iscopos ad 8s. canones apostolieos respexerit, cum

ait: Septuagista euim Aposol emmii Vrae erum, innalis quam pHrimis Disicopis, es servandas censurum. Regulas n. illas 7o. quasnphyrinus ab Apostolis praefixas memo rat, non dissiculter ad numerum 8s. canonum reduci posse opinatur libr. I. c. 2 .p.8F. Verum Blonia

169쪽

is . . DE PSEUD EPIGRAPHIS .dessus . in Pseudo-Isidoro & . Turriano vapulantium P. 2 6. arbitratur, eum qui Z Urino illam epimum - supposuit per ro. sententias non alias intellexisse, quam quas A. C. 731. in gratiam In trioni Metensium Episcopi ex graecis &latinis canonibus & Synodis Roma atque decretis Praesulum ac Principum Romanorum Hadrianus I. collegisse dicitur, cum illae numero 7r fuerint. Et sane in editione Antonὶi Augustini notis illustrata numerum illum sententiarum seu capi Euorum Hadriani, quem Blondellus notaevit, depre hendimus. At Iacobus Sirmondus , qui tom. H- concilioriun Galliae ista Hadriani capitula iterum edi dit, in admonitione praevia D 93. ea numero IO. suis

se ex priorum editionum titulis probat, quem numerrum etiam Gratianum aliosque canonum collectores

testimoniis suis confirmasse notat. Nondum igitur satis constat, an Zephyrinus, vel potius, qui sub ejus nomine epistolam illam. composuit, per Io. sententi Apostolorum Hadriani capitula intestexerit.. At non magis certum est, quod ad 83. canones apostolicos re spexerit, imprimis cum in i illa Zephyrini epistola codices siquos pro rota sententiis .vel so.legere ab erudi ,

iis . observatum fuerit.. . . AEthiopes vero υβdem Ver bis & sententiis manentibus modo 16. modo M. canones numerare callentissimus rerum aeuiiopicarum Ludo,

phus in suis adliistoriam aethiopidam commentariis pag. .

170쪽

' CHRISTI, MARM ET APOSTOLORUM. postolicos scivilia Iohannm Qvintinus Haeduus latine reddidit & αQ.issi. . Parisiis xvigavit, craversioni grae cum textum A. C. I618. Parisienses Typographi addiderunt, cum ejusdem Zonarae commenrarios in canones contaiorum aliaque ad canonicam veteris ecclesiae disciplinam spectantia : graece & latine ederent. . Eos dem canones apostolicos selistus suis explicavit Theodorus Balsamon, quae unae cum reliquis Balsamonis i

canones conciliorum de sanctorum. Patri epistolas, canonicas. commentariis graece & latine ex verssione , Gentiani Herveti, quae primum i R. C. G. prodiit; Parisiis A. C. 16ro. lucem publicam adspmerunt. Conjunctim Zonarae de Balsamonis in canones apostolicos commentaria additis quoque Alexiti Aristeni 1oliis in Synodico uis graece & latine exhibet Gulielmus Beve- regius', qui & ipse canones illos doctissimis annotationibus illustravit. Brevem ad canones illos epicri itin e nostratibus adjecit Osiander histor. eccles centuri: I. libr. 3. c. . -m epicrisin etiam Moisiturus tractatui suo de legibus p. 69'. i&rraim ingerus I asonibus Apostolorum dc conciliorum graece &clatine miserum gae a se editis insinut. Naque hic silentio praeterremittendus Iohannes Baptista Cotelexius, . qui inter pera. Sancturum Patrum apostqu*o aevo sinentium ca- .nones etiam apostolicos graecedelatine edidit,&.ob res vationibus suis illustravit, ut alios, qui explψandis his canonibus operae aliquid ii inderuuic siilentio in-

SEARCH

MENU NAVIGATION