장음표시 사용
171쪽
.:i Quisquis a. hos canones in eam, quam hodie obtine τὸ formam redegit, . eos tanquam ab M postolis compositos haberi voluit. . Nam cum in canone 19. Episcopus vel 1iesbyter vel Diaconus per pocuniam ministerii dignitatem assecutus una cum eo, a quo ordinatus est deponi & a communione ecclesiae μ-mnitio' exscindi jubetur , statim additur: ut . - --o a me metro , etsi in Dionysii versione particula me omissa deprehendatur. Et in canone F o. qui trinam mersionem baptiaantibus injungit, juxta Dionysii Exi mi versionem dicitur : non enim dixit nobis Dominuem morte mea i aptietate, sed et euntes docete omnes entes, baptizantes eos in nomine Parro S Filii est Spiritus Sincti, etsi in Ivonis decreto &in graecis plerisque editionibus pronomen illudplurale primae perionae desiderari fateamur. Conferatur etiam canon ga. item gy.
seruitimus ubi legitur : acta nostra Aposolarum, ipsi Apostoli hunc canonem edidissent. . VIII. Nec paucis janvolim id fraudi fuit. S :ne Iohannes Scholasticus mst praefationem suae cano trim Collectioni praemissam ordinem canonum, quibus alitur, his . verbis auspicatur: οι ἀγαγι
enti atque Apostoli δῖ' canones Clementis opera eardeia runt. Q n etiam in ipsa praetitione lioe Apostolomun institutum prolixius explicat. Et haec ipsa praefatio cadem est cum illa, quam Constamino nescio cui tri-
172쪽
CHRISTI, MARIAE ET APOSTOLORUM.rs Nut Turrianus libr. I.contra classebum. p I37. ubi primam praefationis illius partem latine a se editam exhibet. In eadem' sententia fuit Imperator Iustinia, nos, qui ad Epiphahium Patriarcham Coinantinopolitanum scribens fati 'brum' canonum observationeni
It His n. novellae 6. verbis canones quos habemus apo- , stolicos commendari plerique consentiunt. . . IX. Nec aliter de canonibus apostqlicis statuit Damascenus. Nψm. libro 4. de orthodoxa fide c. IS. libros novi testamenIi enumerans in eorum numero canones Apostolorum per Clementem collocat, quod fiaturus nunquam fuisset, nisi canones, qui apostolici dicuntur in ipsis, Apostql. ti aditos sibi . persuasisset, quod νsuasum quoque fuit Iosepho AEgyptiQ, in patet
ex titulo ,: quem. Arabicae suae canonum apostolicorum interpretationi praefixit. Nam in isto titulo, quem ex MSC. Bodllano Beveregius in annotationibus ad canones apostolicos p. a. exhibet ab Apostolis in si mo Sionis ope Spiritus Sancti hos canones ordinatos asserit. X. Nec nostro & superiori seculo defuerunt, qui horum vestigiis insistentes hos canones ab Apostolis compositos crederent. Nam Onuphrius Panu ni in tabula conciliorum pontificum & Imperatorum,
173쪽
quam visis Ponoci pies praemisit,
dditim tranas ApostoIis regulasan ecclesiasticorum '
manus se restituere conatum amrmat. '''' - XI. Imprimis a. Turrianus toto libro primo
adversus Magdeburgenses scripto lios itanones ab. ipsis Apostolis conditos probare nititur. Neque dubitat, quin in concilio illo Hierosolymitano cujus mentionem inodo ex Ohuphrio fecimus, canones illi ab Apostolis decreti fuerint. 'Quamvis n. Sophronius Hierosolymitanus Patriarcha in homilia de agone Petri & Paulia Petro, cum perambulatis ob Simonem Magum variis regionibus Hierosolymam rediisset,&Palilo,cum tertio vocationis suae anno in eandem urbem v isset, &per aliquot dies cuni Petro mansim, candi ην & itonstit tiones sectas memoret; 'Tu rianus tamen λ Sophronii
verba de illis constitutionibus intelligit, quae octavo constitutionum libro c. 33 a Ρetro & Pam iactae dicuntur. Canones autem apostolicos καθ -itia dictos, quibus octavus constitutionum liber claudim - in illo'concilio Hierosolὶ initano, quod Act. Is. descri-b itur, sancitos arbitratur, cum libro 6. constitutionum c.11. Apostoli dicant, se post decretum de abstinentia ab idolot ytis , sanguine, suffocato ,& fornicatione pluribus diebus congregatos permansiisse, conquirentes col-
174쪽
CHRI L. MAMAE ET APOSTOLORUM. , . viiii, consiliis:, quae adipublium lecclesiae commodum spectarent. Aqua Tutilam n oujectura ncin alta s es Lorinus in commentari ad Act. XV, 29. 3Resaris enima sum do i inin&tempore , i quot canones apostoli si primum promulgati sunt, sententiis Turriani. opinionem autoritate ac verisimilituditae certiori gaudere
Staipt ibus ecclesiasticis p. 3 . in ta elidis genuinis po oriun cinouibus longe panti ae tantantii pret res protegitimis agno sicin quemadmoduluolim Stephanus IV. A. C. 769, in Synod Romana et Illura quam lcanonum apostolicorum capitinia Aus .iidebere sentit, cupis decietum legi potest imHolst alii collectione Rumana parr.g. p. 263. . Ad quod deci tum dubio procul resplait Anastasius Bibliouietarius. in epistola ad Iollannem VIII. quae actis concilii .Nierem B. ab eodem Anastasio latine redditis praemisia legit ,
AEum ait noue seu apostolicis canonibus) p recinendos norice promulgavit. Sunile decretum.sAb Leonis
nomine extat apud Gratianun .diit. A. c. admentis,
ubi dicitur canones Apostolorum a Patribus inter πω num i cepti N. caestulis, quae orthodoxis assulis tamen verba' Υ non
175쪽
, Antonius Augustinus dies. 6. de emendatione Gratiani
& in additione ad illum dialogum p. m. editionis Ba
XIII. Proximum ab his locum merentur, Puomnes illos canones Apostolis quidem suppositos eo cedunt, interim tamen eos antiquissimos esse conter. - dunt. Nam Petrus de Marca libr. μ de concordia S .cerdotii & imperii ciet 'eialectionem canonum apostoli- eorum Synodo Nicaena interiorem, sed anno an. poste riorem simith& suspicatur fortasse Firmilianum alioseque orientalis ecclesiae Episcopos eo fine lianc collectisonem sub Apostviorum & Clementis, Romani homi edidisse,a ut Stephano Pontifici Romano haeretic umbaptisina ratum habenti apostolicam autoritatem o ponerent, cum canone 46.47. &68. han eticorum M' pessimis improbetur. i Adhuc altilis. assumit Gabri liniaspinaeus Aurelianensis Episcopus libr. i. obs Linta c. 13. Statuit enim quod nonnulli ex canonum illorum nu
. mero ab Apostolatam successoribus, qui Viri Apostolici dici solebant, conditi, ideoque tu canones primum 'canones Apost ilicorum, sed postea per Latinorum qu rundam ignorantiam literis quibusdam detractis Ap 'stoloruni dicti fuerint. Porro canones illos successu temporis auctos, ' aliosque aliis seculis additos arbitra tur, & tandem concludit, canones illos nihil esse alui' quam breviarium & epitomen primorumconcilidrunt,
rerum ab Episeopis prirasim sancitarum, qui ecci
176쪽
CHRNTI, MARIA ET A STOLORUM. ινι sias graecas ante concilium Niciarum , administra
XIV. Nec desunt inter Resormatos qui emonibus apostolicis eximiam antiquitatem conciliare fatagunt. David enim Blondellus in apologia Hieronymi de Episcopis & Presbyteris sect. 3. L 317 canones apostolicos circa annum uo. conditos affirma sed in protegomenis ad pselido- Isidoriunc. TH A. αχoo. sancitos asserit, quod inde probare cotiatis . qiualcanones apostolici sunt vesut appendix quaedam libri p. constitutionum apostolicarum, e quibus Tertullianus in libro de resurrectione c. I3. circa A. C. 2O3. mutuatus ipsi videtur, quae de Phoenice asserit.
XV. Gulielmus Beveregius . in annotationibus suis ad Pandectas canonum canones apostolicos seculo secundo exeunte dc tertio ineunte constitutos probare voluit,& Clementem non Romanum sed Alςxa lium eorundem collestorem fuisse suspicatus, est. m. sententiam cum Autor quidam anonymus, quem' nunc. Matthaeum Larroquinum fuisse constat, in observationibus suis ad Severegii annotationes in canones apost lieos A. Q i s . publicatis refutandam suscepisset, Beve- regius inde codicis canonum ecclesiae primitivae vindicati & illustrati, qui Londini A. C. 1678. lucem publicam adspexit, edendi occasionem nactus est, in qua canonum apostolicorum antiquitatem magnis vitibus defeniat dit, neque tamen ea, quae de Clemtate Alexandrino. dixerat, urgere cupit sed se eam sententiam tantum ut Υ δ pro-
177쪽
probab Mari prolii sussciasib, etsi istae Beveregii Cone ijectura Viris quibusdam eruditissiinis non poenitenda
- i IH Petrus. Gumi ius priores canoneri aponisvilicos 1 . in primat, reliquos in secunda possi Apulis dilos- Funx itia cummittos cxistimari ex Bemere Illii prusapinis d indicem canomini vindicatun cognovi, Rus 3Nmsi ex opere de jejimio ant*pascli uiri An-lserationem, tradiustae vi ibentus. cybi 'sufuit servit, sin in prolego inquis adeprini οI aut citi. parronedi priores so. aposterioribus. iridem distaninia priores quidem seculo tertio collectos exist mat, posteriores versa is D tanum. secuto ab eode 3 impostore qui Ignatii epistolas &constitutiones apostolicas eorrupis , prioribuis rubetas statuit . I V
mu i impliis apostolicis libria canones apostolicus. tam priores quam posteriores inte seciuiam quintumis iaestum innotuisse neo Et hanc Dallaei sententiam quam etiam inter Pontificios Cabassutius inno- tu. concit. p. I. R Natalis Alexander dis . U. sec. I. am- έςxi sunt, a Beveregio in annotationibus ad Sylaodiconiux in impugnatam Matthaeus Laremitanus in observationibus Beveregio oppositis defendere satagit. Cur a. , ad Bevere ii codicem canonum vindicatum & illii- .stratum nonnusponderit, aut potius respDnsum, quodi. jam par bat in publicam lucem non emiserit, ex ej ti, Diacmadversm memissa cognosci poterit. - - XVII. Et
178쪽
Et Petri quidem de Marca cohie Hiram deri nisi/no canon 'πι--us .infringit, quippe qui pascha culin Judaeis:celebrari prohibet,' quod
no aliisque Asiatisis Episcopis sane: ad ersuur, M. BQ lveregias in suis ast canones apostolicos annotationibus Obia avit. - , Albaspiriai autem sententiae, qiram utr*ures alios jam taceam; etiam Z erus Mimardus usint Elyen in tra statu historico canonico nuperrimoraris r us e opponi potest, quod nusquam hi canonerin riv trinunientis antiquisl eammes Apostaticorum appeslantiar lobservat etiam Dallaeus, vini, etsi,vexmsrmimia lilia rima de ferine .mnia, ex vibus haeci lloge caponum apostolicorum constat, decreta, variis temporibusque alia I eculis de locis in ecclesia facta fuisse, nonnullae
tamen a Q strina- ecclesiaegrae eae, quae ante conciliinae Nicae muri floruit ,1 abhorrentia inlus caiicinibus occur rete videantur, neque quisquam veterum Scriptorumh c canonum apostolicorum Syllogen itae allegaveris, ut aliquem ex iis .emonibus. Dominδη i eju&, muri 'adduxerit, & praetexea nonnulli ex hix noniiuus ejus 'thhcsi verbis concepti deprehendantur, quasi ab ipsis Apostolis decreti fuerint. De Gumingio, cum ejus rationes ignotae mihi sint, nihil addo. Neque etiam Bion
desti autoritate multum moveor. Nam prioris suae sententiis rationem nullam adduxit, posterioris a. ratio
infirmo admmum fundamento viritur, quasi Tertulli anus ea, quae de Phoenice scripsit, non aliunde quam ex CIerientis constitutionibur haurire potuerit. ' .
179쪽
Patru & concilia pro iant iurate apostolicorum canonum allegat Fatendum sane est, non raro in Patri- bus &conciliis antiquis canonum, quos allegant, me tione respectiun ad canones apostolicos habitum videri. Veruntamenobservamus, sub canonis apostolici nomine nonnunquam scripta Apostolorum indicari. Cum n. Theodosius leg. 3. codic. Iustinianeide summa Trinitate Irenaeum quendam praeter apostolicos canones post binas mηγtias Tyriae civitatis Eluscopum faetiam dicit, nonnece se est ut dicamus, eum ad canonem I7. apostolicum respexisse, cum potius ad verba Apostoli I Tim.III, a. & loca huic parallela respexerit. Si quis regerat, Irenaei digamiam successivam fuisse, eamque ab Apostolo prohibitam non fuisse, responderi potest etiam in ca- none V. apostolico non eos exautorari, qui post obitumlegitimae uxoris aliam ducunt,sed qui legitima L ore per injustum divortium repudiata Miam supc .1ndu
seu qui duplici constrictus coniugio tenetur, quod de iis dici non solet, qui mortua priori uxore de
per ejus mortem seluto matrimonio ad secundas nuptias transeunt, cum illi potius δευτερογαμιῆσαι 'dicantur, ut Sui cerus in thesauro ecclesiastico p. 894. bene monuit. Deinde observandum, etsi Paulus L Tim. III, 2. & u. &Tit. I, 6. digatriam successivam ecclesiae ministris non interdixerit , notinussos tamen Veteriam ex verbis Apostoli male intellessis eos spistopatu & ecclesiastico off-
180쪽
, YHRISTI, MARIAE ET 'Λpos LOR . t reio indignos judicasse, qui uxore aliam
duxissent: - . π Unde Terressitarius libr. r. ad uxor. c. 7. Et, discliplinam & praescriptionem Apostoli It cum digamos non praesidere sinit, declarare, quantum nuptiae secum dae sanctitati obstrepant, ut alios, qui ex isto fundamento successivam clericorum digamiam improbarunt, tam ceamus. Quantum autem ad Irenaeum illum attinet, quem Imperator contra canones apostolicos post binas nuptias Tyri Episcopum ordinatum queritur,ordana tus ille fuit a Deodoretό, qui bene noverat,' diga-miam successivam a Paeso ' Episcopis' prolubinam non fuisse. Nam in commentario ad I. Tim. HI, 2. eotam interpretationem approbat, qui dicunt, Pau-
Ium secumdas ruptias non improbasse , qui mulieri pisst Dariti mortem alteri nubere permisit, nec in vaeum talis potestate esse secundum matrimonium', ' si quis c.ntinentiae dono praeditus non fuerit,ideoque Aposto lum ess reprehensione dignos & accusetioni noxios judicasse: non qui post uxoris mortem secundum matri nidnium ineunt, sed qui viva uxore dimissa altEM co iuncti fuerint. Atque hinc etiam Theodoretus in e - . Iistolari ad Domnum Antiochiae Episcopum ordinationem Irenati a se factam defendit. Postqu: enim dixerat, se ex Phoeiacly Episcoporum decreto Irenaeum oἡdinasse, cum. illius & Zelum & magnanimitatem & a-- morem in pauperes alia,que virtutes cum ejus Ortho-Moxia conjunctas perspectas sibi habuisset, subjicit, seqv alimn ad digamiam attines, majorum vestigiis ii ae- este, cum' Nexander Antiochiae & Macius Beroeae