장음표시 사용
151쪽
congregatione tractatum illum eluces ratum putat, &parte 3. pag. II76. satis exacte quidem a Patribus illius congregationis hanc controversiam tractatam judicat, nihilo tamen minus dissicultates quasdam superesse notat, ad quas nondhun ab ipsis responsum fuerit. Cum n. Patres concilii Ephesini & Chalcedonensis solum Nicaenum Symbolum,reliquis rejectis,usurpandum decreverint, gravissimum hinc scrupulum nasci ait, cur apostolici Symboli nullam rationem habuerint,si illudab ipsis Apostolis conditum noverunt. QEmvis a. Tilmontius hac dissicultate illos etiam premi putet, qui hoc Symbolum verbolenus ab Apostolis compositum negant,& tantum doctrinam apostolicam eo contineri dicunt, longe tamen facilius ad hoc dubium respondere poterunt, qui hoc Symbolum ex Apostolorum doctrina conflatum,
quam qui illud ab ipsis Apostolis scriptum sentiunt. Caeterum Benedictinum illum cujus animadversiones adversius Dupinii bibliothecam prodierunt esse Matthaeum Petitdidierium ex ephemeridibus gallicis anni 1693. ubi secundus animadvertionum illarum tomus recensenu , cognoscere milii licuit.
V. E Graecis addi potest Marcus Ephesius. Cum n. Iulianus Romani Pontificis Legatus in concilio Florentino sermonem sinam inde exorsus suisset, quod Apostoli Synodum celebraverint O sanctumque Symbolum tradiderint,Marc Ephesius respondit, Graeco sApostolorum Symbolum nunquam habuisse, & ne oculis quidem usirpasse. Et quamvis Iulianus Symbolum Apostolorum
Romae in archivis ut monumentum primarium recondi reges.
152쪽
CHRISTI, MARIAE ET APOSTOLORUM. I regesserit, Marcus tamen Ephesius magnam Iuliani eloquentiam argumentorum soliditate superavit, uti refert Sylvester Smropulus in historia concilii Florentini sect. s.
VI. Sunt a. qui Symbolum Apostolicum 'ne quidem ab orthodoxis ecclesiae Doetoribus nedum ab Apostolis compositum existiment, siquidem Sandius libr. E. nuclei sui p. 167. in concilio Nicaeno Nicaenum quidem ab Homousianis, Apostolicum a. Symbolum ab Arianis concinnatum asserit. Verum id aeque falsum est,ac quod Johannes de Ragusia in concilio Basileensi contra Iohannem RogkΠanum de communione sub utraque disputans asseruit tom. u. conci l. edit Labb. p. II 9. nempe
concilii Nicaeni autbritate hoc Symbolum Apostolicum nominari,quemadmodum dc ejusdem concilii autoritate articulus de descensu Christi ad inferos teneatur & firmiter credatur. Unde n. Sandius probare poterit, Arianos in concilio Nicaeno Symbolum Apostolicum composuis. set Et unde Iohannes Ragusinus probare poterit, orthodoxos Patres concilii Nicaeni decrevisse, quod hoc Symbolum Apostolicum dici debeat, & quod articulus de Christi ad inferos descensu nonnisi concilii Nicaeni autoritate teneaturi Lonhe aliter Episcopus Foroliviensis in concilio Florentino tom. 13. concit. edit.' Labb. p. 9sr.
de Nicaenis Patribus statuit,cum eos Symbolo Apostolico articulum de Christi descensu ad inferos detraxisse scribit, h. e. ut in margine verba ejus explicantur, articulum de descensu ad inferos Symbolo suo non inseruisse.
Quamvis & hoc susum sit,in Symbolo Nicaeno per omis. T i fionem
153쪽
sionem articuli de descensi1 Cluisti ad inseros Aposto lico Symbolo aliquid detractum a Nicaenis Patribus suis se, cum concilii Nicaeni tempore articulus de Christi descensu ad inferos Apostolico Symbolo insertus nondum fuerit. Testatur n. Rufinus in expositione hujus Symboli,quod sua adhuc aetate hic articulus tam in Romanae quam in Orientalis ecclesiae Symbolo desideratus fuerit. Et quamvis Henricus Vicus Rufinum mendacii arguat, ejus tamen argiunenta Christianus Lupus in Scholiis ad Tertullianum de praescript. discussit, ut in dissere. de haeresiarchis aevi apostolici p. iri. indicavimus, ubi de alia quaedam de hoc Symbolo occasione Gnosticorum Observavimus,quae hic repetere supersedemus.
. Et Gamerius quidem articulum illum dede'scensu Christi ad inferos ob Arianos nullam in Christo animam fuisse statuentes ad priscum Romanae ecclesiae Symbolum successu temporis additum fuisse suspicatur in
appendice adnotas in Diurnum RomanorumPontificum P. Isa. ubi etiam articulum de creatione coeli & terrae ob Manichaeos mundum a daemone conditum fingentes, &articulum de vita artema ob Origenis mutabilem beatit dinem additum fuisse statui quas conjecturas doct umexamini nunc relinquimus, illud tantum observantes , quod varia illa Symboli augmenta, aliisque mutationes, quas Jacobus Viserius antiquitatum ecclesiasticarum p ritissimy hi diatriba deRomanae ecclesiaeSymbolo Apostolico vetere aliique eruditi jampridem animadverterunt,
si alia argumenta deessent, sussicere possent probaturis hoc Symbolum ab Apostolis conditum non fuisse.
154쪽
daei, qui a tempore passionis dominicae in orbe per plurima secula vagatus, & usque ad finem mundi vagaturus dicitur, hoc quoque pertinet, quod multa non solum de Apostolorum divisione & praedicatione, sed etiam de Symbolo Apostolico disseruerit,ut apud Matthaeum Parisiensem ad A. C. ur3. legitur. Neque audiendi Patres concilii Uaurensis, qui c. I. de fide catholica causam reddituri, cur 8mbolam lyioticumsuntio ecreto dic turis completorio'in prima, Mianwn a.'Atham
num publice in diebus dominicis N iesivis decantetur hanc reddunt: quia Aposolicum editum fuerit tempo-
re, opuo noudum es c tholica erat propalata, reliqua a
tem duo tempore ei jam propalata edita fuerim. n. Haud magis audiendus Christianus Lupus, qua
in schol. ad Tertulliantis c. 2o. de praescriptionibus Iohannem in epistola 2. v.ro. ad Symbolum Apostolicum re-h icere contendit, eum ala: ει τις εαεὶα υμιοῖς
Ex his n. verbis coli it, christianos primitivae ecclesiae neminem hos,itio excepisse, nisi recitato Symbolo se christianum probasset. QEm opinionem inde confimmat, quod Symbolum Apostolicum a Cyrillo Hierosollamitano in praefatione suarum catechesium & aliis Patribus viaticum appelletur. Verum neque apud Cyrillum nomen viatici de tessera hospitali explicari necesse est , neque sub doctrinae nomine apud Iohannem certam aliquam doctrinae formulam intesigi. T 3 T. Ide
155쪽
rso P pSEUD EPIGRAPHIs X. Idem Lupus in scholiis & dissertationibus ad canones& decreta generalium δc provincialium Synodorum pari. I. pag. 7. a Paulo in epistola ad Hebraeos c. VI, L per sermonem inchoationisSymbolum Apostolicum exprimi suspicatur,& ad solosApostolos hujusSymboli compositionem spectasse judicat. Cum n. rebellantes Batavos Tacitus graviter arguat , qui verbalem militiae tesseram dare praesumserant, quod soli Principi eoque abse te Duci Vicario dare competebat, eodem jure ad solum Christum ejusque Duces Apostolos spectasse dicit, toti mundo universalem & perpetuam fidei tesseram praestriabere. Verum in his aliisque vel Lupi vel aliorum ain mentis confutandis, cum sutilia pleraque sint, haud immorabimur , sed potius Apostolici Smboli originem
breviter exponemus,cujus haec,quae sequitur , esse ratio δdetur.
XI. Praeceperat Christus discipulis suis, ut baptia rent Omnes gentes in nomine Patris & Filii & Spiritus sanisti. Haec fideiformula, quae Symboli Apostolici fundamentum suit, ab Apostolis propagata,& cum baptismi
administratione connexa postea propter varias OccaliOnes, & imprimis propter haereticos, qui varia fidei capita impugnabant a Viris Apostolicis eorumque succetaribus exscriptis &dictis Apostolorum subinde aucta fuit,
quae tamen augmenta in omnibus ecclesiis non uniusmodi suisse ex cogationeSP olom,quae in veterum ecclesiae Doctorum scriptis Occurrunt, manifestum est. Quando 'a. Symbolum,quo hodie utimur, Apostolicum in eam, quam nunc obtinet formam transsierit, praecise determinari non potest.' XU. Va
156쪽
CHRISTI, MARIAE ET AposTOLORUM 1sim. Varia elogia Symboli Apostolici colligit Bona
de psalmod. c. I6. g. 3. ubi etiam Autores quosdam recenset, qui hoc Symbolum explicarimi, quibus Pearsoni us,mitsius, Heideggerus aliique adjungi possunt. Mira a. est Symboli illius expositio,seu potius perversa censura , quam Raynaudus Iesulta ab ordinis sui sociis excogitatam in tractatu suo do bonis & malis libris p. 19 . exhibet, & excissat, qua de re in syntagmate de libris propriis p. 37.
iterum agit, notans Autorem hujus censurae hoc paradigmate ostendere tantum voluisse,quousque censura librorum progredi possit , si verba Autorum in alienos sensus
trahere liceat,neque conVenientius tricandi circa alienos
Iibros pruriginem confundi potuisse,quam si ostenderetur, nihil esse tam innoxium,quod in pravum sensum detorqueri non possit. Adducit simile exemplum Coclitet, qui,ut sectariis dictaScripturae ad suam mentem torquendi licentiam exprobraret,exScripturis simili modo obtortis librum consecit,quo probatur Christum non esse Deum & hominem, & alium quo probatur, Mariam non mansisse in partu Virginem, & alium quo horrenda quaedam & execranda blasphemia, qua has chartas conspum
re vereor, probatur. Verturi Petrus Aurelius, vel
qui sub isto nomine latere voluit, Iohannes Vergerius Abbas Sancyranus in apologia pro epistola Episcoporum Galliae p. 71. blasphema illa Symboli Apostolici censura athei simo fores aperiri,& doctrinam sanam ludibrio exponi monet, neque licentiam Symbolum Apostolicuiri pravis detorsionibus dilacerandi & eviscerandi hoc argumento excusari posse putat, quod quaedam Smithaei propositiones justa censura notatae fuerint.
157쪽
GH o Didascaliarumbeus apostolico.
ET Symbolo quidem Apostolico praecipua Apostolicae
doctrinae capita contineri dubium non est. Num vero etiam vere Apostolorum doctrinam complexus fuerit liber a doctrina Apostolorum denominatus incertum est. Mentionem ejus facit Eusebius , qui libros novi Testamenti recensens libr. 3. histor. melecc. 1s. inter spuria stripta refert των --τας
λεγομενοις διδακάς, h. e. Rufino interprete Do-EGraim Apostolorum. mvis n. Eusebius plurali numero usus fuerit, Rufinus tamen Gngularem adhibuit, qua in re Athanasium praeeuntem habuit, quippe qui in synopsi librorum Sacraἴ Scripturae inter λεγομενα Apostolorum scripta eorundem reposuit, quam etiam in fragmento epistolae festalis inter libros retulit non quidem canone probatos , sed veterum autoritate illis, qui pietatis elementis imbuendi essent, propositos. II. Si
158쪽
CHRIs γ MARIAE ET Ap Tin. uM. in si quis 4. ιAthanasi ae illius epistolidiversi cirnqui vitiliani, qualis in Parisiensi gesta imitata Li rosi Athanasn editione TII. p. n. exhiberur. non collat. vae 'o tera lagat, putabit Athanasium de metipso. dis isse, quod ser Doctrinam Apostolorum constitutiones
Apostolorum , quae a Clamentei colles ita perhibent , intelligere videatur Verum Atacinentitus illis comist, u Monibus nullum est hi graeco Athanasii textu vestigiu-Neque dubium , quin aliquis glossim illam margini u. laverit, qu-postea in ipsumathae Brenum irrepere librariorum Matria vel imperitia perna l. - , ' Κ
m. Alioqui satendum est. : non desuisse, qu
putaVerint, quod Athanasius Apostolieae dominae no mine Apostolicas consistution ' expresserit. Nequ primi hujus sententiae Autores Bovatis & utri anus. nam Zonaris in schollisad Athanasu epistolam sestalem suo jam tempore quosdam extitisse rλα, qui Apostolorum nita aluid quain constituti nes Apostolicas per memtem striptas i esse censue runti. Verba Zonarae legi possunt inBeveregit Synodisco, must etiam inseri aetate Zonamin Λtha nati epistolam sestalam si Bolia nondum edita Merant, codice viamiscripto, eranscripsit in t protegomenis ad epistolas Irmisi ubi . sententiam usuri tribus rationibus impugnae. Primam inde depromit, quod Apostolorum catechumenis proposita, eo stitutiones ; autem Episcopis diuatv- fueritis, AE
159쪽
mus apostolicus in vulgus esseni vetat. Alterum inserit argumentum hoe est, quod1n stichometria Nicephori Doctrinae Apostolorum ioci. tantum versus trishuantur, indeque non difficulier colligi possit, quod opus illud constitutionibus Apostolicis longe bro fueriti, Tertium denique usserit argumentum hoc est, quod in indiculis quibusdam libromun Canonicorurndi MocΠphorum MSC. nec non in responsionibus Ballamonis ad quaestiones a Marco Alexandrinis propostas Dei trina Apostolorum a Clementinis constitutio nibus distinguatur. Qirarium argumentum addit mirulam in Pse epigraphis Apostolicis. Observat n. Ain nasium in Smopsi Clementim a doctrina Apostolorum distinxisse. unde colligit per do nam Αγγstolorum constitutiones Apostolitas intelligi non posse, cum sita
sub Clementinis comprehendantur. O . 'Equidem argumenta eorum, qui
χῆντων Aa ἀλών a constitutionibus Amulicis db
stinguunt diluisse Cbtelerium ex Beveregii codice e nonum vindicato lib. 2. αμ didici ubi de ipse Beu regius Cotelerii sententiae astipulatur. Eindem' ex Graecis tenuit Matthaeus Blastares in syntagmate a phabetico α xi. ubi Doctrinam Apostoloruis ab Ath nasio membratam a sexta 'modo rejectam dicit,n quod deleonstitutionibus Apostolicis intelligendum esse e non r. illius Synodi clarissime ostendit. Neque negari potest, praecepta in constitutionibus Apostolicis: tradita per totum hoc opus passim do strviam Mostolamina
160쪽
CHRISTI, MAME ET M TOLORuM. in ossibus eadem , sive ab his diversa fuerit, illud tamen certum est, librumcillum ab ipsis Ap'stὀlis smptum non ruisse, cum ab Eusebio RM- λωπ
ιυγομενα nummiuret l. 4 U. - . illas seu Διδασ3ωλώς Apostolicas biblicis codicibus olim compactas fi Ie observatDMisellus in dissertat. adlaenaeum p. so. Echas per senes quosdam, qui eas ex Apostolorum ore hauserint secundi seculi Palmus traditas existimat, & tamen postea p. 32. neque Hegesippum, neque Irenaeum neque Clementem Alexandrinum, neque Tertulbanum illas Apostolorum Didast has allegas. se animadvertit, indeque eiah t, non esse illas tam a quas, quam Vir maximus nempe petarius
existimav fit, qui illas sub Hadriano prodiisse fati'. Vetrum eodem argumento, ni Bllar. diuini quomae ΛΚtenua in potesti Nam u
, M. Agit etiam de istis Apostolicis didascaliis Iohannes Pears ius iiivindici epistob Ignat. c. p. . R seq.observans, quodcum vox Maa dcMασκ de Christi &Λpostolorum doctrina instriptis no- . , u a . vi T