장음표시 사용
361쪽
nia, eradicetis psimul cum eis se triticum Sinite utras crescere et H admessem, o in tempore messis dicam messoribus: COLligite primum zizania, o alligate ea in
sericulos ad comburendum, tratuum a tem congregate in horreum meum. Qua
tum Ecclesia Catholica in dies doctrina, moribus,numero item gentium & hominum proficiativj demus: quantum item haereses defutant, obscurum non est. unde coeptu sit, quo profectum, ubi desitum, facile cernimus.Sanctos non este honorandos a principio docuerunt; nunc an CHristus sit adorandus, disputant alij, nC-gant alii penitus. Animas in purgatorio expiari negauerunt; nunc nullas dine dicunt. Sanctos de coelo detraxerunt; nunc ipsum Deum, trinum , & unum inde exturbare conantur. Qui igitur coetus proficit,
Christi est qui deficit, diaboli & An
tichristi. Oportet enim Christo cresse cente, Antichristum minui,& decrescere, donec penitus spiritu oris eius percussus dispereat.
362쪽
VATVOR DE C)MUM INSAgne nouitatem omne regere , acsis Gctam habere, venerandae autem vetusati in omnibus adhaerere .
CAPUT XIIII. VAR tum decimum illudiit ciuitatis DEI insigne
Ecclesiam Catholicas tabix semper. hoc autem antiquitatem, Suetutem sequi; ut id maxime laudet, elumisimum, &antiquissimurirculiariter sequatur, quod cum maiorum instituto ac doctrina coniunctum est recipiat nihil, nisi illud, quod ἰυανγελικὼ τ ηορι simul, ut post M. Basilium Damascenus loquitur, dicatur. Vti haereti corti proprium fuit semper νεοτ ειν hoc ata tem est,nouitati in omnibus adli re re. Nnque enim illos appellare vo. lunt, quos certo sciunt contra se senatentiam laturos, neque ad illos prouocare, quorum sententiam pertimescunt. Qua ipsa re, plurimum an.
363쪽
si DE VERAE ET FAL. ECCLEs.liquitati vel inuiti addui fidei: suum autem produnt errorem, produnt male conscium animum. Fur enim odit lucem, & nemo illum appellat iudicem, apud quem se cauta casurum certo nouit: erronesq; errorum depulsores fugiunt. Quorum doctrina stante, suam nullo modo cosistere posse iudicant. Vtrumque autem hunc morem, 'traque ex parte solennem & perpetuum quasi fuisse, tam Ecelesiae quam haereticis ipsis, testa-Z inresis tur inprimis Ephesina Synodus. Na que cum lecta esset sancti Capreoli episcopi Carthaginensis epistola, qui nihil aliud intendebat, re precabatur, nisi, ut expugnata nouitate antiquitas defenderetur: ita Episcopus Cyrillus proloquutus est, & definiuit: quod hic quoque interponere nota ab re videtur. ait enim in fine ge sto ru m Et haec, inquit, quae lecta s epta
sola venerandi se multum religiosi Epia scopi Carthaginenses Capreoli dei gesto
rum inseretur, cuius aperta sententia tale mult enim antiquae fidei dogmata consi mari r nouitia vero, o super e Min
364쪽
' uenta, ct i te promulgata, reprobariza. atque damnari. Omnes Episcopi ad- id li clamauerunt: Hae omnium voces sunt, haec omnes dicimus, hoc omnium votum tu G. Quae tandem omnium voces, ata, que omnium vota, nisi ut quod erat a antiquit' traditum, teneretur: quod adinventu nuper exploderetur Vn- ut de testatur Damasus Ponti sex : Pm G trum nos rum sententia nobis sunt re- ea tinendae. Testatur magnum illud otata bis Christiani lumen Magnus Basili- a us: Fidem, inquit, nos, neque per alios n I bis nouiter praescriptam ample cIImur, παρὶ que nos ipse mentis nostrae incerta nobis . proponere audemus, ne humana putentur. 6sepolim verba sed quae asancti atriati bus didicimus, haec interrogantibud rem ri dimus . Vnde illa ciusdem querela. ir, Contemnuntur, inquit, Patrum dormia, C postolicaetraditiones a Milantur,s j nouorum hominum inuenta introducum
ρ tur. Oscopum autem illam esse dicit, qui
uri sis custos doctrinae Patrum, omnis autem es nouitatis hosis. D. item Ambrosius: Seruemus, inquit, praecepta maiorum,ne
, haereditari signacula ausi rudis temer X s ratis
365쪽
316 DE VERA A ET FAL. ECCLE . tatis violemus. Librum signatum illam Propheticum, nonstentores, nonpotest res, non angeli, non archangeli aperire
nus sunt: soli Christo explanandi e im
praerogatiuaseruata est. Librum sacerdotalem, quis no rum resignare audeat, si gnatum a Confessoribus, ct multorum am martyrio consecratum ' Euem qui resignare coactiJunt, pos tamen damnata straud ignarunt: qui violare non se sunt, Coi cssores se martyres exstiterunt. Iduomodo fidem eorum possummdenegare, quorum viriZoriam praedic miu'Subiungit Vincent ius Lyrinen . Praedicamuri inquam, b venerande broset,praedicamus plane, laudant ch ramur. Acam quis illi tam demens eis, qui eos es si adsequi non valeat, non exoptet
sequi, quos a defensione fidei maiorum
nusia vis depulit Z non minae, non blandiamenta, non vita, non mors, novalatium, non setellites, non Imperator, non impe rium, non homines,non daemones. ae uos inquam pro religiosae vetusatis tenacit te tanto munere dominus dignos iudicauit, viper eo ros tas repararet Eccle
sias' exstinctos liritales populos vim
366쪽
caret' deiectas sacerdotum coronas reponerei' nefarias ilias nouella impietatis noliteras id lituras, infuso caritim Episcopi Udetium lachrymarum fonte deleret' uniuersum postremo iam pene mundum, saeua repentina haereseos tempestate se culpum, ad antiquam fidem a nouelia r- , fidia Mantiquam anitatem, a nouitatis vesania; ad antiquam lucem, a nouitatisca citate reuocaret' Ouod po stea idem Lyrinensis verba Pauli explicans, la Idem ptius docet. Sed,inquit, adi poseolum redeamus. O Timothaeae, inquit, depositium custodi, deuitans profanas vocum nouit tes. Devita, inquit, quasi viperam, quasi
scorpionem, quasi basi cum sete δε-lum lacrusta etiam visu, flatu percutiant. uidest deuitare ' Cum huiusmo-r cor . s. Et, nec cibumseumere. Quid eis deuita' Si quis, inquit, venit ad vos, cr Hinc doctris nam non adfert. Guam docisinam' nisi Catholicam, se uniuersalem,in am
eandemi per singulaου aetatum Fucce fo-
nes incorrupta veritatu traditione m
nentem, se in in saecula sinc sine mansu'
ram. Guid tum Z Nolite, inquit, recipere eum in domum, nec VE ei dixeritis:
367쪽
qui enim dicit illi VE, commvnuat feribus eius malignis. Profanas, inlit, vocum nouitates . id est profana 'Auae nihil haόent sacri nihilreligis ab Eccle penetralibus, quae est templum
Dei, penitus extraneas. Profanas inquit vocum nouitates: Vocum, id est, dogma' tum, rerum,sententiartam nouitates, quae sunt vetustati, quae antiquitati contrat riae. Cucs recipiantur, necesse es ut es beatorum Patrum, aut tota, aut certὶ magna exparte violetur necesse 2, ut om- nes omnium aetatu deles, omnes sanciri, omnes casei, continentes, virgines, omnes clericet,leuitae, cst sacerdotes, tanta consissorum millia, tanti martyrum exercitus, tauta urbium, tanta populorum celebritas or multitudo Iot in uia prouinciae, ses, gentes, regna, nationes,totuspo mo iam pene terrarum orbis per Catholiacam fidem Cisso capiti imor oratu tantosaeculorum tracta ignor se, errasse, blashemasse, nescis e quia crederet,
Nem ra. 3 . pronuntietur. Profanas, inquit, vocum
nouit res deuita, qui recipere atques Liari nunquam Catholicorum,semper veri haereticorumsuit. Et revera, quae umquam
368쪽
uam resis, misi sisb certo nomine, certo loco, erto tempore e siluit ' diuis unqua haereses inWituit, nisi si Eccle-sae Catholicae uniuerstatis or antiquit tu consensione discreverti Z diuodita se, luce clarius exempla demonstrant enim unquam ante profanum illam PGlagium, tantam virtutem liberi praesumpsit arbitri, ut ab hoc in bonis rebus per a ritus gulos adiuuandum, necessariam Dei gratiam non putaret' tauis ante pro' digioseum discipulum eius caelestium, rem
tu praeuaracationis ae,omne genus -- manum negauit Uractum Z Iuuis ante sacrilegum frium, Trinitatis unis tem discindere, quis ante sceleratum Smbellium, unitatis trinitatem confundere ausus est' diuis ante crudelissimum Nouatianum,crudelem Deum dixit, eo quod siet mortem morientis,quam ut reuertatur es vivat ' Euis ante magum SLmonem, 'solica disrictione percussum, a quo vetus illa turpitudinum gurges vis in noui imum Pristaba-m continua se occulta successione manavit, irint rem malorum, id eis, steterum, impium iam, flagitiorums nos rorum, austus e f
369쪽
dicere creatorem Deum ' uippe quem ad erit talem, hominum manibus ipsum suis creare naturam, quae proprio quodam motu, se necessariae cuiusdam voluntatis impulsu, nihil alis opis, nihil aliud et Glit,nisspeccare; quod rise omnium vitiorum exagitata, ct inflammata,in omnia turpitudinum baratra, inexhausa cupiditate rapiatur Z Lnnumera sunt imba, quae ιν euitatissitato praetermittimus: quibus tamen cunctis satis euidenter pes
spicuei mons tur,hoc apud ora fere horses, quasi solenne esse ac legitimum, et semper pro aris nouitatibus saudeant, antiquitatissita sidiant, sper on siiliones fas nominis sicientiae, a fide nam
flagent . Contra vero, Catholicorum hoc
fereproprium,depositasan rorum Patra, ct commissa seruare: damnare profana nouitates: sescut dixit: Et iterum disit
C soluου : Si quis annuntiauerit, . terquam quod acceptum est, anathemati- fare Haec Drinensis. Itaque dum temporib' Theodosij Magni Ariana impietas denuo repullulascere ac renas ci coepisset, resque in disputationem deducta fuisset, propositum est a Na . ctario
370쪽
ctario Constantinopolitano Archiepiscopo Arianis Sisinij suasu, num
veterum doctrinam admitterent num antiquis Patribus fidem habeant. Quod cum ita elle di isset, quae- lib. . ea.ra. situm est ab illis, num cadem eorum Nicephibri
doctrina fuisset cum hac quam ipsi p profitebantur. Quod cum illi probare non posscnt, statim victi & reiecti sunt. Apud istos vero, quae sit antiquitatis ratio, quae auctoritas, discamus ex primo istorum duce Lu tib Deor thero. Hieronymus fidei inquit se vera qui' Mensem religionis, ne semel quidem in suis ML ii - pud
p tu meminit. Origenem tam olim excommunicaui: ChrUsomum nusio loco habeo: nihil est enim nisi loquaculus. Nasibus plane nihil valet, totus ea monachus, ego ne pili illam facio. pologia Philippi superat omnes Doctores Ecclesiae, dr ipsum fetusinum. Et rursum in Gen Amscribens, ubi econtra Pontifici, sancti, in lembus causis impatientis imisunt, quam impatiens in ipsi se Hieronymus'
se in alio loco. Quint. Hieronyme conta di culcamus cum tua Bethleem, cuculis, sedeserto. Et alibi. Impia haec se diabolica Op. 3ι ρ