장음표시 사용
401쪽
ἡπὸ mnium Ecclesiarum fuit de Romanahi S mbus. Ecclesia iudicium
um κρη is EsIMVM ET VL TIMUM Insigne: Apostasiae uoc autem est ab ea deiectionis praesentis ima, tam publice quampriuatim Dei vindicia. CAPUT XX, Ostremum igitur illud αrit regni Iesu Christi insigne, quod magnifice explicat Isaias: Sem, inquit, o regnum quod non seruierit t. bi, peribit, se gentes solitudo vastabit.
Hoc autem est, quod regnum, quagens ab hoc ipso omnium secutori regno defecerit atque apostataueritillique rebelle factum fi erit,illud necesse sit, aut in manus infidelium gellium tradi,aut inter se mutuis dissidi-js ac bellis ciuilibus confici, aut foedo& impotenti muliebri imperio subij-ci,aut omni cultu elegantia, splendore amisso i ad extremum in improbo Iuda
402쪽
Iudaismum vel Gentilissimum suprema coecitate & dementia percussium deserri. Quod quam verum sit, res ipsa docet: circumspiciamus obsecro 'circuquaq;,Οesque partes orbis Christiani diligenter consideremus. Quid passa sit uniuersa Asia, quid Aegypt
quid tota Graecia,videmus. Ferunt, ubi postrema legatione Sede Apostolica legatus Constantinopolim pacis & concordiae causa venisset, adeo se insolenter homines it. los gessisse, ut ne literas quidem Summi Pontificis aspicere vellent. Legatum demum pontificis tanta iniuria permotum, in princeps templum Sophiae venisse, ibiq; in summo alta- stri legationis suae literis depositis, Deum obtestatum esse, nihil principem suum praetermisisse, quod ad pace de cocordiam aliquo modo pertineret: excusso deinde pedum puluere de te-plo exivisse: eodemq; tempore summum laquear templi illius ruptum atq; discissum fuisse, noctuq; columnam ignea ex ea urbe egredi, ac sursu deserri visa: ac modico post interiecto tem
403쪽
tempore Mahometem Turcarii Im- peratorem cum omni vi sua aduenis sed . 1e,Vrbemque illam Sedem quondam n Imperij viii ma expugnatione una cu Patriarcha Imperatoreq; cepisse. Ita enunc Constantinopolitanus Patriar- stcha,ubi veteri more a prouinciae Epi- hiscopis in Patriarcham electus cst, ad ianuam Imperatoris praesens sistitur: si nec prius in conspectum eius admit- cstitur, quam ab Imperatore quis sor- die exierit, qui illius aduentum denun ficiet, licentiamque adeundi accipiat: si eo admissas, ad pedes prouolutUS,Ve- tinem eius exosculatur: dataq; fide, ac sceptis legibus,&conditionibus iuste s& legitime Ecclesiam administrandi cdimittitur. Grauis & miseranda sors I& conditio : sed quae insolentiam cac legitimae potestatis contemptum lsemper quasi cosequi solet. Quid nuper passa sit Ungaria , & quid adhuc
patiatur, videmus. Quibus motibus, quibus bellis ciuilibus concussa iacet Gallia. quantum sanguinis in ea effa su quot homines caesi: inter multa hominum millia vix hominem sene
404쪽
inuenias, tamen profectum est nihil,
nec proficietur unquam. Quid Geta manias Num quid preclare ab eo tempore, ex quo ab Ecclesia Catholica defecit, gessit 3 num aliquos succosius se cundos per hos annos habui tynum aliquid optatum viditZQuid Flandriatquae, & qualia nunc patitur mala ' an non ipsismet suis manibus quasi su cenditurὶ misero ministerio, ac turpi obsequio, quod de Iudaeis dixit Hege- ὸ sippus se suis tra dit direptoribus, cuiuis potius, quam Catholico Regi ob temperare parati. Quid Anglia Z quid reliquae orbis Christiani partes passe suntὶ Quam ob causam Z illam certe quam explicat Dominus: Veruntame* P rδοῦ seruient Sesac regi AUAptiorum, ut siciat distantia eruitutis meae, eruitutis re
Sed ne nostra quidem hςc Polonia , priuilegium impietatis a Deo accepit: vereorque, ne quanto serius in e-l am animaduertitur, tanto acerbius plectatur: neue istis successibus secundis ideo altius efferatur, Ut postea ma
gis deprimatur. Eleuans allisisti me, U DOLinquit
405쪽
ic DE VERAE ET FAL. EC M. inquit Psaltes:& ne item suae impieta iis, ac illorum insidiosorum &stam .dulentorum nominum, ac in exitui regni Christi comparatorum, coiaderationum, inquam, copo sitionum, dignas aliquando rependat poenas: quod tamen OmenDeus benignus remisericors procul ab illa avertat. Mitto nuc altera ex parte felicitatem,pa- cem, & omnem Dei benedictionem illarum prouinciarum, quae Catholicae Ecclesiae matri suae plene adhaeserunt, Italiae,inquam,Hispaniaru, Ba- uariae,& reliquarum; de quibus illud . praeclarE cecinit Spiritus sanctus: Ad. dueentur regi virginespost eam, proxima με ' eiis asserentur tibi: asserentur in titui ct exultatione adducentur in templum reos. Mitto felicissimos successus,gloriam,victorias illorum regum, atq; Imperatorum, qui huius cultores, ac e- Isu H- ius propagatores, & ut Ilaiae unico verbo utar, nutritij fuerunt, Constantini, Honorij, utriusque Theodosi j, Iustiniani, Heraclij, Caroli: haec in- quam mitto, ne aliquid humanum m ii astruere videar. D omini est .n. regnu,
406쪽
di cui voluerit dabit illud. Et, In maianu eius cuncti fines terra datq; victo-ῆtias confiugientibus ad se. Si enim omnibus illis qui ut post Platonem, aut potius ex Platone scripsit Tullius qui
patriam conseruauerunt,adiuuerint, auxerint, certus est in coelo ac definitus locus paratus, ubi beati amo sempiterno fruantur: nihil est enim illi principi Deo, qui omnem hunc mundum regit, quod quidem in terris fiat acceptius, quam concilia, coetusq; hominum iure sociati, quae ciuitates appellantur quorum rectores, & cosem uatores coelitiis profecti illuc reueratantur: quanto magis, qui Unicam ius sponsam, unicam haereditatem mius amauerit, Ornauerit, tutatus faCrit, amabitur, ornabitur , omniq; g nere bonoru affatim cumulabitur de
ipse scit enim Deus magnificE mutuinum facere, ac diligentes se suaq; inuicem diligere. Verum haec hactenus.
407쪽
maiores obedientia vera item in per ferendis martyrijs, non petiinax, non maledica, non furiosa sed laeta, amm-na, ct pro persecutoribus Deum exo. rans patientia: perseuerantia imperfracta e rerum secundarum & adue sarum conremptus,atque tolerantia: inuictqm animi robur & alia eius generis plane infinita, quae nemo recte enarrare, nemo sussicienter explicare possit nos pauca haec ex multis clariora &insigniora, Dei ope deprςsidio in medium, pro hac ameeta valetudine nostra protuli mus. De obedietia quudem illa scribit magpifice Cyprianui: 'esse icum Christo via iuri qui ' uersumcerdotes Chrs aciis' qui acieri eius se plebi societatesiecerint' Arma iris contra Ecclesiamportat: contra Dei diasstositionem repugnate hsta altaris aduerus sacrificium Christi rebellis, prosideper in pro religione sacrilegus, ino sequens seruus, filius i ius, ater inimicu , comeptis Episcopis oe Deis acerdotib.derelictis, constituere nudet aliud altare,precem altera illicitis vocita acere, dominicae hosiaveritate persei sacrifician a re, ' Α- ῶν '
408쪽
dignatur scire , quoniam qui contra or
nationem Dei nititur,si temeritatis audaciam diuina animaduersionepunitur. Sic
ore se Dathan or Abron, qui bi com tra Moysen se i Laron sacerdotem m
er cadi licentiam vindicare conatisunt, pinnassatim pro suis conatibus pependerunt.Terra compagibus ruptis in prosum dum umflatuit antes ais viventes recedentis soli hiatus abse uit. Nec tantum eos qui auctores fuerant, Dei indignantisi percust,' ct caeteros ducentos qui Paginta participes eiusde uroris ct c mites, qui coagulati cum ijse simul ad audacia uerant, exiens a Domino ignis properata ultione consumpsit, admonens scilicet se ostendens contra DEV cfieri quidquid improbifuerint ad destruendam ordinationem Dei humana voluntate conati. Sic or Ozias rex cum thuribulum frarem , ct contra legem Dei sacrificiumsessi violenter afflumens, resistente i Azaria sacerdote, obtemperare nollit o credere , diuina indignatione confusus,o, leprae varietate infronte maculatus est: eaparte corporis notatus offense Domino, ubi signator qui dominum promerentur: peius hoc
409쪽
. ΡERORATIO OPERI s. 3 immera es, quam quod admissis. lm videntur, qui tamen in poenitentia criminis consituti, Deum plenissatisfacti nibus deprecantur. Hic Ecclesa quaeritures rogatur gis Ecclesiae repugnatur. Hic te neces ita uise ; istic voluntas tenetur insecelere.Hic qui lapsus estibi ratum nocuit sc qui haeresim vel si se facere conatus es, multos secum traheri decepit. Hic animae unius est damnum: illi erismium plurimorum. Certe peccas hic orintelligit, se lamentatur, se plangit: illa tumens in peccat uo, se in ipsis ibi dei, ritis arens, is matre filios segregat, oves a pastores icitat, Dei cramenta distu bat. Et cum lapsus sieme eccauerit, illa quotidie ccat. Postremo lapsus martyrium
po modum consecutus potes regni promissa percipere: illis extra Eccles fuerit
osisus, ad Ecclesiae non potes praemiapo uentre. verum haec in praesenti sufflant: Erectum est igitur vexillum veritatis dispersis, portus naufragatibus demsistrat', urbs fortitudinis Sion, castraq; Dei viventis, hostem fugientibus, ouile errantibus ovibus, stella maris propitia per mare disiectis. Proinde ci-An a uis
410쪽
aul. ramo itat videntes inquit Epiphanius 2 ad i. ipsa es emussanctam Hierusialem, et Dirginem Christi ac sonsam , securum fundamentum ac petram, se reuerendam, . matrem nostram, tempe u ime se i
mini, ct in domum Dei Iacob, ct annum Paul Ap ciabit nobis viam fluam. Hic es ortus Eger pacis serenus ac tranquillus , Atitia si rans, yprum vineae, se botrum ferens nobis benedictionis, se poculum dolorem n bis exsoluens, quotidie largiens sanguinem Christi meracum veritatis. Haec ille. Extra hanc unicam salutis arcam diluui um est,a quae sunt,naufragia sunt: extra hanc membrum Christi esse nemo potest,os de ossibus, membrum de membris eius. Qui in hac non est, ille extra connubium Christi adulte ratur: hic ab eius consortio ac coniugio exclusus, errat. Et proinde neque
ad coniugalem dilectionem , de qua', Paulus scribit Chrisin dilexit Ecclesia am, ei um tradidit pro ea, ut istam sanctificaret, pertinet quicquam Ne- que ad illam mutuam in corruptam