장음표시 사용
221쪽
- LIB. III. CAP. n. DE SYNΤΑXI NOMINO. minum nostrum e ut Ioh. II, 7. I a. Αet. I, I. I. Cor. II, 26. Plane ut ipSe apostolus syrissante dialecto scribit, Μαρὼν ἀθα, h. e. Dominus nost rvenit I. COr. l6, 2 2.. Pro quo, ὸ κυμος εγγυς , in
VII. Pluralia seminina , quae in singulari sunt masculina, et vicissim pluralia masculina , quae in singulari sunt feminina , sequuutur genus Suorum Singularium .
i. Ad priorem nominum classem Spectant: Matth. I 2, 43. et Luc. II. 24. d. ta
7, 9. litam sora throni Positi sunt, cet
quorum pluralia, si terminationem Spectes, sunt seminina , sed a singularibus deducta masculinis , locIιs, exercitus, dies , Gronus e cuius generis plura dedimus lib. II. cap. II.
a. Ad posteriorem vero classem confer: Num. ii . 3 i. eaol inibi duo iam. cubiti masc. Τit. 3, 9.
222쪽
VIII. Nomen loci, Ne hum , quod seminini est geueris, cum ad Christum resertur , et τον
pro illud ) Verbum erat viad Detim , cet. Sic AP - 13, i. sqq. I .. bestia dentata , quia
223쪽
at LIB. III. CAP. II. DE SYNT I N ΙΝΓΜ. antichristum signat, non nisi masculinis iungitur ;Per syllepsiu . Et vicissim et defectivis pluralibus
masculinis nomen caelum aliquando iungi
ter singulari semiuino ; ut Matth. I 6, 2. m. --
- rubet caelum . Sic ibid. vers. 3. Iac. 5, 17. 18. At masculino , Apoc. 19, 1 i. IX. Casus nominum , vocumque nominati
varum , quomodo dignoscendi sint , diximus lib. II. cap. II. S. 8. Quibus nunc adiiciemus singularia
quaedam , idque secundum ordinem casuum latinorum. Primum esto: nominativus aliquando a solute ponitur, et citra nexum syntaei ieum : ut
eo Is qui tradidit me tibi, maius est
ciens. Alia et plura exempla vide in diss. nostra de Soloec. casuum S 7. X. Genitivus aliquando vicem supplet nominativi , aut alius cuiusque casus per adpositione
224쪽
Rom. II, 8. die hodierni , seu htiitis
diei, pro, die hodierno quam syntaxin utrobique et Arabs sequitur. Idem genitivus pro ablativo , in constructionibus per regimen et ut Luc,
pro amore . Vide Praedictam disserto 1 i. XI. Dativus post verbum Passivum aliquando aequipollet ablativo cum Praepositione a vel ab : vide supra cap. I. f. II.
XII. Contra, accusativus poni videtur aliquando I. Pro nominativo, ubi est constructio ad
Q-α- me uero non ΟΠmι te OVσ est Mobis , Pro , ego non Sum MObis , Vel me non habetis . Sio Ioh. II, 8. Apoc. 9, 1 3. a. Pro dativo , ubi con ceptus , quos nos SIrorum Verbis Subdimus, a Syrorum conceptibus nonnihil disserunt e v. g. Eph.
6, 13. ut possitis . - 2 Obviam ire malo ,
el cap. 28, 5. 6. Item Deut. II.
225쪽
es ministrabimus mensis, qs. miniStrando curabimus mensas . 3. Pro ablativo , poSi ve ha copiae vel inopiae: ut Ps. I O4, 24.
=x Ira Plena eSt terra POSSeSsionem tuam , Pro , Possessione tua ; Col. I, 9. ut --yleamini cognitionem , pro, cognitione ; Matth.
I 6, 26. si di a animam suam destitutus fuerit, pro , anima sua , h. e. Si animae suras racturam fecerit. Item post verba quaedam ne
39. , a transeat me , Pro παρελθετω ἀπ ' ἐμοῦ. XIII. Gradus comparationis non terminati nibus, sed vel sensu vel periphrasi discernuntur
Quod i. ad sensum, conser Rom. 9, Ia.
.. Senex erit Servus parvo , id est, senior minori; Matth. II, 2 O. virtutes eius multae , i. e. Plurimae, cap. aa, 36-
Quodnam est Praeceptum in lege magnum , j. e. maximum Z Quod vero u. ad periphrasin, comparativus describitur per positivum cum prae
ο- - Prae emnibus magnus est , Pro , maior
226쪽
Omnibus ; I. Cor. I, 25. Stultitia Dei -
isviens est prae hominibus, pro , Sapientior hominibus . Aliquando emphaseos ut
videtur ) caussa , interlicitur valde, vel
-- magis ; ut Hebr. 3, 3. magna est
enim gloria huius Dalde prae gloria Mosis, pro , longe maior ; item cap. 4, IacaP. VI, 4. 26. Act. a O, 25. Beatus est qui dat
ι magis prae illo qui accipit,
Pro, beatior est accipiente. Superlativus signi eatur vel per quadrilittera , ut 1. COr. 6, 2. ,c s
minationem positivi, ut Iob. 6, 6.
Parvum Parvum , i. e. minimum ; vel adiecto
i. e. Pessimi ; vel praemisso multum , ut
APOC. I 8. II. cap. 2 1, II. li τιμ ιωτατου ἰVel sequente praefixo ante pluralem , ut Μatth.
a, 6. soci s ρα α in regibus f id est minima regum in Laae ; vel per constructionem cum genitivo plurali , ut I. Cor. 15 , 9-
227쪽
sis LIB. III. CAP. II. DE SYNTAXI NOΜINUM. solute positum , ut Matth. 5. I9. cap. 25, 4o. 45. XIV. Singularia collectiva , seu quae in singulari multitudine notant , iungi et pluralibus Possunt, respectu habito ad sensum : ut Ioh. 4.3o. amo et exii erunt homo, id est, homines unde impositum ribbui, de quo lib. I. cap. III. f. 4. At oet is seu ODes, iungitur singulari ,
etiam de multis ; ut Ioli. Io, 3. - curuo et Ovis audit , spro , et oMes audiunt Docem
XV. Desectiva , seu pluralia tantum , modo Pluralibus iunguntur , modo singularibus ; illud grammaticam, hoc vero ad sensum : ut Icaeli vel caelum, plurale in syntaxi est Μarc. I, Io.-αc,rimi scissi sunt caeli, at singulare Matth. Isi, a. 3. ι rubet caelum , et
erat , at mox ibidem plurale, dici
sincia et Ditae erant lux mundi , At
MI Aia facies portae , seu Melum, Singulare est. Blo et Peliam ruptum
Marc. I S, 38. I teat. Quamvis euim in Parallelis Matth. 27, 5 i. et
228쪽
LIB. m. CAP. II. DE SYNTAXI NOMINUM. a is
Luc. u 3, 45. editio Polygi. το signo ribbui notaverint, quasi illud plurale esset , idemque
eum I riviae sunt, tamen salsum hoc e se , prodit locus cit. Lucae , in quo sequitur
o ex medio sui, cum suffixo singulari mis
sculino. Sic et duale proprium Aegratus ;
sing. ) np. Aegmti, et Vers. 27. .din, reliquit eam , nP. Aegratum . XVI. Status constructus pro absoluto Venit ante Praepositio s, sive I. praefisas , ut Matth.
16, 3. acceptores Deserum , hypocri-
proυecti in diebus suis; Vers. 28. , μα
ψecta in diebus suis; Acti a 3, 23. ι
ia lantes dextra ; a. Τim. 3, 2. it -' in abnegantes bene ium, ingrati ; Cant. 1, 8,
pulchra in mulierctus : sive I. Separatas s
229쪽
XVII. Constructio per regimen loco constructionis cum adiectivo Ohtinet , ubi dextrum quid aut sinistrum describitur : ut Luc. aa, 5
Iob. I 8, Io. amynta it , o si aurem eius dextri, sc. lateris, pro dextram . Sic Iud. 3,ai.
Extendit Dei dis manum suam sinistri latcris , pro siniSIram . XVIII. Geminatio eorumdem nominum per adpositionem , sensum habet vel I. intensivuin , de quo supra 3. 13. in descriptione superlativi ;vel α. distributivum , ut Matth. Io, 9. IO. ..
Mia, denarium denarium, Pro , singlaos dena rios Ιoh. 6, 7. cap. 8, 9. rmus rinus , Pro unusquisque Seu singuli ; cap. a I, 25. APOc. II,
ulatim; cap. 2, 6. duas, Pro ,
areolis areolis s id est areolatim ) centum centum , et quinquaginta quinquαginta , id est, centeni et quinquageni ; vel 3. plurativum et diversitatis ; ut Marc. a, 17. --α - ν qui
230쪽
malo malo hoc est, diversis piaribusque malis )
α ecti erant Ioli. 5, 4. M in te ore te ore , id est, variis temporibus ; I. Τim. I, 3.
cap. 4, I. cap. 5, 15. homo homo , quasi
unus et alter, τ oli quidam . Act. Io, 46.
disertis linguis ; cap. 21, 34. 'Mo di
persum quid ; cap. 25, 19. quaestiones pero aliquam aliquam , i. e. varias ;vel 4. successivum, ut Act. II, 4. cap. 18, 23.
P. II. I9. , i. e. ordine, unus post alterum.
XIX. Nomina quaedam substantiva, per ellipsin suppressa , faciunt singulares et velut im- Personales locutiones ; ut viritus vel
anima , in verbis contria latur , taedet, Piget, cum sequente praefixo lo-mad : exempla dedimus cap. I. 26. sub his ipsis
verbis. Item cor , post doluit cum pra
et doluit sobis s cor) super illis
qui Mincti sunt, pro , καὶ τοις δεσμιοις sic enim interPres Syr. ) συνεπαλσατε, condoluistis ; I. Sam.
aa, 8.- ΔαIdio dicio nec est qui doleat ea vobis super me , qui condoleat mihi.