장음표시 사용
21쪽
Hac observatio ite consulatur assertio Galerii qui ci ilicos motus, sexto die sactos, sinistros esse arbitratur. OBSERVATIO K. Febris continua. Dum misiaxes, altera sexto die εalutaris quidem, sed non critica; altera undecimo dio, sero judica
Juvenis quidam crudeli cephalalgia corripitur. Eodem tempore, nauseae, biliosa lingua, pulsus fere naturalis. Purgante dato, bilis multa per alvum fuit; haud imminuitur cephalalgia. Quarto die, vehementissimum sebris incrementum; quinto, respiratio dissicilis, anxietas. Sexto, strictior pulsus, valde flagrans cutis, lingua arida et suSca. Tum sanguis e naribus copiose fluit. Septimo die, respiratio Iiberior est. Ab Octavo usque ad undecimum diem, perstat febris, sed moderata, nulloque gravi stipata symptomate. Undecimo die, irritalionis signa redire videntur, rursus erigitur pulsus; tum copiosissima Supervenit epist axis, et, duodecimo die, iam cessavit febris. Hic animadvertendi sunt effectus valde diversi qui unam quamque
epistaxim secuti sunt; animadvertenda quoque est graViorum Symp- tomatum turba, quae secundum sanguinis fluxum antecessit, et quasi haemorragico nisu produci visa est. ΟΒsERVATIO 5. Febris continua remittens. Epistaxis critica nono
Foemina, viginti annos nata, primo die riguit, et sudavit. Secundo, febris non cessat, et sub vespero redit rigor. Magna anxietate, lypOthimiis, nauseis simul laborat; ventriculi gravedine assicitur; lingua est biliosa , pulsus parvus et strictus. Usque ad septimum diem idem est status, tantum Sub quarto pulsus dicrotum se praebuit. Septimo die, spontaneus bilis flavae vomitus, biliosaeque per alvum dejectiones. Octavo die, omnia in pejus ruere videbantur, jam sinistra ap-
22쪽
parebant sympto mata; aliquot sanguinis guttae e naribus emuxerunt; Sed nono die copiosa supervenit epistaxis, et sebrum tollit. Imprimis in hac observatione Dotandus est rapidus ille insperatusque transitus e gravissimo statu ad sanitatem , postquam SanguiS e naribus estiuere coepit. OBs RVATIO 6. Febris fortiana, jam diutius perdurans, et frustrape piana cortice debellata, immani sanguinis o naribus proflupio
Homo, quadragesimum Circiter annum agens, febre tertiana iam duobus elapsis mensibus laborabat, cum in Caritatis noso omium receptus est. Kina sub plurimis formis data febris accessiones turbaverat, sed non impediverat quin eae redirent. Tres accesSiones In nosOcomio primum habuit. Huic homini valde plethorico et, in accessionum intervallis , cephalalgia laboranti , venam incidi jussit doctor
Lerminier. Haec venaesectio, aliquot horis ante quartae accessionis reditum facta , accessionem modo tardavit, ejusque vehementiam paululum imminuit. Ρostridie, sub vespero, sanguis e naribus abundanter manere Caepit, et, tota nocte, usque ad matutinum tempus, ubertim et indesinenter esiluxit. Tunc aeger pallidus erat et debilis; sed penitus de suit accessio, et ab hoc momento nullum febris vestigium observatum CSt.
Quam apte hic indicaretur sanguinis emissio , crisis, per epistaximsacta, egregie demonstravit. In hoc Peculiari caSu, Cortex peruviana, qua vulgo certissime sugantur intermittentes febres, nulla medente vi prpedita est. Sed pertinax morbus , quasi dedecus artis, ex insperato cessit, simul atque natura sanguineam suxionem in Darium membrana concitavit. Vidimus quoque a natura provocatam haemorragiam vendesectione multo esticaciorem fuisse.
23쪽
OBSERVATIO 7. Apoplexia imminens, qua oeger epistaxi liberatur. Homo , sex et triginta annos natus, jam ab aliquot hebdomadibus cephalalgiam , vertigines , tinnitus aurium , pedum manuumque torporem, et in sinistro latere incommodam sormicationem sentiebat. Interdum obtusior fiebat intelligentia, balbutiebat, quasi titubans et ebrii instar ibat, buccaque leviter contorta erat. Irritantibus Pe- diluviis e tenemalibus, repetitis venaesectionibus haud imminula fuerant haec symptomata. Tandem repentina subiit epistaxis , qua duas saltem sanguinis libras aeger amisit; ad sanitatem prorsus rediit. Haec morbi terminatio antiquorum crisim haud proprie constituit. Nihilominus habenda est naturae salutaris nisus quo , deficiente arte, funesta sanguinis versus encephalum congestio in aliam partem sauste divertitur. Magna epistaxium ess cacitate in cerebri morbis conside rata , doctor Cruveilliter recenter fabricavit instrumentum quo epis- taxes artisicialiter produci possent.
Fabricius Hildarius quem citat Dumas, Naiadies chroniques.
Homo , robustus et Plethoricus, triginta annos natus , in leuco- phlegmaliam cecidit. Aliquanto post, per dextram narem tam CO-piosa sacta est epistaxis, ut quatuor sanguinis librae sere subito enfluxerint. Hac evacutione nullo modo debilitatus aeger ab hydrope suo mox liberatus est.
optandum quidem foret ut magis singillatim narretur haec historia; magni tamen momenti eadem mihi videtur eo quod raram hydropum solutionis viam monstrat. Quod hic secit natura, id quoque ars aliquando feliciter molita est. Haud pauci enim auctores ediderunt exempla hydropum activorum quos Venaesectio sanavit.
Non hic locus est de senestis quibusdam et symplomaticis epistaxr-
24쪽
bus disserendi liasque cima criticis conserendi. Nunc ad criticarum alius generis litem orragiarum observationes transeamUS. Haemoptysis, hemate mesis, sanguinis per alvum nuxus, et tandem humaturia , rarissime quidem verost morborum crises esse mihi videntur. Ut plurimum organicost assectionis symplomata Sunt , Vel manifestantur in his morbis qui omnes corporis partes, Seu Solidas ,
seu liquidas, asticiunt, quales sunt sebres putridost, pestilentiales , exanthematicost , vel scorbutus. Accidit quidem in Donnullis casibus haec sanguinea profluvia aliquid levaminis asserre. Sic postquam phthisici sanguinem excrearunt , vel aegri ventriculi carcinomate
affecti critorem vomuerunt, symptomata in melius ire videntur; sed salsa et sinistra est hoste salsae crisis species, contraque medico nuntiat
morbum in pejus progredi. Legitur tamen apud Le Ρecq de La Cloture sat notabile exemplum
hemate meSis, qtND verae crisis charactera praebere videtur. OBSERVATIO 9. Febris conti a. Hema temesis critica sub trigesimo
Foemina, quinque et triginta annos nata, ab initio morbi respirationem dissicilem habuit, cum cephalalgia, nauseis, et febre . A sexto ad octavum diem , purpureae apparuerunt maculae ; simul somnus praVus, anxietas, sitis, quotidianum sebris incrementum. Undecimo die delirium , surditas, alvi adstrictio ; quae phaenomena usque ad vigesimum diem perdurant. Tunc, purgante dato, delirium et surditas abeunt; sed perstat sebris usque trigesimum tertium diem. Dolorem, in lienis regione valde tumefacta, sentiebat aegra. Tandem, sub quarto et trigesimo die , coagulati sanguinis magnam vim evomuit , et ab omni febre repente liberala est. Uterina haemorragia plurimos terminari morbos omnibus notum est. Unicum de hac crisi exemplum hic asterre mihi fas sit.
25쪽
I demina juvenis, postquam mense februario anni 18 II, in Sequanae ripis per aliquot dies linteum abluisset, ingenti dolore sub mamma dextra et simul febre correpta est. Tertio die nosocornium adiit. Tunc
respiratio dissicilis , inspiratio brevis quasi dolore impedita ; dolor
acutus, PunctoriuS, motu, lactu, perculsu, tussique et magnis ins pirationibus aucta; parva siccaque tussis ; pulsus frequens et durus , cutis calidissima et arida. Venoesectio : hirudinum in latere applicatio) Quarto die, respiratio paulo liberior; dolor paululum imminutus Perstat tamen ; perstat quoque febris; suam cutis ariditatem servat. Quinto die mane, ingens respirationis dissicultas redierat, acutissimusque rursus erat dolor. ihil lamen alioquin nuntiabat in pleurpe cavitatem vel pus , vel serum essundi. Magna anxietate cruciabatur aegra ; de incommoda gravedine et insolito calore in lumbis et inguinibus conquerebatur. Nova prescripta est Ven2 sectio; vix relicto ejus lecto, e vagina immanis Sanguinis copia profluere caepit. Crescente profluvio , magnum levamen aegra sentiebat , tres circiter sanguinis librae ab utero manarunt, et post meridiem hoec spemina cui, aliquot ante horas, valde sinistrum instabat satum, facile respirabat, maxime obtusum modo dolorem sentiebat, et pulsum fere naturalem habebat. Sequentibus diebus, convalescebat. Iudicatio morbi per haemorragiam iam evidenter paucissimis casibus observata est. Hic adhuc vidimus haemorragiam a natura Provocatam venaesectione multo efficaciorem.
Simplex menstruorum fluxus, a medicis saepius habitus est vario rum morborum crisis; contra patet in plerisque casibus hoc fluxu non judicari morbum , sed redire menstrua post persectam morbi iudi cationem. In multis quoque assectionibus, mensium suppressio non
morbum gignit, ut saepe creditur, sed contra gignitur morbo; quo
26쪽
Ρe PStante, menses revocare frustra conamur; morbo sanato, iterum faci te mala antFluxum homorrordalom optimam esse haud paucorum morborum judicationem ex veterum recentiorumque observationibus conStat. Nullus sere morbus est cujus causa in hemorroidum suppreSSione non posita fuerit; nullus quoque morbus cujus repentina ceSSatio a
supervenientibus hemorroidibus pendere thaud fuerit dicta. Hae opiniones severis sincerisque observationibus non semper certe nituntur. Neque enim fides mihi videtur omnitio adhibenda Hosmannio dicenti, suppressis haemorroidibus , nasci maniam, melancholiam, apoplex iam, peripneumoniam , phthisin , asthma , scirrhum hepatis, hydropes varios, ne phritidem, arthritidem, etc. Pariter Hippocrati non credemus, asserenti eos qui haemorroides habent, neque pleuritide, neque peripneumonia, neque phagaedena , neque surunculiScorripi. Saepissime enim vidi homines, quorum haemorrhoides fluebant , pulmonaris inflammationis haud immunes esse. Sed sat superque de jucatoriis haemorragiis dictum est; nunc de aliis crisibus, observatione duce, diSseramUS. ti'. Alsi luxus. In multis assectionibus diarrhaea supervenit sub earum principio incremento, vel sine. Sed de hujus diarrhaeae natura et curatione multum disputaverunt et adhuc disputant medici. Alii, intestinorum modo inflammationem in diarrhaeae considerantes, antiphlogisticis remediis omne alvi profluvium celerrime reprimendum esse
arbitrantur. Alii contra, mea sententia sapientiores, non omnem diarrhaeam esse inflammatoriam dexistimant, et, secundum VariaSejus species, varias curationis methodos adhibent. Quis enim negare possit in multis alvi fluxibus optime succedere substantias aromaticas, tonicas, astringentes, purgantia tandem et emetica 3 Nonne sunt quidam alvi fluxus, salutares, vere critici, quique sine Periculo repente coerceri nequeunt 3 Hoc negant multi aetatis nostrae
27쪽
medici , vel erum auctoritatem spernentes , innumeraque lacta , modi talione certissime digna, oblivioni tradentes. Sic, in febre lenia Dervosa, Huxliamio narrante, cessabat delirium, simul atque alvus fluere coeperat. In variolis, eodem asIirmante auctore, diarrhaea cri lica plurimos aegros morti eripuit. Dixit Sydenhamius : in pariolis , confluentibus, intempestiMa diarrhoem suspensio intilla infantium millia lotho Hodit. Apud quosdam morbillis laborantes, Petrus Frankvalde salutarem diarrhaeam observavit quam criticam vocat; II EC, inquit, nullis sedetur oportet remeesiis. Peritissimus Ρringle testatus est diarrhaeam solitam esse crisim remittentium febrium quas tam egregie descripsit; itaque suadet ne fluxus alvi in his morbis citius coerceatur. Tandem Grant Inultique auctores alii naturalem solitamque febris putridae crista esse di arrhaeam arbitrantur. Apud omnes Observationum collectores, reperiuntur exempla alvi fluxuum quibus apparentibus synochorum solutis sacta est. Egomet ipse nonnulladiarrhaeae criticae exempla retuli Cliniquo narificato, obs. 55, 61, 66, 69,09 . Hic tantum reseram nonnullas auctoris jam memorali
Le Pec de La Cloture observationes quibus omne dubium de judicatoriae diarrhaeae existentia tolli mihi videtur. OBSERVATIO II. Febris continua. Diarrhaea critica. Le Pecq
Faemina, postquam per aliquot dies elanguisset, rigetis aestuansque vicissim , decubuit tandem et in stuporem incidit : biliosa fissaque lingua erat, alvus satis laxa , et urinae naturales. Ρrimum pulsus fuit magnus, digitumque repellebat; mox autem mollis, inaequalis atque intermittens sactus est; uno verbo intestinatis erat. Etenim, abundans supervenit diarrhaea. Illico, lingua rubedinem suam amisit,
In hac observatione reperimus peculiarem pulsum qui, assirmantibus sorano, Bordeu et aliis , criticam di arrhaeam praenuntiat. Ab-
28쪽
soluta fuisset observatio , auctore notante diem quo sese praebuerunt et pulsus ille intestinatis et crisis ipsa.
OBSERVATIO II. Febris continua. Diarrhaea critica duodecimo
Ffemina, viginti annos nata , melancholica . magno rigore cor repta est, fluentibus menstruis quae subito suppressa sunt. Ρaulo post ingens sub fronte dolor, nauseae , anxietas , et tandem febris, inpe-
qualibus comitata incrementis. Septimo die, ingens abdominis dolor, alvus valde constricta; gravedinis sensus in episgatrica regione; sitis ardens; sebris multa. Octavo die, purgante dato , placidius obdor mlit aegra, et in melius ivit. Nono die, nihil novi; lingua humida et hiliosa ; alvi adstrictio perstat. Decimo die , nulla dejectione facta, abdominis dolor; hypochondria attollebantur et obmurmurabant. Noctu , agitatio maxima, delirium. Undecimo die furebat aegra, et jam phrenitica fiebat; tum copiosissima diarrhaea subito correpta
est. Excrementa biliosa, mucosa, variegata abundanter ejecit: eodem die ad sanitatem restituta est. Quis in hoc casu diarrhaeam vere iudicatoriam negare possit 3 Hic, ut in aliis jam citatis observationibus , gravissima symptomata cri- sim antecesSerunt; et, postquam alvus fluxerit, ex insperato eva
Apud alium aegrum, cujus ab eodem auctore tradita est historia, immanis biliosarum dejectionum quantitas ejecta suit. Quoties alvus fluere desinebat, in pejus ruebant symptomala; meliora iterum reddebantur , simul atque , lenissimo purgante dato , rursus laxabatur alvus. Sanitas tantum rediit, postquam , elapso quarto decimo die , prodigiosa bilis quantitas deorsum educta fuerit.
29쪽
OBSERVATIO 1 3. Peripneumonia diarrhaea super Ueniente saΠata.
Homo quidam omnia peripneumoniae sextum diem attingentis Symplomata praebebat, scilicet, dyspnaeam, rubra sputa, Soni imminutionem in dextro thoracis latere, crepitantem rhonchum in eodem latere , sed in nulla parte respirationis absentiam, etc. Sic pulmo nusquam adhuc in hepatisatione esse videbatur ; aeger copio-Sissima subito correptus est diarrhaea, nullo provocata remedio. Sed mirum i Dum abundanter ejicerentur excrementa flava et valde scelida, dyspnaea minuebatur, pulsus minus frequens fiebat; et postridie, auscultata respiratione , nullum crepitantis rhonchi vestigium manebat , et pulmonares vesiculae aere liberius penetrabantur. Alios perii neumonicos in Caritatis nosocomio observavi, quorum curationi multum profuit diarrhaea; attamen inflammationis resolutio apud neminem tam rapida, et tam evidenter alvi fluxu judicata fuit quam apud aegrum de quo nunc agitur. Apud eos potius per lysim , ut Galenus aiebat, terminari inflammatio visa est.
Artifex, quadraginta annos natus, biliosi temperamenti, magna febre correptus est primis diebus mensis Octobris I 8a i , et, post horas circiter triginta , dolores acutos in utroque genu et dextro carpo sentire caepit. Paucis elapsis diebus, nec ullo minuente symintomate , Caritatis nosocomium ingressus est. Tum febris ingens, cutis madida. Utriusque genu dextrique carpi articulationes tumefactae , rubrae, et Valde dolentes. Quatuor sequentibus diebus venae- sectiones duae; emollientia cataplasmata; diluentes piisanae; levamen
nullum. Applicatis dein hirudinibus, inflammatio quidem in genubus
et carpo dextro minuitur, sed alias articulationes vicissim invadit ;perstat febris. Digestionis respirationis ve lanctiones nullo modo tu
30쪽
bantur. Sic praetereunt dies circiter viginti. Post hoc temporis inter vallum, aeger magis anxius videtur; in epigas trica regione repentino
dolore assicitur, et respiratio sit disse ilis. Quid plui a P Rheumaticam
metasiasim, ut aiebant veleres, vel aliquam instam tirationem internam magnopere limemus; novae jubentur venaesectiones, quae Ieviusculum modo levamen asserunt; lolo die , magis ac magis crescunt et generaliS anxietas , et dyspnaea, et epigastricus dolor, et simul sero penitus abiit articulationum morbus. Sub media nocte, repente su pervenit copiosus alvi fluxus, cum notabili levamine. Postridie mane,
dyspnaea minor , epigastricus dolor sere nullus; per omnem diem et noclem , diarrhaea continuat, et, elapsis viginti quatuor vel triginta horis, ab omni malo liberatur aeger. Medicorum meditatione dignissima mihi videntur gravium inordia
natorumque symptomatum series quae alvi fluxum antecessit, et ipse alvi fluxus quo manifestato evanuerunt haec Umplomata cadem celeritate qua acciderant; pari Simul velocitate decessit rheumalismus, qui solitis remediis nullo modo debellatus fuerat. An diarrhaea, arte producta, rheumatismum solvere potest, haud secus ac spontaneus alvi fluxus 3 Sic putaverunt haud pauci celebres medici, et praesertim Scudamore. Λlii contra omni diarrhaea rheu malismum augeri assirmaVerunt. Sola experientia haec diiudicanda est quaestio. ΟΒsERVATIO I 5. Ascitis a peritonitide nata. Rapida seri absorptio,
Adolescentulus, scrophulis obnoxius, et jam ab aliquot mensibus prava tussi vexatus, sat ingentem in abdomine sensit dolorem qui tres vel quatuor dies perstitit, cuique successit rapida ventris tumefactio. Tum in Caritalis nosoco inium ingressus est mense septembri 1829 . Fluctuatio evidens erat ventri quem sine ullo dolore premere